Lögberg - 08.03.1923, Blaðsíða 3

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 8. MARZ 1923
Bls. 8

Sérstök deild í bli t inu
SSSSSSS3SSSSSSSSSS2SS8SSSS3
AArVVStyvVVvV
SOLSKIN
BiSÍSa5
ÍSSSSSSSSSSSS3SSS3SSSSS3SS3SS8
Fyrir börn og unglingt
ssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssss
Gjörðii eitthvað, vertu eitthvað.
IX. Kafili.
SKREF NÚTÍMANS.
Tækifærin breytast daglega — framsóknin er
nú imargifalt stórstígari en nokkru isinni áður. Fá-
einir afvegaleiddir stjörnnfræðingar geta reynt að
deila sín á milli um það, hvort þeir búi á meðal
stjarnanna eða ekki. Maðurinn, sem engum fram-
förum hefir tekið, er ekki ósvipaður húseigand-
anum, sem hélt að allir lyklar gamla hússins geng.iu
að því nýja — hann komst ekki inn.
öld sú, er vér nú lifum á, er öld umbreytinga.
Framkvæmdir koma ií stað óra, þekking í stað van-
þekkingar. pessi öld skapaði ef til vitl hetju í gær,
en gerði hama að flóni í dag. Enginn maður, er
finnur til sjálfsöryggis, getur nokrru sinni verið
öryggur.
Sjálfsdýrkun er frost, sem eyðir öllum gróðri
— ctfmikiil sjálfsmetnaður, hið háskalegasta ryð.
Tuttugasta öldin var fædd án minnis — hún á
of anmríkt við stórvirki hinmar líðandi stundar og
vndirbúning morgundagsins, að hún má ekki vera
að því tefja fyrir sér með hugleiðingum, um það,
er skeði í gær.
Hið nýja tímabii viðurkennir engar erfðarvenj-
ur. Erfðaöryggi fellur engum framar í skaut.
Symir þjónustuscminnar, standa nú jafnfætis son-
um forréttindanna, múrarnir eru hrundir, — hin
sömu tækifæri bjóðast öllum, þar sem hver maður
getur eignast það er hann þráir, sé viljaíkrafturinn
nægur.
Synir feðramna, er aðeins höfð rétt til hand-
strits', hafa nú hlotið tækifæri til þess, að ryðja sér
braut með æfing og orku heilans. Frelsis og fram-
fara draumar fátækra alþýðumanna, eru nú að
verða að staðreynd.
Fraimsóknarákefð Ameríkumannsins, breytir
öldinmi í tíu ár og löngum erfiðisdögum í fáar
klukkustundir. Nútíðarmennimir eru í andlegum
skilningi, margfalt íikrefmeiri forfeðrunum. Renglu-
mennið verður undir í samkepninni. Breiðari brjóst
og hærri enni, einkenna hinn djarfa framtíðarlýð.
Æskan vill einungis lyfta Grettrstökum. Nema því
aðeims, að æskunnaðurinn æfi og endurný.ji lífsmagn
sitt daglega í striti orku og anda, þomar hann upp
eiws og lækur í farvegi sánum og glatar tilverugildi
sínu. "
Alveg eins og hinn voldugi gufuhamar, hefir
komið í stað tuga af smáhömruim, eins kemur hinn
hugrakki víkingur til sögunnar og ryður vesalmenn-
unum úr vegi.
Vesalmennið á engrar vægðar von — bardaga-
aðferðin á dögum Cæsars, var engu harðneskjulegri.
Manneðlið hefir ekki breyzt — aðeins bardagaað-
ferðirnar, hafa tekið stakkaskiftum.
Um leið og þér gefið yður flónskulegum smá-
sálarskap á vald, með hugann pígnegldan við af-
rek gærdagsins, er þér glötunin vís.
Pér verðið að teyga nýjar hugsjónir, engu síð-
ur, en hið ferska loft. Veggimir, sem þér byggi'
wiega til með að vera traustari, hærri og þykkri
þeim, er fyrirrennararnir bygðu.
