Lögberg - 12.12.1929, Blaðsíða 7

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 19. DESEIMBER 1929.
BIs. 7.
Saga Alþingis
á enskn.
Minningarorð
Um síðastliðið tólf mánaða skeið
hefir sí og æ mátt sjá í erlendum
blöðum frásagnir um hina fyrir-
huguðu Alþingishátíð okkar næsta
ár, og oftast nær hefir þá um leið
eitthvað verið minst á sögu þess-
arar fornu stofnunar, og jafnvel
einnig sögu landsins. Slíkt varð
vitanlega að gera, því að öðrum
kosti myndu lestir lesendur hinna
erlendu blaða, hafa verið litlu nær
um hvað hér var að ræða. Ekki
vantar það, að þessar frásagnir
hafi verið vinsamlegar í okkar
garð að svo miklu leyti, sem þær
voru ekki alveg hlutlausar, en
hitt hefir verið mikið skapraun-
arefni öllum íslendingum, sem
séð hafa, hve hörmulega vitlitlar
þær hafa oft og einatt verið. Þær
sem birzt hafa í Norðurlanda-
blöðum, virðast oftast nær hafa
Z *
verið meira og minna rangar.
Þekking höfundanna á því, sem
þeir voru að skrifa um, var ber-
sýnilega langoftast ekki nema
aumasta nasasjón. Með því vitan-
Bardals, af Dr. B. B. .Tónssyni, og
hvílir nú í Brookside grafreitnum
hér við Winnipeg.
Blessuð sé minning Ingunnar
Jónatansdóttur.
A. Sædal.
Akureyrarblöðin eru vinsamlega
beðin að birta þessi minningar-
orð. A. S.
jarðsett frá útfararstofu hr. A. S. þá ræðir þar aðeins um Vídalín
Ingnnn Jónatansdóttir
Matthíasson.
Þann 10. apríl s. 1. andaðist að
heimili dóttur sinnar, Jónínu Ol-
son, 629 Young St., í Winnipeg,
Ingunn Jónátansdóttir Matthías-
son, eftir langvarandi heilsubil-
un. Hún var fædd að Hófaium í
Reykjadal, í Suður-Þingeyjarsýslu
á Islandi, 15. júní 1851. Foreldr-
ar hennar voru: Jónatan Eiríksson
og kona hans Guðrún Stefánsdótt-
ir, bæði ættuð úr Þingeyjarsýslu.
Ingunn heitin var í foreldrahúsum
til 12 ára aldurs, en þá misti faðir
hennar heilsuna og heimiliskring-
legt var, að erlend skrif um Al- umstæður urðu tilfinnanlega slæm-
Var þá Ingunn, sem var eitt
þingi myndu verða því tíðari, sem j ar.
nær drægi hátíðinni, hefði það af 12' börnum þeirra Jónatans og
vefið lítt fyrirgefanlegt skeyting- 1 Guðrúnar; tekin til fósturs af Þór-
arleysi af undirbúningsnefndinni,- j arni Magnússyni á Halldórsstöðum
að gera enga tilraun til þess, að í Laxárdal í sömu sýslu; dvaldi
leggja blaðamönnum betri gögn | þar til ársins 1869, að hún gekk að
upp í hendur, heldur en þeir virt: j eiga Hrólf Matthíasson á Drabla-
ust hafa. Svo er líka fyrir að stöðum í Fnjóskadal, sem þá var
þakka, að nefndin sá að hér þurfti j ekkjumaður með 3 börn; eru tvö
aðgerðar af íslendinga hálfu, og þeirra enn á lífi, Mrs. Th. Guðna-
það varð að ráði, að hún sneri son, er býr rausnarbúi 1 grend við
sér til Matth. Þórðarsonar, þjóð-
minjavarðar, og fékk hann til
þess að skrifá ítarlega ritgerð, er
hún kom á framfæri við hið al-
kunna enska tímarit, The World
Today, sem.talið er í fremstu röð
enskra tímarita og víðlesið mjög,
bæði| austan hafs og vestan. Er
hún nú komin þar í nóvember-
Baldur, Man., og Sigurður skip-
stjóri við lEyjaífjörð, nafnkunnur
atorkumaður. — Hrólfur og lng-
unn bjuggu að Draflastöðum í 13
ár, en fluttu þá að Hofi í Flateyj-
ardal í sömu sýslu og bjuggu þar
7 ár; þá fluttu þau til Akureyrar
við Eyjafjörð, og dvöldu þar þar
til 1903, er þau fluttu til Canada.
