Lögberg - 20.11.1924, Blaðsíða 1

*
pað eru ekki tveir mánuðir til jóla, svo þér ætíuð
vissulega að fara að liugsa uin að láta taka mynd
af yður til að senda heim.
W. W. KOBSON
rEKUR GÓÐAR 31YNDIR AÐ 317 PORTAGE AVE.
i.
PROVINC 17
THEATRK
pessa viku
“Hearts of Oak”
Næstu viku:
‘Tlie Man Who Game Back”
35. ARGANGUR
WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 20. NÓVEMBER 1924
NÚMER 47
Canada.
Eldur om nýlega upp í bænum
Windsor í Nova Scotia fylkinu, er
orsakaði um þrjú hundruð og fim-
tíu þús. dala eignatjón. Um þrjátíu
byggingar ibrunnu til kaldra kola og
fjörutíu og tvær fjölskyldur töp-
uðu heimilum sinum. Ókunnugt er
enn um upptök eldsins.
Sambandsstjórnin hefir ákveðið,
að láta reisa kornhlöðu í Halifax,
er rúma skal 1,000,000 mæla hveit-
is. Gert er ráð fyrir, aö byrjað
verði á verkinu síðari hluta næst-
komandi desembermánáðar.
Félög bindindismanna í British
Columbia hafa sent Oliver-stjórn-
inni ströng mótmæli gegn því, a<5
leyfð verði nokkurs staðar í fylk-
inu sala áfengra öltegunda í vín-
veitingastöðum, hvort heldur um
sé að ræða borgir, bæi eða sveitir,
er greiddu atkvæði með slíku fyr^
irkomulagi á vínsölu i júníkosning-
unum síðastliðið sumar.
Hinn 25. þ.m. fer fram auka-
kosning til sambandsþings í West-
Hastings kjördæminu í Ontario.
Frambjóðendur eru þeir E. Guss
Porter, K.C., sá er sagði af sér á
síðasta þingi, sökum þess að þing-
ið ógilti kæru hans á hendur verka-
málaráðgjafanum, Hon. Jas. Mur-
ddck. Býður hann sig fram að
nýju undir merkjum íhaldsflokks-
ins. Af ihálfu frjálslynda flokks-
ins verður í kjöri Charles E.
Hanna, kaupmaður í Beileville.
Nors'kt vöruflutningaskip kom
til Fort William, Orvt., fyrir síðustu
helgi og tók þar fullfermi af can-
adisku hveiti, er flytjast skal beina
leið til Hamborgar á Þýzkalandi.
Er mælt, að þetta sé í fyrsta sinn,
að slíkar samgöngur hafi átt sér
stað milli þessara tveggja hafnar-
borga.
Yfir ráðsmenn Hamiltonborgar
t Ontario, . hafa krafist þess, að
skattamiálastjórinn, féhirðirinn og
endurskoðandi bæjarreikningannna
viki samstundis frá sýslunum sín-
um. Ástæðan sú, að við sérstaka
yfirskoðun, hefir það komiö í ljós,
að bæjarreikningarnir hafa verið
falsaðir í þeim tilgangi, að hafa fé
ar almenningi, og eru áðurgreindir
jtrímenningar sakaðir um að vera
valdir að þessu glæpsamlega at-
hæfi. Er mælt, að, yfir fimtíu þús-
undum dala hafi stolið verið vúr
bæjarsjóði á þenna hátt.
Hon. Rodolph Lemieux, forseti
neðri málstofu sambandsþingsins í
Ottawa, átti afmæli hinn 14. þ.m.
Bárust honum, samfagnaðar-skeyti
°S gjafir víðs¥egar að. Einkenni-
legasta afmælisgjöfin mun þó hafa
verið afarfjölmenn^ áskorun úr
kjördæmi hans, um að hann byði
sig þar fram að nýju við naéstkom-
tmdi kosningar.
Matthew Stobart,
ibáðir kosnir gagnsóknarlaust.
3. kjördeild—
R. R. Knox, og .
Edward McGrath.
Kosningar fara fram, föstudag-
inn hinn 28. þ.m.
Fulltrúar sveitarfélaga sambands-
ins í Manitoba, hafa á nýafstöðnu
ársþingi í Brandon, samþykt mót-
mæla ályktun gegn því, að E. W.
