Lögberg - 02.05.1929, Blaðsíða 5

LÖGBERG FíMTUDAGINN 2. MAÍ 1929.
Bla. 6.
CUNARD LINE
1840—1919
\ Elzta eimskipafélag-ið, sem siglir frá Canada.
Cunard línan veitir ágætar sam-
göngur milli Canada og Noregs,
Svíþjóðar og Danmerkur, bæði til
og frá Montreal og Quebec.
Eitt, sem mælir með því að ferð-
ast með þessari línu, er það, hve
þægilegt er að koma við í Lon-
don, stærstu borg heimsins.
Cunard línan hefir sérstaka inn-
flutningaskrifstofu í Winnipeg,
fyrir Norðurlönd. Skrifstofu-
stjórinn er Mr. Carl Jacobsen,
sem útvegar bændum íslenakt
vinnufólk vinnumenn og vinnu-
konur, eða heilar fjölskyldur. —
Það fer vel um frændur yðar og
vini, ef þeir koma til Canada með
Cunard línunni.
Skrifið á yðar eigin máli, eftir
upplýsingum og sendið bréfin á
þann stað, sem gefinn er hér að
neðan.
ÖBum fyrirspurnum svarað fljótt
og yður að kostnaðarlausu.
Cun*rd
Ll N E
Skýring
10053 Jaspcr Atb.
KDMONTON
100 Pinder Block
SASKATOON
401 I.ancaster Hlds:.,
CALGABV
270 Maln St.
VWNNIPEG, Man.
Ck>r. Bay & WeUlnaton 8t».
TORONTO, Ont.
230 Hospltal St.
MONTREAL. Qua-

Canada framtíðarlandið
Garðrækt.
Flest af blómum þeim og jarð-
eplum, sem vaxa í görðum fólks í
Evrópu, þar sem loftið er tempr-
að, vaxa llka í Vestur - Canada,
svo sem raspber, jarðber, kúren-
ur, bláber og margar fleiri teg-
undir, nema í hinum norðlægustu
héruðum.
Kartöflu uppskera, er mikil, og
fá menn oft meira en 148 bushel
af ekru, þó í sama blettinn sé sáð
til tíu ára, og hefir sú uppskera
oft numið 170 bush. af hverri
ekru á ári. Garðarnir gjöra vana-
lega betur en fullnægja þörfum
bændanna með garðávexti. Það
er oft afgangur til sölu og úr-
gangur, sem er ágætt fuglafóður.
Garðar, þar sem bæði ávextir og
fleira er ræktað, ættu að vera í
sambandi við hvert einasta býli
bænda í Vestur-*Canada, og einn-
ig munu bændur komast að raun
um, að trjáplötnur í kring um
heimilin margborga sig, og fást
trjáplöntur' til þeirra þarfa ó-
keypis frá fyrirmyndarbúinu í
Indian Head í Saskatchewan. —
Einnig sér stjórnin um, að æfðir
skógfræðingar frá þeim búum
veiti mönnum tilsögn með skóg-
ræktina, og segja þeim hvaða trjá-
tegundir séu hentugastar fyrir
þetta eða hitt plássið.
Engi og bithagi.
Hið ágæta engi og bithagi, sem
fyr á árum fóðraði þúsundir vís-
unda, antelópa, elk- og moosedýra,
er enn hér að finna. Þar sem
ekki er næg beit handa búfé, bar
sá menn alfalfa, smára, timothy,
reyrgrasi, eða einhverjum öðrum
fóðurgrasstegundum; þó er þess-
um tegundum fremur sáð til vetr-
arfóðurs í Vesturfylkjunum, eink-
um í Manitoba, heldur en til bit-
haga. Ei;nn4g er maís siáð hér
allmikið til vetrarfóðurs handa
nautgripum.
Þegar engjar í Vestur-Canada
eru slegnar snemma, er grasið af
þeim mjög kjarngott, og gefur
lítið eða ekkert eftir ræktuðu
fóðri, þegar það næst óhrakið. Þær
tegundir, sem bezt hafa reynst af
ræktuðu fóðri í Vesturfylkjunum,
er alfalfa, rúggras og broomgras,
hvort heldur að þeim tegundum
er blandað saman eða að þær eru
gefnar hver út af fyrir sig. En
ef sáð er þar til bithaga, þá er
alfa og broomgras haldbeztu teg-
undirnar.