heftinu, prýdd mörgum ágætum i Fyrstu tvö árin hér í landi, dvöldu
myndum, flestum áður óprentuð- þau i Glenboro, Manitoba, en þar-
um.
Það verður víst ekki um það
deilt, að Matthías hefir leyst þetta
hlutverk sitt prýilega af hendi.
Hann hefir þjappað saman í rit-
gerð sinni furðu-miklum fróðleik,
og þó hefir hann séð við því, að
hún yrði ekki “þurra-rembingur”,
því hún má heita fjörlega skrifuð.
Segir hann fyrst frá landnámi hér
og aðdragandanum að stofnun Al-
þingis, lýsir svo Þingvöllum býsna
ítarlega og segir greinilega frá
skipulagi þingsins-, með þeim
breytingum, sem það hefir tekið
frá uphafi til þessa dags, starí-
sviði þess og starfstilhögun. Jafn-
framt víkur hann að meginatburð-
um í stjórnmálasögu landsins og
öðru því, er sérstáklega snertir
efnið. Allstaðar virðist þess
vandlega gætt, að greina á milli
höfuðatriða og aukaatriða.
Svo er til ætlast, að þeir, sem
framvegis kunna að skrifa um AI-
þingishátíðina erlendis, geti not-
að þessa ritgerð, sem heimild, og
í því skyni hefir nefndin gert ráð-
stafanir til þess, að fjöldi eriendra
stórblaða fái eintak af henni. Er
j næst færðu þau sig að Winnipeg
1 Beach og mynduðu þar sinn sein-
asta sameiginlega bústað; en árið
1913 andaðist Hrólfur Matthíasson,
eftir langa og heiðarlega æfi, 73
ára gamall. Var þá heilsa Ingunn-
ar mjög ifarin og kom henni vel að
eiga góð börn, sem vildu gjöra
j henni æfikvöldið sem bjartast og
hlýjast að unt væri, enda flutti hún
i þá til dóttur sinnar, Jónínu Olson,
að Gimli, og dvaldi hjá henni það
sem eftir var æfinnar, 12% ár að
j Gimli, en 2% í Winnipeg.
! Ingunn heitin þjáðist mikið af
heilsuleysi öll þessi ár, og var mán-
| uðum saman rúmföst, þarlfnaðist
I hún því mikillar umönnunar og
nærgætni. Mun Jónína Olson hafa
sýnt þar sanna trúmensku og dygð,
end erum við öll, vinir og vanda-
menn þessarar látnu konu, hjart-
anlega þakklát Mrs. Olson fyrir
hennar mikla starf.
Hrólfi og Ingunni varð 7 barna
auðið; dó eitt þegar í æsku, en sex
komust til fullorðinsára. Sonur
þeirra Þorgrímur Gunnar, druknaði
í Winnipegvatni 1907; Þorsteinn
er búsettur að Winnipeg Beach;
Sesselja býr að >Skútum við Eyja-
það vel farið, því hér er sagan rétt fjörð; Jóhanna Holm, að 1004 Sher-
sögð og skilmerkilega, laus við j burn St., Winnipeg; Valgerður
alt skrum og mikillæti, en þó al-! Hermannsson, St. James, Manitoba,
gerlega hispurslaus að því er
snertir erlenda valdið á íslandi,
og áhrif þess á hagi þjóðarinnar.
Þeir, sem eiga kunningja erlend-
is, ættu að sýna þeim þá hugul-
semi, að senda þeim tímaritsheft-
ið, eftir því sem til vinst. Útsala
ritsins er, eins og kunnugt er, í
bókaverzlun Snæbjarnar Jóns-
sonar.