Backus félaginu verði veittur eign-
arréttur og yfirráð yfir Norman
flóðlokunum við Lake of the
Woods.
Fullyrt er, að sambandsþinginu
verði stefnt til funda hinn 29. jan-
úar næstkomandi.
Fjögur hundruð og Ifeytján ný-
byggjarar frá Bandaríkjunum,
fluttust til Sléttufylkjanna í síðast-
liSnum októbermánuSi.
Bandaríkin.
Um fimtíu manns hafa látist úr
svarta-dauða i Los Angeles, síðustu
tvær vikurnar.
Albert B. George, Negri, hefir
hefir verið kjörinn til dómara í
héraðsrétti Chicagoborgar. Er hann
fyrsti maSurinn af þeim kynflokki,
sem öðlast hefir slikan' heiðuf, inn-
an takmarka Bandaríkjanna.
------o------- .
Verkamála ráðgjafi Bandarikj-
anna, James D. Davis, flutti nýlega
ræðu i New York, þar sem hann
lýsti yfir því að innflutningalögin
væri hrotin svo mjög um þessar
mundir, að til stórvandræða horfSi.
Hópar fólks frá Canada qg Mexico
hefðu í sumar og haust laumast inn
fyrir landamærin, án þess aS full-
nægja fyrirmælum téSra laga.
Mrs. Harding, ekkja Warren G.
Hardings forseta, liggur fyrir dauð-
ans dyrum á býlij sínu, White Oaks,
skamt frá bænum Marion í Ohio-
ríkinu.
William Butler, formaður mið-
stjórnar Republicana flokksins,
hefir verið skipaður Senator fyrir
Massachusettes ríkiS í stað Henry
Cabot Lodge, sem fyrir skömmu er
látinn. (Útnefningin gildir til
tveggja ára.
Eldur kom upp i Jersey City, N.
]., hinn 16. þ.m., er orsakaði frek-
lega miljón dala tjón.
Harry Katz, miljónamæringur og
söngfræðingur í Los Angeles, var
myrtur hinn 11. ji.m..
Fjárhæð sú, er Pólland skuldar
Bandarikjunum, nemur 190 miljón-
um dala. Hafa samningar nýlega
verið undirsskrifaSir af stjórnum
Arthur Archambault, póstþjónn í
Montreal, hefir veriS tekinn fastur
og sakaður um að hafa verið við-
riðinn þrjátíu og fimm þúsund dala
póstránið, er kom fyrir þar í borg-
inni í ágústmánuði síSastliSnum.
beggja landanna, um endurgreiðslu
[ fjárins.
SíðastliSinn föstudag fóru fram
útnefningar fyrir bæjarstjórnar-
kosningarnar í Winnipeg og eru
þes^ir í kjöri:
S. J. Earmer, núverandi borgar-
stjóri og Col. R. H. Wlebb, sækja
um borgarstjóraembættið.
1. Kjördeild—
Ernest T. Leech,
A. H. Pulford,
Robert Síhore, og
Harry Davis.
2. kjördeild—
J. A. McKerchar,
Thomas Boyd,
James Simpkins,
Victor B. Anderson,
J. D. Morton,
James McCrum.
3. kjördeild—
Daniel McLean,
William B. Simpson,
Abraham A. Heaps,
Matthew Popovidh, og
Skólaráðsmenn—
1. kjördeild—
W. J. Bulman,
P. S. Harstone, og
Fran'k ‘Herbert Chambers.
2. kjördeild—
Garnet Coulter, og
Hvaðanœfa.
Bókmentaverðlaun Nobels fyrir
árið 1924, hafa verið veitt pólska
rithöfundinum L. Reymont-
Lars Haukaness.
Einn meðal þeirra mörgu, er
haldið hafa uppi hróðri norræna
stofnsins í Vesturiheimi, er listmál-
arinn góðkunni, Lars Haukaness.
Eru verk hans víða að finna á
listasöfnum um þetta mikla megin-
land. Hfann hefir verið til heimilis
í Winnipeg bórg undanfarin ár og
ferðast jafnframt um Vesturland-
ið og málað landslagsmyndir. Er
hann mörgum íslendingum að
góðu kunnur. Hafði hann um hríð
sýningu á málverkum í Iðnhöllinni
hér í bænum. Fyrsta mynd Hauka-
ness, sem fundið hafði náð í aug-
um fran-skra listamanna, nefndist
“La Debackle de Desplaines,” eða
ísabrot Desplaines árinna-r skamt
frá Chicago. Er málverk það
orðið yfir tuttugu ára gamalt. Með
viðurkenningu þess í París, rættist
í rauninni fyrsti vordraumur hin-s
efnilega listamanns.
