Lögberg - 24.04.1930, Blaðsíða 5

LÖGBERG. FIMTUDAGINN 24. APRÍL 1930.
Bla. 6.
n
ICEUNOIC MILLENNIAL CELEBRATION EXCURSION
Montreal - Reykjavik
S.S. ANTONIA
Siglir frá Montreal
6. Júní 1930
Cunard lfnan
hefir opinber-
lega v e r i 8
kjörin af
sjálf bo 8a-
nefnd Vestur-
Islendinga til
aS flytja heim
islenzku Al-
bingishátfSar
gestina.
Farþeg J a r
geta haldiS
áfram belnt
t i 1 Evröpu
fra REYKJAVlK TIL GLASGOW
MeS hinu íigæta Cunard lfnu skipi BRITANNIA - 5. JÚLi

A. C. Johnson,
Jonas Palsson,
P. Bardal,
M. Markusson,
W. A. I>avidson.
L. J. Hallgrfmsson,
B. J. Brandson, forsetl.
J. H. Gfslason, G. Stefánsson,
H. A. Bergman, Dr. B. H. Oison,
E. P. Jönsson. S. Anderson,
Dr. S. J. Johannesspn, G. Johannson,
A. B. Olson, g. K Hall,
Spyrjist fyrir um aukaferSir.
Arfðandi að kaupa farbréf sem fyrst, til aS tryggja sér gott pláss.
Frekari upplýsingar á öllum skrifstofum Cunard-félagsins, eða hjá
J. H. Gíelason, Convener Volunteer Committee, 409 Mining Exchange
Buiiding, Winnlpeg, Canada.
Miss Thorstina Jackson, p.ssenger Exccutive Department
CUNARD LINE, 25 broadway, new york, n. y.
Frá Gimli
“Hvað skyldi nú vera á ferðum,
þarna heima á Betel?” spurði dá-
Iítið háleitur kunningi, annan
kunningja sinn, sem að mætti h.on-
um á einu strætishorninu. “Eg
sé, að fólk er þar að streyma út og
inn; og inni þar heyrist glaumur
og gleði. Skyldi einhver þar vera
að gifta sig?”
“Nei, á Betel giftir sig enginn,”
mælti sá er spurður var.
“Þessi vitleysa gengur þó svo
víða,” sagði sá, er fyrst talaði.
“Ó, greyin, þið látið svona, af
því að engin stúlka vill ykkur,”
sagði lagleg stúika, sem að fram
hjá þeim gekk, um leið og hún of-
urlítið glettnislega, hnykti til
höfðinu, og gekk sinn veg.
“Skolli er hún laglega þeási,”
sagði sá er fyrst talaði, og báðir
horfðu á eftir henni þegjandi.
Hér heima á Betel var engin
gifting, heldur, ef svo mætti kalla,
mörg silfur-, gull,- demants- og
radium brúðkaup, — árafjölda
minningarhátíð, þar sem svo mörg
hjón: sál og líkami, hafa í hjart-
ans friði, sátt og samlyndi búið
saman í mörg ár með aðstoð og
vilja hans, sem að öllu ræður:
vekur þá, sem 'hann vill að vakni,
og svæfir þá einnig umhyggju-
samlega, sem hann vill að sofni.
Það er sagt, að sál og líkami
séu tveir vinir, sem að ekki geti
látið sér koma vel saman, og
tveir óvinir, sem ekki mega skilja.
Og þetta getur á margan hátt
verið satt. — En svona er tilver-
an; hún er ýmist laðandi, eða frá-
hrindandi afl, og fyrir okkar
skamt sjáandi augum, sýnist hún
svo oft vera stöðugar mótsagnir.
