Lögberg - 06.10.1927, Síða 5

LÖGBERG. FIMTUDAGINN 6. OKTÓBER 1927.
t
Bls. 5
Dodds nýrn»pillur eru best»
nýrnameðalið. Lœkna og gigt bak-
verk, hjartabilun, þvaíteppu og
finnur veikindi, sem stafa frá nýr-
unum. — Dodd’s Kidney Pills
kosta 50c askjan eða sex öskjur
fjrrir $2.50, og fást hjá öllu*m !jrí-
■filum eða frá The Dodd's Medi-
cine Company, Toronto, Canada.
trúaður á að þetta væri ábyggilegur
sannleikur, svo hann sló ekki blett-
inn en lét hveitiS þroskast, og það
gerðu nokkrir fleiri. Kom það á
daginn að hveitikornið, eins og alt
annað í ríki náttúrunnar, þufti
sinn tíma til þess að vaxa og þosk-
ast. Ekki var annar vegur til þess
að ná hveitinu af akrinum en orfið
og ljárinn og hnífurinn. Man eg
greinilega eftir því er við vorum að
vinna við fyrsta hveitiakurblett föð-
ur mins. Hiann sló með orfi og ljá
en við börnin skárum með hníf,
siðan var það bundið með hálmin-
um og sett í hrauka, tók það langan
tíma, þótt akurinn væri ekki stór,
var hveitið siðan fært saman í
stakka og geymt til vetrarins. Var
það allgott korn, barði faðir minn
úr því með spýtu og hreinsaði eftir
því sem kostur var á, hafði hann
það fyrir hænsnafóður, en sumt fór
hann með til Winnipeg og fékk ein-
hverja ögn fyrir það. Hveitiræktin
er ein allra skemtilegasta atvinnu-
grein landbúnaðarins hér í landi, en
í Nýja íslandi hefir hún aldrei ver-
ið stunduð að neinu ráði. Landið
var ekki hentugt til hveitiræktar, en
þessi atvinnuvegur á sléttum Mani-
toba og annarsstaðar í Vesturland-
inu og í Dakota dró hugi íslendinga
fljótt þangað. Viðast hvar í Mani-
toba er jarðvegurinn vel fallinn til
hveitiræktar og er landið löngu orð-
ið frægt út um allan heim, fyrir hið
ágæta harða hveiti, sem hér vex,
var undra-auður tekinn upp úr jörð-
unni á fyrri árum. meðan landið
var hreint og óþreytt.
Frá Nýja íslandi bygðist Argyle-
bygðin, sem um langt skeið var
frægasta íslenzk bygð í Vesturland-
inu. Lögðu menn sig strax eftir
hveitiræktinni og lærðu fljótt að
yrkja landið, leið ekki á löngu að
íslendingar stóðu jafnfætis hér-
lendum mönnum í jarðræktinni.
Komu flestir eða allir Islendingar
félausir á slétturnar, því ekki höfðu
þeir auðgast, sem ekki var von, á
búskapnum í Nýja íslandi. Áttu
flestir á þeim árum fult í fangi
með það að afla sér og sínum lifi-
brauðs. Eins og áður er tekið fram
áttu þrír af íslendingum þeim, sem
fyrstir fóru til Nýja íslands mikinn
þátt í stofnun Argyle, en það voru
þeir Skapti Arason, Sigurður
Christopherson og Kristján Jóns-
son, sérstaklega þeir tveir fyr-
nefndu. Þeir komust fljótt niður
í enskri tungu og fengu glæsilegar
fregnir af landkostum góðum vest-
ur í fylkinu, þar sem jarðrækt
mundi eiga mikla framtíð fyrir
höndum, svipaðar fregnum þeim,
sem bárust til Nýja íslands af slétt-
unni í Dakota. En þessir menn
höfðu sterka trú á Canada og mögu-
leikum þessa lands og breskum
menningarstraumum og bundu
trygð við Manitoba, þótt þeir fyndu
sig knúða að flytja burt frá Nýja
íslandi.
Á þeim tíma, sem landnám hófst
i Argyle-bygðinni voru engar sam-
göngur, land því sem næst óbygt
vestur frá Winnipeg og járnbrautir
eðlilega engar. Varð alt að ferðast
fótgangandi, var það um árið 1880,
sem íslendingar fyrst skoðuðu land
þar, og urðu menn mikið á sig að
kggja í þeim leiðangrum. í stöku
stað á eyðisléttunni voru nýbyggjar,
tóku þeir oft vingjarnlega á móti
landskoðunarmönnum og leiðbendu
þeim eftir þvi sem kostur var a..
