Lögberg - 08.01.1925, Blaðsíða 6

Bls. 6
LöGBEBG FIMTUDAGINN.
8. JANttAR 1925.
Hættulegir tímar.
Eftir Winston ChurchilL
*Það er sikylda mín að <vera hér kyr, Carl”,
sagði hann með grátstaf í rómnum.
Ricihter Ist'eig einu skrefi nær honum, eins og
hann vildi (biðja hann aftur, en nam svo staðar.
Hann sá, að það sem þessi ungi Ný-Englendingur
hefði einu sinni afráðið væri óumíbreytanlegt. Hann
vissi ekki til að Stephen hefði einu sinni breytt
ætlun isinni, meðan hann hefði þekt hann. Tvö hundr-
uð ára gömul lífsstefna Púrítananna hafði bygt
varnarmúra, sem ekki urðu ibrotnir niður.
Dómarinn kom alvarlegur fram í hinn endann
á skrifstofunni.
“Brice,” sagði hann nokkuð hvatskeytlega.
Stephen fylgdi honum inn í herbergið ibak við
glerlhurðina, iþar isem öllum hlutum ægði saman, og
vissi varla við hverju hann ætti að búast. Það lá og
við að honum stæði á sama eins og fyrst er hann
kom þangað. Whipple liokaði sjálfur fyrst hurðinni
og svo glugganum fyrir ofan hurðina. Stephen fann
að augu hans hvíldu á sér skörp og rannsakandi.
“Brice,” isagði dómarinn, “forsetinn ihefir beð-
ið um sjötíu og fimm þúsund sjálflboðaliða til þess
að bæla niður þessa uppreisn. Þau munu fara og
verða gleypt upp og fleiri munu fara í stað þeirra.
Menn segja að þessu stríði verði lokið innan níutiu
daga, en eg segi þér, að því verði ekki lokið á sjö
sinnum níutíu dögum. Hann sló með hnefanum í
borðið. “Það verður barist fram í rauðan dauðann.
Önnur hvor hliðin benst meðan nokkur blóðdropi er
til og þangað til heimili hennar verða lögð í rústir.”
Hann leit hvast á Stepehn undan loðnu auga-
brúnunum. “Ætlar þil að fara?”
'Stephen horfði beint framan í hann og svaraði:
“Nei, ekki núna.”
“Hm,” sagði dómarinn. Svo byrjaði hann að
leita að einhverju innan um iblöðin, sem láu á borð-
inu, o.g það leit út fyrir að hann ætlaði aldrei að
finna það. Loks tók hann upp bréf, lét á sig gler-
augun, las það og lagði það svo niður aftur.
“Þú gerir nokkuð, sem þarf mikið hugrekki til,
Stephen,” isagði dómarinn. “En ef við ætlum að gera
eins og isamviskan segir okkur 1 þessum heimi, þá
megum við ekki búast við að komast hjá ofsóknum.
Fyrir tveimur vikum,” hélt hann áfram með hægð,
“fékk eg ibréf frá herra Lincoln viðvíkjandi ýmsu
hér. Hann minnist á þig.”
“Hlann man eftir mér!” hrópaði iStephen.
■Dómarinn brösti við. “Lincoln gleymir aldrei
neinum,” sagði hann. “Hann bað mig að skila til
þín þakklæti sínu fyrir það sem þú hefir unnið fyrir
repbúlíkanaflokkinn, og hann biður kærlega að
heilsa þér.
Þetta var í fyrsta og síðasta Iskiftið, isem dómar-
inn mintist á starf Stephens við hann. Stephen hefir
hlegið að þessu oft síðan, og ihann isegir, að dómar-
inn myndi jafnvel ekki hafa miníst á vinnu hans í
þetta skifti, ef hann hefði ekki fundið sig knúðan
til þess iskyldunnar vegna. Og ihann var glaðari í
skapi en hann hafði lengi verið, þegar hann fór út
úr dyrunum.
Nokkrum vikum síðar bættust fimm herdeildir
við Bandaríkjaherinn. Leiðtoginn var fyrir einni
þeirra. Og fyrir bænaetað hans fól fotsetinn Nath-
aniel Lyons höfuðsmanni æðstu herstjórn í Miss-
ouri, þótt að aðrir æðri herforingjar væru nógir til.
Stephen stóð í mannþrönginni, sem stóð meðfram
strætinu á báða bóga, er herdeildimar gengu brott.
