Lögberg - 05.09.1929, Blaðsíða 7

i
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 5. SEPTEMBER 1929.
Bls. 7.
BÖKUNIN m — i — (
_ bregst ekki ef =
= þér notið MAGIC BAKING = i EE
: - POWDER Það inniheldur EE
ekki alúm og er -
ekki beizkt á =
bragðið. é!

“Danska einkaleyfisnefndin veit-
ir ekki einkaleyfi á neinar upp-
finningar, er hún álítur að stríði
Eiríkur Kjerúlf
og straummælir hans.
leyfi fyrir því áhaldi, sem hann
hefir fundið upp, þá sé það sðnn-
un þess, að uppfiningin sé bygð á
réttum grundvelli.
Eg hefi nákvæmlega athugað á-
hald þetta og notkunarreglur þess
og eg get fullyrt, að þar sem
grundvallarhugmyndin að notkun
þessa áhalds er rétt, þá er þetta
framúrskarandi góð lausn á því
vandamáli, að geta siglt í straumi
á opnu hafi án þess að þurfa að
óttast að ókunnur straumur reki
skipið af leið.
Eg þarf ekki að taka fram, að
lausn þessa vandamáls hefir stór-
kostlega þýðingu,, og eg fæ ekki
betur séð, en að uppfinning lækn-
isins, eða öllu heldur uppgötvun,
verðskuldi að henni sé afar ræki-
lega fylgt'og gaumur gefinn.”
Þessi ummæli frá slíkum manni
eru mjög merkileg, þvi að í Dan-
mörku eru gerðar meiri kröfur til
þekkingar manna, sem veittar eru
ábyrgðarmiklar stöður, heldur en
að þeir hafi gengið í samvinnu-
skóla.
og þekkingu, mundi koma honum
fyrir og útbúa hann á bezta hátt.
Hvað snertir hreinsun og útbún-
að tjarnarinnar^ þá hefi eg átt tal
við marga bæjarbúa um það mál,
og þori eg að fullyrða, að enginn
góður borgari í þessum bæ, mundi
telja eftir sér að taka þátt í að
greiða fé það, sem bæjarstjórnin
veitti til þess. Eg vil því skora á
bæjarstjórnina nú þegar að taka
þetta mál til alvarlegrar íhugun-
ar og framkvæmda.
Hvað snertir þá hollustu og á-
nægju fyrir bæjarbúa, gamla sem
unga, sem þetta þarfaverk mundi
leiða af sér, þá hefir oft áður ver-
ið rætt um það í blöðunum, svo
óþarft mun að fara frekar út í
það á þessu stigi málsins.
Aðeins eitt a ðendingu, tjörn-
ina mætti ef til vill stækka, en
aldrei minka.
Axel Tulnius •
—Vísir
FYRIR VEIKAR TAUGAR
OG BILUÐ LÍFFÆRI.
Nuga-Tone er læknislyf, sem
almenningur hefir átt kost á í 40
ár og sem hefir veitt þúsundum
veikburða karla og kvenna, betri
heilsu, meiri orku og lengri líf-
daga. Það gerir blóðið hreint og
heilbrigt, styrkir hjartað, lifrina,
nýrun og önnur aðal líffæri.
Miss Bessie Timell, Tyl River,
Va., segir, eftir að hafa tekið úr
einni flösku af Nuga-Tone: “Það
hefir reynst mér betur en öll önn-
ur meðul, sem eg hefi reynt. Eg
er hraustari og taugarnar og
hjartað er í betra lagi, og eg sef
vel á nóttunni.” ■— Nuga-Tone
verður að reynast eins og því er
lýst, eða peningunum er skilað
aftur. Reyndu það, og láttu oss
eiga alt á hættunni. Fáðu þér
flösku strax í dag. Eftirlíkingar
eru ekki neins virði.
Frá Islandi
Bræðsluverð sildar 6 kr. mál,
samningsbundið 5 kr. í lausasölu.
—Mgbl.
Eiríkur Kjerúlf læknir er ný-
lega kominn hingað til Reykjavík-
ur, og hefir hann að undanförnu
verið að vinna að uppgötvun sinni
um straummæli á gkipum og at-
huga um einkaleyfi í ýmsum
löndum.
