Lögberg - 05.04.1945, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN, 5. APRÍL, 1945
5
Al I I AUAI
KVENNA
Ritstjóri: INGIBJÖRG JÓNSSON
Vingjarnlegt viðmót
Eleanor Roosevelt varð að læra
aí sjálfri sér þá list að mæta
folki og koma sér vel við það.
^egar hún var barn, var hún
einmana og feimin. Hún var svo
uPpburðarlítil, jafnvel þegar
hún var ung gift kona, að hún gat
ekki fengið sig til þess að verða
við tilmælum um að flytja nokk-
Ur ávarpsorð við bazarsölu. “Mér
Vaeri ómögulegt að segja eitt
einasta orð upphátt fyrir framan
margt fólk,” sagði hún. En þessi
kona hefur nú vanið sig þannig
hún er altaf róleg hverjum
Sem hún mætir og hvar sem er,
°g nún hefur getið sér alheims-
alit fyrir sitt vermandi og vin-
gjarnlega viðmót. Hún er enn-
íremur, sem kunnugt er, hinn
mesti ræðuskörungur.
Ráðleggingar Mrs. Roosevelt
eru þessar: “í stað þess að verða
hraedd þegar þú mætir kaldrana-
le§ri manneskju, skaltu muna
Það að hún er ef til vill aðeins
^eimin og þarfnast góðvildar.
Eini vegurinn til þess að eignast
vmi er sá, að vera vingjarnleg-
Ur- Þú eignast vini með því að
Sefa af sjálfri þér. Gerðu þér að
Venju vinsamlegt viðmót í um-
Segni við fólk. Enn þann dag í
ua£> kemur það stundum fyrir
a^ feimni grípur mig þegar eg
siend auglitis til auglitis við hóp
af fólki, og eg óska þess að jörð-
ln opnist og gleypi mig. Það sem
maður hefur gert sér að venju,
raeður þá hvað maður gerir í
slikum tilfellum.”
Þaettir um mataræði
^íólkin.
Líkami mannsins þarfnast
margra mismunandi fæðuefna
111 þess að fullnægja næringar-
frárf sinni. Þessi fæðuefni eru
lokkuð þannig: Vatn, holdgjafa-
efni (proteins), sterkjuefni
(earbohydrates), fituefni (fats),
malmsölt (minerals) og fjörefni
^vitamins).
Hjólkin hefur inni að halda
meira af þessum nauðsynlegu
^ðuefnum en nokkur önnur
^ðutegund, þó er mjólkin ein
ekki fullnægjandi fæða fyrir
fólk á öllum aldri.
^ nijólkinni er: holdgjafaefni
Pannig samsett að líkaminn get-
Ur auðveldlega fært sér það í
ftyt til þess að byggja og endur-
^ýja vöðvana og sterkjuefni,
Sena er auðmelt og breytanlegt í
^kamsorku. Málmsöltin, calcium
°S phosphorus, finnast í mjólk-
mni í ríkum mæli, en þessi efni
eru nauðsynleg til þess að byggja
°g styrkja beinin og tennurnar.
ltur á móti er ekki eins mikið
jarni í mjólkinni eins og
^kaminn þarfnast en það .er
nauðsynlegt fyrir blóðið. Mjólk-
j*) er rík af Vitamin A og öll
ln fjörefnin finnast einnig í
mJólkinni, en ekki í eins ríkum
maeli. Vitamin A er nauðsynlegt
1 þess að viðhalda heilbrigði
fugnanna það er og nauðsynlegt
mðu barna svo þau vaxi.
Engin ein fæða hefur eins
leika muntu verða mjög happa-
sæl í viðskiptaheiminum.
Hjónaband þitt verður ham-
ingjusamt og gegnum það muntu
ná meiri þroska og framförum.