En þetta hefir alt án efa sína
nauðsynlegu þýðingu, sem ekki
má missast, frekar en svo margt
annað, til að halda á jafnvæginu
— vogarskálunum — réttum. —
Jafnvel dygðin sjálf, ef hún er
fram yfir það, sem nægilegt er,
— er hún ekki lengur dygð. Þó
að hjónin liggi ekki alt af 8 and-
legum faðm.lögum, getur jhjöna-
bandið í sannleika verið gott fyr-
ir því. Þó sitt sýnist hvoru
þeirra af og til, er það án efa al-
veg nauðsynlegt. Og svo er um
gömlu hjónin hér, sál og líkama,
aö þau gita lifað í friði, sátt og
samlyndi, þótt sitt sýnist stund-
um hvoru þeirra. Svo óhætt er
nú upp á það að drekka kaffi, og
éta pönnukökur og aldini. En
hreint ekki of mikið, þá fer af
jafnvægið. Ekki heldur halda of
langar tölur, né syngja of hátt,
sizt á meðan hinn illi óvinur,
kvefið, gengur um svo víða eins
og grenjandi ljón.
Eina slíka minningar-heimsókn,
í sambandi við árafjölda-sambúð
sálar og líkama, okkar gamla
fclksins hér á Betel, gjörðí kven-
félagið . F. W. of Gimli. — í sam-
bandi við heimsókn þessa kven-
félags* má sannarlega detta í
hug þetta spakyrði: “Þolinmæðin
þrautir vinnur allar.” Nú meir
en í tíu ár hefir þetta kvenfélag
komið hingað á skírdag á ári
hverju, en ávalt viljað svo til, að
veðrið þann dag hefir verið mjög
úfið og óþýðlegt í viðmóti við
alla. En nú loksins hefir gullið
hið andlega, þolinmæðin, verið
hrópuð til hlítar, því nú bar dag-
urinn hið upphaflega nafn sitt,
eða þýðingu þess: skírdagur, —
skíri dagur—hreini dagur. Hreint
og bjart veður var hér allan dag-
inn, og sólin skein svo fagurlega
frá sínu heiðbláa tjaldi
Veitingar voru í alla staði mjög
rausnarlegar og vel fram bornar.
Eftir að upp var staðið frá borð-
um, var um nokkurn tíma leikið
á hljóðfæri, og sungnir íslenzkir
ættjarðar söngvar, þar til fólkið
fór að fara. Á hljóðfærið iék Mrs.
H. Benson hér á Gimli. Tvo ein-
söngva söng Mrs. G. Einarsson,
einnig hér á Gimli, og þrjá ein-
söngva söng einnig Mr. ó. Kár-
dal frá Hnausa P.O. Og fór það
alt mjög vel og prúðlega fram.
Fyrir heimsóknina þakkaði með
vel völdum orðum, önnur for-
stöðukonan hér á Betel, Mrs. Á.
Hinrikson, og svo samsintum
við öll, gamla fólkið, það þakk-
læti með hjartanlegri þögn og
hlýjum huga.
Á skirdag, 17. apríl 1930,
J. Briem.
Sigurbjörg Bjarnadóttir
Guðlaugsson
fædd 15. júní 1860,
látin 4. marz 1930.
Hún andaðist á heimili Thódórs
sonar síns á Gimli, 4. marz s. 1.
Sigurbjörg var fædd á Sjávar-
borg 8 Skagafirði, 15. júní 1860.
Faðir hennar hét Bjarni Bjarna-
son, bóndi þar. Móðir hennar hét
Sigurlaug Jónsdóttir. Sigurbjörg
ólst upp hjá föður sínum, með
honum fór hún til Ameríku 1876,
þá 16 ára gömul.
Settist Bjarni faðir hennar að
þá strax á landnámi sínu í Höfn,
5 mílur norðán við Gimli. Hann
var þegar frá hyrjun í stjórn
hinnar nýju sveitar; stundaði
einnig lækningar og þótti takast
mjög vel. Er það einn þáttur í
sögu Vestur-íslendinga, sem vernd-
ast þarf frá gleymsku — minn-
ingin um störf þeirra, er lækning-
ar stunduðu á þessum erfiðu ár-
um, þegar hvergi var hjálp að fá,
utan frá, sem liprir og lægnir
menn úr ^lþýðu-hópi, er aflað
höfðu sér nokkurrar þekkingar,
gátu í té látið. Margir slíkir voru
í Nýja íslandi, bæði fyr og síðar,
og meðal hinna fyrri úr þeim
hópi, var Bjarni heitinn 8 Höfn,
faðir Sigurbjargar, sem þessi
minningarorð hljóða um. Bjarna
naut ekki lengi við. Hann drukn-
aði í Winnipeg-vatni, ásamt Sig-
urði syni sínum, 12. marz 1878.