Hinn 27. maí í fyrra skýrði
Morgunblaðið frá uppgötvun þess-
ari, sem er afar merkileg, sérstak-
lega vegna þess, hvað' hún bygg-
ist á einföldu náttúrulögmáli. —
Beztu uppgötvanir, eða þær hag-
nýtustu, hafa jafnan bygst á því,
að einhver hefir tekið eftir nátt-
úrulögmáli, sem aðrir hafa ekki
komið auga á, og fundið tök á að
færa mannkyninu það í nyt. — í
hinni umgetnu grein Morgun-
blaðsins er uppgötvun þessari
nokkuð lýst, og myndir birtar til
skýringar. Hafði Kjerúlf þá tek-
ið einkaleyfi á þessari uppgötvan
sinni í Danmörku, og vegna þess
að hann er íslenzkur þegn, og ís-
land er ekki í alheims einkaleyf-
issambandinu, verður hann, þrátt
fyrir sameiginlegan borgararétt
íslendinga og Dana, að tryggja
sér jafnhliða einkarétt hjá öllum
helztu siglingaþjóðum heimsins,
e:f hann vill .ekki eiga það á
hættu, að uppgötvauinni sé stolið.
Dönsk einkaieyfislög mæla svo
fyrir, að engu, sem sé þýðingar-
laust, eða brjóti í bág við náttúru-
lögmálið, verði veitt einkaleyfis-
helgi. En sé veitt einkaleyfi á
uppfinning, gildir hún til 15 ára
óbreytt, og fær jafnframt þá frið-
helgi, að sé sótt um einkaleyfi á
henni í öðrum löndum, sem í sam-
bandinu eru, innan árs, þá skoð-
ast sú umsókn jafn snemma fram
komin og hin fyrsta. Er þetta
hugvitsmönnum trygging fyrir
því, að uppfinning sé ekki stolið
frá þeim og er það aðal kostur
sambandsins.
Vér íslendingar höfum átt fáa
hugvitsmenn, og fer það máske
að vonum, þar sem þannig hefir
verið ástatt fram að þessu, og ís-
lendingar hafa ekki átt þess kost
að hagnýta sér uppgötvanir, þar
sem engin vélamenning hefir ver
ið hér og alt hefir orðið að sækja
til útlanda. En nú er þetta að
breytast og með auknum samgöng
um færist ísland sífelt nær um-
heiminum og nú er einmitt að
rísa sú öld, að íslenzkt hyggjuvit
Sfetur látið til sín taka. Og það
þarf enginn að halda, að íslend-
ingar sé skyni skroppnari en aðr-
ir. Þegar hugmyndagáfur þeirra
fá að njóta sin, þegar eitthvað er
upp úr mannvitinu að hafa, mun
það sjást, að hér eru til hugvits-
menn, jafnvel á borð við aðra eins
snillinga og Edison og Marconi.
Það eitt hefir á vantað að slíkum
mönnum skyti upp, að hægt væri
að gera sér mat úr uppfinningum.
En sem sagt, nú fer þetta að
breytast og er þvi nauðsynlegt,
að ísland gangi í einkaleyfissam-
bandið hið allra fyrsta, til þess
að tryggja rétt þegna sinna á
beim uppfinningum, er þeir kynnu
að gera.
Kjerúlf hefir breytt uppgötvun
sinni nokkuð síðan hann fékk
einkaleyfi á henni í Danmörku, en
beim breytingum verður ekki lýst
Hitt og þetta
Hlutafélag hefir þegar verið
stofnað til þess að hagnýta upp-
götvun Kjerúlfs og kaupa einka-
leyfi á hana í ýmsum löndum.
Kostnaður er þegar orðinn rúmar
20 þús. króna, en meira fé þarf,
líklega um 15 þúsundir. Getá
þeir, sem vilja leggja í fyrirtæk-
ið, skrifað sig fyrir hlutum hjá
gjaldkera Morgunblaðsins.