Vegna þess, sem sagt er hér að
framan, um ónákvæmni og fróð-
leiksleysi i erlendum blaðaskrifx-
um um Alþingi, er rétt að geta
þess, að frásagnir í blöðum vest-
an hafs, eru yfirleitt miklu rétt-
ari og oft lausar við allar mis-
sagnir. En það er af því, að þar
hafa íslenzkir menn fjallað um.
Meira að segja hafa menn, eins og
þeir prófessorarnir Halldór Her-
mannsson og Richard Beck lagt1
þar hönd á plóginn og skrifað í
tímaritin. Er þetta gott dæmi
þess, hve -merkilegir útverðir Vest-
Ur-íslendingar eru íslenzku þjóð-
inni.
að bráðlega sé von á annari rit-
Heyrst hefir, og mun satt vera,
gerð eftir Matthías um sama efni
á norsku. En eigi er sú ritgerð
samin að tilhlutan hátíðanefnd-
arinnar. — Vísir.
og Jónína Olson, 629 Yoúng St.,
Winnipeg.
Eins og fyr er getið, voru börn
Jónatans og Guðrúnar 12. Komu
fórar systur hingað til Canada.
Hólmfríður dó fyrir nokkrum ár-
um í hárri elli, að Gimli, Man.
Soffí og Guðrún, báðar búsett-
ar í Peace River héraðinu í Al-
berta fylki.
Árni, bóndi að Auðbrekku
Hörgárdal í Eyjafjarðarsýslu,
dáinn fyrir nokkrum árum.
Kristinn Óli, og Baldvin, búa
báðir á Húsavík í Þingeyjarsýslu,
Stefanía, Ingvr og Sigurður,
öll búsett við Eyjfjörð. Eru öll
þessi eftirlifandi systkini komin
til hárrar elli, það yngsta mun
vera komið yfir sextíu ára aldur.
Ingunn heitin var fríðleiks
kona, röskleg, meðal há, í þrekn-
ara lagi, bláeygð og með mikið
bjart hár. Lpnd hennar var þýð
og blíð, og mun hún hafa verið
Ingunnar dýrmætasta veganestið
Fáorð var hún um mótlæti sinnar
æfi og bar sjúkleika sinn og elli
sem hetja. Trú sína sýndi hún
með því að tala vel um náungann
og leitast við að gleðja og styrkja
hvern þann, sem bágt átti og á
vegi hennar varð.
Hin framliðna sæmdarkona var
Jón Vídalín
og postilla hans
í Bjarma 15. maí 1929, birtist
grein um Jón Vídalín og postillu
hans, eftir Bjarna Jónsson kenn-
ara í Reykjavík.
Við hana gerði eg dálitla at-
hugasemd í Lögbergi í júlí í
sumar.
önnur grein er nýlega komin í
Heimskringlu (13. nóv. 1929). Er
hún tekin upp úr Lesbók Morgun-
blaðsins og rituð af Dr. J. H., sem
eg tek fyrir að vera biskup ís-
lands.
Báðar greinarnar eru út af bók
er dr. Arne Möller, danskur prest
ur (eitthvað af íslenzku kyni
móðurætt)i hefir ritað og sem er
há-krítiik á Vídalín og postillu
hans.
Þar sem eg er fædd og uppalin
á íslandi fram yfir tvítugsaldur
og Vídalíns postilla á meðal þess
fyrsta í Guðs orði í óbundnu máli
utan ritningarinnar, sem eg heyrði
og þar sem mér dyljast ekki þau
áhrif, sem téð postilla hafði
það fólk, sem eg umgekst á bernsku
árunum, sem og á sjálfa mig og
aðra síðar, þá leyfi eg mér að
gera fáeinar athugasemdir við
þetta mál, þó eg búi og hafi bú-
ið, lengri hluta liðinnar æfi minn-
ar, í framandi landi.
