Kvennablaðið - 18.12.1906, Blaðsíða 6

94
KVENNABLAÐIÐ.
kvæðisrétt. Nú þegar, Parlamentið var opnað í
haust, þá fór á sömu leið. Konur höfðu loforð
2/a þingsins í neðri málstofunni að fylgja þeirra
máli. En þegar þær héldu þeir væri hættir við
það, þá tóku þær fram í ræður og þóttu það
spell svo mikil, að þær voru settar í fangelsi.
Ein af -þeim var Dora Montefiore. Þær gátu
sloppið ef þær vildu borga hver um sig go kr.
sekt. En það vildu þær ekki, af því með þessu
móti vekja þær eftirtekt á málinu og fá fleiri til
að aðhyllast það.
Signora Prófessor Teresa Labriola. Þessi
unga kona er prófessor við háskólann í Róm.
Þegar hún kom fram á ræðupallinn í sumar á
stórfundinum, til að lesa upp skýrslu sína um
kvennréttindafélögin á ítallu, sem hún var fulltrúi
fyrir, þá sögðu allir blaðamennirnir, sem sátu
neðanundir pallinum. »Hvað vill þetta barn fara
að tala um kvennréttindin! Þegar henni var sagt
þetta, brosti hún og kvaðst ekki vera neitt sér-
legt barn; hún væri nú 31 árs gömul. Hún var
eiginlega eítirlætisbarn áhorfendanna, svo ram.
suðræn, sem hún var: kolsvart hár og augu, grönn
og fín, fjörleg og gáfuleg.
Frú Louise Norlund er kennarakona við einn
af alþýðuskólunum, og forstöðukona 1 »Dansk
Valgretsforbund". Hún var hreykin yfir því, að
hún væri eina konan, sem væri í einu sósíalista-
félagi í Höfn og talaði þar á fundum og væru
þar þó 300 meðlimir.
Frú Petersen-Dan hefir teiknað uppkast af
félagsmerki fyrir hið »International« kosningar-
réttarfélag. 1904 hafði það boðið þeim lönd-
unt, sem tóku þátt í fél. að keppa um teikningu
fyrir sameiginlegt félagsmerki, og varð hún hlut-
skörpust. Merkið sýnir réttlætisgyðjuna með
metaskál í höndunum, og á merkinu stendur:
»Kosningarréttur".
Frk. Elína Hnnscn er forstoðukona fyrir hús-
stjórnarskóla í Höfn. Hún var gjaldkeri mót-
tökunefndarinnar í Höln, sem sá um veru og
skemtanir handa fundarkonunum. En hún var
lfka túlkur ■% ið fundinn og leysti þann starfa
framúrskarandi vel af hendi, því á kveldfund-
unum átti að snúa öllum ræðunum á dönsku, og
fylgdist hún svo með, að jafnskjótt og ræðukona
var hætt ræðunni, þá stóð hún upp og las hátt
og snjalt upp alt aðalinutak hennar á dönsku,
hvort sem ræðan var á ensku þyzku eða frönsku.
Litunarjurtir.
Krapp-jurtin {ntbia tmclorium) á heima í Aust-
urlöndum, en er ræktuð sunnan til í Evrópu.
Ræturnar eru rauðar og í þeim litunarefnin alis-
arin og parpurm. Úr þessum rótum er gert gul
rautt duft, sem hættir við að hlaupa í harða köggla,
og fæst þar f verzlunum. Ef duftið dregur að sér
raka úr loftinu, þá verður það brúnrautt og þyng-
ist líka við það og skemmist. Oft er það svikið
og blandað berki og leir. Menn verða því að
taka það besta sem fáanlegt er til þess að ná
hreinum, rauðum lit.
Ternambúk-tréð (baesalpina brasilieusis) vex
í Brasilíu og er viður þess rauður og í honum
rautt litunarefni, sem heitir brasilin. Viðurinn er
rifinn með raspi og svarfið selt, en nái loft til
þess, þá missir það smátt og smátt litunarefnið.
Coclieuille (coceus acti) er trjálús, sem lifir á
ýmsum kaktusjurtum 1 Mexiko, Mið-Ameríku og
kringum Miðjarðarhafið. I henni er rautt litunar-
efni, sem carmin heitir. Þessar trjálýs eru smáar,
og þegar þær eru þroskaðar eru þær silfurgráar,
rauðbrúnar, eða jafnvel alveg svartar. Þær dökk-
ustu ertt beztar. Þegar þær eru steyttar eða mal-
aðar, verður mélið rakt, og ættu þær ætíð að kaup-
ast ósteyttar.
Gulspónn (iíka nefndur gultrá, gult Brasilíu-
tré og Cuhu tré) er hinn guli kjarnviður af litun-
ar-Morberjatrénu (Morus tinctoria), sem vex í Suð-
ur-Ameríku og Vesturheims-eyjum. Hann flyzt í
verzluninni raspaður eða höggvinn niður og er
mest notaður til að blanda með honum aðra liti.
Leggja skal hann í bleyti áður hann er notaður,
og er best að hafa raspsvarfið í ljereftspoka, því
það er þægilegra, en að sía það frá á eftir, þegar
búið er að sjóða litinn.
Gurkomeio heitir þurkaður rótarstöngull af
af jurt (barcuma longa), sem vex 1 Suður- og Aust-
ur-Asíu. Hann er gulur og í honum gult litunar-
efni, sem circumin heitir. Úr þessum rótarstöngli
er gert dttft og er mest notað til að blanda með
því liti.
ALFA
1ÁRGARI1
ætti hver kaupmaður
að liafa.
Útgefandi: Bríet Bjarnhéðinsdóttir.
Prentsm. Gulenberg.