Lögberg - 15.07.1937, Side 7

LÖGBEIRG, FIMTUDAGINN 15. JÚLl 1937
7
Ur skýrslum Landsbanka Íslands
fyrir árið 1936
SíÖastliðiÖ ár var erfitt. AÖ vísu
viar tíÖarfar frekar hagstætt og
ýmsar af útflutningsafurðum vor-
um hækkuÖu í verði. Hins vegar
héldu viðskiftaörðugleikarnir áfram
og aflaleysið á þorskveiðurn, var al-
veg einstakt, jafnframt því sem salt-
fiskverðið stóð i stað og salan reynd-
ist mjög treg. Nokkuð bætti þó góð
síldarvertíð afkomuna.
Landbúnaður
Frá áramótum til vors var tíðar-
far mjög misskipt. Sunnanlands og
suðvestan mátti heita auð jörð allan
veturinn og mjög úrkomulítið, en á
Norður- og Austurlandi var óvenju
snjóþungt og urðu bændur þar að
kaupa óvenju mikið af fóðurbæti.
Um sumarmál kom ágætur vorbati
og sumarið varð í hlýrra lagi.
Spretta varð yfirleitt í góðu meðal-
lagi^ sérstaklega á snjóasvæðinu og
hey nýttust vel framan af slætti, en
þegar á leið sláttinn gerði óþurka-
tið sunnan- og vestanlands og hrakt-
ist og ónýttist þá talsvert af heyj-
um. í heild varð þó heyskapur vel
í meðallagi að vöxtum og gæðum. Á
áliðnu hausti og fram á vetur var
tíðarfar mjög umhleypingasamt víð-
ast um land. Garðrækt — einkum
kartöflurækt — jókst meira á árinu
en nokkru sinni fyr, og mun það að
miklu leyti stafa af því, að verðlaun
voru veitt fyrir aukna kartöflurækt
á árinu. Mun kartöfluuppskeran
hafa verið nálægt 75 þús. tn. eða
hér um bil 30 þús. tn. meiri en
nokkru sinni. áður. Ræktun ýmis
konar grænmetis fer og vaxandi. Fé
gekk yfirleitt vel undan vetri og
var með vænsta móti til frálags.
Slátrað var til sölu um 380,000 fjár
og er það aðeins meira en árið áður.
Til útflutnings var slátrað um 225
þús. fjár (190 þús.), þar af frystir
um 140 þús. (120 þús.) skrokkar.
Saltkjötsverðið varð töluvert 'hærra
en árið áður. Var það i haustkaup-
tíð um 100 n. kr. tunnan og hélzt
þannig óbreytt til áramóta. Verðið
á freðkjöti var heldur lægra en árið
áður. Var það kr. 0,95—1,00 kg.
f.o.b. fyrir það, sem seldist fram að
áramótum. Á innlendum markaði
var verðið 3 aur. hærra kg. én árið
áður. Um áramót var óselt um 1/4
af útflutningssaltkjötinu, en helm-
ingur óseldur af freðkjötinu.
Verðið á ull var miklu hærra en
árið áður, eðla alt að kr. 2.90 kg.
á norðlenzkri ull, en kr. 2.70 kg. á
sunnlenzkri ull. Verð á gærum
hækkaði og mikið og var kr. 1.50
kg. Ull og gærur voru allar seldar
um áramót.
Loðdýrarækt — einkum silfurefa-
rækt — hefir enn farið töluvert í
vöxt. Snemma á árinu stofnuðu
loðdýraeigendur “Loðdýraræktarfé-
lag íslands” og nú er meiri hluti
loðdýraeigenda genginn í félagið.
Samkvæmt talningu er félagið lét
gera, reyndust refaeigendur vera 151
og áttu þeir 1376 silfurrefi og 319
blárefi. Enn er þó litill útflutn-
ingur af rekaskinnum, því að bæði
er nokkur markaður innanlands,
enda mikið af viðkomunni sett á til
aukningar bústofninum.