Áburður.
Aðal einkenni jarðvegsins í
Saskatchewan og í Sléttufylkj-
uiram öllum, er það, hve ríkur
hann er af kötfnunarefni og jurta-
leifum, og það er einmitt það, sem
getfur berjum frjóefni og var-
anlegleik. Þess vegna þurfa
bændur ekki á tilbúnum áburði
að halda. En ekki dugir fyrir
bændur að rækta korn á landinu
sínu ár frá ári, án þess að hvíla
landið, því að við það líður hann
margfaldan skaða.
Til þess að varðveita frjómagn
landsins, þarf korn og nautgripa-
rækt að haldast í hendur, og verð-
Ur það þýðingarmikla atriði aldr-
ei of vel brýnt tfyrir mönnum, ef
Þeir vilja að vel fari.
Hin hörðu vetrarfrost og hið
þurra loftslag, eru öfl til vernd-
unar frjósemi jarðvegsins. Þau
losa allan jurtagróður í klaka-
böndum sínum frá vetrarnóttum
til sumarmála. Enn tfremur varn-
ar hið reglubundna regnfall sum-
arsins því, að jarðvegurinn missi
gróðrarkraftsins af of miklum
þurki.
Það hefir ávalt sannast, að þar
setn framleiðsla hefir farið
þverrandi, þá er það því að kenna
að landinu hefir verið misbðið, —
að bændurnir hafa annaðhvort
ekki hirt um að breyta til um út-
sæði, eða á neinn hátt að vernda
gróðrarkraftinn.
Eldiviður og vatn.
Linkol eru aðal eldiviðarforði
manna í Saskatcheilvan, og eru
stórkostlegar linkolanámur í suð-
austur hluta tfylkisins. Einnig
hefir Dominion stjórnin í félagi
við fylkjisstjórnirnar í Saskatche-
wan og Manitoba, ráðist í að búa
til hnullunga úr kolamylsnu, sem
er pressuð með vélum ásamt lím-
efni til að halda mylsnunni sam-
an, og hefir því reynst ágætt
eldsneyti, ekki að eins heima fyr-
ir, heldur er líkleg til þess að
verða ágæt markaðsvara. Kolum
þessum má líka brenna eins og
þau koma úr námunum, og er gott
e'ldsneyti. Þessi tfinnast víða
í Saskatchewan, og eru þau enn
ekki grafin upp að neinu veru-
legu ráði, nema á tiltölulega ör-
fáum stöðum, heldur grafa menn
nokkur fet ofan í jörðina og taka
þar það, sem þeir þurfa með í það
og það skiiftið.
í norðurhluta fylkisins eru
víðáttumiklar timburlendur, þar
sem bændur geta fengið sér elds-
neyti og efni til bygginga. — Það
er ekki þýðingarlítið fyrir þá,
sem hugsa sér að setjast að á
einhverjum stað, að vita af því,
að vatnsforði er nægur. Á mörg-
um stöðum í Saskatchewan er
hægt að fá brunnvatn, sem er
bæði nothæft fyrir menn og
skepnur, og eru þeir brunnar all-
oftast frá 10 til 30 fet á dýpt.
Sumstaðar þurfa menn að grafa
d'ýpra,'til þess að ná í nægilegan
vatnsforða.
DÁN ARFREGN.
Þann 24. jan. síðastliðinn dó að
Uham, N. D., Jón Jónsson Svín-
dal, fæddur 13. júní 1860 að
Hrafnabjörgum í Svínadal, Húna-
vatnissýslu. Foreldrar hans voru
Jón. Jónsson og Sigríður Jóns-
dóttir, er þar bjuggu. Hann
flutti tfrá Íslandi árið 1887, til
Pembina Co. Þar var hann í tíu
ár. En þaðan kom hann til Mouse
River bygðar 1897, og nam hér
land og bjó hér ávalt síðan þar til
fyrir þremur árum að hann hætti
búskap vegna heilsubilunar og
flutti þá i bæinn Upham. — Jón
kvæntist aldrei, en einn bróður á
hann lifandi, Jónás að nafni, í
Minneapolis, og eitthvað af
systrabörnum hans eru í Canada.
