Lögberg - 08.02.1945, Blaðsíða 3

LÖGBERG, FIMTUDAGINN, 8. FEBRÚAR, 1945
3
Hvatning
til safnaðanna í kirkjufélagi
okkar
Eftir H. SIGMAR
Alt safnaðarfólk hefir mörg-
um skyldum að sinna heima fyr-
ir> — innan vébanda safnaða
sinna og sveita. Þar er vitanlega
um ýms framlög að ræða, bæði
til viðhalds safnaðarstarfseminni
°g til styrktar þeim málum, sem
söfnuðurinn hefir á starfsskrá
sinni, og tekur á starfsskrána
við og við. Altaf eru líka ein-
hver framlög til líknarstarfs og
annara skyldra starfa innan sveit
arinnar þar sem söfnuðurinn
starfar og safnaðarlimirnir búa.
Yfir það heila er þetta starf
heimafyrir rækt sómasamlega, og
framlögin sæmilega örlát, hjá
fólki safnaðanna í okkar félagi.
Er fylsta ástæða til að fagna út
af þeirri ræktarsemi, sem að
þannig kemur fram hjá fjölda
mörgum.
En það má ekki gleymast, að
hver safnaðarlimur, eins og líka
hver söfnuður, hefir skyldur að
r®kja og útgjöldum að mæta,
utan safnaðar síns og sveitar-
mnar þar, sem söfnuðurinn starf-
ar. Hér á eg auðvitað aðallega
við útgjöldin til hinnar víðtæk-
ari kristilegu starfsemi kirkju-
félagsins, og jafnvel einnig kristi
fega starfsemi utan vébanda
kirkjufélagsins.
Það hefir kannske einhve'rn-
tíma komið fyrir að fólk í söfn-
uðum okkar, hefir heyrt prestinn
eða einhvern starfsmann safn-
aðar síns, segja að næsta sunnu-
dag eigi offur safnaðarins við
guðsþjónustu að ganga í starfs-
sjóð kirkjufélagsins. Fólkið hef-
ir kannske varla vitað, við hvað
var átt, og fundist þetta vera
óþarfa uppátæki. Til skýringar
vfl eg geta þess að þessi starfs-
sjóður er notaður aðallega til
trúboðsstarfs, bæði heima fyrir
í landinu og erlendis. Eitthvað
rétt um 60 cent af hverjum dollar
er notað til þess. Miklu minni
upphæðir af þeim sjóði eru not-
aðar til mentamálastarfsemi inn-
an kirkjunnar, í eftirlaunasjóð
°g rekstrarkostnað. Þessi starfs-
sjóður, sem eg svo nefni hér, er
a ensku máli nefndur “The
mcome objective” eða “The
spportionment”, eins og í ljós
kemur þegar lesin er hin ágæta
hvatningarræða S. O. Bjerring,
íéhirðis kirkjufélags okkar, sem
hann flutti í Fyrstu lút. kirkju
1 Winnipeg rétt eftir þing U.L.
C-A. í Minneapolis, og nú hefir
hirst í “Our Papisih Messenger”.
Mér finst að við ekki hafa
l*rt að styðja þessa kristilegu
starfsemi út á við, og utan vé-
handa okkar eigin safnaða og
sveita neitt nálægt því ems vel
°g eins samviskusamlega, eins og
starfið heimafyrir. Mér finst það
heinlínis átakanlegt að það skuli
ekki vera okkur ljósara, en nú
virðist vera, hvað brýn og hróp-
andi þörfin er að styðja hið víð-
tækara kristilega starf með, að
minsta kosti eins brennandi á-
huga eins og við styðjum starfið
heima fyrir. Mér er ómögulegi
að skilja að það sé að setja mark-
ið nógu hátt, ef maður bindur það
við það eitt að Mta sem best eftir
sínum eigin hag.
A þingi U.L.C.A. í haust er
ieið var lögð mikil áherzla á
Það bæði beinMnis og óbeinlínis,
að þegar gjaldþol manna hér í
alfu hefir mikið aukist, en þarf-
mnar á hjálp annarsstaðar marg-
faldast, þurfum við að læra að
styðja trúboðsstarfið, og allt
kirkjulega starfið út á við miklu
meira en við höfum áður gjört.
ingi 0g velvild, megi hann fljúga
héðan eigi aðeins á vængjum
hinna furðulegu flugvéla, held-
Ur einnig á vængjum þeirrar
sannfæringar, að Island og Is-
iendingar megi verða alheims-
menningu og alheimsbræðralagi
ta mikilla og farsælla nytja.
