Lögberg - 22.11.1928, Side 1

ft.
V7
41. ARGANGUR
I
WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 22. NÓVEMBER 1928
NÚMER 45
Helztu heims-fréttir
Canada.
Bandaríkin.
Samkvæmt skýrslu American
Red Cross félagsins, hafa 65,000
fjölskyldur orðið fyrir tjóni af
flóðunum miklu í fyrra í Mississ-
ippi dalnum. Þessar fjölskyldur
telja 325,000 manns.
Hvaðanœfa.
Eftir því sem menn nú vita
bezt, verða á næsta þingi 269
Republicanar í neðri málstofunni,
en 165 Democratar og einn Farm-
er-Eabor. En í efri málstofunni
55 Republicanar og 39 Democrat-
ar og einn Farmer-Labor. Eitt
sæti er autt nú sem stendur.
* * *
iHinn nýkosni forseti, Herbert
iHoover, er um það leyti að takast
ferð á hendur til Suður-Ameríku.
Hefir hann nú nægilegan tíma
til þess, því hann tekur ekki við
sínu háa embætti fyr en í marz-
mánúði í vetur. Aðal erindið er
sagt að sé það, að kynnast ríkjun-
um þar syðra af eigin sjón og
raun og fá að vita, hvaða hug
stjórnmálamennirnir þar bera til
Bandaríkjamanna, og ætlast hann
eflaust til, að vináttan verði meiri
og betri eftir ferð sína, en áðu.r
Þá er og sagt, að hann fari þessa j
ferð einnig til þess, að forðast fórust' Hann var *ama11 reynd-
ur sjómaður og hafði aldrei þor-
ist á fyrri. Ýmsu er um kent, að
svo margt fólk skyldi farast í
Hinn 3. þ.m. lögðu þrettán menn
af stað gangandi frá Fort Church
ill, og ætluðu að ganga um 70 míl-
ur til þess að ná í járnbrautar-
lest og fara heim til sín, og áttu
þeir allir heima í Vestur-Canada.
Þegar þeir voru komnir 30 mílur
áleiðis, kom þeim ekki saman um,
hvaða leið halda skyldi, og skildu
þeir þar, og urðu sex í öðrum
hópnum, en sjö í hinum. Þessir
sex komust allir þangað, sem þeir
ætluðu, en höfðu þó hrept vont
veður. Hinir sjö, sem ætluðu að
fara þá leið, er þeir hugðu styttri,
hafa enn ekki komið fram, og þeir
hafa ekki fundist, þótt þeirra
hafi verið mjög mikið leitað. Er
nú talið nokkurn veginn víst, að
þeir hafi allir orðið úti, einhvers-
staðar þar norður í óbygðunum.
* * *
í septemberber komu á land í
Canada 217,576,800 pund af sjáv-
arfiski. Er fiskur þessi talinn
?3,860,841 virði. Hefir aflinn orð-
ið miklu meiri í septembermánuði
í haust, heldur en í sama mánuði
í fyrra, og er munurinn aðallega
1 laxveiðinni á vesturströndinni.
* * *
í aprílmánuði í vor gaf hæsti-
réttur Canada þann úrskurð, að
samkvæmt British North America
Act, hefðu konur ekki rétt til að
eiga sæti í efri málstofu þjóð-
þingsins í Canada. Hefir nú þess-
um úrskurði verið áfrýjað til
hæstaréttar hins brezka ríkis
" (Privy Council) í London, og á sá
réttur nú að úrskurða, hvort kon-
ur séu “persónur” eða ekki, í
þeirri merkingu, sem lög þessi
eiga við. Þær, sem málinu á-
írýja, eru fimm konur í Alberta,
sem allar hafa gegnt opinberum
störfum og eru alþektar í þessu
þjóðfélagi.
