Lögberg


Lögberg - 24.05.1923, Qupperneq 5

Lögberg - 24.05.1923, Qupperneq 5
/ LÖGBERG, FIMTUDAGINN 24.MAI 19^3. Blfl. 5 Dodds nýrcapillur eru besta nýrnameðaliC. Lækna og íiyt. bakverk, hjartabilun, þva?teppu og önnur veikindi, sem starfa fré nýrunum- — Dodd’s Kidney Pilla kosta 50c. askjan eða sex öskjur fyrir $2.50, og fást hjá öllum lyf- sölum eða frá The Dodd’s Medi- cine Co.. Ltd.. Toronto, Ont. Vínbannið í Manitoba hófsemdaRmenn táldregnir FYLKINIGAiRNAR RIÐLAST ósigur í vændum. Hinir gætnari meíllimiir hóf- semdarfélagsins — Moderation League, standa á nálum. 'Peim ihafðii verið lofað reglulegu “con- trol” og fullri tryggingu. Frumvarpið, eins og það liggur fyrir, 'hvorki getur “controlað” né trygt. Lögfræðiráðunautar þeirra, ihafa blekt þá til þess að þjóna “við- skiftunum”. Ef til vill greiðir einn af hverj- um fimrn frumvarpinu atkvæði og þá er sýnt, hver niðurstaðan verð- ur. * , ;* innar. Fyrir engu slíku gerir Manitoba frumvarpið ráð. 2. B. C. lögin ákveða að talá einstakra kaupleyfa, megi 'ekki fara fram úr tíu ári. — Manitoba frumvarpið setur engin siík tak- mörk. 3. B. 'C. lögin ákveða, að sam jkvæmt einstöku kauiplleyfi, megii kvæmt einstöku kaup'leyfi, me^f ekki kaupa-meira en tvo potta af sterkum drykkjum, en tólf af maltöli. Manitoba-frumvarpið setur 'þar engin takmörk. 4. B. C. lögin skipa svo fyrir, að sérhver einstaklingur er kaup- .yc leyfi, verði að skrásetja nafn sitt, svo ætíð megi komast að hver hann sé. Fyrir engu slíku gerir Manitoiba frumvarpið ^ð. 5. B. C. lögin ákveða, að áður en nokkurt vín sé flutt burt, skuli seljandi rita á leyfisskjalið bæði tegund. mál og dagsetning. Með þessu móti er ávalt við hendina skrá yfir alt, sem af hendi var látið. Enga sllka tryggingu er að finna 4 Manitoba frumvarpinu. 6. B. C. lögin ákveða stunda- fjölda. er stjórnarvímbúðir megi opnar vera á dag. Frumvarp Moderation-manna gengur alveg framhjá þessu og *veitir umboðs-/ nefndinni ekkert vald yfir öigerð- arhúsum, eða útsölustöðum iþeirra, að þvx er snertir stundafjölda, er selja má varning þeirra. 7. B. C. lögin mæla svo fyrir, að sérhvern þann, er á einhvern hátt hefir gerst brotlegur við þau lög, megi knýja til vitnaleiðslu, nær sem vera vill. Fyrir .gngu slíku gerir Manitoiba frumvarpið ráð. Viljið þér láta næstu kynslóð- ina, eiga óhrindaðann aðgang að lindum Bakkusar? (Auglýsing). Bygt á ósannindum. Sannleikurinn einn er úthalds- góður o gsigrar að lokum. Bar- játta; ibygð á ósannindum, tekur sína eigin gröf. Það er engan sannleika að finna í stað'hæfing Moderation-manna, að frumvarp þeirra tryggi til fullnustu stjórn- arumsjá. Barátta iþeirra er von- laus. Sannleikurinn einn. sigrar að lokum. Sjöföld mistök. 1. Frumvarpið hefir ekkert að segja yfir sinni ejgin umboðs- nefnd. 2. pað hefir ekkei-t að segja yfir því er söluna áhrærir. Veitir enga tryggingu fyrir iþví hvað margar búðið sikuli starfrækja né heldur á hvaða stöðum. Hvergi trygg- ing að finna ölgerðarhúsin og þeir er starfrækja búðir stjórnar- innar mega selja öl og flytja það til áfangastaðar, án stjórnarum- sjár. 3. Það hefir ekkert að segja yfir ölgerðarhúisuin^. Engiii^ tímatak- mörk sett og ekkert eftirlit, hvorki með sölu né flutningi. 