Kirkjublaðið - 01.01.1897, Síða 1

mánaðarrit
handa íslenzkri alþýðu.
yii.
RVÍK, JAN. 1897.
1.
Nýárssálmur.
Upp lyptum ljóðum giaðir,
nú ljómar nýárssól,
os tímans trausti f'aðir,
er tímans gjörði hjól,
oss hefir alla annazt
og ávallt við oss kannazt.
:,:Hann leiddi oss um liðið
ár
sá lífs og dauða Drottinn
hár:,:
Hans máttur aldrei eyðist
og ei hans gæzka þver,
að líkna ekki leiðist,
er liknar biðjum vjer.
Með fríðri föðurhendi
oss frið og blessun sendi.
:,:Hann gætti vor við sjer-
hvert spor
um sumar, vetur, haust og
vor:,:
Nú þökkum þúsundfalda
með þýðum rómi vjer
þá önn, sem faðir alda
oss ávalt fyrir ber.
Oss, þá er sorgin særði,
hann sífellt endurnærði,
:,:en langmest þó af gleði
gaf,
því gleðjumst nú hans mildi
af:,:
Og eins vjer árið nýja
í alvalds felum hönd.
Til hans er frjálst að flýja,
er íinnast efnin vönd.
Með nýjum náðargæðum
á ný mun Guð á hæðum
:,:oss blessa enn við sjer-
hvert spor
um sumar, vetur, h'aust og
vor:,:
Já, faðir, þjer oss felum Og þegar árin enda
með fullu trausti og von, og æfl kemur kvöld,
því einn þú allt 3jer vel um, oss unn að lyktum lenda