Margir merkir menn hafa verið
fæddir undir þessu merki og
þeir hafa tekið mikinn þátt í vel-
ferðar og framfaramálum þeirra
landa, sem þeir hafa verið fædd-
ir í.
vaxtarefni og mjólkin.
rnörg
Eorn aettu að drekka 3 glös, helst
pott af mjólk á dag. Fullorðnir
mttu að drekka að minsta kosti
V0/ös af mjólk á dag.
yijólkin byggir upp vöðvana
°S beinin og styrkir taugakerf-
Ruthie er svo viðkvæm
Eg ' sat á frampallinum hjá
Uagrannakonu minni, þegar átta
ara gömul dóttir hennar þeyttist
selandi upp tröppurnar.
Hvað gengur nú að þér Ruthie
ln’ spurði móðir hennar- í
eðaumkunartón.
“Jana bauð Patsy og Nansy að
fara með sér út að vatninu, en
hún bauð mér ekki! Er hún ekki
slæm?”
En hún bauð þér seinast þeg-
ar hún fór þangað,” sagði móðir
hennar. “Hún getur ekki boðið
þér í hvert skipti. Það er ekki
pláss í bílnum fyrir alla.”
Eg tók eftir því að hún hafði
samt pláss fyrir ömmu sína,”
sagði Ruthie ólundarlega og hélt
áfram að skæla.
Eftir að búið var- að kjassa
Ruthie og gefa henni peninga
til þess að kaupa ísrjóma, stöðv-
aðist loks táraflóðið.
Móðir hennar stundi.
“Ruthie er svo viðkvæm. Ef
hún fær ekki að vera með í öllu
þá meiðir það tilfinningar henn-
ar. Hún ljómar af gleði ef henni
er hælt, en hin minsta aðfinnsla
hemur henni til að gráta.”
Mig langaði til að segja — en
auðvitað stilti eg mig. “Hún er
ekki viðkvæmt barn — hún er
eigingjörn og hugsar aðeins um
sjálfa sig.”
Foreldrar segja oft um börn,
sem eru þessu lík að þau séu
viðkvæm en hin sanna við-
kvæmni er af alt öðrum toga
spunnin.
Það barn, sem er næmt fyrir
fegurð — fegurð náttúrunnar,
fegurð í bókmentum og músik;
það barn, sem er næmt fyrir
skapbrigðum og tilfinningum
annara — það barn er viðkvæmt.
Um það barn má segja: “Hún
er svo viðkvæm”. En slíkt barn
er venjulega dult í skapi. Þess
vegna er það, að barnið, sem
búið er að komast upp á það að
kvarta og kveina, fær notið
meiri umhyggju af hálfu for-
eldranna og þau eru jafnvel
stundum stolt af þessum skap-
lesti barnsins.
Ef litlu synir okkar og dætur
sýna þess merki að þau séu “svo
viðkvæm” á líkan hátt og Ruthie,
þá ættum við ekki að segja frá
því né ala það upp í þeim. í
stað þess, ættum við að rann-
saka hvort heilsuleysi þeirra sé
í nokkru ábótavant, því þeir sem
ekki eru við góða heilsu láta oft
stjórnast um of af geði sínu. Ef
ekkert er athugavert við heilsu
þeirra, ættum við að venja okk-
ur á það að sinna ekki ástæðu-
lausum umkvörtunum þeirra og
táraflóði.
Ein móðir setti sér þessa.reglu:
Þegar litla dóttir hennar kvart-
aði undan því hvað einhver ann-
ar hefði sagt eða gert, þá spurði
hún hana: “Hvað sagðir þú og
hvað gerðir þú?”
Lausl. þýtt.
SPÁDÓMAR
Mikið höfum við konur gaman
af því að láta spá fyrir okkur.
í flestum kaffihúsum hér í borg-
inni eru til staðar spákonur, sem
þykjast geta séð framtíð okkar
í telaufum, spilum eða glerkúl-
um. Ekkj veit eg hvort við er-
um allar trúaðar á spádómsgáf-
ur þeirra, en víst er um það að
kaffisalir þessir eru oftast þétt
skipaðir konum, sem bíða eftir
því að spákonan “lesi” fyrir
þær.
