Lögberg - 04.10.1923, Blaðsíða 3

1AJGBERG, fimtudaginn
4. OKTÓBER 1923
Bls. 3"
Sérstök deild í bláðinu
ssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssss
SÓLSKIN
Fanny Chaumont.
Nú sneri Louis á leið til slotsins með flokk sinn.
en kerran stefndi upp til fjalla, fjöldi hervnanna mætti
þeim, sem voru á leið að ræna slotið og eyði'leggja, en
frúin og fylgd hennar hélt stoðugt áfram unz þau komu
að stórbæ nokkru'm þá vildi þeim það óhapp til, að
kerruhjólið brotnaði, svo þau hlutu staðar að nema um
hríð. “Þér verðið að stíga út úr vagninum,” sagði
bóndi nokkur, “ykkur et elkki hægt að komast lengra.”
pegar að var gáð, hafði bóndi satt að mæla, bauðst
hann til að ljá þeim vagn sinn sjálfs, svo þau gætu
haldið áleiðis, var sú orsök til þénustusemi hans, að
hann mintist þess að Fanny ha*ði vikið honum oft
sinnis góðu og svo dró hann meðfram til greiðvikni
þessarar, að hann sagðist sem fyrst óska að illþýði
þessi hyrfi frá augu'm sínum, hljóp hann nú til og
fór að tosa stórum poka yfir á sína kerru, en greifa-
frúin stökk á fætur með ofboði því hún vissi að þá
mundi verða uppvíst, að sonur hennar væri falinn
undir hálminum, og hrópaði því hátt: “Nei, við viljum
hreint ékki þiggja nokkra liðsemd af féndum okkar.
Við kjósum heldur að liggja dauð, en þýðast þetta
villihyzki, sem hér á heima.”
pessi orð kveiktu megnasta hatur í hjarta
lýðsins, þeir hlupu því sem óðir upp í vagminn og
voru ailareiðu byrjaðir á að misþyrma frúnni þeg-
ar Henrik spratt á fætur. Við það kom hik á skríl-
inn, með það sama fleygði hann þeim fremstu flöt-
um, en íhinir stóðu agndofa og gláptu á manninn. En
þetta Yaraði ekki nema augnablik, því þá minst
varði hlupu þorpsbúar fullir gremju og ofstæki að
vagninum, og drógu frúna og son hennar út úr
honum og tróðu þau undir fótum sér, meðan skríll
inn æpti: “Niður með alla einveldismenn, festum
þá upp á gálga!” Var nú auðséð hvert áform þeirra
var hefði í tómi leikið.
í sömu andránni urðu menn varir við að þang-
að þusti hermanna hópur; var þar kominn Louis
að nýju. Ást hans á Fanny hafði haft yfirráð yfir
stórlyndi hans og gremju, hafði hann því snúið til
baka á miðri leið, að vita hvoru framfæri. pegar
Fanny leit hann kominn aftur kviknaði vonar og
gleði neisti í hjarta hennar. Bað hún hann nú með
djörfung og trausti að frelsa þau. Louis tróð sér
fram í mannþröngina og hrópaði:_ “Víkið til baka
og snertið þær ekki!” — E!n þegar hann leit með-
biðil sinn og stærsta fjandmann, þrútnaði hann af
hamslausri bræði. Fanny varð þess vör, og var
nær því fallin í óvit, því hún sá ljóslega, að Louis
var ekki sjálfum sér ráðandi. Hatur og hefnd sam-
einuðust í huga Louís, hann sá að nú var Henrik
fyllilega á valdi sínu, og að sér veitti hægt að rétta
hluta sinn á honum. Louis stóð stundarkom sem
höggdofa, loks sleit hann þögnina með þessum
orðum: “Látið vinir mínir kvenfólkið frjálst, og
óhindrað fara leið sína eins og eg hefi upphaflega •
heitið því, en þennan hrokafulla skelmir getið þið
dustað eftir vild ykkar og verðleik hans.”
“Hann skal festast á staur,” æptu allir í einu
hlj^ði.
“Látum hana móður hans fjarlægjast áður,”
var kallað.
í þessum óttalegu umbrotum varð Fanny þess
vör, að öll vopn voru á lofti til þess að vega að
Henrik. Hún átti því ekki annars von, en að sonur
sinna ástkæru fóstuxforeldra, og æskuleikbróðír
mundi á því og því augnabliki verða gegnum bor-
aður af vopnum skrílsins. Fanny þrengdi sér fram
í hópinn, og gat sveigt til hliðar vopnið, sem átti
að slíðrast í brjósti Henriks, og hrópaði hátt svo
allir heyrðu: “Gáið þess, að þetta er ekki sami
maðurinn, sem þér meinið. petta er maðurinn
minn; hvers vegna viljið þið myrða hann, og því
álítið þið hann drambsaman? er þrátt fyrir ætt-
göfgi sitt og ríkdóm, hefir gengið að eiga mig, um-
komulausan aumingja, sem er yðar líki og af yðar
standi.”
pó að ræða þessi hefði ekki stór áhrif á lýð-
inn, þá stöðvaðist hann þó um augnablik, en Louis
gekk nær henni, tók í hönd hennar og mælti- “Er
það satt sem þú segir, er hann maðurinn þinra”
“Já,” var svarið, en orðin dóu út á vörum
hennar, en hvílík umbrot nú hafi verið í hjarfa
Louis, er þeim einum hægt um að dæma, sem hafa
einhverju sinni staðið í slíkum sporum. Hanr.
elskaði Fanny sem sitt eigið líf, og hataði alt sem
tálmað gæti fundum og samveru þeirra; en nú vék
hefnd og öfund alveg úr brjósti hans, og í þess stað
fyltist það sárustu angistar og örvinglunar. Hann
stóð sem þrumulostinn og stafði á Fanny, sem
hann eina hafði elskað frá barnæsku, svo innilega
og af hreinu hjarta, og sem hann nú áleit sér tap-
aða að eilífu. Tárin streymdu af augum hans, þeg-
ar hún þannig stóð frammi fyrir honum sundur-
knosuð og skjálfandi, og bað hann nú miskunnar.
Loksins sagði hann:
v
"Óttist ekki, hvorki hann né þig skal nokkuð
ilt ske af mínum völdum; þú ert ungt vesalings
barn. pið eruð frelsuð!”
En það var ekki svo létt sök fyrir Louis að
stilla þehna blóðþyrsta skríl til friðar, en hugrekki
hans sigrað#þ6 um síðir, því hann sór hátíðlega,
að einungis með því að veita sér bana, skyldi þeim
takast að ná lífi aðalsmanns þessa.
Frúin, Fanny og Henrik voru sett úpp á kerr-
una, en Louis settist sjálfur á aksætið, og fylgdi
þeim út yfir landamærin; allir þögðu sem mállaus-
ir, en þungar stunur heyrðust brjótast út af brjósti \
Louis. Á landamærunum sté Louis af kei-runni,
afhenti Henrik tuamana og óskaði þeim lukkulegr-
ar ferðar. Fanny horfði grátandi á eftir unnusta
sínum, sem stóð eins og ráðviltur eftir, unz hún sá
að hann, á staðinn þess að snúa heim á leið að slot-
inu, sneri hvatlega í aðra átt og hvarf upp til fjalla.
Lengi þögðu allir þeir í vagninum voru, og
hugsaði hver um hagi sína. Loksins vék ótti og
skelfing fyrir feginleik frelsisins. Frúin umfaðm-
aði son sinn, og þakkaði Fanny fyrir líf og_frelsi
sitt og hans, en hún gaf því engan gaum, því sorg-
in hafði alveg yfirbugað hana.
Seint um nóttina náðu þau kotinu, og fundu
greifann. Var þar alt kalt og fúlt; vindurinn súg-
aði gegnum rifur og glufur á veggjum og þaki, og
regn og snjór gerði sig heimakomið í kofanum.
Fanny þjónaði hjónunum með alúð og nákvæmni;«
en þegar Henrik yrti á hana, fölnaði hún sem blóm
á frostnóttu, því hún fann nú í fyrsta sinni, að hún
hafði ama á nærveru hans, því nú vissi hún, að
unnusti sinn mundi meina sig fastnaða honum.,
Fullar þrjár vikur máttu þau hýrast í kofa þess-
um, við vosbúð og ónæði af völdum náttúrunnar;
þar með fylgdu árásir nágranna þeirra, er sífelt
voru í uppnámi, svo líf greifans sveimaði í sífeldri
dauðans hættu. Ix>ks barst þeim fregn sú, að ó-
eirðunum væri að mestu lint, og alt komið í fyrra
horf sitt.
