Lögberg - 03.01.1935, Qupperneq 2

9
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 3. JANOAR 1935.
ÆFIMINNING
Jón Andrés Olson
Við frá fall Jóns Andrésar Olson er merkur og mætur ís-
lendingur til moldar hníginn. Var hann í röð helztu bænda
Markerville-bygðarinnar í Alberta-fylki. Hann andaÖist 31.
október s. 1., eftir langvarandi lasleika og var hjartabilun bana-
mein hans. Jarðarförin fór fram 4. nóvember, að viöstöddu
f jölmenni.
Hinn látni var fæddur í Reykjavík, 22. maí 1878. Faðir
hans var Wolf Olson, danskur maÖur, er fluttist til Reykja-
vikur og stundaÖi þar bakaraiÖn. MóÖir Jóns hét GuÖrún
Jónsdóttir, Jónssonar frá Hömrum í Haukadal í Dalasýslu.
FöÖur sinn mun hann hafa mist ungur, og giftist móÖir hans i
annaö sinn. Hét seinni maður hennar Torfi Sveinsson og var
ættaöur úr Dalasýslu. Var þeim hjónum briggja barna auðið
er hétu: Mattheus, Kristmann og Ingibjörg. Býr hin siðast-
nefnda nú í Edmonton borg, gift enskum manni, W. S. Mc-
Naughton að nafni, er stundar þar lögreglustörf.
Til Ameríku fluttist Jón árið 1887. Átti hann fyrst heima
í Argyle-bygðinni, en fluttist þaðan til Markerville-bygðarinnar.
árið 1901. Gerðist hann þar landnemi og ruddi leið sína með
árvekni og dugnaði. ÁriÖ 1912 kvæntist hann Sigrúnu, dóttur
Kristjáns Sigurössonar, bónda þar í bygð. Bjó Kristján síðast
á Grund í Höfðahverfi í Þingeyjarsýslu, en fluttist vestur um
haf árið 1882.
Jóni og Sigrúnu varð átta barna auðið, tvö dóu í' æsku, en
sex eru uppkomin. Regina, gift Pétri Jóhannssyni bónda i
bygðinni; Friðrik, giftur Margréti Rempel og búa þau í bygð-
inni; Björg Jóhanna, gift Benjamín Dolphin, búa í Red Deer
bæ; Kári, Áróra Pearl og Kristín eru enn i heimahúsum. Öll
eru börn þessi hin mannvænlegustu.
Jón heitinn má telja til annarar íslenzkrar kynslóðar hér-
lendis, þó fæddur væri hann á íslandi. Hann kom ungur hing-
að til lands og lærði að mæla enska tungu sem innfæddur væri.
Eigi raskaði það rækt hans til hins íslenzka, því ættjörð og
móðurmáli var hann tryggur til dauðadags. Hið sama má
segja um konu hans, og eiga þau hjón þökk og heiður skilið
fyrir hvað vel þau stunduðu að kenna börnum sínum íslenzku
og innræta þeim rækt við hinn íslenzka arf. Þeir eru alt of
fáir, sem þá ræktarsemi sýna i verki, og minning þeirra fáu, er
einlægir voru og athafnamiklir, verðskuldar að henni sé á lofti
haldið.
Islenzka bygöin í Alberta á að baki að sjá þeim manni,
sem sann-íslenzkur var i orði og athöfnum, sór sig í ætt til
sæmdarmanna íslenzkrar þjóðar. Listrænn var hann og dáði
hið fagra og góða í íslenzkum bókmentum. Sönghneigður og
raddmaður góður. Um langt skeið mun hann hafa stýrt öllum
söngsamkomum bygðarbúa, og er hans sárt saknað á því sviði.
Hægfara var hann, en fylgdi þó vel og einarðlega öllum áhuga-
málum sinum. Yfirleitt átti hann völ á þeim hæfileikum, sem
íslenzkan alþýöumann bezt prýða, miðandi til gengis og gæfu
fyrir sjálfan hann og aðra.
