Lögberg - 11.11.1926, Qupperneq 1

PROVINcE
TAKiö ðAKuEN t ilRŒTIS
VaGN AÐ DYROMJM
ÞESSA VIKU
“The Flame of the Yukon’,
‘The Flame" hændi menn að sér og dansaði
sig inn í hjortu þeirra.
DDnVIWrr TAKIÐ SARGENT STRÆTIS
riVUVinvEi VAGN AÐ DYRUNUM
NÆSTU VIKU
Ken Mayward og Kathleen Collins í
“THE UNKNOWN CAVALIER”
Hrífur mann meir en nokkur Circus
39. ARGANGUR ||
I Helztu heims-fréttir
Canada>
Mr. A. F. Kirkpatrick, forseti
Empire Klúbbsiní; í Toronto, var
nýlega staddur hér í borginni og
flutti ræiSu. Hélt hann því meíSal
annars; fram aS sökum sinnar norð-
lægu hnattstöSu Canada, hlyti hér
a« skapast með tiS og tíma, ein af
harðsnúnustu og hraustustu þjóC-
um heimsins. Saga HÖinna alda
héfbi hvaÖ ofan í annað sannaö að
þjóÖir hinna norölægu landa, hefÖu
allla jafna verið betur gefnar til sál-
ar og líkama, en þær suðrænu og
myndi sú enn veröa reyndin á í
framtíðinni. Mjög kvaÖst . Mr.
Kirkpatrick harma þaö, hve margt
ungra manna flytti árlega héban úr
landi suÖur yíir landamærin og
taldi þa« mestmegnis stafa af því,
hve tilfinnanlega lítiÖ canadiskir
skólar stuðluÖu að því, að glfeeöa
þjóðræknismebvitundina í sálum
nemenda sinna.
Fylkisstjórnin i Saskatchewan
kvað hafa ákveðið að láta fram
fara á næstunni rækilegar land-
mælingar um fylkið þvert og endi-
langt, með það fyrir augum, að
gera fólki auðveldara með að hag-
nýta sér hina miklu málmauðlegö
þess, einkum í hinum norðlægari
héruðum.
• > •
Framkvæmdamefnd safnaðar
hinnar Sameinuðu kirkju, í bænum
\Moodstock í Ontario fylki, hefir í
einu hljóði stranglega mótmælt af-
stöðu Fergusonsstjórnarinnar til
bindindismálsins við kosningarnar,
sem fyrirskipaðar hafa v'erið þann
x. desember næstkomandi og telur
stjórnina hafa brotið i bága við
skýlaus loforð sín og yfirlýstan
vilja kjósenda í síðustu fylkiskosn-
ingum. •
* * *
TaHa útfluttra bifreiða frá Can-
ada, hefir aukist til mikilla muna á
siðastliðnum tólf mánuðum. Hafa
bifreiðir héðan verið fluttar út til
sextíu ríkja, þar á meðal til Argen-
tínu, Traq, Mexico og íslands.
Nam peningagildi þessarar fram-
leiðslutegundar $40,706,949. Á
þeim tólf mánuðum, er enduðu 30.
september, 1925, nam verðgildi út-
fluttra bíla héSan úr landi, $33,814,-
829.
• * •
Elzbi kona í borginni Quebec
heitir Mrs. James Cochrane og'hef-
ir hún nú rétt nýlega haldið sinn
hundraðast og þriðja afmælisdag.
Hún man eftir ýmsu, sem fyrir
kom fyrir nærri þvi hundrað árum.
* * •
Miss Verlie Jackson skólakenn-
ari í Lindsay, Ontario, hefir verið
svift stöðu sinni af hlutaðeigandi
skólaráði, vegna þess að/sannast
hafði að hún hafði reykt á jám-
brautarlest, þar sem hún og margt
annað fólk var á skemtiferð.
• * •
“Eplin, sem við ræktum í Canada
eru að þvi leyti svipuð dætrum
þjóðar vorrar, að þau taka öllu
öðru fram,” sagði J. E. Carson ak-
uryrkjumála ráðherra í Quebec, í
ræðu sem hann hélt nýlega á á-
vaxtasýningu, sem haldin var þar í
fylkinu.
