Lögberg - 10.05.1934, Blaðsíða 3

Lögberg - 10.05.1934, Blaðsíða 3
LÖGBEIRG, FIMTUDAGINN 10. MAÍ 1934. 3 SÖLSKIN Sérstök deild í blaðinu fyrir börn og unglinga Um rjúpuna Eftir Pál Guðmundsson, Hjálmsstöðum. Af þeim fuglum, sem nytjafuglar teljast, hefir rjúpan orðið einna drýgst í búi hjá okkur sveitamönn- unum, sem við f jöllin búum. Eg man ekki betur, en að um langt skeið hafi komið inn fyrir rjúpur 50—80 þús. krónur á ári. Og þar sem tilkostnað- ur var fremur lítill, og rjúpnaveið- ar aðallega stundaðar á þeirn tíma árs, sem fátt var hægt að starfa, var þetta ekki svo lítið hagræði fyrir há- sveitir landsins. Enda var svo al- ment álitið, og eflaust með réttu, að ekki væri “sultur og seyra’’ á þeim bæjum, þar sem rjúpur veiddust til muna. Það eru nú liðin hart nær 50 ár frá þvi að eg hóf að stunda rjúpna- veiðar. Og í öll þessi ár hefi eg veitt lifnaðarháttum rjúpunnar eftirtekt: að vetrarlagi, sem skytta, en að vor- og sumarlagi hefi eg fylgst með henni, sem einum af mínum góð- vinum í flokki fuglanna. Því þó að rjúpunni sé varnað þess að gleðja mennina með sönglist sinni, er hún svo ljúf og gæf og sajdaus í eðli sínu, að hún er i fylsta máta dá- samlegur fugl. Á síðari árum hefir menn greint nokkuð á um það, hvort rjúpan sé staðfugl eða flakki til annara landa. Aðallega er þó spurningin um það, hvort hún muni leita til Grænlands öðru hvoru, eða jafnvel árlega, og komi þá, ef til vill aftur með eitt- hvað af grænlenskum systrum sín- um í eftirdragi. Og meira að segja hafa verið leiddar allmiklar líkur að því, að svo mundi vera, því að skil- orðir menn á Vesturlandi hafa þóst sjá rjúpnabreiður svo þúsundum skiftir taka sig upp og fljúga á haf út i stefnu á Grænland. Um þetta atíiði hefir að vísu ekki fengist óræk sönnun, enn sem kom- ið er. En að hinu leytinu er það fullvíst, að rjúpan hverfur háðan ár og ár, án þess að menn hafi orðið þess varir, að hún hafi fallið fári eða harðrétti, og er hún þá oft lengi að vinna sig upp aftur, minst 5—10 ár, en stundum lengur. Á síðastliðnum rúmum 50 árum mun rjúpan hafa horfið 5—6 sinnum; stundum hefir hún horfallið stundum hefir hún einnig horfið i besta árferði og ekki sést urmull af henni. Frostaveturinn mikla, 1881—82, máttí svo heita, að rjúpan stráfélli hér um slóðir. Árin þar á eftir bar tnjög litið á henni, og var hún lengi að vinna sig upp. Er mér í barns- minni, að duglegar skyttur gengu dögum og vikum saman, til rjúpna- veika, og náðu þetta frá fjórum og upp í tiu rjúpum á dag. En þá var hún líka í háu verði: 70—100 aurar rjúpan. Þóttust nlenn því góðir, ef þeir sörguðu upp fram undir jólin 100 rjúpur, og gátu farið með einn hest af heimili til Reykjavíkur að sækja brýnustu nauðsynjarnar fyrir jólin. Um aldamótin var talsvert orðið af rjúpu, og voru þá rjúpnaveiðar stundaðar af kappi miklu. Man eg að nokkur metningur var á milli strákanna, og þótti slæmt að lafa ekki í “miðjum skipum,” eins og kallað var við sjóinn. Alt af hefir verið talsverður mun- ur á rjúpnamergð frá ári til árs. Veturinn 1916 og 1917 var rjúpa fremur strjál hér um slóðir framan af vetri, en fjölgaði til stórra muna eftir miðjan vetur. Veittu menn þvi brátt eftirtekt, að aðkomna rjúpan bagaði sér alt öðruvísi, en sú rjúpa, sem fyrir var. Hélt hún sig á tún- um í stórhópum tímum saman, tindi 1 sarpinn úr húskömpum og garð- brotum, og var svo að segja jafn nærgöngul og hæns. En þegar voraði og önnur rjúpa hélt til fjalla, fór þessi flökkurjúpa niður um mýrar og láglendi, og varp í mýrum og holtum, bæði vorin.