Þann 19. ágúst 1882, giftist Sig-
urbjörg, Pétri Guðlaugssyni, ætt-
uðum frá Kvistarhóli í Suður-
Þingeyjarsýslu. Dvöldu þau 5 ár
í Winnipeg, en fluttu til Gimli
1887, og áttu heimiíisfang þar á-
valt. Mann sinn misti hún 10.
marz 1919.
Þeim hjónum varð 9 barna auð-
ið. Tvö þeirra dóu í bernsku, en
þau sem lifa, skulu hér talin:
1. María Lovísa, kona Guðm.
Sóimundssonar skipstjóra á Gimli.
2. Joseph, kvæntur Margréti
Goodman; druknuðu þau hæði í
Winnipegvatni 10. ág. 1916.
3. Guðlaugur Theodore, búsett-
ur á Gimli, fiskimaður, kvæntur
Jónasínu Arason.
4. Sigríður Octavía, kona Jóns
Einarssonar; hún druknaði 8 Win-
nipegvatni 10. ág. 1916.
5. Karen Aðalheiður, gift Mr.
Wilkinson, búsett í Winnipeg.
6. Bjarni Sigurjón, kvæntur
Ingibjörgu Ethel Thorsteinsson,
búsettur á Gimli, stundar fiski-
veiðar.
7. iPétur Leopold, til heimilis á
Gimli, kvæntur Sigubjörgu Vald-
inu Kristjánsson.
iBamabörn hinnar látnu voru
14 að tölu, en að eins eitt barna-
barnabarn.
Systkini hinnar látnu eru öll
dáin, nema ein systir, Bjarnveig
að nafni, Mrs. Hallett, búsett í
W|inni(peg. Nafnkendastur heirra
var séra Þorkell Bjarnason, lengst
prestur á Reynivöllum í Kjós,
sagnfróður og merkur maður,
látinn 25. júlí 1902.
Merk kona og góð er að velli
faliin með Sigurbjörgu Guðlaugs-
son. Héldust í hendur hjá henni
hæfileikar, sem komu sér vel í
lífsbaráttunni. Hún var kona
þróttMunduð og skyldurækin;
mætti hún misfellum lífsins og
mannraunum þess, með jafnaðar-
geði og styrkleika trúarinnar.
Lífsbaráttan var oft erfið, börn-
in mörg, útsýnið tvísýnt. En til
sigurs lá baráttan. Hún hafði
mist marga sína í Winnipeg-vatn.
Föður og bróður, sem þegar er á
minst, er hún sjálf var ung mær.
Síðar er hún var tekin að þreyt-
ast, átti hún á bak að sjá tveimur
barna sinna og tengdadóttur, er
öll fórust, ásamt tveimur öðrum
ungum mönnum, 10. ág. 1916.
Sigurbjörg var góð móðir og
mikil kona.. Barnahörnin voru
henni einkar kær, reyndist hún
þeim sem bezta móðir. — Hún tók
þátt í félagsstarfsemi eftir föng-
um, — og var ávalt ábyggileg.
Hún var elzti meðlimur lúterska
kvenfélagsins “Pramsókn”, á
Gimlj, óg starfaði þar jjáfnan
með fúsleik og dugnaði, svo að
dæmafátt var. Hún var trúuð
kona og átti ljúfa lærisveinslund,
sem þráði að sitja við fætur
meistarans og fræðast af honum,
og sýndi með yfirlætisleysi og
daglegri framkomu ávexti trúar-
innar. Hún var, ávalt tryggur og
góðuy meðlimur Iúterska safnað-
arins á Gimli. Hún hafði átt
heimili á Gimli í full 43 ár; átti
hún stóran vinahóp, utan eigin
fjölskyldu, sem er fjölmenn. Hún
andaðist á heimiIiTheodores son-
Kaffið gerir morgnn-
matinn góðan
Með góðum kaffibolla, er morg-
unmaturinn eins og hann á að
vera. Yður þykir mikið til þess
koma, ef það er Melrose.