Kjerúlf er það mikið áhugamál
að uppgötvunin verði viðurkend
sem íslenzk uppgötvun og að ís-
Iendingar hafi hagnaðinn af
henni. Mundi honum hafa verið
í lófa lagið, að selja uppgötvunina
ytra, en það vill hann ekki. Og
er slíkt drengilega hugsað, að láta
þjóðina hljóta heiður af uppgötv-
aninni, og það er henni heiður, er
erlend skipafélög fara að keppa
um það að útbúa skip sín með
straummæli Kjerúlfs. En hjá því
getur ekki farið, þegar reynsla er
komin á mælirinn, og er líklegt,
að vátryggingarfélög setji það
sem skilyrði, að skip hafi straum-
mælirinn, því að öryggi þeirra
verður mörgum sinnum meira en
nú er og miðunarstöðvar jafnvel
óþarfar. Þá er og líklegt, að vá-
tryggingargjöld öll af skipum og
farmi, lækki stórum, þegar þau
hafa fengið straummæli, og hefir
það stórkostlega þýðingu fyrir
oss íslendinga, sem eigum sam-
göngur vorar við umheiminn und-
ir siglingum komnar. Uppgötv-
unin getur því orðið til stórgróða
fyrir land.og lýð, jafnframt því
sem hún eykur hróður þjóðarinn-
ar um allan heim. — Mgbl.
•Tp* •• •
ljornin
Spyrji maður, hvort sé fallegt í
Reykjavík, munu flestir lofa út-
sýnið, ^fjallahringinn, sérstaklega
Esjuná og sólarlagið. . Spyrji
maður svo, hvort bærinn sjálfur
sé sneyddur náttúrufegurð, mun
hinn sami svara: nei. Tjörnin
er bæjarprýði, hið einasta, sem
náttúran hefir gefið bænum til
prýði.
Spyrji maðhr svo, hvort bæjar-
búar hafi skilið, hve mikil prýði
sé að tjörninni, mun svarið verða,
að svo muni vei^i.
En hvers vegna gjörir bærinn
þá svo lítið til að skreyta tjörn
ina? Er það af getuleysi? Því
verður að svara néitandi. Bær-
inn tefir ráðist í ýmislegt annað,
sem eigi er þarfara en að sýna
tjörninniv sóma, og kostað til stór-
fé. Það er engum vafa undir-
orpið, að ef tjörnin væri hreinsuð,
en við það mundi hún dýpka,
barmar hennar hlaðnir upp úr
fallegu grjóti og tært vatn leitt í
hana úr sjónum, þá mundi hún
verða sú perla, sem mundi gjöra
Reykjavík að fegursta bæ íslands.
MargJ; mætti gjöra frekara til
þess að prýða tjörnina á einn eða
annan hátt, sem eg álít of langt
mál að fara út í að sinni, þó skal
eg minnast á hugmynd, sem marg-
ir líklega brosa að, en eg þó trúi
að komist til framkvæmda innan
ekki mjög langs tíma, sem sé, að
koma fyrir gosbrunni í tjörninni
— frá heitu hverunum við laug-
arnar — sem mætti láta gjósa á
hér.
Queen Annee Ave.
Seattle, Wash., 20. júlí 1929.
Heiðraði ritstjóri Lögbergs!
Sonur minn, Jón Pálsson, er
einn af þeim mönnum, sem kaupa
blað yðnr Lögberg; eg er hér hjá
honum. Þess vegna langar mig
til að skrifa í blaðið nokkrar lín
ur við og við.
Eg heyri, hve mikið er talað um
það, hve heppileg gjöf það mundi
verða, af Vestur-íslendingum, að
gefa skógfræ til íslands og klæða
landið með skógi, og er það vel
hugsað, en verður miklum erfið-
leikum bundið.
Danir hafa reynt það, bæði að
halda við þessum birkiskógi sem
i Iandinu er. og eins að flytja inn
furu og eikar fræ, og planta því
á íslandi, og alt reynst illa. Fyr-
ir meir en hundrað árum plantaði
kaupmaður einn, Steinbeck að
nafni, eik á Vatnseyri í Patreks-
firði. Tréð kom upp og var orðið
tvö fet eftir 50 ár; en þá dó það
út; því hafði verið plantað í kál-
garði, sem var á malarkambi og
um stórflæði 'féll sjór undir kál-
garðinn, svo ekki var dýpra niður
að sjónum en 2 fet undir garð-
inum.