—Gamlir menn, sein hér höfðu alið allan aldur sinn, vissu þess engin dæmi, að rjúpan hefði hagað sér þann veg. Að þess- um tveimur árum liðnum, hætti hún þessum einkennilegu háttum, og síð- an ekki við söguna m'eir. Hvernig á þessum háttum rjúpunnar stóð, veit eg ekki. En hitt er víst, að sú rjúpa var aðkomin, og alókunnug öllum staðháttum hér. Á öndverju hausti 1918, var ó- venjumikil rjúpa hér um slóðir. En þá gaus Katla, öskufall barst um alt Suðurland, svo að jörð varð hálf- svört af öskuleðju. Skömmu eftir að askan féll, fór að bera á fári i rjúpunni og ágerðist það svo, að heita mátti að hún gerfélli hér um slóðir. Lá hún dauð unnvörpum hvar sem var hér um skóglendi dals- ins, og er voraði var hér ekki lif- andi rjúpu að sjá neinsstaðari Lípp úr þessu var rjúpan alfriðuð um 5—6 ára skeið, og ekki skotin aftur fyr en 1926 og þó aðallega 1927. Þá var þér svo mikil rjúpa, að aldrei hefir slík merð sést af henni. Er eg í engum vafa um, að sú rjúpnamergð, sem þá var hér um slóðir, var að mestu leyti aðkomin, því að öll árin, sem hún var friðuð, varð hennar mjög lítið vart, ekki aðeins nálægt bygðum, heldur og í haustleitum manna á afréttum hér nærlendis. Og sama sagan var sögð um alt land, þau árin, sem hún var alfriðuð. Veturinn 1927 skutu góðar skytt- ur frá 100 og alt að 180 rjúpur á dag, á góðum dögum, og voru það meiri rjúpnaveiðar en menn vissu dæmi til áður, enda var rjúpna- mergðin þá, eins og fyr segir, marg- falt meiri, en eg hefi nokkru sinni séð á undanförnum áratugum. En þó að mikið væri skotið, sá varla högg á vatni, og mergðin afarmikil eftir að hætt var að skjóta. Þessi mikla rjúpa varð þó skammæ, því að hún hvarf með öllu 1929. Varð þó enginn maður var við að hún félli, hvorki úr fári né harðrétti, enda var vetur góður. ur Er þá engu nær að spá um þetta hvarf rjúpunnar, en að hún flakki til annara landa öðru hvoru, og þá sennilega til Grænlands. Virðist og ekkert þvi til fyrirstöðu, að svo geti verið, því að rjúpan er hraust og en hraðfleyg með afbrigðum. Þykir mér því sennilegt, að árlegar sam- göngur séu á rjúpunni milli þessara landa, stundum meiri og stundum minni, alt eftir atvikum, sem enn eru ókunn. Svo sem kunnugt er, heldur rjúp- an sig framan af vetri á takmörkum haga og hagleysu. Þegar harðnar um á fjöllum uppi, færist hún nær bygðinni og drífur svo niður í skóg- ana. Er hún þá oft mjög stygg og óvær fyrstu dagana. Viðurværi hennar i skógunum eru aðeins frjó- hnapparnir á bruminu, því að kvist etur hún ekki, nema þá ef til vill lítið eitt að sortulyngi og blóðbergi. Rjúpan lifir þolanlegu lífi í skógun- um 3—4 vikur; nái