Lögberg - 20.02.1936, Blaðsíða 7

LÖGBERG. FIMTUDAGINN 20. FEBRUAR 1936
7
Islenzkur œfintýra-
maður
(Framh. frá bls. 3)
ekkja Jóns Jónssonar frá KollstaSa-
gerði. Guðmundur þar í þingum við
Sigríði dóttur Sesselju. Áttu J>au
barn saman. Fleiri launbörn mun
hann hafa átt á þeim árum, þó þess
verði hér ekki framar getið.
Sumarið 1867 var Guðmundur hjá
hvalveiðamönnunum amerísku á
Vestdalseyri við Seyðisfjörð. Þar
voru um 20 íslendingar um sumarið,
meiri hlutinn af þeim drykkjumenn
og draslarar, sem voru þó dugandi
menn að öðru leyti. Einn af þeim
hét Óli Finnbogason, Vopnfirðing-
ur, montinn og mikill á lofti, en
heimskur og lítilmenni. Óli hélt af_
tnæliveizlu sína um sumarið, og veitti
þá löndum sínum og samverkamönn-
um rausnarlega. Þá kvað Guð-
mundur:
Emn er hér maður okkur með i verki
°g engan betri vin er hægt að fá,
hann er sem Gunnar hetjujafninn
merki,
hann er sem Njáll, ef vitið reynir á.
Öli hann heitir og er norðurþjóða
ættblómið mesta sem að stendur nú.
Honum vér allir ættum virðing
bjóða,
í eining segja: Húrra, lifi þú!
Guðmnndur kemur úr siglingum.
Það var á milli 1875 og 1880,
hvert árið man eg ekki, að Guð-
mundur Hallgrímsson kom snemma
um sumarið frá Danmörku til Seyð-
isfjarðar, og fór þangað aftur um
haustið. Meðan hann dvaldist
heima, fór hann upp á Hérað að
sjá ættingja sína og kunningja, og
var hvarvetna vel tekið. Hann var
vel klæddur, kunni frá mörgu að
segja, þar eð hann hafði þá verið
sjómaður árum saman, búinn að
fara viða og sjá margt. Var líka vel
tölugur og hafði ærna skynsemi til
að gera frásagnir sínar áheyrilegar
og skemtandi. Eg var þá veitinga-
maður á Fjarðaröldu. Var Guð-
mundur hjá mér nokkra daga um
haustið að hiða eftir =kipsferð til
T'anmerkur. Sagði hann mér frá
ýmsu, þó nú sé margt ar því gleymt.
Ekki veit eg hvar Guðmundir
hefir verið, eða hvað langt hefir lið.
ið frá því hann var á Vestdalseyri,
sem fyr er getið, og þar til hann
sigldi. En af Akureyri fór hann að
áliðnu sumri, eða um haust, sem há-
seti á skipi, sem fór til Kaupmanna.
hafnar. Var hann þá svo gjör-
snauður, að fjögur mörk (kr. 1.33)
var öll hans peningaeign er hann
steig á Iand í Danmörku.
Guðmundur kemst t kynni við
“ekkju’”
En ekki hafði hann lengi dvalið
í Kaupmannahöfn, er hann komst í
kynni við ríka ekkju, sem hélt þar
hús ásamt dóttur sinni gjafvaxta.
Tók ekkjan hann að sér, veitti hon-
um kost og klæði ríkulega. Kvaðst
hann hafa verið hversdagslega í
frakka, með hvítt brjóst og pípuhatt
og úr i vasa. Lifðu þau konan og
Guðmundur eins og hjón um vetur-
inn, og hafði hann aldrei fyr átt
slíka æfi, Lét hún sem sér þætti
ákaflega vænt um hann. Þó skildist
n’.ér á Guðmundi að dóttirin og hann
hefði einnig verið góðkunug. en það
mátti sú eldri ekki vita.
Þannig leið veturinn eins og í
Ijúfum sæludraumi fyrir Guðmundi,
°g fram á sumarið. En svo vissi
hann ekki fyr til en sú uppgötvun
dundi yfir hann eins og þr*uma úr
alheiðu lofti, að maður konunnar
kom heim. Hann var skipstjóri á
storu barkskipi, og hafði verið í
1 esturindíaferð svo missirum skifti.