* * *
Maður nokkur. sem Harris heit-
ir og vanalega er kallaður “Eski-
móa Harris” vegna þess að hann er
veiðimaður og er altaf norður í ó-
bygðum og er mikill viriur Eskimó-
anna, sem þar hafast við. Segir
hann sjálfur frá því, að fyrir
skömmu hafi hann verið staddur
fyrir norðan Fort Churchill og hafh
hann sofið þar i bát sínum, en
vaknað við það, að isbjöm stóð
yfir honum og var að klóra í rúm-
fötin hans. “Eg settist upp.” segir
Harris “og seildist eftir byssunni
minni og á meðan klóraði bjöminn
mig dálítið á enninu, en eg hélt
honum frá mér með hlaupinu með-
an eg lét skotið i bvssuna. Síðan
skaut eg í hausinn á honum, svo
heilinn Iá úti. Þetta held eg að sé
merkilegasta æfintýrið sem eg hefi
enn lifað.”
» •
t október mánuði síðastliðnum.
nam sektafé það, er lögregluréttur-
inn i Winnipeg tók á móti $13,145.
Þar af gengur til fyfkisins $9,580.50
en til bæjarins $3564.50. Á margan
hátt hafa Winnipeg-búar orðið
eitthvað litilsháttar sekir við lögin,
eða einhverjar reglugerðir, en að-
allega eru það bílar og brennivín,
sem sektunum válda, eðh réttara
sagt, hvernig með þessa hluti er
farið.
* * *
Ráðherrar King-stjórnarinnar
hafa nú allir verið endurkosnir
gagnsóknarlaust.
Bandaríkin.
Stanley Bruce stjórnarformaður
i Ástralíu hefir stungið upp á því
að breskir stjórnarformenn haldi
fund í Ottawa þegar hentugur tími
vinst til og að farið sé fram á það
við senatora Bandaríkjanna, að
þeir sendi þangað nefnd manna úr
sínum hóp. Frétt frá Washíngton
segir að Coolidge forseti taki ekki
vel i þetta mál. Segist hann ekki bú-
ast við að senatorarnir kæri sig um
að takast þá ferð á hendur, eða að
slíkur fundur mundi hafa nokkra
verulega þýðingu fyrir friðarmálin. !
• ------------------- |
Fréttir frá Boston, Mass. segja
að varðbátar stjómarinnar þar við
ströndina, hafi verið notaðir til
þess að filytja vínföng úr skipum
þeim er þau fluttu eins nærri
ströndinni, eins og þau þorðu að
fara. En það er sérstaklega skykla
varðbátanna að gæta þess að vín sé
ekki flutt inn í landið sjóleiðis, eða
tollskyldar vörur. Hafa því þeir,
sem fyrir bátunum ráða brugðist
skyldum sínum nokkurn veginn eins
greinilega og hægt er,-ef fréttirnar
eru sannar. Þetta virðist vera tölu-
vert góð tekjulind fyrir þá sem
vinna á bátum þessuni, því þetta er
vel borgað, eða einn dollar fyrir
hvern kassa af vínflöskum, sem
þessir starfsmenn stjórnarinnar
hjálpa til að taka úr skipunum og
koma fyrir i hraðskreiðum bátum,
sem flytja svo vínföngin þangað
sem þeim er ætlað að fara. Er nú
verið að grafast fyrir sannleikann í
þessu máli.
Bretland.
George prins, yngsti sonur Breta-
konungs er nú á leið frá Kína heim
til London. Á þeirri leið ferðast
hann þvert yfir Canada.
* * *
Ýmsar 'fréttir hafa borist af
þingi því, er stjórnarformenn frá
öllum brezkum löndum eru nú að
Jaalda í London á Englandi. En
flestar eru fréttirnar þannig enn
sem komið er, að mjög erfitt er að
átta sig á því hvað eiginlega hefir
gerst, eða að l^aða niðurstöðu
stjórnmálamennirnir hafa komist í
þessu málinu eða hinu, af þeim
setn fyrir hafa komið. En svo segir
Baldwin forsætisráðherra á Eng-
landi að aldrei hafi á slikum þing-
um áður, verið eins gott samkomu-
lag, eða samræmi í skoðunum og
vilja stjórnmálamanna, sem þingin
hafa sótt. Þetta þing hafi verið
hið ánægjulegasta og af því muni
mikið gott feiða fyrir breska ríkið
og hina ýmsu hluta þess.
