Kvennablaðið - 20.01.1910, Blaðsíða 3

KVENNABLABIl).
3
og hafa greitt eitthvað í bæjarsjóð —
hvað lágt útsvar sem er.
Auðvitað stendur nokkuð öðruvísi á
nú, heldur en árið 1908. Þá átti að kjósa
alla bæjarstjórnina, eða 15 fulltrúa, en nú
á að eins að kjósa 5 af þeim. Af kvenna
hálfu þarf því miklu meira atkvæðamagn
til að geta komið einhverjum að, en áður.
En samt sem áður ætti konum að
vera mjög hægt að geta komið iun að
minsta kosti 3 fulltrúum, ef þær að eins
halda nú vel saman. Ýmsir höfðu haldið
því fram, að konurnar ættu nú ekki að
hafa sérlista, lieldur ætlu þær að taka þátt
í listatilbúningi karlmannanna, og fá sin
fulltrúaefni sett á lista þeirra á sæmilegum
stað. Með því móti gæti kosningin orðið
pólitísk, bæði frá kvenna og karla hálfu
sem ekki vrði Iengur lijá komist.
En enn þá er ekki unt að fá þá sam-
vinnu milli karimanna og kvenmanna, sem
ábyggileg sé. Þólt konur séu nú langtum
lleiri en 1908, og liátt upp í það að þær
séu helmingur allra kjósendanna, þá virðast
karlmennirnir í sumuin félögunum eiga
erfitl með að viðurkenna það, og yfir höfuð
kunna ekki við, að þær geri kröfur til að
ráða nokkru um, hvernig þeirra fulltrúa-
efni verði sett á listana. Þeir virðast trúa j
þvi, að nú sé allur áhugi kvenna í þessu j
máli rokinn burtu, og þeir eigi atkvæði j
þeirra vís hvorl sem sé. Sumir þeirra hafa
jafnvel látið þetta allskýrt í ljósi.
Vér verðum því enn á ný að liafa i
sérlista og nota afla vorn. Fulltrúaefni j
vor eru þær frú Katrín Magnússon, j
fröken Ingibjörg Bjarnason og frú Guð-
rún Þorkelsdóttir. Um þær verðum vér
allar allar að fylkja oss; þar má enginn
ágreiningur koma fram, hver þeirra sem
verður hlutskörpust með að vera efst á
listanum. Heiður vor kvennanna liggur
við að láta þessar kosningar fara ekki síður
fram frá vorri hendi en 1908, svo ekki
sannist þær spár karlmannanna, að nú sé
áhugavíman runnin af oss, það hati að
eins verið nýjabrum, sem nú sé lijaðnað
niður. Fyrir oss konum sé »lyrst alt l'ræg-
ast«. Vér séum ekki verðar tiltrúar, og
geturn ekki vænt þess, að hygnir menn taki
tillit til vor á sama hátt og karlmanna.
Reykjavíkurkonur! Látum eigi þá van-
virðu um oss spyrjast, að þetta sannist.
Fylkjum oss eindregið um kvennalistann,
og gefum engan gaum að fortölum þeirra,
sem' vilja fá oss til að gera kosninguna
pólitíska. Bæjarmálin eru öllum jafnt við-
komandi. Gerum ekki þann óvinafagnað,
að láta ginna oss út af þeirri braut að
halda fast saman, meðan vér erum ekki
búnar að fá rétt til að taka þátt í póli-
tisku llokksmálunum, sem jafningjar karl-
manna. Avinnum oss virðingu þeirra fyrir
festu vora. Látum menn sjá, að oss er
alvara með að standa á eigin fótum. Vér
höfum fulltrúaefni, sem vér erum vel sæmd-
ar af. Fylgjum þeim dyggilega og þá
munum vér sigra í baráttunni.
Utan úr heimi.
S t a r f s k o n ur.
Septemberheftið af »Kringsjá« tlytur ýmsar
fróðlegar upplýsingar um konur og störfþeirra.
Þessar skýrslur hafa nýlega verið birtar i Ame-
ríku, og sýna þær, að af 5 miljónum kvenna,
sem vinna fyrir sér, eru tvær miljónir í
Ameriku. Af þessum 2 miljónum er helming-
urinn innfluttur seinna. Svei-tingjakonur vinna
mest að útivinnu og þvotti, en þýzkar og fransk-
ar konur standa tlestar fyrir skrifstofum eða
eru nýtízkuverzlunarkonur. Sagt er að 100,000
konur séu hraðritarar. í Bandaríkjunum og jflr
80,000 séu nýtízkuverzlunarkonur. Að öllu sam-
anlögðu vinna ll°/o af amerískum konum fyrir
ser með sjálfstæðri atvinnu.
Á Frakklandi eru verkakonur í verksmiðj-
um 927,705, en verkamenn 2,350,819. En við
heirailisvinnu eru konurnar stórum tleiri, því
þar eru 906,512 konur móti 679,568 karlmönn-
um, f saumastofum vinna 381,000 konur, eða
fimmfalt fleiri konur en karlmenn. Ýmsaraði-ar
iðnaðargreinar eru unnar af fleiri konum en
körlum.
í Englaudi eru 5,500,000 vinnandi kvenna.
2 milj. af þeim eru vinnukonur, 876,000 konur
vinna við ýmiskonar vefnaðarverksmiðjur, 908-
000 eru saumakonur, 80,5000 vinna fyrir sér við
verzlun, og nálægt 100,000 reka landbúnað. —•