Lögberg - 05.10.1939, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 5. OKTÓBER, 1939
5
rr
V
<yllL~ptt\poyt
fíezta mjölið verður langdrýgst
Pantið poka af
FIVE ROSES MJÖLI
hjá kaupmanni yðar í dag
tala um frið; vér skulum vona
að þegar til þess kemur verði
ekki endurtekin sú óheilla
stefna, sem réði friðarsamn-
ingunum í Versölum, svo vér
ekki sáum sæði, sern af sér
l'eiði enn annað stríð.
En hvað sem því líður höf-
um vér Canadamenn kastað
teningunum í þetta skifti og
stefnum með fullum skilningi
út í þá baráttu, sem framund-
an er. Vér höfum stígið þetta
spor sem fullvalda, sjálfstæð
þjóð, og vér megum ekki
bregðast því máli, sem vér
höfum heitið fylgi Voru.
Sig. Júl. Jóhannesson þýddi.
Glæsilegur námsferill
Miss Margaretta fíjörnson
í hópi þeirra, sem útskrif-
uðust með Bachelor of Science
mentastigi frá ríkisháskólan-
um (state college) hér í Fargo,
North Dakota, síðastliðinn
júní, var islenzk stúlka, sem
hefif sýnt svo framúrskarandi
yfirburði við nám og hefir
skarað svo röggsamlega fram
úr, að eftirtektarvert er. Er
það Margaretta Björnson,
dóttir þeirra vinsælu og merku
hjóna, Dr. og Mrs. Benedikt
K. Björnson. Fargo. Voru for-
eldrar Dr. Björnsonar, Krist-
ján Björnsson, Björnssonar í
Presthvammi í Þingeyjarsýslu,
og var móðir Kristjáns Bót-
hildur Jónsdóttir á Arnarvatni
við Mývatn. Móðir Dr. Björn-
sonar var Valgerður Þorsteins-
dóttir, ættuð úr Fnjóskadal.
Fæddisf Dr. Björnson á Garð-
ar, North Dakota. í þeirri
bygð dó Kristján faðir hans
og flutti fjölskyldan nokkru
síðar til Upham, North Dakota
(Mouse River bygð). Móðir
Margarettu er Anna Kristín
Swanson, dóttir Sigurðar
Sveinssonar og konu hans
Margrétar Ásmundardóttur.
Fæddist Mrs. Björnson í Húsa-
vík á íslandi og kom þaðan
með foreldrum sínum barn að
aldri. Flutti sú fjölskylda til
Upham og býr móðir hennar
og systkini þar enn.
Margaretta var ekki stór
þegar það kom í ljós hvað
hún var næm og vel gefin;
þegar hún var sex ára, í fyrsta
bekk i barnaskólanum, var
hún oft fengin til að skemta í
hriðskólanum og víðar með
lestri. Var þessi karta sett
hpp á stól og beðin að lesa,
(>g það gjörði hún svo óvana-
*ega vel, betur en margir hefðu
getað sem voru helmingi
stærri. Starf hennar var alt
af þessu tægi í barnaskólan-
um. Þegar Margaretta var í
áttuna bekk, vann hún fyrstu
verðlaun í samkepni, sem
American Legion stóð fyrir í
Bandaríkjunum, ineð ritgjörð
um “Góða börgara” (Good
Citizenship).
í miðskóla (High School)
var sama sagan, eins og sézt
á því, að hún var ein af þeim
örfáu, sem var kosin í Fargo
High School meðlimur Na-
tional Honor Society in IJigh
Schools. Bara þeir sem allra
hæst standa í þeim stóra hóp,
sem útskrifast á hverju ári
eru valdir. Hún vann lika
verðlaun fyrir framsögn (de-
clamations) bæði heima fyrir
og í, ríkinu.
En síðan Margaretta byrjaði
nám við r (kisháskólann, finst
mér eg stöðugt hafi verið að
lesa um nýjan heiður eða
sóma, sem henni hefir veizt.
Hún hefir unnið mörg scholar-
ships, þar á meðal The Jennie
B. Angell Memorial Award;
Senior Staff Tuition Award,
gefið á þriðja ári stúlkunni í
skólanum með hæzt mörk;
The Stella Olson Scholarship
Award, gefið fyrir að hafa
hæzt mörk af þeim sem til-
heyra félaginu Phi Omega Pi.
öll fjögur árin stóð Margaretta
æfinlega hæzt af stúlkunum
í sínum bekk. Var hún kos-
in félagi í Phi Gamma Mu
(Social Science Honorary fra-
ternity) og líka var hún kosin
Phi Kappa Phi, sem er hæzti
heiður veittur stúdentum á
þessum skóla.