Verðlag á mjólk og mjólkuraf-
urðum hefir haldist óbreytt á árinu,
og hefir því nær öll framjeiðslan
selzt innanlands. Tvö ný mjólkur-
bú voru í byggingu á árinu, en eitt
tók til starfa árið áður.
Styrkur til jarðabóta þeirra, er
mældar voru á þessu ári og gerðar
1935, nam 517,000 kr. Jarðræktar-
lögin voru endurskoðuð á árinu.
Samkvæmt lögunum eins og þau eru
nú, verður jarðabótastyrkurinn
framvegis veittur sem vaxtalaust
framlag eða “fylgifé býlisins,” er
ekki má selja eða veðsetja, en skal
meta sérstaklega við hvert fasteigna-
mat. Engu býli má nú veita ihærri
styrk alls en kr. 5,000.00. Samb
kvæmt lögum nr. 25, 1. febr. 1936,
um nýbýli og samvinnubygðir, v!ar
a árinu veittur styrkur og lán til 70
nýbýla og eru þau dreifð um allar
sýslur landsins.
Sjávarútvegur
Aflabrögð voru svo slæm á árinu,
að slíks eru engin dæmi síðan far-
ið var að reka hér ’fiskveiðar á ný-
týzku skipum. Á land bárust 29,131
tonn. Er það 20,871 tonni, eða hér
um bil 42% minna en árið áður.
Miðað við árið 1934 hefir aflinn
minkað um 53% og miðað við árið
1933 um 58%. Eins og tvö undan-
farandi ár hefir nokkuð verið flutt
út af ísuðumj bátafiski fyrstu mán-
uði ársins og er sá afli ekki talinn
hér með. Minkun aflamagnsins
stafar ekki af lökum gæftum — því
að gæftir voru þvert á móti í betra
lagi yfirleitt — heldur af hinu, að
aflinn var einmuna rýr þegar á sjó
var farið og var það svo um land
alt. Fiskurinn var yfirleitt stór og
sérstaklega feistur. Tala togaranna
var 37 í ársbyrjun og sama í árslok.
Sökk einn togari á árinu, en annar
var keyptur til landsins. Tala út
haldsdaga togaranna á saltfiskveið-
um var 1,812 móti 3,085 árið áður.
Að öðru leyti var og þátttaka í fisk-
veiðunum sýnu minni en árið áður.
í maí, þegar þátttakan var mest,
voru við veiðar 722 skip með 5,443
mönnum, en árið áður voru það í
sama mánuði 832 skip með 5,657
manns. Sérstaklega fækkaði línu-
veiðurum hlutfallslega mikið og þar
næst opnum vélbátum. Virðist svo
sem útgerð líunveiðara tii saltfisks-
veiða sé að leggjast niður. Þrátt
fyrir það, að togararnir stunduðu
aðeins veiðar bezta kafla vertíðar-
innar, var afli þeirra á togdag miklu
minni en áður hefir þekst, eða 4.4
tonn. Árið áður var hann 5.75 tonn,
en árið 1033 6.6 tonn og var hann
þá mestur. Fyrir önnur skip var og
vertíðin á Suðurlandi yfirleitt afleit,
1 Vestmannaeyjum var þó afli til-
tölulega góður og hefði ekki orðið
mikið lakari en árið áður, ef verk-
fall hefði ekki hindrað veiðar fram-
an af vertíð. Á Akranesi aflaðist
eindæma lítið og í Grindavík var
mjög tregur afli, en í verstöðvun
um austanf jalls var aflinn sæmilegur
og heldur betri en árið áður. í
Keflavík og Njarðvíkum og eins
Sandgerði var afli geysi rýr. Á
Vestfjörðum var óminnilegt afla-
leysi alt árið, bæði á djúp- og grunn-
miðum. Rækjuveiðar, sem byrjað
var á þar undanfarandi ár, hafa far-
ið í vöxt og virðast ganga vel. Á
Norðurlandi var og því nær alveg
aflalaust og á Austurlandi afar lé-
legur afli, svo sem undanfarin ár.
