Sunnanfari - 01.06.1897, Blaðsíða 2

94
bærinn allur. Varnar- og vatnsveitingaskurði
mikla ljet hann grafa, samtals yfir 3000 faðma
að leingd. Mörg önnur mannvirki hefur hann
gert, t. d. sljettað í túni og óræktarmóum mörg
þúsund ferhyrningsfaðma. Túnstæði hefur hann
einnig girt og ræktað, 14 dagsl. að stærð, sem
áður gaf af sjer í meðalári 25—30 hesta, en
nú 120 af þurri töðu.
Eingum þeim, er þekkir Bjarna, mun bland-
ast hugur um það, að hann er dugnaðar- og
atorkumaður hinn mesti og svo góður verkmað-
ur og hraðhentur, að fáir munu jafningjar hans.
Að Reykjahólum hefur hann búið stórbúi með
dæmafárri rausn. Er greiðsemi hans alkunn og
hjálpfýsi. Og óhætt er að fuliyrða það, að ís-
lensk gestrisni á hoima að Reykjahólum í full-
komnustu og göfugustu mynd. Heimili þeirra
hjóna er sannefnt fyrirmyndarheimili fyrirmargra
hluta sakir. E>au hjón hafa átt 13 börn; dóu
tvö þeirra ung, en elsti sonúr þeirra, Jón að
nafni, dó á tvítugsaldri. Hin 10 eru á lífi, 5
synir og 5 dætur. Synir hans eru: Þórður,
verslunarmaður í Borgarnesi; 2. Böðvar, nú í
lærðaskólanum í Rvík; 3. Bengt, ljósinyndasmið-
ur á ísafirði; 4. Hannes, verslunarmaður á Bíldu-
dal; 5. Jón, unglingspiltur heima. Dætur eru
þessar: Þórcy, kona sjera Eyjólfs Kolboins að
Staðarbakka; 2. Raguheiður, kona Þorleifs Jóns-
sonar, cand. phil., að Sólheimum í Húnavatns-
sýslu, áður ritstjóra „Pjóðólfs"; 3. Margrjet
Theodóra, 4. Jóhanna, 5. Olavía, allar í föðurgarði.
Heimili hefur Bjarni haft þungt, þar sem
hann hcfur auk sinna eigin barna annast bæði
börn og lasburða fólk án endurgjalds. Samt
hefur Bjarni grætt stórfje með atorku sinni og
forsjá, en eingan arf hefur hann feingið með
kvonfangi eða á annan hátt. Hann hcfur eigi
verið til bóklegra mennta settur, en fáir ís-
lenskra bænda munu hafa látið sjer annara en
hann um menntun barna sinna. Ýms opinber
störf hefur hann haft á hendi, setið í sýslunefnd
í sex ár, í sóknarncfnd síðan lögin um skipun
sóknarncfnda náðu gildi (27. marz ’80), sátta-
semjari hefur hann verið í 14 ár, í hreppsncfnd
í 12 ár.
í málaferlum hefur hann átt allmiklum og
jafnan borið hærra hlut.
Handlaginn er Bjarni framar fiestum öðrum,
einkum að því er að smíðum lýtur. Hann hef-
ur enn fremur hjálpað við barnsburð nál. 50
konum og jafnan tekist injög vel. Smíðaði
hann eitt sinn verkfæri til þess að ná barni
með, þar sem vanaleg læknisverkfæri dugðu
ekki og tókst þá vel.
Bjarni er maður dulspakur og djúphygginn,
stilltur vel og gætinn, prúðmenni hið mesta í
framgaungu allri, giaðlyndur og manna skemmti-
legastur í viðmóti. Þjettur er hann fyrir, ef á
hann er leitað, og manna lægnastur að koma
sínu fram með stillingu og gætni. Hann er
meðalmaður að hæð, herðabreiður og þrekinn,
vel vaxinn, fjörmikill og hvatlegur á fæti.
Guðm. Guðmundsson.
Beta dáin.
Hver blómstaung, sem jörðin frá árdögum ól,
er ætluð í konungsins hlöður.
Þær skírir hin nærgætna, náðuga sól
í nafni Guðs — alveru föður.
Ei linnir hið yngjandi ljósmóður bað
uns lífsöflin konginum falla,
þó æfin sje buudin við afvikinn stað
á öræfum blásinna fjalla.
Þó leiðin til orðstýrs sje langsótt og höll
ei lífsgerva minningar dvína;
því ljósmóðir vorgróðans letrar þau öll
í löggiltu bókina sína.
Þó brosrósum vonar sje hretviðrin hörð
og haustfölvi vorgrænku tregi,
á krossgötum sólar er kerlaug þjer gjörð
í kvöldroðans purpuralegi.
Jeg lít þig í anda í ljósgrænum kjól
með lýsigulls-kniplinga’ um brána,
hjá ungbörnum konungsins austur við Sól
— í álfunni vestur af Mána.
G. F.