* ■*• *
Á föstudaginn í síðustu viku
var maður til dauða dæmdur í
Winnipeg og á hann að hengjast
23. janúar 1929. Maður þessi
heitir Albert Westgate, og var
hann fundinn sekur 4im að hafa
myrt konu, Lottie Cristina Adams
hét, 16. febrúar þ. á. Var hann
tekinn fastur skömmu seinna og
hefir alt af verið í fangelsi síðan.
Var mál hans vel varið fyrir rétt-
inum, en samt sem áður komust
allir kviðdóm^ndurnir að þeirri
niðurstöðu, að maðurinn væri
sekur. Var þá dauðadómur upp-
kveðinn yfir honum, en áður en
það var gert, spurði dómarinn
fangann hvort hann hefði nokk-
uð fyrir sig að bera. Svaraði
ann því, að hann hefði verið rang-
.lega ákærður og ranglega sak-|ljóst var, að hann hafði beðið ó-
feldur og að hann væri ekki | sigur við forsetakosningarnar:
vel verið, að hún falli einhvern
tíma þegar minst varir. Er því
aðallega um kent, að stjórnarsinn-
I ar séú kærulausir um að sækja
þingfundi og sé oft .fjöldi þeirra
ekki viðstaddur klukkutímum sam-
an, en verkamanna þingmennirnir
láti sig þar á móti sjaldan vanta.
Fyrir fáum dögum hafði stjórnin
ekki nema 16 atkvæði umfram
andstæðingana við þýðingarmikla
atkvæðagreiðslu, og þótti þar
skella hurð nærri hælum. Sagt
er, að fjöldi af þingmönnum í-
haldsflokksins, sem nú eru, ætli
ekki að sækja um þingmensku við
næstu kosningar.
Kenslumálastjóri vígir Laugar-j arstjórnina í Winnipeg. Þeir eru
vatnsskólann 1. n. m. j þó svo f jölmennir hér í einu kjör-
dæmi, að þeim er það í lófa lagið
Friðrik Ásmundsson Brekkan,
rithöfundur, sem dvalið hefir í
Danmörku mörg ár, er nú kominn
hingað til lands. Flyzt hann til
Akureyrar og verður ritstjóri við
“Nýjar Kvöldvökur” og auk þess
ritstjóri “Dags” ásamt Ingimar
Eydal.
Sigurður Heiðdal mun vera ráð-
inn forstöðumaður letigarðsins á
Eyrarbakka. Er Sigurður farinn
utan til að kynna sér fyrirkomu-
lag slíkra stofnana í Noregi. —
Vörður.
í Reyðarfirði var fjártaka í
haust 18 íþúsund, þar af 15 þúsund
hjá Kaupfélaginu.
Jóhannes Kjarval málari hefir
gefið Laugarvatnskólanum nýja
mikið málverk eftir sig, og er það
af þremur íslenzkum bændum og
sagt ágætt verk.
Á mánudaginn í vikunni sem
leið, sökk stórt fólksflutningaskip
á leið frá New York til Suður-
Ameríku. iSlys þetta vildi til
tveimur sólarhringum eftir að
skipið fór frá New York, og var J Hrossaketsverzlun er opnuð í
það þá einar 250 mílur út frá Vir-! Reykjavík. En hún er ekki sam-
giníuskaganum. Skjp þetta hét! an við aðra ketsölu, en í sérstakri
Vestris og var tilheyrandi Lam- j búð, og kvað vera keypt allmikið
pert og Holt skipafélaginu. Alls , af hrossaketinu.—Vörður.
voru 326 manns með skipinu, og
er talið víst, að yfir hundrað af i
Reykjavík, 24. okt.
þeim hafi farist. Hvað margir
þeir eru, er að vísu ekki alveg á-
reiðanlegt, þegar þetta er skrifað.
Skipstjórinn hét William Carey
og var hann einn af þeim, sem
allan þann sæg af mönnum og kon-
um reyndar líka nú orðið, sem á-
valt safnast utan um nýkjörinn
forseta, til að reyna að ná í ein-
hver embætti, eða þá einhver
önnur hlunnindi, sem forsetinn á
yfir að ráða.