Framh.
Silfurbrúðkaup
Mr. og Mrs. M. M. Jónasson,
í Árborg.
Það fór fram í fundarsal Templ-
ara í Árborg, sunnudginn þ. 25.
sept. og hófst að afstaðinni messu
um kl. 3.30 e. h.
Fjöldi fólks var viðstatt. Byrj-
aði samsætið með því, að séra Jó-
hann Bjarnason bauð gesti vel-
komna og sagði frá tilefni veizl-
unnar. Lét hann síðan syngja:
“Hve gott og fagurt og inndælt
er”, las biblíukafla og flutti bæn.
Var þá sungið versiðj “ó, lífsins
faðir, láni krýn”. A*ð því búnu
voru afhentar heiðursgjafir /til
til silfurbrúðhjónanna.
Gjafirnar voru kostulegur s'ilf-
urborðbúnaður, frá vinum þeirra
hjóna í Árborg og víðar; vönduð
stundaklukka, frá Mr. og Mrs.
Kristjánsson í Víðir; silfurdiskur
og silfurker, hvorttveggja með
silfurpeningum í, frá hvoru-
itveggja iforeldrumí silfurbrúð-
hiónanna, þeim Magnúsi og Guð-
björgu Jónasson í Víði, og Finn-
boga og Agnesi Finnbogason á
Finnbogastöðum, í Árnesbygð;
silfurbakka frá þeim hjónum, Jón-
asi Magnússyni og Stefaníu konu
hans á Ósi við Islendingafljót, og
silfur blómsturker, með blómum
í, frá dóttur silfurbrúðhjónanna,
Florence Jónasson og uppeldis-
dóttur þeirra, Guðfinnu Þor-
björgu Kristjánsson, sem er syst-
urdóttir Ml'S. M. M. Jónasson.
Þá gjöf afhenti dr.'S. E. Björn-
son, með fallegu skrifuðu ávarpi,
upplesnu af honum sjálfum. Hin-
ar gjafirnar afhenti séra Jóhann,
er var veizlustjóri og talaði nokk-
ur orð fyrir hverri um sig um
leið.
Eftir að gjafir höfðu verið af-
hentar, fóru fram ágætar veiting-
ar, er konur í Árborg stóðu fyrir.
Skorti þar hvorki rausn né hag-
lega framreiðslu, og eru íslenzk-
ar konur hér og annars staðar
orðnar fyrir löngu góðfrægar fyr-
ir snild og höfðingsskap í þeirri
grein.
Sökum mannfjölda, er viðstadd-
ur var, varð að nokkru leyti að
að tvísetja við veitingarnar. Á
meðan að síðara borðhaldið fór
fram og svo áfram, fóiu fram
ræðuhöld, kvæða upplektur og
söngur. Ræður fluttu, auk þeirra
dr. Björnsons og séra Jóhanns, er
fyrst töluðu, þau^Jón Sigurðsson,
fyrrum sveitarráðsoddviti í Víði;
Björn Sigvaldason, oddviti í Ár-
borg; Ingimar þingmaður Ingald-
son, Gísli iSigmundsson kaupmað-
ur frá Hnausa, Sigurbjörn Sig-
urðsson kaupm. frá Riverton, Jón
bóndi Pálsson frá Geysir, Tr.
Ingjaldsson, Mrs. Valgerður Sig-
urðsson, H. D. Gourd, Mrs. Sig-
ríður Martin, S. E. Davidson frá
Selkirk og K. P. Bjarnason. Minn-
ir mig, að ræðufólk kæmi fram
svona hér um bil 1 þessari röð.
Loks talaði silfurbrúðguminn
Marteinn Jónasson. Þakkaði
hann fyrir veizluhald'ið, gjafirn-
ar kostulega, og þau mörgu vin-
semdarorð, er komu fram í ræð-
um þeirra er töluðu. — Kvæði við
þetta tækifæri höfðu ort þeir Þ.
Þ. Þorsteinsson í Winnipeg, og G.