Guðmundur þorði þá ekki að vera
þar lengur. Skildi hann í snatri við
þær mæðgur og fór til sjós. Hafði
hann oft verið í Englandi. Lét hann
drjúgt yfir þvi við mig, að hann
væri þar trúlofaður ríkri stúlku, og
mundi helzt fara þangað frá Dan-
morku við allra fyrsta tækifæri.
/ sjávarháska.
\ orið, eða seint um veturinn
næsta áður en Guðmundur kom til
Islands, var hann háseti á sænsku
skipi með timburfarm. Fengu þeir
aftaka slæmt veður svo dægrum
skifti. En er veðrinu var heldur
farið að slota, en sjórót allmikið,
lentu þeir í náttmyrkri upp á blind-
sker. Laskaðist skipið mikið og sat
fast á skerinu.
Þegar birti af degi séu þeir til
lands. Það var í Svíaríki. Sagði
skipstjórinn að hann ætlaði að reyna
að komast til lands á skipsbátnum.
því að það væri skylda sín að láta
hlutaðeigandi yfirvald vita um
strandið, og helzt ef unt væri að fá
það til að koma með sér út á skipið.
Var það lögskipuð regla til þess að
geta með fullum rétti krafið um L-
byrgðargjald fyrir skipið og farm-
inn.
“En ekki má skipið vera mann-
laust meðan eg er í landi,” sagði
hann, “því að þá er það alveg úr
minni umsjá, og gæti hver sem vildi
lýst það sína eign. En nú er það svo
lagað, að eg hefi ekki vald til að
skipa neinum sérstökum að vera
eftir. En eg horga þeim ió spesíui
(64 krónur), sem tekur það að sér.
Eg kem til baka eins fljótt og mögu-
legt er, máske í kvöld, en sjálfsagt
snemma á morgun.”
Allir þögðu og leit út sem enginn
vildi sinna þessu tilboði og fríja svo
skipstjórann vandræðum. Sagði
Guðmundur að sér hefði sýnst það
löðurmannlegt, og ólíkt gömluni ís-
lendingum, sem fúsir voru að leysa
vandræði annara, og öfluðu sér
þannig f jár og frægðar meðal frarn.
andi þjóða, svo hann sagði við skip.
stjórann, að sér væri sama þótt hann
yrði eftir. Þá glaðnaði yfir skip-
stjóra og kvað hann það vera drengi-
lega mælt.
Síðan fór skipstjórinn og menn
hans til lands, en Guðmundur var
einn eftir. Þegar kom lengra fram
á daginn bataði veðrið og lægði sjó-
rótið. Jafnframt minkaði ruggið á
skipinu, svo Guðmundur var von-
góður og hughraustur. — Nóg var
þar af mat og drykk, og með því að
hann hafði engu öðru að sinna en að
láta sér liða eins vel og hægt var,
þá tók hann sér ríflegan skamt af
hvorutveggja, einkum af víninu,
kvað og söng og var hinn kátasti,
unz hann sofnaði út af seint um
kvöldið.
Milli heims og helju.
Snemma morguninn eftir vaknaði
Guðmundur. Var hann töluvert
rykaður, en tók þó fljótlega eftir
því að skipið ruggaðí miklu meira
en daginn fyrir. Hvarf úr honum
víman og reis hann á fætur sem
skjótast og leit til veðurs. Var
vindur allmikill og sjógangur, og
þess engin von að bátar kæmi úr
landi í því líku, eða jafnvel verra
sjólagi. Sagði hann að sér hefði
nú ekki farið að litast á blikuna, og
það því frekar sem sjórótið versn-
aði er á daginn leið, ekki að harin
væri hræddur, en áleit að þetta væri
sjálfskaparviti. Hann sá að skips-
botninn lestist, meir og meir svo
sumt af trjáviðnum flaut út, en
brimskaflarnir köstuðu skips.
skrokknum til og frá. Litla lyst
hafði hann á mat um daginn, en
enga á víni. Sagðist hafa hugsað sér
að taka hverju sem að höndum bæri
með óskertum sönsum og karlmanns
hugrekki.
Um nóttina var veðrið hér um bil
hið sama, en eftir þvi sern skips-
skrokkurinn léttist og brotnaði meira
varð ruggið enn stórkostlegra, svo
hann tók það til bragðs seinnihluta
nætur, að hann batt sig við stór-
sigluna, svo hvort hann yrði dauður
eða lifandi, að þeir er fyrst kæmu
þar gæti séð, að hann hefði drengi-
lega og svikalaust leyst af hendi sitt
hlutverk.
