Lögberg - 02.08.1923, Blaðsíða 2

Bls. 2
LÖGBERG, FIMTUDAGINN
2. AGÚST 1923.
Lífið lítt bœrilegt
sökum Dyspepsia.
Heilsa og hamingja koma með
“Fruit-a-tives.”
Búið til úr bezta jurtasafa.
“Fruit-a-tives, hið dásamlega
lyf, unnið úr epla, appelsínu,
fíkju og siveskju safa, þekkja
engan sinn líka í þessu landi.
“Fruit-a-tives hafa komið
hundruðum til heilsu, er þjáðst
h'afa af stýflu, magrileysi og
dyspepsia.
Mr. rankFrank Hall að Wye-
vale, Ont., segir: “Eg keypti
öskju af “Fruit-a-tives” og byrj-
aði að nota það. Mér fór strax
að batna. Hafði eg þó lengi
þjáðst af Dypepsia og stíflu.” KV.ao „„ .... >CK
50c. hýlkið, 6 fyrir $2,50, reynslu-^ úr vegi torfærum þeim, sem hamla
skerfur 25c. Hjá öllum lyfsölum
eða beint frá Fruit-a-tives Liini-
ted, Ottawa, Ont.
inn inn í Ruhr dalinn, peir
voru farnir að hugsa og tala um
efnalega afkomu þjóða sinna.
Þeir sáu meiri og meiri arð verka
sinna. Akrarnir voru aftur
farnir að gefa af sér' uppskeruí
Þeir voru aftur farnir að ná
verzlunarsamböndum, sem þeir
mistu ‘meðan stríðið stóð yfir, og
iþó efnalegar ástæður þjóða þess-
ara séu slæmar, þá er sýnileg
framför til batnaðar á síðustu
tveimur árum. En þó sérstak-
lega á síðustu tveimur mánuðun-
um-
En það, sem meira er í varið,
en framför í efnahags og iðnaðar
áttina, er breyting sú, sevn orðið
hefir á hugsunarhætti leiðandi
manna þjóðanna. peir eru farn-
ir að byggja á sjálfa sig. — peir
eru í allri einlægni, að leita uppi
vegi til þess að finna veg að ryðja
Dagrenning í Evrópu.
verzlunarviðskiftum og á þann
hátt aukið verzlun sína við út-
lönd.
í nálega öllum löndum, þeim
j sem nefnd hafa verið, þá hafa
stjórnmálavnennirnir gjört til-
____ | raun til þess að láta ríkistekjurn-
j ar og ríkisgjöldin mætast, bæði
Einstaka sinnum, en ekki oft.j með j,vi að lækka útgjöldin, þó
halda þeir , að ef Bandaríkin það hafi valdið megnustu óvild,
gengju inn í alþjóðasambandið,' og líka með því að auka skattana
þá mundi íþað hjálpa- En á eins mikið og unt hefir verið
hinn bóginn ef þeir eru spurðir þrátt fyrir óhagstæðan efnahag.
að, á hvern hátt að sa'mbandi Vonin um breytingu er hin
Bandarikjanna við alþjóðasam-1 glæsilegasta. En unz sú breyt-
bandið mundi hjálpa, þá geta in'g er orðin, þá er þýðingarlítið
þeir ekki svarað því. peir segja fyrir Bandaríkin, Breta, eða
ef til vill að styrkur sá, sem noxkra aðra iþjóð, hvort heldur er
Bandaríkin veittu mundi bæta' 1 gegnum stjórnir þeirra, eða ein-
ástandið- En hvað snertir þjóð- staklinga, að bjóða peningalegan
irnar, sem ósigur biðu í stríðinu; styrk; eða að leggja peninga í
getur það ekki meint neitt annað. fyrirtæki þeirra, sem eru undir
en það, að þær vonast eftir að( yfirráðum stjórna þessara þjóða
Bandáríkjamenn gætu komið því; eða sem stjórn þeirra gæti haft
til leiðar að VersalasamningunumJ veruleg áhrif á-
yrði breytt, eða að mikið meira' Peningar, sem lánaðir væru
tillit yrði tekið til þerra af skaða- undir fyrra ásigkomulaginu, yrðu
bótanefndinni en nú er gjört. ,En • tB einkis annars en að þyngja
enginn sá sevn þekkir vel til allra1 s^attabyrðina, án þess að veita
málavaxta, hvort heldur hann er nokkra verulega hjálp. Undir
I hópi Bandaríkjamanna, eða hann i h'num breytfu kringumstæðum,
á heima hjá hinum þremur áhrifa-j 08 hinum breytta hugsunarhætti
mestu sambandsþjóðunum, lætur' Ie|ðandi manna þjóðanna, er að
sér detta í hug að Bandaríkin, þó minsta kosti möguleiki, sem von-
þau gengi inn í alþjóðasamband-' andi verður bráðum að raunveru-
ið, gætu haft nein imeiri áhrif í ,eika> að hjálp er þeim er veitt,
hvora þessa átt sem er, heldur en' verði notuð á svo hagkvæ*man
þau hafa nú. Ef til vill mundi Mtt> að hun verði’ þeim til veru-
l«gs gagns, og þurfi ekki að fara
til ónýtis.
hafa þeir ekki aukið seðlaforða
sinn síðan í byrjun ársin 1921.