Bvgð hans saknar ötuls og góðs starfsmanns í öllum fé-
lagsmálum. Oft skipaði hann ábyrgðarmiklar trúnaðarstöður,
er nonum fórust vel úr hendi. Við dauða hans er þvi höggvið
skarð fyrir skildi.
Kona hans og börn syrgja ástríkan eiginmann og föður.
A lifshimni þeirra er hröpuð svo björt leiðarstjarna.
En minningin lifir.
O. T. Johnson.
Sjóndapri töframaður-
inn
Þýtt af Mrs. Jakobítiu J. Stefánsson.
í borginni Tsang-chow i Kína var
frídagur; hún var prýdd á alla vegu,
og allir voru sparibúnir. Fjöldi af
skrautbúnu fólki var á gangi eftir
strætunum, og marglitir, glæsilegir
fánar skreyttu búðir og íveruhús
manna. Fagurhtar pappírsluktir á
háum stöngum hPbyfðust aftur og
fram fyrir hægum aftanblæ; skemti-
skútur með blaktandi fánum sigldu
fram og aftur á sólbjörtum vatns-
fleti Stórasíkis.
Mest var þó um að vera umhverf-
is háan pall, því þar stóð uppi mað-
ur einn og kunngerði borgarbúum
að Chang-Lang-Foo, töframaöurinn
frægi og enginn annar, mundi nú
sýna Iistir sýnar.
Þá gekk fram gamall maður,
hneigði sig fyrir fólkinu nokkrum
sinnum og tók svo að sýna íþróttir
sínar.
I fyrstu var það hinar vanalegu
eldgusur út úr munni hans, afar-
langur allavega litur borði raktist út
úr pappírsumbúðum og skæðadrífu
af smápeningum rigndi niður úr ó-
væntum stað.
Unglingunum þótti þetta hin bezta
skemtun, en eldra fólkið, sem svo
oft var búið að sjá þetta, bjóst við
meiru af iafn frægum manni og
Chang-Lang-Foo.
Svo töframaðurinn færðist nú
meira í fang, en það var eins og
honum brygðist bogalistin i það
sinn: honum mistókst hvað eftir
annað. Þá varð gamli maðurinn
þreytulegur á svipinn, strauk hend-
inni yfir augun og reyndi enn einu
sinni—og mistókst enn á ný.
Fólkið hló fyrst i stað, án allrar
græsku, en svo tók því að renna í
skap. Mannfjöldinn ruddist að
pallinum til að ryðja honum niður.
Chang-Lang Foo sá að reiöi þess
mundi brjótast út, og þáði þess-
vegna handleiðslu eins vinar síns
burt af staðnum.
“Hamingjan góða!” sagði Chang-
Lang Foo. “Nú er eg farinn með
öllu. I fleiri mánuði hefi cg fund-
ið að hverju fór,—sjónin er orðin
döpur. Eg sé að sönnu, en alt eins
og í þoku. Kunnáttu minnar nýt eg
ekki, því framkvæmdir mistakast,
og í dag gekk mér með langversta
móti. Brátt verð eg steinblindur, og
svo verður hinn mikli Chang-Lang
Foo aö útburði meðal manna —
fyrirlitlegur betlari.” Hann varpaði
mæðulega öndinni, og tók þétt í
síðkápu vinar síns.
“Vísaðu mér veginn, Sen-Yen,”
sagði hann með veikum rómi;
“fylgdu mér til herbergis míns;
heldur en að verða betlari mun eg
sjálfur binda enda á lif mitt.”
“Harkaðu af þér, Chang-Lang
Foo,” sagði förunautur hans, “mér
hefir komið ráð í hug. Hefirðu
ekki heyrt getið um vinsæla læknir-
inn í Tsang-Chow? Kunnátta hans
er jafnvel undraverðari en þín. Þaö
var maður í sömu götu og við, sem
var aðframkominn af hálsbólgu.
