Lögberg - 19.07.1934, Blaðsíða 3

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 19. JÚLT, 1934
3
SOLSKIN
Sérstök deild i blaðinu
fyrir börn og unglinga
Hún mamma
Hún mamma! Er guðsríkisgatan á
jörð,
sem greiÖir úr vanda, þá neyðin er
hörð.
Hún mámma er vitur, hún velur
að kynna mér alt sem er göfugt og
gott,
hún gleðst er það frækorn ber tal-
andi vott,
að verk hennar vinur einn telur.
Hún mamma er vissasti vörðurinn
minn,
hún vakir og hugsar um barnungann
sinn.
Ó,mamma! Eitt má eg þó segja,
að borga þér aftur alt annríki þitt
er ákveðið helgasta lífsstarfið mitt,
svo hjá mér þú helst vildir deyja.
B. J. Hornfjörð.
Æskan
Hcyrið hvað merkur blaðamaður
segir um æskuna.
(Þýtt úr Intern. G. T.)
“Æskan er ekkert sérstakt timabil
í æfi manns; hún er hugarástand.
Hún opinberast ekki sérstaklega í
rjóðum kinnum, rauðum vörum eða
liðugum hnjáliðum. Hún birtist í
viljanum, ímyndunaraflinu, í afli til-
finningaseminnar. Hún er endur-
ynging lifsupprunans.
Æskan er lyndisfarsleg yfirráð
yfir þróttleysi i framsóknarþrá og
löngun að eiga náðuga daga. Sliks
lundarfars verður oft vart hjá
mönnum um sextugt ffemur en hjá
drengjum um tvítugt. Enginn verð-
ur gamall aðeins fyrir árafjöldann.
Vér verðum gamlir af þvi að yfir-
gefa hugsjónir vorar. í djúpi
hjarta þíns og míns er virlaus mót-
tökustöð. Eins lengi og hún með-
tekur skeyti fegurðar, vonar, gleði,
hugrekkis og afls frá mönnum og
frá almættinu, svo lengi erum vér
ung.”
Vissulega getur bindindisfélags-
skapur hjálpað þér til að vernda
þessa virkilegu æsku.
Og þegar þú hefir kosið þetta
fyrir sjálfan þig, munt þú finna það
skyldu þína að hjálpa öðrum til að
njóta þess sama.
Ef hvert ykkar gerir sitt bezta, þá
er sigur vis, og stór hópur af ung-
um drengjum og stúlkum boðin vel-
komin í unglingafélög Goodtempl-
ara.
S. B. B.
Skuggi vanrækslunnar
(Framh.)
“Jú, Ljótunn mín, að sönnu er eg
nú það. En þú mátt ekki tala glott-
andi um þetta hraparlega tilfelli.”
“Nú, hvað svo sem annað. Eg
reyni alt sem eg get að gráta við
jarðarförina, af því eg sþori eklci
annað; en er það ekki voðalegt að
þurfa að hræsna svona fyrir henni
móður sinni, með að reyna að gráta
þegar hún grætur? Og liklega má
eg til að hafa rennandi blautan vasa-
klútinn minn, svo hún sjái að tárin
komi einhversstaðar frá, Já, en að
sjá karlinn með annað augað harð-
lokað en hitt galopið glóðarauga,
eins og í draug. Læknirinn segir
að hann hafi fengið krampa þegar
hann var að deyja, þessvegna sé
ekki hægt að loka öðru auganu. En
góða Sigga mín, þú mátt ekki halda
að eg sé tilfinningarlaus, þó
að eg tali svona; eg bara segi alt
eins og mér dettur í hug, við þig,
af því þú vissir hvað karlinn var
vondur við mig; eg vona að hann
sæki ekki að mér í draurni.”
“Vertu ekki að þessu rugli, Ljót-
unn mín,” sagði Sigga brosandi.
“Þú þarft ekki að vera hrædd við
neina drauga, þeir eru ekki til, í þeim
skilningi, sem fólk heldur. En nú
ætla eg heim, því mér er hálf ilt
fyrir hjartanu, eins og vant er, þeg-
ar mér verður snögglega bylt við.”
