Alþýðublaðið - 13.08.1960, Blaðsíða 8

sér. Hjón safna aurum
til utanferðar — eða
kannski eru þau það
efnuð, að þau sigla á
hverju ári — án þess að
þurfa að velta krónunni
í hendi sér.
Ástæður fólks eru
margvíslegar og mis-
munandi, — en flestír
munu þó fara með þá
frómu von, að þeir færi
eitthvað heim með sér
— í ýmsum skilningi.
Við treystum okkur
ekki til að ráðleggja
fólki neitt um, hvar það
helzt á að leita andlegr-
ar uppbyggingar, hvert
það á að fara né hvað
það á að gera. Slíkt hlýt
ur alltaf að vera ein-
staklingsbundið, — á-
hugamálin eru á mis-
munandi sviðum.
Hér eru aftur á móti
ráðleggingar til fólks
um, hvað það eigi helzt
að kaupa í hver ju landi,
— hvað er mest einkenn
andi og vandaðast í
hverju landi fyrir sig.
Greinina höfum við
tekið úr Norsk Dame-
blad — og vonandi kem
ur hún einhverjum, sem
ætlar sér til útlanda, að
gagni, — hvort sem það
er í haust, vetur, næsta
vor eða einhvern tíma
seinna, — því ráðlegg-
ingarnar hljóta að vera
nokkurn veginn sígild-
ar, ef ekki verður, því
meiri gerbylting í iðn-
aðarmálum heimsins.
★
HVAÐA kona dregst ekki
eins og með ósýnilegri snúru
að verzlunargluggunum í
framandi löndum og taæj-
um? Sárum og þreyttum fót
um reikar hún frá glugga
til glugga og margfaldar eða
deilir stöðugt í verðmiðana
til þess að finna, hvað þetta
eða hitt yrði í gjaldmiðli
heimalandsins. Öll sú orka,
sem konan leggur í þetta í
ferðalögum, hefur lagt marg
an eiginmanninn í rúmið.
Allir utanlandsfarar mega
vita, að hið fyrsta, sem þeir
verða spurðir um — af kon
um í vinahópnum ■— verð-
ur, hvað þeir hafi keypt í
útlandinu-
Já, hvað á maður helzt að
kaupa í hinum ýmsu útlönd-
um? Hyað á að kaupa, sem
telja mætti „sérstakt“ eða

ÚTÞRÁIN er íslend-
ingnum víst í blóð borin
og allt frá því að for-
feður okkar fóru utan
til að mannast og kynn
ast heiminum fram til
okkar daga hafa útlönd
in staðið í rósrauðum
bjarma fyrir landanum,
sem svo þegar út í þau
er komið — situr ís-
lendingurinn undir
erlendum hlyni og læt
ur sig dreyma um mjall
hvíta jökla í mánaskini
— eins og segir dálítið
formbetur í ljóðinu.
Unglingarnir safna
fyrir 'litanferð — eða
kannski á pabbi svo
mikla peninga, að hann
getur sent son sinn og
dóttur á sumarskóla án
þess að leggja hart að
5
VARLA blandast
nokkrum hugur um,
hver stúlkan er Bri-
gitte Bardot, sem auk
þess að ganga um í
fallegu köflóttu taikini
baðfötunum sínum á
Rívíerunni, taka þátt
í samkvæmum og
heimsækja eiginmann
inn á hvíldarhæli, —
hefur stundum tíma til
að leika í kvikmynd-
úm og hefur nýlokið
leik í mynd undir
stjórn H. G. Clouzot.
Kvikmynd þessi ber
nafnið Sannleikurinn,
og þar ku engu leynt
um vaxtarlag hinnar
ungu frúar.
Brigitte var loks
orðin svo leið á þessu
öllu saman, að hún
heimtaði að fá sari til
að hjúpa sig í. Auð-
vitað fékk hún hann
strax og gerði þegar
þá uppgötvun, að í
rauninni hefði það allt
af verið hennar heit-
asta ósk að komast til
Indlands. Og því ekkj
það? Indverskur sari
fer henni a m. k. vel.