Mannfjöldinn var reiður og sendi háðglósur á eftir
hermðnnunum. Þarvoru “svörtu veiðimennirnir.” Og
það var ekki að furða þó að mannfjöldinn hlæi. Fóta-
takþeirra var ekki eins stöðugtog línurnar ekki eins
beinar og í A.-herdeildinni. Þar var Riahter og bar
höfuðið hátt og mótþróasvipurinn Iskein út úr bláu
augunum á íhonum. Og þar var Tiefel litli í lautin-
antsstöðunni, sem Stephen sjálfur hefði átt að vera
í. Svo kom næsfi deildarfjórðungur ög með þeim
fremstu í honum var Tom Catherwood. Faðir hans
hafði rekig hann á dyr daginn áður. Bræður hans
tveir George og Spencer litli voru í húsi þar skamt
frá; og á því húsi hékk óþektur fáni.
Svört ský héngu yfir borginni og stórir regn-
dropar voru byrjaðir að falla, þegar Stephen gekk
heim; og það var sami drunginn í sál ,hans, sem í
veðrinu. Hann gekk fram hjá húsinu þar sem ókunni
fáninn hékk. Hann hékk þar storkunarlega fyrir
augum allra borgarbúa og enginn mótmælti því. Hús-
ið var opið allan þann dag og í gluggum þess eátu
og stóðu ungir menn úr helstu fjölskyldum borgar-
innar. Þeir hentu gaman að því hvað Þjóðverjarnir
væru luralegir og Norðanmenn hugdeigir, og höfðu
riffla liggjandi á hnjánum til þess að hefna hverrar
móðgunar við fánann nýja, sem þeir höfðu dregið
upp. í forstofunni innan við dyrnar var hlaðin fall-
byssa. Þeir sem þarna stóðu á verði voru hinir
“stöðugt viðbúnu.” Þeir voru hermenn, sem höfðu
hópað sig saman til þess að verja heiður 'Missouri
ríkisins.
Hinum megin á strætinu, beint á móti húsinu
stóð hópur af forvitnu fólki og Stephen nam staðar
hjá honum. Tveir ungir menn stóðu þar á dyratröpp-
unum, annar þeirra var Clarence Colfax. Hann hafði
hendur í vösum og horfði með kæruleysislegu fyrir-
litningarbrosi niður eftir strætinu. Stephen sá bros-
ið. Reiðin steyptist yfir hann eins og heitur logi ,eins
og við þrælauppboðið fyrst er hann kom til St. Louis.
Þetta var hinn óslöikkvandi eldur ófriðarins. Blóðið
streymdi með þungum slögum um gagnaugun á hon-
um um leið og fætur hans hlýddu tilhneigingu hans
— en samt nam hann staðar.
“Hvaða rétt hafð) hann til þess að draga niður
fánann og deyja á götunni fyrir framan húsið?
------o-------
Draumur.
Á jólanóttina dreymdi mig að
það væri jólanóttin eins og var,
eg þóttist koma að kirkju, hún
snéri í austur og vestur, eg sá að
fólk var að streyma inn í kirkjuna.
Eg gekk einnig inn, en þegar eg er
kominn inn á gólfið, er eg tekinn
og leiddur inn í kór að vestan-
verðu. Prestur var fyrir altarinu,
séra Jón sál. Benediktsison, sá er
fermdi mig, var hann þá prestur í
Görðum á Akranesi og síðast í
Saurbæ á Hvalfjarðarströnd.
Hann var ágætis kennimaður og
clskaður og virtur af öllum, nú er
eg beðinn að taka að mér með-
hjálparaverkin og Istjórna söngn-
um. Kirkjuklukkurnar þótti mér
vera fyrir innan kirkjudyrnar. Eg
skrýddi prestinn fyrst hringdi svo
annari klukkunni tvisvar með litlu
millibili og samhringdi svo í þriðja
sinn. Las eg sivo bænina, Drottinn
eg er inn kominn í þetta þitt heil-
aga hús. Þóttist eg þá halda á
sálmabók frá 1801 er eg á, og
fletta henni upp, verður þá fyrir
mér sálmurinn 56, Með gleði raust
eg helgum hljóm, byrjaði eg svo
sálminn. Varð þá svo fagur söngur
um alla kikrjuna, að slíikann hefi
eg aldrei heyrt fyr né síðar eg leit
þá við, og sá að alt var eitt ljós-
haf. Leið svo messan til enda,
hringdi eg þá annari klukkunni
þrisvar, gekk eg þá fram ur kórn-
um, til þess að virða fólk þetta
fyrir mér, virtist mér það vera í
háleitum hugleiðingum. Þá kemur
stúlka á móti mér, Elín að nafni,
hún .réttir mér hendina og biður
mig að leiða sig, “ög hvert á eg
að leiða þig ?” spurði eg. “Þangað
sem þú ferð,” sagði hún. Enn frem-
ur sagði hún. “Eg er nú ekkja, og
hefi verið seld manmsali. Bygging
sú, sem aðstandendur mínir voru
að byggja, er nú ihrunin.” “Hvar
er hún,” spurði eg? “Komdu með
mér,” sagði 'hún, við komum þá að
rútst, sem var mjög leiðinleg út-
lits, eg sagði við hana: “við skul-
um fara héðan.” Rétti hún mér þá
aftur hönd sína og snerum við svo
burtu þaðan, og þá hvarf draum-
urinn.