* * *
Þegar Coolidge forseti fór til
Northampton, Mass., til að greiða
atkvæði, þá hafði hann með sér
stóran flutningsvagn, sem hlaðinn
var af ýmsum flutningi, sem var
látinn inn í hús hans., Var forset-
. inn þaf staddur og sagði fyrir hvað
1 gera skyldi við þennan flutning,
sem var aðallega bækur og ýmis-
konar listaverk, sem hann hafði
eignast þau árin, sem hann hefir
verið forseti. Þykir þetta ekki að-
eins benda á það, sem allir vita,
að nú fari Coolidge forseti að búa
sig undir að flytja alfarinn úr
Hvítahúsinu, heldur líka hvar hann
‘ætli að setjast að eftir 4. marz.
* * «•
Daginn eftir kosningarnar sendi
hinn kjörni forseti, Herbert Hoov-
er, sitt fyrsta ávarp til þjóðar-
innar, þar sem hann fyrst og
fremst þakkar það traust, sem sér
hafi verið sýnt, og skorar síðan á
alt gott fólk að verða sér samtaka
í því, að vinna þjóðfélaginu sem
mest gagn og sóma.
* * *
Alfred E. Smith hafði meðal
annars þetta að segja, þegar full-
sekur.
* •*■ *
Hinn 10. desember verður byrj-
að að flytja póst með loftförum
um Sléttufylkin, al!a leið milli
Winnipeg og Calgary og Edmon-
ton. Þó er þetta bara tilraun og
fer framhaldið sjálfsagt eftir því
hvernig þessi tilraun hepnast, e:i
henni verður þá haldið áfram til
29. desember fyrir það fyísta. —
Western Canada Airways sendir
loftfar frá Winnipeg á hverjum
degi, nema sunnudögum, kl. 9.15
f. h. Það kemur til Regina kl.
12.15 e. h. og heldur svo 'strax á-
fram og kemur til Calgary kl..4.15
e. h. og nær þar í járnbrautarlest-
irnar sem vestur fara. Frá Ed-
monton fer loftfar á hverjum
morgni kl. 7, kemur við í Saska-
toori og kemur til Regina kl. 11,45
f. h. Annað fer frá Calgary einn-
ig kl. 7 að morgninum og kemur
til Regina kl. 11.30 f.h. Frá Re-
gina fer það svo á hádegi og kem-
ur til Winriipeg kl. 4.15 e. h. og
er það mátulegúr tími til að ná í
járnbrautarlestir, sem fara aust-
ur og suður.
“Það er fjarri skapi mínu, að
sækja nokkurn tima aftur um op-
inbert embætti. Eg hefi fengið
eins mikið af því um dagana eins
og eg er maður fyrir. Til þess
hefi eg eytt aldarfjórðungi og það
besta hluta æfi minnar. Eg hætti
aldrei þar fyrir, að hafa áhuga á
opinberum málum, það getur ekki
komið fyrir. En að eg sæki oftar
um opinbert embætti, það kemur
ekki til mála.”
þessu slysi,- svo sem því, að neyð-
arkall hafi ekki verið sent nógu
fljótt, björgunarbátarnir hafi
ekki verið í lagi o. .s frv. Hvað
hæft er í þessu, kemur væntanlega
í ljós við rannsókn, sem hafin
hefir verið í þessu máli.
* * *
Á laugardaginn var gekk afar-
mikið ofviðri yfir England, Wales,
Frakklantþ Holland og Belgíu, og
jafnvel víðar, og gerði mikið tjón,
bæði á sjó og landi. Er sagt, að
yfir fjörutíu masns, að n^insta
kosti, hafi farist í þessu ofviðri,
með ýmsu móti. Eignatjón afar-
mikið.
