Lögberg-Heimskringla - 12.05.1960, Blaðsíða 1

Högberg - Hetmsfer ingla
Stoínað 14. jan., 1888 Stofnuð 9. sept., 1886
74. ÁRGANGUR
WINNIPEG, FIMMTUDAGINN 12. MAÍ 1960
NÚMER 19
Biskup íslands yæntanlegur
Sigurbjörn Einarsson
biskup
Herra Sigurbjörn Einars-
son, biskupinn yfir íslandi, er
væntanlegur hingað vestur í
lok maímánaðar. Kemur hann
í boði Islenzka-lút. kirkjufé-
lagsins í Vesturheimi í tilefni
þess, að sjötugasta og fimmta
afmælisþing kirkjufélagsins
verður hátíðlegt haldið í
Argyle prestakalli dagana 5.
til 8. júní næstk. svo sem aug-
lýst er á öðrum stað í blaðinu.
Sigurbjörn biskup kemur til
New York 24. maí og fer það-
an beint til Chicago til að
heimsækja son sinn Þorkel,
sem stundar þar nám við
Illinois háskólann. Til Winni-
pegborgar kemur hann laug-
ardaginn 28. maí og mun pré-
dika í Fyrstu lútersku kirkju
sunnudaginn 29. maí, kl. 7 e. h.
Meðan hann er í borginni
mun hann dvelja hjá forseta
kirkjufélagsins, séra Eric H.
Sigmar og frú Svöfu að 151
Garrioch Ave., St. James.
Ferðaáætlun hans til ann-
arra íslenzkra prestakalla
verður birt síðar.
Svo sem skýrt var frá fyr-
ir ári síðan var Sigurbjörn
Einarssson þáverandi forseti
guðfræðideildar Háskóla ís-
lands kjörinn biskup 1. apríl
1959 og vígður í það háa emb-
astti 21. júní. Hann var þá fyr-
ir löngu þjóðkunnur maður
fyrir lærdóm sinn og fræðslu-
störf. Hann á sér glæsilegan
menntaferil að baki. Hann
tók guðfræðipróf við Háskóla
Islands með mjög hárri
einkunn árið 1938, en áður
hafði hann tekið embættis-
próf í grísku við Uppsalahá-
skóla, og kandidatspróf í
heimspeki við Stokkhólmshá-
skóla; síðar stundaði hann
nám í trúfræði við Cambridge
háskólann. Hann var sóknar-
prestur í nokkur ár, fyrst á
Breiðabólsstað á Skógar-
strönd og síðar við Hallgríms-
kirkju í Reykjavík. Þótti
hann snemma óvenjulega
snjall og andríkur prédikari.
Hann er ágætur fræðimaður
og mikilvirkur rithöfundur.
Þótt hann sé enn tiltölulega
ungur að aldri, (f. 30. júní
1911), eru um tuttugu bóka-
titlar tengdir við nafn hans;
sumar þessara bóka eru stór-
virki að því er innihald snert-
ir og með snilldarbrag um
efnisskipun og meðferð ís-
lenzkrar tungu. Má þar til
nefna Trúarbrögð mannkyns-
ins (1954), Ævisögu Alberls
Schweiizer (1955) og síðast
Opinberun Jóhannesar (1957).
Sigurbjörn Einarsson bisk-
up nýtur mikilla vinsælda og
virðingar hjá þjóð sinni;
munu Vestur-lslendingar al-
mennt fagna því að eiga þess
kost að hlýða á hann og kynn-
ast honum.
Hörmulegt slys
Á fimmtudagskvöldið í
fyrri viku vildi það átakan-
lega slys til, að þrír Mikley-
ingar drukknuðu í ósunum
milli eyjarinnar og megin
landsins; það voru þeir bræð
urnir Brynjólfur og Harold
Jones og Ármann Jónasson,
allir á bezta aldursskeiði. Þeir
voru að koma frá meginland-
inu til eyjarinnar, en vegna
þess að ferjan var ekki tekin
til starfa, lögðu þeir yfir sund-
ið á smábáti um kvöldið. Þeg-
ar þeim seinkaði, var farið að
leita þeirra og fannst Harold
á föstudagsmorguninn ör-
endur í bátnum, sem var fast-
ur í krapi úti á sundinu. Er
talið, að bátnum hafi hvolft
þegar þeir voru að reyna að
komast gegnum krapið, en að
Harold hafi tekizt að rétta
hann við og komast upp í
hann, en svo ekki þolað vos-
búðina og frostið um nóttina.
