Lögberg - 24.03.1955, Qupperneq 8

8
LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 24. MARZ 1955
Sigldi á fleka yfir Atlanzhaf og lifði
góðu lífi ó „landsins gæðum"
Úr borg og bygð
Veilið athygli!
Af ófyrirsjáanlegum ástæðum
verður FRÓNS-fundinum, sem
halda átti 1. apríl, frestað til 11.
apríl. — Skemmtiskrá fundarins
verður nánar auglýst síðar.
—Nefndin
☆
Á fimtudaginn hinn 17. þ. m.,
lézt á Almenna sjúkrahúsinu
hér í borginni GunnlaugUr Há-
varðsson eftir alllanga vanheilsu
59 ára að aldri, er starfað hafði í
þjónustu sambandsstjórnar í 39
ár við tollgæzludeildina; hann
tók þátt í fyrri heimsstyrjöld-
inni við góðan orðstír. Gunn-
laugur var fæddur í Hnefilsdal
á Jökuldal, sonur þeirra Guð-
mundar Hávarðssonar og Maríu
konu hans, sem bæði eru nú
látin í Lundarbæ hér í fylkinu.
Gunnlaugur var góður drengur
og vinfastur svo sem hann átti
kyn til; hann lætur eftir sig
konu sína Jean að nafni og tvo
bræður, Aðalvarð á Lundar og
Sigurð í Winnipeg.
Útförin var gerð frá Bardals á
mánudaginn. Dr. Valdimar J.
Eylands jarðsöng.
☆
Þann 27. des. s.l. lézt að
heimili sínu í Blaine, Wash.,
U. S. A., Jón Stefánsson, 74 ára
að aldri. Hann var ættaður úr
Norður-Þingeyjarsýslu. Foreldr-
ar hans voru þau hjónin Stefán
Jónsson og Kristín Jónsdóttir,
búsett að Skinnalóni, Melrakka-
sléttu, við Raufarhöfn. Jón lætur
eftir sig ekkju sína, Guðfinnu
Backman Stefánsson og eina
dóttur, Louise Welty í Alamo,
California, og einn son Alfred
og sex barnabörn. — Hann var
jarðsunginn af séra Eric Sigmar
29. jan. að fjölda fólks við-
stöddum.
Jón heitinn varð bráðkvaddur
af hjartaslagi.
☆
Kvenfélag Sambandssafnaðar
efnir til spilasamkomu (Bridge)
í fundarsal kirkjunnar á þriðju-
dagskvöldið hinn 29. þ. m.; eru
slíkar samkomur vinsælar og
jafnan fiölsóttar. Alls konar góð-
gæti, kaffi og sætabrauð á tak-
teinum.
' ALBERTA DISTILLERS
Sales Manager
H. W. SCAMMELL
Appointment of Henry W. “Hank"
Scammell as Manitoba Sales
Manager of Alberta Distillers,
Limited, is announced by R. I. P.
Crotty, Western Sales Manager.
Mr. Scammell takes over his duties
immediately with headquarters
at 100 Mclntyre Building, Winni-
peg. A former Winnipeg man, he
brings to his new post wide
experience in the sales field in
British Golumbia where he has
resided in recent years.
Á þriðjudaginn í fyrri viku
lézt á sjúkrahúsi í Rugby í North
Dakota, Margrét Gísladóttir
Jónsson (Johnson), ekkja Sig-
urðar Jónssonar frá Syðstu-
Mörk, er var kunnur fróðleiks-
maður og ritfær vel og lengi bjó
að Bantry, N.D. Frú Margrét
var rúmlega áttræð að aldri og
hafði upp á síðkastið dvalið á
elliheimilinu Höfn að Mountain
og þar í bænum var útgerð
hennar gerð á laugardaginn;
dóttir hennar, Mrs. S. Wopnford
frá Árborg fór suður til að vera
við kveðjuathöfnina.
☆
Icelandic Canadian Club
The Icelandic Canadian Club
Meeting held in the First Feder-
ated Church, March 19, was most
interesting and enjoyable.
The film “Man With a Thou-
sand Hands” deserves special
mention. It portrays graphically
the marvels of that engineering
feat, the building of the power
site, at Kitimat, British Colum-
bia. Man, with his machine
changes the face of nature and
harnesses p o w e r f u 1 natural
forces to his will. This is one
incident i n t h e marvellous
growth that is taking place in
Canada from coast to coast to-
day.