Melroese Kaffi, með sínum lokk-
andi ilm og góða bragði, er sterkt
og gott. Malað jafnt og hag-
kvæmlega. Fáið Melrose hjá mat-
salanum.
25 síu 6löö látin meO hverju
pundi af Dripco. Siur fdst
Blandað fyrir $1.00 hver hjd mat-
og geymt salanum eöa með því að
í loftheld- senda pœr meö pósti beint
nm ílátum. vcrkstccöi voru i Win-
nipcg.
H.L.MacKinnonCo Ltd.
Því a<5 vera þjáður al
GYLLINIÆÐ
ar síns, hafði dauðastríð henar
ekki verið mjög lagt. En hrörn-
andi hafði heils’a hennar verið
síðari árin, og þreytt var" hún,
þótt ekki væri aldurinn hærri.
Þráði hún nú förina ‘yfir hafið”,
að löndum hins eilífa morgun-
roða, sem í von og trú blöstu við
sjónum hennar.
Hún var jarðsungin á Gimli,
þann 11. marz s. 1., að viðstöddum ójí**i“Sin °/ Wfningarnar,
fjolmennum hopi astvma og ]ífið dauft og. dapuriegt. ómót-
tengdafólks, og fjölda manns. mælanlegar sannanir eru fyrir
Lík hennar var greftrað í Gimli- Því» að Zam-Buló er öllum öðrum
grafreit og ausið moldu af undir-
rituðum.
Bjart er yfir endurminningun-
um, sem eftir lifa í ástvina-
hjörtum og 8 huga
kyntust henni
Þökk fyrir
af hendi leyst!
Þökk fyrir kyrlátu, góðu verkin!
Far þú í friði!
Sig. Ólafsson.
kemur í veg fyrir allar þær þján-
ingar, sem þeim sjúkdómi fylgja.
Mr. Alf. Brown, Meritton, segir:
“Eg vona, að minn vitnisburð-
í ur komist til sem flestra af þeim,
allra, sem Sgm jjða af gyi]injæg_ f sex
jþjáðist eg af þeim sjúkdómi. Eng-
skyldustörfin, vel|Í""Tna«uJr £efir eytt meiri pen-
'ingum '1 læknmga tilraumr. Vin-
ur minn gaf mér dálítið af Zam-
Buk til reynslu. Áhrifin voru
undraverð; eg fékk fljótt meira
af þessu ágæta jurtameðali. Eg
notaði það svo þangað til eg varð
albata.”
Þetta meðal reynist ekki síður
vel við eczema, bólum, kýlum, út-
brotum, eitruðum sárum, skurð-
um, brunasárum og mörgu fleira
Zam-Buk fyrir 50c. öskjuna, eða
þrjár fyrir $1.25.
Gísli Súrsson
Þúsund ára aímæli.
1 ár eru talin að vera þúsund
ár frá fæðingu Gísla Súrssonar.
•Því hefir lítið verið haldið á lofti
enn þá, en þá munu ýmsir hafa í
hyggju, að heiðra minning hans
á þessu ári. Þýzkur vísindamað-
ur, Reinhard Prinz, hefir samið
doktorsritgerð um hann og sveit-
ungar Gísla, Dýrfirðingar og
Arnfirðingar hafa byrjað fjár-
söfnun til að reisa honum bauta-
stein á næsta sumri.
Gísli Súrsson er einhver hug-
stæðasta hetja fornaldarinnar.
Það er fyrir það sama, sem Matt-
hías kvað um Grettir, að “forlög
kppans æfislóðar eru myndir
vorrar þjóðar.” Hann er ís-
lenzka skáldið, rekinn í útlegð
og vinum sviftur; fé er lagt til
höfuðs honum . Eyjólfur grái,
ágjarn búri, vinnur fyrir fénu.