Leitað var hinna tveggja all-
an daginn á mörgum bátum,
og fundust þeir loks þá um
kvöldið.
Brynjólfur og Harold voru
báðir fæddir að Hecla; for-
eldrar þeirra eru hin mætu
hjón Þorbergur og Anna
Jones, sem jafnan hafa átt
heima á Birkilandi í Mikley
og hafa alið þar upp sinn stóra
og mannvænlega barnahóp.
Auk þeirra lætur Brynjólfur
eftir sig eiginkonu sína?
Kristjönu, dóttir Sigurðar og
Sigfríðar Johnson, og 6 börn
öll á unga aldri, hið yngsta
fjögurra ára og elzta 15 ára,
og heita þau Brynjólfur Jr.,
Wendy, Wanda, Vicky, Bon-
ny og Craig. Hann var 42 ára
að aldri og búsettur í Mikley.
Harold var 28 ára, yngstur
systkinanna; hann kvæntist
Edith Rud 2. apríl síðastlið-
inn og syrgir nú hin unga
brúður mann sinn. Systkini
þeirra bræðra, sem eru á lífi,
eru Helgi og Beggi, báðir i
Mikley; Marjorie og Ingibjörg
Adelaide (Mrs. M. D. Webb),
báðar búsettar í Winnipeg, og
Einarína í Los Angeles og
kom hún þegar heim.
Ármann Jónasson var 54
ára að aldri. Hann lifa eigin-
kona hans, Lilja, dóttir Jó-
hannesar heitins Grímólfs-
sonar og eftirlifandi konu
hans, Guðrúnar að Jónsnesi
í Mikley; fimm dætur og einn
sonur, og er yngsta barnið
átta ára. Þau eru: Arlene (Mrs.
Thorarinsson í Riverton, Lil-
lian og Constance í Winni-
peg og Phyllis, Clifford og
Valerie heima. Foreldrar hans
voru landnámshjónin Ármann
og Ósk Jónasson, er lengi
bjuggu í ísafoldar-byggð. Eft-
irlifandi bræður hans eru:
Tómas, Alex í Verboten, Man-
itoba, Grámann í Riverton og
Lárus í Prince Rupert, B.C.
Ein systir, Rakel (Mrs. Geel-
latly) í Winnipeg. Ármann
heitinn átti heima að Jóns-
nesi í Mikley.
Með hinu sviplega fráfalli
þessara manna er nú þungur
harmur kveðinn að fjölskyld-
um þeirra og frændaliði. Þeir
stunduðu allir fiskiveiðar á
Winnipegvatni og voru vask-
ir vatnamenn, vinsælir og
drengir góðir; mun þeirra sárt
saknað af öllum eyjarbúum.
Útförin var gerð frá Mikl-
eyjarkirkju á miðvikudaginn,
11. maí, kl. 2. Jarðsett var í
grafreit byggðarinnar.
Aihvarf fyrir
blökkumenn
Kanada, svo sem og allur
hinn siðmenntaði heimur, for-
dæmir meðferð stjói'narvalda
Suður-Afríku á blökkumönn-
um, en hvað getum við gert
til þess að sýna í verki, að við
viljum hjálpa blökkumönnum
í neyð þeirra? Sumir vilja
halda því fram að reka ætti
Suður-Afríku úr bandalagi
Samveldisþjóðanna ( C o m -
monwealth). í ritstjórnargrein
í McLeans tímaritinu er bent
á, að ef vandlæting okkar er
byggð á öðru en einni saman
hræsni, ættum við að bjóða
þessu kúgaða fólki athvarf í
Kanada eins og við veittum
37 þúsund Ungverjum mót-
töku 1956.
Fréttir frá Árborg og nágrenni
Þegar ég skrifaði um dag-
inn, var þjóðræknisdeildin
Esjan í Árborg að undirbúa
sumarmálasamkomu. Hér fyrr
á árum komu meðlimir lestr-
arfélagsins „Vísir“ í Geysi
stundum saman á sumardag-
inn fyrsta. Ekki var skemmti-
skráin margbrotin, voru lesin
kvæði, sagðar smásögur og
sungnir g ö m 1 u íslenzku
söngvarnir og svo drukkinn
kaffisopi á eftir, og þótti
þetta þá hin bezta skemmtun,
en einn var gallinn og það var
að komast. Oftast var vont
að fara og fljótið að flæða og
þess vegna lagðist niður sá
fallegi siður að fagna sumr-
inu, en þá þótti það ekki í
frásögur færandi þó allt væri
ófært og fljótið að flæða upp
að húsdyrum; það var svona
á hverju vori og þótti sjálf-
sagt. í vor voru allir stórhuga
og héldu að eftir þennan
langa vetur mundi koma
yndælt vor og sumar, og nú
ætti að fagna sumri eins og
gjört er í stórborginni og
Esjan ætlaði að efna til reglu-
legrar sumarmálasamkomu í
Arborg Hall. Mrs. Herdís
Erickson ætlaði að segja frá
ferðalagi sínu til Islands, —
sýna og útskýra myndir, sem
hún tók, og spila plötu þar
sem Davíð Stefánsson les upp
ljóð sín, og voru margir farn-
ir að hlakka til þessarar
skemmtunar.