Margaretta hefir verið kosin
i allslags annan félagsskap,
sem sýnir að hún var bæði
vinsæl og álitin fær. Fyrir
utan Phi Omega Pi Sorority
var hún líka kosin méðlimur
Senior Staff (Honorary Group
of Science Women) og var
þar vara-forseti. Hún var
meðlimur Board of Publica-
tions, sem stjórna og hafa alla
umsjón yfir skólablöðiim og
árbókum. Hún starfaði mikið
í Y.W.C.A. og hafði þar liin
og önnur embætti. Þar að
auki var hún aðstoðar-kennari
í þýzku bæði þriðja og fjórða
árið. Vanalega veitast slíkar
stöður bara seinasta árið og
þá einungis til þeirra, sem eru
óvanalega færir. ,
Mikið hól hefi eg heyrt um
ritstörf þessarar stúlku frá
kennurum hennar og öðrum,
sem sýnast álíta hana jafn
færa í bundnu sem óbundnu
máli. Spá kennarar hennar
öllu góðu fyrir starfi hennar,
ef bara hún gefi sig við rit-
verkum.
Þetta nýbyrjaða skólaár
verður Miss Björnson kennari
í ensku við ríkisháskólann hér
í Fargo. Eg er viss um að
hún heldur áfram í þeirri
stöðu og öðrum að verða okk-
ur íslendingum að ánægju og
sóma, eins og hún hefir verið
hingað til.
Kath-ryn O. Tliordarson.
Klettafjötl og
Kyrrahaf
Eftir Sig. Júl. Jóhannesson
(Framh.)
V'ið höfðum skemt okkur
vel í Seattle. Fegurð lands-
ins, tignarsvipur sjávarins,
veðurblíðan og ekki sizt við-
tökur fólksins hafði alt tekið
höndum saman til þess að
látá okkur líða sem bezt. Svo
bætti Mrs. Thomson' því ofan
á alt annað, að síma til systur
sinnar og biðja hana að sjá
um að einhver tæki á móti
okkur þegar við kæmum til
Victoria; systir hennar, Mrs.
Peden, á þar heima.
Við kvöddum Mrs. Thom-
son og alla á heimilinu; þar
á meðal hana litlu önnu og
gula köttinn og lögðum af stað
til Vancouver og svo þaðan
heimleiðis. Skipið stóð við
eina klukkustund í Vrictoria;
þegar við komum þangað
mætti okkur þar systursonur
Mrs. Thomson, Mr. Peden;
hann er hjólreiðakappi Canada.
Á meðan skipið stóð við ók
hann með okkur um og um-
hverfis borgina, sýndi okkur
alla merkustu staði utan borg-
ar og innan og skýrði sögu
þeirra og tilveru með hinni
mestu alúð og nákvæmni.
Victoria er á Vancouver
eyjunni; hún er höfuðborgin
í British Columbia og ein með
allra fegurstu borgum sem
hægt er að hugsa sér. Hudsons
flója félagið stofnaði hana
fyrst árið 1843; var hún þá
aðeins lítill verzlunarstaður,
en nú telur hún yfir 60,000
ibúa og vex óðum. Þangað
flytja auðmenn úr ýmsum
áttum þegar þeir verða þreytt-
ir á braski og verzlunarum-
stangi; þangað kemur fjöldi
auðmanna og uppgjafa stór-
fiskar frá Skotlandi og Eng-
landi; geta þeir þar eytt æfi-
kvöldinu í ró og næði og notið
í friði hinnar frábæru náttúru-
fegurðar, því óvíða hefir hönd
náttúrunnar málað fegurri
bletti. fbúarnir í Victoria eru
því aðallega tvenns konar: það
eru iðjulausir auðmenn og
þeir, sem fyrir þá vinna. J. H.
Johnson var búinn að lýsa
borginni fyrir mér áður en
eg sá hana, og hafði hann
sagt mér að þar ættu aðeins
heima miljónerar og þrælar;
mun þafj nærri sanni; Jón H.
hefir opin augu og heila sjón
þegar um mannfélagsmálin er
að ræða.
Borgin stendur á nokkurs
konar höfða, og sézt þaðan út
yfir sund, sem heitir “Juan de
Fuca” sundið. Hinu megin
við sundið blasa við Olymp-
isku fjöllin á meginlandinu
og eru þau jöklum þakin. f
borginni eru ósköpin öll af
sigrænum trjám, yndislegum
blómgörðum og alls konar
náttúrufegurð. Þar er fult af
merkum söfnuin t. d. safn,
sein fylkið á, þar sem geymd-
ar eru margs konar minjar,
sem sýna sögu og lifnaðar-
háttu Indíána.