Innieign manna í sparisjóðum
minkaði talsvert árið 1921, en óx
að mun árið 1922 og þá keyptu
menn allmikið af verðbréfum.
Sfjórnin á ftalíu hefir sýnt lof-
samlega viðleitni í því að spara
útgjöld, til þess að gjöld og tekjur
ríkisins miætist. í því sam-
bandi er rétt að minnast á að
svo sem
sem að undanförnu hefir verið í
umsjón stjórnarinnar og orðið
henni dýr. Enn fremur hefir
stjórnin gert ákveðnar tilrauiílr,
til þess að fá útlent fé inn í land-
ið. Með því vill hún sérstak-
lega framleiða rafurmagn, beizla
árnar og nota afl þeirra til þess
að lýsa og hita borgir og bæi,
knýja áfra’m járnrbautarlestir og
reka annan iðnað- Stjórnin er
einhuga upi að tryggja fé þeirra
útlendinga sem leggja vilja fé í
'þessi fyrirtæki, sem bezt að unt
er, veita þeim tryggingu fyrir
því að skattar á starfrækslu
þeirra geti ekki orðið óhæfilega
þungir og vernda eignir þeirra
frá öllum ofbeldisverkum. peg-
ar á alt er litið, þá hafa kring-
umstæður þeirra stórum batnað.
Czecho-Sl a vokia.
í Czecho-Slovakiu er framtaks-
söm og sterk stjórn og hefir til-
trú þjóðarinnar að mestu leyti,
enda hefir hún- afkastað miklu.
Með ákveðnum framkvæmdum
tókst henni að þréfalda verð á
gangmiðli þjóðarinnar, sem hafði
verðfall á vörum í för með sér og
lækkun verkalauna, sem að vísu
hafði allbiturt stríð í för með
þarflegra fyrirtækja hafa fengist
hjá bönkum og erlendum þjóðum
og þjóðirnar sem mest eiga hjá
Austurríkismönnum hafa lánað
þeim $130,000,000- Bandaríkin
lánuðu þessari þjóð sffxn fyrir
nokkru var gjaldþrota, en eem nú
er fær um að gefa sæmilega
tryggingu $25.000.000.
Þessi framför bæði hagfræði-
lega og efnalega hefir íháft hin
stjórnin er að hugsa um að selja^ víðtækustu áhrif frá stjórnar-
þjóðeigna fyrirtæki í hendur ein- farslegu sjónarmiði. Alt tal
■staklinga, svo sem talsímann, um samband við Þjóðverja heyrist
þar ekki framar. Boishevikikenn-
ingarnar fá þar ekki lengur eyra-
Sosialistarnir taia ekki lengur
um upphlaup heldur lýðstjórn, og
starfræksla frá hendi þess opin-
bera er að verða þróttmieri >með
hverjum deginum, og Austurríki
sem til skamms tíma olli mestu
vonleysi í Evrópu er nú að verða
fyrirmyndarriki, sem bendir hin-
um þjóðunum sem eru í vanda
þurfa að ganga í gegnum þá eld-
raun aftur. Það fyrsta se'm
Frakkar krefjast er trygging. 1
öðru lagi eins mikilla skaðabóta
og Þjóðverjar eru færir um að
borga.
M.enn eru ekki .sammála um
það, á hvern hátt að þjóðinni
verði bezt trygður framtíðar
friður. Ef Frakkar halda Ruhr
héraðinu með her sínum, þá finst
þeim að þeir séu óhultir fyrir
pjóðverjum. Ef Bandarfkin og
Bretar gerðu samning um að
vernda Frakka þá fynctist þeim
að þeir vera óhultir- Einhverj-
ir hafa bent á áð trygging þessa
mætti veita Frökkum, með því að
Bretar og nokkrar aðrar þjóðir í
Evrópu gengju í bandalag með
þeim í þessu * augnamiði. En
aðrir halda því fram, að trygging
þessi verði bezt veitt með því að
byggja upp verzlunarsamband á
milli þjóðanna, svo að hagur
hvorrar þjóðarinnar út af fyrir
á eðlilegum við-
COPENHAGEN
Munntóbak
Búið til úr hin-
um beztu, elstu,
safa - mestu tó-
baks blöðum, er
ábyrgst að vera
algjörlega hreint
Hjá öllum tóbakssölum
C?P|'NHÁ0EN'#
■' 5NUFF
Þetta er tóbaks-aslfcjan sem
Kefir að inniKalda Keimsin
bezta munntóbek
staddar með peninga og fjármál-
in á veginn út úr þei/m vandræð-j si£ > byggist
um. - ! skiftum.
