Lögberg - 21.05.1953, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN, 21. MAÍ, 1953
5
WWWWWW WWWWWffff
AHUGAMAL
LVLNNA
Ritstjón: INGIBJÖRG JÓNSSON
CLARE BOOTH LUCE
Ein fjölhæíasta kona, sem nú er uppi, skipuð sendiherra
Bandaríkjanna í Róm
Meðal þeirra embættisveitinga
Eisenhowers, sem einna mesta
athygli hafa vakið, er skipun
Clare Booth Luce í sendiherra-
embætti Bandaríkjannna í Róma
borg. Konur hafa að vísu gegnt
sendiherraembættum áður, en
engu jafn þýðingarmiklu og
þessu. Italía er nú það ríki vest-
an járntjaldsíns, þar sem komm-
únistar eiga mest ítök, og því
getur það skipt höfuðmáli,
hvernig sendiherrastaða Banda-
ríkjanna í Róm er rækt.
Það sýnir kannske bezt, að
Clare Booth Luce er engin meðal
manneskja, að sama daginn og
Eisenhower skipaði hana í sendi
herrastöðuna, var frumsýning á
einu helzta leikhúsi New York
á hinu þekkta leikriti hennar,
er nefnist: Konur, og talið er eitt
af fjörlegustu og háðskustu leik-
ritum, sem skrifað hefir verið á
síðari árum.
Stjórnmál og leikritagerð eru
þó engan veginn hið eina, sem
Clare Booth Luce hefir lagt
stund á um dagana. Hún hefir
fengizt við margt annað og yfir-
leitt heppnast allt, sem'hún hefir
tekið sér fyrir hendur. Óhætt er
að segja, að hún er ein gáfaðasta
og mikilhæfasta kona, sem nú
er uppi.
Glæsileg kona
Clare Booth Luce er nú 49 ára
að aldri. Hún er komin áf ríkum
ættum og fékk í uppvextinum
alla þá beztu menntun, er ung-
um stúlkum var veitt í þá daga.
gáfur hennar komu fljótt í ljós
og hún var óvenjulega fögur
stúlka og glæsileg. Það varð at-
burður, sem talað er um enn í
dag, þegar hún byrjaði að taka
þátt í samkvæmislífinu. Aðeins
19 ára að aldri giftist hún ungum
auðmanni, George Tuttle Brokov
að nafni, en þau skildu árið 1929
eftir nokkurra ára sambúð.
Brokov var lítill gáfumaður og
hugðarefni þeirra hjónanna fóru
ekki saman'. Clare lagði sig eftir
bókmenntum, heimspeki og
stjórnmálum á þessum árum, en
fjármál voru helztu áhugaefni
Brokovs, þegar samkvæmislífinu
sleppti. Þegar þau skildu, lét
hann Clare eftir 435 þús. dollara,
er voru meiri peningar í þá daga
en nú. Jafnframt varð samkomu-
lag um, að dóttir þeirra hjóna,
Anna, Slare, skyldi alast upp
hjá móður sinni.
Yfirleitt var Clare kennt um
skilnað þeirra hjónanna, þar sem
áhugaefni hennar þóttu ekki
innan verkahrings giftra kvenna
á þessum tíma.
Rithöfundur og lqikkona
Eftir skilnaðinn tók Clare að
fást við blaðamennsku og kom
fljótt í ljós, að hún var prýði-
lega ritfær. Fyrst vann hún við
tízkublaðið „Vouge“, en síðan
við „Vanity Fair“ og varð hún
aðalritstjóri þess 1933. Það ár
fékk hún flest atkvæði við
skoðanakönnun sem færasti
blaðamaður Bandaríkjanna í
hópi þeirra, er rituðu um tízku-
mál. Hún var því búin að fá
metnaði sínum fullnægt á því
sviði og hætti því að skrifa um
tízkpna. Næsta verk hennar var
að ráðast í þjónustu Harry
Robinson Luce, eiganda „Time“,
„Life“ og „Fortune", og skrifa
greinar í blöð hans sem fregn-
ritari. 1 þessum erindum dvaldi
hún m. a. hálft ár í Kína. Hún
komst heim aftur til að vera við-
stödd frumsýningu að fyrsta
leikriti sínu og leiddi það til nán-
ari kunningsskapar hennar og
Luce. Kunningsskap þeirra lauk
þannig, að þau giftust haustið
1935.
