Kirkjublaðið - 01.11.1891, Page 13

77
nokkur samvizkusamur prestur geti að því afloknu, Ver-
ið ánægður við sjálfan sig. (Niðurl.)
Ný.ja testamentið á ekki að vera stöfjjnarkver, nje
iestrarbók. — Barnakennari hjer nærlendis skrifar ristjórannm á
þá leið:
þessu sinni heíi jeg eigi tíma til að skrifa margt nje
mikið. Báeinum orðum verð jeg þó a<) eyða um Nýjatestamentið.
Það er alsiða hjer á landi að Nýjatestamentið sje haft við lestr-
arkennslu, svo í skólum, sem heimahúsum. Þess eru meira að
segja dæmi, að það sje hæði haft sem stöfunarkver og lestrarbók,
þar sem lestrarkennslan er á lægsta stigi. Og hví er það? Það
mun einkum vera orsökin, að Nýjatestamentið er sú hók, er til er
því nær á hverju heimili. Það þykir því snjallræði að hafa það
fyrir lestrarhók, það er dálítill peninga-sparnaður. — En, verið get-
ur og, að auðvelt sje að afla sjer annara lestrarhóka, en nokkrum
þykir þessi bókin hagkvæmust, af því að það er guðsorðabók, það
er trúa þeirra að börnin læri þá með stöfuninni, að þekkja hin
guðlegu sannindi. En reynsla mín er sú, að hjer fari allt á annai.
veg. Nýjatestamentið er að minni reynslu hin óheppilegasta lestr-
arkennslubók, sem menn geta haft ráð á. Efni þess er allt annað
en barnalegt, þegar lesið er áfram án þess nokkru sje sleppt úr,
eins og vanalegt er. Það er bæði illt og broslegt að heyra hörnin
vera að stagla í þessari bók, að sjá þessa hók, er ætti að vera
gimsteinn hverjum sannkristnum manni, rifna og óhreina í hönd-
um a ovitum, sem að öllum jafnaði ekki vita neitt hvaða bók það
er, sem þau hafa milli handa, sem varla hafa nokkra hugmynd
um efni hennar.
Afleiðingarnar af þessu hafa verið allt annað en góðar, enda
leiðir það af sjálfu sjer. Þegar börnin hafa verið búin aö lesa
hana aptur og aptur, unz þau loksins voru orðin það, sem kallað
er »lesandi«, þá var fjarri því, að þeim væri farið að þykja vænt
um bókina. Þegar þau eru vaxin upp úr öllúm »lestri«, og hafa
verið f'ermd, þá eru það tvær hækur, sem þau helzt eigi vilja, eða
þykjast þui'fa að líta í, og það er »kverið« og »Nýjatestamentið«.
Hví mundu þau þuvfa að lesa í því, þar sem þau voru búin að
lesa það a])tur og aptur á lesturs-árunum, og hvi mundu þau vilja
lesa þaö, þar sem þau voru orðin leið á þvi?............ Með því
að hafa Nýjatestamentið fyrir lestrarkennslubók, þá er lagður
grundvöllurinn til hins almenna áhugaleysis á þvi aö kynna sjer
hið helga orð á fullorðinsárum, og ófýsi margra á því að lesa í
ritningunni. Hún getur varað alla æíi hjá mörgum manni líkt og
óbeitin á kverinu. .......Það væri þvi oskandi áð foreldiar al-
mennt vildu verja nokkrum aurum á ári hverju til þess að kaupa
aörar lestrarbækur handa börnum sinum, og fengju þessa bók