Lögberg - 27.11.1952, Blaðsíða 7

Lögberg - 27.11.1952, Blaðsíða 7
LÖGBERG, FIMTUDAGINN, 27. NÓVEMBER, 1952 7 Barnaskólinn á Eyrarbakka 100 óra Unaðsleg stund Elzti barnaskóli landsins og hornsteinn alþýðu- fræðslunnar Eftir GUÐMUND DANÍELSSON Rúmlega hálfri öld áður en Magnús Helgason hóf starf sitt við Kennaraskóla Islands hafði verið stofnaður fyrsti barnaskóli þjóðarinnar. Hann varð horn- steinn alþýðufræðslunnar á Is- landi og hlaut nafnið Barnaskól- inn á Eyrarbakka. Öldum saman mun lestur hafa verið iðkaður nokkuð almennt á Islandi, en eftir heimsókn Lud- vigs Harboes og Jóns Þorkels- sonar (1741—1745) komst þó mikil breyting á um almennari lestrarkunnáttu. Fyrstu tilraunirnar Árið 1752 var gerð tilraun til stofnunar barnaskóla í Vest- mannaeyjum. Sú tilraun mun samt fljótlega hafa dáið út, enda lítið styrkt af þeim, sem auð og völd höfðu, og var hún svo dönsk í anda, að skólinn nefnd- ist „Börneskolen í Vestmanöe". Önnur tilraun um almenna fræðslustarfsemi var hafin í Reykjavík 1830 á vegum hins svonefnda Thorkillissjóðs. Það var fjárupphæð, sem Jón Þor- kelsson fylgdarmaður Harboes og síðar skólameistari í Skál- holti, hafði gefið til skólastofn- unar fyrir fátæk og munaðar- laus börn í Kjalarnesþingi. Ekki gekk vel með skóla þennan í Reykjavík, og lagði hann niður starfsemi sína árið 1848 og var starflaus í 14 ár. Siraumhvörf á Eyrarbakka Veturinn 1845—46 er starfandi heimiliskennari hjá Duus verzl- unarstjóra á Eyrarbakka, og virðist hin stutta dvöl þessa manns manns á staðnum valda straumhvörfum um fræðslu- málin þar. Lítur út fyrir að eftir það sé unnið markvisst að því að fræðslan verði ekki eingöngu handa örfáum börnum útvalinna auðmanna, heldur handa öllum, sem menntun þráðu. Enda var heimiliskennarinn enginn annar en Jens Sigurðsson frá Rafns- eyri, bróðir Jóns Sigurðssonar forseta. Jens starfaði aðeins eitt ár á Eyrarbakka. Hann varð síðar rektor við Menntaskólann í Reykjavík. Undirbúningur undir stofnun Barnaskólans á Eyrarbakka hefir farið fram árið 1848. Það sést á því, að'í janúar 1949 ritar Helgi biskup Guðmundsson séra Páli Ingimundarsyni presti í Gaul- verjabæ bréf og biður hann að bíða með skólastofnunina, unz búið sé að semja reglugerð fyr- ir barnaskólann í Reykjavík. En út af þjarki og ósamkomulagi um þessa reglugerð lagðilt Reykjavíkurskólinn niður, og höfðu hugsjónamenn skólamáls- ins á Eyrarbakka bréf þetta að engu og fóru sínu fram. Þrír aðalhvatamenn Aðalhvatamenn og frumherj- ar skólamálsins á Eyrarbakka eru þrír: Séra Páll Ingimundar- son frá Ólafsvöllum, aðstoðar- prestur í Gauverjabæ, Guð- mundur Thorgrímsen, verzlun- arstjóri á Eyrarbakka, og íor- COFENHAGEN Bezta munntóbak heimsins Guðmundur Daníelsson skólasljóri leifur Kolbeinsson, hreppstjóri og kaupmaður á Háeyri, kallaður „hinn ríki“. Þeir voru allir yfir- burðamenn og lögðu hver á sinn hátt fram efni og anda til stofn- unar barnaskólans. Þeir voru í rauninni fulltrúar sinn frá hverju sviði þjóðlífsins, prestur- inn, sr. Páll, mætti fyrir hönd andlegu stéttanna, sem jafnan höfðu bezt staðið á verði um menningarleg verðmæti