Þótt Clare gengi í hjónaband
var það fjarri henni að leggja
ritstörfin á hilluna. Leikritagerð
var nú orðin helzta áhugamál
hennar. Henni var heldur ekki
nóg að semja leikrit, heldur varð
hún einnig að leika sjálf. Hið
þekkta leikrit hennar, „Konur“
var fyrst sýnt 1937 og lék hún
sjálf eitt aðalhlutverkið. Það
hlaut frábæra dóma og átti sinn
þátt í því, að hún var ráðin til
Hollywood til þess að semja
drög að' kvikmyndum og leika í
þeim. Hvort tveggja heppnaðist
henni mjög vel.
Þingskörungur
Eftir að hafa náð þessum ár-
angri á sviði leikritagerðar og
leiklistar, tók hugur frú Luce að
beinast að öðrum viðfangsefn-
um. Stjórnmálin fóru nú að
taka hug hennar. Hún hafði um
skeið skrifað sérstakan dálk fyr-
ir blöðin og fór hann smám
saman að verða meira og meira
pólitískur. Hún hafði alltaf verið
fylgjandi Republikönum og
mjög andstæð Roosevelt. í grein-
um sínum nefndi hún hann
sjaldan með nafni, heldur hét
hann á máli hennar „þessi
maður“. Oft vék hún líka köldu
að frú Roosevelt. Forustumenn
Republicana fóru nú líka að gefa
henni vaxandi gætur og fyrir
eigið frumkvæði og atbeina
þeirra bauð hún sig fram til full-
trúadeildarinnar í einu kjördæm
inu í Connecticut haustið 1942
og náði kosningu. Hún var end-
urkosin 1944. Á þingi kom í ljós,
að hún var sérlega vel máli
farin, hafði góða yfirsýn og var
fljót og hvöss í svörum. Mjög
var því sótzt eftir því að fá hana
til ræðuhalda. í skoðunum var
hún fremur íhaldssöm, en þó
átti hún það til að skipa sér í
sveit með hinum frjálslyndari
mönnum. T. d. var hún og er ein-
dreginn talsmaður þess, að svert-
ingjar njóti jafnréttis við hvíta
menn.
í árslok 1944 gerðist atburður,
sem varð þess valdandi, að frú
Luce dró sig að miklu leyti 1 hlé
og ekki varð því af áframhald-
andi frama hennar á stjórnmála-
sviðinu, eins og henni hafði verið
spáð. Dóttir hennar, sem áður
er sagt frá, fórst þá í bílslysi í
Kaliforníu. Frú Luce hafði
unnað henni meira en nokkrum
öðrum og féll því fráfall hennar
mjög þungt.
Gerðist kaþólsk
Nokkru eftir fráfall dótturinn-
ar, kynntist frú Luce einum af
helztu prédikurum kaþólsku
kirkjunnar, Fulton Sheen bisk-
upi, sem hefir snúið fjölmörgu
af yfirstéttarfólki Bandaríkj-
anna til kaþólskrar trúar. Þessi
kunningsskapur leiddi til þess,
að frú Luce gerðist kaþólsk 1946
og ráðgerði jafnvel að ganga í
klaustur. Af því varð þó ekki,
en hins vegar kom hún lítið fram
opinberlega fyrst á eftir. Þó hélt
hún áfram að vera mjög ofar-
lega í skoðanakönnunum, er
snerust um það, hver væri bezt
klædda kona Bandaríkjanna.
Þegar kosningabaráttan hófst
í Bandaríkjunum á síðastliðnu
vori, var eins og frú Luce risi úr
dvala. Hún gerðist brátt ákafur
fylgismaður Eisenhowers. Alls
flutti hún um 50 útvarps- og
sjónvarpsræður í kosningabar-
áttunni og var tvímælalaust sú
kona, er mest bar á í kosninga-
baráttunni. Hún er áhrifamikil
í ræðustól, því að ræður hennar
eru ekki aðeins vel samdar og
vel fluttar, heldur beitir hún og
vel látbrigðum leikkonunnar og
er enn sérlega falleg og glæsi-
leg. Það er talið, að hún hafi átt
mikinn þátt í því, hve Eisen-
hower hlaut mikið kosninga-
fylgi. Hinu er ekki að neita, að
hún var oft óvægin og ósann-
gjörn í málflutningi sínum um
andstæðingana.
