Lögberg - 19.04.1928, Blaðsíða 2

Lögberg - 19.04.1928, Blaðsíða 2
Bls. 2 LöGBERG, FIMTUDAGINN 19. AFRÍL 1928. J^?5E5cL5?5HS2S?S?5?525?S?S SH5HSZSÍ52S2SH52SH5ara5HSa5M25ESH5HSHSHSaSHSH5H5HSa5H5a5H5HSHSH5H5H5H5HSHSH5H5HSHSHSaSHSHSHSaSHSHSaSHSZSH5H5H5H5H5asa5HSHSHSHSHSHSHSHSa5H5?S«i5HSHre Sérstök deild í blaðinu SOLSKIN Fyrir börn og unglinga SH5HSHSHS?ci StSí'mS HSE52SZ5HS2SH5E!íHSilSHSaSHSH5H5aSHSH5E5HSHSESaSHSHSHSE5?i.a5ESSH5H5HSH5HSHSaSa5a5aSHSaSH5HSESHSHSHSZ5HSHSaSHSHSE5a5ESHSESE5HSH5ESaSaSHSHSHSHSi .SHSESESHSHSHC PASKALILJUR. Hreinar sem hjarta barnsins, livítar seni mjöllin nýjust, ótroðin efst á tindi, angandi Pá-skaliljur. Hug þær til hæða lyfta, lireinleikans tékn, og ímynd upprisu alls, sem lifir; ilm þær af himni bera. Nýja þær augum opna, ómælis veröld dýrðar, sólheima’ í sálum manna; sumars er blær í lofti. -Sam. Richard Bech. Verndarenglar æskunnar. 3. Lítillæti. Hvað hugsar }>ú maður, að treysta livggju- viti þínu ? eða því stærir þú þig af fræknleik þínum ? Það er upphaf vizkunnar, að þekkja van- kunnáttu sína; og viljir þú, að aðrir virði þig, þá láttu ekki sjá til þín þá heimsku, að þú þyk- ist af viti þínu ! E'ns og prjállaust fatasnið fer bezt á fall- egri konu, svo er og kurteis hegðan mesta prýð- in á vitrum manni. Sannleikurinn skýrist í munni hins kurteisa; og af því að hann varast að fuUyrða nokkuð, er honum síður láð, þó honum verði á í orði. Hann treystir ekki eigin hyggjuviti; hann leitar ráða til vinar síns og hefir gott af. Hann vill ekki heyra hól om sjálfan sig, og getur ekki trúað því; og seíínast verður hann sjálfur að finna kostina í fari sínu. En eins og höfuðblæjan skreytir fagurt and- lit, eins fegrast mannkostir hans við skýlu þá, sem kurteisin breiðir yfir þá. Skoðaðu aftur á móti þann, sem er hégóm-' legur, og virtu vei fvrir þér hinn mikilláta! hann er allur prúðbúinn, rigsar fram og aftur, skoðar sig í krók og kring, og vill, að aðrir horfi á sig. Hann er hnakkakertur, og lítur ekki við aum- ingjanum; hann svífist einskis við þá, sem hann á yfir að segja; enl er aftur af yfirmönnum sínum hafður að háði fyrir drambið og heimsk- una. Hann skeytir ekki neitt um annara álit, held- ur þykir það alt bezt, sem sjálfur hann hugs- ar, og hefir svo minkunn af öllu. Hann er þrútinn af hégómlegum liugar- burði; og það er yndi hans, að heyra aðra tala, og tala sjálfur um sig allan daginn. Með græðgí gleypir1 hann við eigin hóli, og smjaðrið etur hann út á húsgang. 