* * *
Jose de Leon Toral, sá sem
myrti hinn nýkosna forseta í
Mexic, Alvaro Obregon, hefir ver-
ið dæmdur til dauða, en nunnan,
sem sagt er að hafi eggjað Toral
til að fremja morðið, hefir verið
dæmd í tuttugu ára fangelsi. Báð-
um þessum dómum hefir verið á-
frýjað.
* * *
Poincaré hefir enn tekist á
hendur stjórnarformensku á
Frakklandi og myndað nýtt ráðu-
neyti. í þetta skifti án sósíal-
istanna.
* * *
Mr. Runólfur Sigurðsson, bóndi
frá Mozart, Sask., hefirxyerið hér
eystra svo sem þriggja vikna tíma
og fór hann heimleiðis seint í vik-
unni sem leið. Auk þess, sem hann
var í Winnipeg, fór hann til
Knud Zimsen borgarstjóri var
nýlega í London, í erindum bæj-
arstjórnarinnar hér. Níunda þ.m.
tók yfirborgarstjórinn í London,
Sir Charles Batho, virðulega á
móti honum í Mansion House, og
var einnig viðstaddur lögreglu-
stjóri borgarinnar, !Sir William
Waterlow.
Sóknarnefndafundur hefir ver-
ið haldinn hér undanfarið og
verið vel sóttur. í sambandi við
fundinn fluttu erindi í kirkjunum
séra Fr. Friðriksson og Ól. Ólafs-
on trúboði. Á fundinum var m.
a. rætt um afstöðu ríkis og kirkju
(frummælandi Ó. Björnsson á
Akranesi). Ha;.,:,. eir.s og flest-
ir aðrir ræðumenn, var andvígur
algerðum skilnaði, en vildi aukna
sjálfstjórn kirkjunnar, svipað og
gert er ráð fyrir í tilögum séra
Gunnnars Árnasonar, sem frá hef-
ir sagt verið hér í blaðinu. En ef
slíkt fengist ekki, var talið, að að
því gæti rekið, að krefjast þyrfi
algerðs skilnaðar.
Bretland.
Rt. Hon. L. C. M. Amery, ný-
lendu ráðherra í bre^a ráðuneyt-
inu, sagði nýlega í ræðu, að ef
hann mætti ráða, þá skyldi hann
leggja svo sem 20 prct. toll á all-
an ihnfluttan verksmiðju varning
og hann vildi gera það í þeim til-
gangi, að koma á verulegri og
sannri frjálsri verzlun. “Þetta
er mín persónulega skoðun,” sagði
Mr. Amery, “en enn sem komið er,
ekki stefna stjórnarinna.r
* * *
Svo segja fréttir frá London, að
þrátt fyrir það að stjórnin hefir
allmikinn meiri hluta á þinginu,
þá liti þó út fyrir, að hún sé í tölu-
vert mikilli hættu stödd, og geti
að kjósa einn mann á hverju ári.
Að minsta kosti þrír íslendingar
hafa skiipað hér sæti í bæjar-
stjórn og allir setið þar þjóð sinni
til sóma. Árni Eggertsson var
einn atkvæðamesti maðurinn, sem
nokkru sinni hefir átt sæti í borg-
arráðinu. Má hann með réttu
teljast faðir aflstöðvarinnar hér,
þótt öðrum hafi verið eignaður sá
heiður.
Það kemur oft fyrir, að íslend-
ingar eiga ráðs og aðstoðar að
leita til bæjarstjórnarinnar, og er
þá mikils vert, a> eiga þar mann j
af sinni eigin þjóð til fylgis.
Bæjarstjórnar kosningar fara
fram eftir fáa daga. Einn ís-
lendingur sækir og eru atkvæði
flestra landa í hans kjördæmi.
Maðurinn er Yictor Anderson,
prentari, hinn ágætasti og trú-
verðugasti maður.