Lars Haukaness er fæddur við
Harðangursfjörð í Noregi, árið
1865, þar sem foreldrar hans
bjuggu fremur smáu búi. Harð-
angursfjörðurinn er talinn að vera
einhver -sá allra fegursti staður,
sem Noregur á til í eigu sinni, þótt
fagurt sé víða annarsstaðar um að
litast. Sé slíkt útsýni ekki vel fall-
ið til (þess að vekja f-egurðarnæmi
í viðkvæmu ungu brjósti, mun
vafasamt hvert ætti að leita. Enda
er iþað einmitt þar, sem ýms af
merkustu skáldum Norðmanna
hafa séð fegurstu sýnirnar og ort
dýrðlegust ljóðin. — Hið dásam-
lega umhverfi mótaði sál ihins
unga Haukaness og kveikti í
hjarta hans þann ástareld til nátt-
úrufegurðarinnar, er fylgt hefir
honum alla æfi. Einkum ibrendu
sig þó inn í sál hans svipbrigði
hafsins. Þaðan bárust h-onum
yrkisefnin sivo óðfluga, að hann 6-
sjálfrátt greip pensilinn og tók að
leitast við að koma hugsjónum sín-
um í ljós á striganum, með öðrum
orðum —r að mála. Frændi Hauka-
ness, er o-rðinn var víðkunnur fyr-
ir skáldsagnagerð hafði veitt -hæfi-
leikum unglingsins eftirtekt og
styrkt hann svo með fjárframlög-
um að hann gat farið til Krist-
janíu og gengið þar á fjöllista-
skóla. Síðar stundaði hann nám
við konunglega li-staskólann þar í
borginni og naut tilsagnar manna,
sem nú eru sumir hverjir frægi-r
út um allan Iheim. Einn þeirra, er
leiðbeindu honum mest og best,
var landslagsmálarinn nafnfrægi
Fritz Thaulow.
Kaupfélögin og “stór-
bændurnir.”
Alt af þegar eitthvað blæs á móti
sósíalistakenningum þeirra safná-
byrgöar kólfanna í einhverju kaup-
félagi landsins, þá segja þeir, að
það séu “stórbændur” sem því and-
ófi stjórna.
“Stórbóndi!” Það hljómar ein-
kennilega þetta orð “stórbóndi.”
Bolsarnir byrjuðu að nota orðiö
um andstæðinga sína í sveitum
landsins, bænduma, en orðið “bur-
geis” notuðu þeir um andstæðing-
ana í kaupstöðunum. Samábyrgð-
arkólfamir höfðu hér sem oftar
fylgt vinum sínum, bolsunum,
dyggilega aö máli. Þeir nota orð-
ið um þá bændur, sem eigi hafa
fallist á samábyrgðar-kenningar
þeirra.
Hverjir skyldu þeir þá vera,
þessir “stóibændur” — sem em
þröskuldur á vegi bolsanna og sam-
ábyrgðarkólfanna? — Þetta eru á-
reiðanlega þarfir menn þjóðfélag-
inu, og þess vegna vert að gefa
þeim gaum.
Jón Eldon Tipping
við andlátsfregn hans frá Wpeg.
Guð minn! Hvílík harma saga.
Hvað er skeð, eg trúi valla.
'Miátti þanni-g dapur dauði
drenginn ljúfa burtu kalla?
Er það satt að sé Ihann dáinn
sveinninn fríði í æsku-blóma? •
andinn skammlsýnn ei fær ski'lið
alvalds ráð né skapadóma.
Framan af æfinni og jafnvel
lengur en það, átti Haukaness við
fjárhagslegan þröngkolst að búa.