J Engin getur sagt fyrir fram hvaða
Frakkland og Þýzkaland. tryggingar samningar að hægt er
. , , , að gjöra til þess að Frakkar séu
í Mið-Eyropu snyutj hugur| ánægðir> 0g að þeim sé á sama
manna aðallega um Frakkland og tíma borgaðar að minsta kosti eín_
pýzkaland. Hér er ekki rúm
til þéss að tala um það spursmál
út í æsar. Eini vegurinn til að
kveða upp sanngjarnan dóm er
að lía á þau mál án tillits til
beggja þeirra þjóða. Það er
ekki neinum blöðum um, það að
hverjar skaðabætur.
En á hinn bóginn þá er útlit-
ið á Frakklandi og pýzkalandi af-
ar slæmt og er að verða ískyggi-
legra með hverjum deginum- 1
fyrravetur þegar eg var á Frakk-
j landi þá sögðu ‘mikilhæfir sér-
fletta að mikill vneiri hluti alþýð- fræðingar mér> aðþeirværu
unnar á pýzkalandi stendur enn i! komnir að >eirri niðurstöðu að
þeirri meiningu að Þjóðverjar
hafi átt hendur sínar að verja í
stríðinu og að þeir hefðu unnið
stríðið ef Bandaríkjamenn hefðu
ekki skorist í leikinn- Þelm
finst að Rússar hafi neytt þá út í
sér, en er þó var óhjákvæmilegt. 11 stríðið og að nokkru Ieyti hafi
Ct O frn 11 nl 1 A T_ — ._r ‘ 1 V • 1 l / l , Unt-HM Un A nnn L' m 1.1. n .. U __ £
gegnum alla þá erfilðeika hélt
stjókrnin stefnu sinni fast fram
og sýnist nú að vera komin yfir
mestu erfiðleikana- Stjórnin
hefir líka gjört mikið til þess að --/--------------
ná verzlunarsamböndum við aðr- hata einstaklingar,
ar þjóðir, og hefir ni þegar orðið verzlunarmenn á
það gagnstæða reynast.
Að undanförnu hafa Banda-
Astandið á Italíu.
Allar fréttir frá ítalíu í þessu
sambandi eru góðar, sérstaklega
síðan að stjórnarskiftin urðu og
Mussolini tók við völdum. pað
sem fyrst vekur eftirtekt manna
er það, að stjórnin virðist vera
sterk, að rækt er lögð við áhuga
einstaklinganna, og sparnað,
hættan fyrir því að Bolsheviki-
menn eyðjleggi eignaréttinn og
taki eignir manna er horfin, og
mikið hefir áunnist í áttina til
þess að styrkja traust manna á ð afhenda s'kuldheimtu
nna a monnu.n ríkið f hendur> ^ ^
voru fjandmenn Austurríkis-
manna í stríðinu. Þegar svo
sér, að menn eru rólegir "og á- V&r kc™iSt>á tóku Bretar, Frakk-
“ • * ar og ítalir sig saman í ráði við
stofnunum þjðarinnar. Fjármál
ríkisins eru í miklu betra lagi en
þau voru, sem hefir það í för með
----- Pað er þess virði að athuea nokk-
r kjamenn tekið þátt í starfi al- ur atriði, sem nú þegar hafa veí-
þjoða sambandsins og þau gera ið framkvæmd til þess að sjá hve
úðarmál'SGm mann', vonhjört að framtíðin í raun og
uðarmal þess snertir- -Heilsu- veru er g
fræðingar Bandaríkja stjórnar-1
innar hafa verið í samvinnu með
heilbrigðisdeild alþjóða sam-
bandsins. Jafnvel nú rétt ný-
lega hefir nefnd, sem skipuð var
af Bandaríkjastjórninni verið í
samvinnu við stjórn alþjóðasam1-
, har|dsins í sambandi við nautn á
syefnmeðulum og ýms skyld at-
nði. iBandaríkja stjórnin hefir
enga samvinnu við alþjóðasam-
bandið í politiskum málum, eða
málum sem, snerta óhug þann og
hatur, se?<n eg hefi minst á hér að
framan, og það eru fáir sem geta
xomið auga á gagn það sem
Bandaríkin gætu gert eða or?íið að
nokkru liði á þeim sviðum, en ekki
ohklegt að samband hennar við
alþjóðasambandið yrði til þess
að auka á hatursbálið sem nú á
ser stað og snúa algjöílega á móti
þjoðinm þeim þjóðflokkum, sem
eru a öndverðum meið skoðana-
lega við Bandaríkja þjóðina, og
mundi slíkt veikja þjóðina til þess
að vinna þeim og öðrum gagn,
a«ri þess þyrftu með, hvort held-
ur það væri með fjárlánum eða á
annan ;hátt.