4. Ekkert eftirlit með útgáfu leyfa. Engum er gert að skyldu, að framvísa skýrteini til kaupa við ölgerðarhúsin, engin stað'hæfing heimtuð um innkaup, samkvæmt leyfi og þar fram eftir götunum. 5. Frumvarpið hefir enga um- sjón með flutningum. Flutnings- þjónn (sem getur jafnframt verið vínkaupandi), hefir fullan lag.t- rétt til þess að flytja vínanda frá búðum og ölgerðarhúsum til járn- brautarstöðva o. sv frv., án nökk- urs minsta sérstaks eftirlits. 6. pað gerir Local Option að hé- góma, með þvi að umboðsnefnd- inni er heimilt að veita leyfi ihverj- um einstakling, er henni sýnist j hlutaðeigandi héraði og getur enn- fremur veitt heimild til starf- rækslu vínsöQu'búða, án nokkurs sérstaks eftirlits. 7. pað hefir ekkert úrskurðar- vald, að því er stefnu í vínsölu- málinu áhrærir. Umboðsnefnd má takmarka og víkka út eftir þ-«, sem 'henni býður við að ihorfa! petta sézt bezt af því, að allar “recognized and reputable stand- ard”, tegundir af áfengi skuK vera til sölu. Slíkt virðist óneit- anlega benda til þess, að með frumvarpinu sé gert ráð fyrir, gera mönnum, sem allra hægast fyrir með að afla sér áfengis og eins til þess að auka verzlun þess sem allra mest. Hvað margir Moderation-menn hafa svarað þessum spurningum? Engin trygging. Moderation-menn í Manitoba láta mikið yfir því, hve frumvarp þeirra tryggi stjórnarumsjá mfð vínsölu. petta er aðeins árang- urslaus iblekking. Eftirfylgjandi skyrsla sýnir tryggingar þær, sem íelast 4 B. C. vínsölulöggjöfinni, en eru bersýnilega sniðgengnar í frumvarpi Moderation manna í Manitoba. Úrfellingar eru sjöfaldar. 1. iB. C. Licouar Akt mælir svo fyrir, að alt vín seQt í fylkinu verði að seljast gegnum búðir stjórnar- * Ahrif áfengis á heilsuna. Mig langar til að þýða og koma fyrir almenningssjónir á íslenzku kafla úr bófc, sem kend er í al- þýðuskólum í Manitoba, Alberta, Britisih Columbia og Prihce Ed- ward Island. Bókin heitir: “How to be ihealtly” (Ráð tiT þess að varðveita heilsuna) og er eft- ir læknir sem er íslendingum jkunnur —Jasper 'Halpenny pró- fessor við læknaskólann í Mani- toiba. Kaflinn fjaLlar um áhrif áfengis á lifandi verur — dýr og menn. ÍHér er stuttur útdrátt- ur úr honum: “'pað er hinn mesti misskiln- ingur fyrir helbrigt fólk að neyta áfengis til hressingar og þar að auk stórkostlega hættulegt. Sum meðul eru sterkt eitur; þau eru gagnleg í vissum sjúkdómstilfell- um en fjölda margir eyðileggja heilsu sína með því að taka inn meðul að óþörfu og án læknis- ráðleggingar. Petta á heima um áfengi ekki síður en um önnur meðul. Eina og öll eða flest önnur eitur getur það verið nytsamt eftir læknfs- ráði, en heilbrigðu fólki er það aldrei nauðsynlegt og ætti aldrei að vera haft um hönd í smærri eða stærri stíl án læknisráðs. Áfengislöngunin vex við nautn þess og eyfcst svo fljótt og svo ó- viðráðanlega að sá sem þess neyt- ir getur enga mótstöðu veitt ef til