hún ekki í jörð eftir þann tíma, fer hún að leggja af, og því meir, sem lengra líður. Verst fer um rjúpuna, ef snögg- lega gerir hláku ofan í snjóþyngsli, og alt hleypur svo í gaddglerung, svo sem oft vill verða síðari hluta vetrar. Verður hún þá að húka ofan á snjónum, án þess að geta grafið sig í hann, en það þolir hún ekki, og verður afar fljótt mögur, ef frost og næðingar ganga. í slíkri tið hefir rjúpan oft orðið á stutt- um tima svo mögur og afllaus, að henni hefir ekki, eða einhverju af henni, tekist að ná sér til flugs, og er þá fellir yfirvofandi, ef ekki bregður til bata. En hún er líka ó- trúlega fljót að ná sér og hressast, ef hagar koma og veðrátta hlýnar. Þó að rjúpan sé “sakleysið sjálft,” ef svo mætti að orði kveða, þá á hún þó furðu marga óvini, sem hún er aldrei óhult fyrir, einkum þó um vetra. Auk mannanna, sem telja verður óvini rjúpunnar, a. m. k. þann tíma, sem leyft er að skjóta hana—má nefna láfótu. Hún fylgir rjúpunni eins og skugginn og lifir að mestu á henni uní vetra, þegar önnur föng þrýtur. Veiðir hún rjúpuna mest að næturlagi. Veit eg dæmi þess, að tófan veiðir meira af rjúpu, en hún þarf til máltíðar í það og það skiftið, og ætla eg að til- færa hér sanna sögu i því efni: Fyrir nokkrum árum lagði tófa í gamalt gren, sem hún er mjög trygg við, í svonefndu Skessugili í Rauðafelli. Vanst grenið í það sinn að öllu leyti. Mennirnir, sem við það lágu, tóku eftir einhverju rúpli í gömlum snjóskafli, skamt fyrir neðan grenið. Fóru þeir og athuguðu um þetta, og fundu þarna í skaflin- um nokkrar rjúpur, sem auðsætt var að láfóta hafði grafið þar. í skafl- inum geymdust þær óskemdar, svo og svo lengi, og hefir tófan átt þær þarna til tryggingar, ef henni yrði einhvern daginn fátt til fanga handa sjö stálpuðum yrðlingum, sem í greninu voru. Annar höfuðóvinur rjúpunnar er fálkinn.- Hann cr jafnan nálægur, þar sem rjúpan heldur sig; mítn ekki of í lagt, að hver fálki þurfi í það minsta eina rjúpu á dag sér fil viðurværis. Og þegar á það er litið, að allmikið er um fálka í landinu, er það ekki svo lítið afhroð, sem hnn líður af þeim ránvargi. Þá má og nefna hrafninn, sem jafnan situr um rjúpuna þegar færi gefst, þótt hann veiði hana ekki mikið, af því hversu seinn og sila- legur hann er i öllum snúningum. En þegar rjúpan er orðin svo mög- ur, að hún á bágt með að forða sér, legst hrafninn á hana og drepur unnvörpum. Annars gegnir það furðu, hve vel rjúpan hefir haldið velli í líísbarátt- unni, eins og óvinirnir eru margir, sem að henni sækja. En vitanlega veldur þar mestu um hinn dásamlegi samlitur hennar við umhverfið, sum- ar og vetur. Það rná segja, að hún sé vel samlit snjónum á veturna, þar sem hún er alhvít; þó kemur henni sá litur aðeins að haldi, að ekki sé snjólaust með öllu. En vor og sumarlitur hennar er þó enn ná- kvæmara sniðinn eftir umhverfinu. Hvort sem hún heldur sig á heiðum, hraunum, melum eða lyngmóum, er hún öllu því umhverfi svo samlit, að ekki verður greint á milli. Og ein- mitt þessi litbrigði hennar hjálpa ó- segjanlega mikið til þess að verja egg