0. Einarsson í Árborg. Læt £g
þau fylgja hér með til birtingar
ásamt ávarpi dr. Björnsons. —
Heillaóskaskeyti barst þeim hjón-
um frá Grími bónda Laxdal, Les-
lie, Sask.
Marteinn M. Jónasson er hæfi-
leikamaður og ágætur drengur.
Var hann í æði mörg ár við verzl-
un hjá Stefáni heitnum S'igurðs-
syni á Hnausum, hafði síðar um
nokkurra ára skeið verzlun á
eigin reikning í Víðirbygð; hætti
þeirri verzlun til að taka við for-
stöðu bændaverzlunarinnar í Ár-
borg, þegar hún var stofnuð.
Þegar hann lét af því starfi, varð
hann póstafgreiðslumaður í Ár-
borg, og hafði þar á hendi bíla-
verzlun og sölu akuryrkju verk-
færa. Þá verzlun hefir hann nú
látið af hendi, en er skrifari og
féhirðir sveitarinnar, síðan Ingi-
mar Ingaldson, hinn nýkjörn'i
þingmaður, lét af því starfi síð-
astliðinn vetur. Fara Marteini
öll störf vel úr hendi; bæði er
maðurinn fær og hinn ábyggileg-
asti í öllu. Kona hans, Þorbjörg
Finnbogadóttir, er mann'i sínum
mjög samboðin í öllu, mikil mýnd-
arkona. Njóta þau hjón almennra
og góðra vinsælda í nágrenni og
bygðum hér norður frá.
iForeldrar Marteins Jónassonar,
Magnús Jónasson og Guðbjörg
Marteinsdóttir, ættuð af Austur-
landi, eru enn við góða heilsu og
voru þarna viðstödd. Gullbrúð-
kaup þeirra var hald'ið í samkomu-
sal Víðirbygðar fyrir nokkrum ár-
um. Þau eru ágætishjón. Sömu-
leiðis voru viðstödd foreldrar silf-
urbrúðar, Finnbogi Finnbogason
og Agnes Jónatansdóttir, bæði
við góða hellsu. Þau eru úr Húna-
vatnssýslu vestanverðri, sæmdar-
hjón mestu. Var orð á því gjört
af ræðumönnum, hvað ánægjulegt
væri að sjá hvorutveggju gömlu
hjónin við borðið hjá silfurbrúð-
hjónunum, á þessum heiðursdegi
þeirya. Mun það og hafa verið
þeim verulegt fagnaðarefni. —
Alt samsætið fór fram hið bezta
og var tal'ið af öllum að hafa ver-
ið frábærlega ánægjulegt.
—Fréttar. Lögb.
ÁVARP
til
Marteins og Þorbjargar Jónasson
í silfurbrúðkaupi þeirra
25. sept. 1927.
Herra forseti!
HeiSraða samsæti!
Kæru silfurbrúðhjón!
ÞaS er mér sönn ánægja, þó eg
finni mig þess naumast umkominn að
ávarpa ykkur nokkrum orðum á þess-
um heiðursdegi ykkar.
Silfurbrúðkaupsdagurinn er stund
á lífsleið ykkar og annara, sem hann
eiga, sem ávalt hlýtur að vekja i hug-
anum ýmsar hugðnæmar endurminn-
ingar um liðna tíð. Hann er áfanga-
staður þar sem menn ósjálfrátt láta
staðar numiS um stund til þess að
lofa huganum að dvelja við 25 ára
sambúð og samleið gegn um blítt og
strítt.
Menn eru stöðugt á hraSri ferS
yfir hverskonar torfærur, sem liggja
kunna á veginum. Áfram liggja spor-
in eins og elfarstraumur niSur fjalls-
hlíS. Hversu mikiS sem menn langar
til aS staldra viS stundina, sem er aS
líSa, þá er þeim þaS eigi unt. Menn-
irnir eru partur af því óendanlega og
hljóta því aS lifa og hrærast meS því.
En á svona degi, hversu hugSnæmt
væri aS geta setiS um stund og hvílst
öruggur og áhyggjulaus í faSmi
náttúrunnar og leikiS viS hina líSandi
stund eins og börn á vormorgni æsk-
unnar? ViS myndum þá jafnframt
geta haldist í hendur inn í liSna tíS
og horft hugfangin á straumiSuna
falla í sífellu út í hiS mikla haf. ViS
myndum þá geta séS okkar eigin á-
sjónu speglast í tæru djúpinu.