Stúlka þessi er nú í Chicago, hún
á móður hér í Winnipeg. Eg þekki
hana lítið, en eg gjörði þessari
fjölskyldu dálitla þénustu fyrir
nokkrum árum.
25. des. 1924.
Magnús Einarsson.
------o-------
Frá Islandi.
Vikuna 16. til 22. nóvember.
Mænusóttin, hefir legið niðri
síðustu viku, að því er eg best veit.
Læknar í Reykjavík sáu 263 ný
mislingatilfelli, og tvö dauðsföll.
Annars er sama að segja ög áð-
ur, að sóttin fer alstaðar hægt
yfir, hefir t. d. verið í Keflavíkur-
kaupstað hátt á annan mánuð, en
hvergi annrsstaðar í því héraði.
Kom fyrir nokkrum vikum á Akur-
eyri, svo að héraðslæknir hélt að
hún hlyti að fara um allan bæinn,
en er þó ekki enn nema á tveimur
húsum. Eg býst við, að misling-
arnir haldist hér á landi næstum
missiri, hver veit hvað lengi.
Yfirleitt gott heilsufar um land
alt. í Rvík varð t. d. þelssa viku
ekkert vart við taugaveiki, barna-
veiki, eða skarlatsótt.
Kvefsótt gengur víða, og sum-
staðar öllu verri en mislingarnir,
olli einu dauðsfalli í Rvík vikuna
sem leið. <G. B.
Síðastl. miðvikudag, 12. þ. m.
voru 2 menn frá Staðarhrauni í
smalamenlsku, ráðsmaðurinn ósk-
ar Eggertsson og drengur einn,
Hallgrímur Eyjólfsson að nafni.
Þennan dag gengu útsynningsél
öðru hvoru og þrumur allmiklar,
og er þeir smalarnir voru staddir
þar sem iheitir Hagahraun, heyrðu
þeir þrumu eina afarmikla, og um
leið og hún reið af, fanist óskari
sem hann væri sleginn rothöggi
ofan í hvirfilinn utan til, svo að
hann féll flatur til jarðar á grúfu
og þegar hann stóð upp aftur
svimaði hann allmikið stundar-
korn. Alveg fór eins fyrir Hall-
grími.
óskar giskar á, að nál. 20' faðm-
ar hafi verið á milli þeirra félaga
er þruman laust þá. Drengurinn
var hálflalsinn eitthvað tvo daga
eftir að þetta 'bar til, en að öðru
leyti komust þeir báðir óskaddir úr
hættu þeirri, er virtist svo nálæg
þeim.
Sthr. 17. nóv. 1924.
St. J.
Á mánudagsmorguninn siðastl.
druknaði Bjarni Guðmann Sigurðs-
son, vinnumaður lí Brautarholti.
Hann var að flytja mjólk út í mót-
orbát Kjalnesingja í víkinni fyrir
neðan Hof. Hafði hann ofhlaðið
bátinn, isvo hann fyltist og sðkk.
Vélbáturinn var fyrir legfærum,
og var formaður að Ihita upp vél-
ina; 'brá hann við, en tókst ekki að
bjarga Bjarna. Bjarni var röskur
maður og ofurhugi. Hann var
ættaður frá iMóum á Skagaströnd,
lætur eftir sig konu og mngt barn-
Að honum er mikill, mannskaði.
Af Rangárvöllum.
Þar kom svo mikill snjór þ. 2. og
3. nóv., að .haglítið varð, svo að t.
d. á Stóra Hofi var öllu fé gefið
nema eldri sauðum. Þessi gaddur
istóð ekki nema í 3 daga, þá kom
suðaustlæg átt með úrkomu og
roki, og mátti heita, að aldrei
lægði þá viku, sem eg var í Odda.
