Lögberg-Heimskringla - 04.07.1963, Blaðsíða 7

LÖGBERG-HEIMSKRINGLA, FIMMTUDAGINN 4. JÚLÍ 1963
7
Hal Linker
Framhald frá bls. 1.
fengið 'þakkir víðs vegar að
fyrir það ómetanlega gagn
sem þau gera í að auka kynni
þjóða í milli. Hal Linker hef-
ur t. d. verið sæmdur tveim
heiðursmerkjum fyrir land-
kynningastörf sín. Annað er
heiðursmerki Leopolds II í
Belgíu og hitt heiðsursmerki
finnska ljónsins.
íslendingadagsræða
Framhald frá bls. 3.
rived at Great Salt Lake City
after having been nearly a
full year en route. Upon
being directed by Brigham
Young to settle at Spanish
Fork, about 60 miles south of
Salt Lake City, Samúel and
his wife made their way to
that little settlement. Helga
remained for a time in Salt
Lake City. The party of
pioneers of which Samúel
Bjarnason and his wife and
Helga were members were
composed of several nation-
alities, but principally they
were Danish. Since in 1855
the Icelanders were still
subjects of the Danish king,
it was only natural that Brig-
ham Young should consider
them as one unit. He directed
both the Danes and the Ice-
landers to settle Spanish
Fork. Later, a number of
Welsh immigrants were also
sent there. At first there was
a little friction between
these groups, as might be
expected, but later they be-
gan to intermarry until today
they are so thoroughly mixed
that many of the Icelanders
of the second and third gener-
ation have names such as
Jones Christiansen, Bowen,
Nelson or Thomas. David and
Thomas, of course, are
favorite first names with all
groups.
Let us return to Samúel
Bjarnason. He settled in
Spanish Fork where he home-
steaded 160 acres. He was a
very capable man, and over
the years he prospered and
became one of the leaders of
the community. I must confess
that I do not remember him,
but I do remember his picture
hanging on the wall of the
family home. I also remem-
ber at least one of his
children, a beautiful woman
who used to invite me in on
a hot afternoon and make
lemonade or give me sugar
cubes to munch on. Incident-
ally, although we have the
same name, he was not re-
lated—as least not close
enough to count.
Framhald í næsta blaði.
Ávarp ±il V.-íslendinga
Framhald frá bls. 4.
þess, að sú framtíðarsýn
verði að veruleika, ljómar nú
fyrir sjónum vor Heima-ís-
lendinga, þegar vér lítum
yfir hinn fjölmenna og fríða
hóp frænda vorra að vestan,
sem nú á þessu vori heim-
sækja ættarland sitt og hér
eru saman komnir. Bæði ein-
staklings vilji og líka sam-
taka vilji stendur að baki
komu svo fjölmennra hópa, og
vilji er líka allt, sem þarf til
þess að tengslin milli frænda
beggja megin hafs megi varð-
veitast og eflast á komandi
árum. Vér Heima-íslendingar
vonum, að vort sviptigna land
megi birtast ykkur, góðu
gestir, góðu frændur, í sinni
tærustu fegurð, svo að þið
megið skynja sem skýrast
hina nóttlausu voraldarver-
öld, þar sem víðsýnið skín.
Steinarnir tala. Fjöllin ís-
lenzku eiga sitt mál, þögult
alþjóðamál í sjónarheimi. Þau
lýsa því með sviptign sinni
og fjölbreytilegum blæ,
hversu þau hafa í meira en
þúsund ár staðið vörð um
byggðir lands vors. „Söm er
hún Esja, samur er hann
Keilir, eins er hún Skjald-
breið og á Ingólfs dögum“.