Jón var vel látinn og áreiðanleg-
ur í öllum viðskitftum, en tók lít-
inn þátt í almennum málum. Hann
var fslendingur með lífi og sál, og
unni öllu sem íslenzkt var. Hann
var jarðsunginn 29. s. m. í graf-
reit Melanktons safnaðar, af séra
V. J. Eylands. E. J. B
Þegar Jón Bildfell kom í hús
mitt, er eg er að smíða að 150
Southerland Ave., 13. apríl, í þeim
tilgangi að biðja F. Sveinsson að
svara grein S. B. Benedictssonar,
(Sveinsson var þar að málaX þá
hélt eg að Mr. Sveinsson mundi
geta orðið við bón Jóns, án þess
að kalla þá tillögu, er hann og
við samþyktum, rugl út í bláinn.
Hann segir svo: “Enda má hitt
skoðast að mestu sem meinlaust
rugl út í bláinn” — þar á meðal
tillaga sú, er íSveinson sjálfur
samþykti.
Og hvernig í ósköpunum gat Mr.
Sveinson samvizkusamlega svar-
að fyrir Jón, þar sem hann sjálf-
ur mundi ekki hvað Bíldtfell hafði
sagt, því þann 13. apríl heyrði eg
Sveinson spyrja Jón, hvað hann
hefði sagt, og mundi Jón ekki.
Strax og eg kom heim, sendi
eg eftir Lögbergi, því eg hafði
ekki séð það blað, er um var get-
ið. Eins sagði eg Jóni, að ef hér
væri um ósannindi að ræða, þá
skyldi eg leggja mitt lið til að
láta sannleikann koma í ljós.
Svo með leyfi þínu, herra rit—
stjóri, þá ætla eg hér með, að
skýra frá, hvað gerðist á þessum
áminsta fundi, hvað Jóni tilheyr-
ir. Eftir að eg hafði lokið máli
mínu, þá var Jóni boðið að tala.
Áleit hann, að við tækjum mikið
upp á okkur, að ræða þau mál, er
íslandi kæmi einu við. Áleit hann,
að ekkert skylt væri með íslend
ingum og Rússum, og þess’vegna
þyrfti ekki að bjóða þeim. Sagði
hann, að Rússar væru samvizku-
lausir harðstjórar, og þektu ekk-
ert út í vísindalega hagfræði.
Hann gat um slæm áhrif Rússa á
íslenzka sjómenn, sem haifi verið
í verkfalli, þá hann var heima í
vetur.
Hann kvað það hafa verið sorg-
lega sjón að sjá allan þann skipa-
flota aðgjörðarlausan bezta vertíð-
artímann og mokfiski við land.
Sagðist vita, að eigendum troll-
aranna væri. lífs ómögulegt að
hækka kaup sjómanna, og krafa
sjómanna væri mjög ósanngjörn.
Hann sagði, að það mundi vera
stefna^ jafnaðarmanna, að gera
alla trollara þjóðareign. Hann
sagði, að Jónas frá Hriflu væri
stórgáfaður maður og mikilhæfur
stjórnmálamaður, en ráðríkur og
réði líka miklu; kvað hann Jónas
fylgja jafnaðarmönnum í þessu
máli, en sjálfur sagðist hann ekki
sjá neitt vit í því, þar sem landið
væri skuldum vafið, og mundi
það veitast þeim örðugt, að halda
skipastólnum út. Sagði hann, að
jafnaðarmenn heima væru mjög
ósanngjarnir í krötfum sínum.
Tóku nú ýmsir til máls, og þar
með Bjamí Magnússon. Óskaði
hann, að trollararnir sætu fastir
við land, þar til sjómenn fengju
krafu sinni framgengt.
Tók nú Mr. Bildfell dftur til
máls, og kvaðst vera glaður að
hafa komið á þennan fund, og
heyrt það er fram hafi farið; en
hissa sé hann að heyra menn
óska þess, að trollarar séu að-
gerðarlausir um há bjargræðis-
tímann. Talaði hann aftur um
þá ósanngirni, er sjómenn sýndu
trollaraeigenduml. Að! endingu
kvaðst hann ímynda sér, til að
gefa eitthvert svar kunningja sín-
um og nábúa, Birai Magnússyni,
að Rússum væri ekki boðið af því
að utanríkis ráðgjafi Dana hefði
með það að gera, en ekki íslands-
stjórn,
Eg var hefjandi máls og tók
niður hjá mér það sem eg áleit
svara vert. En nú fór Jón af
fundi og gaf mér ekki tæki á að
svara.