Það er ekki rétt að mæla með
nokkrum manni í opinbera stöðu,
af þeirri ástæðu einni, að hann sé
íslendingur. Það er meira að
segja vanvirða þjóð vorri, að
senda þá í trúnaðarstöðu eða
hefja Iþá hátt, sem ekki eru trúir
og traustir á því hála svelli, sem
allir fulltrúar verða að ganga.. -
Victor Anderson er öllum ís-
lendingum kunnur hér í Winni-
peg, hefir alið hér allan aldur sinn
og tekið allmikinn þátt í flestum
framfara- og umbótamálum. Hann
hefir fylgst nákvæmlega með sögu
bæjarins, þekkir þarfir fólksins og
skilur mál þess. Hann hefir ver-
ið mjög framarlega í verkamanna-
hreyfingunni og náinn samverka-
maður Dixons, Farmers og ann-
ara atkvæðamanna; hefir hann
gegnt þar mörgum trúnaðarstörf-
um og leyst þau öll af hendi með
hinni mestu samvizkusemi.
Það er íslendingum vanvirða,
að eiga engan fulltrúa í bæjar-
stjórn, eins fjölmennir og þeir eru
hér í Winnipeg.
Það væri þeim sómi, að eiga
þar mann, sem fuþkomlega mætti
treysta, mann sem hvorki vantar
þekkingu, hæfileika né samvizku-
semi. — Sá maður er Victor
Anderson.
Sig. Júl. Jóhannesson.
öllum stöðunum talað fyrir mikl-
um mannfjölda, er hlustað hefir
með athygli á mál hennar, og not-
ið yndis af myndum þeim, hinum
ágætu, er hún hefir sýnt heiman
af Fróni, sem og af ferðalögum
með skipum Cunard félagsins.
Sem sönnun þess, hve aðsóknin
að fundum Thorstínu hefir verið
mikil', má geta þess, að á Gardar
sóttu fund hennar 200 manns,
Mountain yfir 100, Akra 90 og
Lundar 150. Er Thorstína bráð
vel máli farin, setur hugsanirnar
skýrt fram, og hrífur áheyrendur
sína með einlægninni við íslenzka
þjóðkosti.
Núna fyrir skemstu flutti Thor-
stína erindi við aðal mentastofn-
anir Dakotaríkjanna beggja, við
feykilega aðsókn, mintist Alþing-
ishátíðarinnar 1930, og megin-
dráttanna í, menningarsögu ís-
lendinga. Var erindi hennar tek-
ið með afbrigðum vel, að því er
vér höfum frétt. Það er ekkert
smáræðis verk, er Thorstína Jack-
son er sýknt og heilagt að vinna.
með því að útbreiða þekkingu á
íslandi og íslenzkri þjóðmenning,
meðal hérelnds fólks, og verður
það seint metið að makleikum.
Á sóknarnefndarfundinum hér í
Reykjavík flutti Björn P. Kalman
erindi um Vídalínspostillu. Taldi
hann hana eitthvert merkasta rit
íslenzkrar kristni, ekki einungis
fyrir kraftinn í henni, sem oft-
væri talað um, en einnig vegna
margra annara fagurra kafla, sem
þrungnir væru af mjúkri mælsku,
lærdómi og andagift. Sagði hann,
að hún hefði orðið sér, sem talinn
væri hálfheiðinn, til hinna mestu
sálubóta, “hvað mun hún þá ekki
geta orðið yður, kristnu bræður”.
Vildi hann láta hefjast handa til
að koma af stað nýrri útgáfu og
var nefnd kosin til að athuga
málið.
Vinnuhælið á Eyrarbakka, eða
letigarðurinn svonefndi á að fara
Lundar, Árborg, Riverton og Gimli.. að taka til starfa; verður Sigurð-
Iiét hann vel af ferðalaginu og
sagðist hafa skemt sér ágætlega.