Á sunnudag 9 nóv. var Odda-
kirkja vígð. Biskup kom austur og
vígði hana; séra Eggert Páslson
prófastur var þar líka. Þá var rign
ing og rokhvast, en samt kom svo
mar.gt fólk, að full varð kirkjan,
eitthvað á þriðja hundrað. Sumt
þurfti að standa, því kirkjan rúm-
ar ekki meira en um 150 manns í
sætum. Kirkjan er ljómandi fal-
leg og ve'l vönduð í alla staði, og
vel smíðuð, með rauðu þaki; hvítir
veggir utan, en alhvít að innan,
með stjörnum í ikór og mahogni á
altari og prédikunarstól. Svo er
stór ofn í henni og verður nógur
hiti í henni, þó kalt ,sé úti. Ofninn
mun ihafa kostað um 6 hundruð
krónur. Kirkjan máþví heita fyrir-
mynd. Turninn er á hæð 21 alin.
Útlits er Ihún með nýju sniði að
sumu leyti; ekki loft í henni.
Tómas Tómasson frá Reyðarvatni
á Rangárvöllum, nú í Reykjavík,
hefir smíðað kirkjuna, var aðal-
smiðurinn, og á hann mikinn heið-
ur skilinn fyrir það, hvað verk er
alt vandað ög vel gengið frá öllu.
Við fórum þ. 12. þ. m. út að
Varmalæk, til að ná í ibíl frá bif-
reiðarstöð Reykjavíkur, til að kom
ast suður, og á (hún minni heiður
sikilinn fyrir flutninginn, ,því við
þurftum að borga 19-—20 kr. hver
fyrir flutninginn, dýrasta ferð,
sem eg hefi farið hingað suður.
Þórður Flóventsson.
frá Svartárkoti.
vikuna 9. til 15. nóv.
Mænusóttin. Hvergi getið um
nýja sjúklinga. Sjúklingurinn i
Miðfjarðarhéraði, sá er nefndur
var isíðast, er nú dáinn.
Mislingarnir. 230 nýir sjúkling-
ar, sem læknar hafa séð í Rvík.
Enginn dánn. Talsverðir misling-
ar í Keflavík, á Akranesi, (þar af
35 ný tilfelli, og víðar.
Taugaveiki. 1 tilfelli í Grímsnes-
héraði.
Kvefsótt talsvert mögnuð, öllu
verri í Rvík en mislingarnir, segir
héraðslæknir þar.
G. B.
Magnús Snæbjörnsson,
fyrverandi héraðslæknir dó á heim
ili sínu í Flatey 22. þ. m. eftir lang-
vinna heilsubilun.
Magnús heitinn fæddist 9. des.
1871 á Hrefnkelsstöðum í Fljóts-
dal, varð stúdent 1892 með 1. ein-
kunn, en kandídat í læknisfræðí
við Hafnaháskóla 1903 með 2.
betri einkunn. Sama ár fékk hann
veitingu fyrir Flateyjarhéraði.
Hann var kvongaður danskri konu,
Anna Friðrikke Hamsen, sem er
dáin fyrir nokkrum árum.
Magnús læknir var vel greindur
maður, góður drengur, en ein-
kennilegur og víðlesinn, hraustur
og harðgjör á sínum yngri árum,
sundmaður hinn me'sti.
Hann á á lífi börn hálfuppkom-
in. Lík hans verður flutt hingað
suður og jarðað hér.
Morgunblaðið 25. nóv.
Frú Áslaug og Hallgrímur
Benediktsson, stórkaupm., urðu
fyrir þeirri song í gær, að missa
■son sinn Geir, á öðru ári. Hann
dó úr lungnabólgu.
Sparnaðarnefnd hefir stjórnin
skipað, samfcv. tillögu Alþingis, og
eiga þesisir sæti í henni: Lárus H.
Bjarnason, hæstaréttardómarl,
Guðm. Hannesson, prófessor,
Guðm. SveinbjörnSson, skrifistofu-
stjóri, Þorsteinn Þorsteinsson, hag
istofustjóri og Ólafur Briem, fyrr-
um atþingisforseti.
-------o------
Maður hverfur.
Síðastliðið miðvikudagskvöld
hvarf maður hér í bænum, Gísli
Jónsson verkamaður, til heimilis
á Bræðralborgarstíg 3.
