Við og við - 12.05.1894, Qupperneq 1

M 1—2.
1894.
VIÐ OGr
/'\>»68D0<‘«iíá
(* > i ':
VIÐ.
Isafjörður, 12. maí.
Sælir nn!
Það er enginn nýr gestur, sem nú
heilsar yður, kæru landar, heldur gamal-
kunningi, sem reyndar er eltki hvers-
dagslega á ferðinni, en kemur svona
stöku sinnum, án þess að gjöra boð á
undan sér. — Margir kunningjar vorir,
sem hafa saknað þess, hve langt er síð-
an blað vort kom út, hafa verið að
spyrja eptir því, og nii kemur þá blað-
ið; og ef þér takið mannlega á móti, þá
verðum vér bráðum aptur á ferðinni,
því að það er fastur ásetningur vor, að
að gefa blaðið út „við og við".
Eins og „Kirkjublaðið“ viljum \Tér
láta blað vmrt komast „inn á hvert ein-
asta heimili“, en ekki, að það sé haft
utan um grænsápu, eins og „Grettir“.
Piltar og stúlkur! Allir á fætur, og
heilsið aðkomumanninum, sem mun færa
yður fréttirrlr köfuðstað Yestfirðinga, og
skritlur úr öllum áttum.
-—------
Kærmnála-þreíið.
Það gekk ekki lítið á í fyrra sumar,
og í fyrra haust, þegar hann Lárus okk-
ar lézt ætla að fá þá alla setta í „tugt-
húsið“, — eða svo marga af þeirn, sóm
húsrúm leyfði —, sem gjörzt höfðu svo
djarfir, að kæra hann, þennan alþekkta og
„valinkunna sómamann“, til háyfirvald-
anna! Já, ekki vantaði það, að stór voru
orðin, og gifurlegar kröfurnar, og svo
hlupu þá málin af stokkunum, tvö svona
til byrjunar! annað gegn bændum þrem-
ur i Eyrarhreppi, en hitt gegn ritstjóra
þessa blaðs og tveim öðrum kaupstaðar-
búum (hr. Guðm. bátasmið Guðmundarsyni
og hr. Albert járnsmið Jónssyni).
En þessi tvö mál hafa nú í J/2 ár
vafizt svo óþægilega fyrir „dánumannin-
um“, að ckkert varð úr fleiri málum, og
annað þessara tveggja mála (gegn Eyr-
hreppingunum) ónyttist, en i hinu fékk
hann loks 7. þ. m. lítilfjörlegan sektar-
dóm (65 kr. sekt á hvern hinna stefndu),
og mun hann víst, eptir atvikum, hafa
orðið himinlifandi, út af þeim dómi, og
að ininnsta kosti mætti hann vera stjórn-
inni þakklátur, fyrir alla hennar „velvísu“
og „velgrunduðu“ meðferð og umónnun.
Af því að mörgum hefir orðið all-
tíðrætt um kærumála-þref þetta, en dóms-
ástæðurnar hins vegar eigi gefa miklar
upplýsingar um málið, og meðferð þess,
ætlum vér, að lesendum vorum muni
það eigi ókært, að vér birtum liér orð-
rétt varnarskjal það, sein var lagt frain
í málinu af hálfu umboðsmanns hinna
stefndu, Skúla sýslumanns Thoroddsen;
skjal þetta er svo hljóðandi:
YÖRN.
Mál þetta er risið af því, að hinir
stefndu kærðu í fyrra, ásaint fleiri kaup-
staðarbúum, stefnanda rnáls þessa fyrir
háfirvöldunum, fyrir ýms meint embætt-
isbrot og lögleysur, er hann þótti hafa