Eg var á skógarjörð á íslandi í
50 ár, og var bónda-mynd á Botni
í Geirþjófsfirði 36 ár; það var
skógarjörð, og danskur maður kom
þangað og var þar um tima til að
leiðbeina mér hvernig ætti að
grisja skóginn svo hann þroskað-
ist og yrði hærri. En alt sem
hann gjörði, var að saga á snið
hrísluna, 3 þumlunga frá jörðu;
bilið á milli limsins á birkinu, sem
eftir var skilið, átti að vera 3 fet;
allar rætur á hríslunum, sem sag-
aðar voru við rótina, 'fúnuðu, en
þær, sem eftir voru, uxu ekkert
og visnuðu upp eftir 10—12 ár.
Við grisjunina mistu þær skjól
fyrir vindi og frosti.
Annar maður, norskur, var hjá
mér eitt sumar. Eg spurði hann
mikið um skögrækt í Noregi; og
sagði hann mér, að í Noregi væri
mikið af þessum birkiskógi, og
hann yxi ekki nema í aurmold og
væri skammlífur; yxi fljótt og
dæi svo út eftir nokkra tugi ára,
og yrði ekki hærri en frá 15 til
25 fet. En aðrar trjátegundir
mundu ekki þrífast hér í aurmold;
þær þrifist betur í svartri eða mó-
bleikri, feitri mold, og þar sem
væri leir eðas miðjumór í jörð-
inni, því í slíkum jarðvegi væri
svo mikill harpis, og það væri
hann, sem aðrar trjátegundir
þrifust bezt á.
Flestir bændur á íslandi eru nú
eigendur að ábúðarjörð sinni, og
víðast hvar fundinn mór, og und-
ir mónum er víðast hvar þykt
.leirlag og fitukent efni' ásamt
vatni milli mósins og leirlagsins.
Og þegar búið er að taka móinn
upp, er mokað mylsnunni og svo
grasrótar hnausunum fet þykkum
niður í grafirnar aftur. Bændur
gætu blandað kúamykju og sauða-
taði saman við mylsnuna, og þá
fengist feita moldin fyrir ungvið-
ið og um leið skjól, því jörðin
mógröfunum verður lægri en
bakkar þeirra, þegar alt sigur, og
ungviðið hefði þá skjól fyrir
haust og vor næðingum. Eg tók
eftir því, að á vorin var orðið kaf-
gras niðri í gröfunum, þó alt væri
kalið uppi á bökkunum, eftir vor-
næðingana. En það þyrfti að
girða í kring um grafirnar, svo
kýr og hestar kæmust ekki að því
Það er mjög heiðarlegt og höfð-
inglegt af Vestur-lslendingum, að
hafa svona hjartnæma trygð við
gamla ættlandið sitt; fyrst að
og svo að gefa fátækum og veik-
um ættingjum stórgjafir. — Og
svo eru Bandaríkin í Ameríku
stórkostlega hðfðingleg og sann-
gjörn, að viðurkenna Leif hepna
Eiríksson sem íslending, og þann
fyrsta hvíta mann, sem sögur fara
af að hafi stigið fæti sínum á
Þjórsárbrú, 24. júlí.
Grasvöxtur yfirleitt ágætur þar
sem til spyrst, bæði á túnum og
útengi. Sérstaklega góður gras-
v:xtur á útengjum, þar sem nægi-
legt vatn fékst.
Túnasláttur allstaðar vel ,á veg
kominn, sumir um að bil búnir,
aðrir vel hálfnaðir. Taðan hirt
eftir hendinni hjá fléstum.
Holti, 24. júlí.
Grasvöxtur í bezta lagi hér um
slóðir. Gras breiðir sig víðast
hvar á túnum og góðengjum. Hey-
skapurinn gengur yfirleitt ágæt-
lega hjá mönnum.
Borgarnesi, 25. júlí.
Heyskapur gengur ágætlega í
héraðinu. Tún sprottin í allra
bezta lagi. Nýting ágæt. Menn eru
ekki. alment búnir með tún ennþá;
langt komnir þó niðri í héraðinu.