og unga fyrir allskonar flug- vargi. Þá heldur og stofni hennar mikið við hin mikla viðkoma henn- ar. Rjúpan á, eins og kunnugt er, 8— 12 egg, og mun henni takast slysa minna, að koma upp afkvæmum sinum, en flestum öðrum fuglum. Ungarnir verða svo fljótt fleygir, að undrun sætir. Býst eg við að þeir muni alfleygir vikugamlir frá því þeir skriðu úr egginu. Er sannar- lega gaman að horfa á þessa unga, um það leyti, er þeir fara að lyfta sér til flugs; halda þeir sig í þéttum hóp, og fljúga fyrst í stað upprétt ir, því stélfjaðrirnar eru vanþrosk aðri en vængirnir. Foreldrarnir láta sér mjög ant um ungana, og heldur fjölskyldan hópinn langt fram vetur.—I,esb. Mbl. Leiðangur til Himalayaf jalla. Fyrstu fregnir hafa nú borist frá fyrri þýska Himalayaleiðangrinum sem lagði af stað fyrir nokkru Leiðangursmennirnir komu til Jnd- lands 6. apríl og eru nú í Darjeeling en þar er ætlunin að festa fylgdar menn þá, er tóku þátt í Mount Everest-leiðangrinum í fyrra. Leið- angur þessi er undir forystu nátt úrufræðingsins Dr. Schneider. morgun leggur síðari Himalayaleið angurinn af stað frá Þýskalndi Stjórnandi þess flokks er Dr. Bin dervalder. Báðir leiðangrarnir munu hittast í Kashmir síðast í apríl og leggja á fjöllin fyrst i maí. Mbl. 13. apríl. PHYSICIANS and SURGEONS DR. B. J. BRANDSON 216-220 Medical Arts Bldg. Cor. Graham og Kennedy Sts. Phone'21 834—Ofíice tímar 2-3 Heimili 214 .WAVBRLEY ST. Phone 403 288 Winnipeg, Manitoba DR. J. STEFANSSON 216-220 Medical Arts Bldg. Talsími 26 688 Stundar augna, eyrna, nef og kverka sjúkdðma.—Er að hitta kl. 2.30 til 5.30 e. h. Heimili: 638 McMILLAN AVE. Talsími 42 691 Dr. P. H. T„ Thorlakson 205 Medical Arts Bldg. Cor. Graham og Kennedy Sts. Phones 21 213—21 144 Res. 114 GRENFELL BLVD. Phone 62 200 DR. B. H. OLSON 216-220 Medical Arts Bldg. Cor. Graham og Kennedy Sts. » Phone 21 834—Office ttmar 4.30-6 Heimili: 5 ST. JAMES PLACE Winnipeg, Manitoba Dr. S. J. Johannesson Viðtalstími 3—5 e. h. 218 Sherburn St.—Sími 30877 DR. L. A. SIGURDSON 729 SHERBROOKE ST. Phone 24 206 Office tfmar: 3-6 og 7_8 e. h. Heimili: 102 Home St. Phone 72 409 BARRISTERS, SOLICITORS, ETC. H. A. BERGMAN, K.C. tslenzkur lögfrœðingur Skrifstofa: Room 811 McArthur Building, Portage Ave. P.O. Box 1656 PHONES 95 052 og 39 043 J. T. THORSON, K.C. Islenzkur lögfrœðingur 801 GREAT WEST PERM. BLD. Phone 92 755 W. J. LINDAL K.C. og BJORN STEFANSSON íslenzkir lögfræðingar 325 MAIN ST. (á öðru gólfi) PHONE 97 621 Er að hitta að Gimli fyrsta þriðjudag í hverjum mánuði, og að Lundar fyrsta föstudag G. S. THORVALDSON B.A., LL.B. tslenzkur lögfrœðingur Skrifst. 