Um morguninn snemma fór að
lygna og brotsjóana heldur að lægja.
Var Guðm.undur þá mjög þjakaður
og illa til reika, en varð þó heldur
vonbetri eftir því sem lengra kom
fram á morguninn.
Fyrri hluta dags kom skipstjóri
úr landi á stórum bát, vel liðuðum.
Varð hann glaður er hann fann
Guðmund lifandi, og lét hjúkra hon-
um eftir beztu föngum. Hvernig fór
um skipsflakið veit eg ekki, en Guð-
mundur var með skipstjóranum á
landi um hríð. Fékk hann það er
honum var lofað og vel það. Sk'Iclu
þeir sem vinir, En það sagði Guð-
mundur að þess háttar hlutverk
skyldi hann ekki taka að sér annað
sinni, hvað sem í boði væri.
Flagð undir f 'ógru skinni.
Eitt sinn lá skip, sem Guðmund-
ur var háseti á, inni í höfn. Ætla
eg það væri i Hollandi. Þar var
stór bær; nafn á honum man eg
ekki, óvíst að Guðmundur hafi
nefnt það. Hann fékk leyfi um
daginn að vera í landi. Varð honum
víðförult. Hitti hann á leið sinm
unga stúlku, mjög gjörvulega og
ljómandi fallega. Áttu þau tal sam-
an, og samdist svo með þeim, að ef
hann kæmi um kvöldið til hennar,
mundi hann geta fengið að vera urn
nóttina.
Er nú ekki að orðlengja það, um
kvóidið fer Guðmundur í beztu föt-
in sín og í land, á fund stúlku sian-
ar. Tók hún honutn tveim höndum.
Hún hélt til í góðu herbergi. Virtist
honum hún gáfuð og i allri fram-
komu hin skemtilegasta. Veitti hún
honum vel og leið svo kvöldið i góð-
um fagnaði fram að háttatíma. Þá
afklæddist Guðmundur og fer upp í
rúmið. Stúlkan fer einnig að af-
klæða sig. Spyr hún Guðmund hvort
hann vilji ekki að hún gefi honum
glas af víni áður en hún fari upp i
rúmið. Guðmundur játar því. Svo
hellir hún á glas og réttir honum.
Drekkur hann úr því athugalaust og j
hefði hann aldrei verið neinn ó-
knyttamaður.
(Handr. í Lbs. ritað 1917)
—Lesb. Mbl.
Ot í hött
Framh. frá bls. 5
Palli og Stína eru gömul, góð hjón
á Akureyri. Sonur þeirra bygði
þeim nýtt hús. Húsið kalla menn
Palistína.
1 velþektu húsi á Seyðisfirði er
húsbóndinn ríkulega skeggjaður, svo
er skrifari hans og aðstoðarmaður.
Húsið kalla Seyðfirðingar (í laumi)
Skeggjastaði.
Vinur minn í Reykjavík bygði sér
fallegt hús þar sem áður stóðu hin
frægu fjós Eggerts Briems. Sagðist
hann hafa orðið að grafa upp flór-
inn. Sér til huggunar sagði hann
mér (í trúnaði) að hann kallaði
húsið Flórída.
Það sem þeir leggja fyrir vini
sína heima er svo ríkmannlegt og
myndarlegt og dýrt að mér varð einu
sinni að orði að eg mundi borga fyr-
ir þennan túr eins lengi og eg lifði,
því hér eftir gæti eg ekki verið þekt-
ur fyrir að bjóða vinum minum hið
algenga “stöff” okkar hér — átti
eg hér við hin finu vín og whiskies.
Þá sagði einn — og hann var viður-
I kendur gleðimaður — “Gerðu bara
ætti félagið að verða þess megnugt,
að auka bókaútgáfu sína frá því sem
hún hefir verið í ár, og væri vel við
eigandi, að fólk streymdi í félagið á
þessu ári, sem er 150. ár höfustað-
arins sem kaupstaðar. Ársgjaldið er
aðeins 6 krónur. Stjórn félagsins er
þannig skipuð: Georg Ólafsson
bankastjóri (form.) Guðni Jónsson
mag. art. ritari, Steindór Gunnars-
son prentsmiðjustjóri gjaldkeri og
meðstjórnendur Matthias Þórðar-
son fornmenjavörður, Ólafur Lár-
usson prófessor, Pétur Halldórsson
borgarstjóri og Sveinn Jónsson
kaupmaður. En formaður fulltrúa-
ráðs er dr. Jón Helgason biskup.