Nágrannar hans sendu þá eftir Pan
Fai-Fu (hið kínyerska nafn Dr.
Arthur Paill). Hann kom tafar-
laust. Maðurinn virtist dauður þeg-
ar læknirinn kom. Hvað ímynd-
arðu þér að hann hafi þá gert?
Hann rýmkaði svo til um andrúm
mannsins, að hann náði andanum
aftur.”
“Nei, er þetta mögulegt?” hróp-
aði Chang-Lang Foo steinhissa.
“Já, það er sannleikur, eg get
sýnt þér manninn.
“Var hann ríkur maöur?” spurði
töframaðurinn.
“Ríkur? Nei, eins og eg áður
tók fram, þá á hann heima í sömu
götunni og við, og þar á ekkert ríkt ’
fólk heima. Pan Tai-Fu gerir eng-
ann mismun milli ríkra og fátækra.
Hann fer ekki í manngreinarálit.
Hann læknar hvern sem er. Fyrir
skömmu siðan haltraði betlari einn
að clyrunum á sjúkrahúsi þessa út-
lenda læknis, og baðst ásjár og inn-
töku á sjúkrahúsið; engin lifandi
manneskja í allri Tsang-Chow borg
hafði nokkru sinni fengist til að
snerta við þeim mannræfli, en Pan
Tai-Fu leyfði honum inngörrgu,
hjúkraði honum með eigin höndum
og læknaði hann; þegar hann var
kominn til heilsu aftur, þá útvegaöi
læknirinn honum atvinnu, svo nú
á hann þægilegt heimili.”
"Þessi hjáJpsemi er undraverð,
Sen ðren; en því fór hann frá sínu
ættlandi ti! að gera þetta hér?”
“Ó, það er nú undarleg ástæða
fyrir því. Taktu nú eftir.” Mað-
urinn færði nú Chang-Lang Foo
nær sér og hvíslaði að honum:
“Þegar fólk leggur fram þessa
.spurningu, þá brosir Pan Tai-Fu og
segir að Jesú, er hann trúir á, hafi
boðið þeim er honum fylgja að
framkvæma þessi og önnur eins
vcrk.”
Gamli maðurinn hrökk við.
“Svo hann er þá einn af þessu
‘Jesú-fólki’! Ó, Sen Yen, þá er
bezt fyrir mann að hafa sem minst
saman viö hann að sælda, því mað-
ur vill halda við trúna á sina guði.”
“Á guðina!” svaraði Sen Yen ^
með fyrirlitningarsvip. “Hvenær
hafa þeir hjálpað veikum? Ætli
nokkrir af þeirra dýrkendum
mundu nokkru sinni hjálpa betlara
á þann hátt sem þessi læknir
gerði?”
“Heldurðu að hann gæti ráðið
bót á sjóndepru minni?”
“Það mætti undarlegt heita, ef
hann gæti það ekki. Þér sjóndapr- j
ari menn hafa til hans leitað, og |
komið frá honum aftur alsjáandi.” |
“Líka mundi mér aö reyna hvers
hann er megnugur í þessu efni, en
það er svo mikill óhugur í mér.” j
“Óhugur! Chang-Lang Foo, við
hvað ertu hræddur? Fylgdu mér
nú bara eftir. Eg skal fara með ,
þig nú þegar til spitalans þar sem '
læknirinn er; það er hinum megin :
við Síkið, rétt hjá ferjunni.”
Þegar þeir komu til spítalans,
athugaði vinsæli læknirinn mann-
inn vandlega og það kom á hantt
meðaumkunarsvipur.
“Aumingja maðurinn,” sagði
hann, “það er ekki von að þú getir
stundað atvinnu þína, úr því sjón
þin er oröin svona döpur; það skil
eg vel.”
“Er nokkra bót hægt að ráða á
þessari sjóndepru?” spurði Chang-
Lang Foo áhyggjufullur mjög.