4. ISjusemi. Þar eð sú stund, sem liðin er, hverfur aldrei aftur, og óvíst er, hvort þú lifir þá næstu, s^m kemur, þá vertu svo hygginn, maður, að hag- nýta þá stundina, sem yfir stendur, og gjörðu hvorki að trega þá, sem liðin er, né treysta þeirri, sem í hönd fer. Þú átt það augnablik víst, sem er; en hið næsta er fólgið í ókomnum tíma, og^þú mátt ekki vita, hvað það kann að hafa í för með sér. Það, sem þú hefir áformað að gjöra, þá gjörðu það undir eins; fresta því ekki tii kvelds, sem þú mátt afljúka að morgni. Iðjuleysið fæðir af sér skort og armæðu; en af dáð og dugnaði sprettur ánægia Hönd hins iðjusama hrindir burt örbyrgð; heppni og hamingja eru förunautar atorku- mannsins. Hver hefir safnað auðlegð? hver komist í upphefð; hverjum er hælt af alþýðu? hverjum ' ii^ðing veitt af tignum mönnum? hverjum nema þeim, sem rekið hefir iðjuleysi á dvr, og sagt hefir við letina: þú ert versti óvinur minn. Hann rís árla úr rekkju, og gengur seint til hvilu; hann æfir sálina með íhugun, og líkam- ann með erfiði, og er heill heilsu á hvoru- tveggja. Letinginn er sjálfum hér til leiðinda; hver stundin liggur á honum eins og torfa; hann dratta rúr einum stað í annan, og veit ekki sjálfur hvað hann vill. Ðagar hans líða hjá, eins og þá er skuggi afskyjum líður yfjr; þar sjást engar menjar eftir. Líkami hans , vezlast upp af erfiðisleysi; hann langar til að hreyfa sig, en hefir ékki prott í ser til að komast úr sporunum. Skiln- ingur hans er sljór og skvnsemi myrkvuð. Hann vdl fræðast, en nenuir ekki að * læra. Hann Jangar í kjarnann, en vill ekki hafa fyrir því, ao brjota sundur hnotina. A hc'mih hans fer alt fram með óstjórn: í^x-xyðf^:SValla- Sjálfur ste^ist hann á hoíuðið ut a husgang. Hann sér hann fvrir aug- um, og honum hljómar hann fyrir évrunum- iiann hnstir hofuðið ogóskar, að það væri öðru 25 íGfir þ6,.enffin nrræði5 «v0 húsgangs- læðið kemur^yfir hann, eins og hvirfilbvlur og hann hnignr með minkun og gremju í gröf- ma. 5. Keppni. Kf hjarta þitt girnist heiður, ef evrum þín- fm.Gr ana^a í hóli, þá lyftu þér upp'frá mold- mm, sem þu ert mvndaður úr, og settu þér fvrir sjónarmið eitthvað, sem er lofsvert. E-kin, sem breiðir nú hríslur upp í háloft, var einu sinni lítið akarn niðri í moldinni. Kostaðu kapps um að vera mestur, í hverri stöðu sem þú ert, og láttu engan hafa yfirburði yfir þig í neinu, sem gott er. Samt máttu ekki öfunda aðra af ágæti þeirra, lieldur skaltu efla eigin atgjörfi. Það skaltu líka varast, að niðra keppinaut þnum með nokkni ósæmilegu eða svívirðilegu móti. Reyndu heldur til að hefja þig sjálfan uppyfir hann, þó ekki með öðru en þVí, að verða honum fremri; þá skal keppni þín um yfirburð- ina krýnast með heiðri, ef ekki með hamingju. Heiðvirð keppni lyftir sálinni upp; því að sá, sem leitar heiðurs, er allur á lofti, eins og hestur á skeiði. Hann vex eins og pálmaviður þrátt fvrir allar mótspyrnur; hann hefur sig í háloft, eins og örninn upp til himinhæða, og hann festir augun á ljómandi geislum sólarinnar. Draumsjónir hans á nóttunni eru eftirdæmi ógætra manna; og það er yndi hans á daginn, að feta í fótspor þeirra. Hann áformar ekki nema það, sem nokkuð er í varið, og hefir ekki ánægju af öðru, en af- reka eitthvað mikið; enda fer