Lögberg - 16.05.1935, Blaðsíða 2

o
LÖGBERGr, FIMTUDAGINN 16. MAÍ, i935.
Ávextirnir
“Af ávöxtunum skuluð þér
þekkja þá. Hvort geta menn
lesið vínber af þyrnum eða
fíkjur af þistluni? Þannig ber
sérhvert gott tré góðan ávöxt.
Gott tré getur ekki borið vonda
ávöxtu, ekki heldur skemt tré
borið góða ávöxtu. Hvert það
tré, sem ekki ber góSan ávöxt,
er upphöggviS og því í eld
kastaS. Af ávöxtum þeirra
skuluS þér því þekkja þá.”
(Matt. 7:16-20).
ViS trúum vegna áhrifa þeirra,
sem trúin hefir á okkur sjálf og
aSra. Áhrifin eru ávexrtirnir af
trú vorri. Og af því aS áhrifin
eru betrandi viljum viS trúa.
Romanes skrifaSi einu sinni
Gulick fylgjandi línur:
“Mig hefir lengi langaS til aS
spyrja þig aS, hvernig þú getur trú
aS því aS Jesús Kristur sé frelsari
heimsins ?”
Gulick svaraði á þessa leiS:
“Eg bið þig aS ihuga svar mitt frá
vísindalegu sjónarmiSi. Jesús Krist-
ur hefir haft þau áhrif á tnannlífiS,
sem ekkert annaS lif hefir haft. Líf-
fræSin (Biology) verSur aS taka alt
líf til íhugunar og (vísindin) viSur-
kenna líf Jesú Krists alveg einstætt.
Stúderum mannkynssöguna, og viS
getum ei komist hjá aS viSurkenna
aS Jesú hefir opinberaS nýtt líf, ein-
stætt og óviSjafnanlegt. Eg er
hræddur um aS þér hafi skjátlast,
eins og mörgum öSrum, aS álíta
skynsemina eina andlega skilningar-
vitiS, (sense of evidence to the
soul) en viljinn og tilfinningin eru
þaS einnig, og skynseminni aldrei
andstæS. Viljliún og tilfinningar
vorar opinbera oft sálarlifi voru
sannleika sem skynsemin faSmar
* ekki.”
“ÞaS var mér dýrmætt aS koma
auga á þetta,” sagSi Romanes, og
einnig: “Eg trúi stjörnufræSi
Copernices vegna þess aS eg get
sannaS gildi hennar meS stærSfræSi.
Eg trúi einnig aS móSir mín elski
mig, þrátt fyrir þaS aS eg geti ekki
vísindalega fært rök fyrir því. Eg
hefi ekki íhugaS, eins og skyldi, orS
Jesú Krists er hann sagSi: “Ef sá
er nokkur, sem vill gera vilja hans,
hann skal komast aS raun um hvort
kenningin er frá GuSi, eSa eg tala
af sjálfum mér.”
Frá vísindalegu sjónarmiSi hvatti
Jesús alla til aS reyna orSiS, og
sanna sjálfum sér gildi þess. Eng-
inn hefir prófaS ritninguna, sem
ekki hefir sannfærst um aS hún er
GuSs orS.
ViS reynsluna hlýtur orSiS aS
sýna gildi sitt og áhrif á lifiS.
Einn hef ir sagt: “ÞaS er ekki f é-
lagslíf, auSæfi eSa mikill lærdómur
sem myndar manneskjuna (char-
acter), þótt þetta hafi mikil áhrif,
heldur trúin.”
Vort daglegt framferSi er ávöxt.
ur trúarlifs okkar.
ViS lesum Confúsíus og lærum
meira um þjóSlíf Kína en af nokkru
öSru. Lesum sögu Indlands og við
sannfærust um aS Hindúisminn
hefir skapaS þjóSarandann. ÞaS
sama má segja um Búdda trúna í
Burma og Síam, MúhameSstrúna í
Tyrkjaveldi og kristna trú í þeim
löndum, þar sem hún ríkir.
ÞaS er trú vor, sem skapar hug-
arfar vort og breytni. ÞaS er trú
vor sem stjórnar lífi okkar.