Nýjir, djarfhugsandi menn, með ný vopn
bvest og hert til nýrrar samkepni, munu framtíðar-
iandið erfa.
X. Kafli.
Mjargur sá, er vér teljum flón í dag, er vitrari
oss á morgun. Vér höfum iðulega orðið knúðir til
bess, að viðurkenna ýmsa þá menn, er vér fyr me*i’
aðeins hlógum að. Vér höfum oft kastað steini að
manni, er vér ekki þekturn. Vér vegum oft aft-
fn.að þeim mönnum, er brýndu fyrir oss nauðsyn-
ina á því, að beina göngu vorri inn á nýjar brautir.
Vér höfum iðulega kastað völu í veg vélgerðamann-
anna, er bæta vildu hag vom á einhvem hátt. Vér
onum efasamir að ástæðulausu. Vér hlægjum að
nýjungunum, en fögnum yfir þægindunum, er þær
veita.
Vér höfum litið tágahreysið, breytast í stór-
hýsi( — raflampan koma í stað kolunnar, upp-
skurðarhnífimn vera sleginn úr höndum kákarans og
^þginn í hendur þeim, er með kann að fara. Ef
V(;r spyrjum spurningar í Canton, Ohio, þá getum
Ver á einni nóttu fengið svar frá Kína.
Hinn eftirvæntingarfulli íþróttavinur, getur á
fám mínútum fengið að vita úr þúsund mílna fjar-
^ð, hvernig íþróttaflokknum úr bygðarlagi hans
reiddi af. Vér sigluim eigi aðeins skipum vorum á
n«finu, heldur einnig neðansjávar líka. Velgerða-
menn mannkynsins hafa ‘ greitt fáfræðinni háan
skatt fyrir forréttindin þau, að mega láta gott af
sér leiða.
Hefðu framkvæmdirnar og mannkynsþroskinn
farið eftir ósikum meiri hlutans, mundum vér að
hlundum hafa lifað í sama sællífinu og kalífarnir í
Ragdad — tuffctugasta-öldin, með allri sinni iðju,
^uundi í andlegum skilningi, hafa komið öldum
»einna og trúarbrögðin verið guHkiái'fsdýrkunin
forna.
^.Ulmbaefurnar, svo að segja á hver.ju einasta
‘ V1 ’’ má Pakka einstaklingunum, framsæknu og fáu
*r a rm *efu neitt fyrir brjósti brenna, heldur
„engu hugprúðir út í hverja þraut.
u n- raTnhróunin, er ósýnileg breyting fjöldans, en
7 MT-„f*5iSt 1 •>“«« einstaklinBsins.
! 1 e*kinn verður að vera víggirtur með þoi-
ínrnæ í og umburðarlyndi. Raggeitin gat aldrei
s. nn æi samfélagið um, að hún gæti mikið eða vissi
mikið.
^ Heilinn út af fyrir sig, er ekki fullnæg.jandi til
knyja fram veruleika úr draumsjóninni.
Tími konungur einn kann þess skil, hve marg-
ai, fagrar og dýrmætar hugsjónir hafa strandað og
glatast heimsmenningunni.
Sérhver sá, er yfirstígur örðugleikana, sem vér
iöSTo.jum í veg hugs.jónamannisins, hefir unnið fvrir
því, er hann uppsker. Alt, sem honum vinst a,
fyrir staðfestu sína og þrek, er meira en verðskuld-
að. Og það er ekki í eðli voru, að telja slíkt eftir.
Sagan sannar, að það mesta og besta, sem vér
fáum af hendi látið, er ekki nema lítið brot af skuld
þeirri, isem vér stöndum í, við hin sönnu mikilmenni.
Heillaóskir.
Ef.tir H. Tambs Lyche.
“Kærleikuriim er mestur í heimi,” segir Henry
Drummond. Og honum er alveg óhætt að segja það.
pað er annars ekki ný kenning. pað er gömul
reynzla. Margs getuim við án verið, en án hans verð-
ur lífið að minsta kosti harla snautt og þrevtu-
þungt, og lundernið hrjóstugt og óviðfeldið.