Foreldrar hans voru aldrei vel
efnum -búin, en töpuðu fyrir óhapp
mestu er þau áttu. Yar 'braut hins
unga listamanns fremur þyrnum
stráð. Þegar Haukaness var tvítug-
ur að aldri, fékk hann til eins árs
dálítinn styrk frá norska þinginu,
er kom í góðar þarfir og gerði
listamanninum kleift, að afla sér
nokkurar frekari mentunar. Mynd-
in, er hann sérstaklega hlaut styrk
inn fyrir, var af afa han-s.
Árið 1894 gagntók farþráin
svo íhug ihins unga listamanns, að
hann flutti vestur um haf og
settist að í Chicago. Átti hann þar
allörðugt upprdáttar fyrst í stað.
En 2 árum -síðar (1896) hepnaðist
honum að koma nokkrum af
myndum sinum á málverkasöfn
þar í borginni -og vakti hann eftir
það á sér almenna athygli.
í blaðinu Minneapolis Journal,
birtist þann 7. des. 1913, ritgerð
um Haukaness 0g verk hans. Af
grein þessari má -sjá ,að mynd
hans “Harðangursfjörður” varð
til þess, aQ stofnað var í Minne-
apolis norrænt mál-verkasafn, þar
sem almeninngi gafst ko-stur á að
skoða 'og kaupa listaverk hinna
norrænu meistara. Var þess farið
á leit við Norðmenn í Minnesota-
ríki að skjóta saman fé til þess að
kaupa fyrir eitt af málverkum
Haukaness. Samskotin urðu afar-
almenn, ýmsir lögðu fram mikið,
aðrir minna. Til dæmis má "geta
þess, að fjöldi fátækra nörskra
verkamanna, sendu inn dal í þessu
augnamiði. En myndin sem fyrir
valinu varð, var Harðangursf jörð-
Andans kraft, að aldri jöfnum
aldrei hefi’ eg fundið slíkan,
Hugsjón að og hugsun skýrri,
honum fann eg engan líkan.
iBarn að aldri, að viti vaxinn
vildi læra alt og skilja.
Er nú sál þín höftum horfin
hrifin burt að Drottins vilja.
Af skrifum bolsanna og samá-
byrgðarkólfanna má sjá, að þeir
eiga við efnaðri bændur — bænd-
ur, sem eru efnalega sjálfstæðir,
eiga óðul sin, og vilja ráða sjálfir
skoðunum sinum og athöfnum.
Þessir menn 'eru þrándar í götu
bolsanna og samábyrgðarkólfanna
Þessir menn fá “glósur” og aur-
kast í “Tímariti samvinnufélag-
anna”, “Tímanum”, “Alþýðublað-
inu” og “Rauöa fánanum.”
Kjarni bændastéttarinnar er það,
sem vænta mátti, sem bolsum og
samábyrgðarforkólfunum er svo
illa við, og sem þeir þess vegna of-
sækja. Frá fyrri tímum stendur
íslenzka þjóðin í sérstakri þakklæt-
isskuld til þessara manna, og í ó-
kominni tíð mun hún standa i enn
meiri þakklætisskuld til þeirra, ekki
sízt fyrir það, að þeir andæfðu yf-
irgangi bolsa og annara, er fluttu
boðskap 'þeirra.
Dapurt er í húsi heima,
iharmar móðir einkasoninn.
Drúpir faðir, hams er horfin
hugum ljúfust ættarvonin.
Farðu vel vort au-gna yndi!
Amma kveðuri hjartans drenginn,
gleymir honum aldrei, aldrei,
undan þó um stund sé genginn.
Vancouver 6. nóvember, 1924.
Anna Þ. Eldon.
séra Friðrik Hallgrímsson heið-jlaginu og í Árdalssöfnuði, frá byrj-
ursgestina, og afhenti þeim til|un vega og væru enn þann dag i
minja gullhrimgi fagra og vei'ð- dag. Kvað hann víst, að alt gott
Enginn maður er jafn frjáls, sem
bóndinn á óðali sinu. Hann er eng-
um háður. Og hver getur láS
bóndanum þótt hann vilji halda
þessu frelsi sínu í lengstu lög? —
Efnalegt sjálfstæði er eitt fyrsta
og aðalskilyrði fyrir því, að geta
ýerið frjáls og öðrum óháður. Eng-
inn getur þess vegna láS bóndan-
um, sem með sérstökum dugnaði
og sparsemi, hefir öðlast eignarrétt
á býli sinu, þótt hann i lengstu lög
vilji sporna við því, að það gangi
úr greipum hans aftur.