Það er þá bezt að byrja á því,
að afsaka það við ritstjóra Bjarma,
að eg í grein minni í sumar, eign-
aði honum greinina í Bjarma í
mí í vor, um þetta mál, þai sem
annar maður hafði ritað hana. —
Líka bið eg hr. Bjarna Jónsson
kennara í Reykjavík, greinarhöf-
undinn, fyrirgefningar á því, að
eg tók ekki alla greinina í gegn,
og sýndi þar með fram á vörn
hans fyrir Vídalín og verk hans.
Svo er bezt að segja hverja
sögu sem hún gengur. Veikindi
homluðu mér frá því, að fara
nægilega ítarlega út í greimna.
Aðeins þau atriði, að verið væri
að gera lítið úr Jóni Vídalín og
postillu hans, risu upp fyrir huga
mínum, og það undir stórhátíðar-
hald á íslandi, þar sem jaifningja
hans, séra Hallgfúmi Péturssyni,
væru reistar kirkjur.
Eg skrifaði grenina með ákaf-
lega veikum burðum og umritaði
ekkert orð í henni, né hefi eg til-
hneigingu til að umrita nokkurt
orð í henni enn, að þvi fráteknu,
sem hér að framan er tekið fram.
Því þó að hvorki ritstjóri Bjarma,
né hr. Bjarni Jónsson væru að
draga skóinn af Vídalín, ber
greinin með sér, að þau tiðindi
voru komin í landið, sem rýrt gætu
álit á honum og verkum hans.
Hugtökin, sem eg tók ifram,
standa því kyr og eru nú sönnuð
í virkileikanum, því dómur er
uppkveðinn af dr. J. H. með þess-
um orðum: “En þótt gildi Vída-
líns postillu sem guðsorðabókay
breytist ekki vitund við það, sem
upplýst verður um frumleika
þeirra, þá getur ekki hjá því far-
ið, að það hafi nokkur áhrif á
skoðanir manna á bókfræðilegu
gildi postillunnar og á höfundin-
um sem rithöfundi.” (13. nóv.
1929, 5. bls., 4. dálki), og í niður-
lagi greinar dr. J. H. (sama bls.
6. dálkur),:
“En þótt einum og öðrum kunni
að finnast ljóminn um nafn Vída-
líns verða minni en áður við það,
sem höf. hefir í ljós leitt með
rannsóknum sínum, þá á hann engu
að síður þakkir skyldar fyrir
þetta rannsóknarstarf sitt, fyrir
þá miklu iðn og elju, sem hann
heifir starfað með við samningu
þessa rits.
Að niðurstaða rannsókna hans
hefir, að því er sérstaklega post-
illuna snertir, orðið á annan veg
en landar og dáendur Vídalíns
kynnu að hafa óskað, það er hlut-
ur, sem ekki verður höf. til for-
áttu fundinn.”
Vitaskuld, að Guðs orð heldur
sér, hver sem meðhöndlar, sé rétt
með ifarið, en þar sem háttvirtur
greinarhöfundur leggur áherzlu á,
að skoðanir manna muni breytast
á “höfundinum sem rithöfundi”,
sjálfan og persónulegt gildi hans,
iví sál hvers eins, hæfileikar og
karaktér birtist í þvi sem hann
itar.
Alt það, sem felt verður af
Vídalín 1 þessu máli, er þvi látið
fyrir vísindarannsóknir Árna
Möller, sem virðast, svo langt sem
grein dr. J. H. nær, vera taldar
óskeikular.
Rannveig K. G. Sigbjömsson.
“Saga”
Ný-komin út, er seinni bók,
fimta árgangs, af tímaritinu
“iSögu”, er Þ. Þ. Þorsteinsson gef-
ur út að 732 McGee St. í Winni-
peg. “Hefir "Saga” fengið margt
loiflegt orð í eyra, og þar á meðal
á síðasta Þjóðræknisþingi, er fjór-
ir þingmanna töldu fram kosti
hennar. Einn af ritfærari land-
nemunum vestra segir: “-----Það
er skjalllaust . . . . að “Saga” er,
að mínu og margra annara áliti,
eitt með skemtilegustu og bezt
rituðu ritum, sem nú eru gefin út
á íslenzku —----Og í einu ís-
landsblaðinu stendur: “— — Er
tímarit þetta eitt hið bezta í sinni
röð, og ber efni þess svo langt af
öllu því, er sézt á prenti frá Vest-
ur-íslendingum. “Saga” er kjarn-
yrt og djarftæk........ fjölbreytt
og hressandi aflestrar-----”.