Following the film, there were
eleven tables of bridge, then re-
freshments, then dancing.
—W.K.
☆
Séra Bragi Friðriksson og frú
frá Lundar og séra Robert Jack
frá Árborg voru í borginni í
fyrri viku.
☆
Mr. Hannes J. Lindal fésýslu-
maður frá Toronto, hefir dvalið
í borginni nokkra undanfarna
daga í heimsókn til ættingja og
annara vina.
☆
Síðastliðinn laugardag lézt á
Johnson Memorial sjúkrahúsinu
á Gimli, Halldór Eastman fyrr-
um póstmeistari í Riverton 81
árs að aldri, mikilsvirtur maður,
er jafnan tók virkan þátt í
mannfélagsmálum bygðarlags
síns; hann kom ungur af Islandi
til þessa lands. Mr. Eastman
lætur eftir sig fimm sonu:
Hálfdán, Halldór, John, Herbert
og Gunnstein, ásamt fimm dætr-
um: Mrs. Emil Renaud, Mrs. H.
Baldwinson, Mrs. Alli Sigvalda-
son, Mrs. Hanna Björnsson og
Mrs. Charles Carphin, 50 barna-
börn og 25 barnabarnabörn;
einnig lifa hann tveir bræður,
Eric og Alex, og sex systur, Mrs.
A. Grímsson, Mrs. H. Ásgríms-
son, Mrs. L. Rice, Mrs. John
Erickson, Mrs. E. White og Mrs.
C. Eyjólfsson.
Útförin var gerð frá kirkju
Bræðrasafnaðar í Riverton á
miðvikudaginn og fluttu þar
kveðjumál sóknarpresturinn sr.
Robert Jack í Árborg og sr.
Sigurður Ólafsson í Selkirk.
☆
The next meeting of the Jón
Sigurdson Chapter I. O. D. E.
will be held at the home af Mrs.
Erle Helgason, 560 Waverley St.,
River Heights on Friday Eve.,
April lst at 8 o’clock.
Það var síðla árið 1952, að
brezkt flutningaskip stöðv-
aðist á leið yfir Atlanzhaf,
og skipverjar höfðu sam-
band við mann, sem var
einn á ferð á gúmmífleka
um óravíddir hafsins. Þetta
var ungur maður og hann
hafði verið fimmtíu og einn
dag í hafi. Þegar hann steig
um borð í skipið var hann
með þykkt, svart alskegg og
slitin föt hans voru þakin
salti og fiskblóði.
Maðurinn var Frakki og hét
Alain Louis Bombard, tuttugu
og átta ára að aldri. Hann hafði
hafið siglingu sína á flekanum
frá Las Palmas á Kanaríeyjum
um miðjan október. Þennan
fimmtíu og einn dag, sem hann
hafði verið á siglingu, hafði
hann eingöngu lifað á fæðu og
vökvum, sem hann náði í úr
sjónum: Fiski, sjófuglum og
sævargróðri, sem flaut á yfir-
borðinu, sjó, regni og dögg.
Vild sanna, að hægt væri
að lifa á sjó
Bombard hafði lagt upp í
þessa sögulegu ferð til að sanna
umheiminum, að skipreika menn
gætu lifað á „landsins gæðum“,
ef þeir hefðu nauðsynlega þekk-
ingu á þeim vandamálum, sem
að þeim steðjuðu í slíku tilfelli
og yrðu ekki óttaslegnir eða
gæfust upp. Undanfari þessarar
siglingar Bombards hófst árið
1951, þegar hann og vinur hans
einn hrepptu storm á Ermar-
sundi, en þeir ætluðu sér yfir
það á litlum gúmmíbáti. Þá
hrakti í fimm daga og þann
tíma höfðu þeir félagar ekkert
annað að láta sér til munns en
hálft kíló af smjöri, sem þeir
höfðu upphaflega ætlað að færa
vini þeirra í Englandi. Þessi
reynsla hefði án efa satt alla for-
vitni venjulegra manna um líf á
sjó, en um Bombard gegndi
öðru máli. Þessi reynsla kveikti
í honum löngun til að athuga
nánar hugsanlegar aðferðir við
að komast lífs af undir slíkum
kringumstæðum, er næðu yfir
lengra tímabil.