Bað hann Lögberg að bera göml-
um vinum sínum, sem hann hafði
heimsótt í þessari ferð, og öðrum,
sem hann hafði kynst nú í fyrsta
sinn, alúðarkveðju sína með þakk-
læti fyrir ágætar viðtökur.
Mr. Ágúst J. Vopni, frá Harl-
ington, Man., var staddur i borg-
inni í vikunni sem leið. Fór ein#i-
ig norður til Árborgar. Hann lét
vel af uppskerunni og líðan ís-
lendinga yfirleitt í Swan River
héraðinu.
ur Heiðdal kennari og forstjóri
Iþess. Hann er nú erlendis til þess
al kynna sér fyrirkomulag á slík-
um hælum.
lEinar Arnórsson hefir sagt af
sér skattstjórastarfinu.
Hvítárbrúin nýja verður vigð 1.
n.m. af forsætisráðherra.
Ýmsu starfsfólki ríkisspítalanna
hefir stjórnin látið segja upp, að
sögn til þess að fá kaup þess lækk-
að og mun samskonar lækkun
Til ritstjóra Heimskr.J
“Yfir sínu og sinna verki,
settist upp sem dauðamerki.”
— St. G. St.
Frá Islandi.
Suður Sprengisand fra Akureyri
kom hingað nýlega ungur norskur
verkfræðingur, Övergaard. Lá
hann úti átta nætur, fór gangandi
og hafði hest í taumi undir far-
angur. En þegar hann fór yfir
Tunguá losnaði af hestinum og
synti hann aftur til sama lands,
en maðurinn synti yfir ána og dró
farangur sinn yfir hana í taug, en
ekki hirti hann frekar um hestinn.
Dæmalaust þætti mér vænt um,
ef ritstjóri Heimskringlu vildi
svara 16 spurningunum, sem allra
fyrst. j
Það er nú sá tími ársins, að
allra veðra er von, og eg er sár-
hræddur um, að spurningarnar
geti króknað á köldum oddinum.
Ekki þyrfti meira en eitt “snefs-
ið” norðan-“Golukast”, þá gætu
þær orðið úti og frosið í hel.
Einnig gæti það valdið meira en
smáræðis óþægindum, ef í spurn-
ingarnar settist snjór og klaki.
Slíkt gæti gert prikið næstum ó-
bærilegt.
Það gleður mig stórlega, hvað
góð áhrif inntakan hefir haft á
ritstjórann, sem eg sendi honum
um daginn. Skapsmunirnir gjör-
breyttir. Maðurinn ljúfur eins og
lamb. Hvenær sem spprningarn-
ar verða afgreiddar, mun eg taf-
arlaust svara því, sem í “hringn-
um” felst, og sýna og sanna, að
þar sé ekki “um auðugan garð að
gresja”. Eg bið því lesendur að
festa það í minni, að eg skrifa
Uaga fólkið og íslandsferðin.
Ferðalög til útlanda hafa hress-
andi og mentandi áhrif á hvern
sem er, en ekki sízt á ungt fólk,
sem á mikinn hluta lífs síns fram
undan. Þegar menn eru að leita
sér að vinnu í stórborgunum, er
vanalega það fyrsta, sem félög og
einstaklingar krefjast, sem vinnu
veita, að umsækjandi fylli út skjal
með fjölda af spurningum við-
víkjandi mentun, reynslu o. s.
frv., þess sem um vinnuna sækir.
Þar er undantekningarlaust þessi
spurning: “Hefir þú ferðast, inn-
anlands eða utan, hvar og hve
nær?” Þannig spurning er ekki
borin fram tilgangslaust, heldur
vegna þess, að það er alment við-
urkent að sá, sem ferðast hefir,
hafi víðtækari þekkingu og þar af
leiðandi sé þetur hæfur til að
standa í stöðu sinni.
