Kvennablaðið - 31.05.1915, Blaðsíða 1

Kvennablaðið kott
»r 1 kr. 60 an. inn-
Rulands, erlondis 2
kr. [65cent vettan-
hafs) '/* verðsint
borgist fyrfram, cn
J/i fyrir 15. júli.
tuuutatilnbib.
Uppsögn skrifleg
bundin við kr»-
mót, ógild nema
komin sé til út-
gei. fyrir 1. okt
og kaupandi hafl
borgað að fullu.
21. ár.
Reykjavík, 31. Maí 1915.
M 5.
Kyennafriðarþingið í Haag.
h)ins og til stóð, var það haldið 28.—30.
apríl sl. Mörg af sambandslöndum Alþjóða-
kvenréttindafélagsins höfðu heitið að senda
fulltrúa, og þar á meðal öll Norðurlönd,
nema ísland. Komu fulltrúar Norðurlanda
saman í Kaupmannahöfn áður en þeir fóru
og báru sig saman um, hvernig þeir skyldu
taka tillögum þeim og fundarályktunum,
sem í frumvarpsformi höfðu verið sendar
ásarnt fundarboðinu, til allra landsfélaga
kvenna í hverju landi. Norrænu konurnar
samþyktu, að koma fram sem ein sendi-
nefnd eða samkjörnir fulltrúar frá Norður-
löndum og fylgjast að öllum aðalmálunum.
Voru þær allar ásáttar um, að fyrsti lið-
urinn í fundaráskoruninni væri ólímabær
og óheppilegar og að þær vildu fá hann
feldan burtu. En hann hljóðaði um það,
að stjórnir hernaðarríkjanna skyldu strax
fara að semja frið og birta þegar þá vænt-
anlegu friðarskilmála.
Þegar til kom, mættu ekki fulltrúar frá
neinum félögum á Englandi, Frakklandi
eða Rússlandi. Höfðu um 60 enskar kon-
ur ætlað að fara, en svo gekk langur tími
í að fá »passa« handa þeim hjá yfirvöld-
unum. Og þegar þær loks fengu þá handa
að eins 20 konum, þá var búið að banna
allar samgöngur milli Hollands og Eng-
lands, svo að eins 4 konur, sem fyr fóru,
lil að taka þátt í fundarundirbúningnum,
komust á fundinn, en ekki með neinum
rétti til að mæta sem fulltrúar, hvorki frá
þjóðinni né neinu félagi. Franska kven-
réttindafélagið og Kvennaráðið neitaði að
táka þált í fundinum; þrjár franskar konur
höfðu ákveðið að fara prívat, en þær voru
settar i höft.
Franskar konúr héldu einnig fund og
mótmæltu þessum friðarfundi sem alger*
lega þýðingarlausum og óhæfum, eins og
nú stæði á. Hin alþekta mælskukona,
Madame Maria Verone, yfirdómslögmaður,
talaði harðlega á móti þessu og kvað það
landráð, að franskar konur tækju þátt í
svo óvirðulegum friðarumleitunum, sem
væru með öllu óheimilar nú.
Flestar konur komu frá Ameríku, um
60, og var Jane Adams, hin nafnfræga
umsjónarkona allra fræðslumála í Chicago,
kosin fundarstjóri. Um 2000 konur voru
mættar á fundinum. Meðal þeirra voru
2 konur, sem fulltrúar frá Belgíu, 4 enskar
konur, nokkrar þýzkar, austurrískar og
ungverskar. Allmargar konur voru frá
öllum þremur Norðurlöndunum, en engar
franskar eða rússneskar. Mikill alvöru-
svipur var yfir fundinum og lítið um veizl-
ur eða nokkurn gleðskap.
Mörg samhygðarskeyti bárust fundinum,
þar á meðal frá Svíþjóð og Noregi, hvort
fyrir sig með c. 24,000 nöfnum undir,
sem safnað hafði verið á fáum dögum.
Frá Kvenréttindafélagi íslands barst svo*
hljóðandi símskeyti:
»Kvenréttindafélag íslands, sem er svo ham-
ingjusamt að tilheyra landi, sem nýtur bless-
unar stöðugs friðar, óskar friðartilraunum fund-
arins góðs árangurs«.
Utanríkisráðherrann í Hollandi var á
fundinum. — Atkvæðamestu konur fund-
arins voru þær Jane Adams, dr. Aletta
Jakobs, form. holl. kvr.fél., dr. Anita Augs-
burg frá Miinchen, Þýzkal., og Miss Rosika
Schwimmer frá Ungverjalandi. Dr. Augs-
burg og Rosika Schwimmer eru nafnfrægar
fyrir mælsku sína Helzta efni í fundar-
samþyktunum og áskorunum var þetta: