Lögberg - 13.11.1924, Qupperneq 5

LötriSERG, FIMTUDAGINN13. NÓVEMBER. 1924.
»
BENSONS
GOLDEN
SYRUP
A Fríctid qfthc T&tnúy
petta er hið ljúffenga Síróp, er inniheldur hin
heilnæmu og auðmeltu efni ;Mais Sírópsins, með
hinu töfrandi bragði reyrsins.
Kaupið það hjá Matvömsalanum.
THE CANADA STAROH CO., LIMITED, MONTREAL
Búa einnig til
Edwardsburg SUver Gloss Starch
Canada Corn Starch BG-2
æsingin í þeim var logandi og hatr-
ið til karlmannanna, sem voru svo
tregir til að láta systur sínar fá
jafnréttindi viS sig, hafði náö há-
marki sínu. Það hefði þurft að
vera karlmaður með meira en litlu
hitgrekki, sem á þeirri stundu hefði
vogað sér inn fyrir dyr til þess að
gjöra athugasemd við stefnuskrá
þessara kvenna. — Einmitt þá var
það, að litlu óþokkarnir opnuðu
dyrnar og þar næst búrin sín og
hleyptu þannig rottunum inn með-
al kvenfólksins. Eins og gefur að
skilja, tók fögnuðurinn brátt enda.
Hljóð, sem ekki er hægt að lýsa
með mannlegum orðum, heyrðist
langar leiðir. Þær konur, sem
fimastar voru, klifruðu upp á borð,
stóla, hljóðfæri, upp í glugga, upp
eftir súlum og stoðum, til þess að
komast undan ihinum sigursæla
rottuher, sem hafði gjört áhlaup á
þær. — Þetta er að eins lítið sýn-
ishorn þeirra erfiðleika, sem kon-
urnar áttu við að st#íða í baráttu
sinni fyrir jafnrétti við karlmenn-
ina.
Um þessar mundir var Mrs,
Pankhurst leiðtogi kvenfrelsishreyf-
ingarinnar á Englandi. Dóttir
hennar, Miss Christabel Pankhurst,
var þá að mentast á hinum beztu
skólum Englands. Þessi stúlka
hafði ekki einasta sogið kvenfrels-
ishugmyndirnar inn með móður-
mjólkinni, heldur hafði hún ekki
heyrt talað um annað á heimili
móður sinnar og þeim fundum, sem
hún sótti með henni. Hún var þess
vegna upp alin í pólitisku and-
rúmslofti. í háskólanum stund-
aði Christabel mannkynssögu,
mannfélagsfræði, hagfræði og milli-
þjóðalög. Kom brátt í ljós hjá
henni frábœr andagift, mælsku-
snild og skarpskygni, Hélt hún þá,
eins og móðirin, fyrirlestra í Hyde
Park í Lundúnaborg. Voru mæðg-
urnar oft og tíðum svo berorðar í
ræðum sínum, þegar þær sögðu
stjórnvitringum Englands til synd-
anna, að þær voru af lögreglunni
teknar af ræðupallinum og hneptar
í fangelsi; en báðar neituðu þær að
smakka mat í varðhaldinu, svo
stjórnin varð að láta þær lausar
áður en þær dæi úr hungri.
Sumarið 1914, rétt áður en stríð-
ið skall á, hafði brezka stjórnin á-
kveðið að taka alla leiðtoga kven-
frelsishreyfingarinnar fasta. Um
þær mundir var Miss Christabel
forustusauðurinn, svo hún átti
engrar vægðar von. Hugmynd
stjórnarinnar var, að taka alla
hirðana og svo mundi hjörðin
tvistrast sjálfkrafa. Hún lagði þess
vegna sitt mikla lögreglunet til að
veiða allar þessar hefðarkonur. En
þar eð Miss Ghristabel var há og
grönn og mjög svo fim, var netið
of stórriðið til þess að geta veitt
hana. Hún smaug í gegn um
möskvana og komst heil á húfi yfir
til Frakklands og settist ð í Par-
ísarborg. Allar ihinar konurnar
voru veiddar. Frá Paris stjórnaði
svo Miss Christabel öllum herfylk-
ingum kvenfrelsishreyfingarinnar á
Englandi. Þá var það að stríðið
skall á og það gaf henni annað að
hugsa um.
Á Frakklandi hafði hún tækifæri
til að sjá stríðið og hve mikið hin
guðlausa menning, sem hafin hafði
verið til skýjanna, gat hjálpað |
mannkyninu. Skilningsaugu 'henn-
ar opnúðust og hún sá, að alt mann-
kynið var veikt og ósjálfbjarga—
alls ekki fært um að stofna til æ-
varandi friðar. Hún sá, að allir
pólitiskir flokkar—eins og hún sjálf
kemst að orði—voru “gagnrotnir”.
Þeir voru allir gjörsamlega stefnu-
skrárlausir. Aldrei hefir þetta
komið gleggra í ljós en einmitt við
síðustu kosningar á Englandi. Þeg-
ar þjóðin vildi fá að vita stefnuskrá
hinna ýrnsu flokka svöruðu aftur-
haldsmenn: “Vér höldum fast við
það, sem vér höfum. Ekkert nýtt
er á boðstólum.” Frjálslyndiir
svöruðu: “Vér höfum enga stefnu-
skrá.” V)g er það í fyrsta sinni í
sögu heimsins, að stjórnmálamað-
ur hefir siðferðislegt ihugrekki til
þess að ganga 'fram fyrir þjóðina
og hispurslaust segja -henni, að
hann sjái enga leið opna til að leiða
hana út úr þeim 'vandræðum, sem
hún hafði ratað í; en Lloyd George
gjörði þetta í síðasta kosningar-
stríðinu. Og var hann réttur, því
vér höfum náð þeim tíma í sögu
þessa heims, þá þjóðirnar hafa í
vantrúar og guðleysisblindni 'sinni
gengið í gildru, sem engin mannleg
öfl geta leyst þær úr. Verkamanna
flokkurinn sagði: “Vér höfum sömu
stefnuskrá og Soviet stjórnin í
Moskva. Það, sem þeir hafa á
Rússlandi, bjóðum vér yður.” —
Allir vita nú — nema þeir af ásettu
ráði loki augunum fyrir því—hvað
þfeir ihafa á Rússlandi, óstjóm, at-
vinnuleysi, manndráp í stórum stíl,
hungur, eymd. og daglega hræðslu.
— Þegar Bretar sáu þetta, kusu
þeir að hafa afturhldsstjórn og
Ramsay MacDonald verður innan
skamms að yfirgefa 10 Downing
stræti.
Miss Pankhurst sá einnig, að
jafnvel þó að kvenfrelsis leiðtog-
arnor fengju töglin og hagldimar í
heiminum, mundu þeir alls ekki
geta bjargað honum; því þegar
stríðið skall á, slepti kvenfólkið í
öllum löndum sér algjörlega. Kon-
urnar rifu sjálfar niður siðferðis-
múrveggina, sem öldum saman
höfðu verndað þær. Og er það hið
mesta vandamál mannfélagsins nú
á dögum. Kvenfólkið á þessum
tima reykir tóbak, drekkur áfengi
og slarkar fult eins mikið og karl-
mennirnir gjörðu á undan stríðinu.
Hafa konur og dætur miljónamær-
inganna í New York, Parísarborg
og Lundúnum gengið á undan í
þeim sökum. Miss Christabel sá
það sama, 'sem Hallgrímur Péturs-
son sá fyrir þremur öldum : “Heim-
ur vetsnandi fer.” Hvernig getur
heimur, sem útilokar guð frá menta
stofnunum sínum og hleypir gjá-
lífis- og hégóma andanum inn í
söfnuði sína, farið íbatnandi? Þar
er skortur á skilningi, sem menn í-
mynda sér það.
Hún sá þjóna kirkjunnar 'í öll-
um stríðslöndum prédika striðs-
og óeiröar boðskap í staðinn fyrir
hið háleita, hreina og ómengaða
fagnðarerindi, sem Kristur hafði
fengið þeim í hendur. 'Meðan alt
þetta rann upp fyrir hugskots-
sjónum hennar, sneri hún sér í sál-
arangist sinni til hans, 'sem engum
hrindir frá sér. Hjá honum er
hjálp handa öllum, sem vilja þiggja
hana. Hún fór að 'lesa ritninguna
W. B. Scanlan.
J. F. McCoinb
ALFÖT og
YFIRHAFNIR
$25.
petta er bútin, sem viSurkend er fyr-
ir beztu kjörkaupin. Sú búiSin, er
mesta gerir umsetningu meö karl-
mannaföt.
Komlð og litist um hjá
Scanlan & McComb
Hafa úrvals fatnaði karla
379% PORTAGE AVE.
Að norðanverðu, milli Carlton og
Edmonton.
og fann þar það, sem sál hennar
þráði—sannleikann. Hún las einn-
ig hók eftir dr. Gratton Guiness,
sem heitir “The Approaching End
of the Age” in the Light of His-
tory, Prophesy and Science. Nú
fór hún til fulls að skilja mann-
kynssöguna og ganginn i því öllu;
því enginn nýtur skynseminri|ar
fyr en hann öðlast lifandi trú á
skapara mannkynsins og þekkingu
á orði hans. Því meir sem hún las
ritninguna, því meir opnuðust augu
hennar fyrir því, hversu skært það
ljós er, sem spádómarnir varpa
yfir ástand heimsins á þessum
tíma. Og þessi kona, sem hafði
verið annríkið sjálft í persónu-
gervi, tók heilt ár til þess að rann-
saka ritninguna í einrúmi með Guði
sinum. Orð hans varð henni dýr-
mætara með degi hverjum og hún
ákvað að fara út og kunngjöra
heiminum þann sannleika, sem hún
hafði fundið í Jesú Kristi. Hún
sá, að öll táknin, sem mundu boða
lærisveinum hans, að hann væri í
nánd og fyrir dyrum, eru þegar
komin fram, og að það næsta núm-
er á “prógramminu” er hin persónu-
lega koma Frelsarans í skýjum
himinsins. Hún ritaði bók úm
komu konungs konunganna og
Drottins drotnanna, og »lagði af
stað út um heiminn til að kunn-
gjöra þenna mikilvæga sannleika.
Hún hefir prédikað fyrir þúsund-
um manna í hinum stærstu borgum
beggja megin Atlanzhafsins. Hélt
hún niu fyrirlestra i Winnipeg í
vikunni sem leið. Hún hefir á
þessum örstutta tíma, síðan íiúh
varð kristin, öðlast meira ljós og
betri þekkingu á Guðs orði, en
margir prestar öðlast á heilum
mannsaldri, og 'þó hefir hún ekki
séð helminginn enn þá. Bæn þess,
sem þetta ritar, er að hún megi
leiðast í allan sannleikann og verða
þúsundum manna til blessunar,
uppörvunar og frelsunar.
Davíð Guðbrandsson.
Sjávaraflinn og vorð
hans.
Viðtal við hr. Kristján Bergsson,
forseta Fiskifélags íslands
Vörður Ihugsaði að lesendum
hans, bæði upp til fjalla og út við
strendur þætti bæði gagn að því
og gaman að fá skýrar og glöggar
upplýsingar um hvernig öðrum
aðalatvinnuvegi vorum hefir farn-
ast það sem komið er af (þessu ári.
Leitaði hann iþvi til forseta Fiski-
félagsins ihr. Kristjáns Bergsson-
ar um upplýsingar, og varð hann
góðfúslega við beiðninni og fer nú
hér á eftir samtalið við hann.