Islend- inga, verzlunarstjórinn, Thor- grímsen var fulltrúi hins sanna höfðingsskapar, sem aldrei hef- ir dáið út hér, þrátt fyrir: „ís og hungur, eld og kulda, áþján, nauðir, svartadauða“, og Þorleifur Kolbeinsson, bóndi og sjálfstæður kaupmaður, var persónugervingur hinnar ódrep- andi seiglu og sífelldu þrár ís- lenzkrar alþýðu eftir sannleika, frelsi og auð. Hin þarflega skipan Þann 17. desember 1850 var fundur haldinn á Stokkseyri til að ræða skólamálið. Fundar- stjóri var kosinn sr. Páll Ingi- mundarson, fundarritari Þor- leifur Kolbeinsson. Þarna var lögð fram skýrsla um fé það, sem þegar var buið að safna og reyndist það vera, sem hér segir: 290 ríkisdalir í peningum, 42 dagsverk og árlegar gjafir í fjögur ár frá manni einum, einn ríkisdalur á ári. Annar maður hafði lofað að gefa einn ríkisdal árlega um óákveðinn árafjölda, og einn að borga með einu barni í skólanum svo lengi sem hann ætti heima í Stokkseyrarhreppi (en þá og lengi síðan voru Stokkseyri og Eyrarbakki einn hreppur og ein sókn). Allir fundarmenn voru sammála um að skólinn „hin þarflega skipan“ eins og það var orðað — yrði að komast upp. Næsti fundur var haldinn 12. janúar 1851 í Stokkseyrarkirkju eftir messu. Fjöldi manns var mættur og almennur áhugi fyr- ir skólamálinu. Fundarstjóri, sr. Páll Ingimundarson, taldi þrennt nauðsynlegast til undirbúnings málefninu: Skólahús, reglugerð fyrir skólann og sjóður handa honum. Skólinn skyldi starfa í tveim stöðum í hreppnum. Á þessum fundi var honum strax ákveðið húsnæði á Eyrarbakka, skyldi honum með vorinu reist timburhús norðvestur af Há- eyrarbænum á eignarlóð Þor- leifs Kolbeinssonar. Kosnar voru tvær nefndir og skyldu þær hafa lokið störfum fyrir páska. Önnur þeirra átti að semja frumvarp að reglugerð fyrir skólann, hin að koma fót- um undir fjárhag hans. Skólinn seilur 25. okióber 1892 Ekki er annað að sjá en nefnd- irnar hafi trúlega lokið störfum sínum, því að næsta fundargerð, sem er frá 15. nóvember 1852 ber það með sér, að skólinn hefir verið settur í fyrsta sinn 25. okióber 1852. Fyrsti kennarinn var Jón Bjarnason, síðar presiur, faðir Bjarna Jónssonar frá Vogi. Kaup hans var ákveðið 50 ríkis- dalir yfir kennsluárið, sem mun hafa verið 6—7 mánuðir. Hann átti einnig að hafa ókeypis hús- næði í skólanum. Sijórn valin Á almennum fundi 10. maí 1853 er skólanum valin stjórn. Hún var þannig skipuð: Guð- mundur Thorgrímsen verzlunar- stjóri er kosinn forseti skólans og gjaldkeri Þorleifur Kolbeins- son eftirlitsmaður hússins og sýslumaðurinn, Þórður Guð- mundsson kammerráð, ritari, prestinum, sr. Páli, var hins vegar valið það starf að útvega börn í skólann (skólaskylda var auðvitað ekki) og hvetja fólk til að nota sér kennsluna sem bezt. Auk þessa var sú skylda lögð á herðar skólhnefndar- manna að mæta í skólanum minnst einu sinni í viku og hlýða á kennsluna til þess að tryggja foreldrum, sem þarna kostuðu börn sín, að kennslan væri sómasamlega rækt. Barnaskólanum bárust marg- ar rausnarlegar gjafir strax í upphafi. Stærsta upphæðin frá einstaklingi var frá Adólf Peter- sen í Steinskoti, hann gaf 