Guðm. Gíslason Hagalín.
Ef t. d._að einn lítill sveitasöfn-
uður hefir í liðinni tíð gjört það
að fastri venjiu að leggja ár-
lega $25.00 í starfssjóð kirkju-
félags síns, þyrfti hann nú að
auka það tillag að minsta kosti
um helming, — eða helst að
margfalda það, vegna þess að
möguleikar eru meiri og þörfin
miklu meiri. Tillaga Mr. S. O.
BJerring í áminstri ræðu hans
mun vera í fylsta rnáta sann-
gjörn, og jafnframt líka mjög
heppileg, að hver einasti söfn-
uður, 'í samráði við þau félög, sem
innan safnaðarins starfa, setji sér
ákveðið mark að stefna að hvað
fjárframlög snertir til kirkju-
félagsstarfseminnar. Þar sem áð-
ur hefir verið eitthvað ákveðið
til að stefna að, verður nú að
hækka það eftir beztu mögu-
leikum.
Eg held að ein allra bezta leið-
in til að auka tillögin frá hin-
um ýmsu söfnuðum til hinnar
víðtækari kristilegu starfsemi
kirkjufélagsins sé sú, að einstakl-
ingar fari nú að leggja fram
tillög frá sér í þann sjóð, sem
söfn-uðirnir safna til hinna al-
mennu starfa. Mig minnir að fyrr
á árum væru margir einstakling-
ar innan okkar kirkjufélags, sem
legðu myndarlegar upphæðir frá
sér til trúboðs og annarar al-
mennrar kirkjulegrar starfsemi.
Nú virðist þetta hafa algjörlega
lagst niður. Og er það meira en
lítið raunalegt að svo skuli vera
komið. Það er stór skaði fyrir alla
slíka starfsemi; en það er líka
mikill 'skaði fyrir þá örlátu gef-
endur sjálfa. Einhverju góðu og
hollu hefir þannig verið kippt
burt úr þeirra lífi. Eg vil í mikillí
einlægni hvetja einstaklinga
safnaðanna til að taka nú aftur
upp þennan góðá sið. Enginn
getur leitt getur að því hvað
mikla og góða ávexti það kemur
til að bera, ef að þessu væri
aftur alment horfið. Það er
nærri því óhugsanlegt að þrosk-
inn í því að gefa til starfsem-
innar út á við geti orðið mikill
eða hraðfara, á meðan engir ein-
staklingar í söfnuðunum láta
þetta svo mikið til sín taka, að
þeir leggi sjálfir eitthvað fram
frá sér.
Eg vil minnast á það hér líka
að okkar lúterska kirkja í þessari
álfu hefir sérstakan sjóð með
höndum, og sérstök fyrirtæki á
prjónunum, sem krefjast mikils
athyglis og mikils stuðnings, en
sem ekki heyra undir þetta
kirkjufélags starf, sem eg hefi nú
verið að ræða um. Sjóðurinn og
fyrirtækin, sem eg er hér að
hugsa um, er nefnt á hérlendu
máli: “Lutheran World Action”.
Sá sjóður og þau fyrirtæki eru
aðallega í umsjá þess lúterska
sambands hér í álfu, sem nefnist:
The National Lutheran Council.
Því sambandi lúterskra manna
tilheyra nú nærri öll lútersk
kirkjufélög hér í landi. Það sem
safnast í þenna sjóð er því geisi-
lega mikið; Enda eru þarfirnar
fádæma stórfeldar.
Vil eg nú gjöra tilraun til að
segja fná því hér, á hvern hátt
sá mikli sjóður er notaður, sem
þannig er safnað í á vegum þessa
sambands.
1. Af sjóði þessum er tekið til
styrktar trúboðssvæðum hér og
hvar í heiminum, sem áður voru
algjörlega studd af lúterskum
þjóðum í Evrópu sem nú eru
ýmist hernumdar, eða fyrir ann-
ara hluta sakir svo fátækar að
þær geta ekkert lengur gjört til
að styðja þessi trúboðssvæði.
Lúterskt fólk í Ameríku hefir
þarna hlaupið undir bagga, og
forðað trúboðum og söfnuðum á
þessum svæðum frá hungurs-
neyð, og jafnframt stemt stigu
við því að þetta trúboðsstarf,
sem lengi var búið að halda upp;
yrði nú alveg að engu.