Lengdar lætur. Það sem enn þá er alvarlegra er hitt að það sljófgar með öllu siðferðis og só.matilfinningu manna. Þetta út af fyrir sig. auk hinna skað- legu^ áhrifa á heilsuna ætti að nægja til þess að áfengis væri ald- rei neytt jafnvel í hinum smæsta stíl, nema eftir Iæknisráði. Pað er að sönnu satt, að ein- stafca dýr og einstöku menn virð- æt geta neytt mikils áfengis án þess að heilsan virðist verulega líða við það. Samt sem áður er það margsannað, jafnvel mesti hofnaður áfengis er skaðleg fyrir heilsu allra, þótt ekki beri á í svip- inn. Lifrin, blóðæðarnar, nýrun hjartað, taugakerfið og heilinn veiklast og sýkjast af áfengis- nautn, hversu lítil sem hún er með tíð og tíma. Hættan kr svó mikil og svo alvarleg, að enginn ætti að Ieggja út á þann 'hála is. petta er fyllilega sannað meS tilraunum, sem gerðar hafa verið af Dr. Julius Friedenwald í rann- sóknadeildinn 'við John Hopkins háskólann og í spítala í Baltimore. iHann ihélt upp stöðugum rann- sóknum í fjögur ór og skoðaði í smásjá “frumlur”- úr heila ýmsra dýra, sem líflátin voru, eftir að þeim hafði um langan tíma verið gefið inn áfengi. Hann fann það út, að “frumlurnar” í heilum þessara dýra höfðu breyst að lög- un og tapað nolkkru af því efhí sem heilinn þarf helzt á að halda. Áfengi er eitur, sem aðeins ætti að nota sem meðal. Afengis ætti enginn að snerta nema eftir Iækn- isráði. Til iþess að fá sönnun fyrir á- hrifum áfengis 'hafa vísindamenn víðsvegar um heim (gert ýmsar til- raunir með dýr í því skyni. Best- ar upplýsingar í þessu efni, hafa fengist við tilraunir 'Dr. 'Hodge, sem er prófessor í lífeðlisfræði. við Clark hásfcólann í Worcester í Massachusettes. Til þess að finna út hvort áfengi tæki úr vexti eða ekki, fékk Dr. Hodge sér nokkra unga ketlinga. Hann valdi tvo af þeim, sem virtust vera al- heilbrigðir og hraustir og gaf þeim inn áfengi. Ketlingarn,ir fengust ékki til að taka neitt sem áfengi var í, svo Dr. Hodge varð að hella því ofan í þá. pegar þetta hafði verið gert um tíma, kom það í ljós, að þeir tyeir ketl- ingar, sem áfengið var gefið hættu að vaxa eins vel og 'hinir; Dr. iHodge tók einnig eftir því, að þeir urðu daufir og sljófari, og hættu að gæta þess að halda sér hrein- um; einnig urðu þeir hræðslu- gjarnir og istöðuminni. peir sátu allan daginn eins og 'hálfsofandi og hreyfingariausir, nema þegar þeir hrulkku við, af því þeir hrædd- ust eitthvað og urðu þeir innan skams svo taugaslappir að ékki þurfti nema Lítilsháttar hávaða til þess að þeir hrykkju við eða hnipruðu sig saman í kuðung af hræðslu. pegar Dr. Hodge ihafði gert þessa, tilraun með ketlingana, fékk hann sér nokkra 'hvolpa í sama tilgangi. Hafði hann sex þeirra við tilraunir sínar í 5 ár og á þeim tíma lærði, hann afar mik- ið um áhrif áfengis á dýrin. Fyrst fékk hann tvær tikur og tvo hunda öll hraust og heilbrigð. Hann nemdi þau Brum, Tyisy, Nig og Topsy. Hann hafði tvö og tvö saman, sín í hvorum klefa í garð- mum, þar sem nóg var af hreinu Iofti og sólskini. Klefunum var haldið 'hreinum og þokfcalegum og hundunum