Þeir, sem fæddir eru hér í landi
og sama sem ekkert hafa ferðast,
hafa að mörgu leyti mikið tak-
markaðri þekkingu en þeir, sem
komið hafa hingað sem innflytj-
endur. Ungt íslenzkt fólk, t.d., sem
alið hefir allan aldur sinn á slétt-
unum í miðfylkjum Canada og
Bandaríkjanna, getur ekki sett sig
inn í tilfinningar foreldra sinna,
þegar þau tala um fjöll og'hai.
Sama er að segja um menning Ev-
rópulandanna, maður þarf að
sjá hana í heimalandinu, til þess
að skilja hana til fulls.
Nú í seinni tíð er ferðalag til
iEvrópu svo margfalt almennara
en fyrmeir, og á sama tíma þægi-
legra og ódýrara. Hér fyrir nokkr-
um árum hefði það þótt ótækt, að
taka sér far með þriðja eða öðru
farrými, en jiú ferðast tugir þús-
unda af fólki í meðal kringum-
stæðum þannig.
Ferðin til íslands 1930 er alveg
sérstakt tækifæri fyrir unga fólk-
ið íslenzka að sjá ættlandið og um
leið að ferðast annars staðar í
Evrópu á rýmilegan hátt. Cun-
ard línu ferðinni til íslands mun
þannig hagað, að-allir munu fylgj-
ast að frá Montreal til Reykja-
víkur, en eftir hátíðarhaldið munu
vegir skiftast. Ferðir munu und-
-,vo á hennar högum, að hún hefir
orðið að fara mjög gætilega með
peningana, en á sama tíma reynt
að ferðast þægilega.
Nú þegar hafa Cunard línunni
borist bréf frá ungu íslenzku fólki
hér og þar, sem hugsar sér að nota
tækiifærið að vera við hátíðarhald-
ið á íslandi 1930, og í sömu ferð-
inni sjá önnur Evrópulönd án
aukakostnaðar, nema fyrir fer.ðir
á lestum, fæði og húsnæði. í rík-
inu New Jersey er t. d. stúlka,
rúmlega tvítug, fædd af íslenzk-
um foreldrum, sem dóu þegar hún
var ómálga barn. Hún og syst-
kini hennar hafa mentað sig og
komist í góðar stöður, mestmegnis
af eigin ramleik. Ekki hefir þessi
stúlka haft tækifæri á því að læra
íslenzku, en þegar hún fyrst
heyrði um íslandaferðina, ákvað
hún að fara og tilkynti undirskrif-
aðri nýlega, að hún væri búin að
leggja til síðu það sem þyrfti til
ferðarinnar, með því að spara
vist á mánuði nú í rúmt ár, og að
hún væri að lesa íslenzku sögurn-
ar í þýðingum, og yfir höfuð alt,
sem hún gæti náð í um ísland,
sem ritað væri á enska tungu, svo
að hún myndi njóta betur þess,
sem hún mun sjá og heyra þegar
til íslands kemur. Við, sem alin
höfum verið upp á íslenzkum
heimilum og höfum frá blautu
barnsbeini talað um þetta leynd-
ardómsfulla “heim”, höfum sann-
arlega haft meira tækifæri til
þess að leggja rækt við menning
forfeðranna, en þessi munaðar-
lausa stúlka, og er vonandi að
fjöldi af yngra íslenzka fólkinu
feti í fótspor hennar, byrji nú þeg-
ar að leggja það sem það getur til
síðu viku- og mánaðarlega, til
fyrirhugaðrar Islandsferðar 1930.
Bezt er að mynda þannig spari-
sjóð í gegn um banka, gera það
reglulega, þá finna menn ekki svo
mikið til þess.
Undirskrifuð vonast eftir því
að heyra daglega frá fleirum og
fileirum meðal ungra íslendinga,
sem hug hafa á því að veita sér þá
ánægju og mentun að fara á A.-
þingisátíðina 1930, og ef til vill til
annara staða á íslandi og í öðrum
löndum. — Þó þessar línur séu
aðalilega stílaðar til unga fólks-
ins íslenzka, fylgir það ekki með,
að þeir, sem eldri eru, hafi ekki
einnig ánægju og nautn af því,
að sjá ættlandið, því að öllum lík-
indum er trygðin við Island enn þá
meira vakandi hjá eldra fólkinu
alment.
