Kvennablaðið - 31.07.1916, Síða 5

KVENNABLABIÐ
53
þar sera fulltrúi Kvenfélagsins, en óvíst
ennþá, hver þar mætir af hálfu Kvenrétt-
indafélags íslands.
Samband þetta er ætlast til, að vinni að-
allega að þvi í sameiningu, að fá breytt
hinum ýmsu lögum og lagavenjum kon-
um norrænu landanna í hag, og taka
höndum saman, til þess að kynna sér hagi
þeirra og leitast við að bæta þá, bæði að
lögum og í framkvæmd. Búist er svo við
því, að þessi sambandsfélög muni i hverju
landanna sem er, mynda sameiginlega
nefnd heima hjá sér, til að vinna að þess-
um málum.
Vér íslenzku konurnar erum bæði svo
afskektar og áhugalitlar, að oss ætti að
geta orðið stórmikið gagn að slíkum fé-
lagsskap, einkum ef konur hér að heiman
sæktu þessa fundi. það mundi opna augu
þeirra fyrir hinu marga, sem við eigum
ennþá eftir að fá lagað, bæði að lögum
og í framkvæmd, hér heima. Með því
mundum vér einnig fá margháttaða þekk-
ingu frá merkustu konum þessara Ianda og
þeirra félagsskap og framkvæmdum í öllu
tillili, og á því höfum vér fulla þörf.
Samband þetta er ætlast til að vinni
aðallega að því, að bæta kjör kvenna í
þessum löndum, bæði að lögum og í verk-
legri framkvæmd, til að jafna og upphefja
þann mun, sem ennþá á sér stað á kjör-
um karla og kvenna. í því skyni tekur
fundurinn til umræðu störf kvenna og
starfslaun, sem svo er aftur skift í 3 liði:
1. launakjör þeirra, 2. möguleika og líkur
fyrir taunahœkkun í þessum stöðum*, og 3.
líkurnar fyrir nýjum störfum og stöðum
handa þeim. Danska kvenfélagið »Dansk
Kvindesamfund« hefir tint saman og látið
prenta lista yfir um 300 lagaforboð og venju-
forboð, sem útiloka danskar konur frá
ýmsum stöðum og störfum, sem er bæði
fróðlegt að kynnast og gefur fullnægjandi
svar við þeirri skoðum manna, að kven-
réttindafélög séu óþörf, þegar pólitiskur
kosningarréttur sé fenginn.
í sambandi við þennan sambandsfund
ætla sænskar konur að halda opinberan
umræðufund, þar sem þær óska eftir, að
fulltrúarnir skýri frá, hvað konur í þeirra
löndum hafi gert til framfara húsmæðra-
kenslu þar, sem kemur til af því, að Svíar
hafa mest allra Norðurálfuþjóðanna sýnt
áhuga í þeim efnum. Þeir hafa komið
upp skólaeldhúsum við mestan hluta af
barnaskólum sínum, og fjölda húsmæðra-
skóla, með bæði löngum og stuttum nám-
skeiðum, bæði handa konum í borgum og
sveitum. Og nú í vetur hefir allmikið
verið rætt þar og ritað um, að gera hús-
stjórnarnám að skyldunámsgrein fyrir allar
konur um 1 eða fleiri ár, á aldrinum frá 18
—25 ára, sem skyldi skoðast sem land-
varnarvinna kvenna. — ÖIl Norðurlönd
hafa nú tekið hússtjórnarkenslumálið upp
hjá sér, sem eitt af þýðingarmestu lands-
málunum, og verður það því hvorki létt
verk né skemtilegt, að skýra á þessum
fundi frá þvi, fyrir íslenzku fulltrúana, hvað
bæði íslenzkar konur og íslenzka þjóðin í
heild sinni, hafi gert fyrir þetta mál, án
i þess að verða að setja okkur öll í reglu-
legasta gapastokk fyrir fávizku og fram-
kvæmdarleysi. —
En hvað sem óþægindunum líður við
það, að hafa ekkert eða lítið nýtilegt, að
segja um tilraunir okkar íslenzku kvenn-
anna, til að koma bæði þessum málum
okkar og öðrum í sæmilegt horf, þá er
það auðsætt, að því skemra, sem við erum
á veg komnar í öllum efnum, því nauðsyn-
legra er okkur að fylgjast með þeim kon-
um, sem lengra eru komnar, og læra af
þeim. Sænskar konur bjóða velkomnar
fleiri konur á fundinn, úr þeim kvenrétt-
indafélögum, sem taka þátt í honum, og
væri því æskilegt, ef einhver kona eða
einhverjar konur, sem eru í Kvenréttinda-
félagi íslands, annaðhvort hér i Reykjavík
eða í hinum kvenréttindafélögunum, gætu
tekið sig upp og verið þar viðstaddar sem
áheyrendur og þátttakendur. Af því má
fá margskonar fróðleik og kynningu um
ástand þessara frændþjóða vorra.