Kvennablaðið - 01.01.1897, Síða 6

6
svo dauðþreytt af þessu sálarstríði sínu,
að hún gat ekki stillt sig, heldur fór
að gráta og studdi höndum sínum fyrir
andlit sjer ofan í gluggakistuna.
„Ástkæra Signý, líttu upp og segðu
mjer hvað að þjer gengur. Rómurinn
titraði, og hann lagði hendurnar hægt og
innilega utan um hana. Ó, hvað hann
hefði feginn viljað segja meira, en jafnvel
á þeirri stundu þekkti hann skyldu sína
Henni fannst snöggvast sorgin sjatna, og
hún verða gagntekin af sælum tilíinn-
ingum. Hún dró sig hægt úr faðmi hans
og þagði. En svo gat hún ekki stillt
sig lengur og gráturinn varð enn sárari
og ákafari. Hún studdri ískaldri hend-
inni ofan á hendur hans og sagði:
„Jeg á svo bágt. Ó, að guð gæíi að
jeg dæi“.
Hann þrýsti hönd hennar, laut niður
að henni og sagði:
„Ertu ófarsæl út af hringnum þínum?
Ó, segðu mjer allt!“
„Já, ójá“, sagði hún í hálfum hljóð-
um.
Hún heyrði hann andvarpa þungt og
sárt. Þau þögðu bæði lengi; loks leit
hún upp hálfhrædd. Augu þeirra mætt-
ust. Þau sögðu allt; þau gátu ekki
annað.
„Allt okkar á milli verður að vera
hreint og útgjört“, sagði hann lágt og
blíðlega.
Þau töluðu saman um allt. Þar var
ekkert ras fyrir ráð fram. Þau vildu
vita hvað þau gjörðu.
„Jeg hefi lofað trúnaði mínum“, sagði
hún.
„En getur þú gjört aðra sæla, þegar
þú ert sjálf ófarsæl“, sagði hann.
Hún titraði og sagði lágt: „En hún
Margrjet?“
Hann laut höfðinu niður. Hún leit
í augu hans og sagði:
„Heíir þú sagt nokkuð við hana ?“
„Já — og nei, eftir því sem það er
skilið. Jeg kendi í brjósti um hana; jeg
var hugsunarlaus, því jeg hafði aldrei
elskað. Jeg sagði við hana, að hún
mundi einhvern tíma sjálf eignast heim-
ili, og þrýsti um leið hönd hennar.
Signý var orðin náföl og sagði hægt:
„Það er nóg. Þetta færi með hana. Það
er gömul ást“. (Framh.)
-----—
Hannyrðir.
Nátttreyjupoki. Þennan fallega nátttreyju-
poka, sem hjer er lýst, má búa til úr silki, last-
ing eða Ijerefti. Poki, sem jeg hefi sjeð, var
gjörður úr crémegulu „satin“ (í stað þess mætti
hafa crémegult „angola") og þunnt flðnel var haft
í millifóður. Pokinn var fóðraður með Ijósrauðu
„lasting11 og rykktur strimill úr sama efni lagð-
ur utan með, en það verður að sauma strim-
ilinn á áður enn pokinn er fóðraður. Bins fallegt
er að hafa „blúndu“ utan með, en það er ekki
eins líflegt. Lokið leggst ofan á pokann í odda,
eins og á brjefsumslagi, og í það má sauma fall-
egt fangamark með ijósrauðum silkitvinna. í
hvert horn er saumaður silkiborði, hjer um bil 1V2
þuml. á breidd, í 2 hornin ljósrauður og 2 hornin
crémegulurogbundinnsamanítvær laglegar „slauf-
ur“. Hafamápokannúrýmsuöðru efni,t. d. rauðu
flaueli með hvítum strimli eða „blúndum“ utan
með, hvítum eða créme-gulum „slaufum“ í horn-
unum og hvítu eða créme-gulu fangamarki í
lokinu.
Tveir skápar saman annan fyrir bækur, hinn
fyrir ýmislegt annað. Þá má búa til úr vínköss-