Lögberg - 24.07.1941, Page 7

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 24. JÚLÍ, -1941
7
Andlátsf regn
Þann 5. júní s.l. andaðist að
heimili Mr. og Mrs. J. Hallson
* Blaine, Wash., öldungurinn
Halldór Sæmundson bóndi i
Blaine.
Halldór Sæmundsson
Halldór sálaði var fæddur að
Hryggjum í Gönguskörðum í
^kagafjarðarsýslu árið 1857, en
Ur>i fæðingardag er mér ekki
Hekar kunnugt.
Hann var sonur Sæmundar
Halldórssonar frá Ausu í Borg-
arfirði syðra en móðir hans var
Ingiríður Jóhannsdóttir Þorleifs-
s»nar frá Mörk, í Laxárdal i
Hiinavatnssýslu. Halldór sál
var á vegum móður sinnar, er
yar i vinnumensku í ýmsum
stöðum. Sextán ára gamall fór
hann i vinnumensku og fluttist
‘il Suðurlandsins. Eftir nokk-
urra ára dvöl þar syðra hvari'
t>ann aftur til ættstöðva sinna.
Tuttugu og sex ára að aldrei
giftist hann fyrri konu sinni
Huðrúnu Illugadóttur frá Ásbúð-
hm í Húnavatnssýslu. Þau eign-
aðust einn son Jóhannes H. Hún-
tjörð, er mun flestum Vestur-
tslendingum að góðu knnnur
týrir Ijóðagerð sina.
Þau Halldór og Guðrún reistu
tyrst bú að Mosfelli i Svínadal,
°g bjuggu þar í fjögur ár.
Vestur um haf komu þau árið
1900. Þau settust fyrst að i
^ýja fslandi, i hinni svonefndu
^fnesbygð og áttu þar heima i
^•nim ár. Þaðan fluttu þáu svo
Hl Winnipeg þar sem þau dvöldu
tvö ár. Þaðan fóru þau vestur á
Kyrrahafsströnd, fyrst til Van-
couver, en til Blaine komu þau
ár>ð 1908. Keyptu þau sér þá
tH|jörð litla skamt fyrir sunnan
^inn og þar andaðist Guðrún
árið 1921. Heyrði eg oft til þess
tekið hversu vel og nákvæmlega
Halldór hefði annast hana í
SegJium langt og strangt sjúk-
^ómsstríð.
Hann 17. júni árið 1922 giftist.
Halldór síðari konu sinni Krist-
ina Jónsdóttur ættaðri úr Snæ-
fellsnessýslu. Hún er enn á
Jifi og stundaði bónda sinn með
^stu snild í þrjú ár eða ineir,
Ur>z kraftana þraut, og i des-
embermánuði s.I. fluttu þau til
^laine og nutu góðrar hjúkrun-
ar sem visthafar á heimili Hall-
sons-hjónanna. Eftir langt og
bjáningarfult sjúkidómsstrið
^vaddi Halldór þennan heim 5.
JUnt s.l., hafði hann þá sjónlaus
Verið i nokkur ár. En hann bar
ait sitt böl með stökustu ró og
karlmensku alt til hins siðasta.
Margt var vel um þennan látna
óldung. Hann var inaður ráð-
vandur og skyldurækinn með af-
rigðum. Mátti hann i engu
Ví>mm sitt vita. Hann var
^emtinn og glaðlyndur i við-
faíðum enda greindur vel og
^áldmæltur. Fyrir •nokkrum
?ri,m birtust nokkrar vísur eft-
lr hann í blöðunum, fvrir til-
stilli séra Friðriks A. Friðriks-
l'Onar. Voru margar þeirra ágæt-
^ga kveðnar. Halldór sál var
Jarsýnn trúmaður með bjarg-
ast traust á guð og hið góða.
ar>n var ávalt liðtækur liðs-
^aður i þeirri framsóknarsveit,
herst fyrir batnandi hagsæld
. e,nrs. Veröldin hreppir ávext
af nytsemdariðju hvers ær-
8S manns, en við þá sjálfa
*lll,n sagt verða: “Þú varst trúr
yfir litlu, yfir meira muntu nú
verða settur.”
Hann var jarðsunginn frá út-
fararstofunni i Blaine þann 9.
júni s.l. af undirrituðum.
H. E. Johnson.
Frá Mountain, N.D.