Svo þegar eg tók aftur til máls,
þá gat eg um, að mér þætti slæmt,
að Jón skyldi hafa farið, ætlaði
eg þess vegna ekki að svara öllu
því, er eg hefði gert, ef Jón hefði
verið kyir. Eg ætlaði að sýna
Jóni, að Rússar þektu út í hag-
fræði, þótt á annan hátt væri en
Jón þekkir til. Margt er skylt með
Rússum og íslendingum, eða
verkamönnum yfir höfuð að tala,
og að krafa sjómanna væri ekki ó-
sanngjörn. Eg ætlaði að sýna
Jóni, að með því að gera trollar-
ana að þjóðareign, mundi stjóra
íslands komast betur úr því
k
DODDS
KIDNEY
i, PILLS á
KlDNE.y ° '
öL4&aCkacHc0U
5HEUMATlSr
1 melr en priðjung aldar hafa
Dodd’s Kidney Pills verið viður-
kendar rétta meðalið við bak-
verk, gigt, þvagteppu og mörgum
fleiri sjúkdómum. Fást hjá öll-
um lyfsðlum, fyrir 50c. askjan
eða 6 öskjur fyrir $2.50, eða beint
frá The Dodds Medicine Co., Ltd
Toronto, ef borgun fylgir.
að gera. Eg lét þá í Ijós, að svo
lengi .sem við unnum Islandi, þá
kæmi oss öll þeirra mál við.
Tillaga sú, er stóð í grein S. B.
Benedictssonar, var samþykt af
meiri hluta, þótt nú sé álitin rugl
út í bláinn, af einum er samþykti
hana.
B. Magnússon,
428 Queen St., St. James, Man.
21. apríl 1929.
t
Nokkur minningarorð
um ÓLAF A. AUSTMANN,
sem andaðist þann 26. marz 1929
úr lungnabólgu, á 73. aldursári.
ólafur sál. var fæddur þann 22.
janúar 1856, að Maríubakka á
SíÖu, í Vestur-Skaftafellssýslu, á
íslandi, sonur þeirra hjóna, Árna
og Maríu, em þar bjuggu. Ólst
hann þar upp til fullorðinsára og
giftist Geirlaugu Jónsdóttur, dótt-
ur Jóns bónda á Laugholti í
Meðallandi í sömu ýslu. Fluttust
þau hjón þaðan til Austfjarða og
voru þar, þar til þau fluttu sig til
Ameríku árið 1888 og settust að í
Þingvalllaibyg'öinni (Churchbridge)
í Saskatchewan; voru þar nokkur
ár, fluttu sig svo til Silver Creek,
Manitoba, og voru þar um tíma,
þar til þau fluttu til Spy Hill,
Sask., árið 1904, og tók hann þar
heimilisréttarland. Var hann einn
af frumbýlingum bygðarinnar, og
bjó þar við góð efni þar til heilsa
hans bilaði; var hann eftir það
hjá syni sínum, Olgeiri, sem er
bóndi við Spy Hill, þar til hann
dó. IlafÖi hann þá séð á bak konu
sinni og tveim börnum sínum,
Árna og Maríu; voru þau bæði
upp komin og búsett við Spy Hill.
Eftir hann litfa tveir synir, Olgeir
og Filippus, sem eru báðir bænd-
ur við Spy Hill, og 'tólf barnabörn
Ólafur sál. var vinur vina sinna,
tryggur og hægur í lund, vel
greindur og víðlesinn- fylgdist
hann vel með almenningsmálefn-
um og var fylgjandi framfara- og
samvinnufélagsskap bænda. Hann
var einn þeirra manna, sem vanda-
menn og vinir sakna, og mun á-
valt fylgja hlýr hugur endur-
minningum um hann hjá þeim,
sem voru honum vel kunnugir.
Vinur hins látna.
EGILL J. THORKELSSON
Fæddur 11. maí 1865.
Dáinn 8. marz 1929.
“Hér oss kvaddi vinur trúr og
trygur,
Tállaus, sannur stöðugur í
lund.”
“Lifir minning mæt,
mörgum er hún kær,
syrgjendunum sæt,
sorgund við það grær.
Unnið æfistartf
um það vitni ber,
að hann, sem héðan hvarf,
hylli ávann sér.”
Hann andaðist á Alm. sjúkra-
húsinu í Winnipeg, eftir að hafa
verið skorinn upp við innvortis-
meinsemd, er olli dauða hans.
