Kvennablaðið - 19.04.1913, Síða 6

30
KVENNABLAÐIÐ
Úr bréfi
frá ungfní Dilju Hevmannsdóitur i Rvík,
til ungfrú Guðbjartínu Guðmundsdótlur
í Heimahögum í Fagradal i P—sgslu.
— — »Það er nú talsvert vandaverk,
að velja kramvöruna handa ykkur þarna
í Heimahögum. Þið mæðgurnar eruð líka
altaf svo vandlátar. Um daginn var ekki
tiltök fyrir mig að reyna að fá nokkuð
almennilegt í búðunum, engar nj'jar vörur
komnar og ekkert nema þetta gamla rusl
að fá. Einar hundrað krónur til að kaupa
fyrir! Hvað heldurðu svo sem að það
hefði hrokkið? En núna þegar skipin eru
komin, það er annað mál. Eg rann af
stað í búðirnar, skoðaði allstaðar hátt og
lágt i skápunum, en hvergi líkaði mér
neitt, hvorki vörunar og því síður verðið.
Eg hefði ekki fengið helminginn af öllu
því, sem þú vildir fá. Að eg nú ekki tali
um fallegleikann og vörugæðin. En —
bíddu nú við! Loksins komst eg í búð-
ina hans Th. Thorsteinssons þarna niðri
í Ingólfshvoli. Þar er nú nýbúið að taka
alt upp og verðleggja allar vörurnar. Al-
máttugur minn! Þar var nú sitthvað að
sjá! Þú manst að hvíta þvegnu léreftin
þar voru æfinlega þau beztu í bænum.
Og ftónellin og flónellettin og morgunkjóla-
efnin! Aldrei nokkurn tima hefi eg séð
annað eins úrval, bæði að gæðum og fall-
egleika, og verðið er jafnlágt og fyrri, og
þ a ð er nú það allrabezta. Þú getur nærri,
að eg fór heldur en ekki að hreyfa vöru-
strangana. Og þegar eg hafði tekið það,
sem eg ætlaði mér af þessu öllu, þá fór
eg að skoða tvisttanin. Það voru nú meiri
kynstrin! Bæði góð og falleg og ódýr.
Eg tók í svuntur handa ykkur öllum og
leggingar á þær. Þær eru alveg ljómandi.
Þá voru gardínutauin. Þau skoðaði
eg af hjartans lyst. Þau voru svo Ijóm-
andi góð, falleg og ódýr. Alveg ný munst-
ur! Hugsaðu þér, að þessi, sem eg sendi
þér, með bekk og tungum báðum megin,
kostuðu bara 22 aura alinin, og upp í 50
aura minnir mig. Þú sér það á reikn-
ingnum. Eg tók bæði fyrir gestaherbergið
og stofuna og svefnherbergin ykkar. Og
silkið i svunturnar! Að eg ekki tali um í
blúsur fyrir þær, sem eru á kjól. Og
sitkiborðarnir í stifsin, sem eg tók handa
ykkur systrunum! En reiðfataefnin úr btáa
og svarta cheviottinu! Þau þykja mér svo
ágæt. Sumar vilja þau heldur græn. Það
fæst líka. All er til í kotinu.
Og þegar eg fór svo að reikna alt
samari, þá var eg bara búin að eyða 80
krónum. Tuttugu krónur átti eg eftir!
Heldurðu það hafi hýrnað yfir mér? —
Fyrir þær keypti eg sansérað silki í svuntu
handa þér, í peisuföt lianda Jónu, af þessu
góða dömuklæði á 2.90, sem við eigum i
sparifötunum, tvö pör af ágætum ullar-
sokkum handa mömmu þinni spari, undir
nýju stígvélin hennar, og sirs í treyju, at
þessu góða, á 38 aura, sem þið fenguð í
fyrra handa henni Guðrúnu gömlu. Það
hefði þig víst aldrei dreymt um.
Því segi eg það, mamma þin vissi
hvað hún söng, þegar hún sagði, að eg
skyldi kaupa alla vefnaðarvöruna hjá Th.
Thorsteinsson í Ingólfshvoli. —
Jæja, svo eru nú margar fréttir úr
bænum, sem eg gæti sagt þér seinna.
Hann —---------, já, eg segi ekki meira
núna, en framh. næst.
E. S. Mér láðist eftir að segja þér
frá skinnhönzkunum hjá Th. Thorsteins-
son, þeir eru svo dæmalaust góðir; hvergi
í bænum jafngóðir. Þú ættir líka að fá
mömmu þína til að fá sér ábreiðu undir
borðið í gestastofunni ykkar. Af þeim er
svoddan úrval í Ingólfshvoli. Eg er viss
um, að hvergi i sveitinni yrði jafnfínt og
hjá ykkur á eftir. Heldurðu að hinar
konurnar öfunduðu ykkur?
Vertu blessuð.
Þín D. H.