Sunnanfari - 01.11.1912, Qupperneq 4

84
»Vilhorg bjó allan sinn búskap á Gríms-
stöðnm, alls um 30 ár. Hún misti manninn
veturinn 1860; hann var jarðsettur á föstu-
daginn lauga. Eplir það bjó hún um 12 ár
á Grímsstöðum. Síðan brá liún búskap og
var upp frá því bjá Ormi syni sínum, að fá-
um árum undanteknum. Vilborg var yfir-
setukona í mörg ár meðan hún bjó. Alla æíi
var hún lieilsulin, þótt svona yrði hún öldruð.
bónda á Langbolti í Meðallandi, Simnefu
konu Gísla Hannessonar frá Hnausum, og
O/’/n bónda á Kallaðarnesi í Mýrdal.
Þegar Vilborg lézt, voru barnabörn liennar
16 og barnabarnabörn 8.
»Vilborg Stígsdóttir þótti jafnan ágætiskona
fyrir mannkosta sakir; átti og miklum vin-
sældum að fagna, og dó elskuð og virt af
öllurn, er þektu liana«.
Ólyinpíuf'arui'iiir ísleiixliu.
(Frá vinstri til liægri: Magnús Tómasson, Ilalidór Hansen, Kári Arngrímsson, Axel Kristjánsson, Guðm,
Kr, Guðmundsson, Hallgrimur Benediktsson, Sigurjón Pjetursson, Jón Halldórsson).
Opt átti hún við þraungvan kost að búa og
margvíslega örðugleika. Fótavist hafði hún
fram á næstsíðasta ár, og hélt sjón til dauða-
dags, sá t. d. Dyrhólaey, — sem blasir við í
fjarska í suðurátt, — heiman að frá sér, og
menn, er utn veginn fóru fyrir neðan bæinn
á Kallaðarnesi«.
Vilborg flutlist frá Grímsstöðum með Ormi
syni sínum 1905 að Kallaðarnesi í Mýrdal,
og þar andaðist hún.
Börn áttu þau Vilborg og Sverrir 4: Ingi-
björgu, sein nú er ekkja í Höfn í Nesjum;
Vilborgu fyrri konu Ingimundar Ólafssonar
Þessi orð um Vilborgu, sem nú eru hér
rituð, eru tekin eptir skýrslu frá sóknarpresti
hennar, síra Þorvarði Þorvarðssyni.
Myndin er tekin af Vilborgu skömmu áður
en hún dó.
Þjóðviualúliigsalmsiiialíið lí>i;í.
Um það ritar svo merkismaður í ísafjarðarsýslu
19. Okt. í bréfi: „Þjóðvinafélagsalmanakið 1913 hefi
eg feingið, og er dásamleg bók, aldrei jafnfjölskrúðugt
og nú, enda mart þar, sem öllum lýð er ókunnugt.
Almanakið hefði mátt kosta 2 kr. eptir efni og gœdum".