“Það er eins víst að það væri
hægt, ef þú vilt trúa mér fyrir að
framkvæma þá lækningaraðferð,
sem þar til þyrfti. Viltu trúa mér
fyrir þér?”
“Já, læknir góður, eg treysti
þér,” svaraði Chang-Lang Foo.
. I
Nokkrum mánuðum síðar setti
Chang-Lang Foo upp sýningarstöð
sina á strætishorni einu í borg
nokkurri fjarri Tsang Chow bæ.
Meðan hann var aö undirbúa það,
er til þurfti, safnaðist þegar þar að,
fyrir forvitnissakir, allmikill mann-
fjöldi.
“Hvaða maður er þetta?” spurði
einhver í mannþrönginni þann sem
næstur honum stóð.
“Veiztu það ekki? Það er Chang-
Lang Foo.”
“Chang-Lang Foo, töframaðurinn
frægi. Nú, við heyrðum sagt að
hann væri orðinn blindur fyrir
nokkrum mánuðum síöan.”
“Það var sannleikur, en hefirðu
ekki heyrt um hvað hefir komið 1
fyrir síðan?”
“Nei.”
“Þú færð þá brátt að heyra það,
því, líttu á,—nú er Chang í þann
veginn að byrja sjónhverfingaleik
sinn, en á undan segir hann ætíð
söguna um hvernig hann fékk sjón-
ina aftur. Hlustaðu, hann er að
byrja ræðu sína.”
Gamli maðurinn gekk nú fram á
pallinn og heigöi sig nokkrum sinn-
um fyrir fólkinu, og bað sér síðan
hljóðs. Síðan hóf hann máls á
þessa leið.
“Góðu vinir! Hlýðið nú rólegir á
mál mitt nokkra stund.
Svo árum skiftir hefi eg ferðast
aftur og fram um landið til að
sýna íþróttir mínar og kunnáttu, og
orðið nokkuð nafnkunnur fyrir
þessa ófullkomnu viðleitni mína; en
aö lokum fór svo að sjón mín varð
döpur og höndin ekki lengur hög.
Vegna sjónleysis urðu hjá mér mis.
tök—alvarleg mistök. Að lokum
mistókst mér algjörlega sýningin
einn dag í Tsang-Chow borg. Fólk
skopaðist ] )á að mér og sagði:
‘Chang-Lang Foo kemur ekki fram
á sjónarsviðið aftur.’ Það sama
hélt eg sjálfur.
En í Tsang-Chow ér undralæknir
einn, útlendur. Til hans fór eg, þó
með litla trú og enn minni batavon.
Hann tók mér mjög vel og með ó-
viðjafnalegri snild tókst honum að
nema burtu auka-himnuna á auguru
mínum, sem olli sjónleysinu. Enn
finst mér eg finna hin hlýju hand-
tök hans, þegar hann setti á mig
umbúðirnar og leiðbeindi mér með
alúð og nærgætni inn í hálfdimma
herbergið, þar sem eg beið marga
daga milli vonar og ótta. Á hverj-
um morgni og hverju kveldi kom
læknirinn til mín, og sagði mér frá
mörgu og fræddi mig um svo mörg
þekkingaratriði, sem eg var algjör-'
lega ófróður um áður.
Að lokum kom að þeim degi að
hann tæki umbúðirnar frá augunt
mínum. Ó, þvílík undrun ! þvílíkur
mismunur! Nú sá eg alt svo skýrt,
svo greinilega. 1 Þessum góða lækni
á eg það að þakka að eg fékk sjón-
ina aftur, og hver haldið þið hann
sé? Hann er Jesú maður.
Já, vinir góðir! Eg veit mikið
vel að þið hafið þá skoðun, sem eg
hafði einu sinni, að það sé mikið ilt,
en ekkert gott við þessa Jesú-trú.