Myndum viS þá ekki geta kallaS
fram ýmsar lífsmyndir liSins tima,
sem okkur voru ávalt dýrmætar ?
Vissulega. I straumi elfarinnar gæt-
um viS óhindruS lesiS alt um gleSi og
sorgir liSinna ára. Þar myndu verSa
hlý handtök og heitir kossar og einnig
beiskjuaugnablik lífsins. Þar myndi
verSa lærdómur reynzlunnar letfaSur
í úSa fossanna, sem fellur á bergiö
óaflátanlega eins og krystalstár i sól-
argeislanum. Og viS myndum heyra
fossana kveSa um æfintýri áranna
liSnu, sinn unaðsfagra raddmikla
söng, sem myndi finna bergmál í
fjöllunum alt í kring.
Myndum viS þá ekki einnig koma
auga á dans lífsins í hinum létta,
leikandi straumi, sem sí og æ hoppar
á hnullungum grynninganna ? Og
myndum viS þá ekki einnig sjá
augnablik alvörunnar i lygnum hylj-
anna?
1 hinum bládjúpu, lygnu, krystals-
tæru hyljum myndum viS vissulega
geta komiS auga á sjálf okkur eins
og í hreinni skuggsjá, og séö okkur
eigin ásjónu eins og hún er í raun og
veru. Eins og viS stæöum gagnvart
sjálfum sannleikanum, sem biöi þess
aS mega opinbera okkur gjörvalla
dýpt og fegurS tilverunnar.
En á hinu leitinu myndum viS sjá
hrukkur 'þær ,sem myndast á yfirborði
vatnsins við árekstur kyrstæðunnar
og straumsins, er gera þaS aS verk-
um aS myndin afskræmist. Tákni
þeirrar breytingar veldur ósamræmiS
í lífi allra manna, og afleiðingar þess
eru svikamynd sú, sem kemur fram á
yfirborði straumsins.
Þar skyldum við ekki dvelja þó aS
einmitt þar sé færast yfirferöar þeim,
sem leggja leiö yfirum. En viS skul-
um horfa í hylinn lygna og tæra og
lesa þar okkar eigin lífssögu, eins og
böm, sem eignast geta heilar veraldir
meS hverjum andardrætti.
ViS eigum augnablikið, eigum liönu'1
árin, sem áSur voru horfin í tímans
hyl. Þau ligg'ja nú þarna viS fætur
okkar innan um blómhnappa; og í hyl-
dýpinu framundan. Og jarSargróöur-
inn andar þúsund ára ilman aS vitum
okkar eins og til aS tilkynna okkur
varanlegt gildi gjörvalls lífs. Vind-
blær allra átta eikur um þenna á-
fangastaS og hvíslar aS okkur sann-
indum hins ævarandi máttar; vitrun-
um, sem engin orS fá lýst, en sem vér
finnum aðeins í hinu hlýja þróttmikla
handtaki samúöarinnar meS öllu sem
lifir.
Kæru silfurbrúðhjón!
Eg hefi nú um stund dvalið með
ykkur á sjónarhæS þeirri, sem mér
hefir ætíð fundist hugðnæmust siðan
eg fyrst fór aS brjóta heilann um til-
veruna. En í þessu sambandi ber
einnig aö minnast þess aS framtíöin
hefir einniS orS og myndir til að
sýna. Hún á sínar frjóvu gróðurlend-
ur í skjóli eikanna. Hún á einnig
heilar hallir reistar á bjargi lífsreynsl-
unnar og meiri og sannari þekkingar
á lífinu. Hún á sterkari vináttu og
dýpri fyrir hiS liðna. Hún á ákveðn-
ari hugsjónir og beinni stefnur. Hún
er hinn mikli ávöxtur fortíðar og sam-
tíðar, sem teigir rót inn í hvert ein-
asta augnablik liðins tíma. Hún er
takmark vonanna, sem oft næst best
gegn um erföileika og þrengingar.
Hún er í yzta bláma fjallanna í
fjarska þeim, sem augaS eygir aöeins
t heilnæmum og hreinu andrúmslofti.