2. Af þessum sjóði er nú líka
mjög mikið tekið til stuðnings
mönnum og konum, sem eru í
herþjónustu. Á mörgum stöðum
þar sem mikill fjöldi þess fólks
safnast, sem er í herþjónustu,
hafa verið stofnaðir þessir svo
nefndu “Lutheran Service Centr-
es”. Þetta verða nokkurskonar'
heimili fyrir þá, sem eru að
heiman. Þar eru lestrarstofur,
stofur til að skrifa, ýmsar skemt-
anir, tækifæri að njóta góðra
vista, með mörgu fleiru, sem
fólkinu er geðþekt og gott. Þetta
og ýmislegt annað er verið að
gjöra fyrir fólkið, sem er í her-
þjónustu, með þessum “Lutheran
WoMld Action” sjóð. Slík þjón-
usta er í hávegum höfð af fjölda
fólks, og er það fyrirtæki því
stutt af miklu örlæti víða.
3. Að stríðinu loknu er búist
við að víða í lútersku löndunum
í Evrópu verði alsleysið mjög
átakanlegt, og að því verði ákaf-
lega erfitt að halda uppi kirkju-
legu starfi og kristilegum að-
gjörðum í svo stórum sti'l, sem
endilega þyrfti að vera. Virðist
því leiðtogum “National Luther-
an Council” þörfin brýn að hafa
með höndum mikinn sjóð til að
liðsinna og hjálpa þar eins og
þörfin krefur. “Lutheran World
Action” sjóðurinn vill líka þar
láta til sín taka.
Það er fleira, sem til mála
kemur í sambandi við þennan
góða sjóð. En eg ætla þó ekki
að fara lengra út í þau mál að
þessu sinni.
Eg er sannfærður um að fólk
okkar sér þörfina að styðja þetta
góða fyrirtæki.
En eg hefi viljað minna söfn-
uði okkar á þennan sjóð nú, sem
þarfnast svo mjög hins örlát-
asta stuðnings. Og eg vil víkja að
því, að hér gætu líka örlátar
gjafir einstaklinga komið að
miklu liði.
Þessi stórkostlega þörf í nú-
tíðinni, að styðja kirkjuna til
stórfeldrar þjónustu í guðsríki
út um heiminn, er nú eins og
hrópandi rödd í eyðimörk mót-
lætis og margvíslegrar reynslu.
Vlð megum ekki daufheyrast við
þeirri hrópandi rödd.
MINNINGARORÐ
Walter Sharp Bardarson
Þann 17. okt s. 1., andaðist
suður í Berkeley, California, víð-
förull Vestur-Islendingur, þekt-
ur undir nafninu Walter Sharp
Bardarson. Andlát hans bar
snögglega að höndum, orsökin
var hjartabilun.
Hann var fæddur í sept 1877,
að Jörfa í Kolbeinsstaðahreppi í
Mýrarsýslu á íslandi, og var
skírður Valdimar Skarphéðinn.
Foreldrar hans voru þau hjónin
Sigurður Bárðarson, hómopati,
og fyrri kona hans, Ingiríður
Eiríksdóttir. Þessi góða móðir dó
frá barnahópnum sínum ungum,
og Walter var tekinn til fósturs
af skyldfólki föður hans, þegar
hann var tveggja ára gamall.
Sigurður Bárðarson flutti þá
til Ameríku. Hann settist að í
Winnipeg, og fékk síðan börnin
vestur til sín, nema eina dóttur.
Walter kom til Winnipeg 11 ára
og gekk þar á barnaskóla til
fermingaraldurs. Þá fór hann að
heiman, og vann fyrir sér sjálf-
ur upp frá því. Hann var sjálf-
stæður að eðlisfari, og um hann
má líka með sanni segja að hann
var sjálfmentaður maður. Hann
var víðlesinn, og athugull á það
sem var að gerast í heiminum.
Hann kom vel fyrir sjónir og
vel fyrir sig orði, og var djarfur
og öruggur í framkomu. Þó leið
hans lægi sjaldnast meðal íslend-
inga, glataði hann ekki málinu.
Hann bar í brjósti bæði ættrækni
og þjóðrækni — þótti metnaður
að þjóðerni sínu og lét þess jafn-
an getið að hann væri Islend-
ingur.
Ferðalögin byrjuðu snemma,
ef fyrst er talin Ameríkuferð
Walters. Sem unglin'gsmaður fór
hann til Klondyke, á gullleitar-
árunum þar. Síðan tók hann fyr-
ir hótel vinnu, og gerði að ævi-
starfi sínu Hotel Management.