—Fálkinn.
7 ’ ' -v 7' r | e;ns G„ v;g — i£ttu skrifa það hjá
fanst vimð gott, en svo vissi hann jn, “
V estur-1 slendingar
! ekki um sig meira, fyr en morgun-
. inn eftir að hann raknar úr rotinu.
. Þykist hann nú sjá alt eftir á, að
I stúlkan hafi gefið sér svefnlyf í
j víninu og aldrei farið upp í rúniið.
Þóttu honum þetta laklegar góð-
! gerðir, en ætlar samt að klæðast,
áður en hann verði fyrir meiri
hrakningum. En þá sér hann að föt
þér!’
Getum við
“bitið” þetta?
G. T. A.
Landnám Ingólfs
Félagið Ingólfur, sem stofnað er
í þeim tilgangi, að safna og gefa út
hans eru öll horfin, skófatnaður, úr söguleg skilríki um landnám Ing-
, °S peningar. Þykist hann nú ærið ólfs Arnarsonar, hefir nú gefið út
illa settur á nærklæðum einum. Fer ^ fyrsta rit sitt. En áður hefir það
samt að skygnast um herbergið og haldi hér sýningu á gömlum Reykja-
I finnur þar i fataskáp dökklitan ' víkurmyndum (í Barnaskólanum)
kvenmannskjólræfil. Vefur hann
kjólnum um sig og kemst svo út á
I götu. Þetta var utarlega i borginni,
j og svo snemma að morgninum, að
umferð var nær engin á götunum.
j Komst hann út á skip svo lítið bar
I á, og án nokkurrar hindrunar. “Það
| stóð heldur ekki á löngu,” sagði
Guðmundur, “því að eg hljóp eins
; og vitlaus maður.”
|
Guðmundur fór seinna um daginn
að finna lögregluna í borginni.
og haft skuggamyndasýningar á
sams konar myndum, með skýring-
um á þeim.
Þetta fyrsta hefti í safni til sögu
landnáms Ingólfs flytur 128 bls. af
hinni fróðlegu lýsingu Skúla land-
fógeta á Gullbringu og Kjósarsýslu.
Er þar margvíslegan fróðleik að
finna um þessar sýslur, eins og þær
voru fyrir nálægt hálfri annari öld,
og furðu ítarleg athugun á ýmsu,
sem ætla mætti að látið væri liggja
1 Sagði hann alt af létta, hvernig með milli hluta í slíkri lýsingu, svo sem
sig hefði verið farið, og af því hann 1
. var svo heppinn, að hann vissi nafn-
ið á götunni og töluna á húsinu, þá
gat lögreglan fundið húsráðandann
dýralífi og náttúrufyrirbærum, t. d.
mismuni flóðs og fjöru á ýmsum
stöðum. Má yfirleitt segja að höf-
undurinn láti sér ekkert óvið-
að máli. En stúlkuna fundu þeir j komandi, jafnvel segir hann til um,
ekki. Maðurinn þóttist ekkert vita að i sýrublöndu sé einn hluti sýru
nm þetta, og vildi helzt engu góðu hafður móti 11 af vatni og er það til
til svara. Þó fór svo að lokum að marks um, hve ítarlega hann lýsir
hann kom með fötin og úrið, en
peningarnir fengust ekki. Maðurinn
j sagði að það væri engin sönnun fyr-
j ir því að hann hefði haft neina pen-
I i'iga með sér, og það varð Guð-
mundur að láta sér lynda.
Það taldi Guðmundur víst, að hún
jhefði verið búin að fara svona með
| fleiri en sig, og ef til vill verið í
I þjónustu húsráðandans. En tíð-
j rætt varð honum um það, hvað hún
I hefði verið skemtileg í viðmóti og
| ljómandi falleg, þótt hún væri sann-
1 kallað flagð að reyna.
Jón Sigurðsson vildi fá æfisögu
Guðmundar.