— Á! miðvikudaginn, (fyrripart-
inn, hafði hann verið að vinna á-
samt ððrum mönnum, við að rífa
“Huginn,” sem liggur í fjörunni,
vestanvert við Héðinshöfða. Hættu
þeir verkinu kl. 12. um daginn, og
gekk þá Gísli niður í bæ og heim,
en fór út noikkru síðar og hefir
ekkert til hans spurst eftir það, að
undanteknu því, að til hans sást
í Vesturbænum um kl. 6 um kvöld-
ið.
Togarar ,]áu þá við bryggjur hér
og þótti huglsanlegt, að hann hefði
ef til vill farið í einn þeirra, og
hitt kunningja isinn er þar var fór
togarinn um kvöldið, og datt
mönnum í hug, að hann hefði ef
til vill óafvitandi farið með togar-
anum. Var senit skeyti til togarans,
og spurst fyrir um manninn, en
ihann hafði ekki þangað komið.
Leitað hefir verið að manninum
bæði af hálfu aðstandenda og lög-
reglunnar. Hefir hún leitað með-
fram sjó innan og utan, hafnar-
innar. En sú leit hefir engan á-
rangur borið. En þegar iskip eru
farin frá bryggjunum og istorm-
lægir, mun lögreglan slæða hér
innan hafnarinnar. Því miklar tík-
ur eru til, að maðurinn hafi farið
í höfnina. ^
Gísli Jónsson lætur eftir sig
konu og 3 eða 4 ibörn í fátækt.
The Royal Bank oí Canada
Aðal Reikningsskil
2Í). NOVEMBER 1924
SKULDIR.
Capital St<x*k Pald Up ......................... $20,400.000.00
Iteserve Fund .................................. $20.400.000.00
Ilalance of Profits carrled forward ............ 1,143,806.90
21,543,806.90
IHvidends Unclaimed ........................... 7,814.01
IHvidend No 149 (at 12 per cent. per annuml, payable
lst December, 1924 ..............j........... 612,000.00
Honim of 2%, payable lst Devember, 1924 ........ 408,000.00
------------ 22,571,620.91
$42,971,620 91
Depoftitft not bearinic interent ...............................$123,537,341.85
Depositn bearins: intereHt, Íncludingr interent accru«xl to
date of statement .......................................... 338,291,427.71
Total Depositn ..................................... 461,828.769.56
Notes of the Dank in Circulation .......................... 29,821,936.74
Italances due to other Ranks in Canada ......................... 824,923.90
Halanccs due to Banks and Bankinjf Correspondente
eisewhere than in Canada ............................... 11,159,913.64
Bills Payable ................................................. 5,884,277.65
---------------- 509.519,821.49
Uetters of Credit OutHtandinR ...................................... 31,298,066.69
$583 789,509.09
EIGNIR.
Current Coin ....;.............................................. $16.881,608.11
Dominion Notes ................................................. 34,730,446.00
Uniteil StateH and other Foreijfn CurrencieH ................*,. ... 27,349,189.70
Deposits in the Central Gold Heserves .......................'. 11,000,000.00
Notes of other Canadian Banks ............................
ChequeH on other Bankn ...................................
Baiancen due by other Bankn in Canada ....................
lialancen due by Banks and Bankinflr CorreHpondents
eiesewhere than in Canada ............................
Dominion and Provincial Govemment Securitiee, (not
exceedins: market value) .............................
Cunadian Municipal Securities and British, Foreiifn and
Colonial Public Securities other than Canadian, (not
excedinic market value) ..............................
Railwa.v and other Bonds, Debentures and Stocks, (not
excecding market value) ..............................
Call and Hhort (not exc<x*ding: thirty days) Uoans in Can-
ada on Bonds, Debenturcs and Stocks aml other Se-
curltles of sufflcient marketable value to cover .....
Call and Short (not exceeding thirty days) Loans else-
where than in Canada on Bonds, Debentures and
Stíxks and other Securities of a sufficient market-
able value to cover ......................................
Current I.oans and IHscounts in Canada (I«*hh rebate of
intereHt) after makina full provision for a11 ba<l and
doubtfui debts) .....................................
C'urient Loans and DlscountH elesewhere than in Canada
(less reliate of interost) after makinjf fiili provision
for ali bad and doubtful debts ......................
Non-Current Iyoans, estimated loss provided for ........