hróður hans fjalls og fjöru á milli. En hjarta hins öfundssjúka er gall og beiskja; tunga hans spýr eitri; og hamingja ná- grannans heftir rósemi haus. Hann kúrir heima og hefir enga elju; hon- um svíður það, ef öðrum gengur vel; hatur og illgirni eta hjarta hans, svo að hvergi er honum rótt. S.jálfur finnur hann enga löngun til góðs í hjarta sínu, og ætlar svo aðra eftir sér. Hann reynir til að rýra þá, sem honum eru meiri, og leggja út á verri veg allar athafnir þeirra. Hann situr sífelt á svikráðum, og hefir ilt í huga, enda hafa allir andstygð á honum. Og loks fer fyrir honum, eins og kongulónni, sem hengir sig í sínu eigin neti. (Frh.) una: LILJA. (Eftir Franzén.) Matth Joch. þýddi og gerði seinustu vís- Lilja starði á stjörnuher, Stilt við sína móður tér:1 “Augu Guðs á himni há Horfa Lilju á. ” “Hann er líka lágt á jörð, Lítt’ á þessi fögru börð, Eins og Drottins augu fríð Eru blómstrin þýð. ” “Guð er'hér og Guð er þar, Guð er líka — veiztu hvar? Þér í augum, móðir mær, Má eg segja’, hann hlær.” KASPAR FÉKK EKKERT AÐ LÆRA. Einu sinni var konungur. Hann gekk einn dag út í skóg. Þar sá hann maurabing. Marg- ir maurar voru að draga strá í binginn. Sumir þeirra voru ungmaurar, nýkomnir út. Þeir voru þegar teknir til vinnu og kunnu til verka. Þeir söfnuðu sér mat. Þeir gerðu sér herbergi. Þeir gerðu sér undraverða ganga í maurabingn- um. Það var svo að sjá, sein þeir væru þegar útlærðir. Þetta þotti konungi undarlegt. Hann hugs- aði með sjálfum sér: Maurinn er að eins dýr. Hann byggir sér hús af list mikilli. Engínn hefir kent honum að byggja. Miklu fullkomn- ari er maðurinn. Hvers vegna getur maður- inn ekki lært af sjálfum sér. Konungur átti sér stóran listigarð. Afar- liár múr var þar í kringum. Þar voru tré með fegurstu aldipum. Þar voru tærustu uppsprett- ur. Hirðir einn var hjá konungi. Konungur kallaði hann fyrir sig og sagði: “f höll minni er smasveinn einn, Kaspar að nafni. Hann er ósköj) lítill. Hann kann ekki að tala. Farðu með Kaspar litla í listigarðinn og lokaðu hann þar mni. Gefðu honum mat og drykk, en láttu Iiann aldrei sjá þig. Láttu hann aldrei sjá nokkurn mann. Aldrei má hann heyra manna- mál. Hann má ekkert af öðrum mönnum læra. Hann á að kenna sér sjálfur.” Hirðirinn gerði eins og konungur bauð. Nú liðu fjogur ár. Þá kom konungur í listigarð- mn. “Lifir Kaspar enn þá? “Já, herra 'kon- ungur.” “Hvað hefir hann lært?” “Hann hefir ekkert lært.” Þetta þótti konungi undar- legt. Aftur liðu fjögur ár. Konungur kom aftur í hstigarðinn: “Lifir Kaspar enn þá?” “Já, herra.” “Hvað kann hann nú?’ “Hann kann tvö orð. Einu sinni hlupu kindur fram með murnum. Hundur hljóp geltandi á eftir þeim. Kaspar hermdi eftir jarmi kindanna oo- gelti hundsins. Síðan stagast hann á tveim orðum. Annað er ‘me-e” og hitt er “vóvv”. Annað kann hann ekki.” Konungurinn var alveg hissa. Að fjórum arum liðnum kom konungur aft- ur í garðinn. “Lifir Kaspar enn?’ “Já herra. ” “Hvað kann hann nú?” “Hann kvak- ar eins og fugl, klifrar eins og íkorni og hopp- ar eins og héri. Meira kann hann ekki.” 0»- konungur undraðist stórlega. Enn liðu fjögur ár. Kbnungur kom. “Lif- ir Kaspar enn?” “Já, herra.” “Hvað kann hann nú?” “Hann er orðinn stór. Hann er nu biaðum sevtján ára. Ilann er sterkur eins og björn, kænn sem refur, grimmur eins og hundur og óþrifinn eins og fénaðurinn. Hann étur hrátt kjöt og-gengur nakinn. Hann kann ekki að nota eldinn, og veit ekki um nytsemi málmanna. Enga mannnasiði kann hann. Hann er dýr.” Konungur vildi sjá mann, sem ekkert kynni. Konungur gekk því inn í listigarðinn. Kaspar varð hræddur. Konungur talaði blíðlega til lians. Kaspar faldi sig bak við tré. Konung- ur gekk nær. — Kaspar flýði undan. Hann klifraði upp í tré, henti sér yfir múrinn og hljóp til skógar. Konungur lét leita'að honum. Þjónarnir leituðu um skóginn. Loks fundu þeir hann í tré einu. Hann varði sig. Hann beit eins og úlfur, klóraði eins og köttur og öskraði eins og blótneyti. Loks var hann bundinn. Þjónarnir fóru með hann til konungs. Aftur talaði konungur blíðlega til hans. Hann fékk honum föt og rétti honum mat. Kaspar skjldi ekkert. Hann skreið undir riim konungs. Hann beit konunginn í hendina. Kaspar var villidýr. Þá fyltist konungur méðaUmkvunar. “Nú sé eg tilgang guðs,” sagði hann. “Dýrið þarf ekki að læra. Það gerir af sjálfu sér það, sem það á að gera. Það kann í byrjun alt, sem því tilheyrir. Dýrið getur ekki fullkomnast. Mann- inum er ætlað að verða ávalt fullkomnari og betri. Þess vegna þarf hann alt af að læra. Læri hann elkkert, verður hann dýr. Nú lét konungur Kafcpar vera meðal manna. Það þurfti að temja hann eins og fola og síðan að fara með hann eins og lítið Ibarn. Smám- saman lærði hann að tala. Smámsaman lærði hann mannasiði. Síðan lærði hann margt nyt- samt. Þá varð hann maður. Og löks varð úr honum nýtur maður. Lítið barn er eins og fræ. Guð hefir sáð þvi. Mennirnir eiga að vökva það og rækta. An ræktunar visnar það. Þess vegna á að kenna. litlum Ibörnum. Menn eiga að hugsa sem svo: Þetta er sáðkorn guðs. Eg ætla að vökva það og hlúa að því. Þá verður það blóm guðs. Þá verður það góður maður. Því maðurinn er guðs barn. Lífið á jörðinni er skóli. Samvizkan hirtingarfæri. Yizkan er prýði mannsins. Ótti drottins er upphaf vizkunnar. Svo lýkur hér söguna af Kaspari —Bók Náittúriínnar. AFKLIPPUR OG SAMTININGUR. (Lausl. þýtt úr ensku.) Amma segir að eg hafi af honum pabba mínum nefið. Tvö hann hefir átt þau áður, annað þeirra mér því gefið. Augun hennar mömmu minnar mér er sagt eg líka hafi. Augu hefir hún því fjögur haft — á því er enginn vafi. Mikla ennið, munn og höku mannsins hennar gömlu ömmu á mér fólkið þykist þekkja — þetta heyrði ég fyrir