„Fleira malur en feiii kjöi"
Bombard gat talið hollenzkan
framleiðanda gúmmíbáta og
björgunarfleka inn á það að
standa straum af kostnaðarhlið
tilraunarinnar. Eftir að hafa
numið og gert tilraunir við Haf-
fræðistofnunina í Monte Carlo í
sex mánuði, sannfærðist Bom-
bard um það, að maður gat séð
fyrir vatnsþörf líkamans með
því að drekka visst magn af sjó
á dag (ekki meira en einn fjórða
úr lítra) að viðbættum vökva
pressuðum úr hráum fiski. Hann
komst einnig að raun um, að
fiskur inniheldur allt það magn
af fjörefnum, sem líkaminn
þarfnast, að undanskildu C-fjör-
efni, sem ná má úr sjávargróðri.
Hann sá því enga ástæðu til
þess, að maður gæti ekki haldið
lífi á sjó án nestis, nokkrar vikur
í einu, ef hann var vel búinn
fiskönglum og smáriðnu neti til
að safna í sjávargróðri og svifi.
Ákveðinn í að sanna þessa kenn-
ingu sína, lagði hann upp frá
Tangier í ágúst 1952 á fimmtán
feta löngum björgunarfleka úr
gúmmí, sem hann skírði L’Héré-
tique.
f orlof frá Las Palmas
Eftir átta daga á sjó, kom
Bobard til Casablanca tvö hundr
uð mílum sunnan við Tangier.
Frá Casablanca sigldi hann til
Kanaríeyja. Skildi hann flekann
eftir í Las Palmas og flaug í
orlof til Parísar að finna konu
sína og nýfædda dóttur. Að lok
um lagði hann upp í október frá
Las Palmas í hina löngu ferð
yfir Atlanzhafið.
Á næstum sjö vikum lærðist
honum, að erfiðasta vandamálið
var ekki fæða og drykkur heldur
það að halda siðferðisþrekinu.
Fyrstu vikurnar voru að vísu
ekki mjög slæmar, þar sem hon-
um gaf byr í litla þríhyrnings-
seglið, sem flutti hann í vestur
dag eftir dag.. En svo kom logn
og það var honum erfiðast. 1
tuttugu og sjö daga hrakti hann
fyrir straumi. Bombard var glað
sinna í eðli sínu, en það fór brátt
að sækja að honum óviðráðanleg
depurð, þegar hvorki gekk né
rak og sjóndeildarhringurinn
var alltaf tómur. Það hjálpaði
honum nokkuð, að hann varð að
vinna viss verk á hverjum degi,
fiska, halda leiðarbók, mæla í
sér blóðþrýstinginn og fleira.
Það var nóg af fiskinum, sér-
staklega var mikið um flugfiska,
sem skullu á seglinu á nóttunni
og féllu niður á flekann. Bom-
bard reyndi að eyða frítímanum
með því að hlusta á útvarp, sem
hann hafði meðferðis, horfa á
myndir af konunni og börnun-
um, rannsaka svif undir smá-
sjá, rita niður athugasemdir um
siávarlíf og semja tónsmíðar
(afrakstur: tveir konsertar og
hálf sinfónía). Er rafgeymir út-
varpsins tæmdist á miðju At-
lanzhafi varð hann fyrst veru-
lega einmana.
Landtaka á Barbados
Um þær mundir að Bombard
mætti brezka flutningaskipinu,
hafði hann mátt stríða lengi við
lognið. Hann var því við það að
gefast upp, þegar hann sá skipið,
en er hann var kominn upp á
þilfar þess glaðnaði fljótt yfir
honum. Hann baðaði sig í fersku
vatni og braut út af matarvenj-
unni með því að fá sér egg og
bolla af kaffi. Og eftir eina og
hálfa klukkustund fór hann aft-
ur út á flekann og hafði nokkur
epli meðferðis, auk þess fékk
hann nýjan geymi við útvarpið.
Skipverjar horfðu á hann og
veifuðu honum, unz hann hvarf
við sjóndeildarhringinn.
Skömmu eftir að Bombard
skildi við skipið, rann á byr og
má segja að sá byr hafi haldizt
það sem eftir var ferðarinnar.