Hann gerir landhreinsun og veg-
ur Gísla eftir hina fræknustu
vörn. Þessi saga endurtók sig
oft, alt fram á daga síðustu kyn-
slóðar. Ágirndin og nærsýnin
drápu skáldin, annað hvort þeg-
ar í fæðingunni, eða guldu þeim
æfilaunin í eitt skifti fyrir öll
með ]>eim hætti. Ef til vill er
Gísli okkur hugstæðari einmitt
þess vegna. En hann er líka
flestum hinum glæsilegri. Hann
var, í fám orðum sagt, glæsileg-
ur ólánsmaður, og það svo mjög,
að okkur leikur nú fremur öfund
á hlutskifti hans, en að við
aumkvum hann. Það er einkum
þrent, sem þessu veldur, mann-
göfgi, drenglyndi og atgjörvi
hans sjálfs bæði til sálar oglík-
ama, vinátta góðra manna, sem
hann naut, og síðast en ekki sizt,
ást og trygðir Auðar konu hans.
Hann framdi morð í hefndar-
menn vissu hverjar minjar hann
hefir að geyma.
Það er í ráði, að halda afmæl-
ishátíð Gísla Súrssonar á næsta
sumri arna í nánd við Einhamar
og að hafa þá sett á klettinn
eirskjöldi, isem einhver af lista-
mönnum vorum verður að gera.
—1 1 þessu skyni er þegar farið
að safna fé bæði hér á Bíldudal
og Þingeyri við ýrafjörð. En
skjöldurjnn !verður dýr, svo að
ekki safnast hér vestra það fé,
sem þarf. Þess vegna er hér með
skorað á alla þá, sem mundu vilja
leggja eitthvað af mörkum til
þessa verks, að koma því fé ann-
að hvort til Morgungblaðsins,
sem góðfúslega hefir lofað að
veita því móttöku, eða til undir-
ritaðs, sem er í framkvæmdar-
nefnd verksins, kosinn af U. M
F. örn hér á Bíldudal.
Það er víst, að mar^an langar
til að sýna Gísla Súrssyni virð-
ingu. En verkið gæti líka orðið
okkur til sóma og til vitnisburðar
s:ðari kynslóðum um höfðings-
skap okkar, sem nú lifum.
Bíldudal, 6. jan. 1930.
Helgi Konráðsson.
—Mgbl.
S K R A
yfir gefandur í 1930 Minningar-
sjóð Austfirðinga, til kvenna-
skólans á Hallormsstað:
Áður auglýst ...... $394.25
Mrs. Guðbjörg Guttormsd. John-
son, Los Angeles, Cal........... $2.00
Guðm. ólafsson frá Firði,
Tantallon, Sask............ 2.00
Helgi Johnson, Rutgers Uni-
..... ....... 5.00
Björn Björns-
versity, N. J
Safnað af Mrs,
son, Lundar, Man
Mrs. Petrína ólafsson....
. . . ,Miss Pálína Grímsdóttir ....
skyni, en hefði senmlega komistjMrs. Margrét Austmann ....
hjá refsingu, því að hann varð Mrs. Guðr. G. Guðmundss.
ekki sannur að sök, en óvarkárni! Mrs- Björg Björnsson...
ha„, ajálfs framseldi ha„„. SA S'sSS„if“8m“".d.SSOn
ogæfa er ætið þyngst allra. HannjMr. og Ml-s. Vigfús J. Gutt-
verður sekur skógarmaður, óal-
andi, óferjandi og óráðandi öllum^r' ,?• Joiinson
bjargraðum, en vmur hans Ing]-|Mrg ,oddný Björnsdóttir..„
aldur í Hergilsey skýtur yfir hannj Mrs. Sigríður Eiríksson
skjólshúsi, þegar hann er verst
kominn, og veitir honum braut-
3.00
1.00
2.00
1.00
3.00
.50
5.00
Tut-ank Amon
er enn að hefna sín.
Um seinustu mánaðamót framdi
Westbury lávarður sjálfsmorð á
þann hátt, að hann fleygði sér út
um glugga á húsi sínu í London.
Fallið var 71 fet og dó hann þeg-
ar. Hann var 78 ára að aldri.
Elzti sonur Westbury lávarð-
ar, Mr. Rich. Bethell, sem hjálp-
aði Mr. Howard Carter við rann-
sóknina á gröf Tut-anAmons í
Kongodalnum hjá Luxor, andað-
ist voveiflega í London. Eftir
fráfall hans var gamli maðurinn
varl mönnum sinnandi og hafði
hvað eftir annnað upp fyrir sér
hótunina, sem stóð letruð á gröf
Tut-ank Amons: “Dauðinn kem-
ui á hraðfleygum vængjum til
þeirra, sem hrófla við Faraós-
gröf!”