Eg hefi nú fengið töluverða þekk-
ingu í því efni, og eg er undrandi
yfir heimsku þeirra, sem fordæma
hana. Eg er betur kunnugur út-
lendingunum, sem þessari trú fylgja,
því eg hefi verið á meðal þeirra
Þeir lifa ekki fyrir sjálfa sig, heldur
fyrir aðra, því til þess ætlast Jesús.
Þessi breytni þeirra veitir þeim
sjálfum ánægju, og farsæld þeim,
sem þessa mannkærleika verða að-
njóandi.
Góða fólk- Þetta er minn vitnis-
burður. Hvar sem eg er staddur
gef eg þenna vitnisburð af þakk-
lætistilfinningu og með glöðu geði.
Hvert eitt einasta orð í frásögn
minni er sannleikur. Efi nokkur
orð mín, þarf hann ekki annað en
að fara til Tsang-Chow borgar, og
sjá fyrir sig sjálfur.”
Chang-Lang Foo þagnaði. Þegar
fólkið var búið að jafna sig aftur
eftir udrunina yfir þessari frásögn,
þá sá það að gamli maðurinn var
tekinn til síns vanaverks, að sýna
listir sínar með sinni alkunnu snild.
En ekki var það nú samt sá þáttur-
inn, sem fólkið mundi bezt, heldur
var það miskunnarverk vinsæla
lækisins í Tsang-Chw, og nýtt ljós á
Jesú-trúna.
BLADAOTGAPA I ÞÝSKA-
LANDI
Fjöklamörg þýzk blöð hafa hætt
að koma út síðan er stjórn þjóðern.
isjafnaðarmanna komst til valda, eða
alt að tvö á dag. Frá 30. jan. 1933
hafa yfir 1000 blöð hætt útkomu í
landinu, annaðhvort vegna þess að
ríkisstjórnin hefir bannað útkomu
þeirra, eða þau hafa neyðst til þess
að hætta, vegna þess að rekstur
þeirra bar sig ekki. Meginhluti
þessara blaða eru vitanlega blöð
socialista og kommúnista, sem rík-
isstjórnin lagði útgáfubann á. Þá
eru mörg kunn blöð, sem mistu svo
marga lesendur og svo mikið af aug-
lýsingum, eftir stjórnarskiftin, að
um ekkert annað gat verið að ræða
The lioyal Bank of Ganada
General Statement
30th November, 1934
SKULDIR
Capital Stotk I’aitl up .......................................
Keserve Cund .................................................. $20,000,000.00
Italance of Proflts carried forward ........................... 1,500,804.90
$35,000,000.00
Di vidends Unclaimed ...........................
Dividend No. 189 (at 8% per anntim) payable lst
December, 1934 .................................
$21,500,804.99
12,190.39
700,000.00 22,218,995.38
Deposits by antl balances due to Domlnion Clovernment.... $ 3,059,841.78
Deposits by and ImlanceH due to l'rovlncial Govemments 11,072,429.62
Deposits by the public not bearing: interest.................. 124,452,970.70
Deposiis by the publlc bearing interest, including: interest
accruetl to ílate of Statement .✓......................... 488,120,483.20
Deposits by and Imlances due to other Kanks in Canada 1,286,381.70
Deposits by and balances due to llanks and llanking:
Correspondents elsewhere than in Canada .................. 8,881,103.56
$57,218,995.38
Notes of the Itank in circulation ...........................
Advances under the Finance Act ..............................
liills I'ayable .............................................
IJabilities to the puhllc not included under the foreKoinjf
heails ..................................................
Fetters of Credit Outstanding: ..............................