Haldið hefir verið áfram ýmsum
umbótum í þágu sjávarútvegsins.
svo sem hafnargerðum og bryggju-
bótum. Mikið kapp hefir og verið
lagt á það, að koma upp nýjum
hraðfrystihúsum. Voru 7 ný reist á
síðasta ári. Fiskþurkunin gekk al-
staðar með bezta móti. Saltfisks-
salan gekk afar tregt, bæði sökum
innflutningshafta hjá þeim þjóðum,
sem helzt kaupa fiskinn, og þó eink-
um sökum borgarastyrjaldarinnar á
Spáni, sem svo mjög hefir lamað
kaupgetu landsins. Verðið fór held-
ur hækkandi. Verð á Spánar- og
Portúgalsverkuðum fiski var í árs-
byrjun 70 kr. skpd., en hækkaði um
og eftir mitt árið upp i 73 kr. skpd.
og hélzt þannig til ársloka. Á
Norðurlandsfiski var verðið kr. 80
skpd. og á Austurlandsfiski kr. 85
skpd. Á labradorfiski var verðið
framan af árinu kr. 57 skpd., en
hækkaði í september upp í kr. 62
skpd. og hélzt þannig til ársloka.
Verð á óverkuðum saltfiski var
yfirleitt 25 aur. pr. kg. Var verðið
í heild líkt og árið áður og þvi mjög
óhagstætt. Þegar þar við bætist
einmuna aflaleysi, mun ekki of djúpt
tekið í árinni að segja, að afkoma
útgerðarinnar hafi verið verri en
dæmi hafa þekst til síðustu áratugi.
Á það við unt allar tegundir útgerð-
ar og þvi nær um land alt. Sölusam-
band íslenzkra fiskiframleiðenda
hélt áfram starfsemi sinni á árinu
með óbreyttu fyrirkomulagi. Hafði
það umráð yfir 90% af saltfiskút
flutningnum á árinu. Útflutning-
urinn minkaði enn mjög á árinu.
Var hann, miðað við verkaðan fisk,
35,034 tonn, en 48,777 tonn árið áð-
ur og hefir hann því minkað um rúm
28%. Frá því 1934 hefir útflutn-
ingurinn minkað um 40%. Aðallega
er það útflutningurinn til Spánar,
sem enn þá hefir minkað og fallið
niður í aðeins rúman fimta hluta
þess; sem hann var árið áður. Má
nú heita, að Spánarmarkaðurinn sé
oss lokaður. Veldur þar miklu um
—auk innflutningshaftanna — borg-
arastyrjöldin, sem geysað hefir þar
seinni hluta ársins. Útflutniúgurinn
til Portúgal hefir einnig minkað
nokkuð. Útflutningurinn til Dan-
merkur hefir minkað rnikið, en út-
flutnjingurinn til Ameríku aukist.
Bæzt hefir við útflutningur til
Frakklands, en sá fiskur mun raun-
verulega hafa farið til Spánar.
Mestur var útflutningurinn í janúar
og maí. Fiskbirgðirnar í landinu
voru um áramót 9,582 tonn. Árið
áður voru þær 18,598 tonn og hafa
birgðirnar því minkað um gpió
tonn; eða rúmlega 48%, þrátt fyrir
hina tregu sölu. 1 Noregi og Fær-
eyjum hafa og birgðirnar heldur
minkað.
Isfisksferðir togaranna voru 186
á árinu, en 204 árið áður. Þar af
voru 146 til Englands, en 40 til
Þýzkalands. Fjölgaði Þýzkalands-
ferðunum um 5, en Englandsferð-
unum fækkaði um 26. Meðalsala var
1,201 sterlingspund og er það heldur
hærra en árið áður. Stafar þessi
hækkun eingöngu af því, að Þýzka-
landsferðirnar voru tiltölulega fleiri
en árið áður, því að fiskverðið í
| Englandi var heldur lægra en árið
! áður, sérstaklega á algengustu fisk-
tegundunum^ þorski, ýsu og ufsa.
j Mikið af fiski þeim, sem togararnir
fluttu, var bátafiskur.
