Lögberg - 07.07.1927, Síða 1

40. ARGANGUR
WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 7. JÚLl 1927
1] NÚMER 27
Islendingar vinna fyrstu verðlaun í skrúðfylking Winnipeg-borgar,
Föstudaginn þann 1. Júlí
Helztu heims-fréttir
Canada.
Maður að nafni E. C. Dobbie frá
Vancouver er í þann veginn að
fljúga yfir þvera Canada, frá Mont-
real til Vancouver og ætlaði hann
að leggja af stað í morgun. Gerir
hann ráð fyrir að verða í Winni-
peg að kveldi hins 7. og í Vanouver
að kveldi hins 8. þ. m. Hepnist
þessi fyrirætlun er Canada frá hafi
til hafs ekki orðin nema tveggja
daga leið. Á leiðinni ætlar Mr.
Dobbie að koma við í Sault Ste.
Marie, Winnipe£ og McLeod, Alta.
Ætlar hann að fljúga á tveggja
manna fari, en vera þó einn og nota
hitt sætið fyrir póstflutning og
fleira sem hann ætlar að hafa með
sér.
• * •
Lögreglumönnum frá Bandaríkj-
unum er ekki leyft að sjá Earle
Nelson, sem kærður er um að hafa
framið tvö morð í Winnipeg, og er
nú t fangelsi. Er engum leyft
tala við hann eða spyrja hann nokk-
urs nema lögmanni hans og ef ein-
hverjir skyldu koma fram, sem
sannað geta að þeir séu nánir
frændur hans.
• • *
Tolltekjurnar i Winnipeg voru
síðastliðinn mánuð $1.053,218, en i
sama mánuði í fyrra voru þær 1,-
tolltekjumar i Winnipeg $1,200,-
904.
* * •
Montreal búar eru því með öllu
óvanir að sjá snjó í júli-mánuði, en
hinn 3. þ. m. féll þar þó ofurlitill
snjór. Það snjóaði aðeins í fáein-
ar mínútur og snjókornin bráðn-
uðu strax þegar þau komu niður.
I 36 ár hefir aldrei verið eins kalt í
Montreal 4. júlí eins og var á
mánudaginn í þessari viku.
* * *
Á laugardagsmorguninn vildi
það slys til, að bíll sem keyrður var
eftir Lord Selkirk brautinni og valt
um koll. Sex, piltar og stúlkur voru
í bílnum og biðu tvö af þeim bana
þegar í stað, en hin sluppu hér um
•bil ómeidd. Nöfn þeirra sem dóu
voru Thomas H. Elsworth, 902
Selkirk Ave. og Miss Kate Dawson
379 Cumberland Ave. Wínnipeg.
í Grouard héraðinu í Alberta
hafa vatnsflóð nýlega gert all-mik-
inn skaða á húsum og öðrum eign-
um manna þar vestra og hafa marg-
ir bændur orðið að yfirgefa heim-
íli sín og hafast við um tíma þar
sem hálendara er. Járnbrautarlestir
gátu ekki haldið áfram á þessu
svæði í 48 klukkustundir, vegna
vatnavaxta. Manntjón hefir ekki
orðið af þessu, en eingatjón tölu-
vert mikið. Stjórnin í Alberta-fylki
hefir gert ráðstafanir til að bæta úr
þessum vandræðum fólksins eins
vel og hægt er.
* * •
Færri verkamenn voru vinnu-
lausir í Canada í byrjun júní mán-
aðar, heldur en verið hefir nokk-
urntíma síðan 192O.