18. júlí 1941.
Herra ritstjóri Lögbergs,
Einar P. Jónsson:—
Ennþá langar mig til ónáða
þig með fáeinar línur í blað þitt;
en í þetta sinn fyrir sjálfan mig
og konu mína, í tilefni af sam-
sæti því er okkur hjónunum var
haldið hér á Mountain, 8. þ. m., í
minningu um 50 ára sambúð, í
sæmilegu hjónabandi. I fyrstu
var okkur á móti skapi, að nokk-
uð slíkt færi fram í heiðursskyni
við okkur, af þ\á við fundum
til þess að við áttum það ekki
skilið, þar sem við höfðum ver-
ið utan við allan íslenzkan fé-
lagsskap nær því hálfan timan
af þessum 50 árum, og ekkert
verið framúrskarandi á nokkurn
hátt. En hér dugði ekki að
deila, frekar en við drottinn. öll
ráð voru af okkur tekin, af
Jiygðinni, sonum okkar og öðr-
um ættingjum. Svo við sáum
þann kost vænstan að setjast
niður í hægingastóla og halda að
okkur höndum; horfa út í blá-
inn, og bíða þess sem koma
vildi, og það kom á sínum tíma,
en á nokkuð annan hátt en um
var samið. Við höfðum sett þau
skilrði að engar ræður vrðu
haldnar og engar gjafir gefnar,
og það var samþykt af þeim,
sem við héldum að stæðu fyrir
þessu. En annaðhvort hefir það
gleymst, eða samvizkunni verið
smeygt upp á hilluna, eða í
þriðja lagi aðrir tekið af þeim
ráðin, og þá von að einhver
snurða hlaupi á, þegar allir vilja
ráða. — Samt rættist nú furð-
anlega fram úr þessu, af því við
tókum þvi öllu með þögn og
þolgæði, eins og góðum brúð-
hjónum sæmdi. Svo var það
tvent annað, sem hjálpaði til
að gera samræmi, og það var hin
kurteislega stjórnsemi sam-
kvæmisstjóra, æskuvinar okkar
Chr. Indriðason, og röggsemi
herra R. H. Ragnars, sem las
upp öll aðsend bréf og heilla-
óskaskeyti. Þá hjálpaði -ekki
sízt til hinn ágæti söngur karla-
kórs, blandaðs kórs, barnakórs og
6 ungra blómarósa, alt undir
stjóm herra Ragnars. Það eitt
út af fyrir sig verður okkur ó-
gleymanlegt.
Við fáum ekki lýst því með
viðeigandi orðum hvað þakklát
við erum öllum okkar ættingjum,
vinum og góðkunningjum, bæði
fjær og nær, fyrir þann lítt verð-
skuldaða heiður, sem þeir sýndu
okkur við þessi mikilsverðu
tímamót æfi okkar; ineð vin-
sainlegum bréfum og skeytum,
bæði í bundnu og óbundnu máli,
og í sumum tilfellum peninga-
gjöfum, sem við hefðum þó held-
ur kosði að ekki hefði fylgt. —
Við getum ekki þakkað nógisam-
lega fyrir þann mikla hlýhug,
sem til okkar streymdi úr öllum
áttum. Við vitum að alt hefir
verið í einlægni sagt og hugsað,
þó okkur fyndist litirnir vera
nokkuð sterkir hjá sumum.
Einkanlega hjá ]>eim tveimur,
sem héldu ræður við þetta ta'ki-
færi: Séra K. K. ólafsson og
Victor Sturlaugson. En maður
venst furðanlega lofinu, þó ekki
sé það alt á rökum bygt, þar sem
maður finnur að andrúmsloftið
er þrungið góðvild og vinarhug.
Máske það geti líka haft einhver
betrandi áhrif á mann í ellinni
að einhverjir telji mann betri
en maður er í raun og veru.
Þá finst okkur við þurfa að
minnast sérstaklega allra drengj-
anna okkar, kvennanna þeirra og
barna, sem öll voru hér viðstödd
og áttu sinn þátt í öllum undir-
búning, auk þess sem þau létu
setja stóran kæliskáp inn í húsið
okkar deginum áður. Fyrir all-
ar þeirra gjafir frá því fyrsta,
og umhyggjusemi, er ómögulegt
að þakka sem vera ber.