Það er Ijóst samkvæmt ástæð-
Um ,ceím’ Sem fyrir hendi eru> að
aðalhjalparinnar er að vænta í
breyttum hugsunarhætti fólksins
sem löndin byggja. Þegar sá
breytti hugsunarháttur er feng-
lnn’ >Á.,fetur Bandaríkjaþjóðin
gjort mikið til þess að hjálpa með
rjarframlögum, samvinnu í iðn-
aðannálum og máske þegar lengra
liður frá í stjórnmálum.
Vonargeislinn, sem maður get-
ur jafnvel nú séð bjarma af er
breyttur hugsunarháttur, og ’það
ge ur manni góða von um að
veruleg breyting f þejm.efnum
se nalæg.
góður arður að því starfi hennar.
Sykurmylnu eigendurnir og vín-
bruggararnir hafa fengið betri
markað fyrir afurðir sínar. Sala
á Kolum og járni út úr landinu er
að aukast, sem aftur hefir veitt
járnbræðslu verkstæðunum meiii
vinnu heima fyrir. Véla, ullar,
meðala og gleriðnaður í landinu
hefir aukist. Afleiðingarnar af
þessari atorku eru þær, að Czecho-
Slovakiar eru nú reiðubúnir að
borga það sem þeir skulda Banda-
ríkjunum og lánstrausti sínu hafa
þeir aftur náð nálega að fullu hjá
öðrum þjóðum.
hatur það sem Frakkar báru í
brjósti, átt þátt í því, og brezkir
fjármálamenn sem hræddir voru
við verzlunarsamkepni pjóðverja.
Með þessa tilfinningu í brjósti
sérstaklega
pýzkalandi
Frakkar yrðu að ganga í gegn-
um énn meiri þrengingar en þeir
hefðu gert, áður en þeir gætu lit-
ið skynsamlegum augum á þessi
mál, og létu í ljósi að kröfur þjóð-
arinnar væru óuppfyllanlegar og
síðari fréttir frá Frakklandi hafa
staðfest þetta álit þeirra.
Er aðstoð Bandaríkjamanna
nauðsynleg.
Um Það sama leyti voru leið-
togar Þjóðverja reiðubúnir til
þess að leggja mikið í sölurnar —
jafnvel selja isjálfstæði þjóðar
innar í hendur drenglyndum sér-
fræðingum annara þjóða um tíma
þangað til að einhverjir vegir
hefðu fundist út úr erfíðleikunum
Austurríki-
Eftirtektaverðustu breyting-
arnar er að finna í Austurríki.
fyrir nokkrum vikum síðan voru
ástæður Austurríkismanna verri
en nokkurrar annarar þjóðar í
Evrópu að Rússum undanteknum.
Þegar Austurríki var í sem mest-
um kröggum* þá var forsætisráð-
herra þess Dr. Seipel, að því kom
Breyttur hugsunarháttur.
sex
mamiðunum, hefir maður
°rð,ð var vjð gagngjöra lbre tln i
a hugsunarhætti manna þeirra
sem i abyrgðarstöðum eru á ítal-
c’\ Uo UrríkÍ’ f Un»verjalandi,
Czecho-SIovakiu og í Þýzkalandi
aður en Frakkar fóru með her
nægðari en þeir voru, en af því
leiðir aftur aukna framleiðslu á
öllum sviðum og aukinn viljaþrótt
til framsóknar og hófsemdar.
Landbúnaðurinn hefir tekið
næstum undursamlegum framför-
um — er kominn að sumu leyti í
betra horf enn að hann var fyrir
stríðið. Nú nýlega hafa þeir
komið undir ræktun nálega
tveim miljónum ekra, sem eyði-
lögðust á stríðstímunum, og mil-
jón ekrum meira eru þar til rækt-
unar í nálægri framtíð. Nýjar
aðferðir og fullkomnari en áður
var, hafa verið teknar upp í sam-
bandi við landbúnaðinn. Bú-
pening hefir fjölgað frá því sem
hann var fyrir stríðið. Iðnaðar-
framleiðsla hefir aukist sérstak-
lega silki-
Við ýmsa erfiðleika hafa ítalir
þó átt að stríða, svo sem fall á
gjaldmiðli, en samt eru framfar-
irnar auðsæjar. Árið 1913 fluttu
265,000 ítalir burt úr ættlandi
sinu og til Bandaríkjanna, árið
19211 22 voru það 42,000. í mis-
mun þessum áttu
skorður þær,
A síðasta ári jafnvel á , *T reÍStar höfðu verið f Banda-
X mínuSunum. h*fl. í".‘ ' **£> i»»fl'«>>iníi nokk-
um þatt- -En þrátt fyirr það þó
svona fáir hafi úr landi flutt, þá
■hefir vinnulausu fólki á Italíu
farið fækkandi.
