Kvennablaðið - 28.03.1903, Blaðsíða 2
i8
KVENNABLAÐIÐ.
til að ráðgast um, hvernig skyldi stemma stigu
fyrir þessum ófögnuði. Einnig var haldinn
annar fundur í Frankfurt A. M. í sama til-
gangi. En menn eru komnir að raun um,
að þeir geta ekkert gert, enn sem komið er
í þessu efni, til þess að koma í veg fyrir
þessa svívirðilegu atvinnu, af því svo slæg-
lega er farið í kring um öll lög. í franska
blaðinn „Matin", stendur ekki alls fyrir löngu
nákvæm skýrsla um rannsókn lögreglustjór-
ans Lépune’s og umsjónarmanns Badin’s í
París, í kaffisöluhósi í Montmartré þar í borg-
inni.
Þar mætir miðaldra maður fyrir lögreglu-
réttinum. Hann var vel klæddur, með gull-
hringa á fingrum og demantsnál í slifsinu;
hann lagði fram skilríki fyrir því, að hann
væri borgari bæjarins, hefði kjörgengi og at-
kvæðisrétt, borgaði húsaleigu, stæði í skilum
við bankann, væri i dýraverndunarfélagi o. fl.
Eftir skipun lögreglustjórans var nú leitað á
honum og fundust þá kynstrin öll af brjefum
allstaðar að úr heiminum. Maður þessi þyk-
ist vera kaffi-agent, og sýnist hafa viðskifti
við menn hvervetna á jarðarhnettinum. Frá
Kalkútta fær hann þakklætisbréf fyrir ágæt-
isvörur sínar. Seinasta sendingin hafi bara
verið oflíti). Ekki nema tveir sekkir. Hann
verði svo fljótt, sem unnt sé, að senda meira
af alveg nýju kaffi, sem allra yngstu og svo
miklu sem unt sé! Frá New-York er kvart-
að yfir lélegum varningi. Verzlun, sem sé
að byrja, geti sér ekki orðstýr með slíku
kaffi ! Það standi á sama, hvað það kosti;
en sjálfsagt verði hann að útvega kaffið. Og
þeir vilji það ekki, nema glænýtt! Sum bréf-
in segja frá, að sendingar hafi verið sendar.
Frá Hollandi er getið um svo dýrmæta send-
ingu, að tvo menn þurfti til að fylgjast með
henni, af því sá, sem sendi þorði ekki að trúa
járnbrautinni fyrir henni. Og agentinum er
nákvæmlega skýrt frá stund og stað þegar
sendingin kon>i. Slík bréf eru mörg, frá Jap-
an, Transwaal o. s. frv.
í tvær kl.stundir hefur lögreglustjórinn
nóg með að yfirheyra fjölda manna á öllum
aldri, ýmist vel eða illa klædda, en alla með
troðfullar peningapyngjur og flesta með skýr-
teinum um, að þeir séu atkvæðisbærir borg-
arar. Sumir látast selja vín ístórkaupum, aðrir
eru kolasölumenn, sumir verzla með mjöl,
sumir eru umboðsmenn fyrir stór erlend verzl-
unarfélög, t d. gummiverzlun í Kongoríkinu
í Afrfku! En athugavert er það, að flestir
eiga þeir einhverja eign eða huseign í And-
resy; það er lítið þorp skamt frá París,
gagnvart eyju, sem er í ánni Signu. Frétta-
ritara „Matin’s" sýndist þetta tortryggilegt,
og brá sér þangað til að grenzlast betur
eftir þessu. Hér snuðrar hann nú upp, að þar
hafi um nokkur ár haldið til heill óaldar-
flokkur af „verzlunarmönnum". Sumir búi í
skrautlegum húsum og njóti fullkomins álits
samborgara sinna, annaðhvort af því, að þeir
þekkja ekki þessa atvinnugrein, eða þeir hafa
nógu mikinn hagnað af henni til þess að
þegja. Hóteleigendurnir eru í sambandi við
óaldarflokkinn og eyjan er algerlega á þeirra
valdi. Á sumrin halda þeir sig þar hundr-
uðum saman.
Óaldarflokkur þessi hefir reglubundna
stjórn og ætlunarverk. Sumir eru umsjónar-
menn, sumir ferðalangar, sumir sjá um alla
reikninga og sumir eru umboðsmenn í öllum
heimsins áttum. Þeir, sem veiða ungu stúlk-
urnar halda til á götunum í París, fyrir frarn-
an stóru verzlunarhúsin, spítalana, vistaráðn-
ingarskrifstofurnar, pósthúsin o. s. frv. Og
þeir nota allt, telpur frá 14—15 áta og alt
upp að 45 ára aldri.
Auðvitað rugla þeir ekki vesalings veiddu
stúlkunum saman. Þeir aðgreina þær eftir
fegurð, aldri, sakleysi og fáfræði; þær sem
gintar hafa verið með fögrum ioforðum um
glæsilega og heiðarlega framtíð eru fengnar
konum í hendur, sem eiga að gylla alt fyrir
þeim, þegar vonirnar bregðast.
Oftast er þessum „veiddu" stúlkum boð-
ið fyrst til skemmtunar „út á landið" áður
en fara skal af stað. Þá er farið með þær
til Andresy og þeim komið fyrir á hóteli,
sem á við stöðu þeirra.
Skynsömustu stúlkurnar eru látnar fara
út á þann hluta eyjunnar, sem ekki er tengdur
við meginlandið með brú. Og þeim tekst
sjaldan að komast burtu, nema með tvo
fylgdarsveina aftan í sér.