Gufubrætt meðalalýsi var í sæmi-
legu verði. Var það á vertíðinni
j 78—83 au. kg. Um haustið var
verðið heldur lægra, 75—78 au. kg.,
j sem hélzt fram í desember, en þá
kom veruleg verðhækkun upp í 85—
j 87 au. kg. um áramót. Aðalsölurnar
fóru fram á um 80 au. kg.
Síldveiðin gekk vel á árinu. Var
rnikill áhugi fyrir síldveiðum, þar
sem þorskvertíöin hafði brugðist.
Síldar varð vart snemma, en það
dróst þó nokkuð að síldveiðin byrj-
aði fyrir alvöru, bæði sökum kaup-
deilu háseta og útgerðarmanna og
deilu -um bræðslusíldarverð hjá
Síldarverksmiðjum ríkisins. Var þó
mikill landburður um hríð, þegar
veiðin byrjaði, en sildin lagðist
aftur snemnia frá, þó að ekki væri
það eins snemma og árið áður. Bæði
sökum þess og vegna þess að söltun
var nú leyfð fyr en árið áður, varð
nú ekki eins mikill saltsíldarhörgull
og árið áður og var því ekki saltað
tiltölulega eins mikið af Faxasíld,
þótt af henni fengist aftur allgóð
veiði i reknet. Saltaðar (og sér-
verkaðar) voru 249,000 tunnur, en
í bræðslu fóru 712,000 mál. Árið
áður var saltsíldin 134,000 tunnur,
en bræðslusíldin 366,000 mál. Hefir
því saltsíldin aukist um 80—90%,
en bræðslusíldin því nær tvöfaldast.
Matjesverkunin jókst hlutfallslega
mest, enda —hafði hún því nær fall-
ið niður árið áður, þar sem Faxasíld
er ekki fallin til þeirrar verkunar.
Verðið á bræðslusíld hækkaði og
var kr. 5,30 málið. Árið áður var
hún kr. 4.00—4.30 málið, en árin
þar á undan kr. 3.00. Síldarútvegs-
nefnd setti, um leið og sildarsöltun
hófst, lágmarksverð bæði á nýja síld
til soltunar og eins á saltaða síld til
útflutnings. Var verðið á venjulegri
síld til söltunar fyrst í stað ákveðið
kr. 7.50 á tunnuna, en verðið á
venjulegri saltsíld til útflutnings kr.
21,00 á tunnuna. Á sild öðruvisi
verkaða var og sett mismunandi lág-
marksverð. Þegar svo snögglega
fór að draga úr síldveiðum um
miðjan ágústmánuð, hækkaði verðið
allverulega á því, sem óselt var.
Tilraunir þær, er gerðar voru ár-
ið áður með veiði á karfa til
bræðslu, hafa nú í fyrsta sinn á
þessu ári verið stundaðar i allstór-
um stíl. Voru það fyrst aðallega
verksmiðjurnar á Vesturlandi, sem
stunduðu bræðslu. Tóku þær til
starfa í maímánuði og störfuðu tvær
verksmiðjur þar að karfabræðslu
[ fram í október. Aðrar yerksmiðj-
ur störfuðu á undan eða eftir sildar-
bræðslunni að karfabræðslu. Alls
voru veidd af karfa til bræðslu
240,000 (45,000) mál.- Var greitt
fyrir málið kr. 4.00 á Vesturlandi og
kr. 5,00 á Norðurlandi. Virðast
karfaveiðarnar hafa tekist vel og er
ástæða til að ætla, að þær verði veru-
leg viðbót við fiskveiðar vorar.
Skuldaskilasj óður vélbátaeigenda,
sem stofnaður var með lögum nr.
99» 3- ma* 1935, hóf starfsemi sína á
árinu. Fyrir árslok höfðu verið
veitt 237 lán að upphæð 1,058 þús.
kr. Af þessum lánum voru 122 að
upphæð 832 þús. kr. veitt samkvæmt
skuldaskilafrumvörpum til greiðslu
á skuldum að upphæð 6,009 þús. kr.