Vörður; Er þetta ekki alveg ö-
venjulega gott ár fyrir sjávarút-
veginn ?
iForsetinn: Það væri hið mesta
vanþakklæti við skaparann og aðra
sem þar hafa mestu um ráðið að
neita því. —
Mun óhætt mega segja að aflinn
sé 100% fram yfir meðallag. Það
sem valdið hefir þessum miklu
uppgripum er einkum hinn mikli
afli fyrir Vestfjörðum í vor og
sumar, sem er miklu meiri en
nokkru sinni hefir áður verið á
þem slóðum.
Vörður: Hvað skyldi mega áætla
að mikill fiskur sé kominn í land
og hve mikið má ætla að verðmæti
hans nemi?
T a 1 s ð
KOL
COKE
» V I D U R
Thos. Jackson &
TVÖ ÞÚSUND PUND AF ANÆGJU.
S o n s
Forsetinn: Því miður get eg
ekki gefið nákvæmar upplýsingar
um iþetta, því að til þess vantar
mig ýmsar skýrslur. — En það
mun ekki vera hátt áætlað, að um
290 (þús. skippund af fullverkuð-
um saltfiski séu þegar fengin og
það mun ,s>ömuleiðis vera fremur
varlega áætlað, að hvert skppd.
hafi selst fyrir 165 kr. og nemur
þá verð saltfisksins nál. 48 milj.
kr.
Auk þessa kemur svo lýsi, sund-
magar og ýmsar aðrar aukaafurð-
ir, sem í allra lægsta lagi nema 4
miljónum kr.
Verður þá alt verð saltfisksafl-
ans um 52 milj. kr. varlega áætl-
að.
Vörður: Og er nú allur þessi
mikli afli séldur?
Forsetinn: Já, það mun sáralít-
ið vera óselt og eftirspurnin er
mikil. — ítalir hafa keypt mjög
mikið af oss og gefið mjög vel
fyrir og Spánarmarkaðurinn heflr
verið 'góður.
Vörður: iEn ihversu mikið er nú
sennilegt að veiðist enn?
Forsetinn: Því miður er eg ekkl
gæddur þeirri gáfu að vera for-
spár. — En nú fara ísfisiicsveiðarn-
ar í hönd og auk þess ætla sumir
togarnarnir að halda áfram salt-
fiskveiðum. lsfiskveiðarnar standa
venjulega yfir frá því fyrri hluta
septemlbermánaðar 0g til fébrúar-
loka, og síðastliðið ár nam aflinn
51^, milj. kr. — fsfiskveiðamar 1
janúar og febrúar gengu vel og
gangi þær sæmilega til nýjárs nú
sýnist varlega áætlað að þær nemi
sömu upphæð nú og þá.
Vörður: Þá eru nú komin þarna
57% milj. kr. sem Iblessaður þorsk-
urinn hefir fært oss, en er nú ekki
upp talið?
Forsetinn: Ekki má maður
gleyma Óskari Halldórssyni og
Kro'ssanesverksmiðjunni. — Eg
meina síldinni, ibæði saltaðri og
bræddri.
iSíldaraflinn hefir að vísu geng-
ið mjög tregt í ár, svo að jafnlítið
aflaár hefir ekki ikomið síðan árið
1917 og 1918 og því miður er út-
lit fyrir að þeir sem gert hafa út
skip á síldveiðar og selt aflann til
söltunar verði fyrir talsverðu tapi
og þótt síldanverðið sé nú orðið
geysihátt, þá kemur það að litlum
notum, því að samningar um á-
kveðið verð fyrir smálest voru
gerðir við Ibyrjun veiðitímans hjá
allflestum.
Vörður: Hvað ætli að mikið sé
veitt af síld?
'Forsetinn: Þann 31. ágúst var
búið að salta á ölilu landinu 91
þús. tn. og krydda 12. þús. tn.
Samtals 103 þús. tn.
Á sama tíma var búið að bræða
um 80 þús. mál.
Vörður: Og hvað ætli megi nú
áætla verðir fyrir þetta?