Stjörnuspádómar hafa verið
iðkaðir frá ómunatíð og hafa
margir trú á þeim. Ef þú ert
fædd á tímabilinu 21. apríl til
20. maí, þá á eftirfylgjandi skap-
gerðar lýsing og spádómur við
Þig:
Þú ert fædd undir Taurus
merkinu. Þú ert dul í skapi, fast-
heldin og praktisk. í öllum þín-
um gerðum, sýnir þú þolgæði
Þú gefst aldrei upp fyr en í fulla
hnefana. Vegna þessara eigin-
ADINE GÉMBERG:
Vitrunin
Smásaga — Ingvar Brynjólfs-
son þýdcLi.
Það er rökkur í kirkjunni.
Þykk, grá reykský hjúpa rauða
glerlampann, sem olíuljós lamp-
ans eilífa blaktir á. Eins og
blóðbogi streymir rauða ljósið
niður yfir hvít klæði nunnunnar.
sem krýpur frammi fyrir hliðar-
kapellunni. Grannir fingurnir
kreppast um krossinn á talna-
bandi hennar. Meðan hún biðst
fyrir heitt og innilega, þrýstir
hún honum að vörum sér, unz
fölar varir henriar glóa sem
purpuri. Sjúklegur logi brennur
úr augum hennar, skærum og
djúpum.
Fegurri en nokkur kona í
veraldlegum búningi getur verið
er þessi granna ungmeyja með
mjúku, svörtu slæðuna, sem
hrynur niður höfuð hennar, með
dúnmjúku nunnuhendurnar,
með brennandi, rauðu varirnar
náfölu tignu aridlitinu, sem
ekki virðíst lengur lifandi —
nema þessi augu, — þessi augu—
-----, starandi horfa þau á mynd
frelsarans yfir altarinu, þar sem
hann er að blessa. Klæði hans
eru hvít, skósíð og hrynja í fell-
ingar eins og reglubúningur
kvennanna, sem að eilífu vag-
sama drottinn” — og eiga þessa
klausturkirkju. Hin æskufagra
mannvera á myndinni lyftir
höndum, — brosandi, — bless-
andi---------.
Líf !” — hvísla heitar varir
hennar. — Með þjáningarfullri
Drá horfir hún upp til hans. Sál
hennar, skilningarvit hennar
lykjast um þessa veru, þessa
geislandi lokka, þessi þreytulegu,
dreymandi augu — allt annað
en myndin leysist upp, hverfur.
Kirkjan verður eitt þokuhaf. í
gráum bylgjum og lifandi, alsett
blóðrauðum ljósstjörnum, berast
reykelsisskýin um —, nei, það
eru engin rekelsisský, þetta er
orðið að skýjum himinsins, og út
úr þeim geislar ásjóna frelsar-
ans niður á meyjuna, sem bæn
sína gerir.
“Líf !”—stama varir hennar í
hinum sterka mætti trúarinnar
fullkominni sefjun máttugs og
einbeitts vilja. — Eg veit, að þú
lifir — það hefir mér verið kennt
—, eg hef ekki orðið brúður ein-
hvers, sem dáinn er, — eg vil
ekki vera hofgyðja skurðgoðs-
myndar, — nei — nei — himna-
brúður einhvers lifandi. Líf, ef
/þú elskar mig, eins og eg elska
þig!---------”
Frelsarinn brosir. Hægt bær-
ast fellingarnar á hvítum klæð-
um hans. Eða eru það aðeins
blaktandi ljós lampans eilífa,
svífandi þokuslæður rökkursins?
Skefjalaus ástríða logar úr
uppglenntum augum þessa lín
hvíta stúlkuandlits, er ljós lamp-
ans fellur á. Með trylltri eftir-
væntingu, með titrandi fögnuði
sér hún hreyfingar hans, hún
finnur, hvernig hendur hans síga
niður------Já, hún finnur það
því að það leggur kraft frá hon-
um, segulstraum, er beinist að
henni, er lyftir upp höndum
hennar með ómótstæðilegu afli
—til móts við hendur hans. Hún
reynir að draga að sér hendur
sínar — árangurslaust, — óskilj-
anlegur máttur togar í þær.