637,479,
33,221,
9,000
294
445,
20,703,
210.62
800.71
,000.00
,600.98
»27.02
58.14
$758,423,904.88
EIGNIR
Gold and Coin on hand .................................... $11,753,028.82
Dominion Notes on hand ................................... 63,174,883.29
Deposit in the Ceentral Gold Keserves ........t........... 3,000,000.00
l'nited States aml other Foreign Currencies .............. 17,849,226.38 $95,777,138.49
Notes of other Ganadian lianks ............................... $ 1,871,356.17
Cheques on other Ilanks ...................................... 21,994,944.16
lialances due by other lianks in Canada ...................... 2,189.59
lialances due by «lianks and liankiiiK Correspondents else-
where than in Canada ..................................... 46,037,403.36
Dominion and Provincial Government Securities, direct and
guarantced (maturing: witliin two years, not exceeding:
market value ........................................
Other Dominion and I’rovincial Government Securities,
direct and icuarnnteed, not exceeding: market value
Canadian Municipal Securities, not exceeiling: market value
I’uhlic Securities other tlian Canadian, not exceeding
market value ........................................
Other Bonds, Debentures aml Stiwks, not exceedlng market
value ...............................................
Call and Short (not exceeding thirty days) I.oans in
Canada on Bonds, Debentures and Stocks and other
Securities of a sufficient marketable value to cover. ..
í'all and Sliort (not exceeding thirty days) I.oans else-
where than in Canada on Bonds, Debentures and
Stocks and other Securities of a sufficient marketable
value ta cover ........................................
09,905,893.28
69,832,400 07
56,603,110.24
0,724,973 12
17,487,895.87
12,443,170.98
23,430,645.46
29,907,053.00
$382,172,287.17
Current I.oans and Discounts In Canada (less rebate of
interest) estimated loss provided for...................$226,942,028.20
Current I.oans and Discounts elsewhere than in Canada
(less rebate of interest) estimateil loss provided for 95,610,158.61
Non-Current I.oans, estimated loss provided for............. 4,224,347.80 326,782,534.73
Bank Premises at not more than cost, less amounts written off.................. 16,833,330.67
Keal Estate other than Bank Premlses .......................................... 2,681,571.01
Mortgages on Real Estate solil by the Bank ......................................... 821,332.72
I.iabilities of Customers under I,etters of Credlt as per contra......... 20,763,758.14
Shares of and I.oans to Controlled Companies .................................. 6,313,081.60
Deposit with the Mlnister of Flnance for the seciurlty of Note Clrculation 1,600,000.00
Other Assets not included under the foregoing heads ................ 456,008 84
$758,423,904.88
NOTE:—The Royal Bank of Canada (France) has been lncorporated under the
lavvs of France to conduct the business of the Bank in Parls, and the assets
and liabilities of The Royal Bank of Canada (France) are included in the
above General Statement.
M. W. WIESON, S. G. DOBSON,
I'reshlent and Managing Director Genernl Manager.
SKÝRSEA YFIRSKOÐUNARMANNA
fil Hluthafa Thc Royal Bank of Canada:
Við höfum yfirskoöab framanskrAÖa fjArhagsskýrslu þann 30. nóv., 1933, og
boriö hana saman viö bækur Royal Bankans & aöal skrifstofu hans og einnlg vott-
festar skýrslur frA ötibúunum. ViÖ höfum talltS peninga Og yfirfariö tryggingarskjöl
öll A aöalskrifstofunnl í lok fjárhagsArsins, og á árinu höfum vlö gert samskonar
skoöun á ýmsum af hinum helztu ötibúum bankans. Vit5 höfum fengiö allar
upplýsingar og skýringar, sem viö höfuin æskt, og er þat5 sannfæring vor atS öll v tJ-
skifti bankans, þau er viö höfum yfirfariö, séu fyllilega samkvæm bankalögunum.
T>aö er áilt vort aö framanprentuö skýrsla sé nákvæm og sýni hag bankans eins og
hann í rauninni er 30. nóv. 1934, samkvæmt bökum hans.
JAS. G. ROSS, C.A.
of P. S. Ross & Sons.
W. GARTH THOMSON, C.A. Audltors
of Peat, Marwick, Mitchell & Company
Montreal, Canada, 24th Decemer, 1934.