Eg tala ekki um orðið settn merkjandi ástir
manns og konu og ekkert annað — en jafnframt alla
góðvild og vináttu.
“óskaðu mér góðs! — óskaðu mér ‘heilla og
hamingju,” stendur í fögru kvæði eftir Robert
Browning. pað er kvæðið Sál, þar sem lýst er á-
hrifum ungmennisins, Davíðs, á Gyðingakonunginn,
kvalinn illvættum örvæntingarinnar. Abner, hers-
höfðingi Sáls, talar orðin, þegar ungi, óspilti og
h.jartahlýji pilturinn kemur eins og blær, þrunginn
hreysti og heiilnæmi náttúrunnar s.jálfrar, að her-
búðum konungs, sem myrkurandar, óhugs og von-
leysis, sveima um, eins og ógnandi vofur. “Kystu
niig, og óskaðu mér ails góðs!” segir þreytti og hug-
fallni hershöfðingin'n við drenginn, sem sk,in björt-
um geislum gleðinnar, heilbrigðinnar og góðvildar-
innar í allar áttir.
Óskið oss hamingjiu og ails góðs!
“Jú, það er vist til einhvers,” munu rnargir
hugsa ; “þær styðja okkur víst mikið, óskir annara ;
þær auka ekki auðlegð vora, og breyta ekki því sem
verður að vera. Óskir eru ódýrar; einn eyrir er
hæsta verð fyrir þúsundir af því tagi. pví líklega
trúir þó enginn því nú á dögum, að gæfan auðnist
fyrir þá sök, að einhver annar óskar þess?”
Jú, að minsta kosti trúi eg því.
En þá á eg reyndar við það, að góðar “óskir”
séu annað og meira en orðin tóm — eða sá loíft-
straumur frá 'lungum manna, er orðhl.jóðin gerir.
í slíku er viíst engin blessun fólgin. Orðin tóm eru
sannariega ekki eyris virði þúsundið. Og það hafa
víst ekki heldur verið . þesskonar haming.juóskir,
sem Abner bað ihjantahlýja og lifsglaða drenginn
um. Hann vildi fá annað og meira og vonaði, að
hann fengi það. pað var ekki gustur frá lungunum
eða nokkur utan að lærð orð, en andblær samúðar
cg velvildar frá hlýju hjarta vonglaðrar veru. Vel-
vildina þráði bann. Um hana bað hann h.jarðsvein
inn unga — aðeins önlítið af mannleguim kærleika
— Og enginn betlari er brjóstumkennanlegri en sá
sem gengur fyrir hvers manns dyr og frá sái til sál
ar, til að bið.ja um agnir og afgang mannlegrar
samúðar og kærleika. Og þó eru slíkir margir tii.
pær heillaóskir, sem sprotnar eru af samúð og
mnilegum velvilja — í þeim held eg búi miki'll mátt-
ur. pað er ekki ætlun mín, að óskimar sjálfar flytji
oss það “gull” og þá “grænu skóga” sem þær ef til
vill gefa ávísanir á; heldur hitt, að þær fylla um-
hverfi vort 'hollu og hlýju 'lofti, velvildar, samúð-
ar og kærleiika, sem gerir lífið hundraðfalt léttara
og tífaldar aft vort og þrek, svo að við störfulm með
margfalt meiri elju að því að fá óskirnar uppfyltar.
“Hann er of sterkur. pað studdu hann konur,”
segir Ibsen um Pótur Gaut, þegar jafnvel “beigur-
inn mikli” .sjálfur sigrar ihann ekki. Jafn sönn
hefði þes'si setning verið, þó hún hefði verið sögð
svona: “Velvild, ást og góðar óskir karla og kvenna
studdu hann.”
pað er alveg víst, að ómetanlegur stuðningur
og ti’aust er að því að finna velvildina anda að sér úr
hverri átt — að vita einlægar hjartans óskir anrara
fy’g.ja sér að hver.ju starfi. Vitundin um það knýr
oss áfram og upp á við; Ihún b.jargar oss, þegar alt
annað þrýtur; hún kyndir oss hlýjan arineld heim-
iiisins, hvar sem vér förtum.