gefið nóg og góð fæða. Alveg eins var farið með hvora tegund, nema að því leyti, að Bum og Tipsy var á hverjum degi gef- ið örlítið af góðu Wiisky saman við matinn. Dr. Hodge tófc eftir því, að hundarnir vildu matinn miklu. fremur áfengislausan — snertu ald/rei á matnum |með áfenginu þeir fengja ekkert ann'að. Eftir tvö ár, ihafði ihundunum fjölgað svo að þeir voru orðnir 9 ungu hvolparnir voru nefndir: Frisky, iWinnie, Berry, Teeto og Múmahaha. Um þetta leyti kom upp hundapest þar í borginni og þessir hundar veiktust sem aðrir. En það kom brátt í ljós, að þeir sem ófengið hafði verið gefið urðu miklu veikari en ihinir; Bum, Tipsy, Frýsky og Winnie, veikt- ust fljótt, urðu afar máttfarnir og holdgrannir. pau mistu alveg alla matarlyst og urðu svo að segja rænulaus. Eftir viku batn- aði Frisky lítið eitt, en Bum og Tipsy ekki; þau lágu alveg dauð- -vona. Læfcnirinn varð að hella ofan í þau mjólk og eggjum til þess að halda ,í þeim lífipu. Glyrurnar urðu sárar og rauðar og fullar af greftri. ipessu 'héLt áfram í tvær vikur; þau lágu all- an ,þann tíma milli heims og helj- ar. pegar þau veiktust, var undir eins hætt að gefa þeim áfengi. Þegar hundarnr fóru að hress- ast, náðu þeir sér furðu fljótt, glyrurnar gréru nema önnur gly?- uan í Typsy, hún varð alveg sjónlaus á ihenni. Nú yildi Dr. Hodge finna það út, hver hundanna væri fjörmest- ur og leikfúsastur. í því sfcyni bjó 'hann út áhald, sem hann batt um hálsinn á hundunum. sem sýndi það, hversu mikið hver mn sig hafði ’hlaupið um í klefanum á jafnlöngum tíma. Það kom í Ijós, að Bum hafði ekki hreyft sig meira en einn þriðja á. móts við Nig og Tipsy, ekki nema helming á við Topsy. Annað ráð hafði Dr. HodgQ til þess að mæla út bæði fjör hund- anna, skarpleika þeirra og það 'hversu ihfegt væri að kenna þeim. Hann fór með hundana alla í 100 feta langan leiksal, kastaði hnetti yfir gólfið og fcendi þeim að sækja hann og koma með hann. Fyrsta daginn, sem þessi tilraun var gerð komu þau Nipsy og Topsý með 'hnöttinn 922 sinnum af 1400, e:x Bum og Tipsy ekki nema 478 sinn- um. pessi tilraun var endurtek- in aftur og aftur mörgum sinnum, altaf með sama árangri, Nip og Top.sy voru altaf langt á undan Bum og Tipsy. 'Eitt var það sérstaklega, sem Dr. Hodge tófc eftir. Ef eitthvert óvenjulegt eða óvænt hljóð heyrð- ist í fjarska, þá ýlfruðu þau Bum 0g TiPsy ámátlega og titruðu eins og hrísla af ótta, en Nig 0g Topsy stóðu upp og geltu með ákafa. Þegar blísturhljóð ihyrðist urðu þau Bum og Tipsy logandi hrædd, ef einhver ókunnugur kom nærrí klefanum hnipruðu þau sig sam- an í hnykil og ýlfruðu af angist. Bum var jafnvel svo veilklaður, að hann fékk hræðsluköst; það yar eins og hann sæi einhverjar imyndaðar verur og væri í dauð- áhs angist. IHálfu fjórða ári' eftir að þessar tilraunir byrjuðu^ var hætt að gefa hundunum áfengi til þess að fcomast eftir hvort þeiir, sem það höfðu fengið næðu sér aftur til fullnustu. Tipsy drapst skömmu síðar, Bum náði sér smátt og smátt og eftir eitt ár kom hann með 95 hnetti á móti hverjum ÍCO sem Nig