“Blessuð Sigga mín, fyrirgefðu
mér. Eg ætlaði ekki að gera þér ilt
við. Ó, þú mátt ekki deyja, þá verð
eg svo einmanaleg; þú verður að
reyna að lifa fyrir mig. Sigga min.
Viltu gera það ?”
“Já, Ljótunn mín. það skal eg
reyna, því þú hefir verið eini sólar-
geislinn minn síðan við þektumst.
Nú er mamma að kalla á mig: vertu
sæl, Ljótunn mín.” Og þær tókust
innilega í hendur og hurfu svo sín í
hvora áttina.
Eftir þrjá daga fór jarðarförin
hans Gísla gamla fram, og var frem-
ur fámenn, því fáir syrgja þann,
sem lifir aðeins nautnalífi fyrir
sjálfan sig. En Snjólaug móðir
Ljótunnar syrgði þó eiginmann sinn.
einlæglega, af því henni þótti vænt
um hann, þrátt fyrir alla hans
breytni við hana, enda hafði hann
til góða parta, þótt þeirra gætti litið
vegna óreglunnar, sem var honum
svo eðlileg.
Sjö mánuðum eftir að þessi at-
burður skeði kom Ljótunn að Gerði
og var hennar raunalega erindi að
kveðja Siggu stöllu sina. Nú var
enginn gleðisvipur sjáanlegur á and-
liti hennar, heldur fvltust fallegu,
brúnu augun tárum og hún átti bágt
með að tala.
“Svona er þá heimurinn grimm-
úðugur, Sigga min, nú er hann að
skilja okkur fyrir fult og alt, lík-
lega. Mamma og eg erum að leggja
upp á morgun, í aðra sveit, og eig-
um að verða vinnukonur,—hugsaðu
þér hana móður mína vinnukonu,
sem verður að hlýða skipunum hús-
bændanna. Eg held hún deyi af
þeirri niðurlægingu. En við erum
allslausar. Ó-já. ólánið, sem karl-
inn flutti inn á heimli okkar mömmu
sýnist ætla að fylgja okkur eftir, þó
hann sé dauður. En elsku Sigga
mín, eg ætla að biðja um levfi að
mega koma að sjá þig að ári. og þú
mátt ekki gleyma að skrifa mér um
alt, sem skeður. Og bráðum verð-
um við stórar, og þá skeður margt.”
V esalings olnbogabarnið hún
Sigga gat ekkert sagt, en hné grát-
andi í faðm stallsystur sinnar, sem
hún svo kallaði.
Var þetta ekki óttalegt; nú átti
að svifta hana einu manneskjunni,
sem að elskaði hana. Henni fanst
að Guð hefði átt að vera mildari en
þetta, að taka Ljótunni svona langt
i burtu frá sér.
“Þú mátt ekki kenna Guði um
það, Sigga min, það var ekki nokk-
ur Guð til í karlinum, sem lagði á
okkur þessa fátækt. Nei, nei,mundu
það. Sjáðu hvað sólin er björt,
hún skín jafnt á sorg og gleði, og
Guð hefir skapað geisla hennar, og
þegar hún felst á bak við skýin, þá
skulum við samt reyna að varðveita
geisla hennar í hjartanu, því þá líð-
ur okkur betur, og veistu hvað eg
ætla að gera, Sigga? Af því að all-
ir segja að eg sé ófrið, þá ætla eg
að reyna að láta eins og api svo eg
geti glatt einhvern með kátínu minni.
Máske það verði að sólargeisla í ein-
hvers sál.” Svo tók hún Siggu í
fang sér og þurkaði af henni tárin,
kysti hana svo marga kossa og skip-
aði henni að hlæja hátt og glaðlega,
eins og hún gerði sjálf, því að það
drægi úr sársauka kveðjunnar. “Eg
elska þig ennþá meira, Sigga min.
þegar þú verður langt í burtu, því þá
verð eg alt af að hugsa um þig.”
Með það hljóp hún á stað og vélf-
aði hlæjandi hendinni til Siggu.
