Lögberg - 01.08.1929, Blaðsíða 5

Lögberg - 01.08.1929, Blaðsíða 5
LÖGBERG FÍMTUDAGINN 1. ÁGÚST 1929. Bla. 5. Hefir sá atvinnuvegur alla jafna verið stór þýðingarmikill fyrir fylkisbúa. Eru sláturgripir þar oft á meðal hinna allra beztu í landinu. Fram að aldamótunum síðustu var nautgriparæktin höfuð at- vinnuvegur íbúa Suðurfylkisins. í Norður- og Miðfylkinu var þá einnig allmikið um griparækt. Er fram liðu stundir, fóru bændur að leggja mikla áherzlu á fram- leiðslu mjólkurafurða og er nú smjörgerð fylkisins komin á afar- hátt stig. Hefir stjórnin unnið að því allmikið, að hvetja bænd- ur og veita þeirn upplýsingar í öllu því, er að kynbótum naut- gripa lýtur. Nú orðið má svo heita, að griparæktin og kornuppskeran sé stunduð jöfnum höndum. Á býl- um þeim, er næst liggja borgun- um, er mjólkurframleiðslan að jafnaði mest. Enda er markaður- inn þar hagstæður. Á sléttum Suðurrfylkisins var griparæktin mest stunduð lengi vel framan af. En nú er orðið þar mikið um akuryrkju líka. Timburtekja er afar arðvænleg í fylkinu og í flestum ám er tals- verð silungsveiði. Hinu kjarngóða beitilandi er það að þakka, hve sláturgripir í Alberta eru vænir. Veðráttufar- ið er heilnæmt öllum jurta- gróðri. Saggaloft blátt áfram þekkist þar ekki. Griparæktarbændur hafa að jafnaði keypt og alið upp kyn- bótanaut, svo sem Shorthorne, Hereford og Aberdeen-Angus. Og víða hafa gripir af þessu tagi selst við afarháu verði á markað- inum, í iBandaríkjunum. í Peace Biver héraðinu er og griparæktin að aukast jafnt og þétt. Eftirspurnin eftir góðu nautakjöti hefir aukist árlega, og þar af leiðandi hefir æ verið lögð meiri og meiri áherzla á gripa'- ræktina. Bændur hafa lagt og leggja enn mikla rækt við endurbætur hjarða sinna. Eru kynbótanaut í afar háu verði. Hefir það komið fyrir, að kálfur af bezta kyni hef- ir selst fyrir fimm þús. dali. Eins og áður hefir verið getið um, er mjólkur- og smjör- fram- leiðsla á miklu þroskastigi. Skil- yrðin til slíkrar framleiðslu eru og hin beztu, sem hugsast getur. Akuryrkjumáladeildin hefir æ í þjónustu sinni sérfræðinga, sem hafa eftirlit með smjörframleiðsl- unni. Alls eru í fylkinu 57 sameign- ar rjómabú og 13, sem eru ein- stakra manna eign. í flestum hinna stærri bæja, er að finna eitt eða fleiri rjómabú. Framan af var stjórnin hluthafi í sam- eignafélögum þessnm og hafði þar af leiðandi strangt eftirlit með starfrækslu þeirra. Nú eru það bygðarlögin, eða sveitafélög- in, sem eiga flest rjómabúin, en samt sem áður standa þau undir beinu eftirliti landbúnaðar ráðu- neytisins. Ejómanum er skift í flokka, eftir því hve mismunandi smjörfitan er. Ostagerðinni í fylkinu, hefir enn sem komið er, miðað tiltölu- lega seint áfram. Bændur hafa allmikið af mjólkinni til gripa- eldis og kjósa heldur að selja rjómann. Það enda að öllu sam- anlögðu hentugra og auðveldara. Frá Norður-Nýja Islandi Þaðan mætti margt segja, og sumt, sem að tíðindum mundi þykja sæta, ef stórfeld framför væru þar óvanaleg; en nú á seinni tíð, hefir hvert