Þið, góðu gestir og frændur,
sjáið nú í fjarsýn hin sömu
sjón sem vorir fyrstu land-
námsmenn. En hið næsta
ykkur sjáið þið, að vér frænd-
ur ykkar, svo fáir og smáir,
erum nú í óðaönn að færa
bæi og byggðir, atvinnugrein-
ar og aðbúnað mennta í það
horf, sem nútíðin krefst. Og
þegar þið, eftir dvölina hér,
sem við vonum, að verði ykk-
ur sem ánægjuríkust, haldið
aftur héðan að heiman til
heimkynna ykkar og ástvina,
þá takið með ykkur og berið
í ríkara mæli en áður mót
ykkar ættarlands, heimalands
okkar, sem nú fögnum ykkur
hér. Þið finnið og við finnum,
að hin ósýnilegu bönd sam-
eiginlegs uppruna og sameig-
inlegra erfða, sem aldrei voru
rofin, þau hafa nú styrkzt og
munu hér eftir verða öflugri
en áður. Þið, kæru frændur,
hafið gert stórt átak með því
að koma hingað svo fjölmenn-
ir. Ástæða er til að halda, að
ykkar koma nú verði upphaf
að árlegum fjölmennum hóp-
ferðum vestan um haf og ef
til vill einnig sams konar
ferðum héðan til ykkar
vestra. Ef svo verður, þá er
með því hafið nýtt tímabil
nánari kynna milli frænda
vestan hafs og austan. Mætti
það verða báðum aðilum til
mikils góðs, einkum þannig,
að vér lærðum betur að meta
þá sameiginlegu arfleifð, sem
oss var gefin, og um leið að
unna henni heitar og vernda
hana, hvert í sínum reit.
Hvort sem vér erum búsett
austan hafsins eða vestan, þá
finnum vér öll jafn skýrt í
reynslu vorri, að „sá guð, sem
oss gaf landið og lífsins kosta
val, hann lifir í því verki,
sem fólkið gera skal“. Vér
tökum öll undir árnaðarorð
Einars Hjörleifssonar Kvaran,
sem hann bar fram á Islend-
ingadegi vestra fyrir 70 árum,
þar sem hann biður þess, að
„Leggi gæfan hönd um háls
á hverjum íslending,
er slyngur njóta sín vill sjálfs,
í sannleik verða og anda frjáls
og helgust geyma heimsins
þing
í hjarta og sannfæring.“
Lifið heilir, frændur, Vest-
ur-íslendingar. Blessist ykkar
byggðir, ykkar heimili, ykkar
störf, ykkar framtíðarhagur.
Gat aldrei lesið Faðirvorið
Framhald írá bls. 5.
sem enga lögerfingja átti,
gæfi hinni tryggu og traustu
bústýru sinni aleigu sína eftir
sinn dag, svo að hún yrði ekki
mannaþurfi, enda lenti hún í
góðum höndum,.þar sem var
hjá hinum merka Vatnsfjarð-
arklerki.
Lítinn skyldi lukkumann-
inn dreyma.
Vince Leah recaíís
Sports Columnist, The Winnipeg Tribune
utstanding
’ictories
IN MANITOBA SPORT
SEPT 16TH
1935
Winnipegbúar fögnuðu endurreisn atvinnu-
basebolta 1933, urðu fyrir vonbrigðum
Maroons töpuðu en væntu að úr myndi
rætast 1934, svo varð ekki og fóru hinir vísu
að stinga saman nefjum um að eigandinn,
Bruno Haas, ætti að útvega sér boltaleikara.
Haas lagði niður stjórn og réði Wes Griffin,
sem leiðtoga liðsins, og leikara eins og Joe
Goldfine, Lloyd Stirling, Ambrose Ebnet,
Gene Corbett, Lloyd Sterling, Otto Meyers
og Frank Piet. Maroons stóðu sig svo hraust-
lega að þeir komust í lokaleik gegn Fargo-
Moorehead Twins. Twins unnu fyrstu 9
innings 6-1 en undir forustu hins vaska
Griffen, sem helti sér yfir leikdómarann,
leikarana og alla jafnt — unnu Maroons
gegn Twins 23-8, 6-4, 9-5 og 12-0. Þeir urðu
að ná öðrum vinning; Ebnet sló boltann.
Twins vörðust vel en knatttré þeirra Ellison,
Piet og Goldfine voru svo skæð að Twins
gátu ekki veitt viðnám. Úrslitin voru 11-5
og Winnipeg náði meistaramarki í atvinnu
baseboltaleik í fyrsta sinn.
O’KEEFE BREWING COMPANY
/MANITOBA/LIMITED
No. 5 in a series of Outstanding Victories in Manitoba Sport
M1075