60 ríkisdali. (Þá var ærin loðin og lembd í fardögum metin á 5 ríkisdali, en seldist þó oft ekki nema á þrjá). Þorleifur ríki gaf 40 dali, og margir frá 16 dölum niður í 5, auk loforða um vissan árlegan styrk. Gefendur stofn- sjóðsins voru 140 að tölu. Strax á öðru ári lendir skól- inn þó í fjárþröng og er enn hafin söfnun og berast gjafir víðsvegar að, jafnvel frá útlönd- um, en flestar berast úr Rangár vallasýslu, en raunar líka úr flestum hreppum Árnessýslu. Allstór upphæð berst einnig austan af Vopnafirði og önnur norðan frá Húsavík. Jón Sig- urðsson forseti sendir 10 ríkis- dali. ÞjóSólfur studdi skólann af alefli Jón Guðmundsson ritstjóri Þjóðólfs, gerðist ákafur stuðn- ingsmaður skólans og ritar um hann hverja auglýsinguna og athugasemdina af annarri og á- gæta hvatningagrein til fólksins um nauðsyn hans og hlutverk. Árið 1854 berast skólanum tvær stórgjafir. Þorleifur ríki gefur barnaskólanum með gjafa bréfi jörðina Efrivallahjáleigu í Gaulverjabæjarhreppi 10 hundruð að dýrleika, og skyldi hálft afgjaldið árlega „brúkast í kennslulaun gáfaðra, námfúsra og vel siðaðra fátækisbarna úr Stokkseyrarhreppi.“ Hin gjöfin er frá Einari Sigurðssyni tré- smið í Eyvakoti, en það voru 800 ríkisdalir og skyldi hálfum vöxtunum árlega varið til náms- kostnaðar fátækum skólabörn- um í hreppnum. Bezla afmælisgjöfin 1. nóvember 1877 heldur Barna skólinn á Eyrarbakka upp á 25 ára afmæli sitt í húsi sem hann er þá nýfluttur í á Útbakkanum, og hafði Þorleifur ríki látið skólann hafa það í skiptum fyrir gamla húsið á Miðbakkan- um. Þar mættu enn brautryðj- endurnir þrír, þó teknir væru að reskjast, og sömu leiðis Þórð- ur sýslumaður Guðmundsson, sem alla tíð hafði verið í stjórn skólans. Kostnaðinn af hátíða- höldunum jöfnuðu skólanefndar mennirnir, kennararnir og nem- endurnir á sig, og urðu það 5 krónur á mann. Árið áður (1876) hafði Alþingi veitt skólanum 200 kr. árlegan styrk og bætti það mjög hag hans, sem oft hafði verið næsta erfiður á þess- um fyrsta aldarfjórðungi hans. Var þetta bezta afmælisgjöfin, sem hann hlaut að þessu sinni. Nýtt skólahús reist Árið 1880 átti að gera gagn- gerða breytingu á skólahúsinu, en þegar farið var að hreyfa við því, reyndist það svo fúið að óhjákvæmilegt var að reisa nýtt hús. Það var Guðmundur Thorgrímsen, sem stóð fyrir því verki.Nýja húsið var bruna- tryggt fyrir fjögur þúsund krónur og var nú enn efnt til fjársöfnunar með ýmsum hætti, meðal annars var landshöfðingja send bænaskrá um 1500 króna lán gegn 6% vöxtum. Mun lánið hafa fengizt. Frumherjar skólans tóku nú að falla frá. Sr. Páll Ingimund- arson deyr 1879, en Þorleifur Kolbeinsson deyr 9. marz 1882 og hafði hann þá verið í skóla- stjórninni í þrjátíu ár. Guð- mundur Thorgrímsen faktor er síðast á skólanefndarfundi á skírdag 7. apríl 1887. Þá var hann búinn að vera formaður skólanefndar og gjaldkeri í þrjá- tíu og fimm ár. Næsta áratuginn er skólan- um stjórnað af Guðmundi ís- leifssyni á Stóru-Háeyn, tengda syni Þorleifs ríka, M. P. Nielsen verzlunarstjóra í „Húsinu“, Guð- mundi Guðmundssyni bókbind- ara, sr. Jóni Björnssyni og Ein- ari