Hún er einnig í andardrætti minstu
blómanna, sem teygja út angana móti
sólargeislanum. Hún er um fram alt
hiS mikla úthaf sem viS störum hug-
fangin á frá ströndinni meS 'örugga
höfn í hyllingum blámans hinum
megin viS rætur framtíðarlandsins
sjálfs.
En framtíðin verður þó ávalt maS-
ur sjálfur fyrst og fremst, á stöðugri
þroskabraut áfram og upp á viS unz
tíS verður ei lengur talin. Dagur, nótt.
ár, aldir blandast í eitt eins og hljóm-
ar í margrödduSu lagi, eins og litir í
Ijósi sólar.
Getum viS þá ekki fúslega haldist
í hendur og bent hvort öðru á lífs-
skeiöið eins og viS myndum benda
hvort öðru á sjöstirnið eSa þá á him-
inblámann sjálfan?
Eg læt nú hér staöar numiS, og aS
endingu óska eg silfurbrúðhjónunum
Marteini og Þorbjörgu Jónasson alls
góSs á ófarinni æfibraut.
Svo er hér hlutur, sem eg var beS-
inn aS afhenda ykkur, kæru silfur-
brúðhjón. ÞaS er gjöf frá dóttur og
fósturdóttur meS einlægum árnaðar-
óskum frá þeim til ykkar á þessum
heiðursdegi ykkar.
Rósirnar í bikarnum, sem eru feg-
urstar allra blóma, eru þó aðeins ó-
fullkomiö tákn þeirra tilfinninga og
þess hugarfars, sem stendur á bak viS
þessa gjöf; því eftir alt og alt, hversu
mjög sem viS vildum, væri okkur ekki
unt aS leggja fram annað en full-
komna mynd þess, sem í huganum
býr. OrS geta ekki lýst því. Athafnir
eru aðeins skuggsjá þess. Vinargjafir
eru því eins og svipbrygöi ásjónunnar
er skapast fyrir snerting tilfinninga
og vitsmunalifs manna.
Þannig eru þessar fögru rósir í
bikarnum þegjandi vottur um virö-
ing og ást dóttur og fósturdóttur til
ykkar.
«S\ B. Björnson.
Á 25 ára brúðkaupsafmæli
Marteins M.Jónassonar og Þor-
bjargar Finnbogadóttur, 25. sep.
1927.
Þótt öspin fjaSrir felli
og fölni’ á hausti tó,
er noröan næSir elli
um Nýja íslands skóg,
og vetur hlaði veggi
um \ægi’ og gatnamót,
og ís viS Árþorg leggi
á íslendingafljót.
Þó gnæfir greniviSur,
meS grasna barriS, hátt,
um vaigS ei veðrin biSur,
en verndar eigin mátt.
Hann lifsins liti geymir,
þótt leggist kuldinn aS.
Frá rót hans styrkur streymir
um stofn og grein og blaS.
KOL! KOL! KOL!
ROSEDALE KOPPERS AMERICAN SOURIS
DRUMHELLER CUKE HARD LUMP
llllllllllllllll
Thos. Jackson & Sons
COAL—COKE—WOOD
370 Colony Street
Eigið Talsímakerfi: 37 021
POCA STEAM SAUNDERS ALLSKONAR
LUMP COAL CREEK VIDUR
í hvers
manns
munni í
Winnipeg
í 45 ár
Brauð vort hefir verið ein aðal
fæðutegund á heimilum Winni-
pegborgar í nálega hálfa öld.
Notið tvær tegundir af því við
hverja máltíð.
SPKIRS-PARNELL BAKING CO. Ltd.
Phone 86 617 86 618
SPEIRS
TORNELL
BRE/qD
N
Þiö brúöhjón ísinn brutuS,
ef braut var öSrum dimm,
og trausts og trygðar nutuð
í tuttugu’ ár og fimm.
Þau barr-trén blikna eigi
byljum eða sól.
Þau sígræn varða vegi
og verSa bömum jól.
Þiö fögru, grænu greinar
af gróðri, fornri rót,
þiS uxuð bjartar, beinar,
við búlönd vatn og fljót,
í yngra íslands moldu,
í æsku ljúfum reit,
í nýrri feSra foldu,
í fyrstu Landans sveit.
Til forráSs, frama’ og þrifa,
var förin haldin bein.
Sá lofstír æ mun lifa,
sem lofar drangsverk hrein.