Thorstina Jackson,
Cunard Line,
270 Main Street,
Winnipeg.
eiga að fara fram í, fleiri stofnun- ekJd orð um ^tt& mál> þar til
um. — Lögr.
Hvað hugsa Isleudiugar
íslendingar eiga fulltrúa á sam-
bandsiþingi og þrjá í fylkisþing-
um. Héðan af kæmi það tæplega
fyrir, að kosningar færu fram cil
þings í Manitoba, án þess að Is-
lendingar fengju nokkra af sín-
um flokki útnefnda og einhverja
kosna.
Það er því einkennilegt, hversu
tómlátir þeir hafa reynst á síðari
árum í því að koma fulltrúa í bæj-
spurningunum er öllum svarað.
Með óskum um áframhaldandi
heilsubót ritstjórans og von um
fljóta afgreiðslu og góð skil.
Jónas Pálsson.
Ferðalög
ÞORSTÍNU JACKSON.
Leiðangur Thorstínu Jackson,
erindsreka Cunard eimskipafé-
lagsins í sambandi við íslandsför
ina 1930, um hinar ýmsu nýbygð-
ir vorar hér í álfu, hefir verið
regluleg sigurfðr. Hefir hún á
FLUGSTÖÐVAR A GRÆNLANDI
Frá því er skýrt í sendiherrafregn,
að flugforinginn Axel Schmidt sé
nýkominn ti'l Kaupmannahafnar frá
Grænlandi, en þar hefir hann verið
að rannsaka flugskilyrði og lending-
arstaði flugv^la. frá Julianehaab að
Upernivík. Árangur rannsóknanna
hefir orSió sá, að flugforinginn hef-
ir sannfærst urn, að ágætir lending-
arstaðir sé innan skerjagarðsins, sem
liggur fyrir allri ströndinni.. Góð-
höfn í Diskó-ey á að verða aðal-flug-
vélahöfnin. í ráði er að senda
þangað tvær Heikel-sjóflugvélar í
júní-mánu'Si næsta ár, og ætlar
■ Schmidt og anar liðsforingi, (sem
ekki hefir enn verið tilnefndurj að
taka landmælingamyndir af* Diskó.
Schmidt hefir ekki tekist að finna
nokkum lendingarstað á landi, og
þess vegna ætla þeir Hassell og
Cramer a« útbúa flugvél sína að ári
með flotholtum og hjólum, svo að
þeir geti sest á sjó við vesturströnd
Grænlands. En þeir hafa, sem
kunnugt er, staðráðið að gera nýja
irbúnar til aðal sögustaða íslandsj
og annara plássa, svo sem til
Gullfoss, Heklu o. . frv. Þeir sem
ferðast vilja annars staðar í Ev-
rópu, geta dvalið eftir vild á ís-
landi, og svo tekið sér far til segj-
um Englands, Hamborgar eða
Noregs án nokkurs auka-kostnað-
ar á farseðlum. Vegalengdin er
svo stutt land úr landi með járn-
brautalestum og húspláss og mat-
ur ódýrari en hér gerist, að mikið
má ferðast án tilfinnanlegs auka-
kostnaðar. Undirskrifuð hefir
ferðast mikið á íslandi, um þvert
og endilangt Frakkland og Þýzka-
land, mikið einnig í Belgiu, Eng-
landi, Austurríki og Skandinav-
isku löndunum, og getur þannig
af eigin reynslu gefið upplýsingar tilraun á næsta sumri, til þess að
um kostnað og tilhögun slíksf]júga austur um haf og koma við á
ferðalags. Það heíir ávalt staðið Grænlandi og Islandi.