Lögberg - 30.01.1947, Blaðsíða 3

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 30. JANÚAR, 1947
POLK SKIPSTJÓRI
*■ Eftir PALMA
Ef til vill hefði eg aldrei kom-
ist í kunnings^kap við Polk skip-
stjóra, ef að hann hefði ekki ver-
ið svo nákvæmlega 'lí'kur mynd,
sem eg hafði séð af Grant her-
foringja, sem seinna varð forseti
Bandaríkjanna. Polk skipstjóri
skar skegg sitt, að sniði forsetans
°g að öðru leyti var svipur hans
°g vaxtarlag nákvæmlega í
samræmi við hugmyndir mínar
UIn gamla Grant. Eg varð einnig
var við það, að eftir honum var
fljótlega tekið, af gestum gest-
gjafahússins fyrir það 'hve ein-
kennilegur hann var.
Polk skipstjóri dvaldi stundum
vikum saman á gestgjafahúsinu,
en svo voru oft margir dagar
sem hann sást iþar ekki. Þegar
hann var þar, var það eftirtekta-
vert hve reglubundinn hann var.
Hann borðaði morgunverð sinn
altaf nákvæmlega á sama tíma
a morgnana, svo sat hann við
blaðalestur um tveggja klukku-
tima skeið í forsail veitingahúss-
ios, en þar á eftir hvarf hann út
a götuna. Menn sáu hann svo
nokkrum klukkutímum seinna,
yfir vel völdum miðdagsverði.
Yfir höfuð, það sem menn höfðu
seð hann gera einu sinni, end-
urtók hann á sama tíma daginn
eftir. Annars gengu menn út frá
því sem vísu, að hann væri ekki
i borginni.
Polk var ekki félagslyndur
maður. Hann hafði lag á að kom-
ast hjá því, að taka þátt í umræð-
'Urri manna, og ef að menn á-
yorpuðu hann fyrir einhverjar
^stæður, voru svör hans í þá átt,
að hann annaðhvort þekti ekki
umtalsefnið nægilega vel, eða
þá blátt áfram, að hann vildi ekki
iáta álit sitt í ljós. Þrátt fyrir
það, var það augljóst, fyrir þá,
sem tóku eftir honum, að hann
fylgdist með í flestu því, sem
sagt var, og sem fram fór í hans
návist.
bað var ekki eingöngu útlit
kans, heldur einnig hinn dular-
fulli blær, sem yfir honum virt-
'st hvíla, sem dró huga minn að
honum, og vakti löngun hjá mér
að kynnast honum frekar. Eg
hafði komist að iþví frá gesta-
skrá gestgjafahússins, að hann
^ar akipstjóri og að hann flutti
vörur, sérstaklega “hrátt” járn.,
frá einum stað á annan við
Vötnin miklu”. Stöku sinnum
hafði eg ávarpað hann við gefin
taekifæri, og hann hafði svarað
sPurningum mínum kurteislega,
en þrátt fyrir það, varð aldrei úr
oeinum samræðum oikkar á milli.
Pg hafði því hér um bil gefið
UPP vonir minar um það, að
hunningsskapur við Polk , skip-
stjóra væri mögulegur, eða það,
að bægt væri að fullnægja for-
vitni minni um eðlisfar hans og
uPpnuna. Eg sætti mig við það,
að slíkar tilraunir væru í raun
°g veru heimskulegar, og að for-
^úni mín viðvíkjandi skipstjór-
anum væri mjög óréttlát. Mað-
unnn hafði mikið skegg og var
einkennilegur. Það var alt og
sumt.
En þá atvikaðist það svo eitt
’völd, að eg sat í legubekk í for-