Forsetinn: Um það er ekki gott
að segja, því að verðið hefir verið
mjög breytilegt. Margir munu
hafa verið búnir að selja afla sinn
fyirir framan og aðrir gerðu það í
byrjun veiðitímans meðan verðið
var ekki orðið mjög Ihátt.
Nú er eftirspurnin orðin afskap-
leg og tunnan komin í 75 — 80 kr.
ísl.
SenniJegt þykir mér að ekki sé
of lágt að gera hverja tn. á 50' kr.
og eru það þá 5 milj. kr. sem fást
fyrir söltuðu síldina
Málið af bræddu síldinni mun
ekki ofhátt áætlað á 30 kr. og
verða það þá um 2% miljón kr. eða
samtals 7l/2 milj. kr. fyrir síldina
sem komin var í land 31. ágúst.
Er þá fiskaflinn og síldarafllnn
til samans 65 milj. kr. og þykist eg
alstaðar hafa áætlað fremur of
lágt en of hátt.
Vörður: Og rennur nú alt þetta
fé til vor íslendinga?
Forsetinn: Því miður mun ekki
alt renna til vor en mestur hlut-
inn þó. — Andvirbi salt- og ís-
fisksins rennur nær því alt niður
í vasa landsmanna, en nokkru
öðru máli er að gegna um síldar-
gullið, það fer ekki alt í vasa ósk-
ars 0g annara innlendra útgerð-
armanna. — Mikið fer til Norð-
manna, einkum af andvirði
bræðslusíldarinnar, því að
bræðsluverksmiðjurnar eru flest-
ar í höndum Norðmanna.
Vörður: Og hvemig er nú út.lit
með verð á fiski?
Forsetinn: Útlitið er mjög gott,
svo að það hefir sjaldan betra
verið. En nú ríður á því að vér
gætum vel hagsmuna vorra bæði
út á við og inn á við. — Sjórinn í
kringum strendur vorar er gull-
kista og úr þeirri gullkistu eigum
vér sjálfir að ausa en ekki aðrir,
svo að velmegun og framfarir
verði í landinu.
Vörður; Eg þakka nú mjðg vel
fyrir allar uplýsingarnar og gjarn-
an vildi eg fá leyfi til að drekka
af þessum Mímisbrunni aftur.
Forsetinn; Þú ert velkominn
Vörður minn, að koma þegar þlg
þyrstir aftur. — Ef nokkuð verður
þá til af ferskum drykk skal eg
miðla þér af honum.
Vörður og forseti kveðjast með
kossi og handabandi.
Vörður 6. sept.
Dodds nýrnapillur eru besta
nýrnameðalið. Lækna og gigt bak-
verk, hjartabilun, þvagteppu og
önnur veikindi, sem stafa frá nýr-
unum. — Dodd’s Kidney Pills
kosta 50c askjan eða sex öskjur
fyrir $2.50, og fást hjá öllum lvf-
sölum eða frá The Dodd’s Medi-
cine Company, Toronto, Canada.
Varin doktorsritgcrð.
Bjarni Sveinsson í Keewatin ver
sína doktorsritgerð í Lögbergi 9.
þ.m ('okt.). Flestum eru kunn
tildrög þessá mikla meistaraverks,
sem sú fræga ritgerð ber með sér,
nfl. þau, að B. S. sveimaði heim í
Hornafjörð eins og viss tegund
sjúks fjár gerir, sem ætíð sækir að
sjávar eöa vatnsnið—, og taldi sér
það lífsnauðsyn, aö veifa þar hatt-
inum og ,baða út öllum öngum
eins og frávita maður i hátiðlegri
hluttöku með Hornfirðingum gagn-
vart amerísku flugmönnunum.