Nú heldur hún talnabandi
sínu hátt yfir höfði sér í áttina
að altarinu. Daufir glampar
leika um fingurgóma hennar
Þeir eru ekki eins bjartir og fos
fór, þeir eru aðeins eins og skin
ið, sem hið bjarta hörund stafar
frá sér, eins og bjarmi frá dauf-
skyggðum perlum.
“Vitrastu mér, svo að eg geti
borið þér vitni, herra,” stamar
sál hennar------, hún veit ekki,
að orðin þokast fram yfir varir
hennar, að hvísl hennar berst
sem léttur niður um kirkjuna og
endurrómar frá hvelfingunni,
frá grafhvelfingunni bak við alt-
arið, út úr þokuhafinu, sem leik-
ur um rauða logann, — “Vitrastu
mér, — elska mig, eins og eg
elska þig og tilbið----líf ! —”
Hún opnar faðminn og hallar
sér aftur á bak, sæla skín út úr
ásjónu hennar, sem veit að
myndinni. Síðan lokast hin
leiftrandi augu, hinar heitu var-
fölna. Hún sér ekki krist-
Guðmundur Ingi.
ír
myndina lengur,-------hún finn-
ur hana.--------
Það leggst eitthvað eins og
mara yfir barm hennar, eitthvað
nístandi kalt, er kemur henni
þó til að fuðra upp. Hin yfir-
náttúrlega vera hvílir við hjarta
hennar, og varirnar, hinar mjúk-
u, þrosandi og blessandi varir
unglingsins leita þeirra heitu
vara, er hvísluðu að honum:
“líf,” sem með viljaorku sinni
knúðu hann til að taka á sig
?essa blekkingarmynd.
Ungmeyjan fálmar út í þoku-
hafið, sem ólgar um hana, án
Dess að finna tak, hún er gripin
skyndilegum ótta frammi fyrir
blóðrauðu ljósinu, sem steypist
sem örvar niður fyrir sjónum
hennar. Með ópi fellur hún á-
fram, enni hennar lendir á mar-
maraþrepi altarisins.—
Nótt ! Ljósker varpar gulleitu,
blaktandi skini yfir steinflísar
kirkjunnar, yfir hvítan líkama
stúlkunnar, sem liggur eins og
örend við altarið. Nokkrar
nunnur reisa hana upp, og ávalt,
vingjarnlegt andlit abbadísar-
innar lýtur niður að meyjunni
sem er að vakna.
“Hann lifir” — brennandi
augu hennar hvarfla til gull-
rammans, þaðan sem mynd frels-
arans, máluð stirðlega og á hefð-
bundinn hátt, horfir brosandi og
blessandi niður til þeirra, — í
klæðum reglunnar.---------
“Vissulega, dóttir mín,” svar-
ar abbadísin, um leið og hún
fylgir augnaráði hennar, “vissu-
lega — hann lifir”-------.
Og ósjálfrátt muldra allar
nunnurnar einni röddu :
“Hann lifir — fi\ó eilífð til ei-
lífðar.”
—Tíminn.
ÚTVARPSSTJÓRA BÁRUST
VEGLEGAR GJAFIR Á
SEXTUGSAFMÆLINU
Jónas Þorbergsson útvarps-
stjóri átti sextugsafmæli s. 1.
mánudag. Var þann dag mann-
margt á heimili útvarpsstjóra af
vinum og kunningjum, sem
færðu honum heillaóskir. Bárust
honum og fjöldi heillaóska-
skeyta og blóm.
Starfsfólk Ríkisútvarpsins
færði honum að gjöf haglega út-
skorinn lampa, sem Karl Guð-
mundsson myndskeri hafði gert,
en nokkrir v&niir hans færðu
honum að gjöf málverk eftir
Ásgrím Jónsson. Fleiri gjafir
bárust útvarpsstjóra.
Jónas Þorbergsson hefir verið
útvarpsstjóri frá því Ríkisútvarp
ið var sett á stofn. Áður var
hann lengi ritstjóri Dags á
Akureyri. Jónas er listelskur
maður og hefir sjálfur fengist
við tónsmíðar. Voru nokkur af
lögum hans leikin í kvölddag-
skrá Ríkisútvarpsins í fyrra-
kvöld.