Ennfremur viljum við þakka
öllu bygðarfólki fyrir þeirra
miklu vinnu og tilkostnað við
allan undirbúning og frammi-
stöðu við þetta samsæti, ásaml
peningagjöfum og hina ágætu
stundaklukku, sem á að vekja
okkur af svefni andvaraleysisins
á hverjum kvart tima, með skær-
um kirkjuklukknahljómi. Einnig
fyrir blómvendina indælu frá
barnakórunum og persónulegt
ávarp frá litlu ísl. nemendunum;
einnig skrautritað ávarp frá
Miss Þórvör Aldís Halldórson,
sem við metum mikils; og svo
hina hugðnæmu gjöf frá karla-
kórnum, sem var sérstaklega til-
einkað “Láka” í hans hörmung-
ar ástandi.—
Miss Kristín Thorfinnson tók
sæti sitt aftur, sem hún hafði
skipað fyrir 50 árum, við hlið
brúðarinnar, en brúðgumasveinn
inn, B. G. Skúlason, gat ekki
verið viðstaddur sökum l'jar-
lægðar. Við óskum að þið fáið
öll að fara í gegnum reynslu-
skóla gullbrúðkaupsins, áður en
þið ferðist yfir hafið mikla, oö
við óskum ykkur allrar blessun-
ar bæði þá og æfinlega.
Mr. og Mrs. Th. Thorfinnson.
kirkjumál bar hann fyrir brjósti,
með óskiftum kærleika og fullri
einurð.
Margir úr hópi yngri sam-
ferðamanna Jakobs gleymdu því
að hann var maður háaldraður,
svo róttæk og frumstæð var
lífsgleði hans. Hefi eg vart
kynst hans líka í þeim efnum.
Hann átti mikinn hlýhug
samferðamanna sinna. Tvær
dætuT Jakobs, þær Mrs.
Melsted og Mrs. Bauman, komu
og dvöldu um hríð hjá föður
sínum, stuttu áður en hann
mætti hinum stóru vistaskiftum.
Útför hans fór fram frá kirkju
Breiðuvikursafnaðar, þann 7.
júlí, að mörgu fólki viðstöddu.
Fyrverandi sóknarprestur mælti
kveðjuorð. — Ljúfur bjarmi
sveipar minningu þessa aldraða
manns í hugum þeirra, er hon-
um kyntust.
Sigu-rður ólafsson.
Dánarf regn
Jakob Frímann, einn úr hópi
vesturfara frá 1876, andaðist að
heimili sínu við Hnausa, Man.,
aðfaranótt sunnudagsins 6. júlí.
Hann var fæddur 8. jan. 1856, að
Gilsárteigi í Suður-Múlasýslu
Faðir hans hét Kristján Fri
mann Sigurðsson. Kona Krist-
jáns, en móðir Jakobs var Ingi-
björg Þorláksdóttir Hallgríins
sonar, prests að Svalbarði,
Skinnastað og Presthólum. Jakob
og Sigríður systir hans (er síðai
giftist Guðbrandi Vestmann)
komu ásamt móður þeirra vestur
um haf, sem að ofan er fra
greint; flest hin systkini hans
lifðu og dóu á fslandi. Sum
fyrri ár sín hér í landi dvaldi
Jakob í Selkirk, Man., vann þá
stundum sem matsveinn á skip-
um á Winnipegvatni, meðal
annara starfa. Árið 1879 giftist
hann Jónínu Sigríði Einarsdótt-
ur, bjuggu þau um hrið í Nýja
íslandi, en fluttu svo til Norður
Dakota og bjuggu i grend við
Garðar. — Þau eignuðust 8 börn
af þeim eru á lifi 4 dætur:
Geirfríður Sigríður, kona B
Melsted, Garðar; Björg, Mrs. Rev
C. W. Bauman, New Rockford
N. Dak.; Guðlaug, gift Dr. B.
Smith, Portland, Ore.; Rósa,
Mrs. Thorsteinsson, Edinburgh,
N. Dak. Fóstursonur Jakobs var
Björn Frímann í Selkirk, nú
látinn fyrir nokkrum árum,
maður vel látinn, eru afkomend-
ur hans í Selkirk, Man. — Jón-
ína Sigríður kona Jakobs and-
aðist í ágústmánuði 1919. Flutt-
ist Jakob þá á ný til Manitoba,
stuttu síðar. Árið 1923 kvong-
aðist hann Steinunni Magnús-
dóttur ekkju Jóns bónda Guð-
mundssonar á Gíslastöðum við
Hnausa, ættaðri úr öræfum i
Skaftafellssýslu. Hana misti
hann 16. febr. 1937, varði sam-
fylgd þeirra um 13 ár. Þann 12.
okt. 1938, kvæntist Jakob Mrs.