Efni “Sögu” er að þessu sinni:
Fjögur kvæði: Sævarsöngvar,
Ormurinn, Tvískiftur og Steinn-
inn, eftir Þ. Þ. Þ.
Gjafir guðs til mannanna: Olive
Schreiner.
Luktar dyr: Jóhannes P. Pálsson.
Tvö æfintýri: I. Alhamar og
fíflið. II. Drotningin í Saba og
hinn noræni kóngsson: J. Magn-
ús Bjarnason.
Matseðill til Aðalsteins: Steph-
an G—.
Til Stephans G.—: Aðalsteinn
Kristjánsson.
Látinn laus: Manuel Komroff.
Indíána sumar; Ása Þór.
Friður: Þ. Þ. Þ.
Tíulaga boðorð vísindanna:
Séra D. R. Williams.
Blæja Mab drotningar: Rubén
Dario.
Hepni og óhepni: Beatrice Har-
raden.
Vegirnir tveir: Olive Schreiner.
íslenzkar þjóðsagnir — Sagnir
um Kristján á Illugastöðum: Sig-
urjón Bergvinsson. Símon Dala-
skáld dreymir Klaufa: IBaldvin
Halldórsson. Þrjár draumsögur:
Halldór Daníelsson. Rauði tref-
illinn: M. Ingimarsson. Séra Jón
Eiríksson: B. J. Hornfjörð. Hall-
grímur sterki: Sigurj. Berginsson.
N Fuglaskytturnar: Baldvin Hall-
dórson.
Dýrasögur — Hænan og andar-
ungarnir: E. S. Guðmundsson.
Meinið mitt: Jónas J. Daníelsson.
Daisy: E. S. Guðmundsson. Gor-
illa apinn söngelski.
Bjartur Dagsson (Bright Day,
sögur vesturfarans, dregið saman
úr dagbókum hans af Þ. Þ. Þ. —
III. kafli: trti í sveit. Norðmenn
og íslendingar. Bændavinna. Beð-
bítir. Púns. Orustan við beðbít-
ina. Dýrðlegur draumur. Hrekkja-
vit skordýranna. í annars manns
Herbergi. Eg fæ aftur á hann.
Kanplaus hlaup í Winnipeg.
Norskir íslendingar. —
VI. kafli: Leif Erickson. Atvinnu-
leitir. Eg kasta leirkúlu í opinn
munninn á verkstjóra einum, og
steinvölu i hlustina á öðrum. Eg
er skírður í annað sinn. Bright
Day er blessað nafn. Leif Erick-
son útvegar mér mánaðarvinnu
hjá bænum. Guð borgar fyrir
hrafninn og launar Leif fyrir
mig. — V. Kafli: Búningar ungu
stúlknanna. Gyðingafötin. Ham-
skifti. Bálför íslenzku fatanna.
Nýr og betri maður. Einn af oss.
Kvöldgöngur. Kvonhænahugsanir.
Góðgerðasemi. Rottan í hár-
hnútnum. Æfintýrið hjá aldinsal-
anum.
Þá koma Hugrúnar Þ. Þ. Þ. og
seinast Krydd.
fastur ráðvandur og orðheldinn
fram í það yzta. Að þekkja hann,
að ræða við hann, var að læra ó-
brotna lífsspeki.
Hann var jarðsunginn frá í s-
lenzku kirkjunni í Baldur, af séra
K. K. Olafson, að viðstöddu fjöl-
menni, og lagður við hlið konu
sinnar i Baldur grafreit.
Blessuð og lifandi sé minning
hans.
Gamall nágranni og vinur.