Dr. Bjami hefir einhvem tíma
komið þangað og sýnt sig þar, og
síðan er honum sérlega hlýtt til
þess góða héraðs. En það er fast í
grun mínum, að B. S- sé hvorki
borinn eða barnfæddur í Horna-
firði. Hann mun vera úr Mýra-
sýslu, eða sem kallað er úr Borg-
arfirði syðra. Jafnvel þó mér þyki
enginn heiður að því, að ættfæra
hann þangað, þar sem svo margir
nýtir og góðir drengir hafa jafnan
verið. Og fari eg ékki mjög mis-
gripa í ættfræðinni, þá mun hann
vera náskyldur gamla horna-Saló-
mon, sem eg heyrði talað mikið um
þegar eg var drengur að alast þar
upp. Ekki heyrði eg þess getið, að
karlrýan væri neitt slæmur maður,
en öll hans hugsun og eftirlöngun
var í kindar-hornum, og á hverjum
bæ ('því þetta var flækings-gray),
bað hann fólkið að gefa sér horn,
og þvi var hann horna-Salomon kall-
aður. En því er ver og miður, að
fleiri en einn andlegur horna-
Salomon hefir skapast með þjóð
vorri, og þá við að búast, að sumir
af þeim hafi flækst hingað vestur.
Ekki vantar það, að doktorsrit-
gerðin hans B. S. byrji ekki nógu
skáldlega; eg varð þara öldungis
forviða á öllu því hugsjóna víð-
feðmi. Og þarna sver hann sig í
ættina til gamla horna-Salomons,
þvi svona gusur bunuðu og spýtt-
ust úr karlinum öðru hvoru, og svo
datt botninn úr öllu saman, og ekki
snefill af viti eða samhengi í neinu,
alveg eins og hjá Bjarna frænda.
Doktorsvörnin hjá B. S. gengur
aðallega út á að reyna að sverta
mig í augum lesenda Lögbergs, og
í samræmi við þann fagra ásetn-
ing og alla þessa skáldlegu byrjun,
þá dylst mér ekki, að Bjarni hlýtur
að vera töluvert brot af leirskáldi,
því úr þeirri átt hefi eg fengið
svæsnustu ótugtargreinar, og til
þeirrar ættarinnr — stéttar — sver
hann sig eins og til horna-Salo-
mons. Og nú skal eg í fáum orð-
um tala til skynsamra og óhlut-
drægra lesenda blaðsins, sem eg
veit að ekki rangfæra orð mín öll,
hvorki nú eða fyrri.
Eg er þannig gerður, að eg vil
vera vinur vina minna, og hefi á-
sett mér að lialda því fram, það
stutta sem máske eftir er af æfi
minni. Líka getur enginn kraftur
pínt mig til að elska óvini mina.
Og þess vegna var það, þegar B.
S. rauk upp með þetta Horna-
fjarðar flapur á móti vini mínum
O. T. Johnson og lagði hann til
hirtingar á hné sér, að eg tól^ svari
hans. Og þegar ritstjórar blað-
anna gera enga athugsemd við sjá-
anlega heimsku og óhilgirni, scm
send er og sýnd góðum og frægum
mönnurn, þá segi eg, hvar er dreng
skapur og dómgreind okkar landa,
ef við getum þegjandi gengið fram
hjá slíku. Hvað mundu vinir Ingi-
mundar á Hofi í Vatnssdal hafa
þolað mörg hnjóðsyrði lögð í hans
garð, sem unnu honum svo ‘heitt,
að þeir gátu ekki eftir hann lifað
og létu fallast á vopn sín, þegar
þeir fréttu lát hans ? Þá var dreng-
skapur mestur á gullöld íslendinga
að fylgja fast sínum vinum, meðan
lífið entist, og sá talinn afhrak og
ómenni, sem úr leik skarst, þegar í
nauðir rakst.
Nú er öll trygð og vinsemd geymd
þar til maðurinn er dauður, þá
stendur ekki á stuðningnum og
lofsorðunum. Eiginlega ábyrgðar-
laust og ómefekt hjal i flestum til-
fellum. En að standa með vini
sínum á meðan hann er á samleið
með honum, getur auðvitað kostað
meiri ábyrgð, en manndóm sýnir
það í mínum augum.