Voru 2,830 þús. kr. af þessum
skuldum jafnframt feldar niður.
Hin lánin, 115, að upphæð 226 þús.
kr., voru veitt sem hjálp til að stand-
ast örðuga afkomu vetrarvertíðar-
innar 1936.
Iðnaður
(Svigatölurnar eru frá árinu 1935)
Húsbyggingar voru álíka miklar
og árið áður. í Reykjavík voru
bygð 107 (90) íbúðarhús, 10 vinnu-
stofu og verksmiðjuhús, 44 gripa-
og geymsluhús o. þvl. og 5 opinber-
ar byggingar og samkomuhús, eða
alls 166 (144) hús fyrir samtals
43/4 (43/4) milj. kr. í húsum
þessum voru 279 (220) ibúðir. Á
Akureyri voru bygð 17 hús fyrir
samtals um 300,000 kr. (400,000
kr.). Á ísafirði var bygt fyrir 76,-
000 kr. (176,000 kr.), en auk þess
var byrjað á byggingu rafmagns-
stöðvar, sem mun kosta 700—800
þús. kr.
Á árinu hafa smjörlíkisverk-
smiðjurnar 7 (7) framleitt 1395
(1373) tonn af smjörlíki. Ullar-
verksmiðjurnar 3 (3) unnu úr 177
(168) tonnum af ull. Stærstu
mjólkurbúin 5 (4) unnu úr 0,154
(5,990) tonnum af mjólk. Niður-
suðuverksmiðjurnar 4 (2) suðu
niður 41 (37) tonn af kjöti, 25 (11)
tonn af fiski, 41 (53) tunnur af
síld, 258 (379) tonn af mjólk og
100,000 dósir af rækjum. í garna-
stöð Sambands íslenzkra samvinnp-
félaga voru hreinsaðar 290 (295)
þúsund garnir. Gæruverksmiðjan
afullaði x 15 (103) þúsund gærur.
Fjórar (3) sútanir sútuðu 15,000
(8,000) gærur og um 2,200 (1,200)
önnur skinn.
Ölgerðin Egill Skallagrímsson
framleiddi 2,696 (3,286) hl. af öli,
gosdrykkjaverksmiðjurnar 4 (3)
2,595 (2»472) El. af gosdrykkjum
og i 8 (8) verksmiðjum voru fram-
leiddir 318 (359) hl. af saft. Sjó-
klæðagerð íslands framleiddi 33,400
(33,700) stk. sjóklæði og regnkáp-
ur og Vinnufatagerðin 64,000
(58,300) flíkur. Kaffibætisgerðirn-
ar 4 (4) framleiddu 240 (239) tonn
af kaffibæti. 1 6 (5) verksmiðjum
voru framleidd 504 (405) tonn af
sápu og í 2 verksmiðjum 23 (24)
tonn af kertum. 1 8 (5) verksmiðj
um voru framleidd 46 (36) tonn af
skóáburði, fægiáburði og fægilegi, í
4 (3) verksmiðjum 75 (26) tonn af
þvottadufti og í 6 (4) verksmiðjum
40 (21) tonn af bökunarefni. í 4
(3) verksmiðjum voru framleidd
96 (85) tonn af súkkulaði, í 5 (4)
verksmiðjum 28 (28) tonn af
brjóstsykri, i 6 (5) verksmiðjum
13.2 (9) tonn karamellum, í 4
(3) verksmiðjum 12.8 (9.5) tonn
af konfekti og í 4 (3) verksmiðjum
64 (44) tonn af ávaxtasultu. Þrjár
kexverksmiðjur framleiddu 300
(236) tonn af kexi. í einni (1)
verksmiðju voru framleiddir 23 14.5
hl. af hárvatni og í 3 (3) Verksmiðj-
um 4.6 (3.9) tonn af fegurðarmeð-
ulum.
í Kassagerð Reykjavikur voru
smíðaðir 90,700 (39,500) kassar.