“Gefið mér bænið yðar! Biðjið fyrir mér!”
sögðu gömlu mennirnir. Og svo héldu þeir út í
heiminn — hraustir og hugrakikir. peir fundu, að
bænir vina og vandámanna fylgdu þeim eins og
vemdarengiar. Um eðli og mátt bænarinnar skal
tg ekki tala í þetta sinn. En jafnvel þeir, sehi
treysta mætti hennar meira en “góðar óskir” ættu
að minsita kostj að ætla henni jafn mikinn — og
það er mikið.
Tilfinning og vitund þess, að ibænir annara
\æri gefnar einhver.jum að fylgdarliði, þýddiv hið
sama og að vera brynjaður mannlegum kærléika
í hverri raun! Og sú tilfinning og vitund ein sam-
an er afar máttug.
Stuðning slíkrar vitundar hlýtur Pálil post-
uli að hafa haft í ríkulm mæli, þegar hann hélt í
ný.ja leiðangra til að berjast ifyrir “sannleikanum” t
með “bænir” hinna smáu safnaða sinna og liði — en
þær voru líka heill 'her af ást, salmúð og velvild.
Maður, sem hefir slíkt föruneyti, verður að heilum
her í sínum eigin huga. Bkkert hræðir og ékkert
kúgar hann. Hinn máttugi beigur má jafnvel ekki
Cð honum. Hann á sigurinn vísan. En án þessar-
ar “bænar” og þeirrar samúðar og velvildar, sem
þeim fylgdi, hefði ef til vill Páll postuli sjálfur beð-
ið ósigur í bardaganum við “furstadæmin, ríkin og
rnaktir myrkranna í hásætunum.” Enginn maður
í heihni er svo sterkur, að hann geti ætíð staðið ó-
studdur og aleinn. “Vakið og biðjið með mér.”
Sjálfur Jesiiis bað urn situðning sámúðarinnar, þeg-
ar þyngsta stundin í lífi hans nálgaðist.
Undarlegt þætti mér það, ef ekki er oft og ein-
?tt hægt að skýra margt það, sem nefnt er hepni,
örlög eða tilviljun á þann hátt, að það sé afleiðing
góðra eða illra óska. pegar duglegum og starf-
sömum manni gengur alt illa, þrátt fyrir óþreytandi
elju og áhuga, ætli það sé ekki einmitt stuðningur
I “góðu óskanna,” velvild og samúð meðbræðranna,
sem hann sikortir? Og þegar meðalmaðurinn kemst
létt og rólega leiðar sinnar, eins og honum verði
ait að gæfu og gleði, og nær hverju því er hann ætl-
ar sér, ætli það séu ekki einlmitt “óskirnar” góðu
— ást og velvild karla og kvenna, sem styðja hann,
fcera hann áfram, og skapa honum gæfuna og geng-
ið.
Ibsen hefir mikið talað um “meðhjálpirnar,”
sem styð.ji þá og styrki, er til þeirra leita. Ef þær
væru nú ekki annað en góðu óskirnar,” sem styðji þá
cg sítyrki, er til þeirra 'leita. Ef þær væru nú ekki
annað en góðu óskirnar annara að viðlögðum okk-
ar eigin! Ef mesta og bezta meðhjálpin undir sól-
unni væri nú ekkert annað en góðvild og samúð með-
bræðra vorra og systra! Ja, þá var það einmitt
sú meðh.jálpLn, sem menn ákölluðu — að nokkru
ltyti að minsta kosti — í ga.mla daga, þegar þeir
báðu uim bænir vina sinna, — sú, sem Albner ákall-
aði, þegar hann sagði við Davíð: “óskaðu mér
r.amingju og alls góðs.”