mæta og auk þess nokkra fjár-
upphæð; líka bar hann fram -sím-
skeyti og kveðjur frá fjarstöddum
ættingjum og vinum. Ennfremur
ávarpaði Mrs. . Nordman Mrs.
fólk mundi innilega gleðjast yfir
að sjá Mrs. Guðmundson aftur
heim komna, með þann góða bata
er hún virtist hafa fengiö. Mintist
i sambandi við þetta fyrri tiða, er
, tr í- Þau ^r. °S ^rs- !Guðmundsson
Fnðfinnsson fyrtí hond Kvenfe- hefí5u flutt allslaus af Is]andi) en
lags Fríkirkjusafnaðar og afhen-ti hefði hér vestra, með frábærum
henni fagiran blómvönd frá fé-jdugnaði og myndarskap komist í
lag'ssystrum hennar. Hr. C. B. 1 sæmileg efni og alið upp stóran
Jónsson hélt einnig ræðu, og hóp mannvænlegra barna, sem nú
Victor Friðfinnsson -skemti með eru gift fyrir nokkru og búandi.
því að leika á fiðlu og söngflokk- ?au ^r' Mis. Guðmundsson
ur Fríkirkju safnaðar með kór- syoruuu bfÖi,TMð "l8" hvort fyrir
Heiðursgestirnir tóku h'yhug Þann> er miuu;
- ingargjofin ibæn vott um og sæmd
Emil Walters
ur.
Lars Haukaness undi ekki meira
en sivo hag -sínum í Chicago, —
þótti víst of þröngt um sig. Hann
þráði fjöllin og víðsýnið, ólgandi
hafið og brimgnýinn. Hann var
fæddur og uppalinn, þar sem
frjálsara var umhorfs, en í stór-
iðnaðarborg. Hann hafði dreymt
um vestrið gullna, sléttuna regin-
breiðu, tók sig því upp og fluttist
til Winnipeg, þar sem hann hefir
kent á milli þess að Ihann hefir ver-
ið á ferðalögum og flutt með sér
tjald' sitt. Haukaness er framúr-
-skarandi viðmótsþýður, ann forn-
norrænu hugástum, skoðar hana
sáttmálsörk Norðurlandaþjóðanna.
Hítti einhver Lars Haukaness ferð
búnn og spyrji hvert hann sé að
halda, verður svarið ávalt á þessa
leið: “Förinni er heitið til fagurra
staða.”
Þófct Lars Haukaness hafi lengst
um málað landslagsmyndir og náð
sér þar vel niðri þá er samt engan
veginn óhugsandi að hann eigi eft-
ir að vinna sér drjúgum meiri
frægð á öðtrum sviðum listarinn-
ar. iEr hann nú farinn að mála
myndir úr sögu og isögn norsku
þjóðarinnar, sem líklegar eru til
að ná djúpum vinsældum. Síðasta
myndin sem hann hefir málað, er
blik úr Friðþjófssögu, -voldug
pensi'llýsing á heim-sókn Friðþjófs
til H-rings konungs og Ingibjarg-
ar drottningar, er hann kom
þangað búinn dularklæðum.
Sá sjálfseignarbóndi. sem hefir
«amábyrgö kaupfélaganna, hann
1 hefir í rauninni afsalað sér full-
komnu frelsi. —
Hann er ekki lengur fullkdmlega
einráöur um það, hvað veröi um
óðal hans. Áður en varir -hefir
Ihann tekið á sig ábyrgð á greiðslu
Iskuldar, langt !fram úr þvi, sem
jhann er fær um að greiða. ÓSali
-hans er með því stofnað í hættu.
Bóndinn hefir þó sjálfur engan
þátt átt í því að stofna þessa
skuld. Og hann skuldar ekki neitt
sjálfur. Hann á ef til vill mikiö
fé til góða hjá því kaupfélagi, sem
hann stendur í ábyrgð fyrir. Hann
skuldar hvergi eyrir, en á ef til
vill peninga i banka eða sparisjóði,
peninga, sem hann með sérstakri
atorku hefir safnað saman, til þess
að býli hans stæði á enn þá fast-
ara grundvelli, þegar börn hans
eiga að taka við því. Samt getur
hann átt það á -hættu, að hann missi
þetta fé alt og óðalið með.
songvum.
einnig til máls og þökkuðu gjafirn-
ar og vinahótin. Að því loknu voru
rausnarlegar veitingar fram born-
ar, og skemtu menn sér við sam-
ræður -og ýmiskonar
fram yfir miðnætti.