framfarasporið rekið annað til lands og sjávar, sem sótt er af hinni mestu at- orku og dugnaði, í framsýni og þekkingu. Ekki er því samt gleymt, að skemta sér, eins og gömlu land- námsmenn og forfeður vorir á Fróni gerðu, að afloknu erfiði dagsins. Eg, sem þessar línur skrifa, var staddur í Riverton um síðustu helgi, og kom þar á söng- samkomu, sem haldin var í hinni nýju Sambandssafnaðar kirkju, sem er mjög fagurt og vandað hús, eins og vænta mátti, þar sem óhætt mun vera að segja, að Mr. Sveinn Thorvaldsson stórkaup- maður og sveitarráðsoddviti, muni ÆFIMINNING SIGRÍÐUR BJÖRNSON Fædd 3. júní 1891. Dáin 22. janúar 1929. Þess var áður getið í Lög- bergi, að Sigríður Björnson, andaðist 22. janúar þ. á. Hún dó 4 heimili foreldra sinna ná- lægt Mountain, N. D., eftir þunga sjúkdómslegu, sem byrj- aði með inflúenzu, en snerist síðar í mænusjúkdóm, sem leiddi hana til bana. Foreldrar Sigríðar sál. eru: Árni' Friðbjömsson Björnson, frá Fornhaga í Eyjafirði, og kona hans Guðrún Magnúsdótt- ir, frá Syðragerði í Eyjafirði. Þau höfðu tæpum tveim árum fyr mist yngstu dóttur sína, Margréti, sem þá var að verða fullorðin. H.ún andaðist 14. aprí] 1927. Sigríður sál. ólst upp í for- eldrahúsum og lauk við al- þýðuskólanám heima. Einnig lauk hún miðskólanámi þar í grend1, og að því námi loknu kendi Ih'ún eitt ár í Nome, N. D. Nokkru þar á eftir fór hún til Mozart, Sask., og vann þar við póstafgreiðslu hjá tengdabróð- ur sínum, H. B. Grímson, sem um þær mundir var póstaf- greiðsilumaður þar. Á þriðja ár var hún við þann starfa. Byrj- aði starfið 1922, en hvarf heim aftur 1924. Þar á eftir, var hún ávalt heima í foreldra- húsum. Síðari hluta ársins 1926 kendi hún sársauka í mjöðfninni, og kom það bnátt í Ijós, að þar var um berklaveiki að ræða. Var hún því næsta vetur um þrjá aiánuði á spítala í Winnipeg. Eftir að heim kom aftur, lá hún enn rúmföst eina níu mánuði. Að þeim tíma liðnum var hún miklum mun hressari og var talin á góðum batavegi, enda hafði hún þá alt af fótavist. En fljótlega eftir síðustu ára- mót tók hún þann sjúkdóm, sem leiddi hana til bana, eins og áður er sagt. Sigríður sál. var mesta ágæt- is stúlka, eins og hún átti ætt til. Ha'fði hún með systkinum sínum hinum fengið frábær- lega gott uppeldi. Það mun á- valt hafa verið sterk löngun foreldranna, að börnin 1 mættu þroskast í heiðarlegri fram- komu, kristilegum dygðum og yfirleitt öllu góðu. Bar fram- koma og líferni Sigríðar vott um, að sú leiðbeining foreldr- anna hafði ekki mishepnast, heldur borið góðan árangur. Auk þess, að hún vildi sífelt vinna heimilinu hið bezta gagn og vera þar til liðsemdar á all- an veg, var hún frábærlega fé- lagslynd. Og naut söfnuðurinn og sunnudagsskólinn starfs hennar ásamt með öðrum góð- um félagsskap. Sigríður sál. var geðprúð og glaðvær í lund, var hún því bæði á heimilinu og útífrá ást- sæl og naut virðingar og vin- semdár. Harma hana bæði ást- vinir hennar og aðrir, er fjær standa, og finna hvesu mikið gott hún lét allstaðar og ávalt af sér