Sigga gat ekki gert að því að
brosa í gegnum tárin. þegar hún
gekk heim, og þó að mamtna henn-
ar skammaði hana fyrir slæpings-
skapinn og skipaði henni að, kepp-
ast við saumana, sem hún hafði lagt
til síðu, þegar Ljótunn kom, þá fanst
henni léttara að bera það vegna
þessa blíðá hláturs og ástaratlota,
sem Ljótunn hafði sæmt hana að
skilnaði. Henni fanst sem hvert orð
Ljótunnar mundi enduróma í hennar
eigin hug alla sína æfi, jafnvel þó
hún ætti aldrei eftir að sjá hana
framar.
En hvernig gekk það nú fyrir
Ljótunni? Á leiðinni heim fanst
henni alt í einu að hún mætti til
með að ganga að Rauða-steini og
flytja þar bæn til Guðs. Nú var
hún ekkert hrædd við hann, en bæn-
in mátti til að vera fyrir hana Siggu.
Já, hvernig annars átti hún nú að
vera ?
Það var nú vandinn að biðja rétt.
Jæja, það var best að byrja. Átti
hún að biðja líka fyrir karlinum
honum stjúpa sínum dauðum? Nei,
það gat hún hreint ekki. Samt þuldi
hún upp bænarórðin. sem hljóÖnðu
svona, þar sem hún kraup á kné við
rauða steininn.
“Góði Guð, fyrirgefðu mér þó eg
geti ekki beðið fyrir karlinum, en
láttu honum samt líða vel, og láttu
hann ekki blóta eða drekka brenni-
vín. Góði Guð, elskaðu hana Siggu
og kendu móður hennar að gera það
lika. Og góði Guð, láttu mig verða
duglega vinnukonu, og gefðu mér
glatt hjarta.” Svo signdi Ljótunn
sig um leið og hún stóð upp, og
sagði við sjálfa sig. “Hana nú,
þetta er sú lengsta bæn, sem eg hefi
nokkurn tíma beðið. Skylcli nú
Guð hafa heyrt hana?”
Næsta morgun kom krossmessu-
dagurinn með súld og salla-rigningu
en stytti þó upp um hádegisbilið.
Vinumaðurinn frá Hvammi var
kominn að sækja þær mæðgur.
Ljótunn furðaði sig á því að hann
skyldi bara koma með einn hest i
taumi. “Hver á að ríða gráa hest-
inum;” spurði hún Jón vinnumann.
“Hún’móðir þin. táta min,” svar-
aði hann.
“Hvaða hesti á eg að ríða í vist-
ina?” spurði Ljótunn aftur.
“í vistina?” sagði Jón og hló
kuldalega. “Heldur þú að þú sért
ráðin sem vinnukona? Þú létta
stelpan; veistu ekki að hún móðir
þin verður að vinna fyrir mat og
kanske svo sem einni spjör handa
ykkur báðutn, þetta ár sem hún er
ráðin að Hvammskarði ?”
“Fæ eg þá ekkert kaup?” spurði
hún aftur.
“Nei, auðvitað ekki. Þú mátt
þakka fyrir að þú ert ekki látin á
sveitina, kindin þín,” sagði Jón
önugur.
“Líklega ætti eg þó að geta unn-'
ið fyrir mat,” stundi Ljótunn með
gráthljóð í hálsinum. “Eg er þó
bráðum þrettán ára.”
“Það stendur nú á sama. hann
Gunnar gamli gefur nú aldrei lir sér
vitið, og farðu nú á bak, stelpa,
fyrst þið eruð tilbúnar, þú verður
að sitja fyrir aftan hnakkinn minn,”
nöldraði Jón.
“Ha!” hrópaði Ljótunn æst. “Á
eg að tvímenna með þér? Það geri
eg aldrei. Eg tvímenni með mömmu
heldur. Eg vil heldur ganga.”
“Þá getur þá verið hér eftir og
séð utn þig sjálf, greyið. Skjóni er
sterkur og munar ekki um stelpu-
hvolp fyrir aftan mig, en Gráni hefir
nóg með kerlinguna, því hann er
hálf horaður un^lan vetrinum. skinn-
ið að tarna.”