þá, er þeim væri sýnd, ásamt sam-
fagnaði heimsækjenda yfir þvi, að
heimili þeirra hefði veizt næstum
óvænt gleði.yí tilefni af því, að þau
gleðskap; fengi enn saman að vera. Svaraði
og Stefán einnig í ljóði, er hann
Þau Páll og Guðný Friðfinn'sson sanian tekið rétt um það að
voru með fyrstu landnemum 1 sarusætið var að byrja.
Argyle bygð, og hafa átt heima f eftlr þ.eim hJÓnum talaði
, ,, , ,, * • , tengdasonur þeirra, Knstján P.
austurhluta bygðannnar, og aí r>:“ <-■ 2 u JrV
, , , , ,, . Bjarnason. Mmtist hann þeirrar
al'hug hafa 'þau stutt starf Fn-jgleöi og þakklæti) vina ættingja
kirkju safnaða-r; Páll var þar um er allir fyndi til í sambandi við
allmörg ár safnaðarfulltrúi ogjheilsubót Mrs. Guðmundssonar, því
Guðný hefir sérstaka rækt lagt jsvo góð málalok hefði naumast ver-
við sunnudagsskóla starfið, og um [ið fyrirsjáanleg. — Á milli ræðanna
mörg ár haft á hendi kenl-su þeirra ivar sungið. \ eitingar höfðu, af
ungmenna í skólanum, ,sem hafa ; rausn mikilli, áður verið fram born-
ar. Endaði gleðimótið meö því að
Þessi landi vor heldur áfram að
sækja fram á listabrautinni. Ný-
lega hafa honum verið veitt hin svo
nefndu J. Francis Murphy Memo-
rial verðlaun fyrir málverk, sem
hann*nefnir “Full Bloom’1’. Verð-
laun þessi eru veitt af The National
Academy of Design í New York
og kept um þau af flestum eða öll-
um snjöllustu listmálurum þjóðar-
innar, því málverkasýning sú eða
samkepni, sem fram fer í sam-
bandi við veitingu þessara verð-
launa, er ein sú allra stærsta og
kröfu-harðasta, sem fram fer í öllu
landinu.
Það er meira en lítið gleðiefni
fyrir íslendinga í 'heild, að þessi
ungi og efnilegi landi vor, sem var
yngstur eða með þeim yngstu af
listamönnum þeim, sem færi gafst
á að keppa um sigurinn, skyldi
veröa, að dómi þeirra hæfustu
manna, sem völ var á og um lista-
verkin dæmdu, snjallastur allra
keppinautanna.
Mynd Mr. Walters er stór og
sýnir eplatré i fullum -blóma. Inn
á milli trjánna sést búpeningur,
girðingar, hús og fólk. í fjarsýn
er grænt hálendi, sem táknar vorið.
Þe6si mynd Mr. Walters hefir
vakiS mikið umtal og eftirtekt og
ýms Iistafélög hafa beðið hann aö
sýna verk sín. Formenn listasafns-
ins í St. Louis hafa beðið hann að
sýna mynd, sem heitir “Spring
Blossom”, þar á hinni árlegu lista-
sýningu. Einnig hefir honum verið
boðið að sýna þar cinum öll sín
málverk, og er það heiður, sem fá-
um hlotnast. Einnig hefir honum
veriö boðið að sýna málverk sín i
Pittsburgh, Pa., í vetur. Hann
hefir nú fjórar stórar myndir til
sýnis á Camegie Institute of Fine
Arts í þeirri borg, og líka eru verk
hans til sýnis á hinni árlegu lista-
verkasýningu, sem haldin er við
listasafniS í Chicago, og nýlega
hefir hann selt mynd, sem heitir
The Passing Storm in Uniontown,
Pa. Alt þetta sýnir, að Mr. Walt-
ers er ekki aðgerSalaus, og það er
eins og hvert tilþrif lians færi hann
lengra áfram og upp á listabraut-
inni, og er þaS gleðiefni.
Fram að þessum tíma hefir Mr.