Jónssyni borgara, föður Sig- fúsar Einarssonar tónskálds. Á hálfrar aldar afmæli skól- ans hefir enn verið skipt um stjórn skólans að mestu, en eng- inn virðist þá muna eftir af- mælinu og var þess hvergi minnzt. Skólaskylda leidd í lög Árið 1907 var í lög leidd á Is- landi skólaskylda allra barna 10—14 ára. Á Eyrarbakka voru þau lög mjög bráðlega látin ganga í gildi, og voru þó ýmsir ekki að öllu leyti ánægðir með þau, þar á meðal Pétur Guð- mundsson skólastjóri, sem lengst allra manna hefir gegnt kenn- arastörfum við Barnaskóla Eyr- arbakkahrepps. Árið 1913 er reist nýtt skóla- hús úr steinsteypu, einnar hæð- ar með tveim kennslustofum. Stendur það enn, en hefir ný- lega verið stækkað um rúman þriðjung. Sótt hefir verið um byggingarleyfi fyrir veglegu skólahúsi, sem vonazt hafði ver- ið til að yrði risið á 100 ára af- mælinu, en leyfið hefir ekki | fengizt til þessa. Aftur á móti var 'veitt leyfi til að byggja vandaðan skólastjórabústað og var hann fullgerður árið 1950. 29. febrúar 1924 gaf P. Nielsen verzlunarstjóri skólanum merki- legt safn náttúrugripa, sem hann hafði komið sér upp. Er safnið enn í dag ein bezta og sérstæðasta eign skólans. Skólaskylda á Eyrarbakka er nú frá 7—15 ára og hefir svo verið síðan 1948, er nýju fræðslu lögin gengu hér í gildi. Skólinn starfar í 8 mánuði á ári, í sex deildum. 5. og 6. deild jafngilda 1. og 2. bgkk gagnfræðastigs. Nemendur eru um 80, fastir kennarar eru þrír. Saga skólans í prenlun I tilefni 100 ára afmælis Barna skólans á Eyrarbakka hefir skólanefndin og hreppsnefnd Eyrarbakkahrepps ráðið sr. Árelíus Níelsson til þess að semja sögu skólans. Hún er í prentun og kemur út hjá ísa- foldarprentsmiðju h.f. í haust. Einnig hefir verið ákveðið að minnast afmælisins með hátíða- höldum hér í þorpinu 25. þ. m. og hefir níu manna nefnd nú um skeið starfað að undirbún- ingi þeirra, undir forystu Sig- urðar Kristjánssonar, skóla- nefndarformanns og Vigfúsar Jónssonar oddvita. í þessari yfirlitsgrein hefir að- eins lauslega verið stiklað á helztu atriðunum í sögu skólans og þá einkum frá fyrri árum hans, meðan hann var enn braut- ryðjandi alþýðufræðslunnar í þessu landi og gegndi þar for- ystu hlutverki. Það gerir hann vitanlega ekki lengur, en full- yrða má að alla tíð fram á þenn- an dag hefir hann kappkostað að fylgja þróuninni og verða ekki eftirbátur annarra. Eyrarbakka, 18. október 1952 Guðm. Daníelsson —Mbl., 25. okt. Framhald á bls. 5 couver; séra Eric H. Sigmar, prestur Islenzka lúterska safn- aðarins í Seattle; og séra S. O. Thorlakson frá Berkeley í Cali- fornia. Einnig var óskað eftir því að við Dr. Haraldur Sigmar og ég, sem höfðum áður verið prestar Islenzka lúterska safnað- arins í Vancouver, tækjum nokkurn þátt í athöfninni. Guðsþjónustan var á allan hátt tilkomumikil. Var þar með- al annars ágætur söngur. Séra Valdimar stýrði guðsþjónust- unni, flutti prédikun, ávarpaði prestinn, sem var að taka við embætti, og framkvæmdi inn- setningarathöfnina. Ég, sem þessar línur rita, flutti söfnuð- inum nokkurt ávarp, á íslenzku, og hið sama gjörði Dr. Sigmar, á ensku. Séra