* • •
íhaldsflokkurinn í Canada hefir
nú fast ákveðið að halda sitt mikla
flokksþing í Winnipeg, 11. októ-
her i haust. Er verkefni þingsins
aðallega það að velja flokknum
leiðtoga, þar sem Hon. Hugh
Gutherie hefir aðeins verið til þess
valinn til bráðabyrgðar. Hvert
kjördæmi í öllu landinu velur sinn
fulltrúa til að mæta á þessu þingi
og er ætlast til að þeir verði jafn-
margir eins og þjóðkjörnu þing-
mennirnir á sambandsþinginu, eða
82 frá Ontario, 65 frá Quebec, 21
frá Saskatchewan, 17 frá Mani-*
toba, 16 frá Alberta, 15 frá British
Columbia og Yukon, 14 frá Nova
'Scotia, 11 frá New Brunswick og
4 frá Prince Edward Island.
Þrettán menn í Vancouver fengu
sér heldur mikið í staupinu núna
um helgina, eða meðan á hátíðar-
höldunum stóð, og voru teknir fast-
ir fyrir þær sakir. En þegar til lög-
regludómarans kom, sem Findlay
heitir, þá hélt hann yfir þeim stutta
ræðu og var hún á þessa leið:
“Eg býst við að þið hafið orðið
fullir af því þið voruð að halda
upp á demants-afmæli Canada, en
það er nokkuð, sem ekki kemur
fyrir nema einu sinni á sextíu ár-
um. Eg ætla því að sleppa ykkur í
þetta sinn, en væri eg í ykkar spor-
um skyldi eg ekki dtekka mig full-
an fyr en á næstu demants-hátíö
þjóðarinnar, og ef þið fylgið þeim
ráðum, þá er öllu óhætt næstu sex-
tíu árin.”
Bandaríkin.
Ákafir hitar hafa gengið yfir
miðhluta Bandaríkjanna nú um
mánaðamótin og hafa um hundrað
manna látið lífið af þeim völdum.
Þar sem þessi hitabylgja gekk yfir,
var hitinn í eina þrjá daga 92—98
srig og varnaði þúsundum manna
svefns og hvíldar, sérstaklega i
Chicago. Þeir sem dóu af völdum
hitans, voru 22 í Chicago, 18 í
Ohio, 14 í Michigan, 12 í Wiscon-
sin, 6 í Minnesota, 5 í Nebraska,
4 i Tndíana, 3 í Pittsburg, 2 í St.
Louis, 2 i S. Dakota og 2 í Sharon,
Penn.
* * •
Á fárhagsárinu, sem endaði hinn
30. júní varð tekjuafgangur Banda-
ríkjastjórn^rinnar $635^000,000,
eða $10,000,000 meiri, heldur en
Mellon fjármálaráðherra hafði
gert ráð fyrir. Mesti tekjuafgangur,
sem Bandaíkin hafa áður haft var
árið 1904; nam þá afgangurinn
505,000,000.
* * •
Ben. B. Lindsey dómari í ung-
lingaréttinum í Denver, Colo, varð
að leggja niður embætti sitt um
síðustu mánaðamót, vegna þess að
sannast hafði að kosning hans til
þessa embætis 1924 hefði verið á
einhvern hátt ólögleg. Lindey dóm-
ari hafði stofnað þennan unglinga-
rétt fyrir 27 árum og er hann í þvi
fólginn að unglingar, sem sekir
verða við lög á ýmsan hátt, mæta
fyrir sérstökum rétti, en ekki með
öðrum afbrotamönnum, sem aldurs
þroska hafa náð. Hefir þessi að-
ferð breiðst víða út og þótt vel gef-
ast og Mr. Lindsey orðið þjóð-
kunnur maður fyrir afskifti sin af
þessu máli.
• * *
Hinn 15. f. 'm. tók fjárhirzla
Bandaríkjanna á móti hér um bil níu
tiu og sex miljónum dala af stríðs-
lánunum og fjörutiu miljónum af
tekjuskatti.
* * *
Um miðjan júní mánuð komu
þau Coolidge forseta og frú hans til
Custer State Park, S. Dakota, þar
sem þau ætla að dvelja yfir sumar-
mánuðina.
Bretland.