Og vorið' kom í allri sinni
dýrð. Snjó leysti á nokkrum
dögum og svo kom margra
klukkutíma regn og fljótið
fór að flæða yfir bakka sína.
Fyrst í stað kipptu menn sér
ekkert upp við þetta. Það var
svo vanalegt, að það flæddi
upp undir hús og gjörði þeim,
sem meðfram því búa, mikla
aukavinnu og óþægindi á all-
an hátt. En nú fór að versna
fyrirlitna litla fljótið, sem
gestir sjá á sumrin og kalla
læk eða sprænu, varð orðið
að stöðuvatni, og nú hefði
enginn hlegið, ef honum
hefði verið sagt að þetta væri
íslendingafljót. Mun það hafa
farið hærra en núlifandi
menn muna eftir, og var nú
hætt við að hugsa um sam-
komur, og var sumarmála-
samkomunni fyrirhuguðu
frestað til 13. maí. Nokkrar
fjölskyldur í Árborg flúðu
heimili sín, einnig í Framnes,
Víði og Geysi. Var það mjög
erfitt fyrir stórbændur með
margar skepnur að flytja
burt, en enginn annar kostur
var gefinn, þar sem vatn var
í fjósum og engu fóðri hægt
að ná að sér.
Stórskemmdir urðu á brúm
og vegum, og verður langt
þangað til hægt verður að
koma öllu í lag og mun kosta
stórfé. Er útlit því allt annað
en glæsilegt hér norður frá
eins og stendur.
Arborg Women Hospital
Auxiliary hélt fund 19. apríl.
Halda þær fund í hverjum
mánuði og oftar, ef nauðsyn
krefur. Var sérstaklega vand-
að til þessa fundar, því Mr.
Eric Stefánsson M.P. hafði
verið beðinn að koma og út-
skýra afstöðu stjórnarinnar
um neitun fjárframlags til
smáspítala, einnig átti að
fagna nýrri forstöðukonu.
Fyrst fóru fram störf fé-
lagsins, og eru þau mörg, þar
sem margt þurfti að kaupa til
að hægt væri að starfrækja
viðbót þá, er gjörð var við
spítalann, og hefir þessi fé-
lagsskapur sýnt dugnað og
ósérplægni við þau störf.
Mrs. E. L. Johnson bauð
forstöðukonuna, Miss Voet-
berg, velkomna og flutti hún
stutt ávarp til fundarins.
Mr. Eric Stefánsson M.P.
talaði um tillag það, er stjórn-
in neitaði spítölunum og sagði
að stjórnin væri með því að
fólkið sjálft tæki þátt í kostn-
aðinum og hefði umráð með
spítalanum, þar sem það vissi
betur um ástæður innan
byggðarinnar og hefði meiri
áhuga fyrir málefninu, ef það
sjálft legði eitthvað að mörk-
um. Þakkaði hann félags-
skapnum fyrir góða frammi-
stöðu í þágu spítalans. ’
Mrs. T. S. Erickson þakkaði
Mr. Stefánsson fyrir komuna
og afsakaði að ekki væru
fleiri á fundi vegna flóðsins
og æskilegt hefði verið að
sem flestir hefðu getað heyrt
hans góða erindi.
í grein minni í Lögbergi-
Heimskringlu 14. apríl hefir
slæðzst inn hjá mér villa. Er
það í umgetingunni um Árna
heitinn Brandsson. Er þar:
„Hann var meðlimur í River-
ton lestrarfélaginu meðan það
var starfandi." Átti að vera
meðan hann var starfandi. Bið
ég lestrarfélagið í Riverton
velvirðingar á þessum mis-
tökum, þar sem það er enn þá
vel starfandi og bætir við
bókaforða sinn árlega.
Mrs. Hrund Skúlason
LÖGBERG-HEIMSKRINGLA
Eina íslenzka vikublaðið í
Norður Ameríku
Styrkið það,
Kaupið það
Lesið það.