REIKNINGUR UM AVINNING OG TAP
Balance of Profit and Eoss Account, 30th November, 1933 $ 1,383,604.18
Profits for the year ended 30th November, 1934, after
making appropriations to Contingency Reserves, out
of which Iteserves provision for all Bad and Doubtful
Debts has been m«de ................................ 4,398,217.62
------------- $5,781,821.80
APl'ROPRIATED AS FOLLOWS:
Divldend No. 180 at 8% per annum........................ $ 700,000.00
Dividend No. 187 at 8% per annum......................... 700,000.00
Dividend No. 188 at 8% per annum......................... 700,000.00
Dividend No. 189 at 8% per annum......................... 700,000.00
$ 2,800,000.00
Contribution to Officers’ Pension Fund ................. 200,000.00
Appropriation for Bank Premises ........................ 200,000.00
Keserve for Dominion and Provincial Government Taxes.... 1,075,010.81
Balance of Profit and Eoss carried forward ............. 1,506,804.99
-------------$5.781,821.80
M. W. WIESON,
President and Managing Director
Montreal, 24th December, 1934.
S. G. DOBSON,
General Manager.
en að víkja fyrir “nazista-press-
unni.” — Af þeim 100 fréttablöð-
um, sem um er að ræða, voru 800
dagblöð, hin vikublöð eða blöð ým-
issa stjórnarstofnana, sem sum
koma enn út að vísu, en ekki sem
fréttablöð. —- Fréttablöðin í land-
inu eru nú 3,000 og koma 2,500
þeirra út a. m. k. sex daga vikunn-
ar. — Það er mjög áberandi hversu
útbreiðsla sumra erlendra blaða hef-
ir aukist í Þýskalandi. Þannig hefir
svissneskt blað, sem hefir 15,000 á-
skrifendur í Sviss, 65,000 áskrifend-
ur i Þýskalandi. Blað þetta flytur
mjög mikið af fregnum um kirkju-
leg mál á Þýskalandi, sem litt eða
ekki er getið um i þýskum blöðum.
Fjöldi annara erlendra blaða renn-
ur út í Þýskalandi og þrátt fyrir alt,
sem stjórnin hefir gert til þess að
draga úr sölu þeirra eykst eftir-
KAUPIÐ ÁVALT
LUMBER
hjá
THE EMPIRE SASH & DOOR CO., LTD.
HENRY AVENUE AND ARGYLE STREET
WINNIPEG, MAN. PHONE 95 551
spurnin stöðugt eftir þeim. Er varla
nokkurt áhrifamikið erlent blað i
álfunni, sem ekki hefir oftar en
einu sinni verið gert upptækt í
Þýskalandi eða sala á þvi bönnuð
um lengri eða skemri tíma. Blaðið
“Angriff” — nazistamálgagnið —
hefir aðeins 72,000 áskrifendur í
Berlín, borg, sem hefir um 4,000,-
000 íbúa. —Vísir.
Prá verkalýðsþinginu í Noregi
Oslo 3. des.
Á þingi verðkalýðsfélaganna s. L
laugardag gerði Ingvald Haugen úr
stjórn Sambands sjómannafélag-
anna grein fyrir tillögu sambands-
stjórnarinnar viðvíkjandi fiski-
mönnum og hvalveiðimönnum, og
skipulagningu þeirra í verkalýðsfé-
lagsskapnum. Er lagt til, að félög
hvalveiðimanna og fiskimanna séu í
sambandi við Norsk sjömandsfor-
bund. Ennfremur, að sambands-
stjórninni heimilist, að láta sjó-
mannasambandið fá alt að þvi 10,-
000 kr. árlega til útbreiðslustarf-
semi meðal sjómanna á hvalveiða-
skipaflotanum. Þingið samþ. ein-
róma samúðarályktun til hinna
skipulagsbundnu sjómanna á hval-
veiðaflotanum, í tilefni af deilum
þeim, sem þeir hafa átt í. —Vísir,