Hertoginn af York og frú hans
eru nýlega komin heim til London
eftir að hafa ferðast umhverfis
jörðina eða alls um 25,000 milur.
Sýndu London-búar konungs-holl-
ustu sína við þetta tækifæri eins og
oft áður og röðuöu sér í þúsunda
tali meðfram strætum þeim, sem
vagn hjónanna fór um og létu ó-
spart í ljósi fögnuð sinn yfir heim-
komu þeirra og létu það alls ekki á
sig fá þó hellirigning væri þennan
dag. Hertoginn er eins og menn
vita, sonur Bretakonungs og drotn-
ingar og gera blaðafléttirnar mikið
úr því með hve miklum fögnuði
þau hafi tekið á móti þessum syni
sínum og tengdadóttur.
* * •
í Hýde Park í London kennir
margra grasa. ílér um daginn börð-
ust þar Facistar og Communistar
með hnúum og hnefum í einu horni
garðsins, en á öðrum stað söfnuS-
ust saman margar þúsundir hand-
verksmanna og fólk þeirra til mót-
mæla verkfallslögunum, sem Bald-
wins stórnin er að koma á. Fjöldi
manna, kvenna og barna komu
þarna fótgangandi alla leið frá
austurhluta borgarinnar ('East EndJ
til að láta í ljósi vanþóknun sína á
þessum “árásum afturhaldsstjórn-
arinnar.” Lady Cynthia Mosley,
dóttir Lord Curzon fyrrum utan-
ríkisráðherra, var ein af þeim, sem
þarna héldu ræður.
Hvaðanœfa.
Boris Kowcheda, hinn ungi maS
ur, sem vó Peter L. Voikoff, sendi-
herra Rússa á Póllandi, hefir í
Warsaw, verið dæmdur til fimtán
ára fangelsis vistar.
* * *
Stjórnin á Þýskalandi hefir látið
utanríkisráðherra Rússa, Georges
Tchitcherin, vita að hætti Rússar
eki að taka menn af lífi, eins óspart
eins og þeir geri nú, þá geti það
leitt til þess, að Þjóðverjar fái það
ógeð á framferði þeirra, að vel geti
svo farið að stjómin verði að slíta
öllu sambandi viS Soviet-stjórnina
á Rússlandi.
* * •
Fulltrúar Bandaríkjanna, Bret-
lands og Japan sitja nú á ráðstefnu
í Geneva til að ræða um takmörk-
un herskipaflotanna.
• • •
Flugmönnunum Clarence D.
Chamberlin og Charles A. Levine
er sýnd mikil virðing á Þýskalandi
og annarsstaðar i Mið-Evrópu.
Það lítur út fyrir að nú sé enginn
til þess búinn að fara með stjórn-
arvöldin á írlandi, flrish Free
StateJ. William T. Cosgrave lýsir
yfir því, að hann vilji ekki bera
ábyrgð á stjóminni, þar sem sinn
flokkur sé í minni hluta á þinginuj
('The Dail), en Eamon de Valera,
sem er leiðtogi Republican flokks-
ins, neitar fyrir sína hönd og sinna
flokksmanna, að sverja Bretakon-
ungi hollustueið.
Hafnargarð hefir C. P. R. fé-
lagið látið byggja í Vancouver, sem
nú er fullgerður, og sem kostað hef-
ir $5,000,000 og var hann tekinn
til afnota hinn 4. þ. m.. Voru þar
viðstaddir margir borgarstjórar frá
nágrannaborgunum, bæði frá
Bandaríkjunum og Canada og
margar heillaóskir bámst félaginu
þennan dag, víðsvegar að. Var eitt
þeirra frá Lord Willingdon, land-
stjóra í Canada.
0r bœnum.
Miss Rósa Hermannson, Miss
Bergþóra Johnson, og Mr. Sigfús
Halldórs eru nýkomin heim til
borgarinnar frá Saskatchewan.
