Kvennablaðið - 16.06.1903, Blaðsíða 2

42
KVENNABLAÐIÐ.
um bæjarins, og því, að liggja við bakdyrn-
ar á „Hótel ísland", eða beint inn að brenni-
vínsknæpunni.
Upp frá Aðalstræti liggur Grjótaþorpið,
sem kallað er. Þar var fyrrum bærinn „Reykja-
vík“,bygður, beint á móti gamla kirkjugarð-
inum eins og venja var til, að bæjardyr sneru
á móti sáluhliði á kirkjugörðum. Hvort þar
hefur verið Reykjavík, bær Ingólfs Arnarsonar,
vita menn ekki með vissu, en trúlegt telja
sumir það, enda hafa þar og fundist ekki alls
fyrir löngu gamlar rústir, eða hús-undirstaða,
og jafnvel eitthvað fleira, þegar grafið var
fyrir kjallara að húsi þar uppi í þorpinu and-
spænis bæjarfógetagarðinum, sem nú er.
Upp úr Grjótaþorpinu og upp um það,
liggja ýmsar smágötur, flestar frá austri til
vesturs. Merkust og lengst af þeim er Tún-
gatan, eða Landakotsstígurinn gamli. Hún
er syðst og er eins og áframhald af Kirkju-
stræti, og liggur á milli lútersku dómkirkj-
unnar og katólsku kristniboðskirkjunnar, sem
menn skyldu þó ætla, að ekki keptu eftir
neinu sérstöku sambandi sín á milli. En ann-
ars er nú búið að leggja þessa götu alveg
vestur úr túnum og alla leið vestur á Kapla-
skjólsveg. — Hinar smágöturnar eru Grjóta-
gata, Brattagata og Fischerssund upp hjá
Fischersbúð og Glasgowrústunum, en Mjó-
stræti liggur eftir miðju þorpinu frá suðri til
norðurs, fram hjá hinu víðfræga „Vinaminni"
og norður að rústunum af gömlu Glasgow-
prentsmiðjunni.
Frá Geirsbúð tekur Vesturgata við og
gengur í norð-vestur. Hún er löng og ligg-
ur alla leið útað „Seljunum*. Nokkuru aust-
ar skiftist hún og liggur þá Bræðraborgar-
- stígur þar suð-vestur af henni, og suð-vestur
úr honum Kaplaskjólsvegurinn suð-vestur und-
ir Skerjafjörð og þaðan fram á Seltjarnarnes.
En skamt fyrir vestan Bræðraborgarstíginn
liggur einnig annar végur í suð-vestur út frá
Vesturgötunni. Það er Framnesvegurinn, sem
liggur vestur hjá Bráðræði og vestur fyrir
Granda og fram á Nesið.
Nokkru norðar en Vesturgatan og nær
sjónum, liggur Nýlendugata frá austri til vest-
urs. Ut frá þessum götutn liggja ýmsar stutt-
ar þvergötur ofan að sjónum, svo sem Brunn-
stígur, Bakkastígur o. fl. Ýmsar götur liggja
og á milli Bræðraborgarstígs og Framnesveg-
ar, svo sem Brekkugata, Holtsgata, Sellands-
stígur o. s. frv.
Ýmsar fleiri götur kunna að vera um
bæinn, sem vér ekki þekkjum til, enda fjölg-
ar þeim óðum og lengjast þær sem til eru.
Þannig er síðan að þessar greinar byrjuðu
búið að leggja Hverfisgötu áfram að Klapp-
arstíg, og er ákveðið, að halda henni áfram
yfir um Arnarhólstúnið og ofan að Kalkoíns-
veginum.
V.
Sírœtagerðin og rennur.
Menn munu nú sjá af því, sem hér er
að ofan sagt, að ekki vanti bæinn stræta-
fjölda og gatnatölu. En hvernig eru öll þessi
stræti, götur og stígar ? Eru þau steinlögð
með „klóökum" eða lokræsum niðri í jörðunni
til að taka við öllum óhreinindum frá húsun-
um? Eða eru það venjulegir upphleyptir
vegir, með opnum saurrennum báðu megin
við f
Strætin, göturnar og stígarnir eru upp-
hlaðnir vegir, eða „lagðir" vegir, og þarsem
bezt er með opnum rennum, en víðast hvar
með alls engum rennum, og verður þá alt
regnvatn, skólp o. fl. að seitlast og síga of-
an í göturnar sjálfar eða standa á þeim þang-
að til það þornar upp. Utþensla bæjarins í
allar áttir veldur því, að ókleyft þykir að
steinleggja göturnar, og jafnvel búa til nýti-
legar rennur. Allir hafa heyrt getið um
„gullrennuna" frægu, sem kostaði þúsundir
króna. Sama má segja um göturnar, að þar
er gullið borið ofan í, þvf þar sést aldrei
árangur af, og þó stöðugt sé keyrt ofaníburði
í þær fyrir ærna peninga, þá eru þær þó
jafn-ófærar eptir sem áður. Enda kveða bæj-
armenn:
„Eau de Cologne er óþarft að kaupa.
það ilmar úr rennunum hvar sem þú fer.
í gusti er afbragð um götur að hlaupa,
því gullsandur fýkur í augun á þér".