fcom með, — næsta ár fékk Bum veiki í glyrnurnar án þess að nokkur viissi orsök til, og um vorið varð hann steinblindur. Auk þess fékk hann ein'hvern við- ■bjóðslegan húðsjúkdóm um allan 'skrokkinn, sem afar erfitt var að græða. pannig var það, að þegar Nip var hraustur og heill heilsu var vesalings Bum ekki: nema skuggi af sjálfum sér; hann var eins og afgamall hundur, hrumur og elli- móður. Og til æfiloka var hann svo taugaslappur að hann hrökfc saman í hnút af ihræðslu, þegar hann heyrði eimhvern, hávaða. Áhrif áfengis á mennina eni hin sömu og á dýrin. Stöðug áfengiisnautn dregur ó- mótmælanlega úr kröftum vorum, til þess að standa á móti sjúk- dómum. í tólf ár var .safnað sfcýrslum í fimtán stærstu borg- um í Svisslandi, og sýna þær það, að 6V2% allra dauðsfalla þeirra sem komnir voru yfir 20 ára ald- ur, voru af völdum áfengis bein- línis eða ó'beihlínis og 10% ailra karlmanna yfir tvítugsaldur sem dóu, áttu dauða sinn að rekja til áfengisnautnar. Miklu fleiri þeirra sem áfengis nfeyta deyja af veifc- indum, er óbeinlínis leiða af á- fengisnautnum, en þeir, sem hún verður 'beinlínis að 'bana. petta stafar af því, að mótstöðuafl Lík- amans hefir veiklast af áfengis- áhrifunum. Læknar álment við- urkenna það, og vita að sá er í lífshættu staddur, sem áfengis ihefir neytt og sjúfcur verður af lungnabólgu, kóleru, heimakomu, skarlatveifci og öðrum landfar- sóttum. » KVÆÐI. Flutt á stxíkufundi Bindindisvinir! Berið sverðið Blikandi mótu sólu hátt. Strengið á böndum, hnúta fcerðið hreystinnar prófið jöntunmátt, látið nú hetjuíblóðið brenna, boga tungunnar hvassan spenna, og senda skeyti sannleikans sárbeitt í vínsins púkafans. Tíma nú engum er að spilla, andbanningarnir sæfcja fram blefckjandi sumum sjónir villa, seilast með girndarþrútinn hramm inn yfir rammger reynslu vígi, reyna með frekjukáldri lýgji, að kæfa sagnir sannleikans, svívirða gjörðir kærleikans. Ljót er sú kló og fcná að rífa, klær hennar nísta þjóðarsál, Skyldum vér eiga henni að fclífa? Hugglaðir kyndum norni bál. Brennum hið gamla galdrahýði, sem ginnir saurgar og drepur lýði, að 'löstum og glæpum leifcur sér landplágu versta fcvar sem er. peir, sem að vondum*verfcum sinna vinna af kappi dag og nótt. Getum vér aðhafst mifcið minna, munura vér efcki hafa þrótt á við þá menn, sem meinum valda, megnum vér ekki fram að halda réttlætiskröfu kærleikans, — knýjandi boði hVeinleifcans ? Hér er um fjör og fé að tefla, fátækar þjóðir mega sízt tærandi þjóðar eyðslu efla, af þvi að það er meir en vist, víndrykkjan etur alt hið bezta, leftir sig skilur samt hið versta. iHún kostar fé, — hún fcostar líf, fcvelur og rænir foörn og víf. Vér eigum land og ‘líf að verja, lán vorra barna, — móður rétt Við helgar skyldur sfculum sverja að skipa oss í hverri stétt, heilhuga gegn þeim grimdarönd- um gráðugu, sem að fórna höndum blóðugum upp í girndargríð. gullkálfinn dýrka ár og síð. Enginn er dómur þeim of þungur, Sú skoðun ríkti fyr meir, að I þeir hafa smánað guð og menn, þeir sem svikalaust neyttu áfeng- is- væru