Reist hafa verið á Skotlandi í
sumar 43,886 íbúðarhús, með fjár-
stuðningi úr ríkissjóði. ,
* * *
Kvenréttindafélögin á írlandi
hafa sent áskorun til samveldis-
stefnunnar í Lundúnum þess efni's,
að hlutast verði til um það, að
írskar kqnur, er giftast útlendum
mönnqm,. fái notið fæðingarréttar
sins eftir sem áður. Er i því sam-
'bandi á það Ixent, að ekkja nokkur
irsk, eftir italskan mann, búsett á
frlandi, hafi orðið að fara á mis við
ellistyrk, sökum þess að hún hafi
verið talin til (sama þjóðernis og
maður hennar.
Þann 5. apríl næstkomandi,
verða liðin 100 ár frá fæðingu
brezka læknisins heimsfrægá, lá-
varðar Lister. Hefir nú verið á-
kveðið, að halda afmæli hans hátíð-
legt í Glasgow og ef til vill fleiri
borgum brezkum.
WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 11. NÓVEMBER 1926
/
NÚMER 45
Kona nokkur írsk, búsett í Dun-
more héraðinu, erfði nýlega fjöru-
tíu og þrjú þúsund sterlingspund
eftir frænda sinn einn, er til Ástra-
liu flutti fyrir fimtíu árum og
nældi saman fúlgu þessari á búskap
Hvaðanœfa.
Leopold, koqungsefni Belgíu-
manna og Ástríður prinsessa í Svía-
ríki giftu sig í Stokkhólmi á fimtu-
daginn í vikunni sem leið. Var þar
stórmenni margt samankomið,
f jórir kónungar og tvær drotningar.
auk annara minniháttar höfðingja.
Giftingin var borgarleg og fram-
kvæmd af borgarstjóranum í
‘Stokkhólmi, en önnur kirkjuleg
hjónavigsla fór fram i Brussel
nokkrum dögum seinna. Brúðgum-
inn er kaþólskur en brúðurin lút-
ersk og hailda þau hvert um sig við
sin trúarbrögð framvegis, þó þau
séu hjón. en þó er prinsessunni
heimilt að vera kaþólsk ef henni
svo sýnist. Einu sinni fréttist, að
þessi fagra mær mundi verða
drotningarefni Bréta, en nú er út-
séð um það.
• * •
r •
Margir jarðfrsfeðingar halda að
Norður-Ameríka sé smátt og smátt
að sökkva í sæ, og rnuni hér um bil
fjórða hluta úr þumlungi á ári, eða
alt að þvi. Hafa nú sérfræðingar
tekið til að rannsaka þetta og gert
ráð fyrir að sú rannsókn standi
yfir í ein 25 ár, svo maður má ekki
gera sér vonir um að fá að vita
vissu sina í þessu nú fyrst um sinn
Douglas W. Johnson, prófessor við
Columbia háskólann segir að þeir,
sem fást við þessa rannsókn hafi
hugsað sér hvemig þeir ætli að því
að komast eftir þessu og á nú að
athuga þetta nákvæmlega bæði á
austur- og vesturströnd álfunnar.
* • *
Jarðskjálftarnir í Armeníu hafa
haldið áfram og enn valdið miklu
tjóni. Fréítirnar þaðan segja að
fimtán hundruð manna, eða nálega
það, muni hafa látið lifið og einir
þrjátiu og fjórir bæir og þorp orð-
ið fyrir miklum skemdum. Eigna-
tjón ákaflega mikið.
Or bœnum.
S. G. Johnson eigandi Drexel
Hotel Cor. 3rd and James St.
Seattle, W|ash. er glaður að taka á
móti og leiðbeina löndum sínum.
Hrein og björt herbergi /Steam
heatj mjög sanngjarnir prisar.
Séra Valdimar J. Eylands kom
til borgarinnar í vikunni, sem leið
norðan frá Siglunesi P.O. við
Manitoba-vatn, þar sem hann
gegndi prestverkum síðastliðinn
mánuð. Hann var á ;leið til Upham,
N. D. þar sem hann á heima og
þjónar Melankton söfnuði.
Landar góðir! Styðjið Stúdenta-
garðsmálið með því að rita nöfn
yðar í Selskinnu, sem nú liggur
frammi á skrifstofu Lögbergs.