Walters unnið baki brotnu til þess
•aS ná takmarki því hinu glæsilega,
sem hann nú hefir náð, og aldrei
mátt missa tima til hvíldar eða
ferðalaga.
Nú hefir hann ákveðið aS breyta
til og táka sér ferð á hendur á
næsta sumri til Evrópu, og er þeirri
ferS einkum heitið til Englands,
Frakklands, Spánar, Danmerkur,
Noregs og íslands, en þar býst
hann ekki við að dvelja nema fáa
daga í það sinn.
hiö bezta
verið að búa sig undir fermingu; , T., .........
líka hefir hún mikið og gott verk í'cra - ° lann ‘a's .’ iuhata 0^ ha^.’
unnið 1 Kvenfelagi safnaðanns. I Fór’ samsæti# fram
Almennra vinsælda rtjóta þau hjón alla stagj
in fyrir mannkosti sína og alla þá _______0______
einlægu velvild, er þau 'hafa sýnt
sambygðarrrtönnum sínum síðast- JJj- bsBIlUni
liðin fjörutíu ár.
ar á hominu á Banning Str. og
Sargent Ave. Skemtamr góðar og
f jölbreyttar. Á meðal annara leik-
ur, sem er saminn og leikinn af
nokkrum meSlimum félagsins.
-------------------o----:—
Bóndinn gáir ef til vill ekki að
því. um leið og hann skrifar undir
hina víðtæku samábyrgS, að hann
ábyrgist með öllum eigum sínum
[ Hann jhefir máske álveg óafvit-
andi stofnað öllum peningum þeim
sem -hann hafSi safnað, og óðalinu
með, í hættu. Öll sparsemin og öll
umhyggjan fyrir óðalinu, sem átti
að blómgast og stækka handa börn-
unum, alt -hefir þetta verið unnið
fyrir gýg.
Hver getur nu láð sjalfseignar-
bóndánum það, þótt hann andæfi
móti þeim stefnum, sem draga úr
réttmætu frelsi hans? Og það er
sannfæring vor, að bolsamir og
samábyrgöarforkólfarnir muni —
þegar timar líða—mæta enn þyngra
andófi frá “stórbændunum”, og
þeim muni alt af fjölga, sem sjá,
að kenningar þeirra eru ekki hollar
eða heillavænlegar fyrir land vort
og þjóð.—Morgunbl.
Fagnaðarsamsæti í
Árborg.
Philipus Johnson bóndi frá Lund-
ar kom snögga ferð til bæjarins í
byrjun vikunnar.
(Frá fréttaritara L&g'b.).
Það fór fram síðdegis sunnudag-
inn þ. 2. nóv. F.n tilefniö var það,
aS fagna afturkomu Mrs. Guðrúnar I
r'..íc„.j_______ u,--
Veitið athygli auglýsingunni
um skemtisamkomu Bandalagsins
sem haldin verður í Fynstu
kirkjunni á Victor street, þriðju-
dagskveldið |hinn 25 iþ. m.. Þar
jGuðmundssonar, konu Stefáns Guð-| nlmenningi koistui á að
mundssonar, og þeim hjónum báð- hlusta a norsku söngkonuna nafn-
jum, yfir því, að hún hafði náð á- úægu Sofie Hammer — Moeller.
gætum bata. að því er virðist, eftir j Látið eigi slíkt tækifæri yður úr
hættulegan hols'kurS á spítala í greipum ganga. Fyllið kirkjuna.
Winnipeg Uppskurðinn gerði hinn ------o-------
góðfrægi læknir, J)r. Brandson, og Hr. Sveinbjörn Sigurðsson frá
var lánsamur í handtökum eins og jLundar kom til bæjarins í fyrri
oft áður, þvt GuSrún er kona sjö- ^ viku og dvaldi til laugardags. Var
Guðný Sigurðardöttir, nálega 86
ára gömul, andaðist eftir langa
sjúkdómslegu, að heimili sonar síns,
SigurSar bónda Hólm, í Framnes-
bygð í Nýja íslandi, þ. 5. nóv. s.l.