leiða. Á minna en tveim árum hafa nú Björnsons hjónin mist frá sér í dauðanum þessar tvær ungu dætur, sem baðar voru prýði heimilisins og bygðarinn- ar, og gáfu svo bjartar vonir um fagra og góða framkomu og gagnlegt og göfugt starf í framtíðinni, eins og þær höfðu þegar byrjað að vinna á ungum aldri. Þetta er þungur harm- ur heimilisins og fólkinu og ástvinunum og bygðarfólkinu yfirleitt. En ástmenni þeirra bera þann harm með kristilegri stilling og þolinmæði. Og því má ekki gleyma, að þó hér sé um sáran Iharm að ræða, þá er svo bjart yfir minning þessara isystra, bæði á heimilinu og í bygðinni, að það dregur stór- um úr harminum og leiðir hug- ann til Ijóssins og lffsins, sem er hlutskifti Guðs barna. H. S. hafa verið aðal maðurinn á allan hátt, hvað byggingu þess húss viðkemur, enda er það ekki fyrsta húsið, sem hann hefir hjálpað til að koma upp í því bygðarlagi, því að eg hygg, að fá hús hafi svo reist verið í Riverton, að hann hafi ekki að meira eða minna leyti lagt Iagt þar til hjálpar- hönd. Á annari samkomu vor eg í Riverton, er haldin var í sam- komuhöll bæjarins. Það sam- sæti var haldið til heiðurs og minningar hinum öldnu heiðurs- hjónum og landnemum, Jónasi Jónassyni og konu hans. Eg veit að um það samsæti verður getið af öðrum, og þess vegna get eg þess ekki meira, nema að það var hið ánægjulegasta og fór fram hið bezta. Eins og skiljanlegt er, fylgir slíkum samkvæmum sem þessum kostnaður mikill og þarf til öfl- un mikla, þó að kvenfélög bygð- anna hjálpi þar ósleitilega með dugnaði og samheldni, ásamt, ef svo mætti að orði kveða, óþreyt- andi elju, en svo kemur eðlilega til karlkynsins, að draga að hreiðrinu, og þáð er nú orðið gert afdráttarlaust. Samgöngur um sveitina eru nú ágætar, vegabæt- ur orðnar svo, að nú geta menn farið á fáum mínútum þá vega- lengd, er áður tók marga klukku- tíma, enda eru nú komnir að heita má í hvers manns eign, sjálf- hreyfivagnar (eða gandreiðir) í stað hesta. Landbúnaður er víða kominn í all-gott horf í kring um Árborg. Þar hafa menn bæði gripa og kornrækt. Með f ram vatninu er meira stunduð fisk- veiði, enda er mikið aukinn skipa- stóll til þeirrar útgerðar árlega. Eitt skip sá eg í smíðum í Riv- erton, er mun vera 50 til 60 feta langt, og leizt mér svo vel á lög- un þess, að mér datt í hug að það ætti að heita Stígandi, eins og knörrinn, sem Haraldur konung- ur gaf Ingimundi gamla. Alt þetta eru engar nýjungar, eða þó að dugnaðarmaðurinn og bændaöldungurinn Gestur Odd- leifsson í Haga, sé að breyta lítt- færuml vegi í góða akbraut. Alt þetta áðurtalda er aðeins dagleg venja nú orðið þar norður frá. En það er eitt spánýtt fram- faraspor, sem bændur og bygðar- menn norður þar í iNýja íslandi hafa stigið, til þess að bindast bróður og systur böndum, enn þá betur í framtíðinni; þeir hafa í [ félagi keypt landspildu við vatn- ið, hálfa mílu sunnan við járn- brautarstöðina á Hnausum. Mun það land vera um eða yfir 12 ekr- ur og er liðlega helmingur þess þakinn fögrum greniskógi. Norð- urjaðar, eða