Bér er um nytsemdarmál mikið að
ræða, sem óskandi er að sem allra
flestir vildu ljá lið.
Skip Scandinavian—American
línunnajf, “Oscar II.” sigldi frá
Oslo 30. oktöber og kom til Hali-
fax 8. nóvember nteð 115 farþegja
til Canada. Skipið fer frá New
York 18. þ. m. til Christiansand,
Oslo og Kaupmannahafnar. v
Goodtemplarar eru nú að efna
til íslenskra sjónlei.kja fyrir kont-
andi vétur. Hafa fengið Mr. Ólaf
Eggertsson til að standa fyrir ’því
að æfa leikendur og velja leiki.
Goodtemplarafélagsskapurinn hefir
alt af verið einn öflugasti þáttur ís-
lenzks félagslífs í bænum. Þegar
þeir fyrir rúmum tuttugu árum réð-
ust i að byggja stórt samkömuhús
þotti mörgum í mikið ráðist, en það
bætti úr bnmni þörf, og er enn eini
almenni samkomustaður, sem fs-
lendingar eiga hér fyrir utan kirkj-
urnar. Á þes9ti ári hafa verið gerð-
ar breytingar og umbætur á hús-
inu, sem kostað hafa ærið fé. Og
mun ágóði, ef einhver verður af
þessum siónleikjum eiga að ganga
til að greiða þann kostnað. Er von-
andi að þetta fyrirtæki hepnist vel.
Mr. Ólafur Eggertsson er svo vel
þektur bæði meðal íslendinga og
lllllMllllllllíllllMlíilllllllllW
Heilrœði Brynhildar
til
SIGURÍ>S FAFNISBANA.
(Sjá Völsunga saga, einkum 21. kap.)
Heilræðum ef hlítir mínum
Hjálparrúnir þér eg sel:
Fyrirgef oft frændum þínum,
Frændsemina ræktu vel.
Óvitrir, með1 æðishótum,
Orðasennur girnast mest.
Ver þeim lítt á mannamótum
Mishugi, — gef slíkum frest.
•
Ef að náttstað þarftu þiggja,
Þjpðbraut manna stefndu frá;
Oft þar vættir vondar byggja,
Varúðar skal gæta þá.
Hygg sem bezt að hegðan þinni,
Hugarekka á ginxda veig.
Oft er flagð í fögru skinni,
Fljóðin ei með kossum teyg.
Girnst ei fláar, fagrar konur,
Fiekar einatt veizludrótt;
Þar fann margur manna sonur
Meinum blandna vökunótt.
Þótt að heimskra höfuð óra
Heyrir, — ger þeim engin skil.
Deil ei þar sem druknir þjóra,
Dró það margan heljar til.
Hetjur sízt af hólmi renna, —
Hugprýðinnar skyldur ræk;
Engan lát þig inni brena,
Óvin heldur vopnum sæk.
Sver ei rangt að liörg né hofi, \
Haltu jafnan svarinn eið. —
Grimm er hefnd við griðarofi.—
Goðin sjálf því munu reið.
Ulfur mun í ungum syni
Ættmenn nána’ ef hönd þín vó.
Einkum þína eigin vini
[Ættirðu að varast þó.
Vöit er trú á mátt og megin,
Mansöngva og Rínarbál. —
Nem þú vel, unz rjúfast regin,
Rúna minna kærleiksmál. —
Ást sú yarð að ofurharmi,
Eiðrof, hatur Sigurð vó. —
Blóðtár stukku af björtum hvarmi, —
Brynliildur sig einnig sló.
Vizka, fegurð, virða, kvenna,
Verður stundum heiftarbál. —
Heilræðin er hægt að kenna,
Að halda þau — er annað mál.
Jónas A. Sigwrðsson.
IIIIIIIIIMllllllllllMM
hérlendra manna, aö meö honum
þarf ekki að mæla. Undir hans urn-
sjón verða leikirnir vafalaust vel
valdir og meðferö jjeirra eins góð
og kringumstæSur framast leyfa.
Veglegt heiðurssamsæti.
Síðastliðið föstudagskveld komu
saman í Fyrstu lútersku kirkjunni
um 70 manns í þeim tilgangi að
sýna heiður nýgiftu hjónunum,
Mr. Paul Bardal, söngvaranum
góðjkunna og frú Oddnýju. Það
var söngflokkur safnaðarins, er
fvrir mannfagnaðinum stóð. Org-
anleikari safnaðariná, próf. S. K.
