Dagskrá - 05.10.1897, Síða 2

í fjelag við sig. A leiðinni mættu þeir skírisdómaran-
um, er ætlaði að hefta för þeirra, þegar þeir ekki ljetu
að orðum hans, skutu menn hans á verkhlýðinn, er var
vopnlaus og illa útbúinn; 22 menn biðu bana í skot-
hríðinni, 36 voru hættulega særðir og 40 fengu smásár.
Þess er getið til að aðfarir þessar munu hafa talsverðar
hreytingar í för með sjer, og þær ef til vill alvarlegar,
þar sem hinir föllnu og særðu voru flestir útlendingar.
Margir borgarar kröfðust þess, að rannsókn yrði hafinn
gegn skírisdómaranum.
Bergmál.
Vinur vor ognábúi hefur í byrjun »nýju aldarinnar«
gefið Reykjavíkurblöðunum »einkunnir« hvoru fyrir sig
og skulum vjer taka þær hjer upp:
»Þjóðólfur« er elsta blað landsins, »ísafold« helsta
blað landsins, »ísland« skemmtilegasta blað landsins,
»Fjallkonan« efnisríkasta blað landsins og »Dagskrá«
djúpsæjasta blað landsins. — Auk þessa telur höf. upp
til samanburðar ýmislegt, sem blað hans ætli sjer ekki
að vera.
Af því að einkunn »Dagskrár« verður að álítast
best af öllu góðgætinu, álítum vjer oss bera að þakka
fyrir »komplímentin«.
Vinur vor og nábúi er elsti politíkus landsins, —
þvi hann sjer tvær »Aldir« líða undir lok, bæði þá
gömlu og þá nýju. Hann er helsti politíkus »Landsins«
— því hann ritar leiðarana fyrir blaðið Island. Hann
er skemmtilegasti politíkus landsins, — því menn hafa
mesta gaman af rr.iðluninni hans, nr. 2. Hann er efnis-
rlkasti politíkus landsins, — því hann er ríkasta efni
til ágreinings meðal Valtýskuvinanna. Og hann er djúp-
sœjasti politíkus landsins, — því honum einum ber
heiðurinn fyrir það að »hafa fundið púðrið« — — í
ríkisráðsafskiptunum af sjermálum íslands.
„Corpus juris“ og ríkisráðíð.
11.
Þegar Dagskrá byrjaði að svara Corpus Juris var
gjört ráð fyrir því, að hann mundi færa röksemdir fyr-
ir máli sínu á þann hátt — þótt rángar væru —
að eitthvað gæti unnist við það að taka mál hans til
greina, að minnsta kosti það, að sýna fram á að hann
hefði rangt fyrir sjer. — Fyrsta svar Dagskrár var og
sniðið eptir þessu.
En nú hefur hr. C. J. tekið að kveða við þann
tón, að enginn getur lengur grætt neitt á því að hon-
um sje svarað. — Röksemdir hans eru orðnar svo ger-
sneiddar allri skynsemi, að enginn þarf að ímynda sjer
að neinn maður meti neins það, sem hann segir. —
Hinar »tvær síðari« mótbárur gegn Valtýs-ábyrgðinni
standa í augum allra manna jafn óhaggaðar fyrir það,
sem hann segir í síðari Isafoldargrein sinni 29. f. m.—
Fyrri kaflinn var að vísu einfeldningslega ritaður, en þó
gat svo sýnst sem maðurinn ætlaði að segja það sem
hann vissi best; — í síðari kaflanum hefur hann þar á
móti einnig sleppt þessari viðleitni sinni og hefur þar
með sett sig í flokk þeirra greinahöf. sem ekki eru
svara verðir, þegar ræða er um skýring einhvers máls.
Menn, sem ekki hafa lesið ísafold, kunna ef til
vill að álíta þetta sleggjudóm — sjeu orð vor ekki rök-
studd að neinu leiti, og skulum vjer því stuttlega drepa
á þá einu röksemd sem hr. C. J. kemur með gegn því
að alþingi geti ekki kært og hæstirjettur ekki dæmt
politiskt ábyrgðarmál gegn neitium ráðgjafa fyrir gjörð-
ir hans í ríkisráðinu. —
Röksemd hr. C. J. er enn hin sama margupptugna
fásinna að stjórnarskrá vor segi það og þessvegna
hljóti það að vera svo að ákæruvald alþingis og dóms-
vald hæstarjettar sje gott og gilt í þessu tilfelli.
En nú munu allir þeir, scm nokkuð hafa fylgst með
þessari deilu, eða sem hugleiða þetta málsatriði, skilja
að þrætan veltur einmitt á þessu hvort stjórnarskrá vor
geti gilt á móti grundvallarlögunum dönsku á dönsku
rjettarsvæði (0: fyrir dönskum dómstóli og gegn dönsk-
um ríkisstjórnaraðila). — Það er því svo heimskulegt
að bera ekkert annað fyrir sig heldur en þessa einu
sömu margendurteknu staðhæfing um það, sem átti að
sanna 0 : að stjórnarskráin gildi undir þessum atvikum
hvað sem hver segi -— að jafnvel hr. C. J. getur naum-
lega álitist hafa verið þar í »góðri írú« — þótt ein-
faldur og fákunnandi sje. — Hr. C. J. hefur að því er
virðist grafið sitt litla pund í jörðu þegar hann skrifaði
þetta, og þá vonum vjer að flestir virði oss til vor-
kunnar að vjer viljum ekki gjöra fleiri málalengingar út af
röksemd hans.
Hina þriðju mótbáru gegn Valtýsábyrgðinni — að
engin ábyrgðarlög sjeu samin um stjórnarathafnir ráð-
gjafanna — þurfti hr. C. J. ekki að nefna, því hún getur
gilt jafn vel á móti ráðgjafaábyrgð endurskoðunarfrum-
varpsins — enda hefur enginn maður nema C. J. talað
um hana í þessu sambandi. —
Hr. C. klykkir út, með því að gjöra ráð fyrir ein-
hverju borgaralegu rjettarbroti ráðgjafanna í ríkisráðinu
til sönnunar því að aðrir dómstólar en hæstirjettur geti
dæmt um gjörðir þeirra í ráðinu. —
En hann hleypur þar alveg yfir það að hjer er
talað um þolitisk rjettarbrot sem dæmast eptir grund-