skömmu. Eflaust hefir afi gamli — er ég fæddist, var hann dáinn — arfleitt mig að þessu þrennu, þegar gerð var erfðaskráin. Gisið hár eg hefi’ á kolli; heyrði eg sagði gömul kona; að eg væri palbba piltur — pabbi minn er alveg svona. Eitt er, sem eg vildi vita; viltu, góði, segja mér það? Oft eg vaki’ og um það hugsa, aldrei skil það — hvernig er það ? Er ég bara ótal partar, eins og skrítið barnaglingur, eintóm brot af öllum hinum, afklippur og samtíningur? Eða eitthvað meira — meira — meira en þessir partar eru; eitthvað, sem að sé og verði sjálfur eg í raun og veru? Sig. Júl. Jóhannesson. ORÐALEIT. Sólskin ætlar öðru hvoru að flytja vísur og kvæði, sem eru svo leiðis gerð, að eitt eða fleiri orð vanti í hér og þar. Svo eigið þið að æfa ykkur í því að finna orðin, sem vantar. Hérna eru tvær vísur og vantar tvö orð í hvora. Þessi orð er ósköp hægt að finna. Seinna vant- ar orð í vísu, sem erfiðara verður að finna. Þetta er að eins fyrir lítil börn. Mig langar í steik og mig langar í fisk, mig langar í baunir, já kúfaðan — ? Mig langar í eitthvað, mig langar í alt, mig langar í kúmen, í pipar og — ? Eg er ekki sterkur, eg er ekki stór, eg er ekki digur, en samt ekki — ? Eg er ekki fljótur, eg er ekki seinn, eg er ekki boginn og því er ég —' ? Sig. Júl. Jóhannesson. DR. B. J. BRANDSON 216-220 Medical Arta Bldg. Cor. Graham og Kennedy Sts. PHONE: 21 834 Office timar: 2—3 Phone: 27 122 Winnipeg, Manitoba. COLCLEUGH & CO. Vér leggjum sérstaka áherzlu á að eelja meðul eftir forskriftum lækna. Hín beztu lyf, sem hægt er að fá, eru notuð eingöngu. Pegar þér komlö mefe forskrittina til vor, megið þér vera viss um, að fá rétt það iim læknirinn tekur til. Notre Dame and Slierbrooke Phones: 87 659 — 87 650 Vér seljum Giftingaleyflsbréf DR O. BJORNSON 216-220 Medical Arts Bldg. Cor. Gnáham og Kennedy Sts. PHONE: 21 834 Office timar: 2—3. Heimlll: 764 Vlctor St. Phone: 27 586 Winnipeg, Manitoba. DR. B. H. OLSON 218-220 Medlca.1 Arts fildg Cor. Graham og Kennedy Sta. Pboner 2J 884 Office Hours: 3—5 Heimili: 921 Sherbume 8t. Winnfpeg, Manitoba. DR. J. STEFANSSON 216-220 Medtcal Arts Uldg Cor. Grahara og Kennedy 8t«. Phoie: 21 834 Stundar augna, eyrna nef og kverka sjúkdóma.—Er að himta kl. 10-12 f.h. og 2-5 e.h. Heimlli: 373 Rlver Ave. Tate. 42 691 DR. A. BLONDAL Medlcal Arts Bldg. Btundar sérstaklega Kvenna og Barna sjúkdóma. Br að hitta frá kl. 10-12 f. h. og 3—6 e. h. Offloe Phone: 22 208 Heimill: 806 Victor St. Sfml: 28 18» Dr. Kr. J. Austmann, Wynyard, Sask. DR. J. OLSON Tannlæknir 216-220 Medical Arts Bldg. Cor. Graham og Kennedy Sta. Phone: 21 834 Helmllls Tais.: 38 626 DR. G. J. SNÆDAL Tannlæknlr 014 Somerset Block Cor. Portage Avt og Donald 8t. Talsími: 28 889 Dr. S. J. Jóhannesson stundar almennar lœkningar 532 Sherburn St. Tals. 30 877 G. W. MAGNUSSON • . Nuddlæknir. 