Steinunni Sigurðardóttur John-
son; er hún ættuð frá Kúfhóli í
Austur-Landeyjum í Rangár-
vallasýslu. Stundaði hún mann
sinn með snild og prýði á efstu
æfiárum hans, og hjúkraði hon-
um með hjálp vina sinna, til
hinztu æfistunda hans; lét hann
sér og mjög ant um hana, og
hafði beðið vini sína að greiða
götu hennar eftir sinn dag. —
Jakob var fjörmaður með fá-
gætum, entist honum lifsgleði og
léttleiki frain að efstu æfistund-
um. Hann var söngelskur og
sönghneigður og óvenjulega fé-
lagslegur, innilega trúaður og
vitnaði um trú sína með hjart
anlegri gleði, virtist trú hans
i'arpa á bug öllum vandaspurn
ingum lífsins. Safnaðar og
Sumarnámsskeið
Bandalags lúterska
kvenna
28. JÚLÍ — 6. ÁGÚST
“—En ef vér sjáum sólskins-
blett i heiði,
þá setjumst allir þar og gleðj-
um oss.”
Indæl hásumarsdýrð ríkir nú
úti í náttúrunni hvarvetna. Um
þetta leyti árs streymir fólk víðs-
vegar að til útiveru við strendur
vatna; sumarfegurðin flytur sin
þýðu dulmál að hugíum manna,
og löngunin til að dvelja við
náttúrubarm er öflugt og ómót-
stæðilegt töfraafl. Yngri sein
eldri leita burt úr bæjum og
borgum, og jafnvel langþreytt og
önnum bundið sveitafólkið leit-
ar sér stundarbreytingar er
ferðalög og heimsókn til fjar-
lægra vina veita þeim. Meðai
hinna mörgu, sem að leita út til
“blárra vatna, í skjóli skóga,”
er ungt fólk, æskulýður kirkn-
anna, er fjölmennir til lengri eða
styttri dvalar, til náms og breyt-
ingar og andlegrar hrifningar, á
hinum mörgu útistöðvum, sem
starfræktar eru af hálfu kirkn-
anna í bæjunum, nú um hásum-.
arið. Er Jiað starf af hálfu
kirknanna umfangsmikið, reglu-
bundið, og talið lífæð í starfstil-
raunum, hinum ungu til bless-
unar.—
Nú er hið þriðja sumarnám-
skeið, undir umsjón Bandalags
lúterskra kvenna, í þann veginn
að byrja. Það er á sama stað
og undanfarin ár, sem sé i
Canadian Sunday School Mission
Camp, 2 mílur fyrir norðan
Gimli. Að þessu sinni hefst
starf mánudaginn 28. júlí, að
kveldi þess dags. Um tvö und-
anfarin ár hefir sumarnámskeið
verið starfrækt þar, ineð góð-
um árangri. Lítt hefir það starf
auglýst verið, en í kyrþey starf-
að, er það þó á vitorði allra er
þeS% hafa notið og þar hafa
starfað að það hefir verið bless-
unarríkt. Nefnd Bandalags lút-
erskra kvenna er borið hefir
þessa hugmynd fram, og lagt
alt í sölur til að hlynna að henni,
og fórnað til hennar fé og kröft-
um, hefir int þar hið þarf-
“Hello Billi . . . þetta er Jack! Hlaðan mín
stendur í báli. Eg hefi fengið nágrannana i lið,
og ef þú kemur í flýti, getum við stofnað slökkvi-
sveit og slökt eldinn áður en hann kemur að
heimilinu!
Já, hlaða Jacks, heimili og búpeningur, bjargaðist
auðveldlega — MEÐ SfMA!