Hlafa þau ferðast þar um Vatna-
bygSirnar og haldið hljómleika á
nokkrum stöðum, eins og auglýst
var hér í blaðinu á sínum tíma.
Mr. A. C. Johnson, konsúll, frú
hans og tvö af bömum þeirra hjóna,
fóru á föstudaginn í síðustu viku af
stað vestur á Kyrrahafsströnd.
Gerðu þau ráð fyrir að vera að
heiman svo sem mánaðar tíma.
Mr. og Mrs. J. W. Magnússon
og sonur þeirra bg dóttir fóru á
laugardaginn var til Hensel N. Dak.
i bíl og 'komu aftur á sunnudaginn.
Sjö ára gamall piltur, Henry
Grant, fóstursonur þeirra Mr. og
Mrs. L. S. Lindal að 498 Victor St.
dó á mánudaginn var eftir skamma
legu. Jarðarförin fór fram á þriðju-
daginn frá heimilinu. A. S. Bardal
sá um útförina og Dr. B. B. Jóns-
son jarðsöng.
Mr. og Mrs. Jón Thordarson
Langruth, Man. voru stödd i borg-
inni fyrir helgina.
Aðalmundur Guðmundsson,
bóndi að Gardar N. Dakota var
staddur í borginni um helgina. Kom
hann þá frá Winnipegosis og var á
heimleið. Mr. Guðmundsson er einn
af elstu islenzku bændunum í
Gardarbygð og hefir búið þar um
langt skeið.
Glímumennirnir, er þátt tóku i
iþróttum í Assiniboine Park föstu-
daginn þann 1. júlí, voru:
Kristinn Oliver,
Benedikt Ólafsson,
Grettir Johannson,
Willi Johnson,
Eddie Oliver,
Magnús Johnson.
Mrs. S. Gunnlaugsson skrapp
suður til Hensel, N. D. um síðustu
helgi og kom heim aftur á þriðju-
daginn var.
Nýtt “Magnesite Bungalo” á
Lipton St. nálægt Sargent, fæst
keypt við vægu verði og með góð-
um borgunar-skilmálum. Efni og
frágangur hið vandaðasta.
öll nýjustu þægindi. Phone 24-730
Mr. Þorvaldur Þórarinsson frá
Riverton, Man, var staddur í borg-
inni um helgina sem leið.
Mr. og Mrs. C. H. Brown frá
Swan River komu til borgarinnar
á föstudaginn í síðustu viku og
dvelja hér um tveggja vikna tímá
hjá foreldrum frúarinnar, Mr. og
Mrs. S. Sigurjónsson að 724 Bever-
ley St.
Mr. J. E- Sigurjónsson, kennari
frá Kenville, Man. kom til borg-
arinnar á fimtudaginn í siðust viku.
Er hann einn af þeim, sem skipað-
ir hafa verið til að lesa próf-
ipappíra, en eftir að því er lokið
mun hann dvelja hér i borginni hjá
foreldrum sínum að mestji þangað
til í haust, að hann byrjar aftur að
kenna.
Hinn 10. júní fóru í skemtiferð
suður til Bandaríkjapna, þeir Stein-
dór Jakobsson, Carl Thorláksson,
Guðm. Jónasson og Jón Jónasson,
sem allir eiga heima hér í borginni.
Lengst fóru þeir til Chicago og
dvöldu þar nokkra daga, en komu
við og höfðu nokkra viðdvöl í St.
Paul, Minneapolis, Duluth og ýms-
um fleiri borgum og bæjum. Komu
þeir heim aftur 29. júní Þeir ferð-
uðust í bíl alla leið og létu þeir hið
besta af ferðinni og höfðu fengið
gott veður og skemtu sér ágætlega.
Mr. og Mrs. S. K. Hall og Dr.
og Mrs. B. H. Olson fóru snöggva
ferð suður til Gardar, N. Dak. í
vikunni, sem leið.