Þrátt fyrir erfiðleika þá, sem
frá lágum gjaldmiðli stafa, þá
hefir verzlun ítala við aðrar þjóð-
ir vaxi5 og er það stjórninni á
rPJCUJi ítalíu ið þakka’því hún nam f
Lll/ rflriri Pú gerir enga tll- hurtu verzlunarbann á öllum
rUliLlflft « ijmnn Vörum, hvor theldur um var að
Dr. chasfi’« ointmAnt x»ik rsBöci ut- cða innfluttsr vörur
Hún hefir gjört verzlunarsamn-
inga við Frakka og Svisslendinga.
Annað er það sem ítalir hafa vel
gjört og það er, að þrátt fyrir
lágt verð á gjaldmiðli þeirra, þá
Þö gerir enga til-
raun út I bláinn
meíS því a8 nota
Dr. Chase’s Ointment vUS Eczema
og öSrum hútSsjúkdómum. patS
græðir undir eins alt þesskonar. Ein
askja til reynslu af Dr. Chases Oint-
ment aend frí gegn 2c frímerki, ef -- r—
nafn þessa blaðs er nefnt. 60c. askj- gjört Osr bað er
»n t öllum lyfjabúSum, e8a frá Ed F ’
manson, Mates & Co., Etd., Toronto.
hagfræðisdeild alþjóðasambands-
ins, ásam tnokkrum öðrum smærri
þjóðum í Evrópu og lofuðust til að
ie«rgja fram fé til þess að koma
Austurríki úr verstu kröggunum
Með því að þjóðin sjálf gerði á
kveðnar ráðstafanir, stjórnmála-
lega og fjármálalega, fil þess að
hun gæti á endanum komist út
ur vanúræðunum og orðið sjálf-
stæð enfalega. prátt fyrir óeining
og afbrýðissemi á milii þjóðar-
brotanna, þá var samt nógu mikið
af þjóðrækni að finna til þess að
Austurríkismenn gátu >mætt skil-
málum sem settir voru.
Síðan hefir stjórn landsins mátt
heita í höndum eins manns, Dr.
Zimmermans, mjög hæfs og at-
kvæða mikils stjórnmálamanns og
hefir hann haft ráðunauta, sem
hafa litið eftir hag þjóðanna, sem
féð lögðu fram, sér til aðstoðar,
og svo er ríkis stjórnin, sem að
nafninu til á að ráða í samvinnu
með þeim.
Fyrir miðjan janúar s. 1. hafði
stjórnin sagt 25.00C embættis-
mönnum upp stöðu sinni, aem
þjóðin þurfti ekki nauðsynlega á
að halda önnur 25.000 ætlar
stjórnin að losa sig við innan
skamms og á tveimur áru má að
hækka þá tölu upp í 100.000. Bréf-
peningar hafa ekki verið gefnir út
í Austurríki, síðan í október 1922
°g austurríska krónan hefir stað-
ið í stað nú upp í níu mánuði, þó
gengi hennar sé ennþá lágt. ó-
vissunni hefir verið rutt úr vegi
og tiltrú fólksins endurvakin,
sem er aðalskilyrði fyrir allri af-
komu. Traust fólksins á fram-
tíð og stofnanir þjóðarinnár hefir
verið endurreist, innlegg manna á
hliðrað sér hjá að mæta skatta
álögum Og sent peninga sina út flr
landinu, þar se*m skattheimtu-
mennirnir náðu ekki til þeirra,
þeir hafa og neytt allra bragða
til þess að efla sína eigin verzl- ---------— ».,.„.„.»«..^11
un og viðskifti, að nokkru leyti fem samhandsþjóðirnar hefðu ver
með samþykki alþjóðaskaðabóta- ið ásáttar með. En politiskai
nefndarinnar. Þetta urðu þefr kringumstæður gjörðu það óum-
að gera til þess að geta mætt fýjaniegt að Frakkar yrðu að
framtíðar skyldu-gjöldum sínum. reyna afl sitt gegn mótþróa pjóð-
margir þeirj^Jiafa óefað vonasti verJa> sú aflraun stendur nú yfir.
eftir því að sá efnalegi styrkur ^v0 míkið hefir þó unnist, — Það
senj þeir áttu yfir að ráða, mætti fr ekki ohugsandi að erfiðleikarn-
ganga til þess að efla þeirra eig-í ir sem haðar þjóðirnar verða að
in velferð, og að þeir mundu á gan^a r gegnum i sambandi við
einhvern hátt komast hjá að borga þaS’ að einhver úrlausn fáist á
skaðabæturnar. } kvi vandræða ástandi áður en
; langt um líður.