89,961,243.81
3,004.799.55
25,656,809.28
746.66
28,797,188.34
53,039,825.09
25,634,914.13
17,677,562.02
16,454,174.21
17,797,476.79
-------------$278,024,739.88
148,499,355.15
106,747,583.45
1,978,417.24
257,225,355.84
Bank Premlses, at not more than cost, less amounts writeen off................. 13,350,717.05
Heal Fstate other than Bank I*remise s......................................... 1,668,230.00
MortjfaKes on Real Rstate soid by the Bank .................................... 447,580.69
IJabilities of Customers under Uetters of Credit, as per contra ............... 31,298,066.69
Shares of and Uoans to Contrloled Campanies .................................... 289,501.00
Deposit wltb the Minister for the purposes of the Circulation Fund .... 1,020,000.00
Other Assets not included in the foreifoing: .................................. 465,317.94
$583,789,509.09
NOTE:—The Royal Bank of Canada (F'rance) has been incórporated under
the laws of France to conduct the business of the Bank in Paris. As
the entire capital stock of The Royal Bank of Canada (France) is
owned by The Royal Bank of Canada, the» assets and Jiabillties of the
former are included in the abovet General Statement.
H. 8. HOUT,
I’resident.
C. E. NEILL,
General Manager.
Skýrsla Yfirskoðunarmanna
Vér skýrum hluthöfum í The Royal Bank of Canada frá þvl:
AÖ samkvæmt Aliti voru hefir öll starfræksla' bankans, sú er vér höfum náö til
að kynna oss, verið I fullu samrœmi vlð leyfisbréf hans.
Að vér höfum yfirfarið allaT veðtryggingar 1 aðalskrlfstofu bankans og yfirlitið
peningaeign hans 29. nóvember, 1924, sem og áður, eins og lagt er fyrir 1 56. grein
bankalaganna, og höfum fundið alt að vera rétt og í samræmi við bækur bankans.
Einnig fórum vér yfir og bárum saman peningaeign og veðtryggingar 1 öllum
helztu útibúum bankans.
Vér vitnum, að ofanskráður jafnaðarreikningur var af oss borinn saman við
bækur bankans I aðalskrifstofu hans, og við eiðfeatar skýrslur frá útibúum hans,
og er hann að voru áliti vel og samvizkusamlega saminn og sýnir sanna mynd af
hag bankans, eftir vorri beztu vitund, samkvæmt upplýsingum og skýrlngum, sem
oss hafa gefnar verItS„ og samkvæmt bókum bankans.
Vér vottum og, að oss voru grelðlega í té látnar allar upplýsingar og skýring-
ar, er vér æsktum eftir.
Montreal, Ganada, 26. Deiember 1924.
W. GARTH THOMPSON, C. A.
of Marwick, Mitchell & Co.,
A. B. BRODIE, C.A., of Price. Waterhouse & Co,
Yfirskoðunarmenn.
REIKNINGUR UM ÁVINNING OG TAP
Ilalanrp nf Profit nml IíOrs Arronnt, 30th Novomhor, 1923 $1,085,830.67
Profits for t.he year, after deducting charsres of managre-
ment, aeerued interest on deposlts, fuil provision for
all bad and doubtful debts and rebate of interest
on unmatured bllls .................................... 3,878,970,23
, --------------- $4,964,806.90
AFPROPRIA’TED AS POLLOWSi^
IMvidends Nos. 146, 147, 148 and 149, at 12% per annum.... 2,448,000.00
ftoniiH of 2 per eent. to Shareholders .................... 408.000.00
Transferred to Offieers’ Pension Iunil ..................... 100,000.00
Appropriation for Ilank Premises .......................... 400,000.00
Reserve for Ifomionion Govemment Taxes, ineiudinfc
War Tax on Bank Note Circulatlnn ...................... 465,000.00
llalanee of Profit and laiss carrled forward .............. 1,143,806.90
--------------- $4,964,806.90
H. S. HOI/r, c. E. NP.II.I,...
I*re«ident, General Managrer
Montreal, 26th December, 1924.
RJOMI
Styðjið heimaiðnað með því að styrkja yðar
eigið lelag og fá fult verð fyrir framleiðsl-
una. jiííI;
Hafið hugfast, að samvinnu markaðurinn er
eini framfaravegurinn að því er landúnaðinn
snertir. Látið ekki glepja yður sjónir, farið
að fordæmi annara þjóða, sem hafa sannað, að
samvinnumarkaðs aðferðin er sú eina, er
skapar gott verð á mjólkurafurðum.
SENDIÐ RJÓMANN TIL
The Manitoba Co-operative Dairies
LIMITKD
............. ■■ I—