Hamingjan vandfundin
Frú Luce hefir nú hlotið laun
sín fyrir stuðninginn við Eisen-
hower, þar sem hann hefir gert
hana að sendiherra í Róm. Yfir-
leitt er því spáð, að henni muni
heppnsat það starf eins og annað,
er hún hefir tekið sér fyrir
hendur.
— Það er ekki nema eitt, sem
henni hefir misheppnazt um dag-
ana, segir vinkona hennar
Dorothy Thompson, sem er
frægur rithöfundur, og það er
að finna hamingjuna. Þrátt fyrir
alla sína velgengni, hefir hún
aldrei talið sig hamingjusama.
Fyrra hjónaband hennar mis-
heppnaðist og það síðara hefir
raunar gert það líka, því að þau
hjónin hafa alltaf verið lítið
saman og eru raunar skilin,
nema að nafninu til. Hins vegar
er þó góður kunningsskapur
milli þeirra og þau meta hvort
annað mikils.
Álit frú Luce má nokkuð
marka á því, að nú um áramótin
var hún sú fjórða í röðinni við
skoðanakönnun í Bandaríkjun-
um, er snerist um það, hver væri
vinsælasta kona heimsins. Á
undan henni voru frú Roosevelt,
Elísabet Bretadrotting og frú
Eisenhower. En þrátt fyrir allar
sínar gáfur og mikla álit hefir
hún aldrei talið sig fullkomlega
ánægða. Líf hennar er sönnun
þess, að gáfur, frægð og auðæfi
nægja ekki til að gera menn
hamingjusama. Þess vegna er
það líka skiljanlegt, að þekkt-
ustu leikrit hennar fjalla um
konur, sem gátu allt og unnu
mikla sigra, en fundu þó ekki
hamingjuna. Kannske finnur
Luce það nú loks í borginni ei-
lífu, er margbreytt störf og mikil
leit hefir ekki fært henni til
þessa dags. —TÍMINN
Fréttir . . .
Framhald af bls. 4
Á sunnudagskvöldið kom til
Reykjavíkur hópur sk^mmti-
ferðafólks, sem farið hafði
skemmtiferð til Spánar á vegum
Ferðaskrifstofu ríkisins og lét
það hið bezta af förinni. Farið
var flugleiðis til Barcelona og
þaðan aftur til íslands, en á
Spáni var ferðast í bifreiðum,
og farið víða, en lengst dvöl var
í Madrid.
☆
í vikunni, sem leið, var haldin
í Reykjavík ráðstefna, sem
nefndist Þjóðarráðstefna gegn
her í landi og hafði verið boðað
til hennar af 15 mönnum í
Reykjavík. Ráðstefnuna sóttu á
þriðja hundrað fulltrúar írá
ýmsum félögum, aðallega verka-
lýðsfélögum og kvenfélögum.
☆
íslandsmeistaramótinu í bad-
minton lauk í Reykjavík á sunnu
daginn og voru keppendur frá
Reykjavík og Stykkishólmi. í
einliðaleik kvenna sigraði Ebba
Lárusdóttir, Stykkishólmi, en í
einliðaleik karla Wagnar Wal-
bom, Reykjavík.
Minningarorð
Okkar a <SMilli Sagt

Eftir GUÐNÝJU GÖMLU
Mér fellur það aldrei úr minni hve börnum okkar reyndist það
auðvelt að semja sig að lífsháttum þessa lands, hve virðulega þeim
hefir tekist að samræma menningu stofnþjóðar sinnar við
menningu hins nýja fósturlands. Ég öfunda þau í vissum skilningi
af því, hve hið nýja heimkynni þeirra er frábrugðið hinu gamla
og hve yfirboðararnir eru ólíkir og ég fagna yfir jöfnuðinum, sem
þau nú búa við, ég viðurkynni jafnframt hve ólíkar aðstæður hafa
máttugt sköpunargildi; við þurfum að láta þeim skiljast hvað það
sé, sem skapar virðuleik einstaklings og hve réttur hans sé mikils-
metinn hjá lýðveldisþjóðunum.
--------ií--------
Við eigum mikilvægan ungling í heimilinu þessa dagana. Elzti
drengurinn okkar hefir nýopnað sparisjóðsreikning í IMPERIAL
BANKANUM og hvað hann er hreyknn af þessu! Hann hefir
vafalaust heyrt okkur tala um IMPERIAL BANKANN heima og
viljað þreifa fyrir sér sjálfur. Nú er okkur kunnugt um, hve
prúðmannlega honum var tekið í bankanum, er hann lagði inn
sinn fyrsta dollar og fékk sparisjóðsbókina; við hlustuðum á þessa
sögu að minsta kosti tólf sinnum á fjórum dögum! Já, það er holt
að venja sig á að spara og IMPERIAL BANKINN er örugg
geymslustofnun.