í þessu kom móðir Ljótunnar út
og spurði hvaða hávaði gengi á.
“Það er ekki mikið, kella min. þessi
ódæla stelpa þín vill ekki sitja fvrir
aftan mig, en hún verður nú samt
að hafa það, hróið.” Og um leið
þreif hann til Ljótunnar með annari
hendi og snaraði henni upp fyrir
aftan hnakkinn, stökk svo á bak
sjálfur og sló dálítið í Skjóna, sem
kipti sér lítið upp við það. Snjó-
laug gerði hið sama. Hún steig
léttilega upp i gamla söðulinn sinn
og tók fast i taumana á grána, sem
var líflegur hestur, en þróttlítill að
sjá.
“Má eg ekki ganga. mamma?”
Iirópaði Ljótunn til móður sinnar.
“Ó-nei, góða min. Það er best
að gera sér gott af þessu í bráð.
Seinna skal eg ganga spottakorn og
lána þér Grána. Það fer ekki neitt
illa um þig fyrir aftan Jón.”
“Skárri er það nú skömmin,”
tautaði Ljótunn blóðrjóð i íraman
af vonsku. “Eg skal ná mér niðri
á þessum karl-fausk bráðum.”
(Framh.)
PROFESSIONAL AND BUSINESS CARDS
PHYSICIANS and SURGEONS
DR. B. J. BRANDSON 216-220 Medical Arts Bldg. Cor. Graham og Kennedy Sts. Phone"21 834—Office tlmar 2-3 Heimili 214 WAVERLEY ST. Phone 403 288 Winnipeg, Manitoba DR. J. STEFANSSON 216-220 Medical Arts Bldg. Talsfmi 26 688 Stundar augna, eyrna, nef og kverka sjúkdðma.—Er að hitta kl. 2.30 til 6.30 e. h. Heimili: 638 McMILLAN AVE. Talsími 42 691 Dr. P. H. T. Thorlakson 205 Medlcal Arts Bldg. Cor. Graham og Kennedy Sta. Phonee 21 213—21 144 Res. 114 GRENFELL BLVD. Phone 62 200

DR. B. H. OLSON Dr. S. J. Johannesson DR. L. A. SIGURDSON
216-220 Medical Arts Bldg. 109 Medical Arts Bldg.
Cor. Graham og Kennedy Sts.
Viðtalstlmi 3—5 e. h. Phone 87 293
Phone 21 834—Office tímar 4.30-6 Office tímar: 12-1 og 4-6 e.h.
Heimili: 5 ST. JAMES PLACE 218 Sherburn St,—Sími 30 877 Heimili: 102 Home St.
Winnipeg, Manitoba Phone 72 409
BARRISTERS, SOLICITORS, ETC.
H. A. BERGMAN, K.C. Islenzkur lögfrœðingur J. T. THORSON, K.C. W. J. LINDAL K.C. og BJORN STEFANSSON
Skrifstofa: Room 811 McArthur Islenzkur lögfrœðingur tslenzkir lögfraeðingar 325 MAIN ST. (á öðru gólfi)
Building, Portage Ave. P.O. Box 1656 801 GREAT WEST PERM. BLD. PHONE 97 621
Phone 92 755 Er að hitta að Gimli fyrsta
PHONES 95 052 og 39 043 þriðjudag 1 hverjum mánuði, og að Lundar fyrsta föstudag

G. S. THORVALDSON B.A., LL.B. E. G. Baldwinson, LL.B. Svanhvit Johannesson LL.B.
Islenzkur lögfrœðingur lslenzkur lögfrœðingur íslenzkur “lögmaður”
Viðtalsst.: 609 Mc ARTHUR BG.
Skrifst. 702 CONFEDERATION Phone 98 013 Portage Ave.
LIFE BUILDING (í skrifstofum McMurray &
Main St., gegnt City Hall 504 McINTYRE BLK. Greschuk) Sími 95 030
Phone 97 024 Heimili: 218 SHERBURN ST.