Til aS grenslast eftir áhrifum
kristindómsins, leitum viS auSvitaS
til þeirra þjóSa og einstaklinga, sem
gefiS hafa kristindóminum mestan
gaum. HvaSa áhrif hefir kristin-
dómurinn haft á líf þeirra, sem lagt
hafa sig eftir honum?
ViS höfum ekki tíma til aS fara
ítarlega út í trúarsögu kristinna
þjóSa. En viS vitum hvernig Ev-
rópa var kristnuð í heild sinni. VíSa
var trúnni þrengt inn meS vopnum
og þúsundir létu skírast á einum
degi. Oft voru heilir hópar skírS-
ir af því fyrirliSar þeirra tóku trú.
Best þekkjum við hvernig öll ís-
lenzka þjóSin tók kristna trú á ein
um degi. AuSvitaS skilja allar
hugsandi manneskjur aS í heild
sinni var þetta aSeins nafn-kristni,
og aS daginn eftir kristnitökuna var
þjóSin litiS eSa ekkert nær GuSi
en deginum áSur, undir heiSnu
! nafni. En þaS er óneitanlegt, aS
strax var fariS aS hreinsa til fyrir
I dyrum. HingaS og þangaS spruttu
! upp frjóangar og sem seinna báru
góSan ávöxt. Vor íslenzka þjóS hef-
! ír átt margar sannar trúarhetjur.
I Þótt kristnu þjóSunum sé mikiS
j áhótavant höfum viS þó ekki í önn-
1 ur'horn aS líta eftir áhrifum og á
I vöxtum af kristinni trú. ViS vænt-
; um ávaxta þar sem mest rækt hefir
veriS lögS viS trúna, þar sem ein-
staklingar eSa heilar þjóSir, hafa
lagt sig mest eftir aS fylgja Kristi.
Til dæmis hvar væntum viS eftir
mestum áhrifum og framförum í
íhljómlist? Hjá þeim, sem ekkert
j hafa gefiS sig aS listinni, eSa eitt
, hvað litilsháttar? Nei, alls ekki;
heldur hjá þeim, sem mest hafa lagt
sig eftir listinni, hjá þeim, sem hafa
lært og æft sig af öllum sálar og
lífs kröftum.
ViS dæmutn hljómlistina eftir á-
vöxtum þeim, sem hún gefur af sér
í lífi þeirra, sem fórnaS hafa sjálf-
um sér listinni. ViS dæmum ekki
í hljómlistina meS minni mælikvarða
en þeim, sem komist hafa lengst,
meS einhverjum Ole Bull, Grieg,
Beethoven, Mozart eða Schubert,
0. s. frv. Hjá þeim verðum viS vör
við sannan ávöxt hljómlistarinnar.
Á sama hátt eigum viS að leita að
gildi kristinnar trúar, í lífi þeirra
sem fórnað hafa sjálfum sér Kristi
—sem hafa lagt sig eftir lífi Krists
af huga, sálu og öllum kröftum.
Hjá þeim verSum viS vör viS sann-
an ávöxt kristinnar trúar.
ViS höfum viðurkent að kristn-
um þjóðum í heild sinni sé mikiS á-
bótavant. Það er af því aS ein-
staklingnum er ábótavant, og þess
vegna er ávöxturinn oft svo sára-
lítill og stundum enginn. ASeins
meS því aS gefa Jesú lausan taum-
inn í lífi okkar, getum við orSiS fyr-
ir fullum áhrifum af hans hálfu, og
boriS góðan ávöxt.
í náttúrunni vex illgresið fljótar
en góða sæðið. UlgresiS tefur fyrir
vexti góSa sæðisins og útrýmir því
stundum alveg. Líkt er þaS einnig í
sálarlífi voru. Þar er eitthvaS sem
tefur vöxt hins góSa.
Eins og garðyrkjumaSurinn verS-
ur að þekkja illgresiS til aS geta
reytt það burt, verðum viS einnig
aS þekkja hiS illa í lífi okkar, til að
sigra það.