1 þessum verkahring ávann hann
sér traust og álit, og fór víða
um lönd. Á eftirfylgjandi stöð-
um, meðál annara, stundaði
hann atvinnu sína: Royal Alex-
andra, Winnipeg. Potter Hotel,
Santa Barbara. Portola Louver,
San Francisco. Vogelsangs,
Chicago. Þar næst fór hann til
Austurlanda. Singapore, Penany,
Malay States, Burma og Shang-
hai. Þar var starfsvið hans 1917
—1936.
I Singapore var hann Business
Manager á Raffels Hotel, og
sömu'leiðis á Astor House Hotel
í Shanghai. Seinna var hann
Managing Chief Steward á
Shamghai Club. Þrír síðastnefnd-
ir staðir voru, fyrir striðið, ein-
hverjir ríkmannlegustu dvalar-
staðir ferðafólks frá öllum lönd-
um. Walter kynntist því í hundr-
aða tali og eignaðist marga vini.
Hann öðlaðist einnig næman
skilning á skapgerð Austurlanda-
fólks og samúð með því. Það,
aftur á móti, bar virðingu fyrir
honum í allri samvinnu og við-
skiptum.
Sjaldan hitti hann íslending á
þessum árum. Þó bar svo við eitt
sinn, að til hans komu þrír ung-
ir íslenzkir gestir, og fengu auð-
vitað höfðinglegustu viðtökur
Þetta var í Shanghai, Kína.
Gestirnir voru: Lillian Straum-
fjörð, kennslukona frá Blaine,
Wash., Samúel Sivertz frá Vict-
oria, B.C. og Kári Johnson frá
Seattle. Lillian var á skemtiferð
í sumarfríi, Samúel starfmmað-
ur hjá bankafélagi í Shanghai og
Kári hjá American Mai'l skipa-
félaginu. — Piltarnir heimsóttu
Walter oft, hann nefndi þá vík-
ingana sína, og hélt þeim veizlu
í hvert sinn.
Nú síðast var Walter á Maitre
d’Hotel í Claremont í Berkeley,
Calif.
Þar héldu íslenzkir stúdentar
kvöldboð 17. júní s. 1. í tilefni
lýðveldisdagsins heima. Á með-
an setið var undir borðum lét
Walter bera inn stóra og skraut
lega “afmælisköku”,’ prýdda ísl.
fána,'áletran og einu kertaljósi.
Hann mælti sjálfur nokkur.við-
eigandi orð, um leið og borið
var fram þetta til'lag hans t'd
veizlunnar.
Walter var tvígiftur, báðar
konurnar amerískar. Sú fyrri
var ljúf og vinsæl söngmentuð
kona, sem dó sviplega á ferð
yfir hafið. Seinni konan lifir
mann sinn. Einnig lifa hann tvær
alsystur, Elsabet, í Borgarfjarð-
arsýslu á Islandi, og Sólveig
Olson í Seattle. Ennfremur í
Seattle, tvö hálfsystkini, Leo, og
Mrs. Theodore Dodd.
Þessir fjórir feðgar hafa allir
látist hér vestur við haf á s. 1.
tveim árum: Sigurður Bárðar-
son og synir hans Helgi og
Walter af fyrra hjónabandi, og
Otto, af því síðara.
A'llir voru þeir þrekmenn í
sjón og raun, og ágætlega vel
gefnir, hver á sinn hátt. Þess
minnast víst allir, sem Sigurði
kynntust, hversu kempulegur
hann var og höfðinglegur, og
hve vel hann bar ellina. Þá ekki
síður hve heitt hann unni ís-
lenzkum bókum, sem hann safn-
aði af mestu alúð um langan
aldur og las fram í andlátið.
Útför Walters fór fram í Oak-
land, Calif., undir umsjón frí-
múrara reglunnar. Hann var “a
member of the Shrine and a
32nd degree mason”.
flestum löndum heimsins. Hann
eignaðist ótal vini, en tryggð
hans var jafnan djúp og óskipt,
til ættfólksins og íslenzkra erfða.
Jakobína Johnson.
Business and Professional Cards
Hann hafði rutt sér braut frá
bernsku, hlotið viðurkenningu í
sínum verkahriríg, skipað þar
glæsilegar ábyrgðarstöður, og
kynnst og umgengist fólk fra
DR. A. BLONDAL Dr. S. J. Johanneseon
Physician & 8urgeon 215 RUBT STREET (Belnt suður af Bannlng)
101 MEDICAL arts bldg Slmi 93 996 Heimili: 108 Chataway TaMml 30 877 e
Slmi 61 023 VlOtalstlmi 8—S •. h.