Það er ekki rnitt meðfæri að; Hvaða úrlausn sem það kann að
kveða upp ur með það, hvaða upp- verða, krefst hún að sjálfsögðu að
hæð pjóðverjar ættu að borga ÍJ stoðar Breta og Bandaríkjamaona
skaðabætur; eða hvaða upphæð og maður hefir fylstu ástæðu til
þeir gætu borgað. Það er samt þess að halda að sú aðstoð verði
eftirtektavert að upphæð sú, sem látin fúslega í té þegar hægt er
sérfræðingarnir þýzku töldu Þjóð- að koma sér niður á einhveria
verja færa um að borga, var alt vissa aðferð- Stjórnunum í Ev-
ems .há og upphæð sú, sem sér- rópu, sem þessi mál eru næst hef-
fræðingar Bandaríkjamanna, sem ir verið tilkynt þetta hvað eftir
verið höfðu á þeim stöðvum síðan annað frá vorri ,hálfu.
að stríðinu lauk töldu hana færa Þangað til þau tilboð Banda-
um að borga, og hærri líka held- ríkjamanna eru þegin, mundi þátt-
ur en sú upphæð, sem eg í trún-; taka vor í þeim málum vera illa
aði hefi fengið frá sérfræðing- þegin. Á bak við Bandaríkja-
um Breta- Meining >mín er sú, þjóðina standa mestu hæfileika-
eftm því sem eg hefi bezt kynst a menn þjóðarinnar og eru þess al-
þeim stöðvum,, að pjóðverjar búnir að veita lið sitt til að ráða
gætu borgað dálítið hærri upp- fram úV þessum málum.
hæð heldur en þessir sérfræðing- Unz að úrlausn er fengin í á
ar tala um, ef að sambandsþjóð-} þessu máli, eða að minsta kosti
irnar gætu komið sér saman um vegur fundinn og tilraun gerð til
einhverja vissa upphæð bráðlega, þess að ráða bót á því er ekki að
og gæfu Þjóðverjum einhvern af- vænta neinnar varanl’egrar vel-
slátt ef þeir mættu af borgunun-
um þegar þær féllu í gjalddaga.
Tækju setulið sitt burtu úr sveit-
u‘m pýzkalands svo Þjóðverjar
gætu fundið til þess að þeir ættu
landið sitt sjálfir. Von og
traust megnar mikils, jafnvel í
fjármálum og iðnaði.
Krafa Frakka um vernd.
Hlutekning Bandaríkja þjóðar-
innar er eðlilega með Frökkum.
peir urðu óefað fyrir mestu
skakkafalli af stríðinu- Á þá var
ráðist. ' Iðnaður þeirra eyði-
lagður. Námur þeirra fyltar
með vatni. Aldingarðar þeirra
eyðilagðir og skógar höggnlr
niður og eynir þjóðarinnar drepn-
ir og limlestir í miljónatali og
margt af fólki þjóðarinnar gjört
eignalaust. Kostnaðurinn við
að endurbæta eyðilegging þá er
stríðið olli legst á herðar fólks-
ins, svo þungur að ef þjóðinni er
ekki bættur skaðinn af Þjóðverj-
um, þá er ekki annað hægt að sjá
en að hún verði gjaldþrota.
Frakkar geta ekki nú látið inn-
tektirnar og útgjöldin mætast, og
verða að taka ný lán til þess að
borga skuldir sínar, og hafa sam-
kvæmt fengnu leyfi ek'ki borgað
Bandaríkjamönnuiml neitt af því
sem þjóðin skuldar þeim-
Frakkar hafa orðið fyrir barð-
gengni hvorki í Ameríku né í Ev-
rópu. pegar úrlausn á þessu
máli er fundin og menn hafa kom-
ið sér saman um að hrinda henni
i framkvæmd, þá nær Evrópa sér
aftur efnalega, fjármálalega og
stjórnmálalega á tiltölulega stutt-
um tíma og það hefði ekki litla
þýðingu fyrir Ameríku.
’ ”06 UlUUlia <X -----Í J u
banka heflr tvöfaldast á síðustu inu a Þjóðvérjuvn tvisvar á síðast-
tveimur 'mánuðunum. Lán tii liðnum 50 árum og þeir vilja ekki
íslands-lýsiog.