Mbl. 24. jan.
HARALDUR Á VÖLLUM
TEKUR SÆTI Á ALÞINGI
Þegar fundir Alþingis hófust
að nýju eftir þinghléið, tilkynti
forseti Sþ. að borist hefði sím-
skeyti frá Jóni Sigurðssyni,
þm. Skagfirðinga, þar sem hann
óskaði eftir að verða leystur frá
Séra Jón á Bægisá
Bjartur er enn um Bægisá
bjarminn af séra Jóni.
Hús voru þröng og þökin lág.
— Það var svo títt á Fróni.
Kynlega dýrð úr kytru sá
klerkurinn heimagróni.
Málið á tungu litríkt lá,
listin var gerð að þjóni.
Tungunnar bar hann blóm og stál,
blíður þeim helgu dómum.
Alþýðumanns og Eddu sál
ómuðu í sömu hljómum.
Honum var Klepstocks kviða þjál
kveðin með ljúflingsómum.
Fléttaði hann í Miltons mál
mikið af Islands blómum.
Hvarvetna dró hann efnin að.
Islandi vann hans máttur.
Selárdalsbarni í brjósti kvað
bárunnar andardráttur.
Fljótshlíðar átti hann blóm og blað,
blíður var hennar þáttur.
Öxnadals gamni og griðastað
gefinn var margur háttur.
Blés hann í eld, en ekki í kaun,
andhverfis margt þótt gengi.
Legðist á herðar lífsins raun,
lék hann á skæra strengi.
Þáði hann að lokum þjóðskálds laun,
þó að um seinan fengi.
Óðurinn fagri upp um Hraun
ómaði vel og lengi.
Drengurinn heima í Hrauni þá
hlustaði sæll og feginn.
Fegurðin, sem í ljóði lá
lék um hann öllum megin,
Sproti þess máls, er ísland á,
opnaði honum veginn.
Titrandi var í von og þrá
vaknandi strengur sleginn.
Enn skulu slíkar auðnuspár
íslandi möttul skera.
Enn er í bjarma Bægisár
barni þess gott að vera.
Þar er sinn harm og hjartasár
hlæjandi létt að bera.
Ylhýra málsins mennt og þrá
mannshjartað auðugt gera.
Tíminn.
Dingstörfum “um næstu vikur”,
vegna “óvenjulegra anna” Fór J.
Sig. einnig fram á að varamaður
hans, Haraldur Jónsson bóndi á
Völlum tæki sæti á þingi þennan
tíma.
Forseti varð við þessari ósk
Jóns á Reynistað og þingið sam-
þykti kjörbréf Haralds á Völl-
um. Hefir hann nú tekið sæti á
Alþingi.
Þar sem Sigurður Thoroddsen
er nú kominn heim úr Ameríku
för sinni og tekur sæti á Al-
þingi, hefir varamaður sá, er
kom í hans stað, Ásmundur Sig-
urðsson bóndi á Reyðará vikið af
þingi. Mbl. 6. jan.
ENDURNtJUN
ATVINNULEYSIS
TRYGGINGABÓKA
Til allra vinnuveitenda:
Öllum atvinnuleysistryggingabókum fyrir árið, sem
endar 31. marz, 1945, verður að skipta fyrir nýjar
bækur.
Snúið yður vinsamlegast til næstu Employment og
Selective Service skrifstofu, ef þér hafið ekki skipt
bókum starfsfólks yðar.
/
V
Þung refsing liggur við, ef þér greiðið
ekki atvinnuleysistrygginga framlög
vegna starfsfólks yðar, eða ef þér
vanrœkið að endumýja trygginga-
bækur.
\
Til allra vinnuþega:

Ef þér njótið tryggingar, skuluð þér vernda rétt yðar
með því, að vera vissir um að bókum yðar sé skipt.
UNEMPLOYMENT INSURANCE COMMISSION
HUMPHREY MITCÍIELL,
verkamálaráðhcrra
LOUIS J. TROTTIER
R. J. TALLON
ALÍ.AN M. MITCHELL
umboðsmcnn
DW 45-3-E