Ef leitað er í mínum vesölu rit-
gerðum frá liðnum tíma, þá finn-
ast þar greinar, sem eg tók mál-
stað ungra framgjamra og
merkra manna, sem meir var kast-
§ð kalsi til af sumum löndum hér,
en að þeir væru hvattir og sty-rkt-
ir með vinsamlegri samúð, og þá
menn þekti eg þá ekki vitund per-
sónulega, svo ekki gat þar verið
um vinfengi að ræða. En hafi eg
nokkur ntíma ritað línu eða setn-
ingu mér til frægðar, þá var það
einmitt við slík tækifæri. Og þar
eignaðist eg vini, sem aldrei mundu
mótmælalaust hlusta á níð um mig.
B. S. segir, að eg hafi tekið upp
mikið rúm í blöðunum til að setja
út á mér betri menn, og tilfærir
þar St. G. St., Sig. Júl. Jóhannes-
son og Þ. Þ. Þ.
Ekki dettur mér i hug að hafa á
móti því, að þarna séu frægir og
merkir menn. En hver er svo al-
jgjör, að ekki mætti neitt út á hann
setja? Og að vigta menn þannig
—í hendi sinni—og segja: þessi
eða þessir eru betri en þú, öldung-
is rökfæralaust, gera engir aðrir en
andlegir horna-Salomonar.
Eg veit, að slitrótt og kaldrana-
leg hefir stundum samleið min
orðið með þessum ágætismönnúm,
og þeim, sem B. S. nefnir fyrst,
sleppi eg algjört úr þessu ritsmíði.
B. S. er enginn maður til að blanda
sér inn í þá sálma, sem okkar hafa
farið á milli. 1
Við Dr. Sig. Júl. höfum líka
stundum staðið á öndverðum meið,
en þann mann þekki eg svo vel, að
hann misvirðir aldrei það við
menn, þó skiftar séu skoðanir. Og
eg held að mér sé óhætt að full-
yrða, það, að doktorinn sé góður
kunningi minn og hafi ekkert gam-
an af lastmælgi um mig.
Þá kem eg að minum góða Þ.Þ.
Þ. Eg hefi einu sinni sagt það ó-
beinlínis áður, og segi það enn, að
þeim manni held eg að eg hafi
misboðið, eða með öðrum orðum,
að eg hafi lagt rangan dóm á hans
verk. Eg hefi oft sáriðrast eftir
því, og vona, að hann beiti mig
ekki of þungum átölum. Og nú
síðast í Heimskringlu 15. október
gæti eg tekið hjartanlega i hönd
hans fyrir gullfallegu erindin, sem
hann leggur á léiði blessaðrar litlu
Hagic
baking
POWDER
Magic bökunarduft,
er ávalt það bezta í
kökur og ai.i að kaffi-
brauð. það inmheldur
ekkert alum.né nokk-
ur önnur eíni, sem
valdið gætu skemd.
Bínu Kristjánsson, sem oft kom
i hús til okkar í Winnipeg og okk-
ur þótti svo undur vænt um. Og
þó það eigi máske illa heima í
þessari grein, þá get eg ekki haldið
þeim tilfinningum til baka annað en
látið í ljós til foreldranna einlæga
og sanna hluttekning í þeirra sorg
Þ.Þ.Þ. hefir máske verið misskil-
inn af fleirum en mér. En ef all-
ir viðurkendu hann eins vel og eg
hefi gert nú fyrir langa tíð, þá
væri hann sloppinn i gegn um alla
heimsku og hleypidóma almenn-
ings.
i Það er líklega ekki fjarri sanni
að viðurkenna, að eg hafi stundum
verið nokkuð þungyrtur, enda hefi
eg aldrei átt neitt gott að launa, og
mörg hrakyrði fengið óverð-
skuldað. En ekki kemur mér til
hugar að afturkalla neitt eða biðja
| afsökunar á, nema þar sem Þor-
steinn skáld á hlut að máli. Sá
maður á mikið af listgáfu, og eg
vildi óska, að hann gæti sem bezt
notið sinna ágætu hæfileika.