nærfelt helmingur, er slétt grund, og er þaðan mjög fag- urt útsýjni norður eftir Breiðu- víkinni og svo blasir við Mikl- eyjan. Þennan stað hafa bygðar- menn valið fyrir skemtistað (Park) fyrir framtíðina, og þeir hafa ekki keypt “köttinn í sekkn- um’” Fegurri stað fyrir skemti- garð hygg eg að erfitt muni að finna, á vesturströnd Winnipeg- vatns, alt frá Rauðárósum til Sandy Bar. Byrjað er á því nú þegar, að ibyggja og hreinsa. Þvi að þar verður haldinn íslendinga- dagurinn 5. ágúst næstkomandi, og þarf enginn að efa, að með þeim mJönnum, sem Park-nefnd þar skipa, verður miklu hrundið í framkvæmd af því, er gera þarf fyrir þann 5., þótt það sé í raun og veru aðelns 'byrjun á því, sem gert verður í framtíðinni. Því miður veit eg ekki nöfn allra nefndarmanna, en þessa get eg tilnefnt svo að fólk, sem kunn- ugt er, sjái, að ekki hefir verið valið þar af lakari endanum, heldur valinn maður í rúm hvert. Þeir. eru þessir: Dr. Sv. E. Björnsson, Árborg. G. Einarsson, verzlunarstjóri, Árborg. G. Magnússon, bóndi í Fram- nesbygð. G. Oddleifsson, bóndi í Haga í Bifröst. iS. Thorvaldson, kaupmaður og sveitaroddviti í Riverton. G Sigmundsson, kaupmaður á Hnausum. —Þetta eru að eins sex nöfn af 20 manna nefnd, en því miður veit eg ekki að greina nöfn hinna, en engum vafa mun það bundið, áð það eru alt ágætis menn. Þó býst eg við því, sem í raun og veru er eðlilegt, að ýmsar verk- legar framkvæmdir lendi að meira eða minna leyti mest á þeim, er næst búa vettvangi, sem er hr. Gísli Sigmundsson á Hnausum, fyrverandi sveitarráðsmaður. og sem alþektur er fyrir dugnað og framkvæmd og valinkunnur að vinsældum, og með slíkan mann til meðstöðu sem Mr. Svein Thor- valdson í Riverton, mun framtíð- in leiða það í ljós, að þessi skemti- staður verður bæði byggðarblómi og bygðarsómi, og ef að þeir, sem einhverra ástæðna vegna ekki Brewers Of COUNTRY CLUB' BEER GOLDEN GLOW ALE BANQUET ALE XXX STOUT BR E W E R.V OSBORN E &. M U LVEV - Wl N NIPEG PHONES 4I-III 4J30456 PROMPT DELIVERV TO PERMIT HOLDEKS Tryggið yður ávalt nægan forða af HEITU VATNI fáið yður ELECTRIC WATER HEATER Vér setjum hann inn og önnumst um vírleiðslu fyrir Aðeins $1.00 út í hönd Afgangurinn greiðist með vægum kjörum Hot Point Water Heater, gegn útborgun $20.50 Red Seal Water Heater, gegn útborgun $19.00 Plumbing aukreitis, þar sem þarf Wíimtpeó Hiídro. phone f ^ J 848 132 55-59 t^fPRINCESSST. 848 U’ geta farið næsta ár til gamla landsins, en vilja samt halda minningu 1000 ára löggjafar- þings íslands hér, þá er hvergi betri stað að finna, en þennan um- talaða skemtistað, og ber margt til þess, fyrst, að það er fyrsta ísl. nýlenda vestan hafs,— annað, íslendingar eiga landið, og þriðja, það er á vatnsströnd, sem minnir á hafið heima. Nú ber íslendingadaginn upp á 3. ágúst í Winnipeg, en þann 5. á Hnausum. Mjög finst mér að það væri æskilegt, að hvorir sæktu aðra heim, ef þurviðri helst, svo að brautir séu góðar. Þá ætti að vera ánægja samfara skemtuninni, auk þess sem það mundi styrkja samúð og bræðra- bönd nábúanna, nefnilega Winni- peg íslendinga og Ný-íslendinga. Eg get fullvissað Winnipegbúa um það, að það sem hér að framan er skráð, plássinu viðvíkjandi, er satt. Eg hefi verið þar aðeins stuttan tíma að þessu sinni, en vona að koma þangað síðar og hafa þá lengri dvöl. Bið eg svo þá, sem þessar linur lesa, að virða til betri vegar, hvernig þær eru í stíl færðar. 