í uppsveitunum um það bil hálfn-
aðir flestir. Sprettuútlit á engj-
um var ekki gott, en hefir batn-
að mikið upp á síðkastið.—Mgbl.
Skeiðará breytir um farveg.
Undanfarin 50—60 ár hefir
Skeiðará haft farveg fast austur
við öræfi, við Skaftafell. Smá-
SAMRÍM.
Það er margt, sem mæðir,
meiðir sárt og hræðir,
mörg ein ben, sem blæðir,
býsna fátt, sem græðir.
Víða ilskan æðir,
öfund rógburð fæðir,
haturs nepja næðir
og níðings végu þræðir.
Ágjarn aura slæðir,
yfirgangur flæðir
yfir annars svæði
og ei um sakir ræðir.
Lymskur brögðum læðir,
lauriráð svikull bræðir;
gegn um holt og hæðir
hlera kjarftar skæðir.
Heimskur svinnan hæðir
og hrokann lofi gæðir;
spakan fávís fræðir,
og fátækt auðgan klæðir
Yfir heim því hlæðir
hefndum og kvalræði.
Illa’ eru allir stæðir,
eins og hermir kvæði.
-Hmbl.
Ó. V.
Listamaðurinn: Foreldrar mín-
ir hindruðu það eftir mætti, að eg
gæti orðið listamaður. — Heim-
sækjandinn: Þau mega þá vera
ánægð yfir árangrinum.
Hún: Nú.er trúlofun okkar
slitið, og eg vil fá hringinn aftur.
Hann: Nei, þú hefir látið grafa
í bann: “Þín um alla eilífð”, svo
þú færð hann aldrei.
ameríska jörð árið 998 e. Kr. kvíslar hafa við og við runnið
Látið
vestur á Skeiðarársand, en aldrei
hefir verulegt vatn verið, þar,
nema þegar hlaup hefir komið í
Skeiðará.
En nú hefir breyting orðið á
þessu. Nú hefir Skeiðará rutt
sér farveg fram af miðjum sand-
inum. Á laugardaginn var brauzt
hún þarna fram með jakaferð og
töluverðu vatnsflóði. Voru síma-
menn að vinna á sandinum, þeg-
ar áin brauzt fram, og tók hún
einn símastaur með sér. Á sama
tíma og áin brauzt fram vestur á
sandi, varð hún kornlítil á sín-
um venjulegu slóðum.
Þessi umbrot í Skeiðará hafa
kunnugir menn eystra sett í sam-
band við hlaup, er mundi vera í
aðsigi. Öræfingar sjá venjulega
fyrir, þegar Skelðarárhlaup er í
burð, og með viðurkenningunni að
gefa íslenzku þjóðinni 5ft,000 dali
til að búa til stándmynd af Leifi
hepna Eiríkssyni, og láta íslenzk-
an mann búa hana til á íslandi,
svo peningarnir lenda í landinu;
það er mikið fé. En það virðÍ3t
ekki minna, að Bandaríkin í Ame-
ríku eða þingið (Congressið) skuli
heiðra væntanlega þjóðhátíð ís-
lands 1930 með því að- senda 5
fulltrúa sína til hátíðarinnar; því
með því viðurkenna' þeir íslenzku
þjóðina vini sína og að íslenzki
maðurinn, Leifur Eiríksson, hafi
verið fyrsti hvíti maðurinn, sem
fann leiðinat il þessarar frjó-
sömu og fögru, jarðensku para-
dísar, landsins, sem þeir nú búa í.jvændum; ráða þeir það af ýmsum
breytingum á jöklinum, — hann
hækkar ört, þegar hlaup er í að-
sigi. Skeiðarárhlaup koma venju-
lega á 5—11 ára fresti. Síðasta
hlaup var í september 1922.
Símavinnumenn hafa til þessa
legið við í tjöldum austur á Skeið-
arársandi, en héldu stöðugt vörð
til þess að hafa nákvæmar gætur
á öllum breytingum á jöklinum.
En á þriðja degi fluttu þeir tjöld-
in vestur fyrir Núpsvötn (að
Lómagnúpi), því ótryggilegt þyk-
ir að vera á sandinum að nætur-
lagi. — Búist er við, að símalín-
urnar verði tengdar saman 1 viku-
Iokin, ef ekki verða því meiri taf-
ir við Skeiðará. — Mgbl.