FRÁ ISLANDI.
gerðarinnar, hvar sem er á land-
inu. Er sú útgerð nú orðin gríð-
armikil hér á landi og hefir eflst
stórkostlega síðustu árin og á ef-
laust fyrir sér að etflast enn meir.
— 1 stjórn félagsins voru kosnir:
Páll Ólafsson framkv.stj. í R.vík,
formaður; Lúðvíg C. Magnússon
frkvstj. í R.vík, Þórður Flygering
kaupm. í Hafnarifirði, Þórarinn
Böðvarsson kaupm. í Hafnarf. og
Óskar Hailldórsson >útgerðarmað-
ur í Reykjavík. Stjórninni var fal-
ið að hafa mð höndum samninga
við sjómannafélögin, og leita til-
boða um hagkvæmari vátryggingu
fyrir skipin. Sérstök netfnd var
Nýtt útgerðarmannafélag.
í fyrrakvöld (14. nóv.)( var stofn-
að hér í Reykjavík “Félag íslenzkra kosin til þess að undirbúa lýsis
línumeiðaraeigenda”. —Hafa fé-
lagsmenn yfir að ráða nær 30
línuvejðurum, gufuskipum ein-
göngu. Eiga skip þessi heima í
öllum landsfjórðungum Er von á
fleiri skipum í félagið, sem ekki
gátu sent fulltrúa á stofnfund-
inn. — Tilgangur félagsins er að
gæta hagsmuna lánuveiðara- út-
sölusamlag innan félagsins, leita
tilboða um veiðarfæri o. fl. Og
önnur nefnd var kosin til þess að
semja uppkast að reglum um
merkingu veiðarfæra á þessum
skipum. Eflaust eru það mörg
önnur verketfni, sem fyrir félag-
inu liggja og miða til hagsbóta
fyrir útgerðarmenn. — Mgbl.

DÁNARFREGN.
Föstudagsmorguninn 1 nóv., dó
að Baldur, Man., á heimili sonar
síns, Vilhjálms, öldungurinn Viþ-
hjálmur Tryggvi Friðriksson, 80
ára og 4 mánaða gamall, eftir
tveggja daga -legu, úr lungna-
bólgu. Hann var við sín vana-
legu störf þar til um kvöldið, er
hann lagðist með köldu, og vissi
þá, að “kallið var komið”. Hann
var fæddur á Arnstapa í Ljósa-
vatnsskarði í Þingeyjarsýslu, 8.
maí 1849. Kona hans var Sigríð-
ur Þorleifsdóttir; dó hún 16. marz
síðastl. Þau fluttu til Ameríku
1883, voru við Stockton, Man., eitt
eða tvö ár, en tóku upp heimilis-
réttarland “á Hólnum” í Argyle-
sveit, hvar þau bjuggu í 19 ár.
Það voru þeirra blómaár og þar
ólust.upp börn þeirra, Vilhjálmur
og iPáll, bændur fyrir sunnan
Baldur; Vilhjálmur í Baldur, Ash-
down í Selkirk, Jóhannes í Winni-
peg, og Karolína (dáin 1915). —
Eftir að drengirnir elztu voru
upp komnir, fluttu þau til Baldur
og er það fyrir 24 árum.
Fyrir nokkrum árum héldu börn-
in þeim veglegt gullbrúðkaup, sem
fjöldi þeirra mörgu vina tóku þátt
í. Voru þau hjón ætíð starfandi
í söfnuðunum, bæði norður í bygð
og síðar á Baldur; mátti telja það
víst, að þau væru við messu ætíð.
Tryggvi sál. var alveg sérstak-
ur iðjumaður. Eins og áður var
sagt, gekk hann frá sínum vana-
störfum að sínum banabeð. Hann
var fádæma hraustur og heilsu-
góður, sístarfandi og reglusamur.
Við þennan háa áldur, kom ekki
fyrir sá dagur, að hann lyki ekki
fullu dagsverki. Hann var ímynd
íslenzks þreks og vilja til að starfa,
ætíð hjálpandi og veitandi, bjart-
sýnn og hugrór, ókvíðinn og trú-
pessir munir eru bæð’i nýstárlegir og þarflegir og sérlega hentugir
til jólagjafa.