Bréf, sem Westbury lávarður
hafði skrifað rétt áður en hann
stytti sér aldur, byrjaði þannig:
“Eg sé skelfingarsýnir! Eg
þoli þetta ekki lengur! Eg get
ekki borið bölvanina lengur!”
Hefnd Tut-ank Amons.
Um leið og ensku hlöðin sögðu
frá andláti Westbury lávarðar,
fcirtu þau skýrslu um þá menn,
sem eitthvað hafa verið viðriðnir
opnun hinnar fornu grafar árið
1923, og dáið hafa á voveiflegan
hátt. Þeir eru nú orðnir
ugu:
Carnarvon lávarður, sem lagði
fram fé til rannsóknanna og dó
fáum vikum eftir að gröfin var
opnuð. '
Archibald Douglas Ried, sem
rannsakaði múmiiu Tuts með X-
geislum.
Laffleur prófessor, dá rétt á
eftir að hann hafði skoðað gröf-
ina.
H. C. Evelyn-White, sem framdi
sjálfsmorð og lét þess
kveðjubréfi, að hann (gerði það
af hræðslu við hefnd Tuts,
M. Benedite, franskur fornfræð-
ingur, sem hafði tðstoðað Evelyn-
White.
Casanova, sem einnig hafði unn-
ið að rannsókn grafarinnar.
Herbert ofursti, hálfbróðir Can-
r.&rvons lávarðar. Hann hafði
verið við, þegar gröfin var opnuð.
Mr. Jay Gould, amerískur járn-
brautarkóngur, dó skyndilega egtir
að hann hafði skoðað gröfina.
Mr. Evelyn Waddington Creely
frá Chicago. Hann framdi sjálfs-
morð eftir að hafa skoðað gröfina-
Ali Fahmi Bey, auðugur egypsk-
ur píinz. Hann fór að skoða
gröfina, en rétt á eftir var hann
skotinn í bakið, og fanst morðing-
inn hvergi.
Hallah Ben, einkaritari prinzins.
Hann dó á undarlegan hátt, rétt á
eftir að prinzinn var myrtur.
Dr. Jonathan W. Carver, sem
aðstoðaði við opnun grafarinnar.
Hann fórst af slysi.
Að lokum má telja sex franska
rithöfunda og blaðamenn, sem
höfðu skoðað gröfina og
henni. — Lesh. Mbl.
f meir en þriðjung aldar hafa
Dodd’s Kidney Pills verið viður-
kendar rétta meðalið við bakverk,
gi§t, þvagteppu og mðrgum fleiri
sjúkdómum. Fást hjá öllum lyf-
sölum, fyrir 50c. askjan, eða sex
öskjur fyrir $2.50, eða beint frá
The Dodds Medicine Co., Ltd..
Toronto, ef borgun fylgrir.
hundasleðar og vélsleðar, auk
hestanna.
Vigfús) |Grænlandsfari er nu
orðinn hálfsextugur maður, en
hinn mesti vaskleikamaður, enda
hefir dr. Wegener miklar mætur
á honum úr fyrri' ferð þeirra. —
Til leiðangurs þessa á að vera vel
stofnað og vandlega og taka þátt
í honum margir góðir rannsókn-
armenn og er því vænst merki-
tutt-i legs árangurs. — Lögr.