ÞaS fyrsta, sem Jesús bendir þeim
á, sem til hans koma, er þaS í fari
þeirra, sem tefur andlegan þroska—
góðan ávöxt. Við getum kallaS þaS
illgresi. En ritningin kallar þaS
einu nafni synd.
OrðtakiS synd er okkur mjög ó-
geðfelt og við fyrtumst oft aS heyra
þaS nefnt. Kanske af því, aS þaS
birtir þaS í sálarlífi okkar, sem við
viljum sfSur opinberaS—eitthvaS,
sem viS fyrirverSum okkur fyrir og
reynum aS dylja. Ef svo, erum viS
sannleikanum mótstæð. Eh orS-
tækiS fyrtir okkur einnig vegna
þess, hvaS misnotaS þaS er. í því
formi hefir þaS fyrirdæmt þaS helg-
asta í hugskoti okkar, og oftar gert
litiS úr, eSa réttlætt, þaS_ sem vor
betri vitund dæmir brotlegt, órétt-
látt og stundum glæp.
"Synd” táknar stundum alt og
ekkert, lítilsverS atriði eru fordæmd
en skýlihjálmi haldið yfir hrySju-
verkum.
Er þaS synd aS dansa, spila,
reykja, sæja leikhús, knattstofur,
fyrir kvenfólk aS klippa hár sitt,
skreyta sig, klæðast nýtizu búningi,
o. s. frv. ? Oft heyrum viS þessu
haldiS á lofti eins og stærsta broti
gegn lögmáli Drottins og mæli.
kvarða réttlætis og sanns kristin-
dóms. Höfum viS ekki einnig veriS
fordæmd fyrir aS leita sannleikans
á annan hátt en sumir aðrir.
\ ar það ekki til slíkra, sem Jesús
talaði þessi orS: “Vei yður fræði-
menn og farísear, þér hræsnarar,
KAUPIÐ ÁVALT
LUMBER
hjá
THE EMPIRE SASH & DOOR CO., LTD.
HENRY AVENIJE AND ARGYLE STREET
WINNIPEG, MAN. PHONE 95 551
vegu. Eg giska á aS niðurstaðan
verði ætíS hin sama.
Stærsta og hræSilegasta syndin,
sem viS drýgjum er aS breyta gegrf
betri vitund.
“Hver sem því hefir vit á gott aS
gera gott og geri þaS ekki, honum er
þaS synd.”
Þeir, sem hafa litla meSvitund
um synd hjá sér, hafa aS sama skapi
mjög litla meSvitund um GuS. Þeir,
sem næst hafa kornist GuSi hafa
ætíS veriS mjög næmir fyrir sinni
eigin synd, sérstaklega, og allri synd
gegn GuSi. Og þaS er ætíS í fari
hinna sömu aS finna sárt til aS sjá
brotiS gegn GuSs vilja, hver sem í
hluta á.
ViS lesum: “En sé svo aS fagn-
þér gjaldiS tíund af mintu, anís og aðarerindi vort sé hjúpaS skýlu, þá
kúmeni og skeytiS eigi um þaS sem 1 er þag skýlu hjúpað þeim, sem
mikilvægara er í lögmálinu: réttvísi glatast (eru 4 glötunar vegi) þar
og miskunnsemi og trúmensku." ' sem Gug þessarar aldar hefir blind-
Er það -ei nær réttu og kenningu ! ag) hugsanir hinna vantrúuSu, til
Krists aS kalla til dæmis, leik sem I þess ag ekki skuli skína birta af
getur veriS skaSlegur eSa skaðlaus fagnaðarerindinu um dýrS Krists,
eftir því hvernig dansað er.
Ef skemtanir, eða hvaS sem er,
hindrar okkur aS öðlast Krist, þá
er þaS hiS sama okkur synd. En
ef þær auka bróSurþeliS, glæSa
kristilegan félagsskap, hressa likam-
ann og sálina, eru þær vissulega
ekki skaSlegar. Margar þær skemt-
anir, sem markaðar eru syndsam-
legar, gætu verið öllum til kristi-
legrar uppbygingar, ef aðeins viS
hefSum meir af Krists anda.