Slotið stóð enn óhaggað. Louis hafði fyrnefnd-
an dag horfið og enginn vissi um hann framar;
liðsmenn hans höfðu lengi beðið hans, og ekkert til
hans frétt; fár svo hver og einn ti.1 heimkynna
sinna. Greifinn fór með konu,og syni sínum heim
á slotið, en Fánny varð eftir eins í kotinu, því hún
vildi nú sem lengst vera fráskilin Henrik; eftir
það fór hún og settist að hjá ^ættfólki sínu, sem
tók vinsamlega á móti henni, og með því móti komst
hún hjá því, að þiggja framar framar velgjörðir
fósturforeldra sinna. Aðal umhugsunarefni henn-
ar var Ix>uis, en nú var hann horfinn og enginn
vissi hvar hann var niður komin, og innan skamms
var nafn hans flestum úr minni liðið. Var því lík-
ast til, að hann mundi fyrir löngu dauður, en
minning hans lifði stöðugt í hjarta Fannyar. Ást
og söknuður hennar fór ,eins og dagvaxandi enda
þótt hún sæi engin líklegheit á að hún mundi fá að
sjá hann framar.
pannig liðu tímar fram, dagar og ár. Greifinn
og frú hans önduðust, og Henrik sonur þeirra
kvongaðist.
Um þær mundir, er hér er komið sögunni,
geysaði að nýju stríð^og blóðsúthellingar, nálega
yfir alla Evrópu, bændur og borgarar hlupu undir
vopn, og fjöldi Sveiza fóru leiðangur svo að borgir
og bæir stóðu varnarlausir, sérhver orusta, og sér-
hver sigurvinning heimtaði nýja liðsmenn. 'Loks
komst þó friður á, hvorum þjóðirnar fögnuðu með
hátíðahaldi, og stórveizlum; smásaman fóru her-
mennirnir að tínast heim til híbýla sinna, einn
þeirra bar að húsum þar sem Fanny átti heima,
hermaðurinn var særður mörgum og stórum sár-
um og var sjúkur og máttvana; maður þessi beidd-
ist húsaskjóls, sem hann góðlátlega fékk; hann
settist við arninn, líkami hans var bjúgur og út-
tærður og kinnar hans fölar, þó voru augu hans
tindrandi og fögur og gáfu því yfirliti *hans blæ
æskunnar, og þessum augum og þessu yfirbragði
hafði ekki verið gleymt. pau fyrstu áhrif, sem
maður þessi gjörði á Fanny, var ótti, er brátt sner-
ist í hjartanlega gleði, í hvorri hún sagði með
blíðri röddu: “Ertu það Louis, ertu lá loksins kom-
inn aftur?”
Vér skildum þar við í sögunni, er Louis hafði
frelsað lif óvina sinna, og hin óttalega viðurkenn-
ing Fannyar bar að eyrum hans, og hún (viður-
kenningin) var það, sem orsakaði alla breytni hans
framvegis. Hann sá nú af orðum hennar, að hann
var ræntur hinum kærasta dýrgrip, en þar hjá
pann hann óverðugleika sinn, að njóta svo hreinn-
ar og dýrmætrar sálar, þar hann hefði haft í á-
formi svo svívirðilegt athæfi. Hann sá að persón-
ur þær, sem hann hafði svarið órjúfanlega hefnd,
voru svo gott sem fósturforeldrar Fannyar, og því
sloknaði brjitt í hjárta hans öll óvild og hatur til
þeirra. par með sá hann, að hver sú þraut, er hann
legði fyrir ástmenni hennar, væri sem á hana sjálfa
lögð. Voru því ekki önnur úrræði fyrir hann en
flýja, og snúa ekki til baka, því hann treystist ekki
til að bera það af, að sjá hanaj í örmum meðbiðils
síns gamla. Hann gaf sig því í hersveitir Frakka;
þó var hann hvergi þar staddur, að minning henn-
ar ekki vekti í huga hans. Hann óð eins og ljón í
gegn um þúsund dauðans hættur, eins og hann væri
að bjóða dauðanum fang; hreysti hans var viður-
kend, og verðlaun og heiðursmerki streymdu að
honum. En á pýzkalandi var hann hættulega
særður; hann hlaut að fá lausn frá herþjónustunni.
Var hann nú á ferð til ítalíu, hvar trygðavinur
hans hafði lofað að útvega honum hátt embætti,
en á leiðinni þangað liggur landsplázið Subíako,
hvar Fanny bjó. pangað hafði eins og tilviljun
ein flutt hann í faðm óstkærrar og sártþreyðrar
unnustu.
Eftir að Louis var gróinn sára sinna, giptist
hann Fannyu, og lifðu þau lengi í varanlegri ástúð
og elsku, því þótt skaplyndi þeirra væri ólíkt, sigr-
aði sannur kærleiki ætíð sérhverja mæðu og á-
greining, sem milli bar.