Hall stýrði samkomunni og árn-
aði ungu hjónunum heilla í nafni
söngflokkanna beggja, um leið og
hann fyrir hönd viðstaddra vina
og samverkamanna afhenti þeim
afar vandaðan hægindastól, með
skrautlega útskornu baki.
Dr. B. B. Jónsson, prestur safn-
aðarins mælti fyrir minni heið-
ursgestanna og lét í ljósi aðdáun
sína yfir hinu mikla og veglega
starfi Mr. Bardals í þá átt að
íegra og efla v safnaðarsönginn í
öll þau mörgu ár, er hann hefði
starfað í söngflokjc hins Fyrsta
lúterska safnaðar.
Mr. Bardal hefir verið sóló-
söngvari kirkjunnar um tólf ára
skeið og söngstjóri síðastliðin
fjögur ár og látið hvorttveggja
meistaralega vel. Mr. Bardal þakk-
aði gjöfina og vináttumerkin og
taldi það sem áunnist hefði, að því
er bættan söng í kirkjunni á-
hrærði, stafa af því hve innileg
samvinna hefði alt af ríkt innan
vébanda söngflokksins. Hvatti
hí.nn jafnframt meðlimi til enn
meiri áhuga í starfinu á komandi
árum.
Mrs. S. K. Hall skemti með söng
og hreif huga áheyrendanna að
vanda.
Eimreiðin
Þriðja hefti, þrítugasta og ann-
ars árgangs, er rétt nýkomiö og er
innihald þess það sem hér segir:
Stjórnmálastefnur III. Jafnaðar-
stefnan eftir Ólaf Friðriksson.
Einar Benediktsson: Alhygð
/ritgerð).
Sveinn Sigurðsson: Ný-íslenzk
myndalist — Ríkarður Jónsson —
(með 9 myndumj.
Guömundur Finnbogason: Nám
og starf.
Jón Kr. Jóhannesson: Sonnetta.
Guðmundur Einarsson frá Mið-
dal: Háborgin (með 3 myndumj.
Ólína Andrésdóttir: Áttaviltir
fuglar /Hannes stutti).
Sigurður Helgason: Urðardóm-
ur (saga).
Fundabók Fjölnisfélags, með
skýringum eftir Matthíás Þórðar-
son.
Fr. G. og Sv. S.: Ritsjá. éSkýrt
frá ýmsum bókum innlendum og
útlendum, en sem þó allar snerta
ísland, eða jxað sem íslenzkt er, að
einhverju leytij.
A. B. Olson er útsölumaður
Eimreiðarinnar.
Þftkklœtishátíðar-samkoman.
Samkoma sú, sem Kvenfélag
Fyrsta lúterska safnaðar í Winni-
peg hélt í kirkju safnaðarins á
þakklætishátíðinni (8. nóv.J var
afar f jölsótt. Skemtiskráin var aug-
lýst í síðasta blaði og fór hú'n fram
eins og til stóð, að öðru en því, að
Mrs. ísfdld gat því miður ekki
komið vegna þess að hún var lasin.
Prófessor F. W. Kerr flutti
fróðlegt og skemtilegt erindi um
Alþjóðabandalagrð. Hefiir bann
sjálfur verið í Geneva um tíma og
'kynt sér vandlega hið mikla verk,
sem Alþjóðabandalagið er að vinna
Prófessor Kerr er mikill ræðu-
rnaður og þykir mjög mikið til hans
koma.
Alt annað sem fram fór var
hljómlistinni viðkomandi og flest
fólkið, sem hér kom fram er svo
vel þekt vor á meðal, að allir vita,
að það leysir æfinlega hlutverk sin
prýðisvel af hendi. Það brást held-
ur ekki í jxetta sinn. Þó söng einn
maður á samkomu jxessari, sem
ekki mun áður hafa sungið á opin-
berum samkomum í Winnipeg. Það
var Mr. Árni Stefánsson. Hefir
hann stundað söngnám í nokkur ár
á ítaliu. Síðan hann kom heim
hefir hann .verið óhraustur til
heilsu, og því ekki getað stundað
list sína • en nú er hann að ná sér
aftur og er vonandi að Winnipeg-
búar og aðrir eigi eftir að njóta
inargra ánægjustunda af því að
hlusta á Mr. Stefánsson syngja
Hér skal ekki mikið út i það farið
að dæma um söng hans, en það
dylst engum, sem á hann hlusta, að
hér er söngmaður. Röddin er sterk
og hrein og þýð og svo vel æfð. að
hann hefir fullkomið \ald á því,
sem hann fer með.