Þetta er ei talaS til aS hvetja þátt-
töku í vafasömum athöfnum, held-
ur til aS aftra misskilningi og koma
i veg fyrir aS lítiS sé gert úr synd-
inni meS því aS kalla oft í sjálfu'
hans, sem er ímynd GuSs.”
Þessvegna, þaS getur ei veriS um
sannkristið líf aS ræða, þar sem
ekki er meðvitund um synd. Þar
sem synd er hulin, þar er GuS einnig
hulinn.
Þekkingu á röngu og réttu og
meðvitund um eigin synd verSur
hver og einn aS eiga til aS geta sigr-
aS ill áhrif. Við verðum aS sigra
allar freistingar, bæði utan aS og
innan aS frá, til aS öðlast betri
mann—til aS íklæðast Kristi.
Kristur auðsýnir oss kærleika
sinn meS því að benda okkur á það
í fari okkar, sem hindrar andlegan
þroska. Ef viS skeytum ekki hand-
sér saklausar athafnir, hræðilegustu' leiðslu hans geta ávextir lífs okkar
syndir eða glæpi.
ÞaS er oft að þröngsýnir, þekk-
ingarlitlir, skilningssljóir ofstækis-
menn og hræsnarar kenna saklausa
athdfnina syndsamlega, en skeyta
ekki um þaS, sem meira varSar, rétt-
vísi, miskunnsemi og trúmensku.
Á þennan hátt hefir orðtakiS
“synd” oft veriS misnotað, og lítiS
gert úr því hræðilegasta í mannlíf-
inu—synd gegn GuSi.
Synd er að óhlýðnast GuSs kalli;
synd er aS brjóta gegn GuSs lög-
máli; synd er aS setja sig af ásettu
ráði gegn GuSs vilja. Stærsta
syndin, sem viS drýgjum er að
breyta gegn betri vitund.
Veltum þessu fyrir okkur á ýmsa
ekki orðið góðir. Ávextir óhlýSn-
innar eru ætíS eins og ritningin
segir: “frillulífi, óhreinleiki, saur-
lífi, skurSgoðadýrkun, fjölkyngi,
fjandskapur, deilur, metingur,
flokkadráttur, öfund, svall og ann-
aS þessu likt.”
Jesús kennir okkur aS til séu
vondir andar og vondar manneskj-
ur, sem hafa vond áhrif. Þessar
verur sá illgresi í sálarakur vorn.
Ekkert þóknast freistaranum betur
en aS viS neitum tilveru hans og
þjónustuskara hans, og þar meS
auSvitaS öllum áhrifum af hans
hálfu. En aS neita tilveru hins illa
og áhrifum þess væri hiS sama og
aS neita orSum ritningarinnar: “Til
þess birtist GuSs sonur, aS hann
skyldi brjóta niSur verk djöfulsins.
Hann hefir brotiS þau niður meS
því aS gefa kraft gegn áhrifum þess
illa. “Yfir ySur hefir ekki komiS
nema mannleg freisting, en GuS er
trúr, sem ekki mun leyfa aS þér
freistist yfir megn fram. Hann
mun ásamt freistingunni einnig sjá
um að þér komist úr henni og fáiS
staðist.”
Viljum viS samlikjast GuSi verS-
um viS aS heyja baráttu gegn sjálf.
um okkur, illu öndum og öllum
freistingum alt lífiS út.
Þeir, sem vilja ekki leggja þaS á
sig að yfirvinna freistingar lífsins,
í hvaða mynd sem þær koma, geta
ekki öðlast líkingu GuSs, andlegan
þroska, eSa boriS góSan ávöxt.
Vor sanni maSur þroskast eftir
því sem viS stöndum gegn því illa.
AnnaS hvort berum viS sigur úr
býtum og góðan ávöxt, ellegar vor
góðu áform kafna i illgresi vondra
áhrifa.
Byrjum smátt, en höldum i rétta
átt. Byrjum meS eitthvað þaS í fari
okkar, sem viS vitum aS er rangt.
ÞaS stendur á sama hvaS þaS er.
BiSjum GuS aS gefa okkur kraft
til aS útrýma því úr lifi okkar. Þeg
ar þeim sigri er náS þá höldum
sömu leiS áfram.