Nokkrir enskir kvikmyndaleik-
endur dvöldu í Reykjavík í fyrra
sumar. Áttu þeir að leika og
kvikmynda ýmsa þætti úr skáld-
sögu Hall Cain®: “Týndi sonur-
inn” er gerist hér á landi, bæði
á Þingvöllum og víðar.
En þegar þeir komu heim aft-
ur voru þeir eins og gengur og
gerist spurðir tíðina af blaða-
‘mönnum.
Mr. Arthur Gook var svo vænn
að sýna mér úrklippur úr “Daily
Express”, þar sem þessir herrar
leysa frá skjóðunni og segja frá
hvernig þeim leist á land vort.
Þó framburður þeirra minni
nokkuð á yfirlýsingar Hrafna-
flóka, eða Ketils hængs og Karla
þræls Ir.gólfs, en síður á loftungu
pórólfs smjörs — skal eg leyfa
mér að hafa orð þeirra eftlr,
(þ<5tt þau séu alls. ekki hfaandi
eftir).
Einn þeirra Mr. Henry, segir:
“Vel! — ísland getur orðið
nógu gott land þegar fram líða
stundir. Hver veit? pað er
undir því komið, að einhverjum
mætti lánast að samræma eigio-
leika þess. Það sem þó mest
af öllu ríður á, er að finna að-
ferð til að nota eldfjaillahitann
til þess að bræða alla jöklana.
Að vísu væri þá eftir þrautin
þyngri að leysa úr þeim vanda,
hvað gera skuli við öll hraunin.
Hvern skrambann á til bragðs
að taka við þessa hraunbreiðu,
þar sem ekki finst stingandi strá
og ekkert getur gróið?
Satt er það reyndar, að alveg
trjálaust er landið dcki. Við
töldum þó nokkur tré. pað ger-
ir maður að gamni sínu þarna
norður frá. Ef einhver íslend-
ingur er beðinn að sýna útlend-
ingi eitthvað sérstaklega mark-
vert, þá sýnir hann honuvn tré.”
Annar kvikmyndaleikarinn (eða
réttara sagt kvikindið), Mr. Cole-
by, er þar næst krufinn sagna.
“Vel!” — segir Mr. Cloeby og
er þungbrýnn 0g seinmæltur, “Is-
land er horngrýtið sjálft. — Eg
tek svo ljótt orð í munn af því, að
eg þykist hafa fulla kirkjulega
heimild til þess. 1 Reykjavík
kyntumst við af hendingu biskupi
nokkrum, sem mælti á enska
tungu, og héldum við fyrst að
hann væri búsettur 1 landinu og
dáðumst að þreki hans og'dugnaði.
Hann bandaði frá sér með hend-
inni og eg spurði hann þá:
“Eigið þér ekki heima á ís-
landi?”
Biskupinn staldraði við, hugs-
aði sig um og sagði síðan: “Ef
mér væri sagt, að eg ætti æfilangt
að búa á íslandi, þá mundi eg óð-
ara fara fram í fordyri, taka
byssuna mína ofan af snaga og
skjóta mig rakleiðis gegnum höf-
uðið.”
Mr. Coleby bætti síðan við frá
eigin brjósti:
Jule Verne lét eina af sögu-
hetjum sínum leita sér lífsþæg-
inda á íslandi með því að fara
ofan í eldgíg. Hvað sjálfan mig
snertir, þá reyndi eg að klæða
mig þannig, að inst vap eg í
tvennum nærfatnaði, þar næst ull-
arpeysu, síðan vesti, þar utanyf-
ir tvíhneptum vaðsnálsjakka og
yzt þýkkum loðfeldi. Allur }þessi
klæðnaður gat þó ekki varið mig
innkulsi og ofkælingu-
Sannast að segja finst mér ís
land vanta nokkur skilyrði til
þess að geta dregið að sér ferða
menn ‘með álíka miklu aðdráttar-
áfli og strandlengjan við Nissa
0g Genúa.” Islendingurinn 8.
Júní. — Stgr. M. þýddi-
— Lögrétta.
Færeyingar.
frá
þess-
fyrir
Alfred Petecen. trúboði
Færeyjum fór hermieiðis í
um mánuði oi gerði ráð
að koma til Ausifjarða seinna í
sumar og dvelja þar ög nyrðra
meðan skip Færeyingar eru á
veiðum. Vona eg til þess
að menn greiði götu hans og
láni honum húsnæði til að halda
í samkomur fyrir landa sina.