Hislop og Blámenn
Hinn frægi sænski sögmaður,
Jósep Hislop, segir frá því, að í
eitt sinn er hann var i Ástralíu,
hafði hann farið langt inn 8 land,
ásamtv ini sínum. Hittu þeir þar
fyrir flokk blámanna, og höfðu
margir þeirra aldrei séð hvítan
mann fyr. “Konungur” þeirra
getið íj15311® Þeim Hislop til veizlu, og
1 gengu þar konur hans um beina,
12 alls. Að máltjíð. lokinni söng
Hislop nokkur lög og hafði söng-
ur hans einkennileig áhrif á kon-
unginn. Hann stökk á fætur og
rak upp öskur mikið. Svo réðist
hann á Hislop og nuddaði nefi
sínu af alefli við nef hans. Fór
Hislop þá ekki að verða um sel,
en túlkur, sem með var, sagði að
þetta væri gleðilæti í kónginum
og merki þess, að hann væri ó-
stjórnlega hrifinn af söngnum.—
Og til þess að votta Hislop þakk-'
læti sitt, bauð kóngurinn honum
svo, að hann mætti velja ein-
hverja af konum sínum til eign-
ar, hverja sem honum litist bezt
á. Það ætluðu að verða hálfgerð
vandræði úr þessu, því að Hislop
vildi ekki þiggja konuna. Þótti
konungi það miður, en sagði að
lokum, að hann yrði þá að þiggja
af sér hund í staðinn. Og því boði
tók Hislop með þðkkum, og átti
hundinn lengi. — Lesb.
lýst
. Jón Guðmundsson ....
argengi og Auður fylgir honum.phiiip johnson
ormsson.................. 5.00
5.00
.50,
1.00
1.00
Safnað af Mrs. D. Johnson,
Calgary, Alta.:
1.00
1.00
í útlegð og lætur eitt yfir bæðijFinnur Johnson .......... 1.00
ganga. — Hvorki blíðmæli óvina1®- ®; Finnson ............. 1.00
hans, hótanir eða mútur haggajg T}forarins0n
trygð hennar hið minsta. Aftur q. S. Grímson
sannar hann þó,
sköpum renna.” Hanm stráir af
ógætni tálguspónum á götuna að
fylgsni sínu. óvinirný- rekja
slóðina og finna hann. Hann
kemst upp á klett þar í nánd, Ein-
hamar, og verst þaðan hraust-
lega. Að lokum má hann þó ekki
við margmenninu og fellur. En
vörn hans er ein hin ágætasta 1
fornöld.
Einhamar er skamt upp frá
botni Geirþjófsfjarðar í Arnar-
firði. Þar nálægt hefir bær Auð-
ar staðið og þar rétt hjá sér
móta fyrir fylgsninu, sem nú er
fallið sam^n. Staðurinn er á-
kaflega fallegur. Dalverpið alt
npp frá fjarðarbotninum er skógi
vaxið. Snarbrattir standbergs-
tindar gnæfa uppi yfir og fjörð-
urinn teygir úr sér langur og
mjór og líkur stöðuvatni, af því
að fjöllin í kring loka fyrir út-
sýn til hafs. Næstum því á
hverju sumri koma þangað hópar
af fólki, bæði frá Bíldudal og
fjörðunum í kring,' og eyða þar
heilum sunnudegi í skóginum. —
Útlendingar hafa stundum gert
sér ferð þangað, til að skoða
ennan merka sögustað. Þó mundi
hann geta' orðið fjölsóttari, ef
|S. Sigurðsson................ 1.00
1.00
1.00
að “enginn má|D. Johnson .................. 1.00
- - - i .00
1.00
1.00
1.00
.50
.50
.50
.50
Mrs. D. Johnson....
Mrs. C. C. McReynolds
Mrs. L. Wade ..........
N. N....................
Mrs. J. Massy .........
Mrs. S. Johnson.........
S. S. Reykjalín ........
Julius Kolstead ........
Samtals nú .... $445.25
WINNIPEG ELECTRIC CO.
Nú sem stendur eru nálega tvö
þúsund vinnulausir menn í Win-
nipeg. Gæti Winnipeg Electric
félagið nú þegar byrjað á þeim
framkvæmdum, sem það hefir
fyrirhug'að að gera á þessu ári,
mundu nokkur hundruð manna
þegar fá þar atvinnu.
En á þessum umbótum er ekki
hægt að byrja, fyr en bæjar-
stjórnin hefir ákveðið hvað hún
gerir við þær kröfur félagsins,
að di'aga nokkuð úr skattgjaldi
Grœnlandsferð
Dr. Wegener
®g Vigfús Grænlandsfari.