Stjórnarbyggingarnar eru
taldar meðal hinna fegurstu
allra slíkra bvgginga í Vest-
urheimi; höfnin blasir við
þeim. Allur fjöldi húsanna,
bæði opinberar bvggingar og
einstakra manna heimili er
málaður mjallahvítur.
Kristallsgarðurinn svonefndi
er undur merkilegur staður.
Þar er ein stærsta sjó-sund-
laug undir glerhvelfingu, sem
til er í víðri veröld, er þar
einnig danssaluy og skemti-
Söng.
Þótt Victoria sé aðallega
aðsetursstaðar ríkisfólks, þá
er þar einnig mikil verzlun.
Eg gat þess áður að Rósa
Egilson (Mrs. Semple) ætti
heima í Victoria; ekki höfðum
við samt tækifæri til þess að
heimsækja hana. Þar eiga
þau einnig heima Þorsteinn
Kjartansson frá Sólheima-
tungu og Ragnhildur kona
hans Eiriksdóttir frá Svigna-
skarði; hefði mér þótt gaman
að sjá þau, en þess var enginn
kostur. Þar var einnig ís-
lenzkur læknir, sem við þekt-
um, en hann var ekki heima,
það er Dr. Arnold Holm.
Mr. Pedan hafði augun á
úrinu sínu öðru hvoru og
gætti þess að við værum kom-
in til skips í tæka tíð, enda
reiknaði hann það út þannig
að við vorum komin á bryggj-
una þegar blásið var til ferð-
ar.
Þá var lagt af stað til Van-
couver; var það síðasti áfang-
inn þangað til ferðin hófst
aftur heimleiðis frá Strönd-
inni. Við komum til Van-
couver að kveldi dags og var
okkur mætt af Johnsons hjón-
unum. sem við vorum hjá
áður, og Mrs. Johnson tengda-
systur Mr. Johnsons.
Þau voru með okkur þangað
til járnbrautarlestin átti að
fara og fylgdu okkur þá nið-
ur á stöð.
Við horfðum frá stöðinni út
yfir þann hluta Strandarinnar,
sem við gátum séð og báðum
í huganum blessunar öllum
fslendingum, sem þar eiga
heimili með innilegu þakklæti
fyrir alla þá vinsemd og allan
þann hlýhug, sem fólkið hafði
auðsýnt okkur þar vestra.
Svo Kyrrahafsströnd við
kvöddum.—
Við komum þar aldrei fyr,
og líklegast aldrei aftur.—<
En — eitthvað i hljóði spyr
hvort gatan til goðheims liggi
í gegnum þær fögru dyr.
Regnboginn
Reginald E. Eva — (Free Press)
Uin regnbogann fornar fregnir tjá
að finnist í hjarta hans dökkleitt ský.
Svo litskrúð hans yrði oss ónýt sýn,
ef ei fyrir töfra, sem fylgdu því.
f gleðinnar hjarta er sorg-ský sett,
oss sagt er, og reynsla mun fyrir því.
Og yrði því gleðin oss ónýtt glys
nema’ einungis fyrir það dökka ský.
S. B. Benedictsson.
niTLER
Þú komst einá og svipa á sárþjáða jörð
og sveikst alla menning, sem halda á vörð;
þú bráðsoltni blóðþvrsti vargur!
Þig bannfærir mannhugur margur.
Þig manar, þig særir í menningar tafl
það miljónanna hugsana afl.
Það hatar þig, — hrópar þig niður,
sein hismi úr vegi þér ryður.
Þau geymast í timanum Gyðingsins tár,
þau gleymast ei heiminum Pólverjans sár,
af þýzkri þjóð svikurðu sæmdir
og sjálfan þig með því dæmdir.
Þig endurgjaldslögmálið eygir brátt.
f augu við sjálfan þig horfast mátt.
Afleiðing ótal sorga
áttu og verðurðu’ að borga.
Og allar þær kvalir, sem orsakar þú
aftur í tímanum líður þú.
Tilfinning brennir þig tára,
þó taki það miljónir ára.
Þó hafirðu að baki þér helvítis mátt,
að hrapa i gin hans um siðir þú átt,
þín upphefð er enginn gróði,
um eilífð þú syndir i blóði.
./. 8'. frá Kaldbak.
KAUPIÐ ÁVAI/T
LUMBER
hjá
THE EMPIRE SASH & DOOR C0. LTD.
HENRY AVENUE and ARGYLE STREET
Winnipeg, Man. - Phone 95 551