Og nú verður Leifur hepni ekki
nefndur “norski Leifur” lengur,
hann verður talinn íslendingur
öldum saman héðan í frá.
En með hverju ætlar Canada-
þingið að heiðra íslenzku þjóð-
ina og miriningu Leifs hepna Ei-
ríkssonar 1930? Það væri vel
tilhlýðilegt, að Canadastjórn sendi
íslendingum 50-tonna strand-
varnarbát, og létu hann heita
Leif hepna; og ætti báturinn að
hafa drekasporð aftan. og dreka-
haus framan, og byssan að vera
í hausnum á dreþanum, svo skot-
ið kæmi út um ginið á hausn-
um, þegar þeir sendu togurunum,
sem væru að fiska i landhelgi,
kveðju sína. Báturinn þyrfti að
vera hraðskreiður, gera 18—20
mílur danskar á vöku, — eða 18—
20 mílur enskar á klukkustund;
því flestir togarar fara 16 til 18
mílur enskar á klukkustundinni.
Báturinn þyrfti að vera sterk-
bygður og járnvarinn framan og
aftan, svo hann þyldi íshroða, þój
hann þyrfti að fara í gegn uml
hann. Svona bátur mundi verða
íslenzku þjóðinni þarfur og gefa
af sér beinlínis og óbeinlínis ár-
lega svo miljónum króna skifti,
þar sem hann varnaði því, að tog-
arar eyðilegðu jurtalí'f ungviðis-
ins, sem bæði þorskur og aðrar
fisktegundir fæða af sér innan
landhelgi.
Eg hygg, að Canada-þingið á-
samt þjóðinni gætu ekki heiðrað
íslenzku Alþingishátíðina 1936 og
minst þess, að Leifur hepni var
fyrsti maður hvítur, sem sté fæti
sínum á landið skógivaxna og
frjósama, paradísina, sem þeir
búa nú í, með neinu eins og bátn-
um umrædda.
Málsmetandi menn í Canada
ættu að veita þessum línum eftir-
tpkt, og færa þetta 1 tal við stjórn-
ina, ef þeim litist vel á þetta.
Stjórnin á íslandi ætti að nota
þennan bát til strandvarnar að
sumrinu, frá öndverðarnesi til
Drangeyjar á Skagafirði; en á
vetrum frá Öndverðarnesi að
Straumnesi; ís, þokur og kafalds-
hríðar mundu verja hitt plássið
að norðan fyrir ágangi togara.
Þetta pláss er' lang-fiskisæladta
1 plássið á öllu íslandi, vetur og
sumar, en hefir ætíð orðið út-
undan að strandvörn.
Páll Þorsteinsson.
CANADIAN NATIONAL—
CUNARD LINE
/ sambandi viö The lcelandic MiUennlal Celebration
Committee.
Dr. B. J. Brandson,
H. A. Bergman,
Dr. S. J. Johannesson,
E. P Jonsson,
Dr. B. H. Olson,
S. Anderson,
A. B. Olson,
G. Johannson,
L. J. Hallgrimsson,
S. K. Hail,
G. Stefansson,
A. C. Johnson,
J. H. Gíslason,
Jonas Palsson,
P. Bardal,
M. Markusson,
W. A. Davidson.
tslendingar í Canada, eins og
landar þeirra, sem dvelja vI8s-
vegar annarsstaöar fiarri fóstur-
Jörðinni, eru nú meir en nokkru
sinnii 4ður farnir að hlakka til
þúsund ára Alþingishátiðarinnar
t Reykjavík, I júnlmánuði 1930.
tsland, vagRíi lýðveldisins, eins
og vér nú þekkjum það, stofnaði
hið elzta löggjafarþing í júnt-
mánuði árið 930. pað er ekkert
tslenzkt hjarta, sem ekki gleðst
og slær hraðara við hugsunina
um þessa þúsund ára Alþingis-
háttð, sem stjórn tslands hefir
ákveðið að halda 4 viðeigandi
hátt.