---------fr-------
Er yður það ljóst, að eldhúsið getur verið mjög háskalegur staður,
ekki sízt fyrir börn? En svo er fyrir að þakka að GURNEY elda-
vélin okkar er útbúin tveimur öryggistækjum, sem eru ómissandi,
í ofninum eru hillur, sem ekki geta risið á rönd og á brennaranum
í GURNEY eldavélinni er þannig útbúnaður, að
ekkert getur farið til spillis. Og hvort heldur þér
hafið GURNEY eða ekki skuluð þér snúa pottum
og pönnum þannig, að börn geti ekki náð til
þeirra.
------------------
Ef til vill er það vorið, er vekur oss til umhugsunar um gróður og
nýja hluti, og einmitt nú get ég ekki leitt hjá mér að hugsa til
barnanna. Ég hefi sagt yður frá FACE-ELLE klútunum og nú er
ég að skýra frá hinum þrísettu FACE-ELLE pappirsklútum í
ljósgula kassanum, sem eru uppáhald barnanna — og firra yður
frá því ómaki, sem þvottur hefir í för með sér. Það er því sízt að
undra, að FACE-ELLE sé ofarlega á innkaupaskránni.
--------☆---------
Mæðrum til íhugunar. Það er von á barnsfæðingu a strætinu, þar
sem við eigum heima og nágrannarnir tóku sig saman um að
gleðja hina tilvonandi móður með nokkrum gjöfum. Sú gjöfin, er
fékk henni mestrar ánægju var CURITY DIAPERS, splunkuný
tegund af diapers, sem skarar langt fram úr hinum
gömlu bómullar og flónels tegundum. Mjúkt, auðþvegið
og þornar fljótt. Mæðrum þykir vænt um CURITY
DIAPERS. Við greiddum aðeins $4.95 fyrir tylftina.
Viljið þér fá þetta til reynslu? Sendið 25 cent eða'jafn-
gildi í frímerkjum, og við sendum CURITY DIAPERS,
en vegna þess, hve birgðir eru litlar, verður aðeins send ein á
fjölskyldu. Skrifið til CURITY, 37 Isabella Street, Toronto 5.
Mrs. Björghildur Ferris
I
Björghildur Ferris, er andað-
ist snögglega á sjúkrahúsinu í
Neepawa, Man., 2. apríl 1953, var
fædd 4. nóv. 1907, að Gilsbakka
í Geysis-bygð í Nýja-íslandi,
dóttir hjónanna Guðmundar og
Sigrúnar Gíslason, er þar bjuggu
um margra ára skeið, en eru nú
búsett í Gimli-bæ. Hún ólst upp
hjá foreldrum sínum, hlaut
skólamentun í alþýðuskóla bygð-
arinnar (Laufás-skóla) og í
Riverton; gegndi svo kennara-
starfi á barnaskóla í nokkra
mánuði í Mikley. Þaðan lá leiðin
að n^ámi í hjúkrunarfræði við
Grace Hospital í Winnipeg; út-
skrifaðist hún þaðan 21. sept.
1926.
Næstu fjögur ár stundaði hún
hjúkrunarstörf á heimilum í
heimabygð sinni og á sjúkrahús-
um í Qu’Appelle, Sask. og
Burnaby, B.C.
Fyrri manni sínum, Dr. Frank
W. Shaw, sem þá var búsettur
læknir á Gimli, giftist hún 12.
júlí 1930. Dr. Shaw andaðist 25.
okt. 1940. Þau hjón eignuðust
tvö börn, er bæði lifa móður
sína; þau eru: Donald Leslie, í
Saskatoon, Sask., og Ruth Ann,
Neepawa, Man. Var derngurinn
átta ára, en stúlkan tæplega árs
gömul, þegar þau mistu föður
sinn.
Eftir þann þunga missi dvaldi
Björghildur áfram á heimili
sínu á Gimli í fjögur og hálft ár,
en flutti þaðan með börn sín til
Neepawa. Þar giftist hún 7. júlí
1945, eftirlifandi manni sínum,
Robert Ferris gullsmið þar í bæ.