Það eru likur til að Jón sál. Sig-
urðsson forseti hafi eitthvað heyrt
! af æfintýrum Guðmundar, því Guð-
mundur sagði mér, að Jón hefði
boðið sér 30 spesíur (kr. 120.00)
j fyrir æfisögu sína, eins rétta og
sanna að öllu leyti og honum væri
i
framast hægt að muna. Það fylgd
ineð tilboði Jóns sem sjálfsagt, að
væri haldið leyndri, eins
og Guðmundur vildi
a-
sogunm
mörg ár
kveða.
Hann sagðist fyrst og fremst ekki
hafa nent að sitja við að semja æfi.
sögu sína, og svo hefði sér fundist
að hrin væri naumast þess virði.
Samt hálf sá hann eftir þvi, að hann
tók ekki boði Jóns, sem líkle.ga hefir
ímvndað sér að hann hefði verið
miklu verri maður, en hann væri í
raun og veru, því þó hann hefði ver.
ið brokkgengur að ýmsu leyti, þá
lifnaðarháttum fólks. Er lýsing
þessi því ótæmandi fróðleiksnáma
um aldarfar og ástæður þess hluta
þjóðarinnar, sem lifði í Gullbringu-
og Kjósarsýslu á þeim tima, sem
lýsingin fjallar um.
Sérlýsingu hinna einstöku sókna
i umdæminu Iýkur þar, sem hann er
að byrja að lýsa Reykjavíkursókn,
sem þá taldi aðeins 6 jarðir, nfl.
Skildinganes, Arnarhóll, Revkjavík,
Effersey, Sel og Hlíðarhús. “Á
þessum 6 jörðum búa 8 bændur, að
meðtöldum kaupmanninum og for-
| stöðumanni fangahússins, 24 hjá-
leigubændur og 59 þurrabúðarmenn
að meðtöldu starfsfólki klæðaverk-
smiðjunnar. Alls verður það 91
fjölskylda. En mannfjöldinn i
sókninni var árið 1781: 394 og
búfjárfjöldinn sama ár: 69 kýr, 1
kvíga, 1 naut, 2 kálfar, 20 ær, 9
sauðir, 106 hestar, hryssur og ótemj-
ur.”
Um útgerðina segir svo: “Arið
1780 var sjór sóttur um vetrarvertíð
á bátum úr sókninni sjálfri, 10 fer-
æringum og 25 tvíæringum. Áhöfn
þeirra var 60 heimamenn, 6 Austan-
menn, 17 Sunnlendingar og 7 Norð-
lendingar.......Alls nam veiðin
14,040 fiskum; verða það 78 skp.
harðfisks.”
— — Félagið Ingólfur á mikið
og þarft verk fyrir höndum. Um
framkvæmdir þess fer vitanlega
eftir því, hversu margir gerast fé-
'lagsmenn. Með sæmilegri þátttöku
I almennings i Reykjavík og nágrenni
GEFINS
Blóma og matjurta frœ
ÚTVEGIÐ EINN NÝJAN KAUPANDA AÐ BLAÐ-
INU, EÐA BORGIÐ YÐAR EIGIÐ ÁSKRIFTAR-
GJALD FYRIRFRAM.
Fræið er náhvæmlega rannsakað og ábyrgst að öllu leyti
TAKIÐ ÞESSU K0STAB0ÐI!
Hver gamiill kaupandi, sem borgar blaðið fyrirfram, $3.00 áskrift-
argjald til 1. janúar 1937, fær að velja 2 söfnin af þremur númerum,
1., 2. og 3 (1 hverju safni eru ótal tegundir af fræi eins og auglýsingin
ber með sér).
Hver, sem sendir tvö endurnýjuð áskriftargjöld, $6.00 borgaða
fyrirfram, getur valið tvö söfnin af þremur, nr. 1., 2, og 3, og fær nr. 4
þar að auki.
Hver, sem útvegar einn nýjan kaupanda og sendir áskriftargjald
hans, $3.00, fær að velja tvö söfnin úr nr. 1., 2. og 3., og fær nr. 4 þar
að auki. Hinn nýi kaupandi fær einnig að velja tvö söfnin nr. 1., 2. og
3., og fær nr. 4. þar að auld.
Allir pakkar sendir mðttakanda að kostnaðarlausu.