Svo ætla eg ekki að elta ólar við
þenna andlega horna-Salomon í
Keewatin, en helber ósannindi eru
það á mig, að eg hafi nokkurn tíma
lagt út i það að rita í blað„ í þeim
eina tilgangi að geta fengið aðra
til að rífast við mig.
Ekki ætla eg að lasta eða lítils-
virða blöðin hér vestra, því mér
finst þau bera myndarlegt menn-
ingarsnið og vera þjóðarbroti voru
til sóma. Og óneitanlega verða
blöð fjölbreyttari að fróðleik og
hugsun, ef í þau rita fleiri en rit-
stjóramir einir, þótt færir menn
séu, og þvi halda þeir sjálfir fram,
að hvetja menn til að rita. Svo
þegar afbragðs vel ritfærir menn
senda eitthvað frá sér til birtingar,
eins og O. T. Johnson og margir
fleiri, þá fær hver árans homa-
Salömon leyfi til að standa á
honum eins og hundur á roði og
tæta hann í sundur fyrir algerðan
misskilning og heimsku flapur. Og
þetta verða launin.
Nei, landar góðir. Eg er orð-
inn svo gamall og reyndur á þessu
sviði, að eg ræð öllum alvarlega
frá því, sem ant er um sinn eigin
hag og sóma, að rita nokkurt orð
í blöð hér.
Lárus Guðmundsson.
—Þessari Homafjarðar-deilu er
hér með lokið í Lögbergi.—Ritstj.
VERIÐ UH JÓLIN 0G NÝARID I
GAMLA LANDINU
SJERSTAKAR LESTIR
WINNIPEG TIL SKIPSHLIDAR, HALIFAX
FYRSTA liEST fer frá AVinnipeg kl. 10 fh., 4. Desember, til að ná sambandi við S.S. Regina 7. Ilesember til Glasgow, Belfast og liiverpool. ðXXUlt I.EST fer frá Winnipeg kl. 10 f.h. 5. Des., til að ná sambandi við S.S. Andania 8. Des., til Plj-nmuth, Cherbourg, og London, og S.S. Saturnia 8. Des. til Glasgow. I pRIDJA LiEST fer frá Winnipeg kl. 10 f.h. 8. Des. tU að ná samibandi við S.S. Pittsburg og S.S. Orduna 11. Des. til Cherbourg, Soutliampton, og Hamburg. FJÓRDA IiEST fer frá Winniiieg kl. 10 f.li. 11. Des. til að ná sambandi við S.S. Carmnnia 14. Dea til Queenstown og Uiverpool, og S.S. Canada 14. 1 Des. tU Glasgow, Belfast og Uiverpool.
SEKSTAIÍIK SVF.PXVAGXAH FHÁ VANCOUVER, EDMOXTOX, CAIiGARY, SASKATOOX og REGINA TENGJAST f WIXNIPEG VID OFAXNEFNDAR I.ESTIH
Sérstakir nútírna ferðamanna svefnvagnar Edmonton, Calgary, Saskatoon, Regina, e S.S. Athenia, 21. Nóv. frá Montreal tíl Glasgow. S.S. United'States 4. Des. frá Halifax til Chrlstian- sand, Kristjanlu og Kaupmannahafnar. verða í lestinni aUa leið frá Vaneouver, g Winnipeg, til að ná sambandi við skipin 1 S.S. Doric 22. N6v. frá Montreal til Liverpool. 1 S.S. Stockholm, 4. Des. frá Halifax til Gauta- 1 borgvir I SvtþjóB.
Serhver umlx>5snuiðiir Oitnxulian National brantanna mun með ánæKju veita yður allar upplýsinpiT og
aðstoð við að semja ferðaAsctlun, ntvcga sveinKlefa og onnur pæ#in<li.
BDDK NOW