Kæmi íslendingur í svipuðum
erindum til Færeyja, mundi hon
um vel fagnað. Petersen rækti
starf sitt mjög vel hér í bæ,
hélt 40—öOt samko>mur og leið-
beindi löndum jrínum) að öðru
leyti á ýmsan hátt-
Um 170 þilskip Færeyinga
stunda fiskveiðar við íisland í
sumar og langflest þeirra komu
til Reyk(javíkur eða Hafnar-
fjarðar í vor í ýmsum erind-
indum, svo að síst var furða
þótt að Petersen hefði ærið að
starfa, og að “misjafn sauður
væri í mörgu fé”. •—•
Bæjarbúar verða oft helst
varir jþeirra, sem feinhvern há-
vaða gera, og sizt ber því að
neita, að sumir Færeyingar voru
nú sem fyrri vínhneigðir pg .há
vaðasamir. En þeirra ér jekki
sökin Öll. Sumir skipstjórar
Færejdnga kvörtuðu mjög und-
an því, að íslenzkir leynisalar
væri á sífeldu “vakki” niður við
höfnina og reyndu að narra-há-
setana erlendu til að “ko’ma inn
í port”, .og kaupa brennivíns-
flöskur eða fylgjast með þeim í
illræmd “kaffihús”. Ungur mað-
ur, sem staðinn var að því ó-
þarfaverki, kvaðst gera þaö
nauðugur, “vegna atvinnuleybis’
að vera sendimaður smyglara.
Þarf engum að koma á óvart,
þótt sa’mtök verði meðal erlendu
skipstjóranna á næstunni um,
að kæra þá, sem verða á þann
veg orsök þesþ, að hásetarnir
eyði fé og viti sínu-
jMjög kom í ljós við samkcmur
Færeyingar, hvað áhugi þeirra
er mikill á‘ trúmálum; þeir töl-
uðu þar hver á eftir öðrum, og
su'mir furðu skipulega, og þótti
sjálfsagt að olíkar samkomur
stæðu um 3 stundir. Á einni (af
þremur) samkomum, sem eg
hélt fyrir þá eftir brottför Pet-
ersen, Jas roskinn .Færeyingur
marga ritningaijkafla utanbókar
með réttum tilvitnunum |svo að
við Islendingar, sem við vorum,
urðum forviða á minni hans.
iSjómannaheimjli »Il-myndar-
legt var vígt 1 pórshöfn í þess-
um mánuði. Hafa Danir hjálp-
að Færeyingum til að koma þvl
upp, og sendu þangað fram-
kvæmcfaflfetljóra sjómannatrú-
boðsins danska, Vilh. Rasch, til
að taka þátt í athöfninni og und
irbúa stofnun fleiri slíkra heim-
ila- Á eftir fer bann snöggva
ferð hingað, til að aðgæta, hvað
hægt sé að gera hér fyrir danska
sjómenn. >Mun konungi ’vorum
vera mikið áhugamál að ein-
hverjar verulegar framkvæmdir
verði í þeim efnum, eins og sím-
skeyti hafa áður skýrt fr4
Þessi Vilh. Rasch, er bæði rit-
höfundur og skólastjóri sjó-
mannalýðsháskóla, og er talinn
góður og einarður ræðumaður-
Hans er hingað von á laugar-
daginn kemur, og ráðgert að
hanri flyti erindi í dómkirkjunni
fyrir almenning á sunnudajgs1-
kvöldið kemur kl. 8. — Er von-
andi að eins stór og myndarlegur
bær og iteykjavík er, sinni vel
erindum hans og vilji fræðast
um, hvað aðrar þjóðir gera fyrir
sjómenn sina.
Sigurbjörn Á. Gíslason-
— Lögrétta.
* Getur ekki liðið betur.
Eins og þessi maður var tauga-
veikur, er hann nú heill heilsu.
Segir sögu sína í þessu bréfi:
Mr. Ralph A. Roberta, Lo-
verna, Sas., skrifar:
Árið 1917 hafði eg mist alla
matarlyst og hafði tapað 25
pundum af líkamþsyngd minni.
Eg var orðinn svo tuugaveiklað-
ur, að eg hafði gefið upp alla
von um iheilsubót. Engin
meðöl dugðu og læknar og méð-
öl voru rótt búin að leggja mig
í gröfina 39 ára að aldri. pá
las eg um Dr. Qhses meðölin og
eftir að nota Dr. Chase’s Nerve
Foot og Kidney-Liver Pills 1
þrjá mánuði, var eg heill heilsu.
Meltingin var komin d ágætasta
horf og mér varð af engu meint
og þyngdist full 20 pund. Með-
ölum þessum á eg líf mitt að
launa.
Dr. Chase’s Nerve Food 50
c. hylkið; Dr. Chase’s Kidney-
Liver Pills, 25 c. askjan. Fæst
hjá lyfsölum eða Edmanson og
Bates Co., Ltd. Toronto.