Sal gestgjafahússins, að Polk
skipstjóri kom inn. Hann leit í
íingum sig og sá fljótlega að*
óJ sæti voru upptekin. Hann
gekk því að borðinu þar sem
Vmdlar voru seldir, keypti sér
vindil, kveikti í honum og svo
lör hann að ilesa blöðin, sem
ann haifði ihaft undir hendi
sinni. Eg sá þó, að hann rendi
augunum til hinna ýmsu sæta í
salnum, við og við. Það var
enginn efi um það, að hann var
í*ð bíða eftir sæti. Þar sem legu-
bekkurinn, sem eg sat í var
rernur stuttur en þó nægilega
angur fyrir tvo menn, benti eg
ynum á það, að koma og taka
Ser sæfi 'hjá mér. Þessu tilboði
f°k hann þafcksamlega. Þegar
ann settist niður, varð eg var
v i« það, að sterfcan whisky þef
iagði friá honum, sem var séi-
kennilegur þrátt fyrir bræluna
lrá vindlinum hans. Það, að
maðurinn hresti sig á nokkrum
diopum af whisky, var að minu
áliti afveg óaðfinnanlegt, þrátt
íyrir bannlögin, sem á þeim
t'írna höfðu lagt alt undir vængi
sína í Bandaríkjunum. En þar
sem eg hafði lifað svo aðgerðar-
j.ausu lífi um langan tíma, varð
þetta atriði orsök til þess, að
hugur minn hvarflaði til baka,
til liðinna tíma, sérstaklega þo
til José-klúbbsins í Louisvilie,
þar sem eg hafði svo oft notið
glaðværðar og vinsemdar meðai
vina minna, við sikál. Atriði, sem
komið 'höfðu fyrir á þeim tíma,
liðu í óreglulegu samandi í gegn-
um ihuga minn, svo eg stein-
gleymdi því að Polk sikipstjóri
sat við hlið mína og virtist vera
að lesa í dagblöðunum. Þetta
hugarflug mitt var brotið við
það, að sterkan reykjarþef lagði
fyrir nasir mínar, .og eg varð
skyndilega var við það, að jafcka-
iafið mitt var að renna. Eg stökk
á fætur og mér tókst ifljótlega að
slökkva eldinn. Mr. Polk hafði
fallið í svefn og vindlingurinn
'hans hafði svo fallið niður á
jalkkalafið mitt og það hafði orð-
ið orsök eldsins. Polk hafði svo
vaknað við það hve fljótlega eg
'hafði staðið upp, og á s.vip hans
sá eg að hann Skildi strax hvað
fcomið hafði fyrir. Hann stóð líka
upp og fór að afsaka sig fyrir
iþetta slys og bauðst til að borga
slkaðann að fullu. Svipur hans
lýsti bæði samúð og alvöru á svo
einkennilegan hátt, að eg gat ekki
stilt mig um að hlæja. Eg sagði
ihonum, að skaðinn væri lítils
virði, og að slys af þessu tagi
gætu auðveldlega átt sér stað.
“En láttu mig borga fyrir föt-
in”, sagði hann og tók upp vel
fylt seðla'hulstur.
“Þess gerist engin þörf,” sagði
eg; “fötin voru ekki ný og eg
ihefi verið að hugsa um að hætta
við að nota þau.”
Hann horfði á mig undrandi
og þegar hann sá að eg var enn-
þá að hlæja, brosti ’hann.
“En þú getur gert mér greiða,”
sagði eg.
“Með mestu ánægju,” sagði
hann hiklaust. “Segðu mér að-
eins hvexnig eg gæti orðið þér
að liði.”
“Eg þökki í raun og veru fáa
í þessari borg, “hélt eg áfram
hikandi, “eg er því talsvert lífcur