702 CONFEDERATION LIFE BUILDING Main St., gegnt City Hall Phone 97 024 E. G. Baldwinson, LL.B. tslenzkur lögfrceðingur Phone 24 206 729 SHERBROOKE ST. William W. Kennedy, K.C., LL.B. Fred C. Kennedy, B.A., LL.B. Kenneth R. Kennedy, LL.B. Kennedy, Kennedy & Kennedy Barristers, Solicitors, Etc. Offices: 505 Union Trust Bldg. Phone 93 126 WINNIPEG, CANADA DRUGGISTS DENTISTS WINNIPEG DRUG COMPANY, LTD. H. D. CAMPBELL Prescription Specialists Cor. PORTAOE AVE. and KENNEDY ST. Winnipeg, Man. Telephone 21 621 DR. A. V. JOHNSON tsienzkur Tannlœknir 212 CURRY BLDG., WINNIPEG Gegnt pósthúsinu Sími 96 210 Heimilis 33 328 Drs. H. R. & H. W. TWEED Tannlœknar 406 TORONTO GENERAL TRUSTS BUILDING Cor. Portage Ave. og Smith St. PHONE 26 545 WINNIPEG Take Your Prescription to BRATHWAITES LTD. PORTAGE & VAUGHAN Opp. “The Bay” Telephone 23 351 We Deliver Dr. A. B. Ingimundson Tar.nlœknir 602 MEDICAL ARTS. BLDG. Sími 22 296 Heimilis 46 054 DR. T. GREENBERG Dentist Hours 10 a. m. to 9 p.m. PHONES: Office 36 196 Res. 51 455 Ste. 4 Norman Apts. 814 Sargent Ave., Winnipeg OPTOMETRISTS MASSEUR Harry S. NOWLAN Optometrist 804 TORONTO GENERAL TRUSTS BLDG. Portage and Smith Phone 22133 Tel. 28 833 Res. 35 719 J- Ar^-. 30 OPTOMETRIST UXAMIMtO/ 1 FITTtO J 305 KENNEDY BLDG. (Opp. Eaton’s) G. W. MAGNUSSON *v Nuddlœknir 41 FURBY STREET Phone 36 137 Stmið og semjið um samtalsttma BUSINESS CARDS A. S. BARDAL 848 SHERBROOKE ST. Selur líkkistur og annast um út- farir. Allur útbúnaður sá bezti. Ennfremur selur hann allskonar minni3varða og legsteina. Skrifstofu talsími: 86 607 Heimilis talsími: 501 662 HANK’S HAIRDRESSING PARLOR and BARBER SHOP 3 Doors West of St. Charles Hotel Expert Operators We specíalize in Permanent Waving, Finger Waving, Brush Curling and Beauty Culture. 251 NOTRE DAME AVE. Phone 25 070 J. J. SWANSON & CO. LIMITED 601 PARIS BLDG., WINNIPEG Fasteignasalar. Leigja hús. Út- vega peningalán og eldsábyrgð af öllu tægi. Phone 94 221 A. C. JOHNSON 907 CONFEDERATION LIFE BUILDING, WINNIPEG Annast um fasteignir manna. Tókur að sér að ávaxta sparifé fólks. Selur eldsábyrgð og bif- reiða ábyrgðir. Skriflegum fyrir- spurnum svarað samstundis. Skrifst.s. 96 7 57—Heimas. 33 328 *0°BE’S * LTD. 28 333 LOWEST RATES IN THE CITY Furniture and Piano Moving J. SMITH Guaranteed Shoe Repairing. First Class Leather and workmanship. Our prices always reasonable. Cor. TORONTO and SARGENT Phone 34 137 IIÓTEL I WINNIPEG THE MARLBOROUGH SMITH STREET, WINNIPEG “Winnipeg’s Down Toron Hotel” 220 Rooms with Bath Banquets, Dances, Conventions, Jinners and Functions of all kinds Coffee Shoppe F. J. FALD, Manager ST. REGIS HOTEL 285 .SMITH ST„ WINNIPEG pœgilegur og rólegur bústaður i miðbiki borgarinnar. Herbergi $.2.00 og þar yfir; með baðklefa $3.00 og þar yfir. Ágætar máltíðir 40c—60c Free Parking for Guests HOTEL CORONA 26 Rooms with Bath, Suites with Bath Hot and cotd icater in every room Monthly and Weekly Rates Upon Request Cor. Main St. and Notre Dame Ave. East. J. F. Barrieau, Manager THE McLAREN HOTEL Enjoy the Comforts of a First Class Hotel, at Reduced Rates. $1.00 per Day, Up Dining Room in Connection WINDSOR HOTEL J. B. GRAY, Mgr. & Prop. European Plan Rooms $1.00 and up Hot and cold running water Parlor in connection. 197 GARRY ST. Phone 91 037 HOTELST. CHARLES /n the Heart of Everything WINNIPEO Rooms from $1.00 Up Special Rates by Week or Month Excellent Meals from 30c up It Pays to Advertise in the <<Lögberg,,

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.