Margs getum vér án verið í heiminum. Vel er
hægt að komast áfram, án auðs, þó eg fyrir mitt
leyti álíti, að þegar alt kemur til alls, sé 'betra að
vera ríkur en fátækur að öðru jöfnu. Og staða og
mannvirðing og frægð eru víst eftirsóknarværðari
1 il að sjá en í nánd — fyrir þá sem hafa ekki, en
fcina, sem hafa. pær sefa hvorki hungur hugans
eða h.jartans. pær flytja .jafnan tvær skyldur með
einni blessun. Og mikil furða væri það, ef það
j yrði ekki margt “mikilmennið’” sem léti af hendi
j allan “mikilleikann” til að fá örlítið af þvi einasta
i með manninum, sem friðar og fullnægir: kærleik-
ann, velvildina, samúðina. Ætli það sé ekki oftar
skyldan en 'löngunin, sem bindur mikilmennin við
“hásætin” i mannfélaginu og þjóðfélögunum? Ætli
þtir vildu ekki margir hverjir — þegar skyldur og
tafir cg háreiisti og ófriður leyfa þeim að átta sig,
og lifa eitt augnablik — ef þeir þyrðu það sam-
vizkunnar vegna, ætli þeir vildu ekki miklu heldur
vc ra lægst metnir í litiu þorpi, þar sem almenn vei-
viid og samúð réði, þar sem hver einstakur fyndi,
að honum er óskað alls góðs, og kærleikur með-
bræðranna ber hann á höndum sér, en æðst metnir
í mestu borg heimsins, lökaðir inni í dýrðlegum
! öllum, en hungrandi eftir öllu sem hjartað þráir
og sálin saknar, og eitt getur fullnægt.
Líti'lsvirðið ekki ipeningana. peir eru til
margra hluta nytsamlegir. En langur vegur er frá
því, að þeir séu hið mesta eða bezta, sem auðnast
má. Hægt er að deyja áleinn og með hungrað
hjarta á gulldyngju. Hægt er að vera einstæðari
og yfirgefnari í háum höllurn fullum af glaðværu
fólki en í lágu hreysi langt inn í dal. Hægt er að
kaupa sér hressing'u og félagsskap fyrir lítið verð;
en vináttu, einlæigni, samúð; skilning, góðveld.
heillaóskir og kærleika, er enguim auðið að kaupa
fyrir peninga, hversu ríkur sem hann er. Og 'Íivað
er þá með peninga að gera, ef þetta er ekki fyrir
hendi? Lof sé guði! pað er ekki hægt að meta a’lt
á krónur og aura, og selja svo hæstbjóðanda. pað
er nokuð til, sem' ekki tjái að b.jóða í;. nokkuð,
sem tilheyrir æðra heilmi en þeim, þar sem pening-
ar ráða lögum, og oft ihlotnast 'þeim sem minst
gotur boðið. f Ameríku er oft talað um þúsund-
loHara-prest og fimm þúsund dollara prest. Og hér
getum við g.iarnan á isvipaðan hátt talað um þús-
und-króna eða fimm þúsund-króna málara, skáld
eða myndhöggv’ara. Verk þeirra eru verzlunai*vara.
pað er hægt að meta þau til peningaverðs, og svo er
það gert. En um þúsund krónu eða tíu þúsund
krónu vin, er aldrei talað og verður aldrei talað.
pað er verðmæti se*m ekki verður metið til peninga-
giidis.
Ekkert kastar sliku l.jósi yfir og breiðir slík
an yl um félags liíf manna, eins og góðvildin, ekkert
fegrar lífið ein vel, ekkert eykur ánægju og vellíð-
an eins mikið. Hli|n er betri en sólskin, hún er
betri en fegur.stu skógar, fullkomnustu borgir og
reisulegustu heimili.