Annast um ferÖir yÖar á hina
ÍSLENZKU - - -
Þúsund ára Alþingishátíð
REYKJAVIK
IÚNl - - - - 1930
Canadian National járnbrauta-
kerfið og Cunard eimskipafélagið
vinna t samlögum að þvt, að
flytja tslendinga hundruðum sam-
an og fólk af íslenzku bergi brot-
ið, til tslands til að taka þátt í
háttðinni og siglir sérstakt skip
frá Montreal t þessu skyni. Meðal
annars, sem á borð verður borið
á skipinu, verða tslenzkir, góm-
sætir réttir. Par verða .leikir og
ýmsar skemtanir um hönd hafð-
ar og fréttablað gefið út.
Spyrjist fyrir um vorar sérstöku ráðstafanir
Leitið upplýsingá hjá Canadian National umboðsmanninum I
Winnipeg Saskatoon, Edmonton, eða skrifið beint til
J. H. GtSLASON, Winnipeg (phone 88 811) 409 Mining Exehange Bldg.
CANADIAN NATIONAL RAILWAYS
eOo, einhverjum umhoösmanni
CUNARD STEAMSHIP LINE
ísafirði, 26. júlí.
“Nóva” rakst á hafísjaka í gær-
kvöldi á Húnaflóa og laskaðist svo
mjög, að sjór féll inn í fremra
lestarrúm. Bátar voru þegar sett-
ir lausir og alt vpr haft til reiðu,
að yfirgefa mætti skipið, því talið
var víst að það mundi sökkva, ef
lestarskilrúm biluðu. Nóva kom
kom hingað í nótt og hafa vörur
verið losaðar úr henni. Skipið
verður lagt upp í fjöru í nótt.
Vestmannaeyjum 26. júlí.
Heyfengur er óvenjulega mikill
í Eyjum í sumar og er það ávöxt-
ur nýræktar þeirrar, sem þar hef-
ir orðið síðustu árin. Hafa sáð-
sléttur aldrei verið eins góðar og
nú. — Síldar hefir verið talsvert
vart við Eyjar, en lítið verður eyj-
arskeggjum úr henni.
Siglufirði, 25. júlí.
Hagstæð tíð til lands og sjávar.
Þorskafli fremur tregur. Síldveiði
mikil. Lögð í bræðslu hjá Goos
20 þús. mál, Paul 25 þús. mál, og
saltað 2000, alt til dagsins í dag.
Takmörkuð söltun byrjar alment
í nótt.
Dr. Alexandrine tafðist vegna
íss á Húnaflóa, varð að fara 22
sjómílur inn í flóann til þess að
komast fyrir ísinn 12 sjómílur
undan Skaga. — Saras, eftirlits-
skip Norðmanna, liggur hér einn-
ig og varðskipið Óðinn.
Byrjað er á byggingu ríkisverk-
smiðjunnar og ifiskimjölsverk-
smiðju, sem tekur til starfa á
næstunni. — Tvö íshús, bæði til
vélfrystingar, byggja Ásgeir Pét-
ursson og Gísli Johnsen, hið fyrra
fullgert. H.f. Bakki og Siglufjarð-
arbær setja vélar í sín frystihús.

BREM/ED IN
WESTERN
CANADA
F0R OVER
40 YEARS
STOCK
ALE
Helgidögum. Efast eg ekki um,
Til dæmis um það hvernig að Steingrímur með hugviti sínu vilja klæða það með blómskrúði,
SHEÁS WINNIPE6 BREWERY LIMITED
Maðurinn: ,Vertu sæl, elskan
mín, ef eitthvað kemur fyrir svo
að eg geti ekki komið heim i kvöld,
þá sendi eg þér bréf. — Konan:
Eg hefi þegar fengið það, það datt
úr vasa þínum í morgun.
Gesturinn: Gerið svo vel og
látið mig fá enskt buff. •—■ Þjónn-
inn: Með ánægju. —Gesturinn:
Nei, þakka yður fyrir, eg vil held-
ur kartöflur.—Hmbl.
MACDONALD'S
Fine öit
Bezta tóbak í heimi fyrir þá, sem
búa til sína eigin vindlinga.
Gef inn, með
ZIG-ZAC
pakki af vindlingapappír.
HALDIÐ SAMAN MYNDASEÐLUNUM
m