sterkari og ómóttækilegri fyrir tæringu en aðrir. Menn trúðu því einnig að mikil áfeng- isnautn læknaði þá veiki. petta hvorttveggja er nú algerlega rek- ið burt úr hugum allra heilvia manna. Ef áfengii orsakar ekki beinlínis tæringu, þá er það víst að það hvorki ver henni né lækn- ar foana. Sú veiki er magnaðri í þeim er áfengis neyta en öðrum. Það er því sannað, að í stað þess að styrkja og verja sóttum eins og fyr var haldið, veldur áfengis- nautnin sjúkdómum og brýtur mótstöðu líkamans gegn þeim og með því að veikja mótstöðuafl vort minkar það einnig starfsþrek vort. í Aschaffen'burg á pýsfcalandi gerði Dr. Kraepelin nokkrar til- raunir með stílsetjara til þess að finna út áhrif áíengisnautnárinn- ar. Hann valdi fjóra menn, 42 ára, 36 ára og 33 ára gamla. peir höfðu allir verið við iðn sína um mörg ár. Sá elzti var vanur að fá sér fjögur ölglös á hverjum virfcum degi og 8i—10 glös á sunnu- dögum. A.nnar drakk 1—2 glös á virkum dögum og 4—5 glös á sunnudögum. Hinn þriðji drakk ekkert á virkum dögum en 3 glös á sunnudögum. Hinn fjórði drakk þrjú glös á hverjum virkum degi og 9—6 glös á sunnudögum. Það kom í ljós að þeir gátu ekki unn- ið eins vfel á mánudögum og miklu fleiiri prentvillur voru þá hjá þeim en aðra daga. Tveir þeirra fcvörtuðu um höfuðverk, svima og svefndrunga á mánudögum. TiL þess að reyna fullkomunar áfeng is áhrifin á þessa \nenn og hvern- ig þeir unnu, voru þeir allir látn- ir halda sér frá því að neyta nokkurs áfengis í 24 klukkustund- ir. Næsta dag var haldiin s’kýrsla yfir verk þeirra. Næsta dag þar á eftir var hvergum þeirra gefið heldur miinna en hálfmörk af léttu víni, áður en þeir byrjuðu að vinna. Til þess að vera alveg viss um áhrifim var þetta endur- tekið í átta daga samfleytt. Ná- kvæm skýrsla var haldin yfir verk þeirra og kom það í ljós, að þeir unnu hérumbil 6H% minna þá dagana sem þeir neyttu áfengis. Auk þess voru miklu fleiri prent- vi'llur hjá þeim þá dagana. Vér þekkjum menn, sem neyla áfengis í hófi, sem fcallað er, svo að segja daglega ár eftir ár. Sum- ir þessara manna virðast geta leyst eins mikið verk af hendi og aðrir. Þegar þeir veikjast sýn- ast þeir ná sér eins fljótt og aðrir. petta er þó alls ekki sönnun fyrir því að áfengið thafi fekki skaðað pá eða veiklað heilsu þeirra. Af þeim áhrifum að dæma, sem sann- að er að áfengið foefir bæði á skepnur og menn verðum vér að komast að þeirri niðurstöðu, að á- fengis ætti aldrei að neyta nema sem meðala eftir læknisráði. Sig. Júl. Jóhannsson glatt sig við mæðra hrygð og ihungur, — ■hér á að leika þetta enn. Hvar er hin mikla mentun þjóðii menning er hefir slíkt að bjóða? Hvar er hagfræði heimsins öll, sem 'hyggur að líða þvíLik spjöl’. Mannlega alla fcrafta kvetjum, konur og menn og æskulýð, himinn og jörð í hreyfing setjum, heilagt er þetta mikla stríð, vér berjumst fyrir frelsi manna, og fylgjum rétti smælingjanna, vér berjumst fyrir börnin smá. að bægja þeim -stærsta voða frá. Vitsmunafl og andans gáfur, áhuga, vilja, fjör og dáð, sameinum alt í þessar