Þesi ungi maður sigldi einn í
tvær vikur enn. Þá mætti hann
hollenzku skipi og dvaldi hálfa
klukkustund um borð í því. Svo
var það snemma morguns, eftir
sextíu og þrjá daga í hafi, að
hann sá ljósi bregða fyrir fram
undan. Dagsljósið birti honum
brúna sjávarströnd milli grárra
og veðurbarinna kletta. Bom-
M ESSUBOÐ
Fyrsta lúterska kirkja
Sr. V. J. Eylands, Dr. TheoL
Heimili 686 Banning Street
Guðsþjónustur á hverjum
sunnudegi:
Á ensku kl. 11 f. h.
Á íslenzku kl. 7 e. h.
■ír
Lúterska kirkjan í Selkirk
Sunnud. 27. marz:
Ensk messa kl. 11 árd.
Sunnudagaskóli á hádegi
Islenzk messa kl. 7 síðd.
Fólk boðið velkomið.
S. Ólafsson
bord var kominn að landi í
Stroudsflóa í br-ezku Vestur-
Indíueynni Barbados. Skömmu
síðar var hann setztur að borði
gestrisins íbúa og fyrir framan
hann voru ávextir, flesk og egg,
brauð, sulta og kaffi. Bombard
fannst réttilega, að hann hefði
sannað mál sitt, en lét þess getið
við fréttamenn, að hann mundi
aldrei geta borðað fisk framar.
—TIMINN, 12. febr.
PIPARSVEINN
ÞESSAR eru ástæðurnar til þess
að maður verður piparsveinn:
1. Hann hefur fengið reynslu
af ástinni.
2. Hann vissi hvenær hann
átti að stinga við fótum.
3. Hann er viss um, að eipn
kemst jafn vel af og tveir.
4. Hann veit meira um kven-
fólk en nokkur giftur mað-
ur — ef svo væri ekki, þá
væri hann giftur.
☆
Konan var að ráða krossgátu.
„Æ, hvað er nú nafnið á kven-
kynskind?“ sagði hún.
„Rolla“, hreytti maðurinn
hennar út úr sér, og það varð
upphaf að stórkostlegu rifrildi.
Vegna
"uppvaxtar
áranna"
þaxf æskan á bæti
efní að halda og
keraur þá oft að góðu gagni að hafa til taks
aukaskerf af “D” bætiefni, sem inniheldur hina
styrkjandl Walpole's Extract af þorskalýsi; I
þessu er engin olla og Ijúffengt á bragðið;
vinur fjölskyld-
unnar yfir 70 ár.
W-3-R

> EXTBflCT
C00 LIVER
$ ©
sSSMf.
■
0MU'I»
EXTRACT 0F C0D LIVER
First Smoke
My grandfather’s pipe was too high for his spouse,
So it lay on a ledge in the shed.
When his peaceful repose was disturbed in the house
It was there that for solace he fled.
He would smoke and he’d brood in a meditative mood,
And the wonder is he didn’t choke.
But his soul’s ills billowed away to naught
In a cloud of smoke.
Ninety years without cleanin’ it.
Could drink nicotine in it.
He dreamed dreams and watched them go drifting by
In a cloud of smoke.
I entered that shed, feeling big and mature,
When I was a kid about ten.
I lit up the pipe and was perfectly sure
It would make me a man among men.
First the pipe and the boy were an ecstasy of joy,
But I suddenly shivered and paled.
And the pipe dropped out of my palsied grasp
When I first inhaled.
Ninety puffs without quivering.
Rapture delivering.
I stopped short, never to puff again,
When I first inhaled.
Þér þekkið starf Rauða krossins
Ef til vill hefir syni
yðar, bróður eða ein-
hverjum í fjöskyldu
yðar, eða nánum vini
verið einhvern tíma
hjálpað af Rauða
krossinum, því hann
fyrir marga unnið
hefir
mikið
mannúðarstarf
morgum
löndum um mörg ár.
En Rauði krossinn
þarf hjálpar með,
yðar hjálpar til þess
að halda áfram sínu
undursamlega starfi.
Hann þarfnast mikils fjár við
til að leysa af hendi sitt
bráðnauðsynlega verk.
Styðjið Rauða krossinn yðar. Gefið.
Veljið í öryggi hjá Tip Top Tailors
Gamlir og nýir viBskiptavinir njóta hinna sömu
kjörkaupa, hlnnar sömu persónulegu afgreiöslu
hjá elztu og frægustu fatagerÖarverzlun 1 Canada
eftir máll, jafnt fyrir konur sem karla. BútSir og
umboösmenn I hverri borg frá strönd til strandar.
r
Tip
Top
tailors
ART REYKDAL