Stáltunnugerðin smíðaði 25,500
(15,200) tunnur og Tunnuverk-
smiðja Akftreyrar 26,000 (19,600)
tunnur. Belgjagerðin framleiddi
5,200 (5,000) belgi. Hampiðjan
framleiddi 120 tonn af garni. Isaga
framleiddi 94 (83) tonn af Acetylen
gasi og 12,900 (10,800) m3 af súr-
efni. Tvær (2) skóverksmiðjur
smfðuðu 56,400 (44,400) pör af
skóm. Tvær (2) veiðarfæraverk-
smiðjur framleiddu 2,100 (5,400)
tylftir af fiskilínum og 6þú (6)
milj. öngultauma.
í 7 (9) verksmiðjum voru fram
leidd 3,170 (4,852) tonn af fiski-
mjöli. Verðið á fiskimjöli var mun
lægra en árið áður. Var verðið á
sólþurkuðu fiskimjöli fyrst á árinu
190 kr. tonnið, en féll síðan og
komst um mitt árið niður í 170 kr.
tonnið. Síðan hækkaði það aftur og
var i árslokt um 180 kr. tonnið.
Tíu (10) síldarverksmiðjur störf-
uðu að síldarbræðslu á árinu. Nam
framleiðsla þeirra um 15,200 (6,-
500) tonnum af síldarlýsi á um 5.6
milj. kr. og 14,800 (6,700) tonnum
af síldarmjöli á um 2.8 milj. kr.
Síldarlýsið var allmikið hærra en
árið áður. Var það í ársbyrjun
rúmlega 380 kr. tonnið og var all-
mikið af framleiðslunni selt fyrir-
fram fyrir það verð. Síðan lækkaði
þó verðið nokkuð, og var um sumar-
ið 360—370 kr. tonnið. Síðast á ár-
inu hækkaði verðið aftur allveru-
lega^ en þá var öll framleiðslan seld.
Síldarmjölið var heldur lægra en ár-
ið áður, en fór þó hækkandi. Mun
það að meðaltali hafa selzt á um
190 kr. tonnið. Sjö verksmiðjur
framleiddu um 1580 (347) tonn af
karfalýsi og um 5,900 (1,063) tonn
af karfamjöli. Var karfalýsið yfir-
leitt um 5 kr. hærra en síldarlýsið en
verð karfamjölsins álíka hátt og síld-
armjölsins. Á árinu var og fram-
leitt nokkuð karfalifrarlýsi. Er verð
þess mörgum sinnum hærra en karfa
búklýsisins. Á hvalstöðinni í Tálkna-
firði veiddust 85 hvalir. Framleiddi
hún úr þeim 574 (122) tonn af hval-
lýsi og auk þess 404 tonn af kjöti
og rengi.
Samgöngur
Á árinu, héldu fjögur gufuskipa-
félög uppi föstum áætlunarferðum
hingað með 12 skipum. Tala áætl-
unarferða hingað var 130 og voru
63 þeirra frá Eimskipafélagi íslands.
Þar af voru 51 frá Danmörku, 33
frá Noregi, 22 frá Þýzkalandi, 10
frá Belgíu og 14 frá Bretlandi. Tala
áætlunarstrandferða vár 107^ þar af
21 hringferð. Vöruflutningaskip-
unum fækkaði um eitt á árinu. Var
það selt til útlanda. Þau fóru á ár-
inu 26 ferðir, þar af 5 til Miðjarðar-
hafslandanna, 3 til Ameríku og 18
til annara landa.
Á árinu var varið til vegamála úr
ríkissjóði 1.6 milj. kr. heldur meira
en árið áður. 1 júlí 1936 voru i
landinu 1,834 bifreiðir. Er það því
nær sama tala og árið áður.
Tala símskeyta, sem send voru
til útlanda á árinu, var 55,753
(63,749), en tala sendra innanlands-
skeyta 136,126 (143,875). Tala
sendra bréfa innanlands var árið
1935 2,464,100 (1934: 2,167,300),
en bókfærðra sendinga 167,600
(167,000). Árið 1935 voru send til
útlanda 277,900 bréf (1934: 317»-
900) og bókfærðar sendingar 10,-
900 (1934: 27,700).