Ef viS erum einlæg og sannleik-
anum trú, verSum viS brátt vör viS
áhrif Krists og ávöxt hins góSa í
vorri eigin sál. Og þá getum viS
fyrst kallaS okkur kristin. Ekki
vegna þess aS viS séum fullkomin,
heldur af því viS erum stöSugt aS
vaxa í náð og vizku — aS líkjast
honum—íklæSast Jesús Kristi—aS
bera góSan ávöxt.
Köllum þetta hvaS viS viljum,
endufæSingu, afturhvarf frá myrkr.
inu til ljóssins, frá dauðanum til
lífsins, frá heiminum til GuSs. Öll
hugtökin meina eitt og hiS sama,
hvarf frá hinu illa til hins góða,
frá óhlýðni til hlýSni viS GuS. Og
ávöxtur af slíku líferni er ætíS góS-
ur.
Munum eftir aS þaS er trú vor
sem skapar hugarfar vort og hjarta-
lag; þaS er trú vor, sem stjórnar lífi
voru og gerir okkur annaShvort lik
eða ólík GuSi. ÞaS er trú vor, sem
orsakar vonda eða góða ávexti, því
við látum aS trú vorri.
HvaSa ávexti gefur svo trúarlíf
vort af sér? Erum við ánægS meS
ávextina? Erum viS fullviss um aS
þeir séu GuSi til dýrðar ? Svo sann-
arlega sem viS getum þekt aðra af
ávöxtum lífs þeirra, svo getum viS
einnig þekt okkur sjálf.
Leggjum rækt viS trúarlíf vort,
svo þaS beri góðan ávöxt.
Jóhann Fredriksson.
pessar myndir voru teknar í Fredericton, höfuðborg New Brunswick fylkis, þá er
haldið var hátíðlegt fjðrðungsaldar ríkisstjðrnarafmæli Bretakcn ungs. Á efri myndinni
sést fylkisstjðrinn, Col. Murray MacLaren, þar sem hann er að flytja ræðu frá þinghúsinu.
Neðri myndin sýnir skrúðgöngu, sem fram fór við þetta tækifæri.
Vélamenning
Á mörgum næstliðnum árum hafa
komið af og til í íslenzku blöSunum
okkar greinar með þessu nafni.
Greinarnar eru tvorttveggja, samd-
ar hér, eða þýddar úr ensku máli, og
líka teknar upp úr íslenzku blöðun-
um heima. Sumar þessar greinar
hafa veriS ritaSar, eins og yfirveg-
un þeirra vandræða, sem á kreppu-
tíðinni, hefir legiS eins og martröS
á öllum þjóðum. Höfundarnir
skilja og vilja kannast við, aS vél-
arnar séu framför, en afleiðingin
atvinnuleysi fjölda manna. Þessir
menn sjá aS meira er framleitt, en
aS framleiSslan kemur ekki til f jöld-
ans, heldur til einstakra manna, og
þeir óttast að fljótlega sé þaS orS-
ið ofurefli aS sjá öllum verklausum
fyrir lifsviðurværi, og óttast þó má-
ske ennþá meira aðrar illar afleiS-
ingar, svo sem rán, þjófnaS, mann-
dráp og allavega útreiknaðan yfir-
gang þeirra manna, sem ólániS eltir
og rangindin hafa rúið aS beininu.
Hann gat ekki unnið
nema með herkjum
Alitið ofreynsla, en var nýrna-
veiki.
Dodd’s Kidney Pills veittu honum
skjótan bata.
Riverton, Man., 6. maí (einka-
skeyti).
«
“Eg vinn viS gufukatla og er úti
í hvaða veðri sem er,” skrifar Mr.