607 Maryland Street OÞriðja hús norðan við Sarg.) Prone: 88 072 Viðtalstími: kl. 3-7 e.h. og á Sunnudögum frá 11-12 f.h. Heilsan er lífslns bezta gjöf. pér get- ið aftur öðlast hana með \Ah\ Talið við DR. WM. IVENg, M.A. M.L.A., 926 Somerset Élk., Winnipeg. Simi: 21 179 Heima: 56 485 FOWLER n PTICAL n°p 294 CARLTON ST. NEXT TO FREE PRESS ANDERSON, GREENE & CO., LTD. námasérfræðingar Meðlimir í Winnipeg Stock Ex- change. Öll viðskiftl afgreidd fljött og vel. Lindsay Bldg. 226 Notre Dame Wpg. Löpgilt a/ stjórn Manitoba-jylkis. Sími: 22 164. Finnið oss í sam- bandí við námuviðskífti yðar THOMAS H. JOHNSON H. A. BERGMAN ísL lögfræðingar. Skrifstofa: Room 811 McArthur Building, Portage Ave. P.O. Box 1656 Phones: 26 849 og 26 840 LINDAL, BUHR & STEFÁNSON fslenzklr lögfræöingar. 356 Main St. Tals.: 24 963 peir hafa einnig skrifatiofur að Lundar, Riverton, Gimli og Piney og eru þar að hitta á eftirfylgj- andi tlmum: Lundar: Fyrsta miðvikudag, Riverton: Fyrsta fimtudag, Gimli: Fyrsta mfðvikudag, Piney: priðja föstudag 1 hverjum mánuði JOSEPH T. THORSON ísl. lögfræðingur Scarth, Guild & Thorson, Skrifstofa: 308 Great West Permanent Building Main St. south of Portage. Phone 22 768 G. S. THORVALDSON, B.A., LL.B. Lögfræðingur 709 Electric Chambers Talsími: 87 371 Residence Phone 24 206 Office Phone 24107 E. G. BALDWINSON, LL.B. Barrister 905 Confederation Life Bldg. Winnipeg. A. G. JOHNSON «07 Confederatlon Life Bldg WINNIPEG Annast um fasteignir manna. Tek- ur að sér að ávaxta sparifé fóiks. Selur eldsábyrgð og bifneiða ábyrgð- ir. Skriflegum fyrirspurnum svarað samstundis. Skrifstofusimi: 24 263 Heimaslml: 33 328 J. J. SWANSON & CO. LIMITEI) R e n t a 1 8 Insurance Real E s t a t e Mortgages 600 PARIS BLDG., WINNPEG. Phones: 26 349—26 340 Emil Johnson SKRVIOE ELEOTRIO Rafmagns Contractlng — Allskvns rafrrvagnsdhöld seld og viO þau gert — Eg sel Moffat og CcClary elda- vélar og hefi þwr til sýnis d verk- stæöi minu. 524 SARGENT AVE. (gamla Johnson’s byggingln vlð Young Street, Winnlpeg) Verkst.: 31 507 Heima:27 28« A. S. BARDAL 848 Sherbrooke St. Selur iikkistur og annast um flt- farir. Allur útbúnaður sá be«BL Ennfremur selur hann allskonar minnisvarðta og legsteina. Skrifstofu tate. 86 607 Helmilia Tals.: 58 801 Dr. C. H. VR0MAN Tannlæknir 505 Boyd Building Phone 24 171 WINNIPEG. SIMPS0N TRANSFER Verzla með egg-á-dag hænsnafóður. Annast einnig um allar tegundir flutninga. 647 Sargent Ave. Sími 27 240 Holmes Bros. Transfer Co. Ðaggage and Furniture Moving Phone 30 449 668 Alverstone St., Winnipeg ViÖskiftilslendinga óskað. Giftinga- og JarOarfara- Blóm með litlnm fyrirvar* BIRCH Blómsali 5»3 Portage Ave. TaJs.: 80 780 St. John: 2, Ring 2 DRS. H. R. & H. W. TWEED Tannlæknar. 406 Standard Bank Bldg. Cor. Portage Ave. og Smith St. Phone A-6545 Winnipeg

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.