Þegar skemtiskráin var á enda
fóru allir ofan í samkomusalinn og
nutu þar ágætrar máltiðar, sem
kvenfólkið framreiddi. Þó gátu
ekki allir setið til borðs í einu og
varð það vitanlega til töluverðrar
tafar. en ekki óártægju, því allir
fóru heim glaðir og ánægðir.
Kveðjusamsæti.
Á miðvikudagskveldið í vikunni
sem leið var þeim mæðgum, Mrs.
Christiönu Anderson og móður
hennar, haldið ánægjulegt kveðju-
samsæti að heimili jteirra Mr. og
Mrs. Björn Hallson, 638 Alver-
stone Street hér í borginni. Var til-
efni samsætisins það, að þær mæðg-
ur voru í þann veginn að leggja af
stað til Vancouver, þar sem fram-
tiðar heimili þeirra verður. Mr.
Bergjjór E. Johrtson hafði orð fyr-
ir gestum og afhenti Mrs. Ander-
son í lok tölu sinnar, vandaða
ferðatösku, en móður hennar, Mrs.
Thorsteinsson, skrautlegt sjal, frá
viðstöddum vandamönnum og vin-
um. Mrs. Anderson þakkaði gjaf-
irnar og vináttumerkin með nokkr-
um velvöldum orðum. Auk J>ess
sagði Einar P. Jónsson nokkur orð,
fyrir hönd Mrs. Thorsteinsson.
Með söng og hljóðfæraslætti
skemtu þau próf. S. K. Hall og frú
hans.
Rausnarlegar veitingar voru og
framreiddar, er gestir gerðu hin
beztu skil. Samkvæmið fór að öllu
leyti vel fram og var hið ánægju-
legasta í hvívetna.
Heiðursgestirnir lögðu af stað
vestur að hafi á sunnudagskveldið.
Fylgja þeim hugheilar árnaðaróskir
frænda og vina.
Einkennileg erfðaskrá.
Charles Vance Miller, hét lög-
maður einn í Toronto, Ont.. sem
nú er nýlátinn. Hann var ókvæntur
og^ barnlaus, en efnaður vel. Það
Iitur út fyrir að han hafi verið tölu-
vert einkennilegur náungi, farið
sinna ferða. enda átt marga mót-
stöðumenn, sérstakáega presta og
bindindismenn og þá sem börðust á
móti því að hestaveðreiðar væru
leyfðar. Erfðaskrá hefir hann eft-
irskilið, sem er einkennileg, því þar
er helstu mótstöðumönnum hans
ætlaður mestur hluti f járins. Halda
vinir hans að erfðaskráin, sem er
frá árinu 1921, hafi í fyrstunni
verið gerð meira í gamni en alvöru,
en ef önnur erfðaskrá finst ekki,
þá verður Jæssi að gilda.
Mr. Miiller átti hlutabréf í félagi,
sem býr til öl og vín, sem er $750,-
000 virði. Þessi hlutabréf gefur
hann sjö Methodista-prestum í Ont-
ario. Skilyrðin eru ]>au að prestarn-
ir verði að þiggja árlegan arð af
hlutum }>essum og greiða atkvæði
á hluthafafundum félagsins. Við
þetta hefir Miller gert þá athuga-
semd að J»etta sé gert til að sjá
hvort ágirndin yrði ekki yfirsterk-
ari áhuganum fyrir málefninu.
Þá eru $25.000 virði af hluta-
bréfum, sem þessi maður átti í fé-
lagi sem á veðreiðahesta og gengst
fyrir veðreiðum. Þetta fé ánafnar
hann W. E. Raney, fyrverandi
dómsmálaráðherra i Ontario, Rev.
Ben Spence, sem er ákveðinn vín-
bannsmaður og Hon. N. W. Roæell
K.C., sem barist hefir móti því að
veðreiðar væru leyfðar. Þá eru
$10,000 ætlaðir kaj>ólskum presti
tiil að syngja sálumessur til frelsun-
ar einhverjum heldri manni í Ont-
ario, sem muni þurfa þess með,
hvar sem hann sé.”