Verzlun við útlönd
Þó að innflutnings- og gjaldeyris-
höftin hafi að forminu til haldist
óbreytt á þessu ári, hefri þó í reynd-
inni enn verið töluvert hert á þeim,
svo að á árinu hefir orðið vart við
þurð á ýmsum vörum, er nóg var af
áður. Gagnkvæmu viðskiftaregl-
unni hefir og orðið að beita jafnvel
enn þá strangar en áður, þrátt fyrir
annmarka hennar. 1 Suður-Evrópu
hefir enn þrengst um markað fyrir
saltfisk vorn. Auk þess að Spánar-
markaðurinn hefir nú því næst lok-
ast, höfum vér á árinu orðið að gera
viðskiftasamning við ítalíu á grund-
velli hreinna jafnaðarviðskifta. 1
öðrum löndum hefir heldur rýmkast
um viðskifti vor. Innflutningsleyf-
ið fyrir freðnu kindakjöti til Eng-
lands var hækkað nokkuð. Sömu-
leiðis var hækkað innflutningsleyfið
fyrir ísaðan fisk til Þýzkalands.
Við Pólland var og gerður nýr
sanyiingur, sem veitti aukið ipn-
flutningsleyfi fyrir síld og leyfi fyr-
ir ísuðum fiski.
Útfluttar vörur námu á síðasta ári
48.2 milj. kr. en aðfluttar vörur 41.6
milj. kr. Samanborið við bráða-
birgðaskýrslurnar árið áður hefir
útflutningurinn aukist um 4.3 milj.
kr. eða 10%, en innflutningurinn
minkað um 1.0 milj. kr., eða rúm-
lega 2%. Útflutningurinn er 6,6
milj. kr. meiri en innflutningurinn,
en þegar tekið er tillit til allra hinna
annara þungu liða í greiðslujöfnuð-
inuni sem eru landinu í óhug, mun
þó raunverulega ekki vera um að
ræða skuldaafborgun á árinu svo
nokkru nemi. Að vísu munu tölur
þessar, bæði fyrir innflutning og út-
flutning; hækka töluvert, þegar end-
anlegar verzlunarskýrslur koma, en
hlutfallið mun þó ekki breytast veru-
lega. Af útfluttum vörum voru
sjávarafurðir 39.9 milj. kr. (1935:
37.9 milj. kr.), en landbúnaðaraf-
urðir 7.3 milj. kr. (1935: 5.5 milj.
kr.).
Egypska stjórnin gerir nú ráð-
stafanir til að hef ja víðtæka baráttu
til útrýmingar engisprettum, en þær
hafa á undanfömum árum gert hinn
mesta usla á uppskeru landsins.
Stjórnin gerir ráðstafanir til að
senda her manns með eiturgas á
auðnirnar i vestanverðu Egypta-
landi og hefir leitað samvinnu við
stjórnir Libyu us samskonar útrým-
ingar hemað á engisprettum af
liennar hálfu.
IIIIII!I!HII!I!!IIIIIIII!IIIIII1IIIIIIII1II
!!lllll!lllllll!l! II
!!IIIII!IIIIIIIIIII!IIIIIII!!IIIII!I!II!III!IIIIIIIIII!IIIIIIIIIIII!II!IIIIIIII!!!!III!IUI!I1IIII!^
I THOSE WHOM WE SERVE I
IN THE FIELD OF COMMERCIAL PRINTING
AND PUBLISHING BECOME LASTING FRIENDS
BECA USE—
OVER THIRTY YEARS EXPERIENCE IN ENGRAV-
ING, PRINTING AND PUBLISHING IS PART OF
THE SERVICE WE SELL WITH EVERY ORDER
WE DELIVER.

COLUMBIA PRESS LIMITED
695 SARGENT AVENUE - WINNIPEG - PHONE 86 327