Á fagran og yfirlætislausan hátt
minntist hann þess í bréfi til
foreldra hennar hve djúpur
söknuður ríki í huga hans og
barna af fyrra hjónabandi hans,
og hvað alt sé nú dapurt og
breytt á heimili hans.
Sjö systkini hennar náðu full-
orðins aldri; ein systirin, Gíslína
Elinora Thompson, dó 22. nóv.
1944. Á lífi eru Joseph og Óli,
bændur að Geysi; Oscar á Gimli;
Arnbjörg (Mrs. P. H. Bird), Fort
William, Ont.; Anna (Mrs.
Coburn), Vancouver, B.C.; Flor-
ence (Mrs. G. T. Ferguson),
Winnipeg, Man.
Björghildur var glæsileg kona,
stilt, prúð í framkomu, glaðlynd
og aðlaðandi í viðmóti og hafði
lag á að bæta líðan annara. Nutu
þeir góðu hæfileikar hennar sín
bezt í návist sjúkra. — Og hjálp
í veikindum veitti hún oft, einn-
ig eftir að hún varð húsmóðir,
sérstaklega í samstarfi við fyrri
mann sinn. —
Framúrskarandi umönnunar
og kærleika naut afi hennar,
bæði frá henni og Dr. Shaw,
þegar hann dvaldi veikur á
heimili þeirra hjóna fulla sex
mánuði; og þar andaðist hann.
I félagsmálum starfaði hún
með áhuga og lipurð, en þó sjálf-
stæði í skoðunum, ef því var að
skipta, tilheyrði kvenfélögum
bæði á Gimli og í Neepawa.
Kveðjumál voru flutt í Knox
Presbyterian Church í Neepawa
4. apríl af Rev. Douglas Ander-
son, og í lútersku kirkjunni á
Gimli 6. apríl af séra Harald S.
Sigmar. Fjölmenti fólk mjög á
báðum stöðum. Jarðsett var í
Gimli-grafreit.
Síðan ég var henni samtíða í
nokkra mánuði, geymi ég ljúfar
minningar um hana, barn á
þriðja aldursári, sem færði
sólskin inn í sálir allra á heim-
ilinu. — Og það mun henni hafa
auðnast að gera til daganna
enda, að gera bjartara í kringum
sig. Því er sízt að furða þó svip-
lega virðist nú dimt, þar sem
áður var bjart. — „En aldrei er
svo svart yfir sorgarranni, að
eigi geti birt fyrir eilífa trú.“
Anna S. Einarsson
SOCIAL CREDIT
KOMIN
HINGAÐ!
Æskið þér upplýsinga?
*
Viljið þér ljá lið?
----Skrifið-
Manitoba Social
Credit League
1835 Porlage Ave. - Winnipeg
Sími 68101
SUNRISE
LUTHERAN CAMP
(at Husavick, jour miles south of Gimli)
CONDUCTED UNDER THE AUSPICES OF THE
ICELANDIC LUTHERAN WOMEN’S LEAGUE
To provide, under Christian leadership, camping service,
instruction and outing opportunities for boys and girls from
the ages of six and over.
Registration open to all of qualifying age, whatever their
denominational affiliations.
As previously announced, this will be the eighth regular
summer camping season, and is scheduled to open June 27.
The Group Periods Will Be In The Following Order:
Sunday School Teacher’s Rally—
Saturday, June 27 and Sunday, June 28
Leadership Training Group—Confirmation and Over—
Thursday, July 2 to Friday, July 10
Intermediate Boys—10 years to 13 years—
Friday, July 10 to Saturday, July 18
Junior Boys—6 years to 9 years—
Monday, July 20 to Tuesday, July 28
Junior Girls—6 years to 9 years—
Tuesday, July 28 to Wednesday, August 5
Intermediate Girls—10 years to 13 years—
Thursday, August 6 to Friday, August 14
FEES WILL BE $10.00 FOR THE EIGHT DAY PERIOD, PLUS
$10.00 FOR INSURANCE PROTECTION IN CASE OF SICKNESS
OR ACCIDENT
Please Register Early In June
Applications may be sent direct to the Camp Director,
Mrs. S. Olafsson, Box 701, Selkirk, or to the following
persons who will assist in receiving them: —
Mrs. H. G. Henrickson, 208 Lenore St., Winnipeg, Man.
Mrs. H. S. Erlindson. Arborg, Man.
Mrs. B. Bjarnarson. Langruth, Man.
Mrs. S. O. Thompson, Riverton, Man.