GIVE SOMETHING
£ ELECTRICAL
HYDRO
STRAUJÁRN •
Gagnleg og 6dýr
jólagjöf
aðeins $3.95
TOASTMASTER
Rafáhald, sem steik-
ir brauðið án þess að
litið »6 eftir því.
$14.50
/m
EGGJASUÐUVÉL
Sýður 4 egg i einu
eftirlitslaust.
Aðeins $7.00.
KRULLU TANGIR
Sköftin úr rosewood
eða gleruð.
$1.00 og yfir.
LAMPAR
Mikið úrval af Bridge
lömpum, Boudior og
Junior lampar með
mjög sanngjörnu
verði.
FLASHLIGHTS
Frá 59c og yfir.
Sjáið þessi nýju með
allavega litum ljós-
- , um.
LJÓSASKRAUT FYRIR JÓLATRÉ
JÓLATRÉS LJÓSA SVEIGAR JÓLATRÉS
LJÓSA SETS
til að notast úti, og lýsandi glugga- LJÓSA SETS
þola regn, sveigar. lnnan húss.
$4.00 og yfir $2.00 og yfír. $1.75 og yfir.
ABYRGST V/fn nípeö,Hi] UrO, PHONES:
MALDEN ELEVATOR
COMYANY LIMITED
Stjórnarleyfi og ábyrgð. Aðalskrifstofa: Grain Exchange, Winnipeg.
Stocks - Bonds - Mines - Grain
Vér höfum skrifstofur I öllum helztu borgum I Vestur-Canada, og einka
simasamband við alla hveiti- og stock-markaði og bjóðum þvl viðskifta-
vinum vorum hina beztu afgreiðslu. Hveitikaup fyrir aðra eru höndluð
með sömu varfærni og hyggindum, eins og stocks og bonds. Leitið upp-
lýsii^ga hjá hvaða banka sem er.
Komlst í samband við ráðsmann vom á þeirri skrifstofu,
sem nœst yður er.
Wlnnipeg
Regina
Moose Jaw
Swift Current
Saskatoon
Calgary
Brandon
Rosetown
Gull Lake
Assiniboia
Herbert
Weyburn
Biggar
Indian Head
Prince Albert
Tofield
Edmonton
Kerrobert
Til að vera viss, skrifið á yðar Bills of lading: "Advise Malden
Elevator Company, Llmited, Grain Exchange, Winnipeg."
HYDRO
55-59
PRINCESSST.
848 132
Stofnað 1882
Löggilt 1914 m
Hafa hitað heimili í Winnipeg síðan “82”
D. D. WOOD & SONS, LTD.
VICTOR A. WOOD
President
HOWARD WOOD
Treasuser
LIONEL E. WOOD
Secretary
(Piltarnir, sem öllum reyna að þóknast)
K0L og KÓK
Rosedale Kol
Lump $12.00 Stovc $11.00
FORD COKE $1 5.50 Ton
SCRANTON HARDKOL
POCA LUMP og
CANMORE BRICQUETS
Thomas Jackson & Sons
370 COLONY ST. PHONE: 37 021
Talsími: 87 308
Þrjár símalínur
ENDURBORGUN Á GASO
LINE-SKATTI
Allir þeir, sem krefjast vilja endurborgunar á skatti
af Gasolíni, sem keypt hefir verið frá 1. maí 1928 til 31.
desember 1929, en sem notað hefir verið til annars en
bílkeyrslu á keyrslubrautum, verða að senda kröfur sínar,
ekki síðar en 28. febrúar, 1930, til
The Supervisor,
Gasoline Tax Refunds,
Farmers’ Building,
Regina, Sask.
Engin endurgreiðsla verður viðurkend
eftir 28. Febrúar, 1930, á skatti af Gasol-
íni, sem keypt hefir verið frá 1. Maí 1928
til 31. Desember 1929.
Hon. J A. Merkley
Provincial Secretary.
J. W. McLeod
Deputy Prov. Secretary
I