DR. A. V. JOHNSON
DentÍMt
106 SOMERSEn' BLDG.
Thelephone 97 932
Home Telephone 202 398
Dr. E. JOHNSON
304 Eveline St. Selkirk
Office hra. 2.30—6 P.M.
Phone offioe 26. Res. 230
Frá vini
Office Phone Res. Phone
94 762 72 409
Dr. L. A. Sigurdson
116 MEDICAL ARTS BLDG.
Offlco Hours: 4 p.m.—6 p.m
and by appolntment
DR. ROBERT BLACK
Sérfræðingur í Augna, Eyrna, nef
og hálssjúkdómum
416 MedicaJ Arts Building,
Graham and Kennedy St.
Skrifstofusími 93 851
Heimasími 42 154
DRS. H. R. and H. W.
TWEED
Tannlœknar
•
40« TORONTO GEN TRC8T8
BUÍLDING
Oar. Portage Ave. og Smith Bt
PHONE 96 952 WINNIPEG
EYOLFSON’S DRUG
PARK RIVER, N.D.
tslenzkur lyfsali
Fólk getur pantað meðul o*:
annað með pósti.
Fljót afgreiðsla.
A. S. BARDAL
«48 SHERBROOK ST.
Selur llkkistur og annaat um ðt-
farir. Allur ötbúnaOur sft beztl.
Ennfremur selur hann allskonar
minnisvarOa og legsteina.
Skrifstofu talsfmi 27 324
Heimilis talslmi 26 444
Hlei/ers
Siudlos j@í/i
('ftryest Phoioycaohic OiocmiiaiiönVi Canat
224 Notre Dame-
Legsleinar
■em skara framör
Urvals blágrýti
o* Manltoba marmarl
SkrifiO eftir verOskrd
GILLIS QUARRIES, LTD.
1400 Spruoe St.

Sími 28 893
HALDOR HALDORSON
byggingameistarx
23 Music and Art Building
Broadway and Hargrave
Winnipeg, Canada
Phone 93 055
J. J. SWANSON & CO.
LIMITED
«08 AVENUE BLDG., WPG
e
Fasteignasalar. Leigja hös. Ct-
vega peningalán og eldsftbyrgo
blfreiBa&byrgÖ, o. s. frv.
Phone 97 538
INSURE your property with HOME SECURITIES LTD. 468 MAIN ST. Leo E. Johnson A. I. I. A. Mgr. Phones Bus, 23 377 Res. 39 433 ANDREWS. ANDREWS THORVALDSON AND EGGERTSON LöpfrœOinoar 209 Bank of Nova 8cotla Bldg. Portage og Garry St. Slmi 98 291

TELEPHONE 96 010 H. J. PALMASON & CO. Chartered Accountants 1101 McARTHUR BUILDING WINNIPEG, CANADA Blóm slundvíslega afgreidd Tffi ROSERY tio Stofnað 1905 4 27 Portage Ave. Slmi 97 466 Winnipeg.

Phone 49 469 Radio Service Specialists ELECTRONIC LABS. H. THORKELSON, Prop. The most up-to-date Sound Equipment System. 130 OSBORNE ST., WINNIPEG GUNDRY & PYMORE LTO. Britlsh Quality — Fish Nettlng 60 VICTORIA STREET Phone 98 211 A/Jnnipeg Manager, T. R. THORVALjDSOM four patronage will be «,ppreciated

O. F. Jonasson, Pres. A Man. Dir. S. M. Backman, Sec. Keystone Fisheries Limited 404 Scott Block Sími 95 22 7 Wholesale Distríhutors of FREBH AND FROZEN F18H CANADIAN FISH PRODUCERS, LTD. J. H. Page, Manaping Director Wholesale Distrlbutor* of Fresh and Frozen Flsh. 311 Chambers St. Office Phone 26 328 Res Phone 73 917.

MANITOBA FISHERIES WINNIPEG, MAN. T. Bercovitch, framkv.st). Verala 1 heildsölu meC nýjan og frosinn fisk. 303 OWENA ST. Skrifstofuslmi 25 365 Helmaslmi 55 463 — LOANS — At Rates Authorized by Small Loane Act, 1939. PEOPLES FINANCE CORP. I/TI). Licensed Lend-rs Established 1929 403 Time Bldg. Phone 21439