Nefndin, sem stóð fyrir þátt-
töku íslendinga í Winnipeg, í há-
tiðarhöldunum, sem nú eru ný-af-
staðin, hefir látið gera ljósmynd af
skrúðfleytunni og þeim 73 Islend-
ingum, sem þar voru samankomnir.
Hlefir myndin tekist ágætlega og er
skýr og falleg. Stærðin er hér um
bil 18x8 þuml. Nefndin ætlar að
selja myndina fyrir $1.25 og geng-
ur ágóðinn til að borga kostnaðinn
sem af öllu þessu hefir leitt, sem
er æði mikill, og mun enn ekki kom-
iÖ inn nærri nóg fé til að borga
hann allan. íslendingar unnu fyrstu
verðlaun í skrúðgöngunni miklu
hinn 1. þ. m. og mun marga fýsa
að eignast myndina, sem sýnir all-
greinilega fyrir hvað þeir unnu
verðlaunin, myndina geta menn nú
séð á skrifstofu Lögbergs og fengið
þar eftir fáa daga.
Jón Eggertsson bóndi við Swan
River, Man. kom til borgarinnar
fyrir helgina og fór aftur heim-
leiðis í miðvikudaginn.
Miss Ólöf Ingibjörg Bjarnason
hjúkrunarkona, sem dvalið hefir
2% ár í Los Angeles, Calif. kom
til borgarinnar á mánudaginn var,
til þess að heimsækja ættingja og
vini, hugsar hún sér að dvelja hér
sumarmánuðina. — Systkini henn-
ar hér í borginni eru þau Mrs. Al-
fred Edwards, sem heima á i The
Ambassador, Hargrave St. og Skúli
G. Bjarnason, 656 Toronto St.
Dr. Björn B. Jónsson fór á
þriðjudaginn suður til St. Paul og
Minneapolis og Minneota. Bjóst
við að koma heim seint í næstu
viku.
Séra Kolbeinn Simundsson frá
Seattle prédikar í Fyrstu lútersku
kirkju í Wfinnipeg á sunnudags-
kveldið kl. 7.
Heimferðamefndin 1930, hefir
ákveðið að halda fundi á eftirfylgj-
andi stöðum og timá, í Norður
Dakota:
Akra, mánudaginn n. júli,
Mountain, þriðjudaginn 12. júli,
Gardar, miðvikudaginn 13. júlí,
Bantry, fimtudaginn 14. júlí.
Á fundunum öllum mæta þeir J.
J. Bíldfell, Joseph Thorson, Árni
Eggertsson og Rögnvaldur Péturs-
son.
Mr. Agnar Magnússon, M.A., er
nú nýfluttur til borgarinnar og býr
að 620 Alverstone Street. Hefit
hann ákveðið að veita nokkrum
nemendum prívat-kenzlu í Jóns
Bjarnasonar skólanum, yfir júli og
ágúst mánuð. Mr. Magnússon, er
einn af vorum allra efnilegustu
mentamönnum og hefir þegar haft
mikla æfingu sem kennari. Ættu
íslenzkir námsmenn, hvort heldur
utanborgar eða innan, að nota sér
þetta ágæta tækifæri. Mr. Magnús-
son kennir stærðfræði, eðlisfræði
og efnafræði, ásamt latínu.
Jakob Guðmundsaon, frá Stað í
Hrútafirði, andaðist á heimili sínu
í Víðirbygð í Nýja íslandi þ. 13.
júní s. 1., hátt á fimta ári yfir
sextugt. Var fæddur á Kollsá í
Hrútafirði þ. 4. okt. 1862. For-
eldrar hans voru Guðmundur Ein-
arsson og Helga Jakobsdóttir.