Var ættuð úr Austuf-Skaftafells-
sýslu, fædd í Flatey austur þar, þar
sem foreldrar hennar, Sigurður
Jónsson og GuSrún Vigfúsdóttir,
þá bjuggu. Alsystkini Guðnýjar
voru Vigfús, Sigurður og Sigríður
En hálfsystkin hennar voru: GuS-
lút. ný, Guðrún, Sigurður, Guðmundur
Giftingarafmæli í Argyle-bygð.
Föistudag-inn 7. 'þ. m. var afar [
fjölment sam-sæti haldið í sam-
komuhúsi að Brú í Argyle ibygð tll
(þess að halda upp á fjörutíu ára
giftingarafmæli Pális Friðfinns-
sonar og Guðnýjar konu hams.
Komu þar saman að kvöldi dags
hátt á annað 'hundrað manns. Fyr-
ir -hönd bygðarmanna ávarpaðf
tug aS aldri og var búin að þjást
lengi af meini því, er hún var skor-
in upp við.
Samsætið var fjölment og fór
fram með heimsókn í hinu stóra og
vandaða húsi þeirra Guömundsons
hjóna. Stóðu að nokkru leyti fyrir
því konur úr kvenfélagi Árdals-
safnaðar, en að nokkru fólk utan
þess félagsskapar. Fór það fram
með veitingum,. söng og ræðuhöld-
um, eins og venjulega gerist á slík-
um fagnaðarsamkomum. Heiðurs
Mr. Sigurðsson að vitja tannlækn-
is auk annara erinda.
Independent Labor menn halda
fund í Sambandskirkjunni á Bann-
ing stræti föstudagskveldið þ. 21.
þ.nt. Þar talar Farmer borgar-
stjv^ri og þeir J. Simpkins,. V. B
Anderson og J. Morden. Allir
boðnir og velkomnir.
Þeir sem kynnu að vita um heim-
gjafir til þeirra hjóna voru stofu- ilisfang og utanáskrift til Ás-
stólar tveir, alldýrir og vandaðir. mundar Johnsen, sem vdaldi nokk-
StýrSi samsætinu Sigurjón 'kaupm. ur ár í þjónustu A. S. Rardals í
Sigurðsson. Flutti hann og fyrstu , Winnipeg en fór vestur á Kyrra-
ræðuna. Næstur honum talaði séra hafsströnd 1922, eru vinsamlega
Jóhann Bjarnáson og áfhenti hann beðnir að láta ritstjóra Lögbergs
þeim hjónum, fyrir hönd gestanna, vita. --------—
minningargjöfina. Mintist hann og j Félagið Aldan héldur skemti-
hversu þau 'hjón heföu verið til | samkomu þriðjödagskveldið 23. þ.
sæmdar og uppbyggingar í bygðar- m. í samkomusal Sambandssafnað- jarðsöng.
og Jón, hinn siöasttaldi á lífi hér
vestra og viðstaddur jarðarförina.
Sonur hans var Jóhann lögfræöing-
ur, er andaðist á unga aldri hér í
fylkinu fyrir fáum árum, hinn
efnilegasti maður. Haustið 1866
giftist GuSný sál. Eiríki Jónssyni,
frá Geirstöðum, á Mýrum, í Austur
Skaftafellssýslu. Eignuðust þau í
hjónabandi sínu ellefu börn, þar af
eru fimm dáin, en sex á lífi, heima
á íslandi: Jórunn, Jónar tveir og
Kristján; en hér vestra Siguröur
og Brynjólfur. Eru þeir báðir
drengir góðir og hafa reynst móð-
ur sinni ihiS bezta, ásamt konu Sig-
urðar, Guðrúnu Jónsdóttur, er
stundaS hefir tengdamóður sina
með mikilli nákvæmni og reynst
henni hið ágætasta i alla staSi. —
Vestur um haf flutti Guðný sál.
1902, var þá á vegum sona sinna,
fyrst tvö ár í Minneota, Minn, síöan
tíu ár hér í bænum, og svo síðastl.
tíu ár hjá Sigurði syni sínum í
Framnesbygð, eftir aö hann nam
land þar. Guðný var ágætis kona,
kristiíega sinnuð og vönduð. Stund-
aöi ljósmóðurstörf í fjöldamörg ár
og lánaöist frábærlega vel. Mun
það vera æði stór hópur fólks, er
minnist hennar meö hlýhug og
þakklæti. Jarðarförin fór fram þ.
8. nóv. Séra Jóhann Bjarnason
)