úlfi, sem hefir flúið inn í nýjan
sfcóg, þar sem öll tréin eru hon-
um öþekkileg. Mér leiðist því
stundum. Þú virðist hafa ráð á
því að ihrista af þér drungann
við og við, þar sem þú getur
keypt þér í staupið — eg á við
— hófsamlega — og á þann hátt
litið í kringum þig — á leikinn
bak við tjöldin.”
Hann starði á mig alvarlega.
“Sagðir þú flúið?”
“Já, eg er altaf að flýja sjálf-
an mig, en þegar eg er viss um
að eg haffi falið mig fyrir sjálf-
um mér, þá mæti eg altaf sjálf-
um mér augliti til auglitis á
miðri götunni.”
Mr. Polk þagði um stund, en
svo skellihló 'hann. “Ef að eg skil
þig rétt,” sagði hann svo, “þá
ertu að mælast til þess, að eg
'leiði þig afvega svo að þú getir
falið sjálfan þig fyrir sjálfum
þér og keypt þér í staupið í fé-
lagsskap með öðrum? Það gætir
þú án efa gert án minnar hjálp-
ar; en eg verð Ihér fclufckan fjög-
ur á morgun. Þá getur þú kom-
ið með mér. Það mundi verða
mér mifcil gleði ef eg gæti hrist
af þér drungann.”
Daginn eftir fór eg með honum
á “Örnina” sem var félagsskap-
ur, sem var bygður á nokkurs-
konar lífsábirgðar-grundvelli
fyrir meðlimi þessarar reglu.
Meðlimirnir voru mestmegnis
smærri viðskiftamenn og vinnu-
fólk. Þarna var stærðar veit-
3
ingasalur og bjór og áfengi var
þar selt leynilega. 'Nafn mitt
var tekið á nafnaskrána sem
væntanlegur framtíðar meðlim-
ur reglunnar, en þarna gat eg
nú notið fyrirífram allra hlunn-
inda meðlimanna. Það flaug í
gegnum huga minn, hve ein-
kennilega ósk mín um að fá
tækifæri til þess að kynnast Polk
sikipstjóra, hafði fcomist í fram-
gang. Við sátum nú þarna og
sötruðum whisky og soda.
Samræður ofckar voru að
fyrstu daufar, en eg varð var við
það, að skipstjórinn veitti öllu
því, sem eg sagði og gerði ná-
kvæma eftirtekt.
“Auðvitað er það mér ekki
viðikomandi, en mig langar þó
til þess að vita hvaða atvinnu-
grein þú fylgir,” sagði hann um
leið og hann gaut augunum að
mér undan hinum þungu brún-
um sínum.
“Eg er blutabréfasölumaður,”
svaraði eg blátt áfram. “Eg sel
hlutabréf þegar veðrið er gott,
en kaupi þau þegar dagarnir eru
sólsikinslausir og himininn grár.”
Þetta virtist vekja athygli
hans. “Kauþhallarfélagi,” taut-
aði hann. “Einkennileg aðferð,
— auðvitað er það skiljanlegt,
að það sé betra að selja í góðu
veðri, en kaupa. Annars hefi
eg þekt fólk, sem lítur aðeins til
stjarnanna viðvíkjandi kaupum
og sölum kauphalilarinnar. Það
eru svo margir, sem trúa því, að
áhrif tungls og stjarna, hafi áhrif
á þessa hluti.”
Nú var umtalsefni okkar kom-
ið inn á nýja braut. Eg hafði
þekt marga, sem jafnvel höfðu
gert stjörnuspekina að trúar-
brögðum sínum og sem reiknuðu
út afstöðu hinna mörgu himin-
hnatta, í sambandi við öll áform
og áætlanir daglegra viðiburða.
Eg hafði jafnvel í laumi trú á