Ólst upp i Bæ í Strandasýslu, hjá
Pétri og Kristínu, hjónum er þar
þá bjuggu. Systkini Jakobs voru
fimtán alls. Mörg af þéim dóu
ung. Systur hans er upp komust
voru Sigriður, kona Péturs kaup-
manns Eggerz á 'Borðeyri; synir
þeirra hinir þjóðkunnu menn, Sig-
urður Eggerz ráðherra og Guð-
mundur bróðir hans fyrrum sýslu-
maður; Ingibjörg, kona Lárusar
Guðmundssonar, og Solveig kona
Ásgeirs bónda Jónssonar á Stað
i Hrútafirði. Mun nú, af þéim
systkinahóp, Ingibjörg ein vera á
lífi. — Kona Jakobs sál. er Guð-
björg Guðbrandsdóttir frá Kat-
ardal í Húnavatnssýslu. Þau gift-
ust 1896. Er hún enn á lífi.
Árið 1899 flutti Jakob af íslandi,
en kona hans ári síðar. Hér
vestra dvöldu þau bæði í Canada
og Bandarikjunum, um sjö ára
tímabil í Duluth, Minn, en hitt að
mestu i Árdalsbygð og i Víðir-
bygð. Þau eignuðust fjögur börn,
tvær stúlkur er dóu í æsku, og
dreng og stúlku er upp komust,
bæði vel gefin, Ragnar heima hjá
móður sinni, og Helga kona Unn-
steins bónda Jakobssonar á Bjarn-
arstöðum i Geysisbygð. — Jakob
sál. var hæglætismaður, góður ís-
lendingur og hinn vandaðasti í
öllu. Jarðarför hans fór fram
frá heimili hans þ. 15. júní og var
fjölmenn. Séra Jóhann Bjarna-
son jarðsöng.
Nokkur ávarpsorð.
Enn á ný hefir skólaráð Jóns
Bjarnasonar skóla kvatt mig til
starfs, og hefir sú ráðstöfun verið
samþykt af kirkjuþingi. Eg met
og þakka það traust til mín, sem
bæði beint og óbeint hefir borist
mér frá forstöðumönnum og öðr-
um vinum þessa máls.
Fjölda vina hefir skólinn eign-
ast, þá tíð, sem hann hefir starf-
að. Fyrir þá vini hefir hann lif-
að. Þeim vinum hefi eg lært að
treysta. Á þeim vinum, næst guði,
byggi eg traust mitt nú.
Eg vonast líka til, að skólinn
eignist nýja vini Smátt og smátt
hafa honum græðst nýir vinir.
Það hefir verið saga hans í lið-
inni tíð. Vonandi verður það
einnig saga hans framvegis.
Sumir telja það ókost, að skól-
inn skuli þurfa að leita styrks til
almennings, en einmitt sú nauð-
syn styrkir hjartataugarnar og
Vinsemdina, sem tengir skólann
við fólkið.
Einnig það, að skólinn skuli
þurfa að berjast hart fyrir tilveru
sinní, styrkir hverja ekta afl-
taug hans og gefur honum líf,
sem hann gæti ekki án baráttunn-
ar eignast.
Mörg eru þau atriði, sem eg
þarf og vil ræða við yður, áhrær-
andi skólanum. Með guðs hjálp
gjöri eg það seinna. Að þessu
sinni vil eg að eins víðvarpa þeirri
hugsun, að vér þurfum öll að
að vinna saman. Minnumst h'ins
drottinlega orðs: “Enginn lifir
sjálfum sér og enginn deyr sjálf-
um sér.” Vér erum hvert upp á
annað komin; vér þurfum að
hjálpa hvert öðru; vér getum, í
verulegum skilningi, ekki lifað
nema vér treystum hvert öðru.
iSamúð, samvinna og traust —
guð gefi þéim öflum sigur meðal
vor. Að því vill Jóns Bjarnason-
ai skóli vinna.
Kæru vinir, treystið oss. Vér
erum hold af yðar holdi, og blóð
af yðar blóði að ættemi og
kirkju. “Sameinaðir stöndum
vér.”
Méð vinsemd,
Rúnólfur Marteinsson.
skólastjóri Jóns Bjarnasonar
skóla, 652 Home St., Winnipeg.
