Sunnanfari - 01.11.1902, Blaðsíða 7

§7
ymja ljóða-lof
um ljósfreyjuna.
Svanur, sólskríkja,
sumarfiðrildi
syngja, sól, um þig
á sínu máli;
þröstur þjótandi
í þykkum skógi,
bára blásœvar
og blævindur.
Ertu alla tíð
frá alda morgni
fram að fjarlægsta
fimbulvetri
eilíft ylhjarta,
eilift ljóshjarta
eilífs helgi-hugs
huldrar vizku.
Horfi eg hugfanginn
á hátign þína;
sit eg söng-stola;
svíður mig í augu.
Syngur sólarljóð
svanur á vogi,
xtur elskhugi
- enginn maður.
G. F.
* *
*
Atha. Fyrirsögn þessa snildar-kvœöis er eftir ritstj. Sf., en
ekki höf., sem hafði skirt þaö »Söngleyau um aólina«, af
hœverskn sinni; hefir þótt hitt oíviða.
Ferðarolla
konferenzráðs Dr- Magn. Stephensens
1825-26.
(Niðurl).
Apr. 3.......Eg gekk upp í kancellí að vita,
hvort bréf frá Islandi þangað væru komin frá öllum,
og svo upp í hæstarétt, og fann þar advokat Guld-
berg, og falaði af honum að taka að 3ér Bergsteins
forsvar í brigðamálum, og hét hann því. Svo heirn
til justizráðs Hammerichs. Hafnarfjarðarskipið mun
ekkert hafa komist eða fara héðan í þessu. Um
kveldið fór eg í veizlu hjá etazráði Engelstoft. Voru
þar um 40, alt karlmenn, íærðír menn, heízt pró-
fessórar. Veitt upp á sama hátt sem hjá konferenz-
ráð Schlegel í gærkveldi; alt kalt. Þann 1. þ. mán-
aðar féll úrskurður kongs um góða umbun mér til
handa fyrir Jótisbókar lagaverk. Fæ eg hana lík-
lega að vikufresti; enda þangað til í peningaþröng.
Amtmaður Thorstensen á nú úr mínu verki að út-
draga þær Jónsbókargreinar, sem enn þykja heimfær-
audi á vorum dögum, en fyrir hinar velja aðrir til
úr dönsku og norsku lögunx hentugri, hvað eg vildi
ei á hendur takast, því eg held það lítt mögulegt,
svo vel fari, enda var hér of naumur tími þar til,
þó prófessor Rosenvinge og eg ættum að fá com-
missorium eða kongs skipun, meðan eg hér væri, en
eg afsakaði mig frá því.
Apr. 4............Lét eg kaupa kálgarðsfræ til að
senda með heim—-rétt fyrir Viðey, Hólm og máske
Brynjólf. Kom upp til mín sjálfur hans excellence
geheimeráð yfirpræsident Moltke og bauð með mér
til miðdags- og kvöldveizlu mikillar hjá sér í fjöl-
mennu samkvæmi næstkomandi sunnudag þann 9.
þ. m. Hann er stórkross af dannebrog eða með
stóra hvíta baudið. Hann drakk með mór eitt glas
madera með konditorbrauði til. Er allra mesta Ijúf-
menni. Um kveldið hlyddi eg á í'ektors magnifici
professors Orsteds mánaðarfyrirlestra; var þar og
prins Kristján. Hann aumkaði mikið áfall amtmanns
[Gríms] Johnsens, kvað hann hafa skrifað sér til,
og talaði við mig lengi um hann með lofi. Eg sendi
nokkur bréf til vara um borð á Jacobæusar duggu,
eu aðalbrófin eru þó áður send með Hafnarfjarðar-
(skipi); — og nú kálfræ.
Apr. 5...........Ingjaldur á Kleppi skyldi vera
kominn til hans [þ. e. til prófessors Withusen, sem
læknað hafði starblindu á hertogaynjunni af August-
enborg, systur Eriðriks Dauakonungs hins sjötta].
Kom eg til Petræuss, síðan til etazráðs Lange’s í
kancellíi, og sagði hann mér, að Björn secretairi
hefði nú sótt um 150 rbd í launaviðbót, svo að
hann gæti flutt til Reykjavíkur (og sonur minn ei
orðið justizsecreteri, meðan hinn dragi anda), en að
kancellíið hefði hreint afstungið þetta; átti Hoppe
að útrétta (það), því honum sendi 'nann ansögning-
una, og Thorkelín — alt eftir B(jarna) Thorstens-
sons nndirlagi og meðalgöngu —, en alt það ráða-
brugg varð ónytt, og var sonur minn áður orðinn
secreteri. Eins sótti assesSor B(jarni) Thorarensen um
frí málsókn við hæstarétt fyrir síra Sigurð mág sinn
móti Bergsteini, og uppreisn á málinu. Það fyrra