Dygð og trúfesti launast þessa heims og
annars.
SÓLKERFID.
Skin á himni skær og fögur sól,
skaparinn svo ráðstafaði forðum,
að hún hiti hnatta sinna ból
og haldi þeim í tímans réttu skorðum.
Merkúríus mjög er nærri sól,
meiri birtu Venus gefur lýðum.
Jörð er næsta himins byggir ból,
' blikar Marz á kveldhimninum fríðum.
Fyrir börn og unglinga
SSsSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSS
Ferðin lengist, finnum Júpíter,
fjarri honum Satúrnus má kreika.
Honum næstur úranus þá er,
en Neptúnus fjarstur sól má reika.
Út um geiminn augun litið fá
ótal margar sólir fram hjá bruna.
pessi drottins dásöm verkin há
dýrðarljóma slá á tilveruna.
G. J. E.
DR. B. J. BRANpSON
219-220 MEDICAI; ARTS BUIO.
Oor. Graham and Kenncdy Sts.
Phone: A-7067
Offlee tlmar: -2—3
HetmiH: 776 Victor St.
Phone: A-7122
«9 Winnlpeg, Manitoba
ALAIN RENÉ LE SAGE.
Rithöfundur og skáld, sem Alain Renee Le
Sage hét, var uppi á Frakklandi frá 1668—1747, og
var á sínum tíma einn af mestu andans mönnum
þjóðar sinnar. Hann ritaði mikið, bæði sögur og
leikrit. Rit hans eru andrík og full af lífsspeki, og
honum hefir verið gefinn sá vitnisburður, að mann-
lífsmyndirnar, sem hann hefir dregið upp 1 skáld-
skap sínum, séu skarpari og skýrari en hjá nokkr-
um öðrum höfundi, að undanteknum Moliére.
pessi maður ritaði bók eina, er Gil Blas heitir,
og þýðum vér örstuttan kafla úr henni hér.
Gil Blas til lesandans.
Áður en eg segi þér æfisögu mína, lesari góð-
ur, þá bið eg þig að hlusta á litla sögu, sem eg
ætla að segja þér.
Tveir skólapiltar urðu samferða frá Penna-
field til Salamanca. Komu þeir þá að læk einum
tærum', og sökum þess að þeir voru þyrstir og
þreyttir, settu þeir sig niður við lækinn. Á meðan
að þeir hvíldu sig þar og höfðu fnegið sér að drekka
úr læknum, varð þeim af tilviljun litið á stein, sem
stóð þar skamt frá, og sáu að letur var á steinin
um, sem vindur, vatn og fénaður, sem þar hafði
verið brynt, hafði máð. peir þvoðu letrið með vatni
úr læknum og þá skýrðist það svo að þeir gátu
lesið: “aqui esta encerrada el alma del licentiate
Petro Gracias”, sem þýðir: “Hér hvílir sál kenni-
mannsins Péturs Gracias.”
Yngri skólapilturinn, sem var léttúðarfullur
galgopi, hafði ekki lokið við að lesa letrið, þegar
hann fór að skellihlæja^ og sagði: “Hvílíkt gabb!
að hér hvíli sál! — sal í varðhaldi! Mér þætti
gaman að vita hver hefir látið setja þessa undar-
legu grafskrift hér.” Svo stóð hann upp og hélt
áfram ferðinni.
Félagi hans, sem gætnari var, sagði við sjálf-
an sig: “þetta er sannarlega einhver leyndardóm-
ur; eg ætla að stanza hér og vita hvort mér tekst
ekki að ráða hann.” '
pegar að félagi hans var kominn úr augsýn,
tók hann hnif upp úr vasa sínum og fór að losa
moldina í kring um steininn, og hætti ekki fyr en
hann gat velt steininum úr stað.
Undir steininum var veski úr leðri og í því
;vö hundruð peningar ásamt spjaldi, sem á Var
ritað á latínu: “pú, sem hefir. haft vit til þess að
skilja letrið á steininum, skalt vera erfingi minn,
og eg bið þig fara betur með peningana, en eg hefi
laft vit á að gjöra.”
Piltur gladdist yfir þessum fundi sínum,
velti steininum aftur ofan í sitt fyrra far og hélt
svo ferðinni áfram til Salamanca * með sál kenni-
mannsins.