slíku, þó að þekking mín á þess-
um efnum væri mjög takmörk-
uð. Fyrir þessar ástæður sneri
eg umtalsefninu í aðra átt.
“Eg er eins og fuglarnir á
trjánum,” sagði eg, “eg er ekki
bundinn við stað né stund; þess
vegna hefi eg oft hugsað mér, að
sljómenska og farmanns-iháttur
mundi eiga vel við mig. Gætir
þú notað mig sem háseta á skipi
þínu?”
Polk ieit upp. Það var enginn
efi um það, að hann tók spurn-
ingu mína a'lvarlega. Hann leit
á hendur mínar, hvítar og mjúk-
ar, eins og til þess að dæma um
það, með sjálfum sér, hvort þær
væru í raun og veru nothæfar
við strit og slit vöruflutninga-
Skips. En fljótlega virtist hann
komast að niðurstöðu:
“Olsen er sjúkur,” sagði hann.
“Eg gæti notað þig sem vöku-
mann eða nokkurs fconar stýri-
mann í stað hans; skip mitt er
nú nálega ferrnt og við leggjum
af stað bráðlega til Chicago. Ef
þér er það alvörumál að gerast
farmaður, eða sjómaður um
stundarsakir, þá getur þú tekið
stöðu gamla Olsens.”
“Eg tek þessu tilboði,” sagði
eg hlæjandi, og svo 'lyftum við
glösunum og tæmdum þau.
Daginn eftir, fyrir hádegi, kom
Polk skipstjóri inn í forsal veit-
ingahússins. Hann litaðist um
og er hann sá mig, kom 'hann
beint til mín.
“Olsen er dauður,” sagði hann.
“Gamli Olsen er dauður!” Rödd
hans var fremur óstyrk og hik-
andi og 'útlit hans var þreytu-
legt eins og hann hefði ekki
notið svefns. Hann hafði auð-
sýnilega líka neytt áfengis.
Eg stóð upp og lét samhygðar-
tilfinningar mínar í iljós. Það
var alt sem mér fanst eg geta
gert. En skipstjórinn var efcki
ánægður með það. Hann stóð
þarna fyrir framan mig og starði
niður fyrir fætur sér. Það varð
löng þögn. Svo gekk hann að
mér þreif í öxlina á mér svo mér
fanst að hann vera að kreista
holdið frá beinunum.
“Komdu með mér,” sagði
hann; “fcomdu og fylgdu mér.”
“Á þessari stundu?” spurði eg
undrandi. Eg vissi í raun og
veru að skip hans var hér um bii
farbúið e n eg hafði búist við því,
að hann mundi gefa mér fárra
klukkutíma frest til undirbún-
ings.
Hann virtist ekki heyra hvað
eg sagði. Hann losaði aðeins tak-
ið á öxl minni og þegar hann
byrjaði á því að tala, varð eg
var við það, að nú var rödd hans
þýð og biðjandi.
“Komdu með mér,” hélt hann
áfram. “Olsen var eini vinur
minn sem eg hefi átt, sem eg gat
altaf reitt mig á. Nú er hann
dauður. Komdu með mér. Eg
verð að tala við þig — verð að
tala við einhvern.”
“Auðvitað,” sagði eg undr-
andi. “Með mestu gleði skal eg
fylgja þér, ef að eg get á þann
hátt orðið þér að Jiði.” Eg bjóst
svo til ferðar.
Hann réði ferðinni og mér til
mikillar undrunar fór hann ekki
til “Arnarinnar” .eins og eg
hafði búist við að hann mundi
fara. Hann'fór beint til vöru-
sikipsins, og eftir hálfan klukku-
tíma vorum við báðir í hans
eigin farrými á skipinu hans.
Þessi káeta var ekki stór, en þar