Egill var fæddur 11. maí 1865 í
Flekkuvik á Vatnsleysuströnd í
Gullbringusýslu Voru tforeldrar
hans Jón ibóndi Þorkelsson og
Guðrún Eyjólfsdóttir kona hans;
var hún orðlögð fyrir gestsrisni
og mannúð. Móðir Guðrúnar hét
Herdís Ingjaldsdóttir, systir Sig-
urðar bónda á Hrólfsskála á Sel
tjarnarnesi.
Egill ólst upp hjá foreldrum
sínum og stundaði algenga bænda-
vSnnu og sjómensku. jöll verk
fórust honum vel úr hendi. Varð
hann síðar 'formaður og þótti
heppinn og góður sjómaður;
einnig var hann allvel hagur og
kom það sér vel bæði heima og
hér vestra.
Þann 24. okt. 1894 kvæntist hann
Ragnhildi Magnúsdóttur, Bene-
diktssonar, og konu hans Sigríðar
Erlendsdóttur, er lengi bjuggu í
Þerney við Reykjavík. f sex ár
bjuggu þau Egill og Ragnhildur í
Flekkuvík, en fluttu þaðan vest-
ur um haf árið 1900. Dvöldu þau
fyrsta veturinn í Fagranesi í Ár-
nesbygð, hjá Jóni bónda bróður
Egils. Nam Egill þá land í téðri
bygð og nefndi á Borg; þar bjuggu
iau hjón í 28 ár.
Börn eignuðust þau hjón, er hér
skulu talin: (1) Magnús, búsett-
ur í Riverton, Man., kvæntur Sig-
ríði Pálmadóttur Lárussonar og
Guðrúnar Steinsdóttur konu hans,
Búa þau hjón á Gimli; (2) Ragn-
hildur Helga, býr á íslandi og er
gift Jóni Einarssyni í Stapakoti,
Innri-Njarðvíkum í Gullbringu-
sýslu; (3) Guðjón, býr í River-
ton, kvæntur Sigríði Björnsdótt-
ur, Jónssonar, og konu hans Jak-
obínu Jónsdóttur í Straumnesi við
Riverton; (4) Sigríður, gift manni
alf hérlendum ættum, Frank Peat-
field að nafni, búsett í Winnipeg-
borg; (5) Arndís, gift Charley
Matheson, einnig búett í Winni-
peg-borg. — Systkini Egils heit-
ins eru fjögur á lífi, og eru þau:
Jón bóndi í Fagarnesi, í Ámes-
bygð; og á íslandi eru: Eyjólfur,
bóndi á Þórustöðum á Vatnsleysu-
skuldabasli, er hann gat um; og
eg ætlaði að sýna Jóni, hvað djúp
ar gáfur Jónas frá Hriflu hefði, | viku
ef hann væri samþykkur því, að i
gera trollarana að þjóðareign.
Eg lét í ljós óánægju mína, hvað
Danir iheftu enn frelsi fslendinga,
ef það væri rétt hjá Jóni, að ut-
Wonderland Leikhúsið.
“Isle otf Lost Men” heitir kvik-
myndin, sem Wonderland leik-
I
húsið hefir að sýna þrjá síðustu
dagana af þessari viku. Þeir sem
hana sjá, munu áreiðanlega álíta
að hún sé mjög mikils verð.
Fyrstu þrjá dagana af næstu
sýnir leikhúsið myndina
The Scariet Lady” Hún gefur
góða hugmynd um 'hvernig lægri
stéttirnar á Rússlandi reyndu að
ná sér niðri á ærði stéttunum eft-
anríkisráðgjafinn hefði með það ir stjórnarbyltinguna.
Vorómar að heiman
Birtir í loftinu, — bólstrarnir skýja
breyta sér, liðast í sundur og flýja
fyr’ árásum vindanna’ úr vordrauma geim.
Heimsöflin breiða út blikandi vængi. —
Brosandi lýtur oss útsær og tangi.
Vorið er komið með voráldar hreim.
Náttúran speglast í litbrigða ljóma,
því ljósbrúður aldanna greiðir úr dróma.
Vonirnar glæðast og vakna á ný.
f blómanna ljúffengu, lifandi angan
lauga eg sál mína. — Ennið og vangann
vorgolan kyssir svo vinlega hlý.
Elfurnar flyssandi, drjmjandi duna,
dansandi, syngjandi, fallþungar bruna
og æðandi keppast að komast sem lengst.