W. M. Candline, er þar á heima.
“Um veturinn 1932 kendi eg slíkr-
ar bakveiki, að eg fékk við illan
leik stundaS starf mitt. Eg hélt eg
hefSi sætt tognun og notaði ýms
smyrsl; þetta bar engan árangur.
og afréS eg því aS taka mér hvíld
frá störfum. Ættingi minn einn
ráSlagSi mér aS fá öskju af Dodd’s
Kidney Pills. Eftir að eg hafSi
tekið nokkrar töflur var eg miklu
betri, og um það er eg hafði tæmt
öskjurnar, fann eg ekki vitund til
lengur i bakinu. SíSan hefi eg ekki
viljaS vera án öskju af Dodd’s
Kidney Pills á heimilinu; betra aS
hafa þær viS hendina en kveljast.
Þúsundir annara 'manna hafa
sömu sögu aS se'gja og Mr. Cand-
line. Þeir hafa reynt Dood’s Kid-
ney Pills og sannfærst um gildi
þeirra.
ASrar þessar áminstu greinar sýnast
vera ritaSar fyrir þóknun, af þeim
auSmönnum, sem vélarnar smíSa.
En allar þessar greinar hafa þaS
sameiginlegt viS sig, aS þær skoSa
ekki skóinnn aS innan, sjá ekki odd-
ana, sem stinga, ræða ekki máliS á
enda.
Já. HvaS segja menn þá annað
eða meira en tekiS hefir veriS fram.
ÞaS vantar að réttlætiS ríki í véla-
menningunni, eins og öllum fram-
faratilraunum mannlífsins, ef vel á
aS fara. ÞaS er engin lýgi, aS
bændurnir, sem framleiða af jörð-
inni, hafinu og vötnunum, og eru
því í stöðugri samvinnu viS náttúr-
una til alþjóSa hagsældar. ÞaS gef-
ur aS skilja, hversu mikiS velferS-
arspursmál þaS er aS bændurnir
njóti réttlætis í viSskiftum við
mannfélagiS, sem í heild sinni nýt-
ur góðs af framkvæmdarsemi
þeirra. En nú er því svo variS, aS
bændurnir eru stöSugt ranglátlega
undirokaðir af hinum svokölluðu
iðjuhöldum, þeim sem láta smíSa
vélarnar, eiga þær og selja, meS öSr-
um orðum, verksmiðjueigendunum.
ÞaS er ekki veriS aS sýna mönnum,
eða birta skýrslu r yfir þaS, hvaS er
hiS réttláta og sanngjarna verS vél-
anna til alþýSumanna, en margs
verSa hjúin vís þá hjónin deila, og af
mörgu má geta því nærri, hverslags
voSa rangindi felast í útsölu vél-
anna, frá þeirri smæstu til þeirrar
stærstu. Margir kunna aS minnast
þess þegar á stríðsárunum seinustu,
aS þaS strandaSi gufuskip á leiS frá
Ameríku til Evrópu. ÞaS hafði
meðferSis margar bifreiðar, og var
náttúrlega vátrygt. Eigandi bif-
reiSanna vildi fá þær útborgaðar,
eins og hann seldi þær til alþýðu-
manna, eða sínum viðskiftamönnum
í Evrópu, og þaS minnir mig aS
væri 500 dollarar fyrir hverja bif-
réiS. VátryggingarfélagiS ætlaði
auðvitaS aS borga, en aðeins réttlátt
verS. ÞaS, skipaSi nokkra efna-
fræðinga og verkfræðinga í rann-
sóknarnefnd, og alt var þaS rann-
sakaS og virt réttlátt, en þá var verS
bifreiðarinnar aSeins 108 dollarar,
eða um einn fimti partur af útsölu-
verðinu.
Þá er þaS og á allra vitund, aS á
stríSsárunum stigu vélarnar geypi-
lega í verSi, eins og alt, sem menn
höfðu að kaupum og sölum. En
svo fóru allar vörur smám saman að
falla í verði, en þó einkum og allra
fyrst framleiðsla bændanna. Enn-
þá í dag hafa vélarnar lítiS lækkaS
í verði, þó efni til þeirra og kaup
verkamanna sé orðið eins lágt og
fyrir stríðiS. Af ýmsu öSru vita
menn þaS aS vélarnar eru óhæfilega
dýrar. Bændurnir sjálfir kaupa
efni í mörg stykki, til aSgerðar og
viðhalds vélunum. AuSvitaS verSa
þeir aS gefa mikið meira fyrir efn-