var öllu vel til hagað. Við eitt
þilið í þessu herbergi voru tveir
bálkar og sá eg fljótlega að
neðri ibálkurinn var notaður af
skipstjóranum sjálfum, því á-
breiðurnar þar láu óreglulega á
rekkjunni. Á efri báiknum var
alt í reglu og röð. “Þarna getur
þú sofið á meðan þú ert með
mér,” sagði Mr. Polk um leið og
hann benti mér á efri bálkinn.
Svo opnaði hann skáp í einu
horni fcáetunnar og tók út
whisky-flösku og glös og benti
mér til sætis við borð, sem var
áfast við þilið, sem var beint
gagnstætt bálkunum. Svo fylti
hann glösin og tæmdi glasið,
sem var hans megin á borðinu,
án þess að setjast niður. Hann
fyiti svo glas sitt aftur og tæmdi
það á sama hátt og settist svo
niður. Hann virtist nú fyrst tafca
eftir því, að eg hafði ekki drukk-
ið með honum og fylti hann því
glas sitt á ný, og lyfti því upp.
“Skál,” sagði hann, “í þetta skifti
ætlast eg til að þú drðkkir með
mér.” Eg drakk með honum. Alt
framferði hans var að öllu mjög
frábrugðið því, sem eg hafði
áður þekt til við hann, svo eg
vissi ekki við hverju eg átti að
búast. Hann hallaði sér fram
yfir borðið og starði þegjandi á
mig um stund. Svo strauk hann
hárið frá enninu og sagði í lág-
um róm:
“í kvöld get eg efcki verið einn
— í ikvöld verður þú að vera með
mér. Á morgun eftir hádegi
leggjum við af stað til Chicago.”
Eg gat ekki skilið við hvað
hann átti og sagði því ekkert.
Hann hélt áfram:
I nótt verðum við einu lifandi
verumar á þessu skipi. Skips-
höfnin hefir landleyfi og kemur
efcki um borð fyr en eftir sólar-
uppkomu á morgun. I nótt get
eg ekki hugsað til þess að vera
einn. Eg er hræddur.” Mér gat
elkki leynst það, að hér var eitt-
hvað í aðsigi sem kitlaði forvitni
mína, og sem á hinn bóginn sló
fyrirboða um eitthvað hræðilegt
í huga minn. Við þögðum um
stund. Svo fylti hann glösin og
leit beint í augu mér og sagði í
hálfum hljóðum:
“Eg er hræddur. — Trúir þú
því, að dauðir menn geti birtst
þér og talað við þig eins og að
þeir væru í raun og veru í lif-
enda tláfi?” Hann lyfti glasi sínu
og drafck en eg lét glas mitt
standa óhreyft á borðinu.
“Eg hefi séð margt um dagana
sem eg hefi efcki skilið. Eg hefi
stundum reynt að telja sjálfum
mér trú um það, að svipir dauðra
manna séu aðeins ofsjónir i
stjórnlausu hugmyndaafli, en eg
hefi þó á engan hátt getað full-
vissað sjálfan mig um þetta efni.”
Þetta sagði eg blátt áfram, því
eg ihafði enga löngun til þess, að
tafca ákveðinn málstað, eða láta
í ljós sérstaka skoðun.
(Framh.)
Business and Professional Cards
CHRISTMAS SPECIALM
All photos taken on approval with no obligation
— 4 Poses To Choose From —
SPECIAL PRICES Phone or Write for Appoinlmeni
IJN I VECUL
292 KENNEDY ST. (Just North of Portage) — Phone 95 653
WEDDING AND BABY PHOTOS — OUR SPECIALTY