1 skrúðfylking þeirri hinni miklu, er fram fór í Winni-
pegborg, föstudaginn þann 1. þ. m., í tilefni af sextíu ára
afmceli fylkj asamb andsins canadiska, unnu lslendingar
fyrstu verðlaun, heiðurspening úr guili. Attu þeir í fylk-
ingunni skrúðfleytu eina, all svipmikla, er tákna skyldi Al-
þíngi hið forna við öxará. Islendingar áttu hér við raman
reip að draga, því í skrúðfylkingunni tóku þátt allir þjóð-
flokkar hér í borg, margir langtum mannfleiri en vér. Gyð-
ingar hlutu önnur verðlaun, en Grikkir þau þriðju. Allar
reyndu þjóðir þcer, er í fylkingunni tóku þátt, að draga fram
í Ijósið helgustu sérkenni, úr svip og sögu, hvers lands um
sig. En úrskurður dómenda féll á einn veg, sem sé þann, að
íslenzka táknmyndin bœri svo langt af hinum, að alt annað
hefði verið óhugsandi, en að veita henni fyrstu verðlaun. —
Fréttin um sigur landans, hefir flogið á öldum viðvarpsins,
út um allan heim, og hefir vakið, og hlýtur að vekja, drjúg-
um meiri athygli erlendra þjóða á sérmenning vorri, en við
hefir gengist fram að þessu. Skýrt er frekar frá íslenzku
skrúðfleytunni á öðrum stað hér í blaðinu, enmun þó verða
nánar gert í næsta blaði, er vér vonumst til að geta flutt
heildarmynd af þessari sögidegu skrúðfleytu þjóðflokks
vors.
Kirkjuþingið.
y- —i.-_
Það vanst ekki tími til að geta
um kirkjuþingið í síðasta blaði
eins nákvæmlega eins og vér vild-
um gert hafa, og skal því hér
nokkru við bætt.
Þar var frá horfið, að kirkju-
þingið ákvað að taka sinn þátt í
allsherjar þingi lúterskra manna,
sem haldið verður í Kaupmanna-
höfn árið 1929 og valdi séra N. S.
Thorláksson til að mæta þar fyr-
ir sína hönd. Sjálfsagt hefir ís-
lenzka þjóðkirkjan þar líka sinn
fulltrúa. Mætast þar því vænt-
anlega á almennu kirkjuþingi lút-
erskra manna fulltrúar íslenzku
þjóðkirkjunnar og fulltrúi kirkju-
félagsins og er líklegt að það leiði
til betri skiln'ings og meiri sam-
vinnu milli þeirra beggja deilda
íslenzku og lútersku kirkjunnar.
Sjálfsagt má gera ráð fyrir, að
þessari ráðstöfun kirkjuþingsins
verði vel tekið af öllum, sem hún
kemur við, þó hún vitanlega hafi
töluverð peningaútgjöld í för með
sér. 1 þessu sambandi á ekki
illa við að geta þess, að Viðvíkj-
andi samvinnu íslenzku þjóðkirkj-
unnar og kirkjufélagsins, sam-
þykti kirkjuþingið í einu hljóði
þessa yfirlýsingu:
“Kirkjuþingið lýsir ánægju sinni
yfir því, að samúð hefir aukist á
síðari árum milli þjóðkirkju 13-
lands og kirkjufélagsins. óskar
kirkjuþingið þess, að sem mest
vinátta sé jafnan milli þessara
tveggja déilda íslenzkrar lút-
erskrar kristni. Biður þingið
blessunar drottins yfir móður-
kirkjuna íslenzku og tjáir henni
ást sína og virðingu.
Þessi kveðjuorð felur þingið
skrifara sinum að skila til bisk-
upsins, herra( Jóns Belgasonar,
Dr. Theol.”