Prófessor Wegener, sem heims-
frægur er fyrir ýmsar landfræði-
kenningar) sinar og rannsóknir,
m. a. um flutning landa, hefir
verið að undirhúa leiðangur til
Grænlands, sem hann ætlar að
legf?ja upp í með vorinu ásamt
14 eða 15 öðrum þýzkum fræði-
mönnum. Er það ætlunin, að gera
veðurathuganir í Scoresbysundi
og ýmsar jarðfræða- og jökla-
rannsóknir við Umánikskjörð og
víðar. Leiðangursmenn fara norð-
ur með Disco 7. apríl, héðan úr
Reykjavík, fyrst til Holsteíns-
borgar. Dr. Wegenera hefir áð-
ur verið með í Grænlandsleið-
angri, sem sé í hinni frægu ferð
Kochs um þvera Grænlandsjökla
19121—1913, og í þeirri för var
einnig íslendingur, Vigfús Sig-
urðsson Grænlandsfari, sem þjóð-
kunnur varð af þeirri ferð og gat
sér har hið bezta orð. H ann var
einnig í Grænlandsferð Gotta
sumar.
Dr. Wegenér hefir nú aftur
snúið sér til Vigfúsar og beðið
hann að slást í förina og taka að
sér stjórn á flutningum um jökl-
ana. Ætlar hann að hafa með sér
þess, eða veita þyí leyfi til að
hækka fargjöldin. Hefir félagið| íslenzka hesta, um 25, sem hann
ómótmælanlega sýnt fram á, að
jjiu eru nú ekki nógu há til starf-
rækslunnar og að borga rentur af
þeim peningum, sem í fyrirtæk
inu liggja. Meðan ekki er úr
þessu bætt, getur félagið ekki út-
vegað peninga til nýrra fram-
kvæmtfa.
[er að kaupa hér, og tvo 8slenzka
aðstoðarmenn mun hann einnig
ráða sér. En íslenzkir hestar voru
einnig notaðir í leiðapgur Kochs
og reyndist ágætlega. Hestana á
að nota til þess að flytja allan
farangur upp á jökla, en annars
j verða á jökulferðunum notaðir
Árni Pálsson
landsbókavörður.
Hann er nú að leggja af stað
heimleiðis, eftir að hafa dvalið hér
vestra hátt á þriðja mánuð. Hefir
hann ekki haldið kyrru fyrir síð-
an hann kom hingað vestur, en
víða farið um Vestur-Canada og
flutt fjölda erinda um ísland, bæði
á ensku og íslenzku. Mun hann
hafa heimsótt flestar eða allar
Islendingabygðir 8 Canada, alt frá
Winnipeg og vestur á Kyrrahafs-
strönd. Einnig hefir hann komið
á nokkra staði í Bandaríkjunum,
og á mánudaginn í þessari viku
flutti hann erindi á Mountain, N.
Dakota. Fer hann nú til Chicago,
þaðan til Toronto og svo í áttina
til ættlandsins.
Á þriðjudagskveldið var Mr. Pál-
son kvaddur með samsæti, sem
haldið var í Picardy samkomusaln-
um á Broadiway Ave. hér í borg-
innii. Mun það hafa verið Þjóð-
ræknisfélagið, sem fyrir samsæt-
inu stóð. Eftir að máltíðinni var
lokið, voru sungnir nokkrir ís-
lenzkir söngvar og til máls tóku
séra Jónas A. Sigursson, W. H.
Paulson, séra Ragnar E. Kvaran
og séra Rúnólfur Marteinsson.
Síðast talaði heiðursgesturinn og
íi flutti skemtilega tölu og mjög vin-
samlega.
Enginn efi er á því, að Mr. Árni
Pálsson hefir flutt oss mikinn
fróðleik um ísland, sem Vestur-
íslendingnm er ávalt kærkominn.
Er Mr. Pálsson afar fróður um
alt, eða flest, sem íslandi viðkem-
ur að fornu og nýju, og svo sann-
orður sem bezt getur verið og
vandyirkur. Á Mr. Pálsson beztu
þakkir skyldar fyrir komuna og
hugheilar hamingjuóskir Vestur-
lslendinga fylgja honum nú, þeg-
ar hann hverfur aftur heim til
ættlandsins.