H. J. STEFANSSON Dr. S. J. Jóhannesson
Life, Accident and Health 215 RUBY STREET '
Jnsurance (Beint suöur af Bannlngr)
Representingr
THE GREAT-W'EST LIFE
ASSURANCE COMPANY Talsimi 30 877
Winnipeg, Man. Viötalsttmi 3—6 eftir hAdegi
Phone 96)144

DR. A. V. JOHNSON DR. E. JOHNSON
Dentist 304 EVELINE STREET
Selkirk, Man.
506 SOMERSET BUILDINQ
Telephone 87 932 Offlce hrs. 2.30—6 p.m.
Home Telephone 202 398 Phones: Offlce 26 — Res. 230

Talslml 95 826 HelmlUs 63 893 Office Phone Res Phone
DR. K. J. AUSTMANN 94 762 72 409
SérfrætHngur < augna, eyrna, nef og kverka sfúkdómum. Dr. L. A. Sigurdson
704 McARTHUR BUILDINQ 116 MEDICAL ARTS BLDQ.
Cor. Portage & Main
Stofuttmi: 2.00 tll 6.00 e. h. Offlce Hours: 4 p.m.—6 p.m.
nema & laugardögum. and by appolntment

DR. ROBERT BLACK Drs. H. R. and H. W.
BérfrœOinour ( oupna, eyma. TWEED
nef oo hdlssfúkdámum. Tannlœknar
416 MEDICAL ARTS BLDQ 406 TORONTO GEN. TRUSTS
Graham and ICennedy St. BUILDING
Skrifstofuslmi 93 851 Cor. Portage Ave. og Smlth St. i
Heimasími 42 164 PHONE 96 952 WINNIPEQ

EYOLFSON’S DRUG DR. J. A. HILLSMAN
PARK RIVER, N. DAK. Burgeon
islenzkur lyfsali
Fölk getur pantaö meöul og 308 MEDICAL ARTS BLDG
annaC meö pösti.
Fljöt afgrelösla. Phone 97 329

A. S. BARDAL Dr. Charles R. Oke
848 SHERBROOK STREET Tannlœkntr
Selur llkkistur ogr annast um út- farlr. Allur útbúnaöur sá besti. For Appointments Phone 94 161 Offlce Hours 9—6
Elnnfremur seiur hann allskonar 404 TORONTO GEN. TRUST8
minnisvaröa og legsteina. BUILDINQ
Skrifstofu talstml 27 324 283 PORTAQE AVE.
Heimllis talstml 26 444 Winnipeg, Man.

. Phone 97 291 Eve. 26 002 SARGENT TAXI
J. DAVIDSON •
Real Estate, Financial
and Insurance PHONE 34 556
ARGUE BROS. LIMITED Lombard Bldg., Winnipeg For Quick Reliable Service

princcíí J. J. SWANSON & CO.
MESSENGcR SERVICE LIMITED
VIÖ flytjum klstur og töskur, 308 AVENUE BLDQ WPO.
húsgögn úr smssrrt tbúöum. Fasteignasalar. I.eJgja hús. Ot-
og húsmunl af öllu tsel. vega peningal&n og eldsAbyrgfl..
68 ALBERT ST. — WINNIPHQ bifreiÖaá.byrgO, o. s. frv.
Stml 26 888 PHONE 97 538
C. A. Johnson, Mgr.

TELEPHONE 94 368 Andrews, Andrews,
H. J. PALMASON Thorvaldson and
and Company Eggertson
Chartered Accountants LðofrœOinoar
1101 McARTHUR BUILDINQ 209BANK OF NOVA SCOTIA BQ.
Portage og Garry St.
Wlnnlpeg, Canada Slml 98 291

Phone 41 4(9 GUNDRY PYMORE
Radlo Service Speciailsts Limited
ELECTRONIC LABS. BritUh QuaUtv Fish Nettino
H. THORKEL.BON, Prov 66 VICTORIA ST., WINNIPEO
Th. most up-to-date Sound Phone 98 211
Equlpment System. Manaoer T. R. THORVALDBO*
130 OSBORNE ST., WINNIPBQ Your patronage will be appreclatad

Q. V. Jonasson, Pres A Man. Dlr. C A N A D 1 A N FISH
Keystone Fisheries PRODUCERS, LTD.
Limited J. H. PAQtt, Manaoing Direotar
404 SCOTT BLOCK SlMI 96 227 Wholesale Distributors oí Frtah
. and Frosen F1*h. *
Wholesale Di&tributors of FRIDSH AND FROZEN FISH 311 CHAMBERS 8TREET Offlce Ph. 26 328 Res Ph. TS 61T

Manitoba Fisheries u HAGBORG U n FUELCO. n
WINNIPEG, MAN. T. Bercovitch, framkv.atj.
V*rsl& I heildsölu meö nýj&n og •
froslnn flsk.
308 OWENA 8TREET DUl 21 331 NaFll) 21 331
Skrifst.stml 25 355 Heima 56 461