,,einkennandi“ fyrir þann
stað, sem heimsóttur var, af
minjagripum, sem eitthvert
notagildi hafa og af hlutum,
sem ekki eru allt of dýrir?
Hér eru nokkrar léið-
beiningar, sem þið gætuð®
tekið með ykkur og athug-
að, þegar þið farið í verzl-
unarferðir í útlöndum. Hér
eru nefndar vörur, sem í
fyrsta flokki teljast, hvað
vadnaðri vinnu viðkemur og
ekki ættu að vera allt of
dýrar. Þær eiga einnig að
vera nokkuð einkennandi
fyrir iðnað landsins — þ.
e. a. s. nokkurs konar „þjóð
vörur“.
ifalía
Skartgripir (úr gleri),
myndavélar, kórallar —
einkum í Napoli og þar í
kring —, útsaumaðar blúss-
ur, dúkar, munnþurrkur,
knipplingar (í Burano við
Feneyjar), glervörur (Fen-
eyjum og Murano), körfur
og fléttaðar innkaupatösk-
ur. Sólhattar, bindi, leir-
kerasmíð Af leðurvörum:
handtöskur, belti, hanzkar
og skór.
Frakkland:
Skartgripir, tilbúin blóm,
hálsklútar og treflar, bóm-
ullarefni með sígildu
frönsku mynztri, hanzkar,
knipplingar (Valenciennes,
Bayeux, Alencon), dúkar,
munnþurrkur (í héruðunum
við Pyreneafjöllin), brúður
í ,,þjóðbúningum“ hinna
ýmsu héraða, leirsmíð (bæði
listræn og venjulegar leir-
vörur), sælgæti af ýmsum
tegundum. (Frönsk ilmvötn
eru dýr í Frakklandi, en
fást ekki hér á íslandi.)
Spánn:
Leðurvörur svo sem skór,
töskur o. fl. Silfurmunir
(Toledo), leirsmíð (m. a.
frumstæðar vatnskrúsir og
vínkönnur), körfur og flétt
aðar innkaupatöskur, dúk-
ar, munnþurrkur, útsaum-
aðar blússur. Klæðskera-
saumur fyrir karlmenn er
mjög ódýr á Spáni.
Útsaumuð pils, sjöl úr ull
og. bómull, axlartöskur í
röndóttum, heimaofnum efn
um, silfurskartgripn
staklega þægilegir ir
úr sauðskinni, leirsr
bæði nýtízkuleg og
Skinnvörur eru frer
dýrar í Grikklandi,
minkur.
Víravirkissmíð í
bæði á skartgripur
skrautmunum, knip
dúkar, handofin efni
konar leðurvörur.
Skartgripir, leði
svo sem: kvenveski
töskur og skjalatöski
föng svo sem: brúðr
dósir og uppstoppu£
dýr Trémunir ými:
— svo sem trémynd
skreyta jólaborðið n
frv. Ýmislegt í bíla.
Holland:
Skór, víravirkis
silfri, skartgripir,
o. fl. Postulín, kopai
og gamlar myndir (I
sölum smábæjanna)
sem leikföng hand
um, súkkulaði, inc
kryddvörur, vindli
gólfábreiður.
Belgía:
Skór og kvenvesk:
lingar (Bryssel, I
leikföng, litlar bron
kopar- og mess:
gerviskrautsteinar,
laði.
Sviss:
Skór, undirföt
gerðu líni og dú
ull), útsaumuð ei
Gallen), jersey, I
postulín, eldh
súkkulaði, ostur, ni
vörur.
áusfurríki:
Petit-point-útsaumu
ur, jerseyföt, kv
skór (líka handasui
d. í Salzburg), kjc
konar heimaunnar
silfurskartgripir, pc
England:
Prjónavörur úr
^ 13. ágúst 1960 — Alþýðublaðið