I bœ og bygSamálum,
er bjart um ykkar kjör.
ÞiS eigiS sól í sálum
og söng á flestra vör.
Og framtíS fögru lofar
meS friöheitin skýr,
sem austurbrúnum ofar
viS ár-roS morguns býr.
Þar ást og eining dreymir
um æðstu lífsins verk,
og barr á greinum geymir
sem greni-eikin sterk.
Þ. Þ. f>.
Til Þorbjargar og Marteins Jón-
asson, í silfurbrúðkaupi þeirra 25.
sept. 1927.
Koma vor til húsa ykkar hjóna
Er heiðivirS og í þrennu skyni gerS.
ViS komum bæSi til aö þiggja og
þjóna,
Og það er nýtt ,á heimsins slysaferö.
Því 'sumir heimta alt af öSrum möiin-
um,
Án endurgjalds, og fyrirhafnarlaust.
En hinir, standa útpískaðir önnum
Úr einu sumri og fram á næsta haust.
ViS komum til þess fyrst aS fá aS
skoöa
FortíSina í minninganna sal.
Hvert lítiS atvik á sinn dýrSar-roða,
Hver æskuþáttur sinna mynda val.
Og marga drauma, sem viS sáum ræt-
ast
Og sólskin út í margri blómahlíð—
Því er ljúft og hugnæmt hér aS mæt-
ast
Hefja söng, og rifja upp liöna tíS.
Hljóma bergmál eftir okkar daga
Um þaS hvernig sókn og vöm er háS.
Greypt í minnum geymir ykkar saga
Gullinn lokk, meS stöku silfurþráS.—
ÞiS komiS út af kyni víkinganna,
1 kasti lífsins stóðuð óbrotgjörn.
ÞaS Nýja Islands, og sagan ykkar
sanna.
Og svo er það meS fleiri landnáms-
börn.
Til þess næst aS láta lúöur gjalla
Landnámsbörnum okkar þakkarraust,
Hér er taug, sem tengir okkur alla
TrygSaband, sem reynist fölskvalaust.
ViS reyndum ykkar hjálparfúsu
hendur
Og hlýju tök á sárum aumingjans.
Helgur bjarmi, af slíku starfi stendur
Og stafar beint frá sálarlífi hans.
Og síðast, til aS mega láta í ljósi
Lukkuóskir margra, silfur-hjón!
Um FljótsbygS þvera, alla leiS aS ósi
Um allan ViSir bak viS gamla Jón,
Um langa tiS þær heillaóskir hljóma
Þær hljóma um ykkar gæfu og sigur-
^ .
I vina-hjörtum óma og enduróma,
Og endast fram á næsta brúðkaups-
dag.
ykkar ^inlægur
G. O. Einarsson.
DÁNARFREGN.
erton, þ. 24. sept. s. 1. Var ættuð
af Austurlandi. Foreldrar henn-
ar voru Gísli Benediktsson og
Guðlaug Þorvarðardóttir, er
bjuggu á Hofsströnd í Borgarf’irði
eystra. Sýstkini Ingibjargar voru
mörg. Allmörg af þeim eru nú
dáin. Á lífi eru: Sigfús bóndi á
Hofsströnd, Guðlaug, Vilborg í
Kaupmannahöfn, Magnús í Staf-
angri í Noregi, Þórarinn bóndi í
grend við Árborg, og Halldór bú-
andi í grend v*ið Leslie, Sask. —
Maður Ingibjargar var Einar Þor-
kelsson. Þau giftust 17. nóv.
1872. Bjuggu í Borgarfirði eystra
þar til 1889. Fluttu þá vestur um
haf og reistu bú í Tungu við ís-
lendingafljót. Þar andaðist Ein-
ar árið 1907. Bjó Ingibjörg áfram
næstu árin með sonum sínum,
Gísla og Þórarn'i; var Gísli orðinn
fulltíðamaður, en Þórarinn tæpt
tvítugur. Höfðu þau feðgini fé-
Iagsbú þar til að þeir (bræður
giftust og fóru að búa hvor út af
fyrir sig. Hefir Ingibjörg verið
á vegum sona sinna síðan og not-
ið ástríkis þeirra og tengdadætra
alla tíð. Auk sonanna tyeggja, er
nefndir voru, eignuðust þau Ein-
ar og Ingibjörg einn dreng, er dó
ungur. Uppeldisdóttur áttu þau
einnig, Margréti Sigurðardóttur.