Vér rnegum ekki krefjast og mikils af þeim,
scm ekki eru oss nátengdir, og ef til vill er ekki
rétt að tala um kærleika milli vor og þeirra. En
að eins það að finna, að vér lifuim meðal manna, sem
vil.ja oss alt gott en ekkert ilt, sem óska oss
og arðmeiri. pað birtir sólina oj
og breytir heiminum í paradís.
anna.
anda meðal vor.
sældar.
Burt með alt slíkt. pað skapar að eins eym
volæði! Lærum að óska og vilja hvert öðru
af öllu 'hjarta! Reynum að lýsa og yla ofu
kringum oss! Aukum velvild og samvinnu oj
i'ram alt mannkærleikann meðal vor! En burt
illviljann vantraustið, hatrið og hefnigirnina!
Meira Ijós og meiri yl! pað er hin mik
j margþráða endurbót, sem, hífaldia mundd án
| vora og hamingju — margfalda gildi lífsins, 1
fjöll vor og fr.jóvga dalina. Og það þolir engí
Lífið er stutt. Og við, sem lifum nú, viljum g
an n.jóta góðs af endurbótinni. pess vegna (
ekki að dvelja . Takið því til sfcarfa — þið,
ljós og yl og lífgildi afgangs! Gefið það, sem þ
eigið, geislið því út í kalda lotftið kringum ykku
stráið því yfir auðu fjöllm okkar! Meira lj<
— meiri yl! Karl Finnbogason þýddi iausl.
DR. B. J. BRANDSON 216-220 MEDICAL ARTS BLDG. Cor. Graham and Kennedy Sts. Phone: A-7067 Office timar: 2—3 Heimili: 776 Victor St. Phone: A-7122 Winnipeg, Manitoba

DR. 0. BJORNSON 216-220 MEDICAL ARTS BLDG. Cor. Graham and Kennedy Sts. Phone: A-7067 Office timar: 2—3 P Heimili: 764 Victor St. L Phone: A-7586 Winnipcg, Manitoba l

DR. B. H. OLSON , 216-220 MEDICAL ARTS BLDG. Cor. Graham and Kennedy Sts. Phone: A-7067 ViBtalstmi: 11—12 og 1—5.30 Hehnili: 723 Alverstone St- Winnipeg, Manitoba

DR J. STEFANSSON 216-220 MEDICAL ARTS BLDG. Cor. Graham and Kenned.v Sts. Stundar augna, eyrna, nef og kverka sjúkdóma.—Er aB hitta kl. 10-12 f.h. og 2-5 e.h. Talsími: A-3521. lleimlll: 627 J. McMlllan Ave. Tals. F-2691
c
DR. B. M. HALLDORSSON 401 Boyd Building Cor. Portage Ave. og Edmonton Stundar sérstaklega berklasýki og aðra lungnasjúkdóma. Er aB finna á skrifstofunni kl. 11—12 i f.h. og 2—4 e.h. Sími: A-3521. Heimili: 46 Alloway Awe. Tal- sími: B-315 8.

DR. A BLONDAL 818 Somerset Bldg. Stundar sérstaklega kvenna eg barna sjúkdóma. Er að hitta frá kl. 10—12 f. h. 3 til 5 e. h. Talsími A 4927 Heimili 806 Victer Ötr. Simi A 8180.