Kæri lesari, hver sem þú ert, þá líkist þú öðr-
um hvorum þessara skólapiíta. Ef þú lest sögu mína
án þess að athuga siðferðiskenning þá, sem í henni
er fólgin, þá kemur hún þér ekki að neinum not
um, en ef þú lest hana með athygli, þá eftir kenn-
ingum Horace finnur þú í henni bæði gagn og
gaman.
-----------1__
Konungurinn og þjónninn.
Friðrik konungur hringdi á þjón sinn, en eng-
inn svaraði. Hann hringdi aftur. Enginn kom
Hann fór þá inn í herbergið, sem þjónninn átti að
vera í. par fann hann hann steinsofandi í legubekk
og lá opið sendibréf við hliðina á honum.
Konungur tók bréfið og las það. pað voru
þakkir frá móður til sonar fyrir að senda henni
svo mikið af kaupi hans, og bæn hennar um að guð
vildi blessa hann og hjálpa honum að gera skyldu
sína. Konungur sneri til herbergja sinna aftur og
kom til baka með stöngul af bankaseðlum, sem hann
lét í vasa þjónsins með bréfinu. Svo fór hann ti
herbergja sinna enn og hringdi nú bjöllunni svo
ákaft, að pilturinn hrökk upp og gekk fljótlega á
konungs fund.
“pú sefur “fast, drengur minn,” segir kon
ungur. pjónninn vissi ekki hverju hann átti að
svara. Hann fann, að það var eitthvað óvenju
þungt í vasa hans og tók það upp ; en þegar1 hann
sá, að það voru bankaseðlar, fór hann að gráta
“Hvað gengur að þér?” spurði konungur.
“Herra,” svaraði pilturinn, “eg veit ekki
hvernig þessir peningar hafa komið í vasa minn,
eg tók þá ekki.”
“Drengur minn,” sagði konungur, “guð getur
sent okkur margvísleg gæði, einnig á meðan við
sofum. Gefðu móður þinni þessa seðla og segðu
henni, að eg skuli hvorki gleyma henni né. þér.”
, Sóley þýddi.
DR. O. BJORNSON
216-220 MEDIOAIi AHTS BIiDG.
Cor. Graham and Kennedjr Sts.
Phone: A-7067
Office tlmar: 2—3
Helmill: 764 Victor St.
Phone: A-7586
Winnipeg, Manitoba
DR. B. H. OLSON
216-220 MEDIOAL ART8 BIiDG.
Oor. Graham and Kennedy Sts.
Phone: A-7067
ViCtalatmi: 11—12 og 1—5.30
. fletonlli: 723 Alrerstone St.
Winnipeg, Manitoba
DR J. STEFANSSON
216-220 MEDICAIi ARTS BLDG.
Cor. Graham and Kennedj Sta.
Stundar augna, eyrna, nef og
kverka sjökdðma.—Er aC hitta
kL 10-12 f.h. og 2-5 e.h.
Talsíml: A-3521. Heimlli: 627
McMillan Are. Tals. F-2691
DR. B. M. HALLDORSSON
401 Boyd BuUdlng
Oor. Portage Are. og Edmonton
Stundar sérstaklega berklasýki
og aCra lungnasjúkdðma. Er aC
finna & skrifstofunni kl. 11—12
f.h. og 2—4 e.h. Siml: A-3521.
Heimili: 46 Alloway Ave. Tal-
elmi: B-3158.
X
DR. A. BLONDAL
818 Somerset Bldg.
Stundar sérstaklega kvenna og
barna sjúkdóma.
Er að hitta frá kl. 10—12 í. h.
3 til 6 e. h.
Office Phone N-6410
Beimili 806 VJctor Str.
Sími A 8180.
DR Kr. J. AUSTMANN
848 Somerset Blk.
Viðtalstími 7—8 e. h-
Heimili 469 Simcoe,
Office A-2737. res. B-7288-
DR. J. OLSON
Tannlæknir
216-220 MEDIOAXi ARTS BXiDG.
Cor. Graham and Kennedy Sta.
Talsimi A 8621
Heimili: Tals. Sh. 3217
THOMAS H. JOHNSON
og
H. A. BERGMANN
ísl. lögfræðingar
Skrifstofa: Room 811 McArthtn
BuUding, Portage Ave.
P. O. Box 1656
Phones: A-6849 og A-6849
W. J. XJNDAL, J. II. LJNDAL
B. STEFAN8SON
Ialenzklr lögfræClngar
S Home Investment Bullding
468 Main Street. Tals.: A 4968
felr hafa einnig ekrlfatofur «6
Lundar, Rlverton, Glmll og Plney
og eru þor aC hitta 8 eftlrfylgj-
andl tlmum:
Lundar: annan hvern mlCvikudag.
