Kirkjublaðið - 01.12.1895, Qupperneq 2

210
Nú æðir stormur yfir grund
og yfir djúpin blá;
hann hamast að eins stutta stund,
ei standast lengi má;
því bráðum fjötra frostsins bönd
hans feiknar-öldurót. —
0, beyg þig undir herrans hönd,
þú henni stenzt ei mót.
Með bæn og von og bljúgri lund
þú bíð í kyrrð og ró,
sem vetrarblóm á bleikri grund,
sem byrgt er undir snjó.
Gteym hjartað ferskt, þótt frost og hret
þjer falli títt i skaut;
og glaða von á vor það set,
sem vetr’inn hrekur braut.
V. B.
Allra þjónar.
4. Ágúst Hermann Francke.
Halle er einn af hinum nafnfrægari háskólabæjum
Þýzkalands, og er nýafstaðin 200 ára minningarhátíð
þess háskóla. Þar var höfuðból píetistanna framan af
18. öldinni, og um eitt skeið var það, að enginn fjekk prests-
embætti í Prússaveldi, nema hann gæti lagt fram skrif-
legt vottorð um »náðarstöðu« sína frá guðfræðiskennur-
unum í Halle. Seinna á 18. öldinni og nokkuð fram á
þessa öld var háskólinn aptur aðalstöð ratíónalistanna
eða skynsemistrúarmannanna. Napóleon lokaði háskólan-
um tvisvar, en jafnharðan og farginu ljetti af, reis hann
úr rústum, og í seinna skiptið, árið 1815, var Wittenberg-.
háskólinn, móðurstöð siðbótarinnar, lagður við háskólann
í Halle. Margir nafnkunnir fræðimenn lútersku kirkj-
unnar hafa um lengri eða skemmri tíma kenm við þann
skóla, og hann sækja sem stendur um 600 guðfræðis-
nemendur.
Annað merkast við þennan bæ, sem ekki er 1 stór-