No. 1 COLLECTION—Vegetables, 15 Packets
BEETS, Detroit, Dark Tted. The best all round Beet. Sufficient
seed for 20 feet of row.
CABBAGE, Enkhuizen. Good all round variety. Packet will grow
1,000 lbs. of cabbage.
CAKKOTS, Half Bong Chantenay. The best all round Carrot.
Enough seed for 40 to 50 feet of row.
CTJCTJMBER, Early Fortune. Pickles, sweet or sour, add zest to
any meal. This packet will sow 10 to 12 hills.
hETTlJCE, Grand Itapids. Loose Leaf variety. Cool, crisp, green
lettuce. This packet will sow 20 to 25 feet of row.
LETTUCE, Hanson, Head. Ready after the Leaf Lettuce.
ONION, Yellow Globe Danvers. A splendid winter keeper.
ONION, Wliitc Portugal. A popular white onion for cooking or
pickles. Packet will sow 15 to 20 feet of drill.
PARSNIP, Half Long Guernsey. Sufficient to sow 40 to 50 feet of
drill.
PTJMPKIN. Sugar. Packet will sow 10 to 15 hills.
RADISH, French Breakfast. Cool, crisp, quick-growing variety.
This packet will sow 26 to 30 feet of drill.
TOMATO, Earliana. The standard early variety. This packet will
produce 75 to 100 plants.
TURNIP, Wliite Summer Table. Early, quick-growing. Packet
will sow 25 to 30 feet of drill.
FLOWER GARDEN, Surprise Flower Mixture. Easily grown
annual flowers blended for a succession of bloom.
SPAGHETTI, Malabar Melon or Angel’s Halr. Boil and cut off the
top and the edible contents resemble spaghetti.
No. 2 COLLECTION
SPENCER SWEET PEA COLLECTION
8—XF.W BEAUTIFUL SHADES—8
Regular full size packets. Best and ntwest shades in respective
color elass. A worth-while saving buying two. See regular Sweet
Pea List also.
SEXTET QUEEX. Pure White. GEO. SHAWYER. Orange Pink.
Five and six blooms on a stem. WF.LCOME. DazDzling Scarlet.
WHAT JOY. A Delightful Cream. MRS. A. SEARLES. Rich Pink
BEAUTY. Blush Pink. shading Orient Red.
SMILES. Salmon Shrimp Pink. RED BOY. Rich Crimson.
No. 3 COLLECTION—Flowers, 15 Packets
EDGING BORDER MIXTURE. MATHIOIjA. Evening scented
ASTERS, Queen of the Market, stocks.
the earliest bloorners^ MTGNONETTE. Well balanced
BACHELOR’S BUTTON. M’any mixtured of the old favorite.
CALENDULA: New Art Shades. NASTURTIUM. Dwarf Tom
CALIFORNIA POPPY. New Thumb. You can never have
Prize Hybrids. to° many Nasturtiums.
CLARKIA. Novelty Mixture. PETUNIA. Choice Mixed Hy-
CLIMBERS. Flowering climb- brids.
ing vines mixed. POPPY. Shirley. Delicate New
COSMOS. New Early Crowned Art Shades.
and Crested.
EVERLASTINGS. Newest shades ZINNIA. Giant Dahlia Flowered.
mixed. Newest Shades.
No. Q—ROOT CROP COLLECTION
Note The Ten Big Oversize Packets
BEETS, Half Long Blood (Large PARSNIPS, Early Short Round
Packet) (Large Packet)
CABBAGE, Enkhuizen (Large « Breakfast
Packet) TURNIP, Purple Top Strap
CARROT, Chantenay Half Long Ix.af, (lÆrf?6 Packet). The
(Large Packet) early white summer table
ONION, Yellow Globe Danvers, turnip.
(Large Packet) TURNIP, Swede Canadian Gem
LETTUCE, Grand Rapids. This (Large Packet)
packet will sow 20 to 25 feet ONION, White Pickling (Large
of row. Packet)
Sendið áskriftargjald yðar í dag
(Notið þennan seðil)
To THE COLUMBIA PRESS, LIMTTED, Winnipeg, Man.
Sendi hér með $........sem ( ) ára áskriftar-
gjald fyrir “Lögberg.” Sendið póst frítt söfnin Nos.:
Nafn .................................................
Heimilisfang .........................................
Fylki ................................................