151 Kingston Row, St. Vital, 29. júlí 1920. N. Ottenson. & ú i CUNARD LINE 1840—1929 Elzta eimskipafélagið, sem siglir frá Canada. 401 Lancaster Bldjl. CALGARY Cunard línan veitir ágætar sam- göngur milli Canada og Noregs, Sví- þjóðar og Danmerkur, bæði til og frá Montreal og Quebec. Eitt, sem mælir með því að ferðast með þessari linu, er þaö, hve þægilegt er að koma við í London, stærstu borg heimsins. Cunard línan hefir sérstaka inn- flutningaskrifstofu í Winnipeg, fyrir NorSurlönd. Skrifstofustjórinn er Mr. Carl Jacobsen, sem útvegar bænd- um íslenzkt vinnufólk vinnumenn og vinnuíkonur, eSa heilar fjölskyldur.— ÞaS fer vel um frændur yöar og vini, ef þeir koma til Canada meö Cunard línunni. SkrifiS á yðar eigin máli, eftir upp- lýsingum og sendiS bréfin á þann staö, sem gefinn er hér að neðan. Öllum fyrirspurnum svaraS fljótt og yður aS kostnaSarlausu. 270 Main St. WINNIPEG, Man. 36 Wellinftton St. W. TORONTO, Ont. 227 St. Sacrament St. MONTREAL, Que. H £ 5 6 i i I i i i í i i i i i i i i i i i i i i i § i 5 i 1 The Semi-Annual Sale of Furniture and House Furnishings A F öllum þeim liálfsárslegii útsölum, sem Eatons félagið hefir haft á hús- gögnum og öllu, sem að húshúnaði lýtur, er sú, sem nú stendur yfir hezt undirbúin til að mæta öllum þörfum og óskum hvers einstaks heimilis. Hér er úr fleiri og fjölbreyttari tegundum að velja, betri afgreiðsla og meiri hagnaður. Mánuiðum saman hefir þessi sala verið undirhúin og má af því gera sér nokkra grein fyrir hve stórkostleg hún er. Til að full- nœgja þörfum heimilanna hæði í Austur-Canada og Vestur-Canada hafa Ea-ton húðirnar frá llalifax til Calgary tekið höndum saman' um að kaupa sem haganlegast. Hið mikla fjármagn sem Eaton félagið hefir yfir að ráða hefir verið notað til að kaupa sem ódýr- ast. Gerð, bygging og frágangur allur á húsgögnunum er hinn besti, sem til er, og allir húsmunir af allra fullkomnustu ger ð og tegund. 1 öllum tilfellum er verðið í samanburði við gæði og fegurð húsmu»anna, alveg framúrskarandi lágt. ST. EATON C?,.,™ WINNIPEG CANADA J Holt, Renfrew’s ÁGÚST SALA Á FURS 0G AGÚST SALA A TAUYFIRHÖFNUM Alveg einstakt tœkifœri. hvað kjörkaup snertir, og á í sjálfu sér engan sinn líka. Vörurnar nið- ursettar frá 1 5 til 30% frá vanalegu söluverði Hver einasta hugsandi kona, hlýtur að fagna þessum miklu og góðu tíðindum, því hér er úr að velja því bezta og fullkomnasta, hvað viðvíkur haust eða vetrar kápum. Alt snið af nýjustu gerð og frágangur vandaður, sem þá er bezt getur. Holt, Renfrew & Co. Lta, Canadas Largest Furriers. Est. 1837.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.