írt af fráfalli Hon. Thomasar
H. Johnson samþykti þingið í einu
hljóði þessa firlýsingu:
“We, the delegates of the Ice-
landic Lutheran Synod of North
America, in convention assembled
at Winnipeg, Man., June 23rd,
1927, express our deep sorrow
in the loss of our beloved and
esteemed fellow member, the
Hon. Thomas H. Johnson, who
died May 20th, of this year.
“We express our heartfelt sym-
pathy to the widow, children and
relatives, and thank God for the
examle of his life and distin-
guished service in behalf of
Church and State.”
Eitt af þeim málum, sem þingið
tók til meðferðar var um breyt-
ingu á kirkjuþingunum. Dr. B.
B. Jónsson var framsögumaður
og innleiddi málið með all-langri
og ítarlegri ræðu. Margir feiri
tóku til máls og stóðu umræðurn-
ar lengi dags og voru fjörugar
og báru vott um mikinn áhuga
og var málinu loks vísað til for-
seta og framkvæmdarnefndar.
Það sem hér vakti aðallega fyrir
mönnum var það, að kirkju-
þingin væru of veraldleg, en
færðu þeim, sem þau sæktu, ekki
eins mikinn andlegan styrk og
æskilegt væri og vera mætti, ef
þeim væri hagað á nokkuð á aðra
leið heldur en gert hafði verið.
Ekki komu fram neinar ákveðnar
tillögur um það, hvernig þær
breytingar, sem Ifyrir mönnum
vöktu, mættu koma til fram-
kvæmda, en umræðurnar hnigu
,y jcju.it
Helén Benson,
(13 ára) sem vann I. O. G. T. silf-
urmedaliu i mælskusamkepni, sem
barnastúkan á Gimli hélt 27.
maí síðastliðinn.
Ólöf Sólmundsson,
(18 ára) sem vann Þjóðræknis-
medalíu í mælskusamkepni, sem
barnastúkan á Gimli nr. 7, I. 0.
G. T., hélt 27. maí s. 1.
flestar í þá átt, að menn óskuðu
þess að kirkjuþingin mættu verða
mönnum til meiri uppbyggingar
b.ér eftir en hingað til og að fólk-
ið fyrir þau mætti eignast meira
“af Guðs sonar vegsemd, og Guðs
sonar hrygð, af Guðs sonar kær-
leik og sannleik og dygð", eins og
Matthías segir.
Þrír fyrirlestrar voru fluttir á
þinginu, og þeir er þá fluttu voru:
séra Jónas A. Sigurðsson, séra N.
S. Thorláksson og séra Kolbeinn
Sæmundsson. Væntanlega koma
þeir allir fyrir almennings sjónir
í Sameiningunni. og er því ekki
þörf að geta þeirra hér frekar. Á
trúmálafundi þingsins hóf séra
Carl J. Olson umræðurnar með
langri og áheyrilegri ræðu.
Á þessu kirkjuþingi var Kol-
beinn Simundsson vígður til
Hallgrímssafnaðar í Seattle, og
má óhætt segja, að þar hafi
kirkjufélaginu bæzt góður starfs-
maður, og á það ekki síður við
um séra Carl J. Olson, sem nú er
aftur einn af prestum kirkjufé-
lagsins og star.fandi í hinu við-
lenda prestakalli Vatnabygðanna
í Saskatchewan.
Tveir söfnuðir buðu kirkjuþing-
inu til sín næst ár; voru það Mel-
anktons söfnuður i N. Dakota og
Bræðrasöfnuður i Nýja lslandi.
Eftir all-langar umræður var
samþykt að þiggja boð hlns fyr-
nefnda.
Hvernig Fyrsta lúterséa söfn-
uði hepnaðist að taka á móti
kirkjuþinginu, ber ekki þeim, sem
þetta ritar, um að dæma. En vér
hyggjum þó að allir hafi verið á-
nægðir með viðtökurnar, og a0
vel hafi farið um alla aðkomu-
menn með&n þeir voru í Winni-
peg..