VERIÐ V I Ð B ú N I R
HÆTTUNNI! VERNDIÐ
H E I M I L I YÐAR OCi
FJÖLSKYLDU ." . MEÐ
SfMA FYRIR LÁGT
VERÐ.
mnn
T
>5V5TE
HflUE V0UR own H 0ITIE TELEPHOIIE 6-41
asta verk af hendi, fyrir vor and-
legu mál; að verki með henni
hefir verið hjálparnefnd úr hópi
presta vorra og mentafólks, að
ógleymdu ósérplægnu starfsfólki
í þarfir hins stóra heimilis —
meðan á námskeiðinu stendur.
Samvinna hefir jafnan verið hin
bezta, sólglit bjartra og upp-
byggilegra samverustunda um-
vefur minninguna, um dvölina á
sumarnámsskeiðinu, í hugum
þeirra er þar hafa dvalið.—
Að þessu sinni, þrátt fyrir
margar tonældar og aukinn til-
kostnað, verður af fylsta megni
vandað til námsskeiðsins af
hálfu Bandalagsins, og væntir
það, ásamt öllum, er þar eiga
hlut að máli, að tómlæti með
aðsókn til námskeiðsins af hálfu
fólks vors, tilheyri nú skuggium
liðins tíma, en að rækt við þetta
þarflega fyrirtæki sýni sig i enn
almennari aðsókn, en hingað
til hefir átt sér stað; er það og
eðlileg viðurkenning þess veg-
söguþors og þeirrar fórnfýsi er
Bandalagið hefir sýnt, með þvi
að bera þessa hugsjón fram ti!
sigurs og gera hana að máttugri
staðreynd, og blessunarrikri
hjálp hinum ungu — og söfn-
uðum vorum til handa.
Tilsögn í andlegum efnum,
eðlileg og óþvinguð, samfara
leikfimi og útiveru á indælum
stað alt í heppilegum hlutföllum
gleðiþrungin en þó alvörurík, er
markmiðið sem aldrei er mist
sjónar á. Gestir eru innilega
velkomnir í “Camp” hvenær sem
er; en nokkurs konar hámark í
öllu námsskeiðinu er sunnudag-
urinn 3. ágúst. Þann sunnudag
er “open camp,” þá fer fram
guðsþjónusta kl. 2 síðdegis. Séra
Valdimar J. Eylands, hefir ver-
ið beðinn að prédika við það
tækifa'rí, þann dag er vænst eftir
fjölmenni viðsvegar að; væntir
Bandalagið þess, að sá dagur
mætti verða þeim er þangað
koma tækifæri til að kynnast
starfi og starfsháttum — “sól-
skinsblettur í heiði” eins og við
öll, er hlut eigum að máli, þrá-
um að námsskeiðið mætti verða.
Kennarar námskeiðsins verða:
séra Rúnólfur Marteinsson, séra
Carl J. Olson, séra Valdimar J.
Eylands og séra B. A. Bjarna-
son.
Meðfylgjandi eru nöfn þess
starfsfólks, sem fullvissa er um
að taki þátt i starfinu, að jressu
sinni:
, Dean of camp, séra Egill H.
Fáfnis; manager of camp, séra
S. ólafsson; guest teacher, (U.L.
C.A.), Rev. Dr. Getz; dean of
women, Miss Kristín Skúlason;
dean of women, Mrs. S. Sigur-
geirssn; camp nurse, Dr. Sigrún
ólason; camp secretary, Mrs. H.
F. Danielson; dining room
hostess, Mrs. Finnur Johnson;
matreiðslukonur, Miss Petra
Jónasson, og Miss Guðrún Jónas-
son.
Ýmsir fleiri munu þar starfa.
Fjölmennum á sumarnámskeið
Bandalags lúterskra kvenna!
Sigurður Ólafsson.
BÆNDUR. KAUPMENN
FLUTNINGSBÍLASTJÓRAR
Muskrat, Badger og Beaver óskast
VerB hráskinna og annara tegunda,
sem við verzlum með, hafa allmjög
hækkað I verði; yður mun undra
hve h&tt vér greiðum. Sendið oss
hráskinn í dag. Nákvæm vigt, og
peningaávísun send um hæl.
American Hide & Fur Co. Ltd.
157-159 RUPERT AVENUE,
WINNIPEG, MAN.
SOUVENIR IN ADDIS ABABA
Italian rule in Addis Ababa lasted exactly five years, and the broken Fascist army vacated
the Abyssinian capital to the advancing British forces without offering great resistance.
This picture shows the burnt-out wreckage of an Italian bomber destroyed by British airmen
on the ground at Addis Ababa.