— Jarðarför Margrétar sál. fór
fram með húskveðju á heimilinu
cg með útfararathöfn í kirkju
Búið til yðar eigin
Sápu
og sparið peninga
Alt icm þér þurfið
er úrgansfeiti og
GILLETTS
HREINT ■ VC
OG GOTT LY L
Upplýsingar eru á hveiri dós
Fœst l mat-
vörubúðum.
Bræðrasafnaðar þ. 28. sept. Jarð-
arförin var mjög fjölmenn. Hin
látna var allra bezta kona og naut
mikillar hylíi og vinsælda. Kist-
an hlaðin sveigum og blómskrúði.
Séra Jóhann Bjarnason jarðsöng.
— Ástvinir biðja Lögberg að flytja
kærar þakkir öllum, er sendu
blómagjafir og heiðruðu útför
Ingibjargar sál. með návist sinni.
Leikur á ROSE THEATRE þesea viku.
Siglingar»i Gamla Landsins
CANADIAIM
NATIONAL
hefir sérstakar járnbrautarlestir og svefnvag'na i nóvember og desember,
sem koma itil hafnarstaSanna á réttum tfma til að ná t skip, sem sigla
til Rretlands og anno.ra landa í Evrópu.
ANNAST VERÐUR
UM VEGABRÉF

17« X TJTk r> A NTN'TCl TTFLCíT A
LÁGT
FAR
í DESEMBER
—Til—
HAHN ARBÆJ ANN A
The Canadian Na-
tional félagið selur
farbréf með öllum
skipallnum yfir At-
lantsh'afið og ráðstaf-
ar öllu viðvíkjandd
ferðirmd með skipun-
um og jámbrautar-
svefnvögnunum.
EF ÞÉR EIGIÐ VINI
í GAMLA LANDINU
SEM pÉR VTLJIÐ HJÁLPA TIL AÐ
KOMAST TIL pESSA LANDS, PÁ
KOMIÐ OG SJÁIÐ OSS. VÉR GERUM
ALLAR NAUÐSYNLEGAR RADSTAF-
ANIR.
ALLOWAY & CHAMPION
667 MAIN ST„ WINNIPEG, SlMI 26 861
FARBRÉF
TIL OG FRÁ
Allra staða
1
HEIMI
Ingibjörg Gísladóttir, 74 ára
gömul, andaðist að heimili Þ^rar-
ins sonar síns og konu hans,
Kristínar Böðvarsdóttur, í Riv-
Dmboðsmenn fyrir
CANADIAN NATIONAL RAILWAYS
Heim til Gamla Landsins
FYRIR
JÓLÍN O G NÝÁRIÐ
Ferðist með
Sérstakar Lestir
tii
Hafnarstaða
Lág Fargjöld
AUan Desembermánuð
til Hafnarstaðar
FER FRÁ WINNIPEG Klukkan 10.00 f. m.
,NÁ SAMBANDI VIÐ
JÓLA-SIGLINGAR
Frá Winnipeg—
Nov. 23 — S.S. Melita frá
Des. 3 — S.S. Montclare “
Des. 6—S.S. Montrose “
Des. 11 — S.S. Montnairn “
Des. 12 — S.S. Montcalm “
Montreal — Nov. 25 til Glasgow, Belfast, Liverpool
St. John — Des. 6 “ Belfast, Glasgow, Liverpool
“ —Des. 9 “ Belfast, Glasgow, Liverpool
“ — Des. 14 “ Cobh., Cherb. Southampt.
“ — Des. 15 “ OBelfast, Liverpool
i
VID LESTIR 1 WINNIPEG TENGJAST SVEFNVAGNAR FRÁ ED-
MONTON, CALGARY, SASKATOON, MOOSE JAW OG REGINA og
fara alla leið austur að skipsfjöl.
Frekari upplýsingar gefa allir umboðsmenn vorir
;itv Ticket Office. Ticket Office A. Calder & Co,
■. Main and Portage C. P. R. Station 663 Main St.

Cit
Cor. Main and Portage
Phone 843211-12-13
C. P. R. Station
Phone 843216-17
Phone 26 313
J. A. Hebert Co.
Provencer & Tache
St. Boniface
CANADIN PACIFIC