þágur, •— þrautsegju, kænsku, snildarráð. Þegar svo öll með einum fouga áfram sækjum, — vér skulum buga myrkranna, gullsins, vínsins völd, veita þeim makleg syndagjöld. Pétur Sigurðsson Capitol Creamery Co. Vér greiðum hæsta verð fyrir rjóma, algerlega án tillits til annara rjómabúa. Vér sendum andvirðið um hæl. Viðskifti vor eru stöðugt að aukast og allir þeir, er senda oss'rjóma, eru meira en ánægðir. peir, sem vilja fá nýtt fyrsta flokks smjör, geta fengið það í 5 punda stykkjum á heildsöluverði ) rjómabúi voru á þriðja lofti í Swift Canadian Building, Cor. William Ave- og Adelaide iStreet, Winnipeg. Komið og reynið. CAPITOL CREAMERY COMPANY, Carl Sörensen Sími N-8751 S. B. Ostenso Manager. Superintendent. É rBl-n-TT1\T 4 kveðst lækna Goitre, bólgu 1 úfnum, sveppi • T. AM XT XIL í nefi, gallsteina og gylliniæð, án uppskurð- með því að nöta hans frægu Herb Balsam meðul. íDr. THUNA, D.F.S. 436 Qneen St. West, TORONTO, Ont. Gerið svo vel að skrifa á ensku þegar þér skrifið eftir upplýsingum II1IHÍBIIHB| ins 1 Canadian Pacific Steamships Nú er réttl tlminn íyrir yður að fá vini yðar og ættingja frá Evrópu til Canada. — (Jll farþegagjöld frá Evrópu til Vestur-Canada hafa nýlega'verið lækkuð um $10.00. — Kaupið fyrirframgreidda farseSla og gætið þess að á þeim standi: CANADIAN PACIFIC STEAMSHIPS. Vér eigum skip, sem sigla frá öllum megin hafnbæjum Bretlands, svo sem Liverpool, Southampton, Glasgow og Belfast. — Vér leið- beinum yður eins vel og verða má. — SkrifiS eftir upplýsingum til: W. C. CASEY, General Agent, Canadian Pacific Steamships, Lkl. 364 Main Street, Winnipeg, Man. inilHIIDMUIHlll SUMAR Fást nú keypt AUSTUR C A N A D A Heimsækið Ontarh) Skenitistaði Skoðið gömlu einkennilegu Quebec <>g aðra Sögulega Staði nteð hinu niikla St. Bawrenoe fljóti og í Strandfylkjunum eystra. pRJAR liESTIR BAGIiEGA, þar á meðal lcstiM FAST TRAN'S-CANAI>\ IdMITlCI) 'l^iktu þér ferð á hendur f sumar^-Ferðastu. CANADIAN PACIFIC TIIi I GIIiDA TIIj 31. OKT. I 1923 KYRRAHAFS- STRANDAR Gegn um 500 Mílnr af undraverðri og Stórkostlegri Fjallasýn, með Viðstöðu í Banff; og við hið fagra liake IiOuis, eða við þin inndlu Bungnlow Oamps. SUMAR SKEMTI-FERDA FARBRJEF KYRRAHAFS-STROND Gfegn um Canadisku Klettafjöll- in—'fárra daga viöstaða I Jasper Park Lodge (opið 1. júni til 30. Sept.) og I Mt. Robson Park, — ÖviSjafnanleg sjóferS milli Van- Vancouver og Prince Rupert. Farbréf Fram og Afáur til Sölu Dag- lega til 30. Septein- ber. Gilda til 31. Okti'iher. —SpyrjiS-— UmhoSsmann I ná- grenni ySar um all- ar upplýsingar um farhréf o.s.frv. eSa skrifiS AUSTUR CANADA alt *f meS braut eSa á vötnum part af leiSinni—SkoSiS Toronto, komiS aS Niagara fossi, i p«s- und eyjarnar, og til hinnar ein- kennilegu gömlu Quebecborgar. —sigliS á St. Lawrence fljótinu W. J. Qninlan, Dist. Pass. Agent Winnipeg, Man. W. SUipleton, District Pass. Agent. Saskatoon, Sask. J. Madrll. Distric Passenger Agent. Edmonton, Alta. Fyrirtaks aðbúð frá hafi tU Iiafs Fljót ferð Bein loið

x

Lögberg

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.