Slmi 30 877
DRUGGISTS DENTISTS
DR. A. V. JOHNSON tsienzkur Tannlœknir 212 CURRY BLDG., WINNIPEG Gegnt pósthúsinu Slmi 96 210 Heimilis 33 328 Drs. H. R. & H. W. TWEED Tannloeknar 406 TORONTO GENERAL TRUSTS BUILDING Cor. Portage Ave. og Smith St. PHONE 26 54,5 WINNIPEG

Take Your Prescrlption to BRATHWAITES LTD. PORTAGE & VAUGHAN Opp. "The Bay” Telephone 23 351 We Deliver DR. T. GREENBERG Dentist Hours 10 a. m. to 9 p.m. PHONES: Office 36 196 Res. 51 455 Ste. 4 Norman Apts. 814 Sargent Ave., Winnipeg
OPTOMETRISTS MASSEUR
Harry S. NOWLAN PHONE 28 200 Res. 35 719 G. W. MAGNUSSON
Optometrist 804 TORONTO GENERAL Nuddlœknir
TRUSTS BLDG. ( «»«* yWCIASífí) InAMIMUþ UlTIlD 1 41 FURBY STREET Phone 36 137
Portage and Smith 305 KENNEDY BLDG.
Phone 22133 (Opp. Eaton’s) Sfmið og semjið um samtalstfma
BUSINESS CARDS
A. S. BARDAL 848 SHERBROOKE ST. Selur Ifkkistur og annast um út- farir. Allur útbúnaður sá bezU. Ennfremur selur hann allskonar minni3varða og legsteina. Skrifstofu talsími: 86 607 Heimilis talsfmi: 501 562 HANK’S HAIRDRESSING PARLOR and BARBER SHOP 3 Doors West of St. Charles Hotel Expert Operators We speciallze in Permanent Waving, Finger Waving, Brush Curling and Beauty Culture. 251 NOTRE DAME AVE. Phone 25 070 J. J. SWANSON & CO. LIMITED 601 PARIS BLDG., WINNIPEG Fasteignasalar. Leigja hús. Út- vega peningalán og eldsábyrgð af öllu tægi. Phone 94 221 v

A. C. JOHNSON 907 CONFEDERATION LIFE BUILDING, WINNIPEG Annast um fasteignir manna. Tekur að sér að ávaxta sparifé fólks. Selur eldsábyrgð og bif- r.eiða ábyrgðir. Skriflegum fyrir- spurnum svarað samstundis. Skrifst.s. 96 7 57—Heimas. 33 328 0°RE’S t4jc, * LTD. 28 333 LOWEST RATES IN THE CITY Furniture and Piano Moving
ÍIÓTEL í WINNIPEG
THE MARLBOROUGH SMITII STREET, WINNIPEG "Winnipeg’s Dcrum Toum Hotel’’ 220 Rooms with Bath Banquets, Dances, Conventions, linners and Functions of all kinds Coffee Shoppe F. J. FALD, Manager ST. REGIS HOTEL 285 SMITH ST„ WINNIPEG pœgilegur og rólegur bústaður i miðbiki borgarinnar. Herbergi $.2.00 og þar yfir; með baðklefa $3.00 og þar yflr. Ágætar máltfðir 40c—60c Free Parking for Guests HOTEL CORONA 26 Rooms with Bath, Suites with Bath Hot and coid icater in every room Monthly and Weekly Rates Upon Request Cor. Main St. and Notre Dame . Ave. East. J. F. Barrieau, Manager

THE WINDSOR HOTEL HOTEL ST. CHARLES
M c L A R E N HOTEL J. B. GRAY, Mgr. & Prop. In the Heart of Everything
Enjoy the Comforts of a First European Plan WINNIPEG
Class Hotel, at Reduced Rates. Rooms $1.00 and up Rooms from $1.00 Up
$1.00 per Day, Up Hot and cold running water Special Rates by Week or Month
Dining Room in Connection Parlor in connection. Excellent Meals from 30c up
197 GARRY ST. Phone 91 037
It Pays to Advertise in the “Lögberg”