Erfðaskráin kvað gera ráð fyrir
að enn séu peningar afgangs, og
einnig geti skéð að prestarnir þiggi
ekki það sem þeim er ætlað. Féð á
þá að geymast í níu ár, en ]>á á því
að vera skift milli þeirra foreldra
í Ontario, sem flest börn hafa eign-
ast á þessum niu árum.
Harry Houdini látinn.
Hinn nafnkunni töframaður og
sjónhverfingamaður Harry Hudini,
sem staddur var i Detroit Mich. i
siðustu viku október mánaöar er nú
genginn veg allrar veraldar. Hann
var J>ar að syna list sína a leikhusi
í borginni Jxegar hann kendi van-
máttar og litlu síðar sarra þrauta
þó lauk hann við sýningu þá sem
yfir stóð, en var svo tekinn á
sjúkrahús þar sem holdskurður
var gerður á honum við botnlanga-
bólgu.
Iivorki hann sjálfur né heldur
aðrir töldu skurð þann hættulegan.
En það er með Jxessa holdskurði
eins og siglingar á sjó að }x> kóngur
vilji sigla, þá hlýtur byr að ráða
Spilling kom i sárið, sem leiddi
þeinpan einkennilega töframann
vorfa tíma til bana.
Ein af töfraraunum Hudini var
að láta smiða ramgerðar likkistur,
leggjast i þær og komast svo hjálp-
arlaust úr þeim eftir að J>eim var
lokað. Eina slíka hafði hann nýlega
látið gjöra úr “bronze”. Var hún
loftheld og ramgjör. í þeirri kistu
hvílir hann nú liðið lik. Úr veikind-
um sinum, sem vöruðu aðeins í viku
var Hudini sánnfærður um að hon-
um mundi takast að sleppa eins og
úr svo mörgum öðrum þrautum er
honum var svo létt að leysa en við
dauðanum gat kunnátta hans og
“kúnstir” ekki séð — þar varð
hann að lúta sama lögmálinu og
allir aðrir. S'kömmu áöur en hann
lést kom bróðir hans Theodofe
Hudini inn til hans. Var hanty þá
enn með fullri rænu og mælti: “Eg
býst við að baráttu minni sé lokið.”
Síðustu orðin, sem til hans heyrð-
ust voru ógreinileg, þvi lífsþróttur-
inn var að þrotum kominn, en eitt-
hvað voru þau í sambandi við Ro-
bert Ingersoll en samhengi þeirra
skildist ekki. Harry Hudini var 52
ára þegar hann lést.
Blöðin hafa flutt ummæli ýmsra
merkra manna um Hudini látinn,
þar á meðal Sir Arthur Conan
Doyle. Farast honum þanmg orð
um hinn látna. Dauðsfall heimsins
mesta töframanns kom óvænt sem
reiðarslag og dularfull raðgata.
Hann smakkaði aldrei vín, né held-
ur brúkaði hann tóbak og lifði
hreinna og reglubundnara lífi en
nokkur annar maður, sem eg hefi
þekt. Eg dáði hann mjög og get
ekki skilið hví hann var kallaður í
burtu svo ungur.
Við vorum góðir vinir og hann
sagði mér margt í trúnaði, en aldrei
J>ó neitt um töfra sína. Hvemig að
hann framkvæmdi J>á er mér hulið.
Við vorum sammála um alt nema
I andatrúna.”
SONNETTA.
Sól er að hníga, sjá nú líður dagur,
Sveipað er Iandið kvöldsins geisla og skugga,
draumblíða nóttin guðar enn á glugga,
gyllir þig, himinn, aftanroði fagur.
Hægur við grandann heyrist báru sláttur,
—helgi’ er um fold við komu sumarnætur —
blómþakin grundin döggum laugast lætur;
léttur er náttúrunnar andardráttur.
Ómarnir þagna, sólskríkjunnar sætur
svifinn er yfir kvöldsins lokaóður.
— Alheimur þegir, alt er kyrt og hljótt. —
Draumhuginn elskar þessu þýðu nætur,
þögult og hlýtt er um hans Beru-rjóður,
- lýruna stilliy Ijósa sumarnótt.
,—Eimreiðin. Jón Kr. Jóhannesson.