Rlverton: Ftyrata flmtudag.
Gimlia Fyrata mlCvikudag
Piney: þrlCja föatudag
1 hverjum m&nuCl
ARNI ANDERSON
ísl. lögmaður
1 félagi við E. P. G^rland
Skrifst.: 801 Electric Rail-
way öhambers
Talsimi: A-2197
A. G. EGGERTSSON LL.B.
ísl. lögfræðíngur
Hefir rétt til að flytja mál
bæði í Man. og Sask.
Skrifstofa: Wynyard, Sask.
Phone: Garry Mlð
JenkinsShoeCo.
869 Notre Danve
Avenue
A. S» Bardal
84S Shorbroeke St.
Selur likkiatur og annaat um útlarir.
Allur útbúnaður aá bezti. Enafrem-
ur aelur hann alakonar minnicvarCa
og legateina.
Skrlfst. talsimi N .066
lieitniUa t&Uinil N C3*V
J. G. SNÆDAL
Tannlæknir
614 Somerset Block
Cor. Portage Ave. og Donald St.
Talsími: A-8889
EINA ÍSLENZKA
Bifreiða-aðgerðarstöðin
í borginni
Hðr þarf ekki aC bíCa von úr vitl.
viti. Vinna öli ábyrgst og leysrt af
hendi fljðtt og vel.
J. A. Jóhannsson.
644 Burneli Street
F. B-5560. AC baki Sarg. Fire Hall
Vér leggjum sérstaka álierzlu á að
selja meðul eftir forskriftum lækna.
Hin beztu iyf, sem hægt er að fá eru
notuð elngöngu. . pegar þér komið
með forskrliftnm til vor niegið þjer
vera viss um að fá rétt það scm lækn-
irinn tekur tU.
COLCLEOGH & CO.,
Notre Dame and Sherbrooke
Phones: N-7658—7650
Gifttngaleyfisbréf seld
þalsímar:
Skrlfstofa:
Heirnili: ....
.... N-6225
.... A-7996
HALLDÓR SIGURDSSON
General Contractor
808 G^eat West. Perm. Loan
Bldg. 356 Main St.
Munið Símanúmerið A 6483
og pantiS meCöl yCar hjá oss. —
Sendið pantanir samstundis. Vér
afgreiCum forskriftir meC sam-
vizkusemi og vörugaeCi eru ðyggj-
andi, enda höfum vér magrra ára
lærdðmsrlka reynslu að baki. —
Allar tegundir lyfja, vindlar, Is-’ •
rjðml, sætindi, ritföng, tðbak o. fl.
McBURNEY’S Drug Store
Cor Arlington og Notre Dame Ave
Smávegis.
J. J. SWANSON & CO.
Verzla með fasteignir. Sjá
um leigu á húsum. Annast
lán, eldsábyrgð o. fl.
808 Paris Bldg.
Phones. A-6349—A-6310
JOSEPH TAVLOR
LÖGTAKSMADUR
IlehniUstals.: St. John 1844
Skrifstofn-Tala.: A 6857
Tekur lögtaki bæCl húaaleiguaknldfc
ve'ðskuldlr, vfxlaakuldlr. AfgreiCir ai
sem aC lögum lýtur.
SkrUatofa 266 Matn St
Verkstofu Tals.: Heima Tals.:
A-8383 A-9384
G. L. STEPHENSON
Plumber
Allskonar rafmagnsáliöld, svo aem
Htraiijárn vira, aUar tegundir af
glösum og aflvaka (batteries)
Verkstofa: 676 Home St.
Eldri' systirin: “Ertu búin að sprengja pok-
ann ?”
Yngri systirin: (5 ára): “Já, já.”
Eldri: “ Hvemig fórstu að því?”
Yngri: “Je bara blásti í og skelti svo á lóf-
anum og það var alt.”
Giftinga og . ..
Jarðarfara- plom
með litlum fyrirvara
Birch blómsali
616 Portage Ave. Tals. B720
ST IOHN 2 RtNG 3
MU
Phone B-4558 TU taks á
, öUuxn tfmum.
Exchange ftuto TransTer Co.
Flytja Húsgögn og Pianos
Annast flðtt og tel um allar teg-
undir flutninga; jafnt S. nðtt sem
nýtum degi
* A. PRUDEN. Elgandi
57? tlherbrooke St. Winnipeg