DR. AUSTMANN 848 Somerset Blk. V’iðtalstimi 7,30 — 8,30 e. h. Heimili Suite 4 Marie Apts, Alverstone St. Sími: A2737. Res N8885

DR, J. OLSON s Tannlæknir Q 216-220 MEDICAL ARTS BLDG. Cor. Grahum and Kennedy Sts. 4 Talsími A 3521 Heimili: TaU. Sh. 3217

\ J. G. SNÆDAL c Tannlæknir j i 614 Somerset Block Cor. Portage Ave. og Donald St. Talsími: A-8889
Vér leggjum sérstaka álierzlu á að r selja meðul eftir forskriftum lækna- Hln beztu lyf, sem tuegt er að fá eru iiotuð elngöngu. . pegar þér komlð með forskrliftuin til vor megið þjer vera viss 11111 að fá rótt það seni I;vku- irinn tekur til. COLCLEUGH & CO., Notre Dame and Sherbrooke Phones: N-7659—7650 Giftingnleyfisbréf seld
Munið Símanúmerið A 6483 og pantiB nieBöl yBar hjá oss. — Sendum Pantanir samstundis. Vér afgreiðum forskriftir meB sam- vizkusemi og vörugæBi eru óyggj- andi. enda höfum vér margra úra lærdömsrika reynslu að baki. — T , Allar tegundir lyfja, vindlar, is- v< 1 | rjómi, sætindi, ritföng, tóbak 0. fl. , ** j McBURNEY’S Drug Store . Cor Arlington og Notre Dame Ave

J. J. SWANSON & CO. s 5 Verzla með fasteignir. Sjá ^ um leigu á húsum. Annast 5 lán. eldsábyrgð o. fl. 808 Paris Bldg. e Phones. A-6349—A-6310 d : 1 -
a 1
i-: Giftinsa oe 1 1 / þ Jarðarfara- b,om r með litlum fyrirvara ð Hirch blómsali r, 616 Portage Ave. Tals. 720 S*r IOHN 2 RING 3
THOMAS H. JOHNSON
og
H. A. BERGMANN
ísl. lögfræðingar
ikrifstofa: Rooin 811 Mo.Vrth*
Building. Portage Ave.
P. O. Bo.x 1656
Phones: A-6819 og A-6810
W. J. LINDAB, J. H. I.INOAI.
B. STKI AN8.SON
Islenzklr lögfræðingar
3 Home Investnient Building
168 Main Street. Tals.: A 4H1
eir hafa einnig skrifstofur að
andi tlmum:
ndar: annan hvern miðvikud.
Riverton: Pyrsta fimtudag.
Gimliá. Fyrsta miðvikudag
Piney: þriðja föstudag
I hverjum mánuBi.
ARNI ANDERSON
ísl. lögmaður
í félagi við E. P. Garland
Skrifst.: 801 Electric Rail-
way Ghambers
Talsími: A-2197
ísl. lögfræðmgur
ir rétt til að flytja mál
bæði í Man. og Sask.
Skrifstofa: Wynyard, Sask.
Phon«: Garry 2616
JenkinsShoeCo.
•89 Notre Dtnw
Avenue
A. S. Bardal
84-8 Sherbrooke St.
Skrtfst. ulrimi
Heimili. talMint
> 6*6.
Lafavette Studio
G. F. PKNNT
L jósm y ndaamlBur.
um bekkjum skölafðlka.
Phone: Sher. 4171
Portage Ave. Wlnalp
Vér geymum reiðhjól yfir
eturinn og gerum þau eins
? ný ef þess er óskað. Allar
EMPIRE CYCLE CO.
641 Notre Dame Ave.
Skrifstofa:
Hciiníli: ..
X-6225
A-7996
HALLDÓR SIGURDSSON
General Contractor
808 Great West. Perm. Loan
Bldg. 356 Main St.
JOSEPH TAVLOR
LÖGTAKBUAÐUR
llelmllistals.: St. Jobn 1844
Skrifstofu-'Rals.: A 6657
Skrllatofa 255 Malq
Verkstofu Tals.: Hcima Tals.:
A-8383 A-9384
G. L. STEPHENSON
Plumber
Allskonur rafmagnsiihökl, svo sem
straujárn víra. ailar tegnndir af
glösuni og aflvaka (iKitteries)
Verkstofa: 676 Home St.
“DUBOIS” LIMITED.
ViB litum. hreinsum og krullum
fjaBrir. — Föt af öllum gerBum
hreinsuB og lituS.— Gluggabiæj-
ur, Gólfteppi, Rúmteppi hreins-
uB eftir nj'justu tizku.
Pöntunum utan af landi sjer-
stakur gaumur gefinn.
Tals. A-3763 276 Hargi-ave St
B. J. LTNDAL. eigandi