Eiríkur flutti svo ávarp og bæn, bæði á ensku og íslenzku. Að guðsþjónustunni lokinni fór allur hópurinn, í boði safn- aðara-kvenfélagsins, í skemti- sal kirkjunnar. Því vinamóti stýrði varaforseti safnaðarins, Mr. L. H. Thorlaksson. Gengu allir upp að ræðupalli og heils- uðu prestum, konum þeirra og öðrum sérstaklega boðnum gest- um. Allir meðtóku ágætan veizlufagnað. Einnig voru nokkr- ar ræður fluttar. Mannfjöldinn var þrunginn fögnuði. Fyrir löngu síðan var sagt um nokkurn hóp kristinna manna: „Þeir voru allir með einum huga í helgidóminum.“ Ég er ekki „hjartnanna eða nýrnanna rann- sakari“, en eins og það kemur mér fyrir sjónir, er nú sterkur einingarandi í íslenzka lúterska söfnuðinum í Vancouver og ég hygg, að hann sé af sömu rótum runninn eins og til forna. Upp- sprettan er í helgidómi hjartn- anna, sem þar eru og starfa. Guð er í þeim helgidómi. Sú ein- ing hefir komið í ljós, meðal annars í því að taka á móti nýja prestinum með opnum örmum, útvega honum, konunni hans og börnunum, gott heimili og hlynna að þeim eftir mætti. Þessi einingarandi hefir einnig skapað sér framrás í unaðslegri samvinnu við prestinn í starfi safnaðarins á öllum sviðum. Með því er verið að efla helgidóm hjartnanna og leiða sem flesta að krossi Jesú Krists og hans blessuðu sáluhjálp. Guð gefi, að af því leiði, á sínum tíma, að sá helgidómur, sem vér nefnum kirkju og sem getur orðið söfnuðinum öflug starfsþró um langt skeið. Presturinn, sem söfnuðurinn hefir nú fengið sér til liðveizlu og leiðsagnar, á í ríkulegum mæli þennan helgidóm hjartans, sem ég hefi verið að tala um. Tlann yfirgaf örugga stöðu á Is- landi til þess að rétta hér hjálp- arhönd þeim, sem þurftu hans svo mikið með. Það var guðleg rödd í sálu hanS, sem hvatti hann til farar og leiðir hann hér í starfi. Hinn eilífi Guð kær- leika og vísdóms veiti blessunar- ríkan ávöxt af starfi hans og veiti honum, konunni hans dá- samlegu og blessuðum börnun- um þeirra sanna farsæld. Það er heit bæn mín, að það reynist ávalt satt í Islenzka lút- erska söfnuðinum í Vancouver, að þar séu menn ávalt „með einum huga í helgidóminum.“ Svo þökkum við hjónin þess- um söfnuði fyrir ógleymanlega unaðsstund í skjóli hans. Rúnólfur Marteinsson Kaupið Lögberg KAUPENDUR LÖGBERGS Á ÍSLANDI Gerið svo vel að senda mér sem fyrst greiðslu fyrir yfirstandandi árgang Lögbergs, kr. 75.00. Dragið ekki að greiða andvirðið. Það léttir innheimtuna. Æskilegt að gjaldið sé sent í póstávísun. Þeir sem eiga ógreidda eldri árganga, eru vinsamlega beðnir að snúa sér til mín. BJÖRN GUÐMUNDSSON FREYJUGATA 34 . REYKJAVÍK HEIÞ 7AKE TUE WAIT OUT OF UONG D/FTANCE CAUS/ 1! 11 m m Er þér notið firðsíma, 11 i REMEMBER., skuluð þér festa í minni RATESABE númerið utanbæjar, er i IOWER. ON afgreiðslan gefur yður — 1 LONQ svo þér getið hringt 11 D/STANCE þangað umsvifalaust í m x-:-x CAUS næsta sinn. il:' BETWEEN Verið viss um að hringja í rétta númerið og flýtið A.M. -AND þannig með því fyrir ALL DAY skjótri og hagkvæmri af- greiðslu! 1 i SUNDAY mnniTOBR TEiiEPnonE sasiEm

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.