Björgin, þau titra af tröllauknum krafti,
er trafhvítar öldurnar steyta á hafti.
Bjargvættur stóð þar, sem bilið var þrengst.
Loftið af úðamökk fyllist og funa
fossins, þars kynja-mögn ólgandi bruna.
Glitrar á brosandi, daggperluð blóm.
Þau vöknuðu áðan af værustum blundi
og vissu’ ekki hót, tfyr en fossinn, sem dundi,
sendi þeim koss meður söngvanna hljóm.
Blána nú fjallanna bröttustu tindar,
og brosandi, skinandi hjallanna rindar.
Vordöggin unga þá vökvar og þvær.
Vekjandi, hressandi, blessandi breiðir,
brennandi geislana ársólin leiðir
um hæðir og dali, — alt hlýnar og grær.
Davíð Björnsson.

X
$
strönd; Herdís, ekkja, hjá syni
sínum, Erlendi Magnússyni, á
Káltfatjörn á Vatnsleysuströnd, og
Sigurbjörg, óg'ift, til heimilis á
Akranesi.
Sá, er þetta ritar, á einkar fagr-
ar endurminningar um Egil heit-
inn á Borg, frá nærri 8 ára við-
kynnningu. Mér kom hann fyrir
sjóir sem trúr og sannur maður,
einn af hinum kyrrlátu í landinu,
er ávalt skipaði sæti sitt, og inti
verk köllunar sinnar vel af hendi
og með öllu hávaðalaust.
Heimili hjónanna á Borg var
myndarheimili, er bar vott um at-
orku og snyrtimensku hjónanna.
Höfðu þau með heiðri int af hendi
verk köllunar sinnar, og alið upp
mannvænleg börn, er nú voru
komin leiðar sinnar út í lífið, til
þess að berjast eigin baráttu.
Stöðugur og trúr sonur feðra-
kirkju sinnar var Egill á Borg.
Reyndist hann ágætur og trúr í
sameiginlegu starfi kristilegs fé-
lagsskapar, eftir því sem kjör og
kringumstæður leyfðu. Mun eg
lengi í minni geyma endurminn
ingu um hann og ýmsa aðra, er eg
hetfi kynst, eldra fólk, þreytt eftir
óslitið erfiði vikunnar, er gang-
andi að vetri og sumri sótti tii
kirkju sinnar á helgum dögum.
Egill heitinn var góður ná-
granni og trúr atorkumaður í
þarfir heimilis síns og hvers þess,
er hann vann fyrir Má óhætt
fullyrða, að með honum hefir
bygð hans mist góðan dreng og
mætan mann, er hvergi vildi vamm
sitt vita, og allir, er kyntust, var
hlýtt til.
Egill var jarðsunginn þann 13.
marz, fjölmenni fólks á heimilinu
og í lútersku kirkjunni í Áraesi.
Var hann lagður til hvíldar í
grafreit bygðarinnar.
Ástvinir hans syrgja hann — en
fagna að hann var leystur úr
jarðlífsþrautunum án langvinnra
þjáninga. Mjnningin lifir og það
er bjart ytfir henni í hjörtúm sam-
ferðafólksins.
“Huggist, ástvinir,
• óttist hvergi:
stríð hans var stutt,
en stór sigur,
hjá Guði gisting,
eftir gengna þraut,
en lofgróin látins minning.”
Síðasta vetrardag 1929,
Sig. Ólafsson.
ALBERTA
WHEAT POOL
CANADIAN
WHEAT POOL
CANADIAN POOL
AGENCIES *
MANITOBA
WHEAT POOL
MANITOBA
POOL ELEVATORS
SASKATCHEW AN
WHEAT POOL
SASKATCHEHAN
POOL ELEVATORS
S ASKATCHEW AN
POOL TERMINALS
ÖRÆK SÖNNUN
fyrir viðgangi hveitisamlagsins
Allar deildir hveitisamlagsins eru nú komnar undir
eitt þak, í hinn nýju, átta hæða Wheat Pool bygg-
ingu. — Hentugri skrifstofur, veita samlags með-
limum liprari afgreiðslu, auk þess sem kostnaðurinn
verður minni.
....
, CAN/WI/WWUEATPOOL «
Z CANADIAN CC-OPERATIVE WHEAT PRODCCERS LIMITED Æ.